اولین نگاه بر God of War
اولین نگاه بر God Of War
“به قلم حسین رضایی”
به شخصه، به جز چند مورد (که نیتن دریک و گرالت پرچم دارشان هستند) انتظاری که از نسل هشتم در زمینه‌چینی بازگشت اسطوره‌های قدیمی داشتم، برآورده نشده است. اما اکنون بعد از چند سال، این نسل پرفراز و نشیب می‌تواند سرش را بالا بگیرد و با افتخار به قهرمانان ریش سفیدی که بعد از سال‌ها بازگشتند بنازد و فخر بفروشد. مارکوس، کریتوس به عنوان آغازگر چندی پیش بالاخره قرارداد بازگشت‌‌شان را امضا کردند و با شیارهای موازی که روی صورت‌شان بیداد می‌کردد برگشتند. آن‌ها می‌دانند که این نسل بیش از هر وقت دیگری به آن‌ها نیاز دارند، پس نامردی نکردند و برگشتند.
تا آنجایی که یادم هست، از همان زمانی که کنسول های نسل هشتمی وارد کار شدند، همواره رد پایی از GOW در میان شایعات عیان بود. این رد پا، البته هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفتند تا این که E3 2016 میعادگاه کریتوس و هوادارانش شد. اولین دیدار ما بعد از سال ها، آن لحظه‌ای است که کریتوس با ریشی داعشی از سایه بیرون بیرون می‌آید. با صدایی کلفت و هیکلی قابل ستایش تر و این چنین ما بالاخره بعد از سال‌ها، دوباره کریتوس را در قاب‌نمایش می‌بینیم، با ریخت و نمایی دیگر و البته در دنیای اساطیر دیگر که اسکاندیناوی می‌خوانندش! بله، کریتوس، از یونان کوچ کرده است تا زندگی خدایی‌اش را در ابعاد دیگری ببیند.
کریتوس اما این بار رفیق شفیقی را همراه خود دارد. او با پسرکی خام، جلوه‌کنان در میان رقص درختان و سرسبزی طبیعت، به راه می‌افتد تا بلکه لقمه ای نان حلال برای اهل منزل بدست بیاورد. در اولین نگاه، بیشتر از هر چیز دیگری، حتی قامت تازه ی کریتوس، این حال و هوا و در کل حالت جدید بازی است که بیشتر چشم می آید که به طور خلاصه، بازی را از فاز هک اند اسلش خود دور انداخته‌است و دوربین متحرک از نمای نزدیک و البته آزادی بیشتر را جایگزین کرده است. همین کافی بود تا بازهم هواداران یک عنوان رو در روی هم قرار بگیرند.
غیرطبیعی نیست که در نسل هشتم، شاهد طوفانی از تغییرات در سری بازیهای قدیمی باشیم. به طبع، نسل جدید است و دنیایی تازه برای سری بازیهای قدیمی که خود را به شکل دیگری به رخ بکشند و خب گاهی برای رسیدن به شکوفایی بیشتر لازم است همه موانع را رد کرد، چه بسا که یکی از این موانع گذشته فرد باشد. پس باید گذشته خود را رها کرد و بعد عزم بر پیروزی گرفت. متاسفانه، سابقه این چنین عناوینی خوب نیستند و هستند بازی هایی که با کله و شتاب هر چه تمام تر به زمین خورده اند. God of War جدید پیشنه اش را رها کرده است و دست و پا می زند تا بلکه به شاخه‌های درخت زندگانی خود، جلوه‌ای بهتر ببخشد. GOW بدون شک یک روزی تغییر را به خودش می‌دید؛ چه حالا و یا چه صد سال دیگر. اما شاید ریسک بزرگی باشد که سبک بازی را عوض کنی، در حالی که فرمول قبلی این سری به خوبی جواب خود را پس داده و به یک بلوغ خاصی رسیده است. اما ما در نسل هشتیم، جایی که محدودیتی وجود ندارد، مردم انتظارشان به سقف کشیده و دست نیز برای خلق ایده کامل باز است، اما خب تمام این ها دلیل نمی شود که حتماً تغییرات GOW جدید گل بکارد.
“کوری بارلاگ” به عنوان کارگردان نسخه جدید و البته نسخه دوم این سری، دلایل دیگری را برای انجام نوع زاویه دوربین و تغییرات بازی داشته است. به عقیده او، GOW بیشتر از هر زمان دیگری نیاز دارد که گیمر را به گشت و گذار در محیط، پیدا کردن آیتم‌های مخفی و … وادار کند. و این مورد عملاً با یک دوربین ثابت می‌تواند برای بعضی‌ها آنچنان دل‌چسب نباشد. لذا دوربین متحرک معمول از نمای نزدیک‌تر بیشتر به کار گیمر می‌آید.
چیزی که ما از نمایش بازی نصیب‌مان شد، نبردهای خشن با تبری بزن‌بهادر، دشمنانی متنوع و البته وجود پسرکی که به نظر می‌رسد کریتوس پخته‌اش میکند و بعداً خیلی به کارمان می‌آید. کسی که آقای بارلاگ به عملکرد یاری‌رساننده‌اش در طول بازی ایمان دارد و می‌گوید برا بسیاری از کارها مثل مبارزات معمولی، پیداکردن آیتم ها و البته حل معماها ضروری است. از سوی دیگر، بازی طی یک اقدام، با صحنه‌های سینماتیک جلوه‌ی بیشتری از خشم کریتوس را به رخ می‌کشد. همان زمانی که کریتوس، پوزه آن‌جانور درشت هیکل را به خاک می‌مالد، تکنیک‌های سینمایی به کمکش می‌آیند و اینجاست که عمق مبارزه محسوس تر می شود
گذشته از این ها، بازی چیزی شاید بزرگتر از این‌ها در چنته دارد که البته اشاره‌هایی به آن کردم. بله، مقصود همان پسرکی‌است که کریتوس شکار کردن به آن نشان می‌داد، تجربه‌دار و البته بی‌رحمش می‌کرد. آن‌لحظه‌ای که همان پسر، از شکافتن بدن شکار خود عاجز است و ناامیدانه این ناتوانی خود را بیان میکند، کریتوس بی‌رحمانه کمکش میکند و اینجاست که یکی از تاثیربرانگیزترین صحنه‌های نمایش را می‌بینیم. اما این صحنه اصلاً حرفی برای گفتن درباره آن لحظه‌ای که خدای جنگ در کنار پسرک، رو به غروب آفتاب است و نمی‌تواند به کودک ابراز محبت میکند، ندارد. این‌ها جادوی سانتا مونیکاست. آن‌ها از خدای جنگ، پدری ساخته‌اند که می‌خواهد برای فرزندش پدری کند، داشته‌هایش را به او یاد بدهد و هزاران مورد باحال دیگر؛ و عجب ایده‌ای است برای نشان ابعاد دیگر اسطوره‌ای که به خشم و بی‌رحمی بی‌نهایت در بین‌مان معروف است.
البته باید باز اشاره کنم که این تعامل پدر و پسری مربوط به بُعد داستانی نمی‌شود. در حقیقت سازندگان دنیای بازی را نیر تحت تاثیر وی قرار داده اند. به عنوان مثال همان صحنه شکار را در نظر بگیرید، طبق گفته نویسنده IGN بازی پر است از این‌جور تعامل‌های پدر و پسری که البته رفته رفته و با توجه به پختگی پسر، پیچیده‌تر و خاص‌تر می‌شوند. به عبارت دیگر کریتوس برای خودش یک دست‌راست انتخاب کرده که در مبارزات حالا به هر مقداری به کمکش می‌آید. کمک‌هایی که طبق گفته کسانی‌که توانستند اندکی از بازی را تجربه کنند، عناصر عجیبی را در بازی پدید آورده است. آقای بارلاگ خاطر نشان میکند که آن‌ها پس از مدت‌ها تلاش به یک فرمول و بالانسی مناسب در شرح همکاری‌های پدر و پسر رسیده اند. این ایده بکر را با آن پیشرفت‌ها و تغییرات بزرگی که ذکر کردیم مخلوط کنید. نتیجه‌اش می‌شود یکی از پاربرترین بازیهای تاریخ این سری و یا حتی پلی استیشن.
این مطلب، صرفاً اولین نگاه بر عنوانی کف و خون قاطی کننده بود. با وجود این که ما یک نمایش کافی از گیم‌پلی بازی را دیده‌ایم، اما هنوز اظهار نظر قطعی برای بازی، امری سخت و طاقت‌فرساست. به طبع، پای عنوانی در میان است که از جز تا کل‌اش به مقدار کافی تغییر پیدا کرده‌است و در این بین، حداقل تا زمانی که طوفانی از نمایش‌ها و اطلاعات از بازی سرازیر نشده‌است، نمی‌شود گفت که GOW جدید، کاملاً می‌خواهد بعد از سال‌ها قیامتی در صنعت گیم برپا کند. لذا باید دندان بر روی جگر گذاشت تا بلکه ابهت کریتوس‌جدید را بیشتر درک کنیم.
عنوان God Of War احتمالا در سال آلینده بصورت انحصاری برای کنسول PlayStation 4 منتشر می شود.
اولین نگاه بر God of War
(image)
اولین نگاه بر God Of War
“به قلم حسین رضایی”
به شخصه، به جز چند مورد (که نیتن دریک و گرالت پرچم دارشان هستند) انتظاری که از نسل هشتم در زمینه‌چینی بازگشت اسطوره‌های قدیمی داشتم، برآورده نشده است. اما اکنون بعد از چند سال، این نسل پرفراز و نشیب می‌تواند سرش را بالا بگیرد و با افتخار به قهرمانان ریش سفیدی که بعد از سال‌ها بازگشتند بنازد و فخر بفروشد. مارکوس، کریتوس به عنوان آغازگر چندی پیش بالاخره قرارداد بازگشت‌‌شان را امضا کردند و با شیارهای موازی که روی صورت‌شان بیداد می‌کردد برگشتند. آن‌ها می‌دانند که این نسل بیش از هر وقت دیگری به آن‌ها نیاز دارند، پس نامردی نکردند و برگشتند.
تا آنجایی که یادم هست، از همان زمانی که کنسول های نسل هشتمی وارد کار شدند، همواره رد پایی از GOW در میان شایعات عیان بود. این رد پا، البته هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفتند تا این که E3 2016 میعادگاه کریتوس و هوادارانش شد. اولین دیدار ما بعد از سال ها، آن لحظه‌ای است که کریتوس با ریشی داعشی از سایه بیرون بیرون می‌آید. با صدایی کلفت و هیکلی قابل ستایش تر و این چنین ما بالاخره بعد از سال‌ها، دوباره کریتوس را در قاب‌نمایش می‌بینیم، با ریخت و نمایی دیگر و البته در دنیای اساطیر دیگر که اسکاندیناوی می‌خوانندش! بله، کریتوس، از یونان کوچ کرده است تا زندگی خدایی‌اش را در ابعاد دیگری ببیند.
کریتوس اما این بار رفیق شفیقی را همراه خود دارد. او با پسرکی خام، جلوه‌کنان در میان رقص درختان و سرسبزی طبیعت، به راه می‌افتد تا بلکه لقمه ای نان حلال برای اهل منزل بدست بیاورد. در اولین نگاه، بیشتر از هر چیز دیگری، حتی قامت تازه ی کریتوس، این حال و هوا و در کل حالت جدید بازی است که بیشتر چشم می آید که به طور خلاصه، بازی را از فاز هک اند اسلش خود دور انداخته‌است و دوربین متحرک از نمای نزدیک و البته آزادی بیشتر را جایگزین کرده است. همین کافی بود تا بازهم هواداران یک عنوان رو در روی هم قرار بگیرند.
غیرطبیعی نیست که در نسل هشتم، شاهد طوفانی از تغییرات در سری بازیهای قدیمی باشیم. به طبع، نسل جدید است و دنیایی تازه برای سری بازیهای قدیمی که خود را به شکل دیگری به رخ بکشند و خب گاهی برای رسیدن به شکوفایی بیشتر لازم است همه موانع را رد کرد، چه بسا که یکی از این موانع گذشته فرد باشد. پس باید گذشته خود را رها کرد و بعد عزم بر پیروزی گرفت. متاسفانه، سابقه این چنین عناوینی خوب نیستند و هستند بازی هایی که با کله و شتاب هر چه تمام تر به زمین خورده اند. God of War جدید پیشنه اش را رها کرده است و دست و پا می زند تا بلکه به شاخه‌های درخت زندگانی خود، جلوه‌ای بهتر ببخشد. GOW بدون شک یک روزی تغییر را به خودش می‌دید؛ چه حالا و یا چه صد سال دیگر. اما شاید ریسک بزرگی باشد که سبک بازی را عوض کنی، در حالی که فرمول قبلی این سری به خوبی جواب خود را پس داده و به یک بلوغ خاصی رسیده است. اما ما در نسل هشتیم، جایی که محدودیتی وجود ندارد، مردم انتظارشان به سقف کشیده و دست نیز برای خلق ایده کامل باز است، اما خب تمام این ها دلیل نمی شود که حتماً تغییرات GOW جدید گل بکارد.
(image)
“کوری بارلاگ” به عنوان کارگردان نسخه جدید و البته نسخه دوم این سری، دلایل دیگری را برای انجام نوع زاویه دوربین و تغییرات بازی داشته است. به عقیده او، GOW بیشتر از هر زمان دیگری نیاز دارد که گیمر را به گشت و گذار در محیط، پیدا کردن آیتم‌های مخفی و … وادار کند. و این مورد عملاً با یک دوربین ثابت می‌تواند برای بعضی‌ها آنچنان دل‌چسب نباشد. لذا دوربین متحرک معمول از نمای نزدیک‌تر بیشتر به کار گیمر می‌آید.
چیزی که ما از نمایش بازی نصیب‌مان شد، نبردهای خشن با تبری بزن‌بهادر، دشمنانی متنوع و البته وجود پسرکی که به نظر می‌رسد کریتوس پخته‌اش میکند و بعداً خیلی به کارمان می‌آید. کسی که آقای بارلاگ به عملکرد یاری‌رساننده‌اش در طول بازی ایمان دارد و می‌گوید برا بسیاری از کارها مثل مبارزات معمولی، پیداکردن آیتم ها و البته حل معماها ضروری است. از سوی دیگر، بازی طی یک اقدام، با صحنه‌های سینماتیک جلوه‌ی بیشتری از خشم کریتوس را به رخ می‌کشد. همان زمانی که کریتوس، پوزه آن‌جانور درشت هیکل را به خاک می‌مالد، تکنیک‌های سینمایی به کمکش می‌آیند و اینجاست که عمق مبارزه محسوس تر می شود
گذشته از این ها، بازی چیزی شاید بزرگتر از این‌ها در چنته دارد که البته اشاره‌هایی به آن کردم. بله، مقصود همان پسرکی‌است که کریتوس شکار کردن به آن نشان می‌داد، تجربه‌دار و البته بی‌رحمش می‌کرد. آن‌لحظه‌ای که همان پسر، از شکافتن بدن شکار خود عاجز است و ناامیدانه این ناتوانی خود را بیان میکند، کریتوس بی‌رحمانه کمکش میکند و اینجاست که یکی از تاثیربرانگیزترین صحنه‌های نمایش را می‌بینیم. اما این صحنه اصلاً حرفی برای گفتن درباره آن لحظه‌ای که خدای جنگ در کنار پسرک، رو به غروب آفتاب است و نمی‌تواند به کودک ابراز محبت میکند، ندارد. این‌ها جادوی سانتا مونیکاست. آن‌ها از خدای جنگ، پدری ساخته‌اند که می‌خواهد برای فرزندش پدری کند، داشته‌هایش را به او یاد بدهد و هزاران مورد باحال دیگر؛ و عجب ایده‌ای است برای نشان ابعاد دیگر اسطوره‌ای که به خشم و بی‌رحمی بی‌نهایت در بین‌مان معروف است.
(image)
البته باید باز اشاره کنم که این تعامل پدر و پسری مربوط به بُعد داستانی نمی‌شود. در حقیقت سازندگان دنیای بازی را نیر تحت تاثیر وی قرار داده اند. به عنوان مثال همان صحنه شکار را در نظر بگیرید، طبق گفته نویسنده IGN بازی پر است از این‌جور تعامل‌های پدر و پسری که البته رفته رفته و با توجه به پختگی پسر، پیچیده‌تر و خاص‌تر می‌شوند. به عبارت دیگر کریتوس برای خودش یک دست‌راست انتخاب کرده که در مبارزات حالا به هر مقداری به کمکش می‌آید. کمک‌هایی که طبق گفته کسانی‌که توانستند اندکی از بازی را تجربه کنند، عناصر عجیبی را در بازی پدید آورده است. آقای بارلاگ خاطر نشان میکند که آن‌ها پس از مدت‌ها تلاش به یک فرمول و بالانسی مناسب در شرح همکاری‌های پدر و پسر رسیده اند. این ایده بکر را با آن پیشرفت‌ها و تغییرات بزرگی که ذکر کردیم مخلوط کنید. نتیجه‌اش می‌شود یکی از پاربرترین بازیهای تاریخ این سری و یا حتی پلی استیشن.
این مطلب، صرفاً اولین نگاه بر عنوانی کف و خون قاطی کننده بود. با وجود این که ما یک نمایش کافی از گیم‌پلی بازی را دیده‌ایم، اما هنوز اظهار نظر قطعی برای بازی، امری سخت و طاقت‌فرساست. به طبع، پای عنوانی در میان است که از جز تا کل‌اش به مقدار کافی تغییر پیدا کرده‌است و در این بین، حداقل تا زمانی که طوفانی از نمایش‌ها و اطلاعات از بازی سرازیر نشده‌است، نمی‌شود گفت که GOW جدید، کاملاً می‌خواهد بعد از سال‌ها قیامتی در صنعت گیم برپا کند. لذا باید دندان بر روی جگر گذاشت تا بلکه ابهت کریتوس‌جدید را بیشتر درک کنیم.
عنوان God Of War احتمالا در سال آلینده بصورت انحصاری برای کنسول PlayStation 4 منتشر می شود.
اولین نگاه بر God of War
.jpg)
آخرین دیدگاه‌ها