Tagبررسی ویدیویی]

بررسی دیجیاتو: آیفون 7 و 7 پلاس؛ به استقبال آینده ای مبهم [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی دیجیاتو: آیفون 7 و 7 پلاس؛ به استقبال آینده ای مبهم [به همراه بررسی ویدیویی]

عدد 10 برای اپل اهمیت دارد و این شرکت سال آینده دهمین سالگرد عرضه آیفون را جشن می گیرد، محصولی که یکی از مهم ترین ساخته های استیو جابز به حساب می آید و تاکنون، آثار زیادی از خود در دنیای فناوری به جای گذاشته است.

برخی اعتقاد دارند به همین دلیل است که اپل این بار برای نخستین بار، پس دو سال، ظاهر آیفون را دگرگون نکرده و محصول انقلابیِ واقعیِ خود را برای سال آینده نگاه داشته است.

صحت یا سقم این ادعا سال آینده مشخص می شود و تا آن زمان هم کسی به اسرار داخلی اپل دسترسی ندارد، در نتیجه فعلاً بیایید جدیدترین آیفون عرضه شده توسط این شرکت را زیر زره بین قرار دهیم.

شاید آیفون 7 پلاس به لطف دوربین دوگانه، آنقدری با نسل پیشین متفاوت به نظر برسد که برای کاربران تشنه پس از دو سال، راضی کننده باشد؛ اما سوال اینجاست که آیا برادر کوچکتر هم می تواند توجه ها را به قابلیت هایش جلب کند یا خیر.

آیفون، حالا پس از 9 سال حضور در بازار، به بلوغ مناسبی رسیده و در نتیجه می تواند ویژگی های جذاب همیشگی خود را، به بهترین شکل در اختیار کاربر قرار دهد.

این تلفن هوشمند از هماهنگی بالایی بین نرم افزار و سخت افزار بهره می برد، رابط کاربری راحتی دارد و مثل همیشه، قادر است عکس هایی چشم نواز ثبت کند که در زمره ی بهترین های بازار به حساب آیند.

از طرف دیگر، ویژگی های جدیدی که سازنده برای محصول تازه در نظر گرفته هم آنقدری هستند که با اغماض بتوان گفت آیفون جدید، تجربه کاربری نسبتاً متفاوتی در مقایسه با نسل قبل ارائه می دهد.

همین موضوع، به این بحث بین کاربران دامن زده که آیا آیفون 7 محصولی انقلابی است و ارزش خرید دارد، یا تفاوت ها آنقدر هم دندان گیر نیستند و در نتیجه، تصمیم منطقی تر این است که تا سال آینده منتظر بمانیم و شرکت ساکن کوپرتینو احتمالاً محصول واقعاً انقلابی خود را در دهمین سالگرد آیفون رونمایی کند.

با بررسی از تلفن هوشمند جدید اپل همراه باشید تا پاسخ این پرسش را از نظر بگذرانیم.

بررسی ویدیویی

***لینک ویدیو***

طراحی

پیش از پرداختن به طراحی محصول لازم است اشاره کنیم که اپل در آیفون های جدید، نایلون محافظ روی جعبه را تغییر داده است. در گذشته، یک سلفون ساده دور جعبه کشیده می شد که به سادگی می توانستید آن را باز کنید و دوباره دور جعبه سلفون بپیچید.

همین موضوع متاسفانه باعث شده بود بسیاری از فروشندگان قطعات جانبی اصلی داخل جعبه مثل هدفون و کابل را با نمونه ی تقلبی تعویض کنند و هیچ اطمینانی وجود نداشت که محصول، واقعا آکبند باشد.

حالا روکش پلاستیکی جدید اپل کمی پیچیده تر است و حداقل می توانید مطمئن باشید در کوتاه مدت، نمونه تقلبی آن قابل تولید نیست. با ذکر این نکته، بررسی طراحی دستگاه را آغاز می کنیم.

بسته بندی جدید آیفون تقلب را برای فروشندگان متقلب دشوار می کند

آیفون 7 بر خلاف برادر بزرگتر خود به دوربین دوگانه مجهز نیست و این موضوع، شباهت ظاهر دستگاه به نسل پیشین را بیش از پیش کرده است. شاید هم اپل دیگر آن اپل همیشگی نیست و اعتقاد دارد طراحی ظاهری دستگاه نسبت به قابلیت ها، در درجه ی دوم اهمیت قرار می گیرد؛ در نتیجه نیازی نیست یک سال در میان به شکل کامل تغییر کند.

چه طراحی مشابه با نسل پیشین باب میل شما باشد چه آن را تکراری و خسته کننده بدانید، می توانیم این نوید را بدهیم که آیفون 7 از نظر القای حس کیفیت و ارگونومی چیزی کم ندارد.

این تلفن هوشمند با ضخامت 7.1 میلی به خوبی در دست شما جای می گیرد و خمیدگی های اطراف بدنه مثل همیشه با نرمی و لطافت تراش خورده اند.

 

ضخامت نسخه پلاس هم تنها 2 دهم میلی متر از آیفون 7 بیشتر است، اما در هر حال باید توجه داشته باشید که ارگونومی یک محصول 5.5 اینچی هرگز نمی تواند به خوبی محصولات کوچکتر باشد.

گذشته از دوربین دوگانه و اندازه بزرگتر، دیگر خصوصیات دو محصول یکسان است و اگر از آیفون های 6S و 6 استفاده کرده باشید، هنگام استفاده از تلفن های هوشمند تازه هم حس مشابهی خواهید داشت.

در این میان یک تفاوت بزرگ با قبل وجود دارد که آن هم هنگام استفاده چندان تغییری در حس شما ایجاد نمی کند؛ اینکه آیفون های جدید در مقابل آب مقاوم هستند و می توانید آنها را تا 30 دقیقه در عمق 1 متری آب غوطه ور کنید.

مقاومت در برابر آب بالاخره به پلتفرم اپل هم آمده است

این قابلیت البته به هیچ عنوان مبتکرانه و منحصر به اپل به حساب نمی آید و پیش از این در محصولات متعددی از رقبا، از جمله سونی و سامسونگ وجود داشته است؛ اما با این حال کاربرانی که به یک موبایل مقاوم در برابر آب احتیاج دارند، حالا خوشحال خواهند شد که یک محصول از پلتفرم اپل هم به حق انتخاب های آنها افزوده شده است.

ویدیوی تبلیغاتی اپل برای معرفی کاربردهای تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب

هرچند اپل با چند سال فاصله تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب عرضه کرده و از رقبای خود در این زمینه عقب به نظر می رسد، اما ظاهرا همین فاصله باعث شده شرکت ساکن کوپرتینو از اشتباهات سازندگان دیگر درس بگیرد و آنها را تکرار نکند.

برای مثال می توانیم به سونی اشاره کنیم که در چند تلفن هوشمند اول مقاوم در برابر آب، در پوش هایی را برای محافظت از درگاه های دستگاه تدارک دیده بود و همین موضوع نارضایتی کاربران را در پی داشت، چرا که هر بار لازم بود برای شارژ محصول درپوش پلاستیکی را باز کنند.

این قطعه ضمناً استهلاک بالایی داشت و ممکن بود پس از مدتی استفاده از بدنه جدا شود، اتفاقی که اگر رخ می داد، مقاومت محصول در برابر آب از بین می رفت.

حالا سونی دیگر محصولات مقاوم در برابر آب را بدون درپوش عرضه می کند و اپل هم با مدتی فاصله، از میانه ی مسیر خود را به رقیب ژاپنی رسانده است. البته باید توجه داشته باشید که رقبا عموماً گواهی IP68 را دریافت کرده اند، در حالی که آیفون 7 گواهی IP67 دارد و مقاومتش در برابر آب و غبار در درجه پایین تری قرار می گیرد.

اپل علاوه بر این اعلام کرده میزان مقاومت دستگاه در برابر آب به مرور و در اثر استهلاک کاهش خواهد یافت در نتیجه بهتر است این موضوع را پس از خرید در نظر داشته باشید.

در هر حال، باید ورود دیر هنگام اپل به این حوزه را تبریک بگوییم، آن هم برای شرکتی که درون درگاه محصولات پیشین یک نوار ویژه تعبیه می کرد که در صورت برخورد با آب تغییر رنگ بدهد و دستگاه را از گارانتی خارج کند.

دکمه هوم جدید جذاب اما عجیب است

یکی از تصمیمات اپل برای مقاوم ساختن بدنه در برابر نفوذ آب این است که دکمه ی فیزیکی Home آیفون های پیشین را کنار گذاشته و یک فرورفتگی لمسی به جای آن قرار داده است که مثل وان پلاس 3 متحرک نیست و هیچ منفذی برای نفوذ آب ندارد.

اگر با تاچ پد فورس تاچ لپ تاپ های جدید اپل کار کرده باشید، احتمالاً مدتی طول کشیده باشد تا به این قابلیت جدید عادت کنید، اما حتماً حالا شما هم تمایلی به بازگشت و استفاده از تاچ پد های معمول پیشین را نداشته باشید.

دکمه هوم جدید آیفون هم ممکن است همینطور باشد، خصوصاً اگر آیفون های قبلی را طولانی مدت استفاده کرده باشید. در این صورت احتمالاً در ابتدا احساس عجیبی خواهید داشت که هنگام فشار دادن این دکمه، به جای فرو رفتن و شنیدن صدای کلیک فیزیکی، یک ویبر کوتاه در بخش پایین بدنه دریافت خواهید کرد.

علاوه بر این با کاهش تو رفتگی، این بخش به اندازه قبل نسبت به دیگر بخش ها متمایز نیست و اندکی دشوار تر آن را با لمس پیدا می کنید و این موضوع تا حدی ارگونومی دستگاه را کاهش داده است.

 

صرف نظر از اینکه چقدر طول بکشد به دکمه ی جدید عادت کنید، بد نیست بدانید که کاربران بسیاری سابقه ی خراب شدن دکمه ی فیزیکی آیفون را در خاطر خود دارند و حالا با این تغییر بدون تردید خرسند خواهد شد.

 اپل جک هدفون را هم به کلی از دستگاه حذف کرده تا نیازی به درپوش گذاشتن رویش وجود نداشته باشد. حالا اپل نخستین غول دنیای تکنولوژی به حساب می آید که جرئت کرده یکی از پر قدیمی و پر استفاده ترین درگاه های تاریخ فناوری را برای حرکت به سوی جایگزین های بهتر کنار گذارد.

هدفون آیفون 7 بر همین اساس با استفاده از درگاه لایتنینگ (که درپوش هم ندارد) به دستگاه متصل می شود و مدتهاست کاربران و صاحب نظران بحث می کنند که اپل جک 3.5 میلی متری را حذف کرده تا کاربران را به خرید هدفون های جدیدش ، یا واقعا .

هرچه باشد، در نهایت این شما هستید که اگر آیفون 7 را تهیه کنید، به شکل پیش فرض نمی توانید هنگام گوش کردن موسیقی همزمان دستگاه را شارژ کنید، مگر اینکه را جداگانه تهیه کرده و همواره همراه داشته باشید.

حالا در نبود جک هدفون، هر دو طرف درگاه لایتنینگ به سوراخ های اسپیکر اختصاص داده شده است. هرچند آیفون های جدید نخستین موبایل های اپل هستند که صدا را به شکل استریو پخش می کنند، اما جالب است بدانید تنها سوراخ های سمت راست برای پخش موسیقی کاربرد دارند و صدای استریو از راه دیگری تامین شده که در بخش مربوطه به جزئیاتش خواهیم پرداخت.

در مورد رنگهای بدنه هم باید اشاره کنیم که آیفون جدید در مدل های صورتی (رز گلد)، طلایی و نقره ای تولید شده، اما در این نسل رنگ خاکستری موسوم به فضایی با یک مشکی تیره تر جایگزین شده و یک مدل مجهز به بدنه مشکی براق هم وجود دارد.

این رنگ جدید البته تنها برای مدل های گران قیمت تر در نظر گرفته شده که 256 گیگابایت حافظه ی داخلی دارند؛ ضمن اینکه اپل توصیه می کند در صورت تهیه این رنگ، یک قاب محافظ هم برای آیفون خریداری کنید چرا که به دلیل براق بودن، بدنه ی این مدل در مقابل خط و خش چندان مقاومت بالایی ندارد.

رنگ مشکی براق به بدنه پیانو شباهت دارد

هرچند اپل این موضوع را اعلام نکرده، اما بد نیست بدانید بدنه نسخه مشکی براق به شدت لیز است و احتمال سُر خوردنش بالاست؛ موضوعی که می توان آن را دومین دلیل برای تهیه قاب محافظ در نظر گرفت.

در مجموع باید بگوییم اپل در ساخت آیفون های جدید، به قول خودش شجاعت و جسارت به خرج داده تا یکی از پر استفاده ترین بخش های دستگاه را حذف کند.

با چنین تصمیمی، شرکت ساکن کوپرتینو به راحتی توانسته تغییرات مورد نظر خود (از جمله بدنه مقاوم در برابر آب و دوربین های بهتر) را در محصول تازه اعمال کند، بدون اینکه لازم باشد نوآوری چندانی را چاشنی جسارت خود کرده باشد.

در نهایت توصیه می کنیم توجه داشته باشید که هنوز نمی توان با اطمینان گفت آینده ی دنیای فناوری به کدام سمت است، در نتیجه این امکان وجود دارد که آیفون های جدید را تهیه کنید اما اپل در حذف درگاه هدفون ناکام بماند یا فناوری دیگری فراگیر شود (برای نمونه تا با خصوصیات USB Type-C به عنوان یکی از رقبای اصلی درگاه اپل در این زمینه آشنا شوید).

نمایشگر

آیفون 7 به یک نمایشگر 4.7 اینچی IPS LCD با رزولوشن 750 در 1334 و تراکم 326 پیکسل در هر اینچ مجهز است که پیشتر هم مشابه آن را در آیفون 6S و حتی 6 مشاهده کرده بودیم.

همین موضوع در مورد نسخه پلاس هم صدق می کند و این تلفن هوشمند به نمایشگر 5.5 اینچی با رزولوشن 1080 و تراکم 401 پیکسل در هر اینچ مجهز است که سابقه ی استفاده از آن به آیفون 6 باز می گردد.

اما با وجود یکسان بودن این خصوصیات، اپل روشنایی پنل جدید را 25 درصد افزایش داده وسعت بازه رنگهای آن را هم به استاندارد سینمایی رسانده است تا جلوه ای چشمگیر تر داشته باشند.

رزولوشن و اندازه نمایشگر آیفون های تازه مثل نسل قبل است

در حقیقت می توان گفت اپل به جای افزایش رزولوشن و تعداد پیکسل ها، تلاش کرده کیفیت پخش تصویر در نمایشگر را افزایش دهد و بر همین اساس صفحه نمایش آیفون های جدید از نظر دقت تولید رنگ یکی از بهترین های حال حاضر در بازار به حساب می آیند.

اما با این وجود عجیب است که اپل سیستم TrueTone که پیشتر در آیپد پرو () معرفی کرده بود را برای شخصی سازی نحوه نمایش رنگها در اختیار کاربران آیفون های جدید قرار نداده است.

اپل به طور رسمی اعلام کرده حداکثر روشنایی این نمایشگر تا 625 نیت می رسد، موضوعی که در بررسی ما هم خلافش اثبات نشد. میزان روشنایی این نمایشگر کاملاً برای استفاده زیر نور مستقیم خورشید کفایت می کند.

البته باید توجه داشته باشید که اگر به شکل دستی روشنایی صفحه نمایش را افزایش دهید، حداکثر روشنایی قابل دستیابی نخواهد بود و این اتفاق تنها زمانی رخ می دهد که حالت Auto فعال باشد و دستگاه به شکل خودکار تشخیص دهد حداکثر روشنایی مورد نیاز است.

این نمایشگر ضمناً به حالت موسوم به شیف شب مجهز است که در صورت فعال کردنش (به شکل دستی یا خودکار بر اساس ساعت) میزان انتشار نور آبی از سطح صفحه نمایش کاهش یافته و این موضوع میزان خستگی چشم و اختلال خواب در اثر استفاده از تلفن هوشمند در شب را کاهش خواهد داد.

از دیگر قابلیت های سازنده در این بخش هم می توان به تاچ سه بعدی اشاره کرد که در نسل پیش معرفی شد و عملکردی مشابه کلیک راست کردن در کامپیوترهای شخصی دارد. البته باید بدانید که میزان کارایی این قابلیت در محصول جدید افزایش یافته است، موضوعی که در بخش نرم افزار به جزئیاتش خواهیم پرداخت.

در نهایت باید بگوییم هرچند نمایشگر آیفون های جدید (خصوصاً در نسخه کوچکتر) از نظر تراکم پیکسل یا پویایی رنگها به رقبایی مثل سامسونگ نمی رسد، اما عملکرد اپل در بهبود کیفیت صفحه نمایش آیفون های قبلی قابل قبول است و این دو محصول، به راحتی نمره قبولی را در این بخش دریافت می کند.

نرم افزار

 

اپل مدتی پیش از عرضه آیفون های جدید، تازه ترین نسخه از سیستم عامل موبایل خود را برای دستگاه های قدیمی تر منتشر کرده بود و بر همین اساس پیشتر قابلیت های iOS 10 را .

اپل در این نسخه، روش قدیمی و مشهور Slide to Unlock را کنار گذاشته و حالا دیگر برای باز کردن قفل آیفون باید دکمه هوم لمسی دستگاه را فشار دهید.

منطق اپل این است که کاربر احتمالاً برای دسترسی به صفحه قفل یکبار دکمه هوم را فشار داده و انگشتش روی آن قرار دارد، در نتیجه بهتر است شخص را مجبور نکنیم انگشت خود را از روی دکمه برداشته و روی نمایشگر اسلاید کند.

هرچند چنین ایده ای قابل پذیرش است، اما جالب است بدانید حتی اگر دستگاه شما به حسگر اثر انگشت مجهز باشد هم نمی توانید صرفا با لمس حسگر قفل دستگاه را باز کنید و لازم است حتما به دکمه ی جدید لمسی فشار وارد کنید تا لرزش آن را احساس کنید.

این روش جدید البته به معنای این نیست که اسلاید کردن در صفحه قفل دیگر کاربرد نداشته باشد. ویجت های صفحه قفل یکی از مهم ترین ویژگی های اضافه شده در iOS 10 هستند که برای مشاهده آنها لازم است در صفحه قفل به سمت چپ اسلاید کنید.

اپل در iOS 10 روی افزایش کارایی اپلیکیشن های مقیم تمرکز داشته است

برای فعال کردن دوربین هم دیگر احتیاجی نیست علامت بسیار کوچک دوربین را از گوشه پایین سمت راست به مرکز صفحه بکشید، بلکه از هر جای نمایشگر که به سمت راست اسلاید کنید، اپلیکیشن دوربین به راحتی باز خواهد شد.

هنگامی که شرکت ساکن کوپرتینو تاچ سه بعدی را در آیفون قبلی معرفی کرد، اعتقاد داشت این قابلیت انقلابی در روش تعامل کاربر با ابزارهای موبایل به حساب می آید.

اما در ادامه شاهد بودیم که قابلیت های تاچ سه بعدی آنقدری متنوع نبود و بسیاری از کاربران پس از مدتی حتی فراموش کردند موبایلشان این ویژگی را هم دارد.

حالا اپل در iOS جدید کارایی تاچ سه بعدی را افزایش داده تا وجود این قابلیت برای کاربران تاثیر گذار باشد؛ در نتیجه تقریباً هرجای صفحه نمایش که انگشت خود را فشار دهید، یک گزینه مشابه کلیک راست با گزینه های متنوع ظاهر خواهد شد.

برای مثال می توانیم به آیکون چراغ قوه در بخش Control Center اشاره کنیم که اگر روی آن فشار دهید سه گزینه ظاهر می شود و با استفاده از آنها می توانید نور فلاش دستگاه را از بین کم، متوسط یا زیاد انتخاب نمایید.

مرکز کنترل ضمناً به 3 پنل جداگانه تقسیم شده است. پنل نخست که مثل سابق است اما دکمه های کنترل پخش موسیقی از آن حذف شده، پنل دوم که با استفاده از آن می توانید پخش موسیقی را کنترل کنید و بخش سوم که به کنترل ابزارهای خانگی هوشمند اختصاص دارد.

نوار نوتیفیکیشن ها هم در نسخه جدید متحول شده و حالا می توانید بدون نیاز به باز کردن اپلیکیشن ها، با نوتیفیکیشن ها تعامل کنید و برای مثال پیام های دریافتی را با استفاده از همان نوتیفیکیشن پاسخ دهید.

تغییرات iOS 10 موارد متعدد اما نسبتاً ریزی هستند که در جای جای سیستم عامل پراکنده اند، اما در کنار یکدیگر قادر هستند تجربه کاربری دستگاه را بهبود بخشند.

اپل در این نسخه ضمناً تمرکز زیادی روی افزایش کارایی اپلیکیشن های مقیم دستگاه داشته است (که حالا می توانید آنها را در صورت تمایل از رابط کاربری حذف کنید).

برای مثال اپلیکیشن پیام رسانی iOS حالا دیگر آن محیط مینیمال و کارکرد بسیار ساده ی قبل را ندارد و امکانات بیشماری برایش در نظر گرفته شده که می تواند ساعت ها کاربران را حین گپ و گفت سرگرم نماید.

دستیار دیجیتالی اپل هم در نسخه تازه به مراتب فعال تر شده و کارایی بیشتری دارد. این موضوع ضمناً به اپلیکیشن های اپل محدود نیست و می تواند هر نرم افزاری را شامل گردد؛ چرا که اپل در این نسخه دسترسی توسعه دهندگان سوم شخص را به سیری باز کرده است تا قادر باشند این دستیار دیجیتالی را، به اپلیکیشن های خود متصل کنند.

قابلیت های جدید iOS 10 آنقدر ریز و پراکنده هستند که پرداختن به همه آنها در اینجا ممکن نیست، بر همین اساس از شما دعوت می کنیم .

دوربین ها

 

هردو آیفون جدید، به یک دوربین 12 مگاپیکسلی تازه مجهز هستند، ضمن اینکه اپل برای نخستین بار موفق شده لرزشگیر اپتیکال را که پیش از این به مدل های پلاس اختصاص داشت، به آیفون کوچکتر هم اضافه کند (قابلیتی که احتمالاً با حذف جک 3.5 میلی متری ممکن شده است).

حالا به لطف لرزشگیر اپتیکال، هردو تلفن هوشمند تازه قادر هستند در شرایط کم نور تصاویر را با کیفیت بالاتری ثبت کنند. علاوه بر این سیستم فلش هر دو محصول هم دگرگون شده و تعداد LED های فلش دوگانه به 4 عدد رسیده است.

البته اپل توضیح داده که افزایش تعداد LED ها، تعداد رنگ های قابل تولید فلش را افزایش نمی دهد و در حال حاضر هم فلش های مجهز به LED می توانند صدها طیف مختلف از نور را تولید کنند، اما این تغییر میزان نور فلش و در نتیجه کارایی آن را به شکل محسوسی افزایش می دهد.

در این نسل هر دو مدل به لرزشگیر اپتیکال مجهز هستند

حالا تعداد تکه های لنز آیفون جدید به 6 عدد رسیده و این موضوع در کنار در کنار گشادگی دریچه دیافراگم و سنسور جدید، میزان جذب نور را تا 50 درصد افزایش داده است. مهم ترین تغییر نسل جدید اما چیزی است که ظاهر نسخه پلاس را با نسل قبل و حتی نسخه کوچکتر متفاوت کرده و سازنده حتی با وجود حذف جک 3.5 میلی متری هم نتوانسته آن را در هر دو محصول تعبیه کند.

آیفون 7 پلاس بر همین اساس به یک دوربین 12 مگاپیکسلی دوم در کنار دوربین اصلی مجهز است که امکان زوم اپتیکال تا 2 برابر (بدون افت کیفیت) را برای این محصول فراهم آورده است.

دوربین دوگانه در دنیای اندروید چندان ابتکاری به حساب نمی آید

این ایده البته در دنیای اندروید چندان هم ابتکاری به حساب نمی آید و پیشتر مشابه آن توسط سازندگان مختلفی استفاده شده، از جمله LG G5 () که به یک لنز عریض دوم مجهز است.

در حال حاضر، لنز دوم تنها برای زوم کردن بدون کاهش کیفیت مورد استفاده قرار می گیرد، اما اپل قصد دارد با ارائه بروزرسانی () این امکان را هم فراهم کند که تصویر هر دو لنز برای افزایش عمق میدان عکس ترکیب شود؛ قابلیتی که پیش از این در هوآوی P9 () هم مشاهده کرده بودیم.

سازنده برای سوییچ کردن بین این دو لنز یک دکمه در رابط کاربری دوربین در نظر گرفته که با فشار دادنش می توانید تعیین کنید تصویر با لنز عادی ثبت شود یا تله فوتو.

از نظر کیفیت تصویربرداری، حداقل تا زمانی که بروزرسانی نرم افزاری ارائه نشده، می توان گفت تفاوت چشمگیری در عملکرد آیفون های جدید با نسل پیشین به چشم نمی خورد.

این البته نقض کننده ی این موضوع نیست که آیفون مثل همیشه یکی از بهترین تجربه های کاربری را در زمینه ی عکاسی با موبایل ارائه می کند. علاوه بر این دوربین جدید هم مثل نمایشگر دستگاه از استاندارد سینمایی وسعت رنگ موسوم به DCI-P3 پشتیبانی می کند.

با غروب آفتاب اما ورق کاملاً باز می گردد و بهبودهای انجام گرفته یک به یک نمایان می شوند. آیفون های جدید به لطف حسگر باکیفیت و لرزشگیر اپتیکال قادر هستند تصاویر را با ایزوی پایینتر (برای نویز کمتر) و سرعت شاتر آهسته تر (برای جذب نور بیشتر) ثبت کنند.

بر همین اساس اگر نمونه عکس های آیفون های جدید را کنار نسل پیشین قرار دهید، کاملاً مشخص است که سازنده عملکرد دوربین را در این بخش بهبود داده است.

البته در اینجا لازم است یک موضوع را در مورد نسخه پلاس گوشزد کنیم، اینکه هرچند هردو سنسور دوربین های این محصول 12 مگاپیکسلی هستند، اما سنسور لنز تله فوتو از دوربین عادی کوچکتر است.

بر همین اساس عکس هایی که روی حالت زوم دو برابر ثبت شوند، کیفیت پایین تری خواهند داشت و جالب اینکه با وجود رزولوشن یکسان، حتی سایز عکس های ثبت شده با دوربین دوم هم کمتر است.

از این تفاوت کیفیت حتی می توان اینگونه نتیجه گرفت که دوربین دوم به لرزشگیر اپتیکال هم مجهز نباشد، در نتیجه دوربین نمی تواند سرعت شاتر را کاهش دهد و تصاویر را مثل سنسور دیگر با کمترین نویز به ثبت برساند.

البته باید اشاره کنیم که این تفاوت کیفیت بیشتر از هرچیز هنگام عکاسی در شرایط کم نور به چشم می آید و در نور کافی به نظر نمی رسد لنزها غیر از میزان زوم، تفاوتی با یکدیگر داشته باشند.

هرچند گشادگی دریچه دیافراگم مدل های جدید روی اف 2.2 ثابت مانده، اما رزولوشن دوربین جلو به 7 مگاپیکسل افزایش یافته که تقریباً با رزولوشن دوربین عقب در آیفون 6 برابر است.

کیفیت و عملکرد این دوربین هم مثل همیشه یکی از بهترین های بازار است و نارسایی قابل توجهی ندارد که خاطر کاربران علاقه مند به سلفی را مکدر نماید.

آیفون های جدید ضمناً مثل نسل قبل ویدیوهای 4K را با نرخ 30 فریم در هر ثانیه ثبت کنند. علاوه بر این

رنگهای ویدیو ها هم به اندازه عکس های دوربین چشم نواز هستند و از نظر کیفیت به راحتی نمره قبولی را در دنیای موبایل دریافت خواهند کرد.

 

سخت افزار

عرضه هر آیفون جدید با معرفی تازه ترین چیپست اپل همراه است و سازنده بر همین اساس چیپست A10 Fusion را برای محصول تازه در نظر گرفته که نه تنها نخستین مدل 4 هسته ای اپل به حساب می آید، بلکه برای اولین بار یک پسوند هم در کنار شماره ی نامش دارد.

قدرت این چیپست نسبت به نسل قبل 40 درصد و در مقایسه با آیفون 6 حدود 2 برابر افزایش داشته است. پردازشگر گرافیکی جدید چیپست هم 6 هسته دارد و در بنچمارک Ice Storm Unlimited امتیاز نزدیک به 3800 را کسب کرده که از افزایش 30 درصدی توانش حکایت دارد.

این امتیاز ضمناْ آیفون 7 را از این نظر، بالاتر از رقبایی مثل گلکسی اس 7 () قرار می دهد. همین موضوع در مورد نسخه پلاس هم صدق می کند و نگاهی به امتیاز بنچمارک های این محصول نشان می دهد که با یکی از قدرتمند ترین تلفن های هوشمند بازار مواجه هستیم.

اما سوال اینجاست که آیا اینهمه افزایش قدرت، در نهایت برای کاربر محسوس است که لازم باشد روی آن مانور دهیم یا خیر. حقیقت اینجاست که حتی آیفون 6 هم با وجود اینکه توان پردازشی اش نصف دو محصول جدید بود، عملکرد مناسبی داشت و رابط کاربری خود را مثل بازی های گرافیکی سنگین، کاملاً روان اجرا می کرد.

حالا آیفون جدید هم در اجرای رابط کاربری، بازی های سنگین و اجرای همزمان اپلیکیشن ها در کنار یکدیگر مشکلی ندارد، در نتیجه اپل بار دیگر موفق شده به لطف ساخت همزمان نرم افزار و سخت افزار، هماهنگی بالایی بین این دو رقم زند و تجربه کاربری مناسبی را برای خریداران فراهم آورد.

اما جایی که عملکرد چیپست جدید بیش از هرچیز محسوس است، عمر باتری به حساب می آید که حالا نسبت به قبل بهینه تر شده است، اما توضیح بیشتر در مورد آن را به بخش باتری موکول می کنیم.

آیفون 7 ضمناً بر خلاف شایعات پیشین به 2 گیگابایت حافظه رم مجهز است و افزایش به 3 گیگابایت تنها در نسخه پلاس اتفاق افتاده است، هرچند این موضوع هم در نهایت تاثیر ملموسی برای کاربر نهایی نخواهد داشت.

اپل بالاخره پذیرفته 16 گیگابایت حافظه داخلی برای آیفون کافی نیست

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم اپل بالاخره پذیرفته که 16 گیگابایت حافظه داخلی برای آیفون کافی نیست و حداقل میزان حافظه را به 32 گیگابایت افزایش داده است (مدل پایه که با قیمت 650 دلار به فروش می رسد).

اگر این میزان هم برای شما کافی به نظر نمی رسد، می توانید با 100 دلار هزینه بیشتر مدل مجهز به 128 گیگابایت حافظه داخلی را تهیه کنید، رقمی که قبلاً حداکثر میزان حافظه آیفون به حساب می آمد اما این رقم اکنون به 256 گیگابایت افزایش یافته است.

در حقیقت می توان گفت اپل در آیفون جدید، ظرفیت های پیشین را 2 برابر کرده و با حذف حافظه 64 گیگابایتی، 3 حق انتخاب 32، 128 و 256 گیگابایت را در اختیار خریداران قرار می دهد. (ضمناً توجه داشته باشید که تنها بالاترین مدل همراه با بدنه مشکی براق عرضه می شود)

در پایان اگر در مورد نگران هستید، لازم است اشاره کنیم که در طول مدت بررسی چندباری هنگام انجام پردازش های سنگین با این صدا برخورد داشتیم، اما شدت صدا آنقدر کم بود که باید برای شنیدنش بدنه تلفن هوشمند را به گوش خود می چسباندید.

البته با این وجود باید توجه داشته باشید که امکان دارد این صدا در ویدیوهایی که با آیفون ضبط می کنید ثبت شود، یا هنگام مکالمه به گوش مخاطب آن سوی خط هم برسد.

اسپیکر و هدفون

اپل می گوید جک 3.5 میلی متری را از آیفون 7 حذف کرده تا جای بیشتری برای دوربین، باتری و موتور تپتیک دستگاه (موتوری که بازخوردهای خفیف لرزشی در نمایشگر و دکمه ی هوم ایجاد می کند) وجود داشته باشد.

علاوه بر این، مقاوم کردن بدنه دستگاه در برابر آب هم در نبود یکی از سوراخ ها، به مراتب ساده تر است، هرچند شرکت ساکن کوپرتینو می گوید این موضوع در حذف جک 3.5 میلی متری نقشی نداشته است.

در هر حال، بالاخره روز واقعه فرا رسیده و اپل جک 3.5 میلی متری را از جدیدترین آیفون حذف کرده است. آیفون های جدید بر همین اساس همراه با هدفون هایی عرضه می شوند که لازم است آنها را به درگاه لایتنینگ دستگاه متصل کنید.

بر همین اساس باید بگوییم برای شارژ باتری همزمان با گوش کردن موسیقی، لازم است که برای این منظور طراحی شده اند را خریداری کنید.

علاوه بر این، اگر هدفون سیم دار گران قیمتی دارید یا با هدفون های فابریک همراه آیفون های جدید احساس راحتی نمی کنید، لازم است مبدل جک 3.5 میلی متری به لایتنینگ که اپل درون جعبه دستگاه قرار داده را استفاده کنید.

هرچند این موضوع تا حدی مشکل را رفع می کند، اما همراه داشتن همیشگی یک تبدیل چندان برای کاربران دلچسب نخواهد بود و احتمال گم شدن این قطعه ی بسیار کوچک هم چندان دور از ذهن نیست.

در حقیقت به نظر می رسد اپل انتظار دارد کاربران چند عدد از این مبدل های ارزان قیمت را تهیه کرده و به هدفون های خود متصل کنند، محصولی که 9 دلار قیمت دارد و ارزان ترین سخت افزار تولید شده توسط اپل تاکنون به حساب می آید.

در مورد کیفیت هدفون های لایتنینگ باید بدانید تفاوتی با مدل های پیشین ندارند و می توان آنها را قابل قبول به حساب آورد، هرچند با توجه به اینکه اپل شرکت بیتس را به تملک خود درآورده، انتظار می رود هدفون های این شرکت از پرچمداران رقبایی مثل HTC یا LG بهتر باشد، در حالی که به هیچ عنوان چنین نیست.

کیفیت هدفون های تازه با قبل تفاوتی ندارد

میزان راحتی این هدفون هم تا حد زیادی به شکل گوش شما بستگی دارد و می تواند بین خیلی راحت تا آزار دهنده متغیر باشد. علاوه بر این یک مدل بی سیم هم از این هدفون ها با نام AirPod عرضه شده که تنها تفاوتش در نداشتن سیم است.

البته باید بدانید که این هدفون ها مبتنی بر فناوری بی سیم اختصاصی اپل کار می کنند و به همین دلیل جفت شدن آنها با آیفون های جدید به سادگی انجام می گیرد؛ تنها کافی است هدفون ها را از گوش خارج کنید.

مشکلی برای استفاده از هدفون های متفرقه بلوتوث وجود ندارد

اما همانقدر که نداشتن سیم و فناوری اختصاصی سازنده استفاده از این محصول را ساده کرده، به همان نسبت هم بی سیم بودن گوشی های هدفون جدید احتمال گم شدن آن را از طرف دیگر افزایش می دهد؛ در نتیجه توصیه می کنیم در صورت تهیه آنها به این موضوع توجه مضاعف داشته باشید. علاوه بر این دستگاه از هدفون های بلوتوث معمول هم پشتیبانی می کند و مشکلی برای استفاده از آنها وجود ندارد.

اما برگردیم به اسپیکرهای استریو، چرا که اپل پس از سالها موفق شده پخش صدای آیفون را استریو کند. این ویژگی نه تنها از سالها پیش در دنیای اندروید وجود داشته است، بلکه حتی روش اپل هم برای این منظور چندان مبتکرانه نیست و پیشتر توسط تولید کنندگانی مثل هوآوی در P9 Plus () استفاده شده است.

صدای استریو بلندی صدا را افزایش داده اما کیفیت به رقبایی مثل بوم ساند HTC نمی رسد

در این روش اسپیکر مکالمه که در بالای نمایشگر قرار دارد برای پخش استریو در کنار اسپیکر اصلی دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد. بدون تردید میزان فراگیری پخش صدا در این روش هرگز به رقبایی مثل HTC نمی رسد که دو اسپیکر بزرگ و اختصاصی در بالا و پایین نمایشگر دارند، اما با این وجود عملکرد پخش صدا در دو محصول تازه نسبت به قبل بهبود یافته است.

البته با این روش جدید وضوح و کیفیت پخش صدا بهبود چندانی نداشته، اما حداکثر بلندی حدود 2 برابر از نسل قبل بیشتر شده و کاملاً برای استفاده در محیط های شلوغ و خارجی کفایت می کند.

در نتیجه می توان گفت سیستم جدید پخش صدا در آیفون های تازه، بیش از هرچیز هنگام گوش دادن به پادکست ها یا حتی مکالمه تلفنی سودمند خواهد بود، چرا که در این حالت کیفیت و تفکیک صدا نسبت به بلندی، اهمیت کمتری خواهد داشت.

دکمه هوم جدید

اگر در گذشته استهلاک بالا و خرابی دکمه هوم آیفون را تجربه کرده باشید، احتمالاً حالا خوشحال هستید که اپل دکمه فیزیکی را به کلی از آیفون های جدید حذف کرده است.

البته لازم است بدانید فرورفتگی لمسی که جای دکمه فیزیکی را گرفته، هرچند از نظر ظاهری تفاوت چشمگیری با مدل های قبلی ندارد، اما عملکردی کاملاً متفاوت ارائه می کند.

آیفون های جدید به موتور Taptic مجهز هستند که در بدنه لرزش های خفیف ایجاد می کند. هرچند آیفون قبلی هم به همین موتور مجهز بود، اما اپل می گوید اضافه کردن این قطعه یکی از دلایل حذف جک هدفون از آیفون 7 بوده است.

دکمه هوم جدید پتانسیل زیادی دارد اما لازم است به آن عادت کنید

در هر حال هنگامی که دکمه ی هوم جدید را فشار دهید، این موتور به لرزه در می آید تا حس کلیک کردن را به کاربر القاء کند. اینکه روش جایگزین اپل خوب است یا بد به سلیقه شما بستگی دارد، اما لازم است بدانید که این روش حس کاملاً متفاوتی نسبت به قبل ایجاد می کند؛ چرا که لرزش این موتور در تمام بخش پایین و حتی پشت بدنه احساس می شود.

این دکمه ضمناً خازنی است و تنها در صورت لمس پوست عمل می کند، در نتیجه مثل نمایشگر دستگاه، نمی توانید آن را با دستکش مورد استفاده قرار دهید (البته برخی از دستکش های مخصوص نمایشگر آیفون قابل استفاده هستند).

اگر تاکنون از ترک پد های فورس تاچ مک بوک یا مجیک ترک پد اپل استفاده کرده باشید، می توانید تصور کنید القای حس کلیک کردن روی یک سطح صاف غیر مکانیکی چه حسی خواهد داشت.

یکی از مزیت های چنین روشی این است که هنگام استفاده از ترک پد فورس تاچ، نرم افزارهای مک می توانند با ایجاد لرزش به شما بازخورد انتقال دهند.

مثلا فرض کنید در حال تنظیم کادر در نرم افزار گرافیکی هستید و هنگامی که کادر دقیقاً در وسط قرار گرفت، تاچ پد با یک لرزش خفیف به سادگی شما را در جریان می گذارد.

حالا همین اتفاق می تواند در مورد آیفون 7 هم رخ دهد و توسعه دهندگان سوم شخص، این قابلیت را در اپلیکیشن های خود استفاده کنند. برای درک بهتر کافی است اپلیکیشن ساعت را در آیفون های جدید باز کنید و ببینید چگونه با هر تکان عقربه، موتور تپتیک هم یک لرزش خفیف ایجاد می کند.

اپل علاوه بر این امکان تعیین میزان لرزش را هم بین سه گزینه کم، متوسط و زیاد برای کاربر تدارک دیده است، در نتیجه می توانید این موضوع را تا حدی بر اساس سلیقه ی خود تنظیم نمایید.

در مجموع باید بگوییم روش جدید کارایی مناسبی دارد و ضمناً از این پتانسیل هم برخوردار است که توسعه دهندگان سوم شخص ویژگی های جذابی در اپلیکیشن های خود برایش اختصاص دهند.

در نتیجه ارزشش را دارد که به دکمه ی جدید آیفون عادت کنید، حتی اگر این موضوع در ابتدا دشوار به نظر برسد.

باتری

اپل می گوید حذف جک 3.5 میلی متری باعث شده فضای بیشتری در داخل بدنه برای بخش های دیگر وجود داشته باشد، از جمله باتری که در آیفون 7 حدود 14 درصد و در نسخه پلاس 5 درصد نسبت به نسل قبل افزایش ظرفیت داشته اند.

افزایش حجم باتری و مصرف بهینه تر چیپست عمر باتری را تا 2 ساعت افزایش داده

حالا آیفون 7 به یک باتری با ظرفیت 1960 میلی آمپر ساعت مجهز است و این میزان در مدل پلاس 2900 میلی آمپر ساعت در نظر گرفته شده است. علاوه بر این باید توجه داشت که چیپست جدید A10 Fusion در کنار 2 هسته قدرتمند، به دو هسته کم مصرف هم مجهز شده است، در نتیجه پردازش های نه چندان سنگین را با مصرف باتری کمتری نسبت به قبل انجام می دهد.

سازنده ادعا می کند این تغییرات باعث شده آیفون 7 قادر باشد با هر شارژ تا 2 ساعت و مدل پلاس هم یک ساعت بیشتر از نسل قبل کاربر را همراهی نمایند.

برای بررسی بیشتر موضوع، از هر دو دستگاه تست پخش ممتد ویدیو به عمل آوردیم. در این میان آیفون 7 حدود 12 ساعت به فعالیت خود ادامه داد و مدل پلاس هم رقم 14 ساعت را ثبت کرد که نشان می دهد ادعای اپل در مورد بهبود عملکرد نسبت به نسل قبل کاملاً صحت دارند.

اما اگر می خواهید بدانید برای استفاده روزمره چقدر می توانید روی آیفون های جدید حساب کنید، باید بگوییم بر اساس تجربه ای که در طول یک هفته بررسی این دو تلفن هوشمند داشتیم، آیفون 7 به طور معمول با هر شارژ یک روز کار می کند و این زمان در صورت عدم استفاده از قابلیت های پر مصرف، تا 2 روز هم قابل افزایش خواهد بود. اما در مورد آیفون 7 پلاس احتمال بیشتری وجود دارد که دومین روز را هم بدون نیاز به شارژ مجدد به پایان برسانید.

جمع بندی

پیشرو بودن در هیچ حالتی بدون هزینه تمام نمی شود، خصوصاً در دنیای تکنولوژی که اگر بخواهید آن را را یک قدم رو به جلو برانید، لازم است به درستی تشخیص دهید پایان عمر کدام فناوری سر رسیده و جسارت لازم را، برای جایگزین کردن آن داشته باشید.

تشخیص اپل برای کنار گذاشتن جک 3.5 میلی متری هدفون چه صحیح باشد و چه نادرست، شکی نیست که خریداران آیفون 7 خود را بر لبه ی تکنولوژی احساس خواهند کرد، جایی که هرچند جلوتر از دیگران قرار دارند، اما اندکی از تیزی و برندگی لبه را هم بر پیکر خود احساس خواهند کرد.

جک 3.5 میلی متری آنقدری در بازار جا افتاده که کنار گذاشتنش در ابتدا تاحدی دردناک به نظر برسد. اولین مشکل، زمانی پیش می آید که بخواهید دستگاه را همزمان با گوش دادن به موسیقی شارژ کنید.

در این حالت باید پخش موسیقی را متوقف کنید، یا یکی از مبدل های نه چندان ریز نقش را برای این منظور همراه داشته باشید.

علاوه بر این در صورت خرید آیفون 7، انتخاب های شما برای گوش کردن به موسیقی محدودتر می شود؛ هدفون همراه آیفون 7 که مبتنی بر درگاه لایتنینگ عمل می کند، هدفون های بی سیم، یا استفاده از مبدل جک 3.5 میلی متری که اپل درون جعبه این محصول قرار داده است.

اگر چنین محدودیت هایی در تجربه کاربری شما تاثیر می گذارد، می توانید منتظر بمانید تا روند کنار گذاشتن فناوری قدیمی به شکل کامل تری انجام گیرد، در غیر این صورت ورود شما را به آینده ی احتمالی خوشامد می گوییم.

اما همه ی ویژگی های آیفون 7 مربوط به آینده نیستند و بخش قابل توجهی از آنها هم خاطرات 9 سال حضور این تلفن هوشمند در بازار را یادآوری می کنند.

این محصول عکس های عالی ثبت می کند، نمایشگر با کیفیتی دارد، از توان پردازش کافی برای سنگین ترین عملکردها برخوردار است و از امکانات جذاب و متنوع برای رفع انواع نیازهای کاربران پشتیبانی می کند.

 

در مورد دوربین دوگانه در نسخه پلاس هم باید بگوییم در حال حاضر این ویژگی آنقدری تاثیر گذار نیست و تنها «زوم دو برابر» را به دستگاه اضافه می کند، اما اپل می گوید در بروزرسانی بعدی سیستم عامل امکان ترکیب تصاویر دو دوربین را برای افزایش عمق میدان و کیفیت عکس ها به دستگاه اضافه خواهد کرد.

در مجموع باید بگوییم آیفون جدید بدون تردید یکی از محصولات جذاب موجود در بازار به حساب می آید و از عملکرد مناسبی در بخش های حیاتی مثل کیفیت تصویربرداری و عمر باتری برخوردار است.

اما اگر کاربر آیفون های اخیر هستید، باید تصمیم بگیرید که قابلیت های جدید اضافه شده به تازه ترین محصول برای شما کفایت می کند، یا ترجیح می دهید شانس خود را امتحان کنید و منتظر بمانید مشخص شود اپل سال آینده برای دهمین سالگرد آیفون برنامه ویژه ای دارد یا خیر.

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم همانطور که خود اپل هم اذعان داشته، بدون تردید حذف جک 3.5 میلی متری جسارت زیادی احتیاج دارد، اما در حقیقت اپل این جسارت را به جای ابتکار مورد استفاده قرار داده است؛ به این معنا که با حذف جک هدفون، فضا را برای اضافه کردن برخی قابلیت های دنیای اندروید به تلفن هوشمند خود باز کرده است، آن هم بدون اینکه نیاز باشد ابتکار چندانی از خود به خرج دهد.

مدل پایه از آیفون 7 در بازار ایران و مدل پایه از آیفون 7 پلاس توسط فروشگاه اپل آن آی سی به فروش می رسند.

نکات مثبت

  • عملکرد دوربین به لطف جذب نور عالی و لرزشگیر اپتیکال
  • قدرت پردازش به لطف چیپ A10 Fusion
  • اسپیکرهای استریو
  • کیفیت نمایشگر
  • ارگونومی و طراحی ظاهری
  • عمر باتری
  • مقاومت در برابر آب

نکات منفی

  • کاربران لازم است به شکل همزمان به دگرگون شدن دکمه ی هوم غیر قابل کلیک و حذف جک هدفون (دو بخش بسیار پر استفاده) عادت کنند
  • عدم امکان استفاده همزمان از شارژر و هدفون دستگاه
  • رنگ مشکی براق به مدل های گران تر محدود است و به سادگی خراشیده می شود

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: آیفون 7 و 7 پلاس؛ به استقبال آینده ای مبهم [به همراه بررسی ویدیویی]

عدد 10 برای اپل اهمیت دارد و این شرکت سال آینده دهمین سالگرد عرضه آیفون را جشن می گیرد، محصولی که یکی از مهم ترین ساخته های استیو جابز به حساب می آید و تاکنون، آثار زیادی از خود در دنیای فناوری به جای گذاشته است.

برخی اعتقاد دارند به همین دلیل است که اپل این بار برای نخستین بار، پس دو سال، ظاهر آیفون را دگرگون نکرده و محصول انقلابیِ واقعیِ خود را برای سال آینده نگاه داشته است.

صحت یا سقم این ادعا سال آینده مشخص می شود و تا آن زمان هم کسی به اسرار داخلی اپل دسترسی ندارد، در نتیجه فعلاً بیایید جدیدترین آیفون عرضه شده توسط این شرکت را زیر زره بین قرار دهیم.

شاید آیفون 7 پلاس به لطف دوربین دوگانه، آنقدری با نسل پیشین متفاوت به نظر برسد که برای کاربران تشنه پس از دو سال، راضی کننده باشد؛ اما سوال اینجاست که آیا برادر کوچکتر هم می تواند توجه ها را به قابلیت هایش جلب کند یا خیر.

آیفون، حالا پس از 9 سال حضور در بازار، به بلوغ مناسبی رسیده و در نتیجه می تواند ویژگی های جذاب همیشگی خود را، به بهترین شکل در اختیار کاربر قرار دهد.

این تلفن هوشمند از هماهنگی بالایی بین نرم افزار و سخت افزار بهره می برد، رابط کاربری راحتی دارد و مثل همیشه، قادر است عکس هایی چشم نواز ثبت کند که در زمره ی بهترین های بازار به حساب آیند.

از طرف دیگر، ویژگی های جدیدی که سازنده برای محصول تازه در نظر گرفته هم آنقدری هستند که با اغماض بتوان گفت آیفون جدید، تجربه کاربری نسبتاً متفاوتی در مقایسه با نسل قبل ارائه می دهد.

همین موضوع، به این بحث بین کاربران دامن زده که آیا آیفون 7 محصولی انقلابی است و ارزش خرید دارد، یا تفاوت ها آنقدر هم دندان گیر نیستند و در نتیجه، تصمیم منطقی تر این است که تا سال آینده منتظر بمانیم و شرکت ساکن کوپرتینو احتمالاً محصول واقعاً انقلابی خود را در دهمین سالگرد آیفون رونمایی کند.

با بررسی از تلفن هوشمند جدید اپل همراه باشید تا پاسخ این پرسش را از نظر بگذرانیم.

بررسی ویدیویی

***لینک ویدیو***

طراحی

پیش از پرداختن به طراحی محصول لازم است اشاره کنیم که اپل در آیفون های جدید، نایلون محافظ روی جعبه را تغییر داده است. در گذشته، یک سلفون ساده دور جعبه کشیده می شد که به سادگی می توانستید آن را باز کنید و دوباره دور جعبه سلفون بپیچید.

همین موضوع متاسفانه باعث شده بود بسیاری از فروشندگان قطعات جانبی اصلی داخل جعبه مثل هدفون و کابل را با نمونه ی تقلبی تعویض کنند و هیچ اطمینانی وجود نداشت که محصول، واقعا آکبند باشد.

حالا روکش پلاستیکی جدید اپل کمی پیچیده تر است و حداقل می توانید مطمئن باشید در کوتاه مدت، نمونه تقلبی آن قابل تولید نیست. با ذکر این نکته، بررسی طراحی دستگاه را آغاز می کنیم.

بسته بندی جدید آیفون تقلب را برای فروشندگان متقلب دشوار می کند

آیفون 7 بر خلاف برادر بزرگتر خود به دوربین دوگانه مجهز نیست و این موضوع، شباهت ظاهر دستگاه به نسل پیشین را بیش از پیش کرده است. شاید هم اپل دیگر آن اپل همیشگی نیست و اعتقاد دارد طراحی ظاهری دستگاه نسبت به قابلیت ها، در درجه ی دوم اهمیت قرار می گیرد؛ در نتیجه نیازی نیست یک سال در میان به شکل کامل تغییر کند.

چه طراحی مشابه با نسل پیشین باب میل شما باشد چه آن را تکراری و خسته کننده بدانید، می توانیم این نوید را بدهیم که آیفون 7 از نظر القای حس کیفیت و ارگونومی چیزی کم ندارد.

این تلفن هوشمند با ضخامت 7.1 میلی به خوبی در دست شما جای می گیرد و خمیدگی های اطراف بدنه مثل همیشه با نرمی و لطافت تراش خورده اند.

 

ضخامت نسخه پلاس هم تنها 2 دهم میلی متر از آیفون 7 بیشتر است، اما در هر حال باید توجه داشته باشید که ارگونومی یک محصول 5.5 اینچی هرگز نمی تواند به خوبی محصولات کوچکتر باشد.

گذشته از دوربین دوگانه و اندازه بزرگتر، دیگر خصوصیات دو محصول یکسان است و اگر از آیفون های 6S و 6 استفاده کرده باشید، هنگام استفاده از تلفن های هوشمند تازه هم حس مشابهی خواهید داشت.

در این میان یک تفاوت بزرگ با قبل وجود دارد که آن هم هنگام استفاده چندان تغییری در حس شما ایجاد نمی کند؛ اینکه آیفون های جدید در مقابل آب مقاوم هستند و می توانید آنها را تا 30 دقیقه در عمق 1 متری آب غوطه ور کنید.

مقاومت در برابر آب بالاخره به پلتفرم اپل هم آمده است

این قابلیت البته به هیچ عنوان مبتکرانه و منحصر به اپل به حساب نمی آید و پیش از این در محصولات متعددی از رقبا، از جمله سونی و سامسونگ وجود داشته است؛ اما با این حال کاربرانی که به یک موبایل مقاوم در برابر آب احتیاج دارند، حالا خوشحال خواهند شد که یک محصول از پلتفرم اپل هم به حق انتخاب های آنها افزوده شده است.

ویدیوی تبلیغاتی اپل برای معرفی کاربردهای تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب

هرچند اپل با چند سال فاصله تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب عرضه کرده و از رقبای خود در این زمینه عقب به نظر می رسد، اما ظاهرا همین فاصله باعث شده شرکت ساکن کوپرتینو از اشتباهات سازندگان دیگر درس بگیرد و آنها را تکرار نکند.

برای مثال می توانیم به سونی اشاره کنیم که در چند تلفن هوشمند اول مقاوم در برابر آب، در پوش هایی را برای محافظت از درگاه های دستگاه تدارک دیده بود و همین موضوع نارضایتی کاربران را در پی داشت، چرا که هر بار لازم بود برای شارژ محصول درپوش پلاستیکی را باز کنند.

این قطعه ضمناً استهلاک بالایی داشت و ممکن بود پس از مدتی استفاده از بدنه جدا شود، اتفاقی که اگر رخ می داد، مقاومت محصول در برابر آب از بین می رفت.

حالا سونی دیگر محصولات مقاوم در برابر آب را بدون درپوش عرضه می کند و اپل هم با مدتی فاصله، از میانه ی مسیر خود را به رقیب ژاپنی رسانده است. البته باید توجه داشته باشید که رقبا عموماً گواهی IP68 را دریافت کرده اند، در حالی که آیفون 7 گواهی IP67 دارد و مقاومتش در برابر آب و غبار در درجه پایین تری قرار می گیرد.

اپل علاوه بر این اعلام کرده میزان مقاومت دستگاه در برابر آب به مرور و در اثر استهلاک کاهش خواهد یافت در نتیجه بهتر است این موضوع را پس از خرید در نظر داشته باشید.

در هر حال، باید ورود دیر هنگام اپل به این حوزه را تبریک بگوییم، آن هم برای شرکتی که درون درگاه محصولات پیشین یک نوار ویژه تعبیه می کرد که در صورت برخورد با آب تغییر رنگ بدهد و دستگاه را از گارانتی خارج کند.

دکمه هوم جدید جذاب اما عجیب است

یکی از تصمیمات اپل برای مقاوم ساختن بدنه در برابر نفوذ آب این است که دکمه ی فیزیکی Home آیفون های پیشین را کنار گذاشته و یک فرورفتگی لمسی به جای آن قرار داده است که مثل وان پلاس 3 متحرک نیست و هیچ منفذی برای نفوذ آب ندارد.

اگر با تاچ پد فورس تاچ لپ تاپ های جدید اپل کار کرده باشید، احتمالاً مدتی طول کشیده باشد تا به این قابلیت جدید عادت کنید، اما حتماً حالا شما هم تمایلی به بازگشت و استفاده از تاچ پد های معمول پیشین را نداشته باشید.

دکمه هوم جدید آیفون هم ممکن است همینطور باشد، خصوصاً اگر آیفون های قبلی را طولانی مدت استفاده کرده باشید. در این صورت احتمالاً در ابتدا احساس عجیبی خواهید داشت که هنگام فشار دادن این دکمه، به جای فرو رفتن و شنیدن صدای کلیک فیزیکی، یک ویبر کوتاه در بخش پایین بدنه دریافت خواهید کرد.

علاوه بر این با کاهش تو رفتگی، این بخش به اندازه قبل نسبت به دیگر بخش ها متمایز نیست و اندکی دشوار تر آن را با لمس پیدا می کنید و این موضوع تا حدی ارگونومی دستگاه را کاهش داده است.

 

صرف نظر از اینکه چقدر طول بکشد به دکمه ی جدید عادت کنید، بد نیست بدانید که کاربران بسیاری سابقه ی خراب شدن دکمه ی فیزیکی آیفون را در خاطر خود دارند و حالا با این تغییر بدون تردید خرسند خواهد شد.

 اپل جک هدفون را هم به کلی از دستگاه حذف کرده تا نیازی به درپوش گذاشتن رویش وجود نداشته باشد. حالا اپل نخستین غول دنیای تکنولوژی به حساب می آید که جرئت کرده یکی از پر قدیمی و پر استفاده ترین درگاه های تاریخ فناوری را برای حرکت به سوی جایگزین های بهتر کنار گذارد.

هدفون آیفون 7 بر همین اساس با استفاده از درگاه لایتنینگ (که درپوش هم ندارد) به دستگاه متصل می شود و مدتهاست کاربران و صاحب نظران بحث می کنند که اپل جک 3.5 میلی متری را حذف کرده تا کاربران را به خرید هدفون های جدیدش ، یا واقعا .

هرچه باشد، در نهایت این شما هستید که اگر آیفون 7 را تهیه کنید، به شکل پیش فرض نمی توانید هنگام گوش کردن موسیقی همزمان دستگاه را شارژ کنید، مگر اینکه را جداگانه تهیه کرده و همواره همراه داشته باشید.

حالا در نبود جک هدفون، هر دو طرف درگاه لایتنینگ به سوراخ های اسپیکر اختصاص داده شده است. هرچند آیفون های جدید نخستین موبایل های اپل هستند که صدا را به شکل استریو پخش می کنند، اما جالب است بدانید تنها سوراخ های سمت راست برای پخش موسیقی کاربرد دارند و صدای استریو از راه دیگری تامین شده که در بخش مربوطه به جزئیاتش خواهیم پرداخت.

در مورد رنگهای بدنه هم باید اشاره کنیم که آیفون جدید در مدل های صورتی (رز گلد)، طلایی و نقره ای تولید شده، اما در این نسل رنگ خاکستری موسوم به فضایی با یک مشکی تیره تر جایگزین شده و یک مدل مجهز به بدنه مشکی براق هم وجود دارد.

این رنگ جدید البته تنها برای مدل های گران قیمت تر در نظر گرفته شده که 256 گیگابایت حافظه ی داخلی دارند؛ ضمن اینکه اپل توصیه می کند در صورت تهیه این رنگ، یک قاب محافظ هم برای آیفون خریداری کنید چرا که به دلیل براق بودن، بدنه ی این مدل در مقابل خط و خش چندان مقاومت بالایی ندارد.

رنگ مشکی براق به بدنه پیانو شباهت دارد

هرچند اپل این موضوع را اعلام نکرده، اما بد نیست بدانید بدنه نسخه مشکی براق به شدت لیز است و احتمال سُر خوردنش بالاست؛ موضوعی که می توان آن را دومین دلیل برای تهیه قاب محافظ در نظر گرفت.

در مجموع باید بگوییم اپل در ساخت آیفون های جدید، به قول خودش شجاعت و جسارت به خرج داده تا یکی از پر استفاده ترین بخش های دستگاه را حذف کند.

با چنین تصمیمی، شرکت ساکن کوپرتینو به راحتی توانسته تغییرات مورد نظر خود (از جمله بدنه مقاوم در برابر آب و دوربین های بهتر) را در محصول تازه اعمال کند، بدون اینکه لازم باشد نوآوری چندانی را چاشنی جسارت خود کرده باشد.

در نهایت توصیه می کنیم توجه داشته باشید که هنوز نمی توان با اطمینان گفت آینده ی دنیای فناوری به کدام سمت است، در نتیجه این امکان وجود دارد که آیفون های جدید را تهیه کنید اما اپل در حذف درگاه هدفون ناکام بماند یا فناوری دیگری فراگیر شود (برای نمونه تا با خصوصیات USB Type-C به عنوان یکی از رقبای اصلی درگاه اپل در این زمینه آشنا شوید).

نمایشگر

آیفون 7 به یک نمایشگر 4.7 اینچی IPS LCD با رزولوشن 750 در 1334 و تراکم 326 پیکسل در هر اینچ مجهز است که پیشتر هم مشابه آن را در آیفون 6S و حتی 6 مشاهده کرده بودیم.

همین موضوع در مورد نسخه پلاس هم صدق می کند و این تلفن هوشمند به نمایشگر 5.5 اینچی با رزولوشن 1080 و تراکم 401 پیکسل در هر اینچ مجهز است که سابقه ی استفاده از آن به آیفون 6 باز می گردد.

اما با وجود یکسان بودن این خصوصیات، اپل روشنایی پنل جدید را 25 درصد افزایش داده وسعت بازه رنگهای آن را هم به استاندارد سینمایی رسانده است تا جلوه ای چشمگیر تر داشته باشند.

رزولوشن و اندازه نمایشگر آیفون های تازه مثل نسل قبل است

در حقیقت می توان گفت اپل به جای افزایش رزولوشن و تعداد پیکسل ها، تلاش کرده کیفیت پخش تصویر در نمایشگر را افزایش دهد و بر همین اساس صفحه نمایش آیفون های جدید از نظر دقت تولید رنگ یکی از بهترین های حال حاضر در بازار به حساب می آیند.

اما با این وجود عجیب است که اپل سیستم TrueTone که پیشتر در آیپد پرو () معرفی کرده بود را برای شخصی سازی نحوه نمایش رنگها در اختیار کاربران آیفون های جدید قرار نداده است.

اپل به طور رسمی اعلام کرده حداکثر روشنایی این نمایشگر تا 625 نیت می رسد، موضوعی که در بررسی ما هم خلافش اثبات نشد. میزان روشنایی این نمایشگر کاملاً برای استفاده زیر نور مستقیم خورشید کفایت می کند.

البته باید توجه داشته باشید که اگر به شکل دستی روشنایی صفحه نمایش را افزایش دهید، حداکثر روشنایی قابل دستیابی نخواهد بود و این اتفاق تنها زمانی رخ می دهد که حالت Auto فعال باشد و دستگاه به شکل خودکار تشخیص دهد حداکثر روشنایی مورد نیاز است.

این نمایشگر ضمناً به حالت موسوم به شیف شب مجهز است که در صورت فعال کردنش (به شکل دستی یا خودکار بر اساس ساعت) میزان انتشار نور آبی از سطح صفحه نمایش کاهش یافته و این موضوع میزان خستگی چشم و اختلال خواب در اثر استفاده از تلفن هوشمند در شب را کاهش خواهد داد.

از دیگر قابلیت های سازنده در این بخش هم می توان به تاچ سه بعدی اشاره کرد که در نسل پیش معرفی شد و عملکردی مشابه کلیک راست کردن در کامپیوترهای شخصی دارد. البته باید بدانید که میزان کارایی این قابلیت در محصول جدید افزایش یافته است، موضوعی که در بخش نرم افزار به جزئیاتش خواهیم پرداخت.

در نهایت باید بگوییم هرچند نمایشگر آیفون های جدید (خصوصاً در نسخه کوچکتر) از نظر تراکم پیکسل یا پویایی رنگها به رقبایی مثل سامسونگ نمی رسد، اما عملکرد اپل در بهبود کیفیت صفحه نمایش آیفون های قبلی قابل قبول است و این دو محصول، به راحتی نمره قبولی را در این بخش دریافت می کند.

نرم افزار

 

اپل مدتی پیش از عرضه آیفون های جدید، تازه ترین نسخه از سیستم عامل موبایل خود را برای دستگاه های قدیمی تر منتشر کرده بود و بر همین اساس پیشتر قابلیت های iOS 10 را .

اپل در این نسخه، روش قدیمی و مشهور Slide to Unlock را کنار گذاشته و حالا دیگر برای باز کردن قفل آیفون باید دکمه هوم لمسی دستگاه را فشار دهید.

منطق اپل این است که کاربر احتمالاً برای دسترسی به صفحه قفل یکبار دکمه هوم را فشار داده و انگشتش روی آن قرار دارد، در نتیجه بهتر است شخص را مجبور نکنیم انگشت خود را از روی دکمه برداشته و روی نمایشگر اسلاید کند.

هرچند چنین ایده ای قابل پذیرش است، اما جالب است بدانید حتی اگر دستگاه شما به حسگر اثر انگشت مجهز باشد هم نمی توانید صرفا با لمس حسگر قفل دستگاه را باز کنید و لازم است حتما به دکمه ی جدید لمسی فشار وارد کنید تا لرزش آن را احساس کنید.

این روش جدید البته به معنای این نیست که اسلاید کردن در صفحه قفل دیگر کاربرد نداشته باشد. ویجت های صفحه قفل یکی از مهم ترین ویژگی های اضافه شده در iOS 10 هستند که برای مشاهده آنها لازم است در صفحه قفل به سمت چپ اسلاید کنید.

اپل در iOS 10 روی افزایش کارایی اپلیکیشن های مقیم تمرکز داشته است

برای فعال کردن دوربین هم دیگر احتیاجی نیست علامت بسیار کوچک دوربین را از گوشه پایین سمت راست به مرکز صفحه بکشید، بلکه از هر جای نمایشگر که به سمت راست اسلاید کنید، اپلیکیشن دوربین به راحتی باز خواهد شد.

هنگامی که شرکت ساکن کوپرتینو تاچ سه بعدی را در آیفون قبلی معرفی کرد، اعتقاد داشت این قابلیت انقلابی در روش تعامل کاربر با ابزارهای موبایل به حساب می آید.

اما در ادامه شاهد بودیم که قابلیت های تاچ سه بعدی آنقدری متنوع نبود و بسیاری از کاربران پس از مدتی حتی فراموش کردند موبایلشان این ویژگی را هم دارد.

حالا اپل در iOS جدید کارایی تاچ سه بعدی را افزایش داده تا وجود این قابلیت برای کاربران تاثیر گذار باشد؛ در نتیجه تقریباً هرجای صفحه نمایش که انگشت خود را فشار دهید، یک گزینه مشابه کلیک راست با گزینه های متنوع ظاهر خواهد شد.

برای مثال می توانیم به آیکون چراغ قوه در بخش Control Center اشاره کنیم که اگر روی آن فشار دهید سه گزینه ظاهر می شود و با استفاده از آنها می توانید نور فلاش دستگاه را از بین کم، متوسط یا زیاد انتخاب نمایید.

مرکز کنترل ضمناً به 3 پنل جداگانه تقسیم شده است. پنل نخست که مثل سابق است اما دکمه های کنترل پخش موسیقی از آن حذف شده، پنل دوم که با استفاده از آن می توانید پخش موسیقی را کنترل کنید و بخش سوم که به کنترل ابزارهای خانگی هوشمند اختصاص دارد.

نوار نوتیفیکیشن ها هم در نسخه جدید متحول شده و حالا می توانید بدون نیاز به باز کردن اپلیکیشن ها، با نوتیفیکیشن ها تعامل کنید و برای مثال پیام های دریافتی را با استفاده از همان نوتیفیکیشن پاسخ دهید.

تغییرات iOS 10 موارد متعدد اما نسبتاً ریزی هستند که در جای جای سیستم عامل پراکنده اند، اما در کنار یکدیگر قادر هستند تجربه کاربری دستگاه را بهبود بخشند.

اپل در این نسخه ضمناً تمرکز زیادی روی افزایش کارایی اپلیکیشن های مقیم دستگاه داشته است (که حالا می توانید آنها را در صورت تمایل از رابط کاربری حذف کنید).

برای مثال اپلیکیشن پیام رسانی iOS حالا دیگر آن محیط مینیمال و کارکرد بسیار ساده ی قبل را ندارد و امکانات بیشماری برایش در نظر گرفته شده که می تواند ساعت ها کاربران را حین گپ و گفت سرگرم نماید.

دستیار دیجیتالی اپل هم در نسخه تازه به مراتب فعال تر شده و کارایی بیشتری دارد. این موضوع ضمناً به اپلیکیشن های اپل محدود نیست و می تواند هر نرم افزاری را شامل گردد؛ چرا که اپل در این نسخه دسترسی توسعه دهندگان سوم شخص را به سیری باز کرده است تا قادر باشند این دستیار دیجیتالی را، به اپلیکیشن های خود متصل کنند.

قابلیت های جدید iOS 10 آنقدر ریز و پراکنده هستند که پرداختن به همه آنها در اینجا ممکن نیست، بر همین اساس از شما دعوت می کنیم .

دوربین ها

 

هردو آیفون جدید، به یک دوربین 12 مگاپیکسلی تازه مجهز هستند، ضمن اینکه اپل برای نخستین بار موفق شده لرزشگیر اپتیکال را که پیش از این به مدل های پلاس اختصاص داشت، به آیفون کوچکتر هم اضافه کند (قابلیتی که احتمالاً با حذف جک 3.5 میلی متری ممکن شده است).

حالا به لطف لرزشگیر اپتیکال، هردو تلفن هوشمند تازه قادر هستند در شرایط کم نور تصاویر را با کیفیت بالاتری ثبت کنند. علاوه بر این سیستم فلش هر دو محصول هم دگرگون شده و تعداد LED های فلش دوگانه به 4 عدد رسیده است.

البته اپل توضیح داده که افزایش تعداد LED ها، تعداد رنگ های قابل تولید فلش را افزایش نمی دهد و در حال حاضر هم فلش های مجهز به LED می توانند صدها طیف مختلف از نور را تولید کنند، اما این تغییر میزان نور فلش و در نتیجه کارایی آن را به شکل محسوسی افزایش می دهد.

در این نسل هر دو مدل به لرزشگیر اپتیکال مجهز هستند

حالا تعداد تکه های لنز آیفون جدید به 6 عدد رسیده و این موضوع در کنار در کنار گشادگی دریچه دیافراگم و سنسور جدید، میزان جذب نور را تا 50 درصد افزایش داده است. مهم ترین تغییر نسل جدید اما چیزی است که ظاهر نسخه پلاس را با نسل قبل و حتی نسخه کوچکتر متفاوت کرده و سازنده حتی با وجود حذف جک 3.5 میلی متری هم نتوانسته آن را در هر دو محصول تعبیه کند.

آیفون 7 پلاس بر همین اساس به یک دوربین 12 مگاپیکسلی دوم در کنار دوربین اصلی مجهز است که امکان زوم اپتیکال تا 2 برابر (بدون افت کیفیت) را برای این محصول فراهم آورده است.

دوربین دوگانه در دنیای اندروید چندان ابتکاری به حساب نمی آید

این ایده البته در دنیای اندروید چندان هم ابتکاری به حساب نمی آید و پیشتر مشابه آن توسط سازندگان مختلفی استفاده شده، از جمله LG G5 () که به یک لنز عریض دوم مجهز است.

در حال حاضر، لنز دوم تنها برای زوم کردن بدون کاهش کیفیت مورد استفاده قرار می گیرد، اما اپل قصد دارد با ارائه بروزرسانی () این امکان را هم فراهم کند که تصویر هر دو لنز برای افزایش عمق میدان عکس ترکیب شود؛ قابلیتی که پیش از این در هوآوی P9 () هم مشاهده کرده بودیم.

سازنده برای سوییچ کردن بین این دو لنز یک دکمه در رابط کاربری دوربین در نظر گرفته که با فشار دادنش می توانید تعیین کنید تصویر با لنز عادی ثبت شود یا تله فوتو.

از نظر کیفیت تصویربرداری، حداقل تا زمانی که بروزرسانی نرم افزاری ارائه نشده، می توان گفت تفاوت چشمگیری در عملکرد آیفون های جدید با نسل پیشین به چشم نمی خورد.

این البته نقض کننده ی این موضوع نیست که آیفون مثل همیشه یکی از بهترین تجربه های کاربری را در زمینه ی عکاسی با موبایل ارائه می کند. علاوه بر این دوربین جدید هم مثل نمایشگر دستگاه از استاندارد سینمایی وسعت رنگ موسوم به DCI-P3 پشتیبانی می کند.

با غروب آفتاب اما ورق کاملاً باز می گردد و بهبودهای انجام گرفته یک به یک نمایان می شوند. آیفون های جدید به لطف حسگر باکیفیت و لرزشگیر اپتیکال قادر هستند تصاویر را با ایزوی پایینتر (برای نویز کمتر) و سرعت شاتر آهسته تر (برای جذب نور بیشتر) ثبت کنند.

بر همین اساس اگر نمونه عکس های آیفون های جدید را کنار نسل پیشین قرار دهید، کاملاً مشخص است که سازنده عملکرد دوربین را در این بخش بهبود داده است.

البته در اینجا لازم است یک موضوع را در مورد نسخه پلاس گوشزد کنیم، اینکه هرچند هردو سنسور دوربین های این محصول 12 مگاپیکسلی هستند، اما سنسور لنز تله فوتو از دوربین عادی کوچکتر است.

بر همین اساس عکس هایی که روی حالت زوم دو برابر ثبت شوند، کیفیت پایین تری خواهند داشت و جالب اینکه با وجود رزولوشن یکسان، حتی سایز عکس های ثبت شده با دوربین دوم هم کمتر است.

از این تفاوت کیفیت حتی می توان اینگونه نتیجه گرفت که دوربین دوم به لرزشگیر اپتیکال هم مجهز نباشد، در نتیجه دوربین نمی تواند سرعت شاتر را کاهش دهد و تصاویر را مثل سنسور دیگر با کمترین نویز به ثبت برساند.

البته باید اشاره کنیم که این تفاوت کیفیت بیشتر از هرچیز هنگام عکاسی در شرایط کم نور به چشم می آید و در نور کافی به نظر نمی رسد لنزها غیر از میزان زوم، تفاوتی با یکدیگر داشته باشند.

هرچند گشادگی دریچه دیافراگم مدل های جدید روی اف 2.2 ثابت مانده، اما رزولوشن دوربین جلو به 7 مگاپیکسل افزایش یافته که تقریباً با رزولوشن دوربین عقب در آیفون 6 برابر است.

کیفیت و عملکرد این دوربین هم مثل همیشه یکی از بهترین های بازار است و نارسایی قابل توجهی ندارد که خاطر کاربران علاقه مند به سلفی را مکدر نماید.

آیفون های جدید ضمناً مثل نسل قبل ویدیوهای 4K را با نرخ 30 فریم در هر ثانیه ثبت کنند. علاوه بر این

رنگهای ویدیو ها هم به اندازه عکس های دوربین چشم نواز هستند و از نظر کیفیت به راحتی نمره قبولی را در دنیای موبایل دریافت خواهند کرد.

 

سخت افزار

عرضه هر آیفون جدید با معرفی تازه ترین چیپست اپل همراه است و سازنده بر همین اساس چیپست A10 Fusion را برای محصول تازه در نظر گرفته که نه تنها نخستین مدل 4 هسته ای اپل به حساب می آید، بلکه برای اولین بار یک پسوند هم در کنار شماره ی نامش دارد.

قدرت این چیپست نسبت به نسل قبل 40 درصد و در مقایسه با آیفون 6 حدود 2 برابر افزایش داشته است. پردازشگر گرافیکی جدید چیپست هم 6 هسته دارد و در بنچمارک Ice Storm Unlimited امتیاز نزدیک به 3800 را کسب کرده که از افزایش 30 درصدی توانش حکایت دارد.

این امتیاز ضمناْ آیفون 7 را از این نظر، بالاتر از رقبایی مثل گلکسی اس 7 () قرار می دهد. همین موضوع در مورد نسخه پلاس هم صدق می کند و نگاهی به امتیاز بنچمارک های این محصول نشان می دهد که با یکی از قدرتمند ترین تلفن های هوشمند بازار مواجه هستیم.

اما سوال اینجاست که آیا اینهمه افزایش قدرت، در نهایت برای کاربر محسوس است که لازم باشد روی آن مانور دهیم یا خیر. حقیقت اینجاست که حتی آیفون 6 هم با وجود اینکه توان پردازشی اش نصف دو محصول جدید بود، عملکرد مناسبی داشت و رابط کاربری خود را مثل بازی های گرافیکی سنگین، کاملاً روان اجرا می کرد.

حالا آیفون جدید هم در اجرای رابط کاربری، بازی های سنگین و اجرای همزمان اپلیکیشن ها در کنار یکدیگر مشکلی ندارد، در نتیجه اپل بار دیگر موفق شده به لطف ساخت همزمان نرم افزار و سخت افزار، هماهنگی بالایی بین این دو رقم زند و تجربه کاربری مناسبی را برای خریداران فراهم آورد.

اما جایی که عملکرد چیپست جدید بیش از هرچیز محسوس است، عمر باتری به حساب می آید که حالا نسبت به قبل بهینه تر شده است، اما توضیح بیشتر در مورد آن را به بخش باتری موکول می کنیم.

آیفون 7 ضمناً بر خلاف شایعات پیشین به 2 گیگابایت حافظه رم مجهز است و افزایش به 3 گیگابایت تنها در نسخه پلاس اتفاق افتاده است، هرچند این موضوع هم در نهایت تاثیر ملموسی برای کاربر نهایی نخواهد داشت.

اپل بالاخره پذیرفته 16 گیگابایت حافظه داخلی برای آیفون کافی نیست

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم اپل بالاخره پذیرفته که 16 گیگابایت حافظه داخلی برای آیفون کافی نیست و حداقل میزان حافظه را به 32 گیگابایت افزایش داده است (مدل پایه که با قیمت 650 دلار به فروش می رسد).

اگر این میزان هم برای شما کافی به نظر نمی رسد، می توانید با 100 دلار هزینه بیشتر مدل مجهز به 128 گیگابایت حافظه داخلی را تهیه کنید، رقمی که قبلاً حداکثر میزان حافظه آیفون به حساب می آمد اما این رقم اکنون به 256 گیگابایت افزایش یافته است.

در حقیقت می توان گفت اپل در آیفون جدید، ظرفیت های پیشین را 2 برابر کرده و با حذف حافظه 64 گیگابایتی، 3 حق انتخاب 32، 128 و 256 گیگابایت را در اختیار خریداران قرار می دهد. (ضمناً توجه داشته باشید که تنها بالاترین مدل همراه با بدنه مشکی براق عرضه می شود)

در پایان اگر در مورد نگران هستید، لازم است اشاره کنیم که در طول مدت بررسی چندباری هنگام انجام پردازش های سنگین با این صدا برخورد داشتیم، اما شدت صدا آنقدر کم بود که باید برای شنیدنش بدنه تلفن هوشمند را به گوش خود می چسباندید.

البته با این وجود باید توجه داشته باشید که امکان دارد این صدا در ویدیوهایی که با آیفون ضبط می کنید ثبت شود، یا هنگام مکالمه به گوش مخاطب آن سوی خط هم برسد.

اسپیکر و هدفون

اپل می گوید جک 3.5 میلی متری را از آیفون 7 حذف کرده تا جای بیشتری برای دوربین، باتری و موتور تپتیک دستگاه (موتوری که بازخوردهای خفیف لرزشی در نمایشگر و دکمه ی هوم ایجاد می کند) وجود داشته باشد.

علاوه بر این، مقاوم کردن بدنه دستگاه در برابر آب هم در نبود یکی از سوراخ ها، به مراتب ساده تر است، هرچند شرکت ساکن کوپرتینو می گوید این موضوع در حذف جک 3.5 میلی متری نقشی نداشته است.

در هر حال، بالاخره روز واقعه فرا رسیده و اپل جک 3.5 میلی متری را از جدیدترین آیفون حذف کرده است. آیفون های جدید بر همین اساس همراه با هدفون هایی عرضه می شوند که لازم است آنها را به درگاه لایتنینگ دستگاه متصل کنید.

بر همین اساس باید بگوییم برای شارژ باتری همزمان با گوش کردن موسیقی، لازم است که برای این منظور طراحی شده اند را خریداری کنید.

علاوه بر این، اگر هدفون سیم دار گران قیمتی دارید یا با هدفون های فابریک همراه آیفون های جدید احساس راحتی نمی کنید، لازم است مبدل جک 3.5 میلی متری به لایتنینگ که اپل درون جعبه دستگاه قرار داده را استفاده کنید.

هرچند این موضوع تا حدی مشکل را رفع می کند، اما همراه داشتن همیشگی یک تبدیل چندان برای کاربران دلچسب نخواهد بود و احتمال گم شدن این قطعه ی بسیار کوچک هم چندان دور از ذهن نیست.

در حقیقت به نظر می رسد اپل انتظار دارد کاربران چند عدد از این مبدل های ارزان قیمت را تهیه کرده و به هدفون های خود متصل کنند، محصولی که 9 دلار قیمت دارد و ارزان ترین سخت افزار تولید شده توسط اپل تاکنون به حساب می آید.

در مورد کیفیت هدفون های لایتنینگ باید بدانید تفاوتی با مدل های پیشین ندارند و می توان آنها را قابل قبول به حساب آورد، هرچند با توجه به اینکه اپل شرکت بیتس را به تملک خود درآورده، انتظار می رود هدفون های این شرکت از پرچمداران رقبایی مثل HTC یا LG بهتر باشد، در حالی که به هیچ عنوان چنین نیست.

کیفیت هدفون های تازه با قبل تفاوتی ندارد

میزان راحتی این هدفون هم تا حد زیادی به شکل گوش شما بستگی دارد و می تواند بین خیلی راحت تا آزار دهنده متغیر باشد. علاوه بر این یک مدل بی سیم هم از این هدفون ها با نام AirPod عرضه شده که تنها تفاوتش در نداشتن سیم است.

البته باید بدانید که این هدفون ها مبتنی بر فناوری بی سیم اختصاصی اپل کار می کنند و به همین دلیل جفت شدن آنها با آیفون های جدید به سادگی انجام می گیرد؛ تنها کافی است هدفون ها را از گوش خارج کنید.

مشکلی برای استفاده از هدفون های متفرقه بلوتوث وجود ندارد

اما همانقدر که نداشتن سیم و فناوری اختصاصی سازنده استفاده از این محصول را ساده کرده، به همان نسبت هم بی سیم بودن گوشی های هدفون جدید احتمال گم شدن آن را از طرف دیگر افزایش می دهد؛ در نتیجه توصیه می کنیم در صورت تهیه آنها به این موضوع توجه مضاعف داشته باشید. علاوه بر این دستگاه از هدفون های بلوتوث معمول هم پشتیبانی می کند و مشکلی برای استفاده از آنها وجود ندارد.

اما برگردیم به اسپیکرهای استریو، چرا که اپل پس از سالها موفق شده پخش صدای آیفون را استریو کند. این ویژگی نه تنها از سالها پیش در دنیای اندروید وجود داشته است، بلکه حتی روش اپل هم برای این منظور چندان مبتکرانه نیست و پیشتر توسط تولید کنندگانی مثل هوآوی در P9 Plus () استفاده شده است.

صدای استریو بلندی صدا را افزایش داده اما کیفیت به رقبایی مثل بوم ساند HTC نمی رسد

در این روش اسپیکر مکالمه که در بالای نمایشگر قرار دارد برای پخش استریو در کنار اسپیکر اصلی دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد. بدون تردید میزان فراگیری پخش صدا در این روش هرگز به رقبایی مثل HTC نمی رسد که دو اسپیکر بزرگ و اختصاصی در بالا و پایین نمایشگر دارند، اما با این وجود عملکرد پخش صدا در دو محصول تازه نسبت به قبل بهبود یافته است.

البته با این روش جدید وضوح و کیفیت پخش صدا بهبود چندانی نداشته، اما حداکثر بلندی حدود 2 برابر از نسل قبل بیشتر شده و کاملاً برای استفاده در محیط های شلوغ و خارجی کفایت می کند.

در نتیجه می توان گفت سیستم جدید پخش صدا در آیفون های تازه، بیش از هرچیز هنگام گوش دادن به پادکست ها یا حتی مکالمه تلفنی سودمند خواهد بود، چرا که در این حالت کیفیت و تفکیک صدا نسبت به بلندی، اهمیت کمتری خواهد داشت.

دکمه هوم جدید

اگر در گذشته استهلاک بالا و خرابی دکمه هوم آیفون را تجربه کرده باشید، احتمالاً حالا خوشحال هستید که اپل دکمه فیزیکی را به کلی از آیفون های جدید حذف کرده است.

البته لازم است بدانید فرورفتگی لمسی که جای دکمه فیزیکی را گرفته، هرچند از نظر ظاهری تفاوت چشمگیری با مدل های قبلی ندارد، اما عملکردی کاملاً متفاوت ارائه می کند.

آیفون های جدید به موتور Taptic مجهز هستند که در بدنه لرزش های خفیف ایجاد می کند. هرچند آیفون قبلی هم به همین موتور مجهز بود، اما اپل می گوید اضافه کردن این قطعه یکی از دلایل حذف جک هدفون از آیفون 7 بوده است.

دکمه هوم جدید پتانسیل زیادی دارد اما لازم است به آن عادت کنید

در هر حال هنگامی که دکمه ی هوم جدید را فشار دهید، این موتور به لرزه در می آید تا حس کلیک کردن را به کاربر القاء کند. اینکه روش جایگزین اپل خوب است یا بد به سلیقه شما بستگی دارد، اما لازم است بدانید که این روش حس کاملاً متفاوتی نسبت به قبل ایجاد می کند؛ چرا که لرزش این موتور در تمام بخش پایین و حتی پشت بدنه احساس می شود.

این دکمه ضمناً خازنی است و تنها در صورت لمس پوست عمل می کند، در نتیجه مثل نمایشگر دستگاه، نمی توانید آن را با دستکش مورد استفاده قرار دهید (البته برخی از دستکش های مخصوص نمایشگر آیفون قابل استفاده هستند).

اگر تاکنون از ترک پد های فورس تاچ مک بوک یا مجیک ترک پد اپل استفاده کرده باشید، می توانید تصور کنید القای حس کلیک کردن روی یک سطح صاف غیر مکانیکی چه حسی خواهد داشت.

یکی از مزیت های چنین روشی این است که هنگام استفاده از ترک پد فورس تاچ، نرم افزارهای مک می توانند با ایجاد لرزش به شما بازخورد انتقال دهند.

مثلا فرض کنید در حال تنظیم کادر در نرم افزار گرافیکی هستید و هنگامی که کادر دقیقاً در وسط قرار گرفت، تاچ پد با یک لرزش خفیف به سادگی شما را در جریان می گذارد.

حالا همین اتفاق می تواند در مورد آیفون 7 هم رخ دهد و توسعه دهندگان سوم شخص، این قابلیت را در اپلیکیشن های خود استفاده کنند. برای درک بهتر کافی است اپلیکیشن ساعت را در آیفون های جدید باز کنید و ببینید چگونه با هر تکان عقربه، موتور تپتیک هم یک لرزش خفیف ایجاد می کند.

اپل علاوه بر این امکان تعیین میزان لرزش را هم بین سه گزینه کم، متوسط و زیاد برای کاربر تدارک دیده است، در نتیجه می توانید این موضوع را تا حدی بر اساس سلیقه ی خود تنظیم نمایید.

در مجموع باید بگوییم روش جدید کارایی مناسبی دارد و ضمناً از این پتانسیل هم برخوردار است که توسعه دهندگان سوم شخص ویژگی های جذابی در اپلیکیشن های خود برایش اختصاص دهند.

در نتیجه ارزشش را دارد که به دکمه ی جدید آیفون عادت کنید، حتی اگر این موضوع در ابتدا دشوار به نظر برسد.

باتری

اپل می گوید حذف جک 3.5 میلی متری باعث شده فضای بیشتری در داخل بدنه برای بخش های دیگر وجود داشته باشد، از جمله باتری که در آیفون 7 حدود 14 درصد و در نسخه پلاس 5 درصد نسبت به نسل قبل افزایش ظرفیت داشته اند.

افزایش حجم باتری و مصرف بهینه تر چیپست عمر باتری را تا 2 ساعت افزایش داده

حالا آیفون 7 به یک باتری با ظرفیت 1960 میلی آمپر ساعت مجهز است و این میزان در مدل پلاس 2900 میلی آمپر ساعت در نظر گرفته شده است. علاوه بر این باید توجه داشت که چیپست جدید A10 Fusion در کنار 2 هسته قدرتمند، به دو هسته کم مصرف هم مجهز شده است، در نتیجه پردازش های نه چندان سنگین را با مصرف باتری کمتری نسبت به قبل انجام می دهد.

سازنده ادعا می کند این تغییرات باعث شده آیفون 7 قادر باشد با هر شارژ تا 2 ساعت و مدل پلاس هم یک ساعت بیشتر از نسل قبل کاربر را همراهی نمایند.

برای بررسی بیشتر موضوع، از هر دو دستگاه تست پخش ممتد ویدیو به عمل آوردیم. در این میان آیفون 7 حدود 12 ساعت به فعالیت خود ادامه داد و مدل پلاس هم رقم 14 ساعت را ثبت کرد که نشان می دهد ادعای اپل در مورد بهبود عملکرد نسبت به نسل قبل کاملاً صحت دارند.

اما اگر می خواهید بدانید برای استفاده روزمره چقدر می توانید روی آیفون های جدید حساب کنید، باید بگوییم بر اساس تجربه ای که در طول یک هفته بررسی این دو تلفن هوشمند داشتیم، آیفون 7 به طور معمول با هر شارژ یک روز کار می کند و این زمان در صورت عدم استفاده از قابلیت های پر مصرف، تا 2 روز هم قابل افزایش خواهد بود. اما در مورد آیفون 7 پلاس احتمال بیشتری وجود دارد که دومین روز را هم بدون نیاز به شارژ مجدد به پایان برسانید.

جمع بندی

پیشرو بودن در هیچ حالتی بدون هزینه تمام نمی شود، خصوصاً در دنیای تکنولوژی که اگر بخواهید آن را را یک قدم رو به جلو برانید، لازم است به درستی تشخیص دهید پایان عمر کدام فناوری سر رسیده و جسارت لازم را، برای جایگزین کردن آن داشته باشید.

تشخیص اپل برای کنار گذاشتن جک 3.5 میلی متری هدفون چه صحیح باشد و چه نادرست، شکی نیست که خریداران آیفون 7 خود را بر لبه ی تکنولوژی احساس خواهند کرد، جایی که هرچند جلوتر از دیگران قرار دارند، اما اندکی از تیزی و برندگی لبه را هم بر پیکر خود احساس خواهند کرد.

جک 3.5 میلی متری آنقدری در بازار جا افتاده که کنار گذاشتنش در ابتدا تاحدی دردناک به نظر برسد. اولین مشکل، زمانی پیش می آید که بخواهید دستگاه را همزمان با گوش دادن به موسیقی شارژ کنید.

در این حالت باید پخش موسیقی را متوقف کنید، یا یکی از مبدل های نه چندان ریز نقش را برای این منظور همراه داشته باشید.

علاوه بر این در صورت خرید آیفون 7، انتخاب های شما برای گوش کردن به موسیقی محدودتر می شود؛ هدفون همراه آیفون 7 که مبتنی بر درگاه لایتنینگ عمل می کند، هدفون های بی سیم، یا استفاده از مبدل جک 3.5 میلی متری که اپل درون جعبه این محصول قرار داده است.

اگر چنین محدودیت هایی در تجربه کاربری شما تاثیر می گذارد، می توانید منتظر بمانید تا روند کنار گذاشتن فناوری قدیمی به شکل کامل تری انجام گیرد، در غیر این صورت ورود شما را به آینده ی احتمالی خوشامد می گوییم.

اما همه ی ویژگی های آیفون 7 مربوط به آینده نیستند و بخش قابل توجهی از آنها هم خاطرات 9 سال حضور این تلفن هوشمند در بازار را یادآوری می کنند.

این محصول عکس های عالی ثبت می کند، نمایشگر با کیفیتی دارد، از توان پردازش کافی برای سنگین ترین عملکردها برخوردار است و از امکانات جذاب و متنوع برای رفع انواع نیازهای کاربران پشتیبانی می کند.

 

در مورد دوربین دوگانه در نسخه پلاس هم باید بگوییم در حال حاضر این ویژگی آنقدری تاثیر گذار نیست و تنها «زوم دو برابر» را به دستگاه اضافه می کند، اما اپل می گوید در بروزرسانی بعدی سیستم عامل امکان ترکیب تصاویر دو دوربین را برای افزایش عمق میدان و کیفیت عکس ها به دستگاه اضافه خواهد کرد.

در مجموع باید بگوییم آیفون جدید بدون تردید یکی از محصولات جذاب موجود در بازار به حساب می آید و از عملکرد مناسبی در بخش های حیاتی مثل کیفیت تصویربرداری و عمر باتری برخوردار است.

اما اگر کاربر آیفون های اخیر هستید، باید تصمیم بگیرید که قابلیت های جدید اضافه شده به تازه ترین محصول برای شما کفایت می کند، یا ترجیح می دهید شانس خود را امتحان کنید و منتظر بمانید مشخص شود اپل سال آینده برای دهمین سالگرد آیفون برنامه ویژه ای دارد یا خیر.

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم همانطور که خود اپل هم اذعان داشته، بدون تردید حذف جک 3.5 میلی متری جسارت زیادی احتیاج دارد، اما در حقیقت اپل این جسارت را به جای ابتکار مورد استفاده قرار داده است؛ به این معنا که با حذف جک هدفون، فضا را برای اضافه کردن برخی قابلیت های دنیای اندروید به تلفن هوشمند خود باز کرده است، آن هم بدون اینکه نیاز باشد ابتکار چندانی از خود به خرج دهد.

مدل پایه از آیفون 7 در بازار ایران و مدل پایه از آیفون 7 پلاس توسط فروشگاه اپل آن آی سی به فروش می رسند.

نکات مثبت

  • عملکرد دوربین به لطف جذب نور عالی و لرزشگیر اپتیکال
  • قدرت پردازش به لطف چیپ A10 Fusion
  • اسپیکرهای استریو
  • کیفیت نمایشگر
  • ارگونومی و طراحی ظاهری
  • عمر باتری
  • مقاومت در برابر آب

نکات منفی

  • کاربران لازم است به شکل همزمان به دگرگون شدن دکمه ی هوم غیر قابل کلیک و حذف جک هدفون (دو بخش بسیار پر استفاده) عادت کنند
  • عدم امکان استفاده همزمان از شارژر و هدفون دستگاه
  • رنگ مشکی براق به مدل های گران تر محدود است و به سادگی خراشیده می شود

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: آیفون 7 و 7 پلاس؛ به استقبال آینده ای مبهم [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی Deus Ex: Mankind Divided؛ جدال انسان با فناوری [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی Deus Ex: Mankind Divided؛ جدال انسان با فناوری [به همراه بررسی ویدیویی]

ساخت ادامه ای برای عناوین کلاسیک و بازگرداندن آن ها به روز های اوج، خصوصا در غیاب خالقین اصلی شان کاری است سخت و دشوار. اما استودیو Eidos Montreal با عرضه Deus Ex: Human Revolution ثابت کرد که می تواند به خوبی از پس این وظیفه خطیر برآید و نام فرنچایز دئوس اکس را بار دیگر بر سر زبان ها انداخت.

بعد 5 سال، مجددا نوبت این رسیده که بازیکنان در نقش آدام جنسن قرار بگیرند و بار دیگر در دنیای سایبرپانک دئوس اکس قدم بردارند. اما آیداس مونتریال تا چه حدی توانسته از ضعف های نسخه پیشین درس بگیرید و آن ها را بپوشاند و چه قدمی برای ارتقا سطح کیفی فرنچایز دئوس اکس برداشته؟

بررسی ویدیویی Deus Ex: Mankind Divided

منکایند دیوایدد ادامه داستان آدام جنسن را پس از دو سال، در ادامه فاجعه مرسوم به Aug Incident دنبال می کند. به دنبال فاجعه Aug Incident که باعث شد که مردمان آگمنتد یا تقویت یافته کنترل خود را از دست بدهند و دست به خشونت بزنند، اکنون دنیا به مردمان تقویت یافته به چشم دیگری می نگرد و این نگرش بستر اصلی داستان منکایند دیوایدد را تشکیل می دهد.

منکایند دیوایدد جهانی را به تصویر می کشد که مرمان تقویت شده به انزوا کشیده شده اند، حقوق شان مرتب پایمال می شود و با آن ها همچون جانی برخورد می شود.

در هیومن رولوشن، تکنولوژی دروازه ای بود به سوی انسانیتی بهتر و قدرتمند تر. این تکنولوژی مخالفین و موافقین خودش را داشت و که بر سر موضوع جنجال بر انگیز «انسان بودن» با یکدیگر جدال می کردند. اما در منکایند دیوایدد ورق کاملا برگشته. این بازی جهانی را به تصویر می کشد که مردمان تقویت شده به انزوا کشیده شده اند، حقوق شان مرتب پایمال می شود و با آن ها همچون جانیان و مجرمان برخورد می شود.

همچون هیومن رولوشن، مراحل منکایند دیوایدد هم در نقاط مختلفی از این کره خاکی سپری می شوند، اما با این حال شهر پراگ، پایتخت جمهوری چک تنها شهری است که بازیکن می تواند کاملا آزادانه آن را کاوش کند و به راز های پنهان نهفته در گوشه و کنارش پی ببرد. پراگ آینه تمام سختی های است که مردمان تقویت شده می کشند.

پراگ دائما به بازیکن یادآوری می کند که دنیا چقدر نسبت به مردمان بهبود یافته بدبین است. به عبارتی فضاسازی داستانی به بهترین نحو ممکن در بازی انجام شده و ایدئولوژی «بشریتی تقسیم شدهـ به بهترین شکل ممکن در رفتار مردم این شهر نفهته. جنسن مرتبا به دلیل تقویت یافته یودنش مورد لعن و نفرین مردم شهر قرار می گیرد، مردمی که گاهی حتی از وی می ترسند!

337000_20160906121219_1-w600

در حالی که فضاسازی های لازم فوق العاده کار شده اند و بستر کاملا برای روایت داستان مهیا است، داستان بازی آن طور که باید و شاید به خوبی روایت نمی شود. همانند تمامی نسخه های دئوس اکس، در منکایند دیوایدد هم دست های پشت پرده مایلند به هر شکلی که شده کنترل جهان را به دست خود بگیرند و مسائل سیاسی را به نفع خود به پیش ببرند. منکایند دیوایدد نام چندین و چند دستگاه حکومتی، شرکت خصوصی و نیرو امنیتی را به عنوان بازیکنان این بازی سیاسی مطرح می کند و انگشت اتهام خود را به سمت تمامی آن ها بلند می کند.

در طول بازی، بازیکن شناخت چندانی از این سازمان ها و موسسه ها بدست نمی آورد. نام یکی از آن ها مطرح می شود و برای مدتی تمرکز بازی بر رویش گذاشته می شود، اما پیش از این که بازیکن بتواند به یک نتیجه گیری نهایی در مورد نقش آن برسد، بازی سازمان دیگری را به عنوان مغز متفکر حوادث منکایند دیوایدد معرفی می کند. متاسفانه این موجب شده که بازیکن به راحتی رشته داستان بازی را از دست بدهد و دنبال کردن داستان برایش دشوار شود.

با این حال این عدم آشنایی با سازمان ها و شخصیت های درگیر، موجب شده که حس بی اعتمادی بازیکن نسبت به دنیای اطرافش برانگیخته شود. جنسن در طول بازی نقش جاسوسی دو جانبه را دارد، اما این که به کدام یک از دو طرف اعتماد کند، کاملا به تصمیمات خود بازیکن وابسطه است، تصمیماتی که به دلیل اطلاعات بسیار محدودی که بازی در اختیار بازیکن می گذارد، بیشتر بر اساس علاقه و غریزه هستند تا یک نتیجه گیری منطقی از داستان.

بزرگ ترین مشکل داستان بازی پایان آن است، جایی که بازی ناگهان به اتمام می رسد و بازیکنان را با سوال های بی جواب بی شمار تنها می گذارد.

اما بزرگ ترین مشکل داستان بازی پایان آن است، جایی که بازی ناگهان به اتمام می رسد و بازیکنان را با سوال های بی جواب بی شمار تنها می گذارد. در واقع پایان بازی به هیچ عنوان به یک نقطه انتها شبیه نیست، بلکه بیشتر به اعلان «ادامه دارد» سریال های دنباله دار شبیه می ماند. با توجه به شایعات منتشر شده مبنی بر تقسیم شدن منکایند دیوایدد به یک سه گانه مجزا، این پایان غیر منتظره و البته ناامید کننده آن قدر ها هم عجیب به نظر نمی رسد.

337000_20160906121115_1-w600

همان طور که گفتیم تنها شهری که بازیکن می تواند آزادانه آن را کاوش کند پراگ است، در حالی که در هیومن رولوشن بازیکن قادر بود به دیترویت و هنگشا سفر کند. شاید در نگاه اول کاهش تعداد محیط ها به مذاق اکثر بازیکنان خوش نیاید، اما پراگ به قدری با جزئیات و فوق العاده طراحی شده که بازیکن غرق آن می شود.

پراگ شهری است نسبتا بزرگ، فوق العاده پر جزئیات و زنده. بازیکن می تواند ساعت ها در این شهر قدم بزند و راز ها و مکان های پنهانش را کشف کند. کاوش در پراگ با پاداش های خوبی چه در بعد گیم پلی و چه در بعد داستان همراه است، اما مهم تر از همه، زیر و رو کردن این شهر حقیقتا لذت بخش است! منکایند دیوایدد هیچ گاه بازیکن را مجبور به گشت و گذار در شهر نمی کند، اما پراگ به قدری خوب کار شده که خودش کنجکاوی بازیکن را بر می انگیزد.

مراحل فرعی، بهترین سوغاتی های شهر پراگ برای بازیکنان هستند. تعداد آن ها زیاد نیست، اما تک تک شان فوق العاده اند.

مراحل فرعی، بهترین سوغاتی های شهر پراگ برای بازیکنان هستند. تعداد آن ها زیاد نیست، اما تک تک شان فوق العاده اند. هیچ کدام صرفا برای افزایش محتوا در بازی گنجانده نشده اند، بلکه هر کدام داستانی فوق العاده جذاب و درگیر کننده را روایت می کنند. به جرئت می توان گفت که داستان برخی از این مراحل فرعی در مقایسه با داستان اصلی بسیار بهتر کار شده اند، زیرا که این مراحل فرعی خود را محدود به ایدئولوژی های مطرح شده در دنیای دئوس اکس نمی کنند و به موضوعات دیگری می پردازند. برخی از این مراحل فرعی از داستان اصلی انشعاب می گیرند و در ادامه بر روی روند مراحل اصلی اثر گذارند. به محض این که به این مراحل برخورد کنید، تا پایان شان جذب شان خواهید شد.

شکی نیست که گیم پلی هیومن رولوشن برای سال 2011 فوق العاده بود و با گذشت 5 سال، هنوز هم با استاندارد های این صنعت به خوبی مطابقت دارد، بنابراین نیاز چندانی به تغییر در این بخش احساس نمی شود. گیم پلی منکایند دیوایدد هم فارغ از یک سری تغییرات جزئی، کاملا مشابه پدرش است.

2842401-deus1-w600

گیم پلی ترکیبی است از مخفی کاری، تیر اندازی و گشت و گذار. هر بازیکن می تواند به شیوه و روش دلخواهش به مقصد برسد و بازی هم کاملا دست وی را باز می گذارد. می توانید مخفیانه و با تکیه بر قابلیت های تان، از چشم حریفان تان مخفی بمانید، می توانید با کمی جستجو راهی برای دور زدن آن ها بیابید و یا با تفنگ و گلوله به استقبال شان بروید.

هر چند در نسخه قبلی هم همین مکانیزم ها وجود داشتند، اما با این حال هیومن رولوشن مخفی کاری را از سایر شیوه ها برتر می دانست و به بازیکنانی که از این طریق بازی را به پیش می بردند پاداش بیشتری می داد. حتی مهمات کم گاهی دست و بال بازیکنان را برای اکشن پیش بردن بازی می بست. با این حال در منکایند دیوایدد سعی شده که تا حد ممکن این مشکل عدم تعادل بین شیوه های مختلف مرتفع شود تا بازیکنان بتوانند به هر شکلی که دوست دارند از بازی لذت ببرند.

حتی هر یک از شیوه های مخفی کاری و اکشن هم به طرق مختلفی قابل بازی اند. برای مثال اگر مایلید منکایند دیوایدد را به صورت مخفیانه به پیش ببرید، می توانید با قابلیت های تان به آرامی خود را به پشت دشمنان تان برسانید و بیهوش شان کنید،  یا این که می توانید جنسن را به اسنایپری دور برد و با صدا خفه کن مجهز سازید و از فاصله دور و بدون این که دیده شوید کار تمامی دشمنان تان را بسازید.

به لطف متد های مختلفی که برای به اتمام رساندن هر مرحله تعبیه شده، منکایند دیوایدد ارزش تکرار بسیاری بالایی دارد.

به لطف متد های مختلفی که برای به اتمام رساندن هر مرحله تعبیه شده، منکایند دیوایدد ارزش تکرار بسیاری بالایی دارد. هر یک از این روش ها بسیار جذاب اند و بازیکن را ترغیب می کنند که برای یک بار هم که شده آن ها را بیازمایند.

از مشکلات نسخه پیشین، باس فایت ها بودند. در هیومن رولوشن چه بازی را به صورت مخفی کاری پیش می بردید و چه اکشن، چه تمامی دشمنان سر راه تان را قتل عام می کردید و چه آن ها را به خوابی سنگین فرو می بردید، در مقاطعی خاص مجبور می شدید که در نبردی تن به تن به مصاف باس ها بروید و آن ها را بکشید. شاید برای طرفداران اکشن این باس فایت ها جذاب بوده اند، اما  بازیکنانی که هیومن رولوشن را به شکل مخفی کاری به پیش می بردند، هیچ گاه از این نبرد ها به نیکی یاد نخواهند کرد.

دشمنان سر سختی در بازی هستند که می توانند مهارت های اکشن دوستان را به چالش بکشند.

در منکایند دیوایدد خبری از باس فایت نیست و  بازیکنان هیچ وقت مجبور به نبرد با دشمنان شان نمی شوند. اما این به این معنی نیست که بازیکنانی که بازی را به شکل اکشن دنبال می کنند با هیچ رویارویی جذاب و نفس گیری مواجه نخواهند شد. حذف باس فایت ها برای ایجاد تعادل بین شیوه های مختلف بازی کردن بوده و هنوز هم دشمنان سر سختی در بازی هستند که می توانند مهارت های اکشن دوستان را به چالش بکشند.

یکی از عجیب ترین مقاطع بازی، لحظات پایانی مرحله ابتدایی اش است، جایی که بازیکن باید در طوفانی شن از شخصی دفاع کند. مرحله مشابهی در هیومن رولوشن هم وجود داشت که اکثر طرفداران بازی به آن اعتراض داشتند، با این حال تیم سازنده در اقدامی عجیب، نسخه زجر آور تر همان مرحله را درست در ابتدای بازی قرار داده! شاید برای کهنه کاران دئوس اکس این مرحله مثل آب خوردن باشد، اما این مرحله آغازین می تواند به راحتی دیدی منفی را در ذهن بازیکنانی که چندان با این سری آشنا نیستند شکل دهد، اما خوشبختانه پس از آن دیگر به چنین مراحل عجیبی در بازی برنخواهید خورد.

از جمله المان های جدید بازی، کرفتینگ است که فوق العاده بدوی و ساده پیاده شده. به لطف این سیستم کرفتینگ می توانید مهمات و ماژول های مختلفی برای ارتقا سلاح های تان بسازید، اما ساخت تمامی این ها فقط و فقط نیاز به تعداد مشخصی از آیتمی به نام Crafting Part دارد. به عبارتی منبع لازم و کافی برای توسعه آیتم های مختلف تنها همین قطعات هستند، حال چه بخواهید تیر های انفجاری توسعه دهید و چه تولید ابزار هک قفل ها را در نظر داشته باشید!

قطعات کرفتینگ برای ارتقا سلاح ها هم به کار می رود و بازیکنانی که بازی را به شکل اکشن دنبال می کنند، باید به دنبال این قطعات باشند و به دلیل تعداد محدود این ها باید در ارتقا سلاح های شان دقت زیادی به خرج دهند. اما برای سایر شیوه های بازی، استفاده از این قطعات برای ارتقا سلاح ها به نوعی هدر دادن آن ها است.

dx-md-screenshot-2-w600

یکی از مهم ترین المان های نقش آفرینی بازی قابلیت های آدام اند. بنا به دلایل مشخص داستانی آدام در این نسخه اکثر قابلیت های پیشینش را از دست خواهد داد و باید مجددا آن ها را کسب کند. علاوه بر تمامی قابلیت های قبلی که با تغییراتی اندک به این نسخه بازگشته اند، تعدادی قابلیت جدید و البته بسیار قدرتمند، تحت نام قابلیت های آزمایشی نیز راه خود را به این نسخه باز کرده اند.

تفاوت قابلیت های آزمایشی با قابلیت های عادی این است که در صورت استفاده از آن ها، دمای سیستم های مکانینی آدام و درصد بی ثباتی وی بالاتر می رود و در نتیجه بازیکن مجبور می شود که برای ایجاد تعادل، برخی از قابلیت هایش را به صورت دائمی غیر فعال کند. در صورتی که بازیکن از غیر فعال کردن قابیلت هایش سر باز زند،  فشار و دمای زیاد، سیستم های مکانیکی آدام را با مشکلات و گلیچ های متعددی روبرو خواهند ساخت. در واقع از آن جهت که این قابلیت های جدید قدرتمند اند و می توانند بازی را نسبتا آسان تر کنند، این سیستم تعبیه شده تا بازیکنان تمامی آن ها را یک جا کسب نکنند.

این مکانیزم جدید، در ابتدا روش بسیار خوبی برای محدود کردن بازیکن به نظر می رسد و به بازی جنبه مدیریت قابلیت ها را می افزاید. قابلیت های مفید آدام را در نظر بگیرید و ببینید که فدا کردن برخی از آن ها برای استفاده از سیستم های آزمایشی تا چه حدی می تواند سخت باشد! تا حدود بی ثباتی 250 درصد، گلیچ هایی که بازی به آن ها اشاره می کند عملا مشکل خاصی برای بازیکن ایجاد نمی کنند و او را تنبیه نمی کنند. اما با رسیدن بی ثباتی آدام به 300 درصد و فراتر تازه مشکلات حاد خود را نمایان می کنند. کافی است که بی ثباتی مرز 400 درصد را رد کند تا بازی غیر قابل تحمل شود، در این صورت برخی از قابلیت های آدام به صورت کاملا خودکار از کار خواهند افتاد!

اما مشکل این است که اگر بخواهید تنها قابلیت های آزمایشی مربوط به شیوه بازی خود را بگیرید، بی ثباتی از 250 درصد فراتر نمی رود و در نتیجه مشکل حادی هم برای تان پیش نخواهد آمد. شاید بد ترین این مشکلات قطعی بسیار کوتاه مدت مینی مپ بازی و برخی گلیچ های محدود در رابط کاربری باشد. هر چند سیستم مدیریت قابلیت ها، بازیکنان را در صورت استفاده بی رویه از تقویت های جدید تنبیه می کند، اما آن قدر ها هم که باید سخت گیر نیست و در نتیجه این سیستم پس از مدتی برای بازیکن بی معنی می شود.

337000_20160906122027_1-w600

 

خرده ای که می توان به گرافیک هنری منکایند دیوایدد گرفت، حذف رنگ بندی زرد نسخه قبلی است.

گرافیک هنری بازی فوق العاده است و به خوبی  حس و حال فضای سایبرپانکی بازی را منتقل می کند. بافت شهر پراگ ترکیبی است از معماری کلاسیک اروپایی و معماری مدرن سبک سایبرپانک. اما خرده ای که می توان به گرافیک هنری منکایند دیوایدد گرفت، حذف رنگ بندی زرد نسخه قبلی است. تم زرد یکی از مشخصه های اصلی هیومن رولوشن بود. این قالب در نسخه اخیر حذف شده و متاسفانه فیلتر رنگی دیگری هم جایگزینش نشده، به همین دلیل منکایند دیوایدد فاقد قالبی است که به فضایش معنا ببخشد و آن را منحصر بفرد جلوه دهد. البته با این حال باز هم فضا بازی بسیار زیبا طراحی شده و خیره شدن به آن لذت بخش است.

طراحی تکنیکی شخصیت ها، خصوصا چهره های شان نسبت به نسخه قبلی پیشرفت قابل توجهی کرده، اما متاسفانه انیمیشن صورت و بدن شخصیت ها درست مانند نسخه قبل ضعیف و بعضا احمقانه است! نورپردازی و کیفیت بافت ها هرچند در سطح بهترین عناوین این نسل نیست، اما خوب و قابل قبول است.

متاسفانه مشکلات بسیاری هم دامن گیر تمامی نسخه های بازی است. برخی از کاربران کرش هایی را گزارش کرده اند که به طور کلی مانع پیشروی در داستان بازی می شوند. برخی از افکت های نسخه رایانه های شخصی بسیار سنگین اند و به طرز قابل توجهی از نرخ فریم بازی می کاهند. کاربران نسخه های کنسولی هم در برخی شرایط خصوصا در سطح شهر افت فریم های ناگهانی تجربه خواهند کرد، هر چند این افت فریم چندان آسیبی به تجربه بازی نخواهد رساند.

علاوه بر خط داستانی، منکایند دیوایدد مدی آرکید مانند به نام بریچ را هم شامل می شود. در بریج بازیکنان دیگر نگرانی ای بابت عواقب تصمیمات شان نخواهند داشت و می توانند هر شکل که شده ماموریت شان را به انجام برسانند. در حقیقت بریچ نوعی مد رقابتی است که بازیکنان باید بر سر به اتمام رساندن مراحل در کوتاه زمان ممکن با یکدیگر رقابت کنند.

متاسفانه بریچ دائما از بازیکنان می خواهد که با خرید بسته های تقویتی، عملکرد شان را بهبود ببخشند. این بسته ها که به شکل قابل توجهی می توانند به بازیکنان کمک کنند، عملا تعادل این مود را میان بازیکنان به هم زده اند. در واقع پس از اندکی سر و کله زدن با بریج، به این نتیجه خواهید رسید که این مود بیشتر برای کسب پول بیشتر توسعه یافته و به هیچ عنوان وقت گذاشتن را ندارد.

جمع بندی

بازی های سری دئوس اکس همواره عناوینی داستان محور، با تکیه بر گشت و گذار در محیط و آزادی عمل در گیم بوده اند. گرچه منکایندد دیوایدد از بعد داستانی نسبت به سایر اعضای خانواده اش ضعیف تر است، اما با ارائه محیطی بسیار غنی و با جزئیات و گیم پلی ای کامل، بازیکنان را غرق در خود می کند.

برای فهم داستان بازی باید به زبان انگلیسی مسلط باشید، اما اگر داستان برای شما اولویت پایینی دارد، می توانید از یک عنوان جهان باز و با گیم پلی بسیار خوب لذت ببرید. شاید اگر پیش تر عناوین این سری را تجربه نکرده اید، کمی این بازی برای تان عجیب و نا آشنا به نظر برسد، اما مطمئنا اگر به اندازه کافی به آن زمان بدهید و در دل تان جای خود را باز خواهد کرد.

منکایند دیوایدد ساختاری کاملا مشابه با هیومن روولوشن دارد، اغلب نکات مثبت پدرش را به ارث برده، در حالی که تلاش چندانی برای سرپوش گذاشتن بر روش اشتباهات وی از خود نشان نمی دهد. اما از آن جایی که هیومن رولوشن عنوانی عالی بوده و البته هنوز هم هست، منکایند دیوایدد هم از جمله عناوینی است که تجربه آن را به هر بازیکنی توصیه می کنیم.

The post appeared first on .

بررسی Deus Ex: Mankind Divided؛ جدال انسان با فناوری [به همراه بررسی ویدیویی]

ساخت ادامه ای برای عناوین کلاسیک و بازگرداندن آن ها به روز های اوج، خصوصا در غیاب خالقین اصلی شان کاری است سخت و دشوار. اما استودیو Eidos Montreal با عرضه Deus Ex: Human Revolution ثابت کرد که می تواند به خوبی از پس این وظیفه خطیر برآید و نام فرنچایز دئوس اکس را بار دیگر بر سر زبان ها انداخت.

بعد 5 سال، مجددا نوبت این رسیده که بازیکنان در نقش آدام جنسن قرار بگیرند و بار دیگر در دنیای سایبرپانک دئوس اکس قدم بردارند. اما آیداس مونتریال تا چه حدی توانسته از ضعف های نسخه پیشین درس بگیرید و آن ها را بپوشاند و چه قدمی برای ارتقا سطح کیفی فرنچایز دئوس اکس برداشته؟

بررسی ویدیویی Deus Ex: Mankind Divided

منکایند دیوایدد ادامه داستان آدام جنسن را پس از دو سال، در ادامه فاجعه مرسوم به Aug Incident دنبال می کند. به دنبال فاجعه Aug Incident که باعث شد که مردمان آگمنتد یا تقویت یافته کنترل خود را از دست بدهند و دست به خشونت بزنند، اکنون دنیا به مردمان تقویت یافته به چشم دیگری می نگرد و این نگرش بستر اصلی داستان منکایند دیوایدد را تشکیل می دهد.

منکایند دیوایدد جهانی را به تصویر می کشد که مرمان تقویت شده به انزوا کشیده شده اند، حقوق شان مرتب پایمال می شود و با آن ها همچون جانی برخورد می شود.

در هیومن رولوشن، تکنولوژی دروازه ای بود به سوی انسانیتی بهتر و قدرتمند تر. این تکنولوژی مخالفین و موافقین خودش را داشت و که بر سر موضوع جنجال بر انگیز «انسان بودن» با یکدیگر جدال می کردند. اما در منکایند دیوایدد ورق کاملا برگشته. این بازی جهانی را به تصویر می کشد که مردمان تقویت شده به انزوا کشیده شده اند، حقوق شان مرتب پایمال می شود و با آن ها همچون جانیان و مجرمان برخورد می شود.

همچون هیومن رولوشن، مراحل منکایند دیوایدد هم در نقاط مختلفی از این کره خاکی سپری می شوند، اما با این حال شهر پراگ، پایتخت جمهوری چک تنها شهری است که بازیکن می تواند کاملا آزادانه آن را کاوش کند و به راز های پنهان نهفته در گوشه و کنارش پی ببرد. پراگ آینه تمام سختی های است که مردمان تقویت شده می کشند.

پراگ دائما به بازیکن یادآوری می کند که دنیا چقدر نسبت به مردمان بهبود یافته بدبین است. به عبارتی فضاسازی داستانی به بهترین نحو ممکن در بازی انجام شده و ایدئولوژی «بشریتی تقسیم شدهـ به بهترین شکل ممکن در رفتار مردم این شهر نفهته. جنسن مرتبا به دلیل تقویت یافته یودنش مورد لعن و نفرین مردم شهر قرار می گیرد، مردمی که گاهی حتی از وی می ترسند!

(image)

در حالی که فضاسازی های لازم فوق العاده کار شده اند و بستر کاملا برای روایت داستان مهیا است، داستان بازی آن طور که باید و شاید به خوبی روایت نمی شود. همانند تمامی نسخه های دئوس اکس، در منکایند دیوایدد هم دست های پشت پرده مایلند به هر شکلی که شده کنترل جهان را به دست خود بگیرند و مسائل سیاسی را به نفع خود به پیش ببرند. منکایند دیوایدد نام چندین و چند دستگاه حکومتی، شرکت خصوصی و نیرو امنیتی را به عنوان بازیکنان این بازی سیاسی مطرح می کند و انگشت اتهام خود را به سمت تمامی آن ها بلند می کند.

در طول بازی، بازیکن شناخت چندانی از این سازمان ها و موسسه ها بدست نمی آورد. نام یکی از آن ها مطرح می شود و برای مدتی تمرکز بازی بر رویش گذاشته می شود، اما پیش از این که بازیکن بتواند به یک نتیجه گیری نهایی در مورد نقش آن برسد، بازی سازمان دیگری را به عنوان مغز متفکر حوادث منکایند دیوایدد معرفی می کند. متاسفانه این موجب شده که بازیکن به راحتی رشته داستان بازی را از دست بدهد و دنبال کردن داستان برایش دشوار شود.

با این حال این عدم آشنایی با سازمان ها و شخصیت های درگیر، موجب شده که حس بی اعتمادی بازیکن نسبت به دنیای اطرافش برانگیخته شود. جنسن در طول بازی نقش جاسوسی دو جانبه را دارد، اما این که به کدام یک از دو طرف اعتماد کند، کاملا به تصمیمات خود بازیکن وابسطه است، تصمیماتی که به دلیل اطلاعات بسیار محدودی که بازی در اختیار بازیکن می گذارد، بیشتر بر اساس علاقه و غریزه هستند تا یک نتیجه گیری منطقی از داستان.

بزرگ ترین مشکل داستان بازی پایان آن است، جایی که بازی ناگهان به اتمام می رسد و بازیکنان را با سوال های بی جواب بی شمار تنها می گذارد.

اما بزرگ ترین مشکل داستان بازی پایان آن است، جایی که بازی ناگهان به اتمام می رسد و بازیکنان را با سوال های بی جواب بی شمار تنها می گذارد. در واقع پایان بازی به هیچ عنوان به یک نقطه انتها شبیه نیست، بلکه بیشتر به اعلان «ادامه دارد» سریال های دنباله دار شبیه می ماند. با توجه به شایعات منتشر شده مبنی بر تقسیم شدن منکایند دیوایدد به یک سه گانه مجزا، این پایان غیر منتظره و البته ناامید کننده آن قدر ها هم عجیب به نظر نمی رسد.

(image)

همان طور که گفتیم تنها شهری که بازیکن می تواند آزادانه آن را کاوش کند پراگ است، در حالی که در هیومن رولوشن بازیکن قادر بود به دیترویت و هنگشا سفر کند. شاید در نگاه اول کاهش تعداد محیط ها به مذاق اکثر بازیکنان خوش نیاید، اما پراگ به قدری با جزئیات و فوق العاده طراحی شده که بازیکن غرق آن می شود.

پراگ شهری است نسبتا بزرگ، فوق العاده پر جزئیات و زنده. بازیکن می تواند ساعت ها در این شهر قدم بزند و راز ها و مکان های پنهانش را کشف کند. کاوش در پراگ با پاداش های خوبی چه در بعد گیم پلی و چه در بعد داستان همراه است، اما مهم تر از همه، زیر و رو کردن این شهر حقیقتا لذت بخش است! منکایند دیوایدد هیچ گاه بازیکن را مجبور به گشت و گذار در شهر نمی کند، اما پراگ به قدری خوب کار شده که خودش کنجکاوی بازیکن را بر می انگیزد.

مراحل فرعی، بهترین سوغاتی های شهر پراگ برای بازیکنان هستند. تعداد آن ها زیاد نیست، اما تک تک شان فوق العاده اند.

مراحل فرعی، بهترین سوغاتی های شهر پراگ برای بازیکنان هستند. تعداد آن ها زیاد نیست، اما تک تک شان فوق العاده اند. هیچ کدام صرفا برای افزایش محتوا در بازی گنجانده نشده اند، بلکه هر کدام داستانی فوق العاده جذاب و درگیر کننده را روایت می کنند. به جرئت می توان گفت که داستان برخی از این مراحل فرعی در مقایسه با داستان اصلی بسیار بهتر کار شده اند، زیرا که این مراحل فرعی خود را محدود به ایدئولوژی های مطرح شده در دنیای دئوس اکس نمی کنند و به موضوعات دیگری می پردازند. برخی از این مراحل فرعی از داستان اصلی انشعاب می گیرند و در ادامه بر روی روند مراحل اصلی اثر گذارند. به محض این که به این مراحل برخورد کنید، تا پایان شان جذب شان خواهید شد.

شکی نیست که گیم پلی هیومن رولوشن برای سال 2011 فوق العاده بود و با گذشت 5 سال، هنوز هم با استاندارد های این صنعت به خوبی مطابقت دارد، بنابراین نیاز چندانی به تغییر در این بخش احساس نمی شود. گیم پلی منکایند دیوایدد هم فارغ از یک سری تغییرات جزئی، کاملا مشابه پدرش است.

(image)

گیم پلی ترکیبی است از مخفی کاری، تیر اندازی و گشت و گذار. هر بازیکن می تواند به شیوه و روش دلخواهش به مقصد برسد و بازی هم کاملا دست وی را باز می گذارد. می توانید مخفیانه و با تکیه بر قابلیت های تان، از چشم حریفان تان مخفی بمانید، می توانید با کمی جستجو راهی برای دور زدن آن ها بیابید و یا با تفنگ و گلوله به استقبال شان بروید.

هر چند در نسخه قبلی هم همین مکانیزم ها وجود داشتند، اما با این حال هیومن رولوشن مخفی کاری را از سایر شیوه ها برتر می دانست و به بازیکنانی که از این طریق بازی را به پیش می بردند پاداش بیشتری می داد. حتی مهمات کم گاهی دست و بال بازیکنان را برای اکشن پیش بردن بازی می بست. با این حال در منکایند دیوایدد سعی شده که تا حد ممکن این مشکل عدم تعادل بین شیوه های مختلف مرتفع شود تا بازیکنان بتوانند به هر شکلی که دوست دارند از بازی لذت ببرند.

حتی هر یک از شیوه های مخفی کاری و اکشن هم به طرق مختلفی قابل بازی اند. برای مثال اگر مایلید منکایند دیوایدد را به صورت مخفیانه به پیش ببرید، می توانید با قابلیت های تان به آرامی خود را به پشت دشمنان تان برسانید و بیهوش شان کنید،  یا این که می توانید جنسن را به اسنایپری دور برد و با صدا خفه کن مجهز سازید و از فاصله دور و بدون این که دیده شوید کار تمامی دشمنان تان را بسازید.

به لطف متد های مختلفی که برای به اتمام رساندن هر مرحله تعبیه شده، منکایند دیوایدد ارزش تکرار بسیاری بالایی دارد.

به لطف متد های مختلفی که برای به اتمام رساندن هر مرحله تعبیه شده، منکایند دیوایدد ارزش تکرار بسیاری بالایی دارد. هر یک از این روش ها بسیار جذاب اند و بازیکن را ترغیب می کنند که برای یک بار هم که شده آن ها را بیازمایند.

از مشکلات نسخه پیشین، باس فایت ها بودند. در هیومن رولوشن چه بازی را به صورت مخفی کاری پیش می بردید و چه اکشن، چه تمامی دشمنان سر راه تان را قتل عام می کردید و چه آن ها را به خوابی سنگین فرو می بردید، در مقاطعی خاص مجبور می شدید که در نبردی تن به تن به مصاف باس ها بروید و آن ها را بکشید. شاید برای طرفداران اکشن این باس فایت ها جذاب بوده اند، اما  بازیکنانی که هیومن رولوشن را به شکل مخفی کاری به پیش می بردند، هیچ گاه از این نبرد ها به نیکی یاد نخواهند کرد.

دشمنان سر سختی در بازی هستند که می توانند مهارت های اکشن دوستان را به چالش بکشند.

در منکایند دیوایدد خبری از باس فایت نیست و  بازیکنان هیچ وقت مجبور به نبرد با دشمنان شان نمی شوند. اما این به این معنی نیست که بازیکنانی که بازی را به شکل اکشن دنبال می کنند با هیچ رویارویی جذاب و نفس گیری مواجه نخواهند شد. حذف باس فایت ها برای ایجاد تعادل بین شیوه های مختلف بازی کردن بوده و هنوز هم دشمنان سر سختی در بازی هستند که می توانند مهارت های اکشن دوستان را به چالش بکشند.

یکی از عجیب ترین مقاطع بازی، لحظات پایانی مرحله ابتدایی اش است، جایی که بازیکن باید در طوفانی شن از شخصی دفاع کند. مرحله مشابهی در هیومن رولوشن هم وجود داشت که اکثر طرفداران بازی به آن اعتراض داشتند، با این حال تیم سازنده در اقدامی عجیب، نسخه زجر آور تر همان مرحله را درست در ابتدای بازی قرار داده! شاید برای کهنه کاران دئوس اکس این مرحله مثل آب خوردن باشد، اما این مرحله آغازین می تواند به راحتی دیدی منفی را در ذهن بازیکنانی که چندان با این سری آشنا نیستند شکل دهد، اما خوشبختانه پس از آن دیگر به چنین مراحل عجیبی در بازی برنخواهید خورد.

از جمله المان های جدید بازی، کرفتینگ است که فوق العاده بدوی و ساده پیاده شده. به لطف این سیستم کرفتینگ می توانید مهمات و ماژول های مختلفی برای ارتقا سلاح های تان بسازید، اما ساخت تمامی این ها فقط و فقط نیاز به تعداد مشخصی از آیتمی به نام Crafting Part دارد. به عبارتی منبع لازم و کافی برای توسعه آیتم های مختلف تنها همین قطعات هستند، حال چه بخواهید تیر های انفجاری توسعه دهید و چه تولید ابزار هک قفل ها را در نظر داشته باشید!

قطعات کرفتینگ برای ارتقا سلاح ها هم به کار می رود و بازیکنانی که بازی را به شکل اکشن دنبال می کنند، باید به دنبال این قطعات باشند و به دلیل تعداد محدود این ها باید در ارتقا سلاح های شان دقت زیادی به خرج دهند. اما برای سایر شیوه های بازی، استفاده از این قطعات برای ارتقا سلاح ها به نوعی هدر دادن آن ها است.

(image)

یکی از مهم ترین المان های نقش آفرینی بازی قابلیت های آدام اند. بنا به دلایل مشخص داستانی آدام در این نسخه اکثر قابلیت های پیشینش را از دست خواهد داد و باید مجددا آن ها را کسب کند. علاوه بر تمامی قابلیت های قبلی که با تغییراتی اندک به این نسخه بازگشته اند، تعدادی قابلیت جدید و البته بسیار قدرتمند، تحت نام قابلیت های آزمایشی نیز راه خود را به این نسخه باز کرده اند.

تفاوت قابلیت های آزمایشی با قابلیت های عادی این است که در صورت استفاده از آن ها، دمای سیستم های مکانینی آدام و درصد بی ثباتی وی بالاتر می رود و در نتیجه بازیکن مجبور می شود که برای ایجاد تعادل، برخی از قابلیت هایش را به صورت دائمی غیر فعال کند. در صورتی که بازیکن از غیر فعال کردن قابیلت هایش سر باز زند،  فشار و دمای زیاد، سیستم های مکانیکی آدام را با مشکلات و گلیچ های متعددی روبرو خواهند ساخت. در واقع از آن جهت که این قابلیت های جدید قدرتمند اند و می توانند بازی را نسبتا آسان تر کنند، این سیستم تعبیه شده تا بازیکنان تمامی آن ها را یک جا کسب نکنند.

این مکانیزم جدید، در ابتدا روش بسیار خوبی برای محدود کردن بازیکن به نظر می رسد و به بازی جنبه مدیریت قابلیت ها را می افزاید. قابلیت های مفید آدام را در نظر بگیرید و ببینید که فدا کردن برخی از آن ها برای استفاده از سیستم های آزمایشی تا چه حدی می تواند سخت باشد! تا حدود بی ثباتی 250 درصد، گلیچ هایی که بازی به آن ها اشاره می کند عملا مشکل خاصی برای بازیکن ایجاد نمی کنند و او را تنبیه نمی کنند. اما با رسیدن بی ثباتی آدام به 300 درصد و فراتر تازه مشکلات حاد خود را نمایان می کنند. کافی است که بی ثباتی مرز 400 درصد را رد کند تا بازی غیر قابل تحمل شود، در این صورت برخی از قابلیت های آدام به صورت کاملا خودکار از کار خواهند افتاد!

اما مشکل این است که اگر بخواهید تنها قابلیت های آزمایشی مربوط به شیوه بازی خود را بگیرید، بی ثباتی از 250 درصد فراتر نمی رود و در نتیجه مشکل حادی هم برای تان پیش نخواهد آمد. شاید بد ترین این مشکلات قطعی بسیار کوتاه مدت مینی مپ بازی و برخی گلیچ های محدود در رابط کاربری باشد. هر چند سیستم مدیریت قابلیت ها، بازیکنان را در صورت استفاده بی رویه از تقویت های جدید تنبیه می کند، اما آن قدر ها هم که باید سخت گیر نیست و در نتیجه این سیستم پس از مدتی برای بازیکن بی معنی می شود.

(image)

 

خرده ای که می توان به گرافیک هنری منکایند دیوایدد گرفت، حذف رنگ بندی زرد نسخه قبلی است.

گرافیک هنری بازی فوق العاده است و به خوبی  حس و حال فضای سایبرپانکی بازی را منتقل می کند. بافت شهر پراگ ترکیبی است از معماری کلاسیک اروپایی و معماری مدرن سبک سایبرپانک. اما خرده ای که می توان به گرافیک هنری منکایند دیوایدد گرفت، حذف رنگ بندی زرد نسخه قبلی است. تم زرد یکی از مشخصه های اصلی هیومن رولوشن بود. این قالب در نسخه اخیر حذف شده و متاسفانه فیلتر رنگی دیگری هم جایگزینش نشده، به همین دلیل منکایند دیوایدد فاقد قالبی است که به فضایش معنا ببخشد و آن را منحصر بفرد جلوه دهد. البته با این حال باز هم فضا بازی بسیار زیبا طراحی شده و خیره شدن به آن لذت بخش است.

طراحی تکنیکی شخصیت ها، خصوصا چهره های شان نسبت به نسخه قبلی پیشرفت قابل توجهی کرده، اما متاسفانه انیمیشن صورت و بدن شخصیت ها درست مانند نسخه قبل ضعیف و بعضا احمقانه است! نورپردازی و کیفیت بافت ها هرچند در سطح بهترین عناوین این نسل نیست، اما خوب و قابل قبول است.

متاسفانه مشکلات بسیاری هم دامن گیر تمامی نسخه های بازی است. برخی از کاربران کرش هایی را گزارش کرده اند که به طور کلی مانع پیشروی در داستان بازی می شوند. برخی از افکت های نسخه رایانه های شخصی بسیار سنگین اند و به طرز قابل توجهی از نرخ فریم بازی می کاهند. کاربران نسخه های کنسولی هم در برخی شرایط خصوصا در سطح شهر افت فریم های ناگهانی تجربه خواهند کرد، هر چند این افت فریم چندان آسیبی به تجربه بازی نخواهد رساند.

علاوه بر خط داستانی، منکایند دیوایدد مدی آرکید مانند به نام بریچ را هم شامل می شود. در بریج بازیکنان دیگر نگرانی ای بابت عواقب تصمیمات شان نخواهند داشت و می توانند هر شکل که شده ماموریت شان را به انجام برسانند. در حقیقت بریچ نوعی مد رقابتی است که بازیکنان باید بر سر به اتمام رساندن مراحل در کوتاه زمان ممکن با یکدیگر رقابت کنند.

متاسفانه بریچ دائما از بازیکنان می خواهد که با خرید بسته های تقویتی، عملکرد شان را بهبود ببخشند. این بسته ها که به شکل قابل توجهی می توانند به بازیکنان کمک کنند، عملا تعادل این مود را میان بازیکنان به هم زده اند. در واقع پس از اندکی سر و کله زدن با بریج، به این نتیجه خواهید رسید که این مود بیشتر برای کسب پول بیشتر توسعه یافته و به هیچ عنوان وقت گذاشتن را ندارد.

جمع بندی

بازی های سری دئوس اکس همواره عناوینی داستان محور، با تکیه بر گشت و گذار در محیط و آزادی عمل در گیم بوده اند. گرچه منکایندد دیوایدد از بعد داستانی نسبت به سایر اعضای خانواده اش ضعیف تر است، اما با ارائه محیطی بسیار غنی و با جزئیات و گیم پلی ای کامل، بازیکنان را غرق در خود می کند.

برای فهم داستان بازی باید به زبان انگلیسی مسلط باشید، اما اگر داستان برای شما اولویت پایینی دارد، می توانید از یک عنوان جهان باز و با گیم پلی بسیار خوب لذت ببرید. شاید اگر پیش تر عناوین این سری را تجربه نکرده اید، کمی این بازی برای تان عجیب و نا آشنا به نظر برسد، اما مطمئنا اگر به اندازه کافی به آن زمان بدهید و در دل تان جای خود را باز خواهد کرد.

منکایند دیوایدد ساختاری کاملا مشابه با هیومن روولوشن دارد، اغلب نکات مثبت پدرش را به ارث برده، در حالی که تلاش چندانی برای سرپوش گذاشتن بر روش اشتباهات وی از خود نشان نمی دهد. اما از آن جایی که هیومن رولوشن عنوانی عالی بوده و البته هنوز هم هست، منکایند دیوایدد هم از جمله عناوینی است که تجربه آن را به هر بازیکنی توصیه می کنیم.

The post appeared first on .

بررسی Deus Ex: Mankind Divided؛ جدال انسان با فناوری [به همراه بررسی ویدیویی]

نقد و بررسی ویدیویی Inside

نقد و بررسی ویدیویی Inside

طی روزهای اخیر پروژه جدید سازندگان بازی مشهور Limbo با نام Inside منتشر گشته است، در زمره برترین اثار سال 2016 قرار گرفته است.

شما در عنوان Inside یک تجربه عمیق پلتفرمر-معمایی را تجربه می کنید و به مانند Limbo اتمسفر حاکم بر بازی کم نظیر است. 

در همین راستا سایت Gamespot ویدئو نقد و بررسی این بازی را منتشر کرده است که با کمک دوستان ما در “” این ویدئو با زیرنویس فارسی برای شما همراهان عزیزی پردیسی آماده گشته است که در ادامه می توانید آنرا دانلود و تماشا کنید:

(برای نمایش زیرنویس نام فایل ویدئو و فایل زیر نویس را یکسان کنید)

Inside هم اکنون بر روی Xbox One در دسترس است و هفته اینده این بازی بر روی پلتفرم PC نیز منتشر می شود.

نقد و بررسی ویدیویی Inside

(image)

طی روزهای اخیر پروژه جدید سازندگان بازی مشهور Limbo با نام Inside منتشر گشته است، در زمره برترین اثار سال 2016 قرار گرفته است.

شما در عنوان Inside یک تجربه عمیق پلتفرمر-معمایی را تجربه می کنید و به مانند Limbo اتمسفر حاکم بر بازی کم نظیر است. 

در همین راستا سایت Gamespot ویدئو نقد و بررسی این بازی را منتشر کرده است که با کمک دوستان ما در “” این ویدئو با زیرنویس فارسی برای شما همراهان عزیزی پردیسی آماده گشته است که در ادامه می توانید آنرا دانلود و تماشا کنید:

(برای نمایش زیرنویس نام فایل ویدئو و فایل زیر نویس را یکسان کنید)

Inside هم اکنون بر روی Xbox One در دسترس است و هفته اینده این بازی بر روی پلتفرم PC نیز منتشر می شود.

نقد و بررسی ویدیویی Inside

بررسی دیجیاتو: Huawei P9 Plus [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی دیجیاتو: Huawei P9 Plus [به همراه بررسی ویدیویی]

هوآوی بار دیگر با عرضه جدیدترین پرچمدار خود به نام P9 ()، نشان داد در رویه ی تازه ی خود جدی است و به خوبی می تواند با محصولات رقبای خوشنام و قدرتمند خود به مقابله بپردازد.

این اما تنها محصول جدید شرکت چینی برای سال جاری نبود و در کنار آن یک نسخه ی بزرگتر با نام P9 Plus نیز عرضه شد، رویه ای که پیشتر اپل و سامسونگ نیز آن را پی گرفته اند.

فبلت جدید با وجود شباهت های فراوان با پرچمدار کوچکتر تفاوت هایی نیز دارد، از جمله پنل نمایشگر سوپر امولد، میزان حافظه ی رم بیشتر و باتری بزرگتر که همین موارد می تواند تجربه ی کاربری دستگاه را نسبت به مدل P9 متفاوت کند.

مهمترین ویژگی هر دو پرچمدار جدید اما دوربین دوگانه ی دستگاه است که در همکاری با شرکت معتبر لایکا توسعه یافته و به لطف سنسور دوم سیاه سفید، به گفته ی سازنده روشنایی تصاویر را 200 درصد و کنتراست را 50 درصد نسبت به روش های مرسوم بهبود می بخشد.

در بررسی Huawei P9 Plus با همراه باشید تا ببینیم تفاوت های پرچمدار 5.5 اینچی با محصول کوچکتر، تجربه ی کاربری دستگاه را چگونه رقم زده است.

بررسی ویدیویی

(اگر از اپلیکیشن دیجیاتو استفاده می کنید با مراجعه به ***این لینک*** می توانید ویدئو را مشاهده کنید)

طراحی

«پی 9 پلاس» با وجود نمایشگر هم اندازه، از iPhone 6S Plus کوچکتر است و البته اندکی از دیگر رقیب خود یعنی Galaxy S7 Edge بزرگتر به حساب می آید. فبلت جدید هوآوی اما با ضخامت 6.98 میلی متر از هر دو رقیب خود باریک تر است و این موضوع به خوبی هنگام استفاده از دستگاه محسوس خواهد بود. وزن دستگاه نیز با 162 گرم جایی بین دو رقیب عمده قرار می گیرد و البته به شکل قابل توجهی از آیفون 192 گرمی سبک تر است.

هوآوی تاکنون محصولات جذابی را با بدنه ی فلزی به بازار عرضه کرده و پرچمداران تازه نیز از این قاعده مستثنی نیستند. «پی 9 پلاس» بر همین اساس به بدنه یکپارچه آلومینیومی با ظاهر خراش خورده مجهز است که البته سطحی بسیار لطیف و صیقلی دارد و حس کاملاً مناسبی را هنگام لمس منتقل خواهد کرد. مقاومت بدنه ی آلومینیومی در برابر جذب اثر انگشت نیز قابل قبول است.

در نمای پشت بدنه درمجموع با طراحی مشابه نسل قبل مواجه هستیم، البته با این تفاوت که این بار حسگر اثر انگشت با طراحی مربعی مشابه Mate 8 جای لوگوی سازنده را گرفته است. بخش بالای حسگر به نوار مشکی شیشه ای اختصاص داده شده که لنز های دوربین دوگانه را در خود دارد و در بخش پایین نیز، نوار باریک پلاستیکی مربوط به آنتن مخابراتی را مشاهده می کنیم.

در کنار وزن سبک، ضخامت اندک و بدنه ی صیقلی، انحنای لبه های دستگاه نیز خصوصیت دیگری است که ارگونومی «پی 9 پلاس» را بهبود داده و موجب شده این فبلت 5.5 اینچی به خوبی در دست جای گیرد. تنها دکمه های دستگاه به کنترل صدا و خاموش و روشن کردن اختصاص دارد که در محل مناسبی از سمت راست بدنه واقع شده و دسترسی به آنها به راحتی انجام می گیرد.

نمای بالا و سمت چپ بدنه کاملاً ساده و چشم نواز هستند و تنها درگاه سیم کارت و فرستنده مادون قرمز دستگاه در این دو بخش مشاهده می شود. تمام موارد باقی مانده نیز در بخش پایین بدنه قرار گرفته اند از جمله خروجی هدفون، اسپیکر مونو و درگاه USB Type-C که تازه ترین نسل از این استاندارد ارتباطی به حساب می آید.

در نمای روبرو نمایشگری با حاشیه های اندک از کناره ها مواجه هستیم و با وجود حاشیه های نسبتاً قابل توجه در بالا و پایین، نسبت 72 درصدی صفحه نمایش به بدنه به شکل قابل توجهی از آیفون 67 درصدی بالاتر است. این میزان البته نسبت به Galaxy S7 Edge که صفحه نمایش 76 درصد از نمای روبروی بدنه ی آن را به خود اختصاص داده پایینتر به حساب می آید اما باید توجه داشته باشید که این میزان برای محصول سامسونگ به لطف خمیده بودن کناره های نمایشگر رقم خورده است.

اما آنچه بیش از همه به زیبایی طراحی دستگاه در این بخش کمک کرده خمیدگی های لبه ی نمایشگر 2.5D دستگاه است، موضوعی که در کنار خلوت بودن نمای روبرو، ظاهری شکیل و ساده برای فبلت پرچمدار هوآوی به ارمغان آورده است.

شرکت چینی ضمناً نسخه ی تک سیم کارت فبلت خود را در دو رنگ خاکستری و سفید عرضه کرده است، اما اگر به خرید مدل دو سیم کارت تمایل داشته باشید لازم است بدانید که این محصول تنها در یک رنگ طلایی تولید شده است.

در مجموع باید گفت با وجود تمام شباهت ها، هوآوی به خوبی در محصول تازه موفق شده طراحی نسل پیشین را بهبود داده و محصولی با ظاهر و ارگونومی مناسب به بازار عرضه نماید. این شرکت مدتی است تلاش می کند زبان طراحی یکپارچه ی خود را در تمام تلفن های هوشمندش مورد استفاده قرار دهد و با عرضه ی هر محصول تازه، یک قدم به این هدف نزدیک تر می شود.

نمایشگر

هردو پرچمدار جدید هوآوی به نمایشگری با رزولوشن Full HD مجهز هستند، موضوعی که به دلیل اندازه ی بزرگتر مدل پلاس، تراکم پیکسل های نمایشگر این محصول را کاهش داده و به رقم 401 در هر اینچ رسانده است که البته با iPhone 6S Plus دقیقاً برابر است.

اما مزیت «پی 9 پلاس» نسبت به مدل کوچکتر و آیفون در این است که سازنده به جای پنل IPS، فناوری Super AMOLED را در ساخت دستگاه مورد استفاده قرار داده است، موضوعی که پویایی رنگها و عمق رنگ مشکی را در نسخه ی پلاس بهبود بخشیده است.

البته باید توجه داشت که میزان جزئیات در مقایسه با محصولاتی که به نمایشگر QHD مجهز هستند در رده ی پایینتری قرار می گیرد و خصوصاً هنگام مطالعه ی متن پیکسل ها تا حدی در لبه ی حروف قابل مشاهده خواهند بود، اما تردیدی وجود ندارد که این نمایشگر رنگها را گرم تر از رقبای مجهز به پنل IPS نمایش می دهد.

زاویه ی دید نمایشگر استثنایی است و حداکثر روشنایی نیز با توجه به امولد بودن پنل نمایشگر کافی و برای محیط های پر نور مناسب است، اما به دلیل بازتاب زیاد از سطح صفحه نمایش، میزان خوانایی زیر نور مستقیم تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

اما جذاب ترین خصوصیت نمایشگر «پی 9 پلاس» فناوری موسوم به Press Touch است که عملکردی مشابه تاچ سه بعدی در محصولات اپل دارد، در نتیجه صفحه نمایش دستگاه قادر است میزان فشار وارد شده توسط انگشت کاربر را شناسایی نماید.

با وجود اینکه هوآوی فناوری تشخیص فشار روی سطح نمایشگر را زودتر از اپل معرفی کرده بود، مدت زیادی طول کشید تا نخستین تلفن هوشمند مجهز به این قابلیت را عرضه کند، موضوعی که موجب شده در حال حاضر تنها 18 اپلیکیشن ساخته شده توسط سازنده از قابلیت Press Touch پشتیبانی کنند.

در صورت فشار دادن انگشت روی آیکون این نرم افزارها، یک منو مشابه کلیک راست کردن در کامپیوترها ظاهر می شود و گزینه های متنوعی را در حوزه ی عملکرد آن اپلیکیشن در اختیار شما قرار می دهد.

شرکت چینی علاوه بر این قابلیت دیگری را نیز به فناوری خود اضافه کرده و آن اینکه در صورت فشار دادن انگشت روی عکس ها، بخش مورد نظر شما بزرگنمایی خواهد شد. البته باید توجه داشته باشید که در این حالت قسمت بزرگنمایی شده کیفیت چندانی نداشته و پیکسل های آن نمایان خواهند بود. میزان زوم در تصویر نیز به انتخاب شما خواهد بود و

علاوه بر محدود بودن کارایی فناوری هوآوی و تعداد اپلیکیشن هایی که از آن پشتیبانی می کنند، دقت آن نیز نسبت به تاچ سه بعدی اپل در سطح پایین تری است و انتظار می رود سازنده این دو نقطه ضعف را در آینده بر طرف کند. اما در هر حال باید توجه داشت که شرکت چینی در حال حاضر تنها تولید کننده ای است که چنین قابلیتی را در پلتفرم اندروید عرضه کرده و با وجود همه ی محدودیت ها جایگزین بهتری برای مقایسه با آن در این پلتفرم وجود ندارد.

در نهایت لازم است اشاره کنیم که نمایشگر «پی 9 پلاس» مثل محصولات اخیر هوآوی قادر است بین ضربه زدن با نوک و مفصل انگشت تمایز قائل شود که در بخش بعدی به این ویژگی خواهیم پرداخت.

نرم افزار

«پی 9 پلاس» به اندروید مارشملو مجهز است و سازنده نسخه 4.1 از رابط کاربری EMUI را روی آن مورد استفاده قرار داده است (برخلاف نکسوس 6P که به اندروید خالص مجهز است). رابط کاربری هوآوی در مجموع بیش از اندروید، تجربه ی کاربری iOS را تداعی می کند. سازنده کشوی اپلیکیشن ها را از این سیستم عامل حذف کرده و بخش تنظیمات سریع (که با سوایپ از بالا ظاهر می شود) به دو بخش برای دسترسی به نوتیفیکیشن ها و میان برها جدا شده است.

سوایپ از پایین دکمه های کنترل موسیقی و میان بر های دسترسی به بخش هایی مثل چراغ قوه و ماشین حساب را در اختیار کاربر قرار می دهد و در لاک اسکرین دستگاه نیز با نوتیفیکیشن ها و تصاویر زمینه ای مواجه هستیم که به شکل خودکار با هربار با روشن شدن نمایشگر تغییر می کنند.

این نسخه از رابط کاربری سازنده از نظر اپلیکیشن های زائد وضعیت قابل قبولی دارد. در زمینه ی شخصی سازی نیز آزادی عمل مناسبی در اختیار کاربر قرار داده شده و می توانید در مورد انیمیشن ناوبری بین صفحات، تعداد اپلیکیشن های موجود در هر صفحه، فونت و تم کلی را به سلیقه ی خود تغییر دهید، البته باید توجه داشته باشید که تم های ارائه شده توسط سازنده به اندازه سامسونگ یا HTC از یکدیگر متفاوت نیستند.

رابط کاربری هوآوی علاوه بر این به حالت استفاده یک دستی، دستورات حرکتی و صوتی متنوعی نیز مجهز است، اما متفاوت ترین ویژگی این تلفن هوشمند امکان تمایز قائل شدن بین نوک و مفصل انگشت است. به لطف این ویژگی می توانید با کشیدن یک دایره روی صفحه با مفصل انگشت، به سادگی از بخش مورد نظر خود اسکرین شات تهیه کنید یا با دو بار ضربه زدن از تمام صفحه اسکرین شات بگیرید.

البته باید توجه داشته باشید که هنوز هم مواردی پیش می آید که این قابلیت به شکل کاملاً بی نقص عمل نمی کند، اما کاملاً مشخص است که سازنده دقت آن را نسبت به نسل های قبلی به شکل قابل توجه بهبود داده است. «پی 9 پلاس» ضمناً به لطف بهره مند بودن از اندروید مارشملو، به جدیدترین ویژگی های این سیستم عامل از جمله قابلیت Doze برای افزایش زمان Standby، نظارت دقیق روی میزان دسترسی اپلیکیشن ها به بخش های مختلف سیستم و در نهایت امکان یکپارچه کردن کارت حافظه با حافظه ی داخلی نیز برخوردار است.

در مجموع باید گفت اگر کاربر ابزارهای اخیر هوآوی بوده اید، در این نسخه هم تفاوت چندانی را حس نخواهید کرد. البته تردیدی وجود ندارد که هوآوی در سالهای اخیر رابط کاربری خود را به مرور بهبود بخشیده است، اما به نظر می رسد سرعت این شرکت نسبت به رقبا در این زمینه کمتر بوده و EMUI هرچند امکانات متنوع و مبتکرانه ای در خود دارد، اما حداقل از نظر طراحی در رده ی پایین تری نسبت به رابط کاربری تخت و ساده ی تولید کنندگان دیگر قرار می گیرد.

دوربین ها

مهمترین ویژگی پرچمداران جدید هوآوی به دوربین های دوگانه مربوط می شود که با همکاری شرکت معتبر Leica توسعه یافته است. دوربین دوگانه البته به تنهایی ویژگی مبتکرانه ای به حساب نمی آید و پیشتر در محصولاتی از جمله LG G5 ()، HTC One M8 و حتی Honor 6 Plus از همین سازنده مشاهده شده است، اما نکته ی متمایز کننده که برای اولین بار شاهد هستیم این است که در محصول هوآوی 2 سنسور 12 مگاپیکسلی مورد استفاده قرار گرفته که یکی از آنها سیاه و سفید است.

البته باید توجه داشته باشید که لنز های این دوربین تحت نظارت لایکا و توسط شرکت چینی Sunny Optical Technology ساخته شده و شرکت آلمانی در حقیقت نرم افزار دوربین را توسعه داده و روی ساختار مکانیکی ماژول دوربین نیز نظارت داشته است. اما در هر حال به گفته ی سازنده، ترکیب تصویر ثبت شده با هر دو سنسور در نهایت میزان جذب نور را در این تلفن هوشمند تا سه برابر و کنتراست را 50 نیز درصد افزایش داده است، موضوعی که به بهبود کیفیت عکاسی در شرایط کم نور منجر خواهد شد.

سنسور موسوم به مونوکروم دستگاه ضمناً به صورت مجزا برای عکاسی به شکل سیاه و سفید کاربرد خواهد داشت، اما سنسور رنگی موسوم به RGB را نمی توانید به شکل تکی مورد استفاده قرار دهید.

فبلت جدید هوآوی همچنین از سیستم فوکوس لیزری بهره می برد اما بر خلاف برادر کوچکتر خود به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست (بر خلاف آیفون که در نسخه ی پلاس از این ویژگی برخوردار است). از دیگر قابلیت های منحصر به فرد دستگاه (که البته پیشتر در محصولاتی مثل HTC One M8 نیز مشاهده کرده بودیم) امکان تغییر نقطه ی فوکوس در تصاویر پس از عکاسی است که به لطف وجود سنسور دوم فراهم شده است.

(برای مشاهده ی عملکرد تغییر فوکوس نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

وجود سنسور دوم همچنین میزان عمق تصاویر را نیز افزایش می دهد و بر همین اساس «پی 9 پلاس» قادر است تصاویر را با افکت بوکه به ثبت برساند، حالتی که به دنیای دوربین های حرفه ای تر تعلق دارد (هرچند در نهایت کیفیت آن با دوربین های واقعی قابل مقایسه نخواهد بود).

رابط کاربری بخش دوربین نیز توسط لایکا طراحی شده و این شرکت آلمانی حتی صدای شاتر و آیکون های موجود در نرم افزار دوربین را نیز مشابه محصولات خود طراحی کرده است. این رابط کاربری در مجموع طراحی بسیار ساده و مینیمالی دارد.

با فشردن 3 دایره ی موجود افکت های زنده ظاهر می شوند که می توانید آنها را روی تصویر مورد استفاده قرار دهید.

***سیاه سفید***

کمی پایینتر یک علامت مشابه دیافراگم دوربین وجود دارد که با فشردن آن می توانید به لطف وجود دو دوربین، تصاویر را با عمق میدان بیشتری (مشابه دوربین های حرفه ای) ثبت کنید.

با اسلاید کردن روی دکمه ی کنار شاتر دوربین نیز تنظیمات دستی ظاهر می شوند که با استفاده از آنها می توانید خصوصیاتی مثل ایزو (50 تا 3200)، سرعت شاتر (1/4000 تا 30 ثانیه)،وایت بالانس، اکسپوژر یا مقدار نوردهی و نوع فوکوس را تعیین نمایید.

«پی 9 پلاس» علاوه بر حالت های مرسوم مثل Time Lapse و HDR از حالت Light Painting نیز پشتیبانی می کند که می توانید آن را برای سرگرمی و ساخت تصاویر خلاقانه مورد استفاده قرار دهید.

یکی از بخش های جذاب نیز Monochrome است که تنها سنسور سیاه و سفید دستگاه را مورد استفاده قرار می دهد و از افکت های نرم افزاری مرسوم در محصولات دیگر عملکرد مناسب تری دارد، خصوصا در زمینه ی کنتراست.

و اما در مورد کیفیت عکاسی باید بگوییم همانطور که سازنده وعده داده، میزان جذب نور در شرایط تاریک بسیار مناسب است و تصاویر در محیط های کم نور با وضوح بالا و نویز ناچیز ثبت خواهند شد، موضوعی که البته بخشی از آن نیز به پیکسل های بزرگتر 1.25 مورد استفاده در سنسور این دوربین باز می گردد.

(برای مشاهده ی عملکرد فلش نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

عملکرد مناسب دوربین در محیط های پر نور ادامه دارد و رنگها با جلوه ای طبیعی به ثبت می رسند. میزان کنتراست به شکل محسوسی به لطف سنسور مونوکروم بالاست و جزئیات در سطح قابل قبولی قرار دارند، بدون اینکه تاثیر پردازش های ثانویه ی نرم افزاری (که در همکاری با لایکا توسعه یافته اند) در آن تاثیر محسوسی داشته باشند.

به لطف فوکوس لیزری و سریع دستگاه، سوژه ها به راحتی با وضوح بالا ثبت خواهند شد، اما عدم وجود لرزشگیر اپتیکال موضوعی است که گاهی پس از عکاسی مشهود است و در صورت حرکت زیاد امکان دارد با تصاویر تا حدی تار مواجه شوید.

(تصویر بالا در حال حرکت سریع ثبت شده و بخش سمت راست تا حدی تار است)

دوربین 8 مگاپیکسلی جلوی دستگاه نیز به لطف گشودگی دریچه دیافراگم f/1.9 و فوکوس خودکار قادر است سلفی هایی با جزئیات کافی، وضوح بالا و رنگ هایی طبیعی ثبت کند.

در مجموع باید گفت نخستین همکاری شرکت چینی با هوآوی کاملاً موفق بوده و بهبودهایی که در نتیجه ی آن صورت گفته مشهود است. تصاویر در شب و روز با وضوح کافی، نویز ناچیز، رنگهای طبیعی و کنتراست عالی ثبت می شوند، بخش های سخت افزاری دستگاه مثل فلش و فوکوس خودکار عملکرد قابل قبولی دارند، امکانات در زمینه ی فیلمبرداری کافی هستند و غیر از عدم وجود لرزشگیر اپتیکال نقطه ضعف چشمگیری که تجربه کاربری بخش دوربین را تحت تاثیر قرار دهد در این بخش مشاهده نمی شود.

«پی 9 پلاس» ضمناً قادر است ویدیو ها را با رزولوشن تا 1080p و نرخ حداکثر 60 فریم در ثانیه ثبت کند و کیفیت فیلمبرداری نیز با وجود اینکه دستگاه به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست، قابل قبول به حساب می آید. اما با توجه به ظرفیت داخلی بالا، توان پردازشی کافی، دوربین پیشرفته و پشتیبانی از کارت حافظه به نظر می رسد همه ی شرایط برای ارائه ی امکان فیلمبرداری 4K برای دستگاه فراهم بوده و جای سوال است که چرا سازنده این قابلیت را در پرچمدار جدید خود برای کاربران علاقه مند فراهم نیاورده است.

در پایان از شما دعوت می کنیم نمونه عکس های ثبت شده با دوربین «پی 9 پلاس» را مشاهده نمایید.

سخت افزار

همانطور که روزهای گذشته در خبر ها ، چینی ها اخیرا از قوی ترین ابرکامپیوتر جهان پرده برداری کردند که توان پردازشی آن حدود سه برابر از رکورددار پیشین بیشتر است. اما نکته ی اصلی خبر در این بود که این ابرکامپیوتر به شکل کامل با استفاده از چیپ های ساخته شده در چین تولید شده و این موضوع نشان می دهد این کشور در سالهای اخیر تا چه حد در این حوزه پیشرفت داشته و خود را از وابستگی به صنایع نیمه رسانای غربی خصوصاً آمریکا رهانیده است.

هوآوی نیز مدتی است رویه مشابهی را در پیش گرفته و چیپست تلفن های هوشمندش را خود طراحی و تولید می کند، از جمله چیپ 64 بیتی 8 هسته ای کایرین 955 که در «پی 9 پلاس» مورد استفاده قرار دارد و قدرت آن نسبت به نسل پیش حدود دوبرابر افزایش یافته است.

سازنده علاوه بر این 4 گیگابایت حافظه ی رم را نیز برای فبلت خود در نظر گرفته که از نسخه ی پایه ی مدل کوچکتر، یک گیگابایت بیشتر است. چیپست هوآوی ضمناً مثل نمونه ی ساخت اپل به چیپ کمکی حرکتی مجهز است که به ثبت فعالیت های کاربر (مثل تعداد قدم ها) برای اپلیکیشن های حوزه ی سلامتی اختصاص دارد تا عملکرد دائمی این بخش روی توان پردازشی دستگاه تاثیری نداشته باشد.

بررسی کایرین 955 پیشتر در بررسی پرچمدار کوچکتر عملکرد قابل قبولی را از خود به جا گذاشته و امتیازی بالاتر از 93 هزار را در AnTuTu 6 کسب کرده بود که آن را جایی بین iPhone 6 و 6S قرار می داد.

هرچند نسخه ی پلاس نمایشگر بزرگتری دارد و این موضوع توان پردازشی بالاتری را از چیپست دستگاه طلب می کند، اما «پی 9 پلاس» به لطف یک گیگابایت حافظه ی رم بیشتر موفق شد در این بنچمارک امتیاز حدود 96 هزار را کسب کند، موضوعی که نشان می دهد توان پردازشی فبلت جدید هوآوی، اندکی از آخرین فبلت عرضه شده در سری Note سامسونگ که البته حدود 10 ماهی عمر دارد، قدرتمند تر است.

«پی 9 پلاس» در دنیای واقعی نیز عملکرد قابل قبولی از خود نشان می دهد و سرعت اجرای عملکردهای رابط کاربری دستگاه کاملاً قابل قبول است. تاخیر قابل توجهی هنگام انجام مالتی تسکینگ مشاهده نمی شود و نرم افزارهای سنگین و بازی های گرافیکی بدون مشکل اجرا می شوند که البته خصوصیت آخر به عملکرد مناسب چیپ گرافیکی چیپ Mali-T880 MP4 باز می گردد.

فبلت جدید هواوی ضمناً به 64 گیگابایت حافظه ی داخلی مجهز است و کمتر از 10 گیگابایت از این میزان به سیستم عامل دستگاه اختصاص دارد. اما با وجود حافظه ی بسیار مناسب، در صورت تمایل می توانید با استفاده از کارت حافظه تا 128 گیگابایت دیگر را نیز به دستگاه اضافه کنید. البته لازم است توجه داشته باشید که در مدل دو سیم کارت، محل قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها یکی را انتخاب نمایید.

حسگر اثر انگشت

حسگر اثر انگشت «پی 9 پلاس» در محل مناسبی از پشت بدنه واقع شده و از اندازه ی مناسبی نیز برخوردار است تا پیدا کردنش ساده باشد. این حسگر از سرعت و دقت بسیار مناسبی نیز برخوردار است؛ ثبت هر اثر انگشت به سریع ترین شکل و با تنها چند بار لمس انجام می گیرد و پس از آن دستگاه قادر است در کوتاه ترین زمان انگشت کاربر را از تمام جهات شناسایی نماید.

اما جذاب ترین ویژگی که این بخش را از رقبا متمایز می کند قابلیت های جانبی است که سازنده برای حسگر اثر انگشت تلفن هوشمند خود در نظر گرفته و کاربردهای آن را از باز کردن قفل دستگاه افزایش داده است.

به لطف چنین خصوصیتی می توانید هنگام تصویربرداری حسگر اثر انگشت را به عنوان دکمه ی شاتر فیزیکی و البته لمسی مورد استفاده قرار دهید، زنگ ساعت را متوقف کنید یا هنگام دریافت تماس با لمس حسگر به تماس پاسخ دهید.

علاوه بر این با اسلاید کردن روی حسگر از بالا، پنل نوتیفیکیشن های دستگاه نمایان خواهد شد و با دوبار لمس نیز نوتیفیکیشن ها پاک می شوند. هنگام مشاهده ی تصاویر در اپلیکیشن گالری نیز می توانید به سادگی در حالی که «پی 9 پلاس» را به شکل طبیعی در دست دارید، با اسلاید کردن روی حسگر پشت بدنه بین تصاویر به سمت چپ یا راست جابجا شوید.

در مجموع باید گفت هوآوی در زمره ی معدود شرکت هایی است که به خوبی به پتانسیل های نهفته در حسگر اثر انگشت پی برده و با عرضه ی هر محصول جدید قابلیت های جدیدی به این بخش می افزاید، آن هم بدون اینکه کارکرد اصلی آن یعنی تشخیص اثر انگشت با سرعت و دقت بالا تحت تاثیر قرار گیرد.

پخش صدا

«پی 9 پلاس» به دو اسپیکر استریو مهجز است که یکی از آنها کنار درگاه USB و دیگری بالای نمایشگر قرار گرفته و علاوه بر مکالمه، هنگام پخش موسیقی به عنوان توییتر برای پخش صداهای زیر تا مید رنج عمل می کند. البته برای فعال شدن این حالت لازم است تلفن هوشمند را به شکل افقی قرار دهید.

بلندی صدای اسپیکرهای فبلت جدید هوآوی مناسب است و به لطف اسپیکرهای استریو پخش صدا از حالتی فراگیر بهره می برد. سازنده همچنین اعلام کرده استفاده از اسپیکر مکالمه به عنوان توییتر بازه فرکانسی دستگاه را تا مرز 20 کیلوهرتز می رساند، اما لازم است بدانید ضمن بالابردن سطح بلندی، میزان نویز نیز به شکل قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

در مجموع اما وضوح و کیفیت و قدرت بیس اسپیکرهای این تلفن هوشمند در سطح قابل قبول قرار می گیرد و عمده ترین نکته ی منفی این بخش به میزان نویز باز می گردد. هوآوی ضمناً با این محصول مثل پرچمدار پیشین هدفون اختصاصی خود را نیز ارائه می کند که از طراحی بسیار شبیه به هدفون اپل برخوردار است.

شکل خاص این هدفون و قرار گیری جداگانه بخش های پخش کننده فرکانس های زیر و بم باعث شده کیفیت خروجی آن تا حدی به فرم گوش کاربر بستگی داشته باشد، اما بطور کلی می توان گفت این هدفون از بلندی و بیس بالایی برخوردار است، هرچند زیاد بودن بیس باعث شده تاحدی فرکانس های زیر تحت تاثیر قرار گرفته و از شفافیت صدا کاسته شود و متاسفانه سازنده هیچگونه اکولایرز نرم افزاری نیز برای رفع این مورد ارائه نکرده است. اپلیکیشن موسیقی «پی 9 پلاس» در زمینه ی پخش صدا ویژگی خاصی ندارد و قابلیت های اپلیکیشن پخش موسیقی آن تنها به نمایش اطلاعات موسیقی، ساخت لیست آهنگ، اضافه کردن به لیست مورد علاقه و پخش روی حالت shuffle و repeat محدود است.

امکانات ارتباطی

«پی 9 پلاس» در دو نسخه با شماره مدل های VIE-L09 و VIE-L29 تولید شده، اولی در رنگ های خاکستری و سفید با پشتیبانی از یک سیم کارت و دومی در تنها یک رنگ طلایی با پشتیبانی از 2 سیم کارت نانوی 4G. هر دو مدل ضمناً از کارت حافظه نیز پشتیبانی می کنند، اما لازم است توجه کنید که جایگاه قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها انتخاب نمایید.

هرچند «پی 9 پلاس» از رادیوی اف ام مجهز بهره نمی برد، اما در عوض در زمره ی معدود تلفن های هوشمند باقی مانده به حساب می آید که به فرستنده مادون قرمز مجهز است و بر همین اساس می توانید با استفاده از آن لوازم الکترونیکی خانگی را کنترل نمایید.

این تلفن هوشمند ضمناً دارای NFC است و از دیگر امکانات آن در این بخش می توان به USB Type-C، بلوتوث 4.2 موسوم به کم مصرف و وایفای دوبانده سری ac که از فناوری Wi-Fi Direct پشتیبانی می کند، قابلیتی که به لطف آن می توانید 2 تلفن هوشمند را بدون نیاز به اکسس پوینت به شکل مستقیم به یکدیگر متصل کرده و با سرعت وای-فای بین آنها به تبادل فایل بپردازید.

فبلت جدید هوآوی علاوه بر این از فناوری Signal+ 2.0 (سه آنتن مخابراتی مجازی) مجهز است که موجب می شود نحوه ی در دست گرفتن تلفن هوشمند روی میزان آنتن دهی آن تاثیری نداشته باشد. فناوری Wi-Fi+ 2.0 نیز ویژگی دیگر در این بخش است که موجب می شود «پی 9 پلاس» قادر باشد به شکل خودکار قوی ترین سیگنال وای-فای را برای اتصال انتخاب نماید.

باتری

سازنده با توجه به اندازه ی بزرگتر، یک باتری با ظرفیت 3400 میلی آمپر ساعت را برای فبلت جدید در نظر گرفته که 400 میلی آمپر از مدل P9 بیشتر است. با وجود این افزایش و بهینه سازی های نرم افزاری سازنده، باید توجه داشت که عملکرد برادر کوچکتر این تلفن هوشمند در دنیای واقعی چندان با زمان اعلام شده توسط سازنده یعنی تا 2 روز کارایی با هر شارژ همخوانی ندارد و در نهایت هر روز نیاز به شارژ مجدد خواهد بود.

بر همین اساس بررسی باتری «پی 9 پلاس» را نیز با اندکی تردید آغاز کردیم و باید گفت برادر بزرگتر در این زمینه عملکرد مناسب تری از P9 دارد. این فبلت در صورتی که حالت مصرف انرژی را روی Smart قرار دهید می تواند با هر شارژ تا 2 روز نیز شما را همراهی کند، اما در صورت استفاده ی زیاد از ویژگی های پر مصرف، یا قرار دادن حالت مصرف انرژی روی Performance برای استفاده از حداکثر توان دستگاه، این میزان تا نصف نیز کاهش خواهد یافت.

سازنده البته علاوه بر این حالت موسوم به Ultra را نیز در این بخش در نظر گرفته که با فعال کردن آن در شرایط اضطراری می توانید چند قابلیت اساسی دستگاه یعنی ساعت (بدون امکان تنظیم زنگ)، تماس، اس ام اس و Contacts را در یک رابط کاربری سیاه و سفید به مدت طولانی در اختیار داشته باشید.

از دیگر ویژگی های مثبت «پی 9 پلاس» در این بخش می توان به ویژگی شارژ سریع اشاره کرد که موجب می شود تا 6 ساعت مکالمه با یک شارژ کوتاه 10 دقیقه ای امکان پذیر باشد.

جمع بندی

همانطور که در بررسی P9 ، هوآوی بار دیگر موفق شده سطح عملکرد خود را بالاتر برده و محصولی با کیفیت مناسب و قابلیت های جذاب و منحصر به فرد برای رقابت با غول های پر سابقه و قدرتمند عرضه کند. حالا در نسخه ی پلاس با محصولی مواجه هستیم که نه تنها بزرگتر است، بلکه برخی بخش های آن نیز نسبت به برادر کوچکتر عملکرد مناسب تری ارائه می کنند، از جمله پنل نمایشگر که از IPS در این نسخه به Super AMOLED تغییر یافته و باتری بزرگتر دستگاه که مدت بیشتری کاربر را همراهی می کند.

اما عمده ترین نقطه تمایز دستگاه نسبت دوربین دوگانه به حساب می آید که در همکاری با شرکت آلمانی لایکا (که به ساخت دوربین های گران قیمت اشتغال دارد) توسعه یافته و گذشته از جنجال های تبلیغاتی، واقعاً عالی عمل می کند (هرچند در این مدل برخلاف برادر کوچکتر لرزشگیر اپتیکال وجود ندارد). حافظه ی داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت های حافظه تا 128 گیگابایت نیز قابلیت های دیگری هستند که تجربه کاربری دوربین را تکمیل کرده و امکان بهره گرفتن از حداکثر پتانسیل های دستگاه در این بخش را فراهم خواهند آورد.

ارگونومی، طراحی و کیفیت ساخت «پی 9 پلاس» نیز قابل قبول است و سازنده به خوبی موفق شده آنها را نسبت به نسل قبل بهبود بخشد. هوآوی با قدرت به مسیر خود در راه رسیدن به این هدف گام بر می دارد که وجهه ی پیشین خود را تغییر داده و محصولاتش رقیب مستقیم محصولاتی پر سابقه و خوش نام مثل آیفون یا پرچمداران سامسونگ به حساب آیند. اما با وجود تمام جذابیت های «پی 9 پلاس» و مزیت های متمایزی مثل دوربین دوگانه، به نظر می رسد شرکت چینی هنوز به شکل کامل به هدف خود دست نیافته است. با وجود قابلیت های منحصر به فرد نرم افزاری، طراحی رابط کاربری سازنده هنوز آنطور که باید ساده و شکیل نیست و زبان طراحی بدنه نیز هنوز آن عنصر شگفت آور را در خود ندارد.

اما در مجموع تردیدی وجود ندارد که فبلت جدید هوآوی به سادگی در زمره ی بهترین محصولات موجود در بازار به حساب می آید و در صورتی که امکانات منحصر به فرد و اختصاصی آن برای شما سودمند باشند، می توانید نقاط ضعف پرچمدار جدید چینی ها را به دست فراموشی سپارید، از جمله قیمت 740 دلاری که اندکی از سطح انتظار بالاتر است و با قیمت رقیبی مثل Galaxy S7 Edge () در آغاز عرضه برابری می کند.

نکات مثبت

  • کیفیت ساخت و ارگونومی
  • نمایشگر Super AMOLED
  • حافظه داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت حافظه تا 128 گیگابایت
  • عملکرد سریع و دقیق و ویژگی های منحصر به فرد حسگر اثر انگشت
  • اسپیکر استریو
  • عملکرد بسیار مناسب دوربین های دوگانه
  • فرستنده مادون قرمز

نکات منفی

  • رزولوشن Full HD
  • قدرت سخت افزاری در سطح پرچمداران سال گذشته
  • ظاهر رابط کاربری
  • عدم وجود لرزشگیر اپتیکال و قابلیت فیلمبرداری 4K
  • قیمت

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: Huawei P9 Plus [به همراه بررسی ویدیویی]

هوآوی بار دیگر با عرضه جدیدترین پرچمدار خود به نام P9 ()، نشان داد در رویه ی تازه ی خود جدی است و به خوبی می تواند با محصولات رقبای خوشنام و قدرتمند خود به مقابله بپردازد.

این اما تنها محصول جدید شرکت چینی برای سال جاری نبود و در کنار آن یک نسخه ی بزرگتر با نام P9 Plus نیز عرضه شد، رویه ای که پیشتر اپل و سامسونگ نیز آن را پی گرفته اند.

فبلت جدید با وجود شباهت های فراوان با پرچمدار کوچکتر تفاوت هایی نیز دارد، از جمله پنل نمایشگر سوپر امولد، میزان حافظه ی رم بیشتر و باتری بزرگتر که همین موارد می تواند تجربه ی کاربری دستگاه را نسبت به مدل P9 متفاوت کند.

مهمترین ویژگی هر دو پرچمدار جدید اما دوربین دوگانه ی دستگاه است که در همکاری با شرکت معتبر لایکا توسعه یافته و به لطف سنسور دوم سیاه سفید، به گفته ی سازنده روشنایی تصاویر را 200 درصد و کنتراست را 50 درصد نسبت به روش های مرسوم بهبود می بخشد.

در بررسی Huawei P9 Plus با همراه باشید تا ببینیم تفاوت های پرچمدار 5.5 اینچی با محصول کوچکتر، تجربه ی کاربری دستگاه را چگونه رقم زده است.

بررسی ویدیویی

(اگر از اپلیکیشن دیجیاتو استفاده می کنید با مراجعه به ***این لینک*** می توانید ویدئو را مشاهده کنید)

طراحی

«پی 9 پلاس» با وجود نمایشگر هم اندازه، از iPhone 6S Plus کوچکتر است و البته اندکی از دیگر رقیب خود یعنی Galaxy S7 Edge بزرگتر به حساب می آید. فبلت جدید هوآوی اما با ضخامت 6.98 میلی متر از هر دو رقیب خود باریک تر است و این موضوع به خوبی هنگام استفاده از دستگاه محسوس خواهد بود. وزن دستگاه نیز با 162 گرم جایی بین دو رقیب عمده قرار می گیرد و البته به شکل قابل توجهی از آیفون 192 گرمی سبک تر است.

هوآوی تاکنون محصولات جذابی را با بدنه ی فلزی به بازار عرضه کرده و پرچمداران تازه نیز از این قاعده مستثنی نیستند. «پی 9 پلاس» بر همین اساس به بدنه یکپارچه آلومینیومی با ظاهر خراش خورده مجهز است که البته سطحی بسیار لطیف و صیقلی دارد و حس کاملاً مناسبی را هنگام لمس منتقل خواهد کرد. مقاومت بدنه ی آلومینیومی در برابر جذب اثر انگشت نیز قابل قبول است.

در نمای پشت بدنه درمجموع با طراحی مشابه نسل قبل مواجه هستیم، البته با این تفاوت که این بار حسگر اثر انگشت با طراحی مربعی مشابه Mate 8 جای لوگوی سازنده را گرفته است. بخش بالای حسگر به نوار مشکی شیشه ای اختصاص داده شده که لنز های دوربین دوگانه را در خود دارد و در بخش پایین نیز، نوار باریک پلاستیکی مربوط به آنتن مخابراتی را مشاهده می کنیم.

در کنار وزن سبک، ضخامت اندک و بدنه ی صیقلی، انحنای لبه های دستگاه نیز خصوصیت دیگری است که ارگونومی «پی 9 پلاس» را بهبود داده و موجب شده این فبلت 5.5 اینچی به خوبی در دست جای گیرد. تنها دکمه های دستگاه به کنترل صدا و خاموش و روشن کردن اختصاص دارد که در محل مناسبی از سمت راست بدنه واقع شده و دسترسی به آنها به راحتی انجام می گیرد.

نمای بالا و سمت چپ بدنه کاملاً ساده و چشم نواز هستند و تنها درگاه سیم کارت و فرستنده مادون قرمز دستگاه در این دو بخش مشاهده می شود. تمام موارد باقی مانده نیز در بخش پایین بدنه قرار گرفته اند از جمله خروجی هدفون، اسپیکر مونو و درگاه USB Type-C که تازه ترین نسل از این استاندارد ارتباطی به حساب می آید.

در نمای روبرو نمایشگری با حاشیه های اندک از کناره ها مواجه هستیم و با وجود حاشیه های نسبتاً قابل توجه در بالا و پایین، نسبت 72 درصدی صفحه نمایش به بدنه به شکل قابل توجهی از آیفون 67 درصدی بالاتر است. این میزان البته نسبت به Galaxy S7 Edge که صفحه نمایش 76 درصد از نمای روبروی بدنه ی آن را به خود اختصاص داده پایینتر به حساب می آید اما باید توجه داشته باشید که این میزان برای محصول سامسونگ به لطف خمیده بودن کناره های نمایشگر رقم خورده است.

اما آنچه بیش از همه به زیبایی طراحی دستگاه در این بخش کمک کرده خمیدگی های لبه ی نمایشگر 2.5D دستگاه است، موضوعی که در کنار خلوت بودن نمای روبرو، ظاهری شکیل و ساده برای فبلت پرچمدار هوآوی به ارمغان آورده است.

شرکت چینی ضمناً نسخه ی تک سیم کارت فبلت خود را در دو رنگ خاکستری و سفید عرضه کرده است، اما اگر به خرید مدل دو سیم کارت تمایل داشته باشید لازم است بدانید که این محصول تنها در یک رنگ طلایی تولید شده است.

در مجموع باید گفت با وجود تمام شباهت ها، هوآوی به خوبی در محصول تازه موفق شده طراحی نسل پیشین را بهبود داده و محصولی با ظاهر و ارگونومی مناسب به بازار عرضه نماید. این شرکت مدتی است تلاش می کند زبان طراحی یکپارچه ی خود را در تمام تلفن های هوشمندش مورد استفاده قرار دهد و با عرضه ی هر محصول تازه، یک قدم به این هدف نزدیک تر می شود.

نمایشگر

هردو پرچمدار جدید هوآوی به نمایشگری با رزولوشن Full HD مجهز هستند، موضوعی که به دلیل اندازه ی بزرگتر مدل پلاس، تراکم پیکسل های نمایشگر این محصول را کاهش داده و به رقم 401 در هر اینچ رسانده است که البته با iPhone 6S Plus دقیقاً برابر است.

اما مزیت «پی 9 پلاس» نسبت به مدل کوچکتر و آیفون در این است که سازنده به جای پنل IPS، فناوری Super AMOLED را در ساخت دستگاه مورد استفاده قرار داده است، موضوعی که پویایی رنگها و عمق رنگ مشکی را در نسخه ی پلاس بهبود بخشیده است.

البته باید توجه داشت که میزان جزئیات در مقایسه با محصولاتی که به نمایشگر QHD مجهز هستند در رده ی پایینتری قرار می گیرد و خصوصاً هنگام مطالعه ی متن پیکسل ها تا حدی در لبه ی حروف قابل مشاهده خواهند بود، اما تردیدی وجود ندارد که این نمایشگر رنگها را گرم تر از رقبای مجهز به پنل IPS نمایش می دهد.

زاویه ی دید نمایشگر استثنایی است و حداکثر روشنایی نیز با توجه به امولد بودن پنل نمایشگر کافی و برای محیط های پر نور مناسب است، اما به دلیل بازتاب زیاد از سطح صفحه نمایش، میزان خوانایی زیر نور مستقیم تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

اما جذاب ترین خصوصیت نمایشگر «پی 9 پلاس» فناوری موسوم به Press Touch است که عملکردی مشابه تاچ سه بعدی در محصولات اپل دارد، در نتیجه صفحه نمایش دستگاه قادر است میزان فشار وارد شده توسط انگشت کاربر را شناسایی نماید.

با وجود اینکه هوآوی فناوری تشخیص فشار روی سطح نمایشگر را زودتر از اپل معرفی کرده بود، مدت زیادی طول کشید تا نخستین تلفن هوشمند مجهز به این قابلیت را عرضه کند، موضوعی که موجب شده در حال حاضر تنها 18 اپلیکیشن ساخته شده توسط سازنده از قابلیت Press Touch پشتیبانی کنند.

در صورت فشار دادن انگشت روی آیکون این نرم افزارها، یک منو مشابه کلیک راست کردن در کامپیوترها ظاهر می شود و گزینه های متنوعی را در حوزه ی عملکرد آن اپلیکیشن در اختیار شما قرار می دهد.

شرکت چینی علاوه بر این قابلیت دیگری را نیز به فناوری خود اضافه کرده و آن اینکه در صورت فشار دادن انگشت روی عکس ها، بخش مورد نظر شما بزرگنمایی خواهد شد. البته باید توجه داشته باشید که در این حالت قسمت بزرگنمایی شده کیفیت چندانی نداشته و پیکسل های آن نمایان خواهند بود. میزان زوم در تصویر نیز به انتخاب شما خواهد بود و

علاوه بر محدود بودن کارایی فناوری هوآوی و تعداد اپلیکیشن هایی که از آن پشتیبانی می کنند، دقت آن نیز نسبت به تاچ سه بعدی اپل در سطح پایین تری است و انتظار می رود سازنده این دو نقطه ضعف را در آینده بر طرف کند. اما در هر حال باید توجه داشت که شرکت چینی در حال حاضر تنها تولید کننده ای است که چنین قابلیتی را در پلتفرم اندروید عرضه کرده و با وجود همه ی محدودیت ها جایگزین بهتری برای مقایسه با آن در این پلتفرم وجود ندارد.

در نهایت لازم است اشاره کنیم که نمایشگر «پی 9 پلاس» مثل محصولات اخیر هوآوی قادر است بین ضربه زدن با نوک و مفصل انگشت تمایز قائل شود که در بخش بعدی به این ویژگی خواهیم پرداخت.

نرم افزار

«پی 9 پلاس» به اندروید مارشملو مجهز است و سازنده نسخه 4.1 از رابط کاربری EMUI را روی آن مورد استفاده قرار داده است (برخلاف نکسوس 6P که به اندروید خالص مجهز است). رابط کاربری هوآوی در مجموع بیش از اندروید، تجربه ی کاربری iOS را تداعی می کند. سازنده کشوی اپلیکیشن ها را از این سیستم عامل حذف کرده و بخش تنظیمات سریع (که با سوایپ از بالا ظاهر می شود) به دو بخش برای دسترسی به نوتیفیکیشن ها و میان برها جدا شده است.

سوایپ از پایین دکمه های کنترل موسیقی و میان بر های دسترسی به بخش هایی مثل چراغ قوه و ماشین حساب را در اختیار کاربر قرار می دهد و در لاک اسکرین دستگاه نیز با نوتیفیکیشن ها و تصاویر زمینه ای مواجه هستیم که به شکل خودکار با هربار با روشن شدن نمایشگر تغییر می کنند.

این نسخه از رابط کاربری سازنده از نظر اپلیکیشن های زائد وضعیت قابل قبولی دارد. در زمینه ی شخصی سازی نیز آزادی عمل مناسبی در اختیار کاربر قرار داده شده و می توانید در مورد انیمیشن ناوبری بین صفحات، تعداد اپلیکیشن های موجود در هر صفحه، فونت و تم کلی را به سلیقه ی خود تغییر دهید، البته باید توجه داشته باشید که تم های ارائه شده توسط سازنده به اندازه سامسونگ یا HTC از یکدیگر متفاوت نیستند.

رابط کاربری هوآوی علاوه بر این به حالت استفاده یک دستی، دستورات حرکتی و صوتی متنوعی نیز مجهز است، اما متفاوت ترین ویژگی این تلفن هوشمند امکان تمایز قائل شدن بین نوک و مفصل انگشت است. به لطف این ویژگی می توانید با کشیدن یک دایره روی صفحه با مفصل انگشت، به سادگی از بخش مورد نظر خود اسکرین شات تهیه کنید یا با دو بار ضربه زدن از تمام صفحه اسکرین شات بگیرید.

البته باید توجه داشته باشید که هنوز هم مواردی پیش می آید که این قابلیت به شکل کاملاً بی نقص عمل نمی کند، اما کاملاً مشخص است که سازنده دقت آن را نسبت به نسل های قبلی به شکل قابل توجه بهبود داده است. «پی 9 پلاس» ضمناً به لطف بهره مند بودن از اندروید مارشملو، به جدیدترین ویژگی های این سیستم عامل از جمله قابلیت Doze برای افزایش زمان Standby، نظارت دقیق روی میزان دسترسی اپلیکیشن ها به بخش های مختلف سیستم و در نهایت امکان یکپارچه کردن کارت حافظه با حافظه ی داخلی نیز برخوردار است.

در مجموع باید گفت اگر کاربر ابزارهای اخیر هوآوی بوده اید، در این نسخه هم تفاوت چندانی را حس نخواهید کرد. البته تردیدی وجود ندارد که هوآوی در سالهای اخیر رابط کاربری خود را به مرور بهبود بخشیده است، اما به نظر می رسد سرعت این شرکت نسبت به رقبا در این زمینه کمتر بوده و EMUI هرچند امکانات متنوع و مبتکرانه ای در خود دارد، اما حداقل از نظر طراحی در رده ی پایین تری نسبت به رابط کاربری تخت و ساده ی تولید کنندگان دیگر قرار می گیرد.

دوربین ها

مهمترین ویژگی پرچمداران جدید هوآوی به دوربین های دوگانه مربوط می شود که با همکاری شرکت معتبر Leica توسعه یافته است. دوربین دوگانه البته به تنهایی ویژگی مبتکرانه ای به حساب نمی آید و پیشتر در محصولاتی از جمله LG G5 ()، HTC One M8 و حتی Honor 6 Plus از همین سازنده مشاهده شده است، اما نکته ی متمایز کننده که برای اولین بار شاهد هستیم این است که در محصول هوآوی 2 سنسور 12 مگاپیکسلی مورد استفاده قرار گرفته که یکی از آنها سیاه و سفید است.

البته باید توجه داشته باشید که لنز های این دوربین تحت نظارت لایکا و توسط شرکت چینی Sunny Optical Technology ساخته شده و شرکت آلمانی در حقیقت نرم افزار دوربین را توسعه داده و روی ساختار مکانیکی ماژول دوربین نیز نظارت داشته است. اما در هر حال به گفته ی سازنده، ترکیب تصویر ثبت شده با هر دو سنسور در نهایت میزان جذب نور را در این تلفن هوشمند تا سه برابر و کنتراست را 50 نیز درصد افزایش داده است، موضوعی که به بهبود کیفیت عکاسی در شرایط کم نور منجر خواهد شد.

سنسور موسوم به مونوکروم دستگاه ضمناً به صورت مجزا برای عکاسی به شکل سیاه و سفید کاربرد خواهد داشت، اما سنسور رنگی موسوم به RGB را نمی توانید به شکل تکی مورد استفاده قرار دهید.

فبلت جدید هوآوی همچنین از سیستم فوکوس لیزری بهره می برد اما بر خلاف برادر کوچکتر خود به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست (بر خلاف آیفون که در نسخه ی پلاس از این ویژگی برخوردار است). از دیگر قابلیت های منحصر به فرد دستگاه (که البته پیشتر در محصولاتی مثل HTC One M8 نیز مشاهده کرده بودیم) امکان تغییر نقطه ی فوکوس در تصاویر پس از عکاسی است که به لطف وجود سنسور دوم فراهم شده است.

(image)

(برای مشاهده ی عملکرد تغییر فوکوس نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

وجود سنسور دوم همچنین میزان عمق تصاویر را نیز افزایش می دهد و بر همین اساس «پی 9 پلاس» قادر است تصاویر را با افکت بوکه به ثبت برساند، حالتی که به دنیای دوربین های حرفه ای تر تعلق دارد (هرچند در نهایت کیفیت آن با دوربین های واقعی قابل مقایسه نخواهد بود).

رابط کاربری بخش دوربین نیز توسط لایکا طراحی شده و این شرکت آلمانی حتی صدای شاتر و آیکون های موجود در نرم افزار دوربین را نیز مشابه محصولات خود طراحی کرده است. این رابط کاربری در مجموع طراحی بسیار ساده و مینیمالی دارد.

با فشردن 3 دایره ی موجود افکت های زنده ظاهر می شوند که می توانید آنها را روی تصویر مورد استفاده قرار دهید.

***سیاه سفید***

کمی پایینتر یک علامت مشابه دیافراگم دوربین وجود دارد که با فشردن آن می توانید به لطف وجود دو دوربین، تصاویر را با عمق میدان بیشتری (مشابه دوربین های حرفه ای) ثبت کنید.

با اسلاید کردن روی دکمه ی کنار شاتر دوربین نیز تنظیمات دستی ظاهر می شوند که با استفاده از آنها می توانید خصوصیاتی مثل ایزو (50 تا 3200)، سرعت شاتر (1/4000 تا 30 ثانیه)،وایت بالانس، اکسپوژر یا مقدار نوردهی و نوع فوکوس را تعیین نمایید.

«پی 9 پلاس» علاوه بر حالت های مرسوم مثل Time Lapse و HDR از حالت Light Painting نیز پشتیبانی می کند که می توانید آن را برای سرگرمی و ساخت تصاویر خلاقانه مورد استفاده قرار دهید.

یکی از بخش های جذاب نیز Monochrome است که تنها سنسور سیاه و سفید دستگاه را مورد استفاده قرار می دهد و از افکت های نرم افزاری مرسوم در محصولات دیگر عملکرد مناسب تری دارد، خصوصا در زمینه ی کنتراست.

(image)

و اما در مورد کیفیت عکاسی باید بگوییم همانطور که سازنده وعده داده، میزان جذب نور در شرایط تاریک بسیار مناسب است و تصاویر در محیط های کم نور با وضوح بالا و نویز ناچیز ثبت خواهند شد، موضوعی که البته بخشی از آن نیز به پیکسل های بزرگتر 1.25 مورد استفاده در سنسور این دوربین باز می گردد.

(image)

(برای مشاهده ی عملکرد فلش نشانگر ماوس را روی تصویر جابجا کنید)

عملکرد مناسب دوربین در محیط های پر نور ادامه دارد و رنگها با جلوه ای طبیعی به ثبت می رسند. میزان کنتراست به شکل محسوسی به لطف سنسور مونوکروم بالاست و جزئیات در سطح قابل قبولی قرار دارند، بدون اینکه تاثیر پردازش های ثانویه ی نرم افزاری (که در همکاری با لایکا توسعه یافته اند) در آن تاثیر محسوسی داشته باشند.

به لطف فوکوس لیزری و سریع دستگاه، سوژه ها به راحتی با وضوح بالا ثبت خواهند شد، اما عدم وجود لرزشگیر اپتیکال موضوعی است که گاهی پس از عکاسی مشهود است و در صورت حرکت زیاد امکان دارد با تصاویر تا حدی تار مواجه شوید.

(تصویر بالا در حال حرکت سریع ثبت شده و بخش سمت راست تا حدی تار است)

دوربین 8 مگاپیکسلی جلوی دستگاه نیز به لطف گشودگی دریچه دیافراگم f/1.9 و فوکوس خودکار قادر است سلفی هایی با جزئیات کافی، وضوح بالا و رنگ هایی طبیعی ثبت کند.

در مجموع باید گفت نخستین همکاری شرکت چینی با هوآوی کاملاً موفق بوده و بهبودهایی که در نتیجه ی آن صورت گفته مشهود است. تصاویر در شب و روز با وضوح کافی، نویز ناچیز، رنگهای طبیعی و کنتراست عالی ثبت می شوند، بخش های سخت افزاری دستگاه مثل فلش و فوکوس خودکار عملکرد قابل قبولی دارند، امکانات در زمینه ی فیلمبرداری کافی هستند و غیر از عدم وجود لرزشگیر اپتیکال نقطه ضعف چشمگیری که تجربه کاربری بخش دوربین را تحت تاثیر قرار دهد در این بخش مشاهده نمی شود.

«پی 9 پلاس» ضمناً قادر است ویدیو ها را با رزولوشن تا 1080p و نرخ حداکثر 60 فریم در ثانیه ثبت کند و کیفیت فیلمبرداری نیز با وجود اینکه دستگاه به لرزشگیر اپتیکال مجهز نیست، قابل قبول به حساب می آید. اما با توجه به ظرفیت داخلی بالا، توان پردازشی کافی، دوربین پیشرفته و پشتیبانی از کارت حافظه به نظر می رسد همه ی شرایط برای ارائه ی امکان فیلمبرداری 4K برای دستگاه فراهم بوده و جای سوال است که چرا سازنده این قابلیت را در پرچمدار جدید خود برای کاربران علاقه مند فراهم نیاورده است.

در پایان از شما دعوت می کنیم نمونه عکس های ثبت شده با دوربین «پی 9 پلاس» را مشاهده نمایید.

(image)

سخت افزار

همانطور که روزهای گذشته در خبر ها ، چینی ها اخیرا از قوی ترین ابرکامپیوتر جهان پرده برداری کردند که توان پردازشی آن حدود سه برابر از رکورددار پیشین بیشتر است. اما نکته ی اصلی خبر در این بود که این ابرکامپیوتر به شکل کامل با استفاده از چیپ های ساخته شده در چین تولید شده و این موضوع نشان می دهد این کشور در سالهای اخیر تا چه حد در این حوزه پیشرفت داشته و خود را از وابستگی به صنایع نیمه رسانای غربی خصوصاً آمریکا رهانیده است.

هوآوی نیز مدتی است رویه مشابهی را در پیش گرفته و چیپست تلفن های هوشمندش را خود طراحی و تولید می کند، از جمله چیپ 64 بیتی 8 هسته ای کایرین 955 که در «پی 9 پلاس» مورد استفاده قرار دارد و قدرت آن نسبت به نسل پیش حدود دوبرابر افزایش یافته است.

سازنده علاوه بر این 4 گیگابایت حافظه ی رم را نیز برای فبلت خود در نظر گرفته که از نسخه ی پایه ی مدل کوچکتر، یک گیگابایت بیشتر است. چیپست هوآوی ضمناً مثل نمونه ی ساخت اپل به چیپ کمکی حرکتی مجهز است که به ثبت فعالیت های کاربر (مثل تعداد قدم ها) برای اپلیکیشن های حوزه ی سلامتی اختصاص دارد تا عملکرد دائمی این بخش روی توان پردازشی دستگاه تاثیری نداشته باشد.

بررسی کایرین 955 پیشتر در بررسی پرچمدار کوچکتر عملکرد قابل قبولی را از خود به جا گذاشته و امتیازی بالاتر از 93 هزار را در AnTuTu 6 کسب کرده بود که آن را جایی بین iPhone 6 و 6S قرار می داد.

هرچند نسخه ی پلاس نمایشگر بزرگتری دارد و این موضوع توان پردازشی بالاتری را از چیپست دستگاه طلب می کند، اما «پی 9 پلاس» به لطف یک گیگابایت حافظه ی رم بیشتر موفق شد در این بنچمارک امتیاز حدود 96 هزار را کسب کند، موضوعی که نشان می دهد توان پردازشی فبلت جدید هوآوی، اندکی از آخرین فبلت عرضه شده در سری Note سامسونگ که البته حدود 10 ماهی عمر دارد، قدرتمند تر است.

«پی 9 پلاس» در دنیای واقعی نیز عملکرد قابل قبولی از خود نشان می دهد و سرعت اجرای عملکردهای رابط کاربری دستگاه کاملاً قابل قبول است. تاخیر قابل توجهی هنگام انجام مالتی تسکینگ مشاهده نمی شود و نرم افزارهای سنگین و بازی های گرافیکی بدون مشکل اجرا می شوند که البته خصوصیت آخر به عملکرد مناسب چیپ گرافیکی چیپ Mali-T880 MP4 باز می گردد.

فبلت جدید هواوی ضمناً به 64 گیگابایت حافظه ی داخلی مجهز است و کمتر از 10 گیگابایت از این میزان به سیستم عامل دستگاه اختصاص دارد. اما با وجود حافظه ی بسیار مناسب، در صورت تمایل می توانید با استفاده از کارت حافظه تا 128 گیگابایت دیگر را نیز به دستگاه اضافه کنید. البته لازم است توجه داشته باشید که در مدل دو سیم کارت، محل قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها یکی را انتخاب نمایید.

حسگر اثر انگشت

حسگر اثر انگشت «پی 9 پلاس» در محل مناسبی از پشت بدنه واقع شده و از اندازه ی مناسبی نیز برخوردار است تا پیدا کردنش ساده باشد. این حسگر از سرعت و دقت بسیار مناسبی نیز برخوردار است؛ ثبت هر اثر انگشت به سریع ترین شکل و با تنها چند بار لمس انجام می گیرد و پس از آن دستگاه قادر است در کوتاه ترین زمان انگشت کاربر را از تمام جهات شناسایی نماید.

اما جذاب ترین ویژگی که این بخش را از رقبا متمایز می کند قابلیت های جانبی است که سازنده برای حسگر اثر انگشت تلفن هوشمند خود در نظر گرفته و کاربردهای آن را از باز کردن قفل دستگاه افزایش داده است.

به لطف چنین خصوصیتی می توانید هنگام تصویربرداری حسگر اثر انگشت را به عنوان دکمه ی شاتر فیزیکی و البته لمسی مورد استفاده قرار دهید، زنگ ساعت را متوقف کنید یا هنگام دریافت تماس با لمس حسگر به تماس پاسخ دهید.

علاوه بر این با اسلاید کردن روی حسگر از بالا، پنل نوتیفیکیشن های دستگاه نمایان خواهد شد و با دوبار لمس نیز نوتیفیکیشن ها پاک می شوند. هنگام مشاهده ی تصاویر در اپلیکیشن گالری نیز می توانید به سادگی در حالی که «پی 9 پلاس» را به شکل طبیعی در دست دارید، با اسلاید کردن روی حسگر پشت بدنه بین تصاویر به سمت چپ یا راست جابجا شوید.

در مجموع باید گفت هوآوی در زمره ی معدود شرکت هایی است که به خوبی به پتانسیل های نهفته در حسگر اثر انگشت پی برده و با عرضه ی هر محصول جدید قابلیت های جدیدی به این بخش می افزاید، آن هم بدون اینکه کارکرد اصلی آن یعنی تشخیص اثر انگشت با سرعت و دقت بالا تحت تاثیر قرار گیرد.

پخش صدا

«پی 9 پلاس» به دو اسپیکر استریو مهجز است که یکی از آنها کنار درگاه USB و دیگری بالای نمایشگر قرار گرفته و علاوه بر مکالمه، هنگام پخش موسیقی به عنوان توییتر برای پخش صداهای زیر تا مید رنج عمل می کند. البته برای فعال شدن این حالت لازم است تلفن هوشمند را به شکل افقی قرار دهید.

بلندی صدای اسپیکرهای فبلت جدید هوآوی مناسب است و به لطف اسپیکرهای استریو پخش صدا از حالتی فراگیر بهره می برد. سازنده همچنین اعلام کرده استفاده از اسپیکر مکالمه به عنوان توییتر بازه فرکانسی دستگاه را تا مرز 20 کیلوهرتز می رساند، اما لازم است بدانید ضمن بالابردن سطح بلندی، میزان نویز نیز به شکل قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

در مجموع اما وضوح و کیفیت و قدرت بیس اسپیکرهای این تلفن هوشمند در سطح قابل قبول قرار می گیرد و عمده ترین نکته ی منفی این بخش به میزان نویز باز می گردد. هوآوی ضمناً با این محصول مثل پرچمدار پیشین هدفون اختصاصی خود را نیز ارائه می کند که از طراحی بسیار شبیه به هدفون اپل برخوردار است.

شکل خاص این هدفون و قرار گیری جداگانه بخش های پخش کننده فرکانس های زیر و بم باعث شده کیفیت خروجی آن تا حدی به فرم گوش کاربر بستگی داشته باشد، اما بطور کلی می توان گفت این هدفون از بلندی و بیس بالایی برخوردار است، هرچند زیاد بودن بیس باعث شده تاحدی فرکانس های زیر تحت تاثیر قرار گرفته و از شفافیت صدا کاسته شود و متاسفانه سازنده هیچگونه اکولایرز نرم افزاری نیز برای رفع این مورد ارائه نکرده است. اپلیکیشن موسیقی «پی 9 پلاس» در زمینه ی پخش صدا ویژگی خاصی ندارد و قابلیت های اپلیکیشن پخش موسیقی آن تنها به نمایش اطلاعات موسیقی، ساخت لیست آهنگ، اضافه کردن به لیست مورد علاقه و پخش روی حالت shuffle و repeat محدود است.

امکانات ارتباطی

«پی 9 پلاس» در دو نسخه با شماره مدل های VIE-L09 و VIE-L29 تولید شده، اولی در رنگ های خاکستری و سفید با پشتیبانی از یک سیم کارت و دومی در تنها یک رنگ طلایی با پشتیبانی از 2 سیم کارت نانوی 4G. هر دو مدل ضمناً از کارت حافظه نیز پشتیبانی می کنند، اما لازم است توجه کنید که جایگاه قرار گرفتن سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و باید برای استفاده بین آنها انتخاب نمایید.

هرچند «پی 9 پلاس» از رادیوی اف ام مجهز بهره نمی برد، اما در عوض در زمره ی معدود تلفن های هوشمند باقی مانده به حساب می آید که به فرستنده مادون قرمز مجهز است و بر همین اساس می توانید با استفاده از آن لوازم الکترونیکی خانگی را کنترل نمایید.

این تلفن هوشمند ضمناً دارای NFC است و از دیگر امکانات آن در این بخش می توان به USB Type-C، بلوتوث 4.2 موسوم به کم مصرف و وایفای دوبانده سری ac که از فناوری Wi-Fi Direct پشتیبانی می کند، قابلیتی که به لطف آن می توانید 2 تلفن هوشمند را بدون نیاز به اکسس پوینت به شکل مستقیم به یکدیگر متصل کرده و با سرعت وای-فای بین آنها به تبادل فایل بپردازید.

فبلت جدید هوآوی علاوه بر این از فناوری Signal+ 2.0 (سه آنتن مخابراتی مجازی) مجهز است که موجب می شود نحوه ی در دست گرفتن تلفن هوشمند روی میزان آنتن دهی آن تاثیری نداشته باشد. فناوری Wi-Fi+ 2.0 نیز ویژگی دیگر در این بخش است که موجب می شود «پی 9 پلاس» قادر باشد به شکل خودکار قوی ترین سیگنال وای-فای را برای اتصال انتخاب نماید.

باتری

سازنده با توجه به اندازه ی بزرگتر، یک باتری با ظرفیت 3400 میلی آمپر ساعت را برای فبلت جدید در نظر گرفته که 400 میلی آمپر از مدل P9 بیشتر است. با وجود این افزایش و بهینه سازی های نرم افزاری سازنده، باید توجه داشت که عملکرد برادر کوچکتر این تلفن هوشمند در دنیای واقعی چندان با زمان اعلام شده توسط سازنده یعنی تا 2 روز کارایی با هر شارژ همخوانی ندارد و در نهایت هر روز نیاز به شارژ مجدد خواهد بود.

بر همین اساس بررسی باتری «پی 9 پلاس» را نیز با اندکی تردید آغاز کردیم و باید گفت برادر بزرگتر در این زمینه عملکرد مناسب تری از P9 دارد. این فبلت در صورتی که حالت مصرف انرژی را روی Smart قرار دهید می تواند با هر شارژ تا 2 روز نیز شما را همراهی کند، اما در صورت استفاده ی زیاد از ویژگی های پر مصرف، یا قرار دادن حالت مصرف انرژی روی Performance برای استفاده از حداکثر توان دستگاه، این میزان تا نصف نیز کاهش خواهد یافت.

سازنده البته علاوه بر این حالت موسوم به Ultra را نیز در این بخش در نظر گرفته که با فعال کردن آن در شرایط اضطراری می توانید چند قابلیت اساسی دستگاه یعنی ساعت (بدون امکان تنظیم زنگ)، تماس، اس ام اس و Contacts را در یک رابط کاربری سیاه و سفید به مدت طولانی در اختیار داشته باشید.

از دیگر ویژگی های مثبت «پی 9 پلاس» در این بخش می توان به ویژگی شارژ سریع اشاره کرد که موجب می شود تا 6 ساعت مکالمه با یک شارژ کوتاه 10 دقیقه ای امکان پذیر باشد.

جمع بندی

همانطور که در بررسی P9 ، هوآوی بار دیگر موفق شده سطح عملکرد خود را بالاتر برده و محصولی با کیفیت مناسب و قابلیت های جذاب و منحصر به فرد برای رقابت با غول های پر سابقه و قدرتمند عرضه کند. حالا در نسخه ی پلاس با محصولی مواجه هستیم که نه تنها بزرگتر است، بلکه برخی بخش های آن نیز نسبت به برادر کوچکتر عملکرد مناسب تری ارائه می کنند، از جمله پنل نمایشگر که از IPS در این نسخه به Super AMOLED تغییر یافته و باتری بزرگتر دستگاه که مدت بیشتری کاربر را همراهی می کند.

اما عمده ترین نقطه تمایز دستگاه نسبت دوربین دوگانه به حساب می آید که در همکاری با شرکت آلمانی لایکا (که به ساخت دوربین های گران قیمت اشتغال دارد) توسعه یافته و گذشته از جنجال های تبلیغاتی، واقعاً عالی عمل می کند (هرچند در این مدل برخلاف برادر کوچکتر لرزشگیر اپتیکال وجود ندارد). حافظه ی داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت های حافظه تا 128 گیگابایت نیز قابلیت های دیگری هستند که تجربه کاربری دوربین را تکمیل کرده و امکان بهره گرفتن از حداکثر پتانسیل های دستگاه در این بخش را فراهم خواهند آورد.

ارگونومی، طراحی و کیفیت ساخت «پی 9 پلاس» نیز قابل قبول است و سازنده به خوبی موفق شده آنها را نسبت به نسل قبل بهبود بخشد. هوآوی با قدرت به مسیر خود در راه رسیدن به این هدف گام بر می دارد که وجهه ی پیشین خود را تغییر داده و محصولاتش رقیب مستقیم محصولاتی پر سابقه و خوش نام مثل آیفون یا پرچمداران سامسونگ به حساب آیند. اما با وجود تمام جذابیت های «پی 9 پلاس» و مزیت های متمایزی مثل دوربین دوگانه، به نظر می رسد شرکت چینی هنوز به شکل کامل به هدف خود دست نیافته است. با وجود قابلیت های منحصر به فرد نرم افزاری، طراحی رابط کاربری سازنده هنوز آنطور که باید ساده و شکیل نیست و زبان طراحی بدنه نیز هنوز آن عنصر شگفت آور را در خود ندارد.

اما در مجموع تردیدی وجود ندارد که فبلت جدید هوآوی به سادگی در زمره ی بهترین محصولات موجود در بازار به حساب می آید و در صورتی که امکانات منحصر به فرد و اختصاصی آن برای شما سودمند باشند، می توانید نقاط ضعف پرچمدار جدید چینی ها را به دست فراموشی سپارید، از جمله قیمت 740 دلاری که اندکی از سطح انتظار بالاتر است و با قیمت رقیبی مثل Galaxy S7 Edge () در آغاز عرضه برابری می کند.

نکات مثبت

  • کیفیت ساخت و ارگونومی
  • نمایشگر Super AMOLED
  • حافظه داخلی 64 گیگابایتی و پشتیبانی از کارت حافظه تا 128 گیگابایت
  • عملکرد سریع و دقیق و ویژگی های منحصر به فرد حسگر اثر انگشت
  • اسپیکر استریو
  • عملکرد بسیار مناسب دوربین های دوگانه
  • فرستنده مادون قرمز

نکات منفی

  • رزولوشن Full HD
  • قدرت سخت افزاری در سطح پرچمداران سال گذشته
  • ظاهر رابط کاربری
  • عدم وجود لرزشگیر اپتیکال و قابلیت فیلمبرداری 4K
  • قیمت

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: Huawei P9 Plus [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی دیجیاتو: Samsung Galaxy S7 Edge؛ بر لبه ی تکامل [به همراه بررسی ویدیویی]

بررسی دیجیاتو: Samsung Galaxy S7 Edge؛ بر لبه ی تکامل [به همراه بررسی ویدیویی]

سال گذشته سامسونگ پس از مدتها درخواست کاربران، سرانجام Galaxy S6 را با طراحی جدیدی عرضه کرد که نشان می داد شرکت کره ای، سرانجام به این مهم دست یافته که یک پرچمدار با کیفیت و جذاب باید از چه ظاهری برخوردار باشد.

تغییر طراحی البته تنها بدعت جدید سامسونگ در سال گذشته به حساب نمی آمد و این شرکت همزمان تصمیم گرفت همراه با پرچمدار جدید، یک نسخه مجهز به نمایشگر خمیده را نیز در کنار آن ارائه نماید، محصولی که طراحی جدید سازنده در آن به لطف خمیدگی صفحه نمایش، جلوه ای مضاعف یافته بود.

اما نکته اینجا بود که ارگونومی نسخه ی موسوم به edge تا حدی برای رسیدن به این زیبایی تحت تاثیر قرار گرفته بود و کاربر هنگام استفاده، به دلیل تخت بودن پشت بدنه و خمیدگی جلوی دستگاه، احساس می کرد تلفن هوشمند را پشت و رو در دست گرفته است.

از سوی دیگر خمیدگی نمایشگر تنها زیبایی و هزینه خرید محصول را افزایش داده بود و کارایی چندانی ارائه نمی کرد، در حالی که Galaxy S6 به نوبه ی خود تلفن هوشمند بسیار کاملی به حساب می آمد و انتقادات کاربران در مورد آن به حذف برخی قابلیت های نسل پیشین محدود می شد.

سازنده بر همین اساس در مقایسه با Galaxy S7، در نسخه edge این تلفن هوشمند تغییرات بیشتری نسبت به نسل پیشین ایجاد کرده و تلاش کرده تا ایرادات این تلفن هوشمند زیبا و چشم نواز را بر طرف نماید.

با بررسی از Galaxy S7 Edge همراه باشید تا ببینیم سامسونگ تا چه میزان در افزایش کارایی و کاهش ایرادات این نسل موفق عمل کرده است.

بررسی ویدیویی

طراحی

همانطور که سال گذشته نیز در بررسی Galaxy S6 Edge اشاره کردیم پشت بدنه این محصول بر خلاف نسخه معمولی و حتی Note 5، به شکل کاملاً تخت ساخته شده بود و به همین دلیل ارگونومی چندان مناسبی نداشت و کاربر هنگام استفاده احساس می کرد محصول را پشت و رو در دست گرفته است. اما سازنده در نسل تازه این نقطه ضعف را رفع و با اضافه کردن انحنا به لبه های پشتی بدنه، حس مطلوبی را هنگام در دست گرفتن محصول به ارمغان آورده است.

گلکسی اس 7 اج با وجود نمایشگر 5.5 اینچی از دیگر رقبای هم رده ابعاد کوچکتری دارد

علاوه بر این، اضافه شدن انحنا با پشت بدنه حتی موجب شده برداشتن «گلکسی اس 7 اج» از روی سطوح صاف مثل میز نیز ساده تر باشد. اما مهم ترین نکته را این موضوع باید به حساب آورد که سامسونگ به دلیل خمیدگی نمایشگر و حاشیه های مناسب در بالا و پایین آن، به خوبی موفق شده با وجود اندازه 5.5 اینچی، پرچمدار خود را در ابعادی کوچکتر از رقبای هم رده از جمله iPhone 6S Plus بسازد.

این محصول با وزن 157 گرم به مراتب از آیفون 192 گرمی سبک تر است و سازنده ابعاد 150.9 در 72.6 میلی متر را برای آن در نظر گرفته که «گلکسی اس 7 اج» را جایی بین نسخه معمولی و پلاس قرار می دهد. از سوی دیگر البته ضخامت این تلفن هوشمند نسبت به سال گذشته افزایش یافته و به 7.7 میلی متر رسیده است که از iPhone 6S Plus و حتی +S6 edge نیز بیشتر است.

اما باید توجه داشته باشید که این افزایش ضخامت آنقدری نیست که هنگام استفاده ملموس باشد و در عوض به کاهش بیرون زدگی دوربین و افزایش ظرفیت باتری منجر شده است که دو نکته عمده و مورد انتقاد کاربران به حساب می آید. در نتیجه می توان گفت سامسونگ به درستی متوجه شده کاربران حاضر هستند تلفن هوشمند آنها چند دهم میلی متر ضخیم تر باشد اما از ظاهر بی نقص تری برخوردار بوده و کارایی مناسب تری نیز ارائه نماید.

افزایش ضخامت دستگاه به کاهش بیرون زدگی دوربین و بالا رفتن ظرفیت باتری در نسل تازه منجر شده است

بیرون زدگی دوربین در نسل تازه تنها به 0.42 میلی متر رسیده و دیگر مثل سابق توجه را به خود جلب نمی کند، بر همین اساس شیشه ی پشت بدنه اکنون از ظاهر چشم نواز تری بهره مند است.

البته باید توجه داشته باشید که سازنده علاوه بر مشکی، سفید و طلایی، یک نسخه ی نقره ای رنگ نیز از مدل edge ارائه کرده که بدنه آن مثل Sony Xperia Z5 Premium () حالت آینه شکل دارد به رغم زیبایی دو چندان، میزان جذب اثر انگشت در آن از همه بیشتر است و زیبایی ظاهر دستگاه را تحت تاثیر قرار می دهد، در نتیجه می توانید تهیه رنگ های دیگر را در نظر داشته باشید، هرچند چنین مشکلی در آنها نیز مشاهده می شود.

سازنده برای ساخت نوار فلزی اطراف بدنه در این محصول مثل مدل Note 5 فناوری 3D Thermo Forming را مورد استفاده قرار داده که موجب می شود لمس این بخش حس ملایم تری داشته باشد.

این خصوصیت البته در عین حال هنگام اولین تماس حس استحکام کمتری نسبت به مدل پیشین ارائه می کند، اما لازم است اشاره کنیم که «گلکسی اس 7 اج» به اندازه کافی محکم ساخته شده و جای نگرانی از این بابت وجود نخواهد داشت.

_MG_3905

در بخش پایین این نوار مثل گذشته درگاه Micro USB را در کنار ورودی هدفون مشاهده می کنیم که هنوز جای خود را به USB-C نداده و در سمت راست نیز اسپیکر مونوی دستگاه قرار دارد که نشان می دهد سازنده ی کره ای، هنوز به استفاده از اسپیکرهای استریو اعتقادی ندارد.

اما نکته ی مثبت اینجاست که هردو پرچمدار جدید سامسونگ به لطف گواهی IP68 ضد آب و غبار هستند و می توانید آنها را به مدت ۳۰ دقیقه تا عمق ۱.۵ متری آب غوطه ور نمایید، آن هم بدون اینکه اضافه شدن هرگونه درپوش به درگاه های دستگاه و تحت تاثیر قرار گرفتن زیبایی آن.

سامسونگ در این تصویر نشان می دهد کدام بخش های بدنه از داخل در مقابل نفوذ آب مقاوم شده اند

در نتیجه می توان گفت اگر به یک تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب احتیاج داشته باشید، دیگر به پرچمداران ساخت سونی یا مدل های نه چندان زیبای سری Active سامسونگ محدود نخواهید بود.

در دیگر بخش های طراحی بدنه نیز تغییر چندانی مشاهده نمی شود و تنها لازم است به این موضوع اشاره کنیم که درگاه سیم کارت موجود در بالای بدنه اکنون علاوه بر سیم کارت، از کارت حافظه نیز پشتیبانی می کند، اما توضیحات بیشتر در مورد عملکرد این درگاه را در بخش مربوط به سخت افزار مطالعه خواهید کرد.

در مجموع می توان گفت نسل پیشین «گلکسی اس 7 اج» محصول بسیار زیبایی به حساب می آمد اما برای رسیدن به این زیبایی برخی خصوصیات دستگاه مثل ارگونومی فدا شده بودند و حالا سازنده موفق شده با اضافه کردن اندکی انحناء به پشت بدنه، چنین ایرادی را تا حد زیادی مرتفع سازد.

سامسونگ علاوه بر این، ضخامت دستگاه را نیز اندکی افزایش داده که این موضوع چندان هنگام استفاده ملموس نیست و به کاهش بیرون زدگی دوربین و افزایش زیبایی ظاهری دستگاه منجر شده است، بر همین اساس اکنون سرانجام می توان گفت که سازنده کره ای برای ساخت یکی از زیباترین تلفن های هوشمند موجود در بازار، راحتی استفاده و تجربه کاربری آن را فدا نکرده است.

نمایشگر

نمایشگر پرچمداران اخیر سامسونگ آنقدر خوب هستند که این شرکت می تواند نسل اندر نسل آنها را بدون تغییر و بهبود در تلفن های هوشمند خود مورد استفاده قرار دهد. مقایسه ی خصوصیات «گلکسی اس 7 اج» نیز بر همین اساس تفاوت چندانی با نسل پیشین نشان نمی دهد و عمده ترین تغییر را می توان افزایش اندازه این بخش از 5.1 به 5.5 اینچ به حساب آورد.

نمایشگر پرچمداران سامسونگ آنقدر خوب هستند که سازنده می تواند نسل اندر نسل آنها را بدون تغییر مورد استفاده ی مجدد قرار دهد

البته لازم است بدانید که استفاده ی مجدد از رزولوشن QHD در کنار افزایش اندازه، موجب شده تراکم پیکسل های نمایشگر از 577 در نسل پیشین به 534 در «اس 7 اج» برسد، اما با این حال همین میزان هم در زمره ی بهترین های موجود در بازار به حساب می آید.

اما گذشته از اعداد و ارقام و مقایسه، نمایشگر این تلفن هوشمند در دنیای واقعی عالی است و جایی برای انتقاد باقی نمی گذارد. زاویه ی دید کاملاً مناسب به حساب می آید، کنتراست، عمق رنگ مشکی و پویایی رنگها به لطف پنل AMOLED چشمگیر است و حتی در صورتی که به نمایش اغراق شده ی رنگ در این پنل ها علاقه ندارید، می توانید با استفاده از تنظیمات نرم افزاری این خصوصیت را بر اساس سلیقه ی خود تغییر دهید.

حداکثر روشنایی این نمایشگر نیز تا حدود 500 نیت می رسد که برای استفاده زیر نور مستقیم خورشید کافی خواهد بود و از سوی دیگر حداقل میزان روشنایی نیز حدود 2 نیت در نظر گرفته شده که به لطف آن مطالعه و مرور وب حتی در تاریک ترین محیط هم چشم کاربر را خسته نمی کند.

البته با وجود عدم تغییرات مشخصات سخت افزاری، سازنده قابلیتی جدیدی موسوم به Always On یا «همیشه روشن بودن» را برای نمایشگر پرچمداران جدید خود در نظر گرفته و بر همین اساس «گلکسی اس 7 اج» قادر است در تمام طول شبانه روز اطلاعاتی را روی نمایشگر به نمایش در آورد.

این قابلیت البته در هر ساعت نزدیک به یک درصد از شارژ باتری را مصرف می کند و باید توجه داشته باشید که در حال حاضر به نمایش مواردی مثل ساعت، تقویم، درصد شارژ باتری و نوتیفیکیشن برخی از اپلیکیشن های سازنده محدود است.

علاوه بر این لازم است بدانید که سامسونگ با وجود اضافه کردن این قابلیت، امکان روشن کردن نمایشگر با 2 ضربه یا tap را برای دستگاه در نظر نگرفته و بر خلاف آنچه انتظار دارید حتی امکان ضربه زدن روی نوتیفیکیشن ها و باز شدن آنها نیز وجود نخواهد داشت.

لبه ی نمایشگر

سال گذشته لبه ی خمیده ی نمایشگر کاربرد چندانی در دنیای واقعی نداشت و به همین دلیل ظاهر این بخش بیشتر از عملکردهای آن مورد توجه قرار گرفت، بر همین اساس سازنده در نسل تازه تغییراتی برای افزایش کاربردهای نمایشگر خمیده ی دستگاه ایجاد کرده است.

در این بخش اکنون می توانید میان بر هایی برای دسترسی به اپلیکیشن ها و حتی قابلیت های نرم افزاری تعریف کرده و برای مثال به سادگی کلیک روی یک آیکون، دستگاه را در عرض چند لحظه آماده ی ثبت سلفی در اختیار داشته باشید.

از دیگر قابلیت های اضافه شده به این بخش می توان امکان نمایش آب هوا، تقویم و ابزارهایی مثل قطب نما و خط کش اشاره کرد. سازنده همچنین با یاهو وارد همکاری شده که به لطف آن می توانید برخی امکانات این وب سایت مثل جدیدترین اخبار یا نتایج مسابقات ورزشی را در نوار مربوط به خمیدگی نمایشگر مشاهده نمایید.

_MG_3921

سامسونگ ضمناً عرض نوار کناری نمایشگر را نیز در نسل تازه دو برابر کرده تا اطلاعات بیشتری در این قسمت قابل نمایش باشد، اما لازم است توجه کنید که این قابلیت به «گلکسی اس 7 اج» منحصر نیست و در آینده به شکل بروزرسانی برای نسل های پیشین نیز ارائه خواهد شد.

در اینجا لازم است اشاره کنیم که با وجود همه بهبودها، خمیدگی لبه ی نمایشگر در «گلکسی اس ۷ اج» بیش از آنچه باید به لمس حساس است و این موضوع بارها هنگام انجام بررسی در عملکرد دستگاه (خصوصاً دوربین) اختلال ایجاد کرد، مشکلی که البته سازنده  به زودی آن را با ارائه بروزرسانی برطرف نماید.

سازنده همچنین در فروشگاه نرم افزاری خود بخشی تدارک دیده که می توانید با مراجعه به آن قابلیت های جدیدی را دانلود و به قسمت مربوط به خمیدگی نمایشگر اضافه نمایید و بر همین اساس ابراز امیدواری می کنیم که به زودی کاربردهای این پرچمدار زیبا به لطف خلاقیت توسعه دهندگان دو چندان گردد.

در مجموع می توان گفت بر خلاف نمایشگر اصلی، این بخش نسبت به سال گذشته تغییرات بیشتری به خود دیده و امکانات تازه به مراتب کاربرد آن را در دنیای واقعی افزایش داده است، اما با این وجود هنوز هم می توان خمیدگی نمایشگرهای سامسونگ را قابلیتی به حساب آورد که در ابتدای راه قرار داشته و بیش از هرچیز، در افزایش زیبایی محصولات این شرکت موثر خواهد بود.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی برخی عملکردهای این بخش به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید.

نرم افزار

اگر شما هم در زمره ی کاربرانی هستید که به دلیل رابط کاربری سامسونگ تمایلی به خرید محصولات این شرکت ندارید، لازم است بدانید که شرایط در حال تغییر است و به نظر می رسد چنین روزهایی در حال پایان یافتن باشند.

«گلکسی اس 7 اج» در زمره نخسین تلفن های هوشمند سازنده به حساب می آید که از اندروید نسخه 6.0.1 مارشملو بهره می برد و از همان نگاه اول مشخص است که رابط کاربری سازنده در این نسخه ساده تر و زیبا تر شده است.

آیکون اپلیکیشن های دستگاه حالا از همیشه تخت تر هستند و با طراحی چشم نواز بدنه هماهنگی بیشتری دارند. منوهای دستگاه هم ساده تر به نظر می رسند و به شکل یک لیست طولانی قابل اسکرول کردن طراحی شده اند.

سامسونگ پیشتر هم تلاش کرده بود اپلیکیشن های زائد را از رابط کاربری خود حذف کند و این موضوع در کنار امکانات شخصی سازی متنوع و قابل قبول موجب شده تاچ ویز در شکل فعلی، قابل مقایسه با سالهای گذشته نباشد، هرچند هنوز هم مواردی برای اصلاح کردن باقی هستند.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی محیط رابط کاربری و برخی قابلیت های این بخش، به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید.

Game Launcher و Gaming Tools

اما مهم ترین خصوصیت نرم افزاری اضافه شده به «گلکسی اس ۷ اج» را می توان قابلیت های Game Launcher و Gaming Tools به حساب آورد که امکانات مورد نیاز هنگام انجام بازی های موبایل را به سادگی در اختیار کاربر قرار می دهند.

قابلیت نخست در حقیقت به شکل فولدری عمل می کند که تمام بازی های نصب شده روی حافظه درونش در دسترس هستند و گزینه دوم نیز هنگام اجرای بازی ها، میان بر مربوط به برخی عملکردهای دستگاه را روی تصویر قرار می دهد که از جمله آنها می توان به ثبت اسکرین شات، ضبط ویدیو از انجام بازی، غیر فعال کردن نوتیفیکیشن ها و تغییر خصوصیاتی مثل frame rate تصویر اشاره کرد.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی عملکرد این قابلیت، به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید، قابلیت سودمندی که در کنار نمایشگر فراگیر باکیفیت و قدرت پردازش بسیار بالا، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای انجام بازی های موبایل تبدیل کرده است.

دوربین

پس از عرضه ۴ مدل سامسونگ بار دیگر بخش دوربین پرچمداران جدید خود را دستخوش تغییر کرده و همین موضوع، بخش دوربین را به یکی از عمده ترین تغییرات پرچمداران تازه نسبت به نسل قبل تبدیل کرده است. سازنده در این دو تلفن هوشمند اندازه ی پیکسل های سنسور دستگاه را از ۱.۱۲ میکرون به ۱.۴ میکرون افزایش داده، موضوعی که هرچند موجب می شود رزولوشن دوربین به ۱۲ مگاپیکسل کاهش پیدا کند، اما از سوی دیگر میزان جذب نور را تا ۵۶ درصد افزایش خواهد داد.

سامسونگ علاوه بر این، در پرچمداران تازه برای نخستین بار فناوری Dual Pixel یا پیکسل دوگانه را مورد استفاده قرار داده که به لطف آن تمام پیکسل های موجود روی سنسور می توانند هنگام فوکوس خودکار استفاده شوند و همین موضوع، موجب می شود سرعت فوکوس خودکار (مبتنی بر تشخیص فاز) دستگاه با دوربین های حرفه ای قابل مقایسه باشد.

«گلکسی اس ۷ اج» ضمناْ به لرزشگیر اپتیکال هوشمند مجهز است و سازنده گشودگی دریچه دیافراگم اف ۱.۷ را برای آن در نظر گرفته که مناسب ترین میزان بین محصولات موجود در بازار به حساب می آید و عملکرد تصویربرداری در شرایط کم نور را بهبود خواهد داد.

رابط کاربری بخش دوربین اما تغییر قابل توجهی نداشته و مثل همیشه می توانید با استفاده از آن ویژگی هایی مثل تنظیمات دستی متنوع، هایپرلپس، حالت مخصوص عکسبرداری از غذا، ساخت کلاژ ویدیویی و موارد دیگر را در اختیار داشته باشید.

البته باید توجه داشته باشید که پرچمدار سامسونگ حالا از کارت های حافظه پشتیبانی می کند و بر همین اساس به شکل پیشفرض این بخش را برای ذخیره سازی تصاویر و ویدیوها مورد استفاده قرار می دهد (غیر از تصاویر ثبت شده روی حالت Burst).

نکته مهم اینکه در این حالت اجازه دسترسی به فایل های ذخیره شده روی کارت حافظه تنها در اختیار اپلیکیشن پیش فرض سازنده قرار دارد و در نتیجه، در صورتی که نرم افزارهای سوم شخص مثل Google Photos را مورد استفاده قرار می دهید، نمی توانید از طریق آنها تصاویر موجود روی حافظه را پاک کنید.

اما از خصوصیات سخت افزاری و رابط کاربری که بگذریم، بد نیست بدانید سامسونگ در تبلیغات پرچمداران جدید، تمرکز خود را روی قابلیت عکسبرداری در شب گذاشته و بر همین اساس، بررسی عملکرد دوربین دستگاه را از این قسمت آغاز خواهیم کرد.

دوربین «گلکسی اس ۷ اج» به لطف گشادگی دریچه دیافراگم اف ۱.۷ قادر است میزان مناسبی از نور را در شرایط تاریک جذب نماید و این موضوع در کنار عملکرد مناسب پردازش های ثانویه و نرم افزاری دستگاه موجب می شود برای بالاتر بردن وضوح نیازی به افزایش روشنایی عکس به شکل مصنوعی وجود نداشته باشد و دستگاه تصاویر را با نویز اندک و جزئیات زیاد به ثبت برساند.

عملکرد فلش دستگاه را نیز می توان کاملاً قابل قبول به حساب آورد. قدرت فلش برای روشن کردن فضا کافی است و عکس ها در این حالت با رنگهایی نزدیک به واقعیت توسط دوربین به تصویر کشیده می شوند.

نکته ی جالب اینکه قابلیت Auto HDR به شکل پیش فرض در این تلفن هوشمند فعال است اما دستگاه آن را چندان مورد استفاده قرار نمی دهد و بررسی اطلاعات موسوم به EXIF در عکسها نشان می دهد به جای آن، سرعت شاتر و ISO های پایین را برای ثبت تصاویر در شب انتخاب می کند. بر همین اساس توصیه می کنیم غیر از شرایط خاص قابلیت HDR را از حالت اتوماتیک خارج نکنید و تصمیم گیری در مورد این موضوع را به دوربین دستگاه بسپارید.

برای مقایسه ی تاثیر حالت HDR نشانگر ماوس را روی عکس زیر جابجا نمایید.

البته لازم است توجه داشته باشید که گاهی «گلکسی اس ۷ اج» سرعت شاتر دوربین را تا یک دهم ثانیه پایین می آورد و این موضوع حتی با وجود لرزشگیر اپتیکال هوشمند دستگاه، می تواند به ثبت تصاویر نه چندان واضح در شرایط بسیار پر نور منجر گردد.

اما با این وجود عملکرد دستگاه در شرایط روز کاملاً راضی کننده است و این تلفن هوشمند به لطف قابلیت های پیشرفته ی خود قادر است در سریع ترین زمان ممکن عکس هایی با وضوح مناسب، نویز قابل قبول و رنگهای طبیعی (که هرچند تاحدی به سمت رنگهای گرم میل می کنند) ثبت کند.

افزایش گشادگی دریچه دیافراگم (تاثیر این ویژگی در عملکرد عکاسی را ) از سوی دیگر عملکرد دستگاه در ثبت تصاویر ماکرو را نیز بهبود داده و بر همین اساس می توان «گلکسی اس ۷ اج» را یکی از بهترین گزینه ها برای عکس برداری از سوژه های بسیار نزدیک به حساب آورد.

البته هیچ محصولی بدون نقص نیست و «اس ۷ اج» نیز نقطه ضعف خود را هنگام ثبت عکس از نماهایی که در آنها فضای بسیار تیره با محیط روشن ترکیب شده باشد نمایان می کند. پرچمدار سامسونگ در این حالت نقاط روشن را برای فوکوس انتخاب می کند و همین موضوع موجب می شود بخش های تاریک بیش از حد تیره ثبت شده و جزئیات آنها به خوبی قابل مشاهده نباشند. این موضوع البته تا حد زیادی به محدود بودن دامنه پویایی سنسور های کوچک موبایل باز می گردد و تاحدی با استفاده از حالت HDR بهبود پیدا خواهد کرد.

برای مقایسه ی تاثیر حالت HDR در بهبود کنتراست تصویر، نشانگر ماوس را روی تصویر بالا جابجا نمایید.

گشادگی دریچه دیافراگم در دوربین ۵ مگاپیکسلی جلوی این تلفن هوشمند نیز اف ۱.۷ در نظر گرفته شده و «گلکسی اس ۷ اج» بر همین اساس حتی در شرایط کم نور نیز سلفی های مناسبی ثبت خواهد کرد.

20160411_215654

«گلکسی اس ۷ اج» در زمینه فیلمبرداری نیز قابلیت های متنوعی ارائه می کند و قادر است ویدیوهایی با رزولوشن تا 4K به ثبت برساند. البته باید توجه داشته باشید که استفاده از لرزشگیر دیجیتالی دستگاه حداکثر تا رزولوشن ۱۰۸۰ امکان پذیر خواهد بود، اما با این وجود می توان کیفیت فیلمبرداری این تلفن هوشمند را در مجموع مناسب ارزیابی کرد و عمده ترین نقطه ضعف این بخش را ضبط صدا به حساب آورد.

در پایان از شما دعوت می کنیم گالری عکس های ثبت شده با دوربین «گلکسی اس ۷ اج» را مشاهده نمایید.

نمونه عکس های دوربین Galaxy S7 Edge

  • بدون فلش
  • با فلش
  • حالت HDR
  • بدون HDR
  • تنظیمات خودکار
  • با فلش در شب
  • بدون زوم
  • حداکثر زوم
  • تنظیمات خودکار
  • حالت HDR
  • بدون HDR
  • تنظیمات خودکار
  • بدون شرح!

  • بدون فلش
  • با فلش
  • حالت HDR
  • بدون HDR
  • تنظیمات خودکار
  • با فلش در شب
  • بدون زوم
  • حداکثر زوم
  • تنظیمات خودکار
  • حالت HDR
  • بدون HDR
  • تنظیمات خودکار
  • بدون شرح!

سخت افزار

سامسونگ این بار نیز چیپست های مختلفی را برای پرچمدار خود در نظر گرفته و «گلکسی اس 7 اج» را در آمریکا با اسنپدراگون 820 و در سایر نقاط با چیپست Exynos 8890 ساخت خود عرضه می کند که هرچند دومی اندکی قدرتمند تر است، اما هر دو در زمره بهترین های موجود در بازار به حساب می آیند.

اگر می پرسید چرا سامسونگ با وجود طراحی چیپست پرچمدار قدرتمند تر از اسنپدراگون 820، محصول کوالکام را در «گلکسی اس 7» و نسخه ی اج مورد استفاده قرار داده است، لازم است بدانید که چیپست کوالکام در زمینه ی پشتیبانی از باند های مخابراتی LTE عملکرد بهتری دارد و تنوع بالاتری از این نظر ارائه می کند.

سامسونگ به دلیل پشتیبانی بهتر چیپست های کوالکام از باندهای مخابراتی LTE، در برخی کشورها اسنپدراگون 820 را مورد استفاده قرار می دهد

این موضوع البته در دنیای واقعی تاثیری در تجربه ی کاربری شما نخواهد داشت و تفاوت قدرت دو چیپست هم آنقدری نیست که قابل چشم پوشی کردن نباشد. سازنده علاوه بر این 4 گیگابایت حافظه ی رم را برای هر دو نسخه ی دستگاه در نظر گرفته که برای انجام سنگین ترین عملکردها در آینده نیز کافی به حساب می آید و نتایج چشمگیری را برای این محصول در بچمارک ها به ارمغان آورده است.

به لطف چنین خصوصیاتی، رابط کاربری دستگاه به شکل روان اجرا می شود و «گلکسی اس 7 اج» قادر است سنگین ترین اپلیکیشن های موجود در بازار را به سادگی در کنار هم اجرا کند، خصوصیتی که در کنار نمایشگر خارق العاده و فراگیر دستگاه و قابلیت های Game Launcher و Gaming Tools، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای انجام بازی های موبایل تبدیل کرده است.

نمایشگر باکیفیت و فراگیر، قدرت پردازش و قابلیت Game Launcher، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای بازی با موبایل تبدیل کرده اند

سامسونگ علاوه بر این با توجه به پشتیبانی پرچمداران تازه از کارت حافظه تا ۲۰۰ گیگابایت، «گلکسی اس ۷ اج» را تنها در یک نسخه مجهز به حافظه داخلی ۳۲ گیگابایتی عرضه کرده که حدود ۸ گیگابایت از آن به نرم افزار دستگاه اختصاص دارد.

امکانات ارتباطی

پرچمدار جدید سامسونگ از ۲ سیم کارت (در نسخه ی Duo) و کارت حافظه ی Micro SD پشتیبانی می کند که البته لازم است توجه داشته باشید محل قرار گیری سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و تنها می توانید یکی از آنها را برای استفاده انتخاب نمایید.

با توجه به اهمیت این قابلیت در پرچمدار جدید، در ادامه خصوصیات درگاه حافظه را به طور جداگانه توضیح خواهیم داد، اما پیش از آن لازم است اشاره کنیم که این تلفن هوشمند همانطور که انتظار می رود از پیشرفته ترین امکانات ارتباطی برخوردار است که از جمله آنها می توان به بلوتوث کم مصرف نسخه ۴.۲، وای-فای دو بانده 11ac و NFC اشاره کرد.

اما با وجود تمام این امکانات پیشرفته، سامسونگ فرستنده مادون قرمز را از زمان Galaxy S5 از پرچمداران خود کنار گذاشته و بر همین اساس نمی توانید «گلکسی اس ۷ اج» را برای کنترل لوازم الکترونیکی موجود در منزل مورد استفاده قرار دهید.

حسگر ها

حسگر ضربان قلب نیز قابلیت دیگری است که در پرچمداران تازه مثل نسل های گذشته وجود دارد و در کنار لنز دوربین پشت بدنه مشاهده می گردد، اما سازنده در این نسل یک حسگر SpO2 را نیز به این بخش اضافه کرده که سنجش میزان اکسیژن موجود در خون را امکان پذیر خواهد ساخت.

البته باید توجه داشته باشید که این قابلیت تازه هنوز در ابتدای راه قرار دارد و ممکن است لازم باشد برای رسیدن به نتیجه چندباری عملکرد سنجش اکسیژن خون را تکرار نمایید.

در مورد حسگر اثر انگشت «گلکسی اس ۷ اج» نیز لازم است بدانید با نسل پیشین یکسان است و عمده ترین تغییر این بخش را می توان به حذف حلقه نقره ای رنگ اطراف حسگر به حساب آورد که موجب شده این بخش با بدنه ی تلفن هوشمند یکدست تر به نظر برسد.

مثل گذشته به لطف این حسگر می توانید تا ۴ اثر انگشت را در حافظه دستگاه ذخیره کرده و آن را برای باز کردن سریع قفل تلفن هوشمند یا لاگین کردن در وب سایت ها مورد استفاده قرار دهید.

_MG_3855

روند ثبت اثر انگشت در این تلفن هوشمند با سرعت انجام می گیرد، دقت عملکرد حسگر قابل قبول است و «گلکسی اس ۷ اج» با سرعت مناسبی اثر انگشت کاربر را شناسایی می نماید، البته لازم است توجه داشته باشید که این حسگر در صورت خاموش بودن نمایشگر به تنهایی با لمس عمل نمی کند و لازم است آن را به داخل فشار دهید.

از شما دعوت می کنیم در ادامه، ویدیویی از مقایسه ی عملکرد ثبت و شناسایی اثر انگشت با استفاده از حسگر های Galaxy S7 Edge و iPhone 6S را مشاهده نمایید.

درگاه کارت حافظه

سال گذشته طراحی جدید پرچمدار سامسونگ از یک سو با تایید و تمجید کاربران مواجه شد اما از سوی دیگر خاطر بسیاری از کاربران را نیز مکدر ساخت، چرا که سازنده برای دستیابی به ظاهر تازه، پشتیبانی از کارت حافظه را که یکی نقاط قوت این خانواده از محصولات در مقابل آیفون به حساب می آمد را کنار گذاشت و احتمالاً همین موضوع، یکی از دلایلی است که به فروش نه چندان چشمگیر نسل پیشین منجر شد.

سامسونگ در آن زمان اعلام کرده بود که سرعت تبادل اطلاعات روی کارت های حافظه از سرعت حافظه UFS 2.0 و رم DDR4 که در این محصول مورد استفاده قرار گرفته پایین تر است و قرار دادن چنین قابلیتی روی دستگاه سرعت عملکرد حافظه را کاهش خواهد داد.

سامسونگ سال گذشته «سرعت پایین» را به عنوان دلیل کنار گذاشتن پشتیبانی از کارت های حافظه اعلام کرده بود

البته تردیدی در مورد سرعت بسیار بالای عملکرد حافظه ی داخلی Galaxy S6 وجود ندارد و در طول سال گذشته نیز منابع داخلی اعلام می کردند که سامسونگ در تلاش است راه حلی برای اضافه کردن درگاه کارت حافظه به نسل بعدی پیدا کند، اما سازنده پس از به حقیقت پیوستن این موضوع توضیح چندانی ارائه نکرده و تنها می گوید موفق شده تعادل مناسبی بین سرعت دو بخش برقرار نماید.

در هر حال، اکنون که این قابلیت کاربردی به پرچمدار کره ای بازگشته و پرچمدار تازه از کارت هایی تا ۲۰۰ گیگابایت پشتیبانی می کند، لازم است به برخی نکات در مورد عملکرد این بخش اشاره نماییم.

پرچمداران جدید سامسونگ از کارت حافظه تا ۲۰۰ گیگابایت پشتیبانی می کند

نخستین موضوع این است که با وجود بهره مندی از اندروید مارشملو، گزینه «adoptive storage» یا «حافظه تطبیقی» در این تلفن هوشمند هم مثل پرچمدار جدید دیگر رقیب کره ای ، قابلیت مفیدی که در جدیدترین نسخه به اندروید اضافه شده و به لطف آن دستگاه با کارت حافظه، مثل حافظه داخلی برخورد خواهد کرد.

سامسونگ هم مثل LG قابلیت Adoptive Storage را اندروید مارشملو کنار گذاشته است

علاوه بر این لازم است بدانید که امکان انتقال تمام اپلیکیشن ها به کارت حافظه وجود ندارد و برخی از آنها از در پرچمدار تازه از چنین قابلیتی پشتیبانی نمی کنند. نکته دیگر اینکه «گلکسی اس 7 اج» به شکل پیش فرض عکس و ویدیوهای کاربر را روی کارت حافظه ذخیره می کند و در صورتی که حافظه اصلی دستگاه را انتخاب کنید، یک فولدر مجزا برای این موضوع در بخش گالری توسط این تلفن هوشمند ایجاد خواهد شد.

امکان انتقال تمام اپلیکیشن ها به کارت حافظه وجود نخواهد داشت

اگر به جای اپلیکیشن های دوربین یا گالری سامسونگ نرم افزار دیگری را مورد استفاده قرار می دهید، لازم است توجه داشته باشید که امکان ویرایش یا ذخیره سازی عکس با این اپلیکیشن ها روی کارت حافظه وجود دارد، اما پاک کردن تصاویر تنها با استفاده از نرم افزارهای پیش فرض و رسمی سازنده امکان پذیر خواهد بود.

عملکرد سریع کارت حافظه این تلفن هوشمند را به گزینه مناسبی برای فیلمبرداری با رزولوشن 4k تبدیل کرده است

در نهایت لازم است اشاره کنیم که هرچند نهایت سرعت کارت های حافظه معمولاً روی تلفن های هوشمند مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما به لطف بهبودهای صورت گرفته توسط سامسونگ عملکرد کارت حافظه در این تلفن هوشمند بسیار بالا خواهد بود، قابلیتی بیشتر از همه برای فیلمبرداری با کیفیت بالا کاربرد دارد و همین موضوع «گلکسی اس 7 اج» را به یکی از بهترین گزینه ها در این زمینه تبدیل کرده است.

پخش صدا

هیچ چیز نمی تواند به اندازه اسپیکرهای با کیفیت، یک نمایشگر فراگیر و بزرگ ۵.۵ اینچی را تکمیل نماید، اما سامسونگ در پرچمداران جدید باز هم یک اسپیکر مونوی مشابه با Note 5 و +S6 Edge را مورد استفاده قرار داده است. هرچند عملکرد این اسپیکر در مجموع قابل قبول است، اما لازم است بدانید که ضد آب ساخته شدن بدنه در این بخش تاثیر داشته و بلندی صدای اسپیکر دستگاه را در «گلکسی اس ۷ اج» تا حدی نسبت به نسل پیشین کاسته است.

سامسونگ ضمناْ همراه این تلفن هوشمند هدفون خود را نیز ارائه می کند که از کیفیت مناسبی برخوردار است و علارغم ظاهر عجیبش درون گوش کاملاْ راحت است، موضوعی که نشان می دهد با وجود اینکه هدفون سامسونگ ظاهر هدفون های درون گوشی اپل را تداعی می کند، اما شرکت کره ای صرفاً از محصول رقیب الهام نگرفته و به خوبی موفق شده ارگونومی مناسبی برای طراحی خود دست و پا کند.

باتری

نمایشگر بزرگتر به باتری با ظرفیت بالاتری نیز احتیاج دارد و سازنده بر همین اساس، در نسل جدید «گلکسی اس 7 اج» ضمن افزایش ضخامت دستگاه، باتری با ظرفیت 3600 میلی آمپر ساعت را مورد استفاده قرار داده که از نسل پیشین 18 درصد و از نسخه معمولی اس 7 600 میلی آمپر ساعت بیشتر است و ظرفیت مناسبی به حساب می آید.

علاوه بر این سامسونگ در محصول تازه نسخه ی جدید از اندروید موسوم به مارشملو را مورد استفاده قرار داده که از ویژگی Doze بهره مند است و دستگاه به لطف این قابلیت هنگام ثابت ماندن در یک نقطه (مثلاً هنگام خواب بودن کاربر در طول شب) متوجه این موجوع می شود و عملکردهای غیر لازم را متوقف می کند تا زمان Standby دستگاه افزایش یابد.

«گلکسی اس ۷ اج» بر همین اساس و با وجود نمایشگر ۵.۵ اینچی باکیفیت، سخت افزار قدرتمند و قابلیت Always On قادر است با هر شارژ تا یک روز را با کاربر همراهی نماید و این میزان در صورت عدم استفاده از قابلیت های پر مصرف تا ۲ روز نیز قابل افزایش است، رقمی که با توجه به خصوصیات دستگاه قابل توجه به نظر می رسد و از رقبای هم رده نیز مناسب تر به حساب می آید.

سازنده علاوه بر این در رابط کاربری خود قابلیت موسوم به ذخیره ی انرژی را نیز در نظر گرفته که با استفاده از آن می توانید با غیر فعال کردن قابلیت های غیر ضروری مصرف باتری را کاهش داده یا با فعال کردن حالت Ultra Power Saving، برخی از امکانات اساسی سیستم مثل پیام رسانی، تماس، مرورگر وب، ایمیل، ساعت زنگدار و شبکه های اجتماعی را در یک محیط سیاه و سفید به مدت طولانی در اختیار داشته باشید.

این تلفن هوشمند ضمناْ در نسخه ی مجهز به چیپست اسنپدراگون از نسل دوم فناوری شارژ سریع و در نسخه اگزینوس از فناوری شارژ سریع موسوم به تطبیقی سازنده پشتیبانی می کند. در مورد معنای لغت «تطبیقی» نیز باید بگوییم به این معنی است که در فناوری سامسونگ نیز مشابه کوالکام، سرعت شارژ همزمان با نزدیک شدن به ۱۰۰ درصد کاهش خواهد یافت.

اما نکته اینجاست که استفاده از قابلیت شارژ سریع موجب می شود بدنه ی فلزی این تلفن هوشمند به طرز قابل توجهی داغ شود که هرچند برای کاربر بی خطر است، اما برخی اعتقاد دارند عمر باتری دستگاه را کاهش خواهد داد. نکته ی جالب اینجاست که سازنده بر همین اساس در تنظیمات نرم افزاری باتری گزینه ای در نظر گرفته که در صورت تمایل می توانید با انتخاب آن قابلیت شارژ سریع باتری دستگاه را غیر فعال نمایید.

در هر حال، لازم است بدانید که شارژ کامل باتری غول پیکر این تلفن هوشمند به لطف چنین قابلیتی در مدت زمان بین ۹۰ تا ۱۰۰ دقیقه انجام می گیرد. «گلکسی اس ۷ اج» ضمناً از قابلیت شارژ بیسیم نیز برخوردار است و عملکرد شارژ سریع حتی در این حالت نیز قابل استفاده خواهد بود.

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم که سامسونگ اعلام کرده مزیت قابل توجهی در استاندارد جدید USB Type-C نمی بیند و به همین دلیل، مشابه نسل قبل درگاه Micro USB 2.0 را برای پرچمداران تازه ی خود مورد استفاده قرار داده است، دلیلی که احتمالاً در مورد عدم استفاده از نسل سوم فناوری شارژ سریع کوالکام نیز صدق می کند.

جمع بندی

تجربه «گلکسی اس ۷ اج» نشان می دهد عرضه یک تلفن هوشمند و ساخت مدل بهبود یافته با رفع ایرادها در سال بعد، ایده مناسبی است که نتیجه آن می تواند به یک محصول بسیار کامل تر و کم ایراد منتهی گردد.

این تلفن هوشمند هرآنچه یک کاربر نیاز داشته باشد را ارائه می کند و از نمایشگر باکیفیت، دوربین عالی، قدرت پردازش بسیار بالا و طراحی چشم نواز بهره می برد و همین خصوصیات است که آن را به یکی از بهترین گزینه های موجود در حال حاضر تبدیل کرده است.

اما اگر می خواهید بدانید که خمیدگی نمایشگر این تلفن هوشمند ارزش پرداخت مبلغ بالاتر نسبت به مدل معمولی را دارد یا خیر، باید بگوییم: اگر حاضر باشید هزینه طراحی زیباتر را بپردازید، بله.

این اختلاف هزینه البته چندان هم قابل چشم پوشی نیست، چرا که سامسونگ قیمت ۷۵۰ دلار را برای نسخه Edge در نظر گرفته و همین موضوع، این محصول را به گران قیمت ترین عضو خانواده گلکسی تاکنون و یکی از گران ترین تلفن های هوشمند موجود در بازار تبدیل کرده است.

سامسونگ نیز بر همین اساس تلاش کرده قابلیت های بیشتری نسبت به نسل قبل برای لبه ی خمیده ی نمایشگر ارائه کند تا محصول علاوه بر طراحی ظاهری، از نظر کاربرد هم ارزش خرید بالاتری داشته باشد.

گذشته از این باید توجه داشت که سال گذشته Galaxy S6 به لطف تغییرات شگرف به محصولی بسیار جذاب تبدیل شده بود که کاربران عمده ترین نقاط ضعف آن را حذف برخی قابلیت های مدل پیشین به حساب می آوردند، محصولی که هنوز پس از گذشت یک نسل نیز جذابیت خود را حفظ کرده و سازنده به همین دلیل مدل تازه را با کمترین تغییرات عرضه کرده و بخش عمده ی تمرکز خود را روی بازگرداندن قابلیت های مورد درخواست کاربران قرار داده است.

چنین خصوصیتی اما در مورد نسخه edge صدق نمی کرد و کاربران اعتقاد داشتند سازنده در این مدل ارگونومی را برای ظاهر زیبا فدا کرده و نمایشگر خمیده به رغم افزایش ۱۰۰ دلاری قیمت دستگاه، کارایی چندانی ارائه نمی کند.

بر همین اساس در نسخه edge نسبت به Galaxy S7 شاهد رفع ایرادهای بیشتری هستیم و سازنده این مدل را با قابلیت های جدیدی برای لبه ی خمیده ی نمایشگر عرضه کرده و علاوه بر این، امکانات بیشتری نیز به مرور روی فروشگاه نرم افزاری این شرکت قرار خواهند گرفت.

این لبه ضمناً موجب شده نمایشگر نسخه اج بزرگتر از آنچه هست به نظر برسد و تجربه فراگیرتری برای کاربر فراهم آورد، محصولی که با وجود نمایشگر ۵.۵ اینچی از دیگر رقبای مجهز به صفحه نمایش هم اندازه، از جمله iPhone 6S Plus، ابعاد کوچکتر و باتری پر ظرفیت تری دارد.

اما با این وجود می توان گفت هنوز هم عمده ترین تمایز «گلکسی اس ۷ اج» با دیگر محصولات، به طراحی ظاهری دستگاه مربوط می شود، در نتیجه اگر می خواهید تلفن هوشمندی داشته باشید که توجه اطرافیان را به خود جلب کند، پرداخت هزینه بیشتر برای چنین خصوصیتی توجیح پذیر خواهد بود، اما در غیر این صورت می توانید با پرداخت رقم مناسب تر، ویژگی های اصلی و کاربردی دستگاه را با تهیه نسخه معمولی Galaxy S7 در اختیار داشته باشید.

نکات مثبت

  • طراحی ظاهری و کیفیت ساخت
  • بدنه ی ضد آب و غبار
  • پشتیبانی از کارت حافظه
  • عمر باتری
  • نمایشگر باکیفیت
  • قدرت سخت افزاری

نکات منفی

  • قیمت
  • میزان کاربردهای نمایشگر خمیده

در پایان از شما دعوت می کنیم تصاویر بیشتری از این تلفن هوشمند چشم نواز مشاهده فرمایید.

Samsung Galaxy S7 Edge

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: Samsung Galaxy S7 Edge؛ بر لبه ی تکامل [به همراه بررسی ویدیویی]

(image)

سال گذشته سامسونگ پس از مدتها درخواست کاربران، سرانجام Galaxy S6 را با طراحی جدیدی عرضه کرد که نشان می داد شرکت کره ای، سرانجام به این مهم دست یافته که یک پرچمدار با کیفیت و جذاب باید از چه ظاهری برخوردار باشد.

تغییر طراحی البته تنها بدعت جدید سامسونگ در سال گذشته به حساب نمی آمد و این شرکت همزمان تصمیم گرفت همراه با پرچمدار جدید، یک نسخه مجهز به نمایشگر خمیده را نیز در کنار آن ارائه نماید، محصولی که طراحی جدید سازنده در آن به لطف خمیدگی صفحه نمایش، جلوه ای مضاعف یافته بود.

اما نکته اینجا بود که ارگونومی نسخه ی موسوم به edge تا حدی برای رسیدن به این زیبایی تحت تاثیر قرار گرفته بود و کاربر هنگام استفاده، به دلیل تخت بودن پشت بدنه و خمیدگی جلوی دستگاه، احساس می کرد تلفن هوشمند را پشت و رو در دست گرفته است.

از سوی دیگر خمیدگی نمایشگر تنها زیبایی و هزینه خرید محصول را افزایش داده بود و کارایی چندانی ارائه نمی کرد، در حالی که Galaxy S6 به نوبه ی خود تلفن هوشمند بسیار کاملی به حساب می آمد و انتقادات کاربران در مورد آن به حذف برخی قابلیت های نسل پیشین محدود می شد.

سازنده بر همین اساس در مقایسه با Galaxy S7، در نسخه edge این تلفن هوشمند تغییرات بیشتری نسبت به نسل پیشین ایجاد کرده و تلاش کرده تا ایرادات این تلفن هوشمند زیبا و چشم نواز را بر طرف نماید.

با بررسی از Galaxy S7 Edge همراه باشید تا ببینیم سامسونگ تا چه میزان در افزایش کارایی و کاهش ایرادات این نسل موفق عمل کرده است.

بررسی ویدیویی

طراحی

همانطور که سال گذشته نیز در بررسی Galaxy S6 Edge اشاره کردیم پشت بدنه این محصول بر خلاف نسخه معمولی و حتی Note 5، به شکل کاملاً تخت ساخته شده بود و به همین دلیل ارگونومی چندان مناسبی نداشت و کاربر هنگام استفاده احساس می کرد محصول را پشت و رو در دست گرفته است. اما سازنده در نسل تازه این نقطه ضعف را رفع و با اضافه کردن انحنا به لبه های پشتی بدنه، حس مطلوبی را هنگام در دست گرفتن محصول به ارمغان آورده است.

گلکسی اس 7 اج با وجود نمایشگر 5.5 اینچی از دیگر رقبای هم رده ابعاد کوچکتری دارد

علاوه بر این، اضافه شدن انحنا با پشت بدنه حتی موجب شده برداشتن «گلکسی اس 7 اج» از روی سطوح صاف مثل میز نیز ساده تر باشد. اما مهم ترین نکته را این موضوع باید به حساب آورد که سامسونگ به دلیل خمیدگی نمایشگر و حاشیه های مناسب در بالا و پایین آن، به خوبی موفق شده با وجود اندازه 5.5 اینچی، پرچمدار خود را در ابعادی کوچکتر از رقبای هم رده از جمله iPhone 6S Plus بسازد.

این محصول با وزن 157 گرم به مراتب از آیفون 192 گرمی سبک تر است و سازنده ابعاد 150.9 در 72.6 میلی متر را برای آن در نظر گرفته که «گلکسی اس 7 اج» را جایی بین نسخه معمولی و پلاس قرار می دهد. از سوی دیگر البته ضخامت این تلفن هوشمند نسبت به سال گذشته افزایش یافته و به 7.7 میلی متر رسیده است که از iPhone 6S Plus و حتی +S6 edge نیز بیشتر است.

اما باید توجه داشته باشید که این افزایش ضخامت آنقدری نیست که هنگام استفاده ملموس باشد و در عوض به کاهش بیرون زدگی دوربین و افزایش ظرفیت باتری منجر شده است که دو نکته عمده و مورد انتقاد کاربران به حساب می آید. در نتیجه می توان گفت سامسونگ به درستی متوجه شده کاربران حاضر هستند تلفن هوشمند آنها چند دهم میلی متر ضخیم تر باشد اما از ظاهر بی نقص تری برخوردار بوده و کارایی مناسب تری نیز ارائه نماید.

افزایش ضخامت دستگاه به کاهش بیرون زدگی دوربین و بالا رفتن ظرفیت باتری در نسل تازه منجر شده است

بیرون زدگی دوربین در نسل تازه تنها به 0.42 میلی متر رسیده و دیگر مثل سابق توجه را به خود جلب نمی کند، بر همین اساس شیشه ی پشت بدنه اکنون از ظاهر چشم نواز تری بهره مند است.

البته باید توجه داشته باشید که سازنده علاوه بر مشکی، سفید و طلایی، یک نسخه ی نقره ای رنگ نیز از مدل edge ارائه کرده که بدنه آن مثل Sony Xperia Z5 Premium () حالت آینه شکل دارد به رغم زیبایی دو چندان، میزان جذب اثر انگشت در آن از همه بیشتر است و زیبایی ظاهر دستگاه را تحت تاثیر قرار می دهد، در نتیجه می توانید تهیه رنگ های دیگر را در نظر داشته باشید، هرچند چنین مشکلی در آنها نیز مشاهده می شود.

سازنده برای ساخت نوار فلزی اطراف بدنه در این محصول مثل مدل Note 5 فناوری 3D Thermo Forming را مورد استفاده قرار داده که موجب می شود لمس این بخش حس ملایم تری داشته باشد.

این خصوصیت البته در عین حال هنگام اولین تماس حس استحکام کمتری نسبت به مدل پیشین ارائه می کند، اما لازم است اشاره کنیم که «گلکسی اس 7 اج» به اندازه کافی محکم ساخته شده و جای نگرانی از این بابت وجود نخواهد داشت.

(image)

در بخش پایین این نوار مثل گذشته درگاه Micro USB را در کنار ورودی هدفون مشاهده می کنیم که هنوز جای خود را به USB-C نداده و در سمت راست نیز اسپیکر مونوی دستگاه قرار دارد که نشان می دهد سازنده ی کره ای، هنوز به استفاده از اسپیکرهای استریو اعتقادی ندارد.

اما نکته ی مثبت اینجاست که هردو پرچمدار جدید سامسونگ به لطف گواهی IP68 ضد آب و غبار هستند و می توانید آنها را به مدت ۳۰ دقیقه تا عمق ۱.۵ متری آب غوطه ور نمایید، آن هم بدون اینکه اضافه شدن هرگونه درپوش به درگاه های دستگاه و تحت تاثیر قرار گرفتن زیبایی آن.

سامسونگ در این تصویر نشان می دهد کدام بخش های بدنه از داخل در مقابل نفوذ آب مقاوم شده اند

در نتیجه می توان گفت اگر به یک تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب احتیاج داشته باشید، دیگر به پرچمداران ساخت سونی یا مدل های نه چندان زیبای سری Active سامسونگ محدود نخواهید بود.

در دیگر بخش های طراحی بدنه نیز تغییر چندانی مشاهده نمی شود و تنها لازم است به این موضوع اشاره کنیم که درگاه سیم کارت موجود در بالای بدنه اکنون علاوه بر سیم کارت، از کارت حافظه نیز پشتیبانی می کند، اما توضیحات بیشتر در مورد عملکرد این درگاه را در بخش مربوط به سخت افزار مطالعه خواهید کرد.

در مجموع می توان گفت نسل پیشین «گلکسی اس 7 اج» محصول بسیار زیبایی به حساب می آمد اما برای رسیدن به این زیبایی برخی خصوصیات دستگاه مثل ارگونومی فدا شده بودند و حالا سازنده موفق شده با اضافه کردن اندکی انحناء به پشت بدنه، چنین ایرادی را تا حد زیادی مرتفع سازد.

سامسونگ علاوه بر این، ضخامت دستگاه را نیز اندکی افزایش داده که این موضوع چندان هنگام استفاده ملموس نیست و به کاهش بیرون زدگی دوربین و افزایش زیبایی ظاهری دستگاه منجر شده است، بر همین اساس اکنون سرانجام می توان گفت که سازنده کره ای برای ساخت یکی از زیباترین تلفن های هوشمند موجود در بازار، راحتی استفاده و تجربه کاربری آن را فدا نکرده است.

نمایشگر

نمایشگر پرچمداران اخیر سامسونگ آنقدر خوب هستند که این شرکت می تواند نسل اندر نسل آنها را بدون تغییر و بهبود در تلفن های هوشمند خود مورد استفاده قرار دهد. مقایسه ی خصوصیات «گلکسی اس 7 اج» نیز بر همین اساس تفاوت چندانی با نسل پیشین نشان نمی دهد و عمده ترین تغییر را می توان افزایش اندازه این بخش از 5.1 به 5.5 اینچ به حساب آورد.

نمایشگر پرچمداران سامسونگ آنقدر خوب هستند که سازنده می تواند نسل اندر نسل آنها را بدون تغییر مورد استفاده ی مجدد قرار دهد

البته لازم است بدانید که استفاده ی مجدد از رزولوشن QHD در کنار افزایش اندازه، موجب شده تراکم پیکسل های نمایشگر از 577 در نسل پیشین به 534 در «اس 7 اج» برسد، اما با این حال همین میزان هم در زمره ی بهترین های موجود در بازار به حساب می آید.

اما گذشته از اعداد و ارقام و مقایسه، نمایشگر این تلفن هوشمند در دنیای واقعی عالی است و جایی برای انتقاد باقی نمی گذارد. زاویه ی دید کاملاً مناسب به حساب می آید، کنتراست، عمق رنگ مشکی و پویایی رنگها به لطف پنل AMOLED چشمگیر است و حتی در صورتی که به نمایش اغراق شده ی رنگ در این پنل ها علاقه ندارید، می توانید با استفاده از تنظیمات نرم افزاری این خصوصیت را بر اساس سلیقه ی خود تغییر دهید.

حداکثر روشنایی این نمایشگر نیز تا حدود 500 نیت می رسد که برای استفاده زیر نور مستقیم خورشید کافی خواهد بود و از سوی دیگر حداقل میزان روشنایی نیز حدود 2 نیت در نظر گرفته شده که به لطف آن مطالعه و مرور وب حتی در تاریک ترین محیط هم چشم کاربر را خسته نمی کند.

البته با وجود عدم تغییرات مشخصات سخت افزاری، سازنده قابلیتی جدیدی موسوم به Always On یا «همیشه روشن بودن» را برای نمایشگر پرچمداران جدید خود در نظر گرفته و بر همین اساس «گلکسی اس 7 اج» قادر است در تمام طول شبانه روز اطلاعاتی را روی نمایشگر به نمایش در آورد.

این قابلیت البته در هر ساعت نزدیک به یک درصد از شارژ باتری را مصرف می کند و باید توجه داشته باشید که در حال حاضر به نمایش مواردی مثل ساعت، تقویم، درصد شارژ باتری و نوتیفیکیشن برخی از اپلیکیشن های سازنده محدود است.

علاوه بر این لازم است بدانید که سامسونگ با وجود اضافه کردن این قابلیت، امکان روشن کردن نمایشگر با 2 ضربه یا tap را برای دستگاه در نظر نگرفته و بر خلاف آنچه انتظار دارید حتی امکان ضربه زدن روی نوتیفیکیشن ها و باز شدن آنها نیز وجود نخواهد داشت.

لبه ی نمایشگر

سال گذشته لبه ی خمیده ی نمایشگر کاربرد چندانی در دنیای واقعی نداشت و به همین دلیل ظاهر این بخش بیشتر از عملکردهای آن مورد توجه قرار گرفت، بر همین اساس سازنده در نسل تازه تغییراتی برای افزایش کاربردهای نمایشگر خمیده ی دستگاه ایجاد کرده است.

در این بخش اکنون می توانید میان بر هایی برای دسترسی به اپلیکیشن ها و حتی قابلیت های نرم افزاری تعریف کرده و برای مثال به سادگی کلیک روی یک آیکون، دستگاه را در عرض چند لحظه آماده ی ثبت سلفی در اختیار داشته باشید.

از دیگر قابلیت های اضافه شده به این بخش می توان امکان نمایش آب هوا، تقویم و ابزارهایی مثل قطب نما و خط کش اشاره کرد. سازنده همچنین با یاهو وارد همکاری شده که به لطف آن می توانید برخی امکانات این وب سایت مثل جدیدترین اخبار یا نتایج مسابقات ورزشی را در نوار مربوط به خمیدگی نمایشگر مشاهده نمایید.

(image)

سامسونگ ضمناً عرض نوار کناری نمایشگر را نیز در نسل تازه دو برابر کرده تا اطلاعات بیشتری در این قسمت قابل نمایش باشد، اما لازم است توجه کنید که این قابلیت به «گلکسی اس 7 اج» منحصر نیست و در آینده به شکل بروزرسانی برای نسل های پیشین نیز ارائه خواهد شد.

در اینجا لازم است اشاره کنیم که با وجود همه بهبودها، خمیدگی لبه ی نمایشگر در «گلکسی اس ۷ اج» بیش از آنچه باید به لمس حساس است و این موضوع بارها هنگام انجام بررسی در عملکرد دستگاه (خصوصاً دوربین) اختلال ایجاد کرد، مشکلی که البته سازنده  به زودی آن را با ارائه بروزرسانی برطرف نماید.

سازنده همچنین در فروشگاه نرم افزاری خود بخشی تدارک دیده که می توانید با مراجعه به آن قابلیت های جدیدی را دانلود و به قسمت مربوط به خمیدگی نمایشگر اضافه نمایید و بر همین اساس ابراز امیدواری می کنیم که به زودی کاربردهای این پرچمدار زیبا به لطف خلاقیت توسعه دهندگان دو چندان گردد.

در مجموع می توان گفت بر خلاف نمایشگر اصلی، این بخش نسبت به سال گذشته تغییرات بیشتری به خود دیده و امکانات تازه به مراتب کاربرد آن را در دنیای واقعی افزایش داده است، اما با این وجود هنوز هم می توان خمیدگی نمایشگرهای سامسونگ را قابلیتی به حساب آورد که در ابتدای راه قرار داشته و بیش از هرچیز، در افزایش زیبایی محصولات این شرکت موثر خواهد بود.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی برخی عملکردهای این بخش به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید.

نرم افزار

اگر شما هم در زمره ی کاربرانی هستید که به دلیل رابط کاربری سامسونگ تمایلی به خرید محصولات این شرکت ندارید، لازم است بدانید که شرایط در حال تغییر است و به نظر می رسد چنین روزهایی در حال پایان یافتن باشند.

«گلکسی اس 7 اج» در زمره نخسین تلفن های هوشمند سازنده به حساب می آید که از اندروید نسخه 6.0.1 مارشملو بهره می برد و از همان نگاه اول مشخص است که رابط کاربری سازنده در این نسخه ساده تر و زیبا تر شده است.

آیکون اپلیکیشن های دستگاه حالا از همیشه تخت تر هستند و با طراحی چشم نواز بدنه هماهنگی بیشتری دارند. منوهای دستگاه هم ساده تر به نظر می رسند و به شکل یک لیست طولانی قابل اسکرول کردن طراحی شده اند.

سامسونگ پیشتر هم تلاش کرده بود اپلیکیشن های زائد را از رابط کاربری خود حذف کند و این موضوع در کنار امکانات شخصی سازی متنوع و قابل قبول موجب شده تاچ ویز در شکل فعلی، قابل مقایسه با سالهای گذشته نباشد، هرچند هنوز هم مواردی برای اصلاح کردن باقی هستند.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی محیط رابط کاربری و برخی قابلیت های این بخش، به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید.

Game Launcher و Gaming Tools

اما مهم ترین خصوصیت نرم افزاری اضافه شده به «گلکسی اس ۷ اج» را می توان قابلیت های Game Launcher و Gaming Tools به حساب آورد که امکانات مورد نیاز هنگام انجام بازی های موبایل را به سادگی در اختیار کاربر قرار می دهند.

قابلیت نخست در حقیقت به شکل فولدری عمل می کند که تمام بازی های نصب شده روی حافظه درونش در دسترس هستند و گزینه دوم نیز هنگام اجرای بازی ها، میان بر مربوط به برخی عملکردهای دستگاه را روی تصویر قرار می دهد که از جمله آنها می توان به ثبت اسکرین شات، ضبط ویدیو از انجام بازی، غیر فعال کردن نوتیفیکیشن ها و تغییر خصوصیاتی مثل frame rate تصویر اشاره کرد.

از شما دعوت می کنیم برای مشاهده ی عملکرد این قابلیت، به بررسی ویدیویی موجود در بالای صفحه مراجعه نمایید، قابلیت سودمندی که در کنار نمایشگر فراگیر باکیفیت و قدرت پردازش بسیار بالا، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای انجام بازی های موبایل تبدیل کرده است.

دوربین

پس از عرضه ۴ مدل سامسونگ بار دیگر بخش دوربین پرچمداران جدید خود را دستخوش تغییر کرده و همین موضوع، بخش دوربین را به یکی از عمده ترین تغییرات پرچمداران تازه نسبت به نسل قبل تبدیل کرده است. سازنده در این دو تلفن هوشمند اندازه ی پیکسل های سنسور دستگاه را از ۱.۱۲ میکرون به ۱.۴ میکرون افزایش داده، موضوعی که هرچند موجب می شود رزولوشن دوربین به ۱۲ مگاپیکسل کاهش پیدا کند، اما از سوی دیگر میزان جذب نور را تا ۵۶ درصد افزایش خواهد داد.

سامسونگ علاوه بر این، در پرچمداران تازه برای نخستین بار فناوری Dual Pixel یا پیکسل دوگانه را مورد استفاده قرار داده که به لطف آن تمام پیکسل های موجود روی سنسور می توانند هنگام فوکوس خودکار استفاده شوند و همین موضوع، موجب می شود سرعت فوکوس خودکار (مبتنی بر تشخیص فاز) دستگاه با دوربین های حرفه ای قابل مقایسه باشد.

«گلکسی اس ۷ اج» ضمناْ به لرزشگیر اپتیکال هوشمند مجهز است و سازنده گشودگی دریچه دیافراگم اف ۱.۷ را برای آن در نظر گرفته که مناسب ترین میزان بین محصولات موجود در بازار به حساب می آید و عملکرد تصویربرداری در شرایط کم نور را بهبود خواهد داد.

رابط کاربری بخش دوربین اما تغییر قابل توجهی نداشته و مثل همیشه می توانید با استفاده از آن ویژگی هایی مثل تنظیمات دستی متنوع، هایپرلپس، حالت مخصوص عکسبرداری از غذا، ساخت کلاژ ویدیویی و موارد دیگر را در اختیار داشته باشید.

البته باید توجه داشته باشید که پرچمدار سامسونگ حالا از کارت های حافظه پشتیبانی می کند و بر همین اساس به شکل پیشفرض این بخش را برای ذخیره سازی تصاویر و ویدیوها مورد استفاده قرار می دهد (غیر از تصاویر ثبت شده روی حالت Burst).

نکته مهم اینکه در این حالت اجازه دسترسی به فایل های ذخیره شده روی کارت حافظه تنها در اختیار اپلیکیشن پیش فرض سازنده قرار دارد و در نتیجه، در صورتی که نرم افزارهای سوم شخص مثل Google Photos را مورد استفاده قرار می دهید، نمی توانید از طریق آنها تصاویر موجود روی حافظه را پاک کنید.

اما از خصوصیات سخت افزاری و رابط کاربری که بگذریم، بد نیست بدانید سامسونگ در تبلیغات پرچمداران جدید، تمرکز خود را روی قابلیت عکسبرداری در شب گذاشته و بر همین اساس، بررسی عملکرد دوربین دستگاه را از این قسمت آغاز خواهیم کرد.

دوربین «گلکسی اس ۷ اج» به لطف گشادگی دریچه دیافراگم اف ۱.۷ قادر است میزان مناسبی از نور را در شرایط تاریک جذب نماید و این موضوع در کنار عملکرد مناسب پردازش های ثانویه و نرم افزاری دستگاه موجب می شود برای بالاتر بردن وضوح نیازی به افزایش روشنایی عکس به شکل مصنوعی وجود نداشته باشد و دستگاه تصاویر را با نویز اندک و جزئیات زیاد به ثبت برساند.

عملکرد فلش دستگاه را نیز می توان کاملاً قابل قبول به حساب آورد. قدرت فلش برای روشن کردن فضا کافی است و عکس ها در این حالت با رنگهایی نزدیک به واقعیت توسط دوربین به تصویر کشیده می شوند.

نکته ی جالب اینکه قابلیت Auto HDR به شکل پیش فرض در این تلفن هوشمند فعال است اما دستگاه آن را چندان مورد استفاده قرار نمی دهد و بررسی اطلاعات موسوم به EXIF در عکسها نشان می دهد به جای آن، سرعت شاتر و ISO های پایین را برای ثبت تصاویر در شب انتخاب می کند. بر همین اساس توصیه می کنیم غیر از شرایط خاص قابلیت HDR را از حالت اتوماتیک خارج نکنید و تصمیم گیری در مورد این موضوع را به دوربین دستگاه بسپارید.

برای مقایسه ی تاثیر حالت HDR نشانگر ماوس را روی عکس زیر جابجا نمایید.

(image)

البته لازم است توجه داشته باشید که گاهی «گلکسی اس ۷ اج» سرعت شاتر دوربین را تا یک دهم ثانیه پایین می آورد و این موضوع حتی با وجود لرزشگیر اپتیکال هوشمند دستگاه، می تواند به ثبت تصاویر نه چندان واضح در شرایط بسیار پر نور منجر گردد.

اما با این وجود عملکرد دستگاه در شرایط روز کاملاً راضی کننده است و این تلفن هوشمند به لطف قابلیت های پیشرفته ی خود قادر است در سریع ترین زمان ممکن عکس هایی با وضوح مناسب، نویز قابل قبول و رنگهای طبیعی (که هرچند تاحدی به سمت رنگهای گرم میل می کنند) ثبت کند.

افزایش گشادگی دریچه دیافراگم (تاثیر این ویژگی در عملکرد عکاسی را ) از سوی دیگر عملکرد دستگاه در ثبت تصاویر ماکرو را نیز بهبود داده و بر همین اساس می توان «گلکسی اس ۷ اج» را یکی از بهترین گزینه ها برای عکس برداری از سوژه های بسیار نزدیک به حساب آورد.

البته هیچ محصولی بدون نقص نیست و «اس ۷ اج» نیز نقطه ضعف خود را هنگام ثبت عکس از نماهایی که در آنها فضای بسیار تیره با محیط روشن ترکیب شده باشد نمایان می کند. پرچمدار سامسونگ در این حالت نقاط روشن را برای فوکوس انتخاب می کند و همین موضوع موجب می شود بخش های تاریک بیش از حد تیره ثبت شده و جزئیات آنها به خوبی قابل مشاهده نباشند. این موضوع البته تا حد زیادی به محدود بودن دامنه پویایی سنسور های کوچک موبایل باز می گردد و تاحدی با استفاده از حالت HDR بهبود پیدا خواهد کرد.

(image)

برای مقایسه ی تاثیر حالت HDR در بهبود کنتراست تصویر، نشانگر ماوس را روی تصویر بالا جابجا نمایید.

گشادگی دریچه دیافراگم در دوربین ۵ مگاپیکسلی جلوی این تلفن هوشمند نیز اف ۱.۷ در نظر گرفته شده و «گلکسی اس ۷ اج» بر همین اساس حتی در شرایط کم نور نیز سلفی های مناسبی ثبت خواهد کرد.

(image)

«گلکسی اس ۷ اج» در زمینه فیلمبرداری نیز قابلیت های متنوعی ارائه می کند و قادر است ویدیوهایی با رزولوشن تا 4K به ثبت برساند. البته باید توجه داشته باشید که استفاده از لرزشگیر دیجیتالی دستگاه حداکثر تا رزولوشن ۱۰۸۰ امکان پذیر خواهد بود، اما با این وجود می توان کیفیت فیلمبرداری این تلفن هوشمند را در مجموع مناسب ارزیابی کرد و عمده ترین نقطه ضعف این بخش را ضبط صدا به حساب آورد.

در پایان از شما دعوت می کنیم گالری عکس های ثبت شده با دوربین «گلکسی اس ۷ اج» را مشاهده نمایید.

نمونه عکس های دوربین Galaxy S7 Edge

  • (image) بدون فلش
  • (image) با فلش
  • (image) حالت HDR
  • (image) بدون HDR
  • (image) تنظیمات خودکار
  • (image) با فلش در شب
  • (image) بدون زوم
  • (image) حداکثر زوم
  • (image) تنظیمات خودکار
  • (image) حالت HDR
  • (image) بدون HDR
  • (image) تنظیمات خودکار
  • (image) بدون شرح!

  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)

سخت افزار

سامسونگ این بار نیز چیپست های مختلفی را برای پرچمدار خود در نظر گرفته و «گلکسی اس 7 اج» را در آمریکا با اسنپدراگون 820 و در سایر نقاط با چیپست Exynos 8890 ساخت خود عرضه می کند که هرچند دومی اندکی قدرتمند تر است، اما هر دو در زمره بهترین های موجود در بازار به حساب می آیند.

اگر می پرسید چرا سامسونگ با وجود طراحی چیپست پرچمدار قدرتمند تر از اسنپدراگون 820، محصول کوالکام را در «گلکسی اس 7» و نسخه ی اج مورد استفاده قرار داده است، لازم است بدانید که چیپست کوالکام در زمینه ی پشتیبانی از باند های مخابراتی LTE عملکرد بهتری دارد و تنوع بالاتری از این نظر ارائه می کند.

سامسونگ به دلیل پشتیبانی بهتر چیپست های کوالکام از باندهای مخابراتی LTE، در برخی کشورها اسنپدراگون 820 را مورد استفاده قرار می دهد

این موضوع البته در دنیای واقعی تاثیری در تجربه ی کاربری شما نخواهد داشت و تفاوت قدرت دو چیپست هم آنقدری نیست که قابل چشم پوشی کردن نباشد. سازنده علاوه بر این 4 گیگابایت حافظه ی رم را برای هر دو نسخه ی دستگاه در نظر گرفته که برای انجام سنگین ترین عملکردها در آینده نیز کافی به حساب می آید و نتایج چشمگیری را برای این محصول در بچمارک ها به ارمغان آورده است.

به لطف چنین خصوصیاتی، رابط کاربری دستگاه به شکل روان اجرا می شود و «گلکسی اس 7 اج» قادر است سنگین ترین اپلیکیشن های موجود در بازار را به سادگی در کنار هم اجرا کند، خصوصیتی که در کنار نمایشگر خارق العاده و فراگیر دستگاه و قابلیت های Game Launcher و Gaming Tools، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای انجام بازی های موبایل تبدیل کرده است.

نمایشگر باکیفیت و فراگیر، قدرت پردازش و قابلیت Game Launcher، این تلفن هوشمند را به یکی از بهترین گزینه ها برای بازی با موبایل تبدیل کرده اند

سامسونگ علاوه بر این با توجه به پشتیبانی پرچمداران تازه از کارت حافظه تا ۲۰۰ گیگابایت، «گلکسی اس ۷ اج» را تنها در یک نسخه مجهز به حافظه داخلی ۳۲ گیگابایتی عرضه کرده که حدود ۸ گیگابایت از آن به نرم افزار دستگاه اختصاص دارد.

امکانات ارتباطی

پرچمدار جدید سامسونگ از ۲ سیم کارت (در نسخه ی Duo) و کارت حافظه ی Micro SD پشتیبانی می کند که البته لازم است توجه داشته باشید محل قرار گیری سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و تنها می توانید یکی از آنها را برای استفاده انتخاب نمایید.

با توجه به اهمیت این قابلیت در پرچمدار جدید، در ادامه خصوصیات درگاه حافظه را به طور جداگانه توضیح خواهیم داد، اما پیش از آن لازم است اشاره کنیم که این تلفن هوشمند همانطور که انتظار می رود از پیشرفته ترین امکانات ارتباطی برخوردار است که از جمله آنها می توان به بلوتوث کم مصرف نسخه ۴.۲، وای-فای دو بانده 11ac و NFC اشاره کرد.

اما با وجود تمام این امکانات پیشرفته، سامسونگ فرستنده مادون قرمز را از زمان Galaxy S5 از پرچمداران خود کنار گذاشته و بر همین اساس نمی توانید «گلکسی اس ۷ اج» را برای کنترل لوازم الکترونیکی موجود در منزل مورد استفاده قرار دهید.

حسگر ها

حسگر ضربان قلب نیز قابلیت دیگری است که در پرچمداران تازه مثل نسل های گذشته وجود دارد و در کنار لنز دوربین پشت بدنه مشاهده می گردد، اما سازنده در این نسل یک حسگر SpO2 را نیز به این بخش اضافه کرده که سنجش میزان اکسیژن موجود در خون را امکان پذیر خواهد ساخت.

البته باید توجه داشته باشید که این قابلیت تازه هنوز در ابتدای راه قرار دارد و ممکن است لازم باشد برای رسیدن به نتیجه چندباری عملکرد سنجش اکسیژن خون را تکرار نمایید.

در مورد حسگر اثر انگشت «گلکسی اس ۷ اج» نیز لازم است بدانید با نسل پیشین یکسان است و عمده ترین تغییر این بخش را می توان به حذف حلقه نقره ای رنگ اطراف حسگر به حساب آورد که موجب شده این بخش با بدنه ی تلفن هوشمند یکدست تر به نظر برسد.

مثل گذشته به لطف این حسگر می توانید تا ۴ اثر انگشت را در حافظه دستگاه ذخیره کرده و آن را برای باز کردن سریع قفل تلفن هوشمند یا لاگین کردن در وب سایت ها مورد استفاده قرار دهید.

(image)

روند ثبت اثر انگشت در این تلفن هوشمند با سرعت انجام می گیرد، دقت عملکرد حسگر قابل قبول است و «گلکسی اس ۷ اج» با سرعت مناسبی اثر انگشت کاربر را شناسایی می نماید، البته لازم است توجه داشته باشید که این حسگر در صورت خاموش بودن نمایشگر به تنهایی با لمس عمل نمی کند و لازم است آن را به داخل فشار دهید.

از شما دعوت می کنیم در ادامه، ویدیویی از مقایسه ی عملکرد ثبت و شناسایی اثر انگشت با استفاده از حسگر های Galaxy S7 Edge و iPhone 6S را مشاهده نمایید.

درگاه کارت حافظه

سال گذشته طراحی جدید پرچمدار سامسونگ از یک سو با تایید و تمجید کاربران مواجه شد اما از سوی دیگر خاطر بسیاری از کاربران را نیز مکدر ساخت، چرا که سازنده برای دستیابی به ظاهر تازه، پشتیبانی از کارت حافظه را که یکی نقاط قوت این خانواده از محصولات در مقابل آیفون به حساب می آمد را کنار گذاشت و احتمالاً همین موضوع، یکی از دلایلی است که به فروش نه چندان چشمگیر نسل پیشین منجر شد.

سامسونگ در آن زمان اعلام کرده بود که سرعت تبادل اطلاعات روی کارت های حافظه از سرعت حافظه UFS 2.0 و رم DDR4 که در این محصول مورد استفاده قرار گرفته پایین تر است و قرار دادن چنین قابلیتی روی دستگاه سرعت عملکرد حافظه را کاهش خواهد داد.

سامسونگ سال گذشته «سرعت پایین» را به عنوان دلیل کنار گذاشتن پشتیبانی از کارت های حافظه اعلام کرده بود

البته تردیدی در مورد سرعت بسیار بالای عملکرد حافظه ی داخلی Galaxy S6 وجود ندارد و در طول سال گذشته نیز منابع داخلی اعلام می کردند که سامسونگ در تلاش است راه حلی برای اضافه کردن درگاه کارت حافظه به نسل بعدی پیدا کند، اما سازنده پس از به حقیقت پیوستن این موضوع توضیح چندانی ارائه نکرده و تنها می گوید موفق شده تعادل مناسبی بین سرعت دو بخش برقرار نماید.

در هر حال، اکنون که این قابلیت کاربردی به پرچمدار کره ای بازگشته و پرچمدار تازه از کارت هایی تا ۲۰۰ گیگابایت پشتیبانی می کند، لازم است به برخی نکات در مورد عملکرد این بخش اشاره نماییم.

پرچمداران جدید سامسونگ از کارت حافظه تا ۲۰۰ گیگابایت پشتیبانی می کند

نخستین موضوع این است که با وجود بهره مندی از اندروید مارشملو، گزینه «adoptive storage» یا «حافظه تطبیقی» در این تلفن هوشمند هم مثل پرچمدار جدید دیگر رقیب کره ای ، قابلیت مفیدی که در جدیدترین نسخه به اندروید اضافه شده و به لطف آن دستگاه با کارت حافظه، مثل حافظه داخلی برخورد خواهد کرد.

سامسونگ هم مثل LG قابلیت Adoptive Storage را اندروید مارشملو کنار گذاشته است

علاوه بر این لازم است بدانید که امکان انتقال تمام اپلیکیشن ها به کارت حافظه وجود ندارد و برخی از آنها از در پرچمدار تازه از چنین قابلیتی پشتیبانی نمی کنند. نکته دیگر اینکه «گلکسی اس 7 اج» به شکل پیش فرض عکس و ویدیوهای کاربر را روی کارت حافظه ذخیره می کند و در صورتی که حافظه اصلی دستگاه را انتخاب کنید، یک فولدر مجزا برای این موضوع در بخش گالری توسط این تلفن هوشمند ایجاد خواهد شد.

امکان انتقال تمام اپلیکیشن ها به کارت حافظه وجود نخواهد داشت

اگر به جای اپلیکیشن های دوربین یا گالری سامسونگ نرم افزار دیگری را مورد استفاده قرار می دهید، لازم است توجه داشته باشید که امکان ویرایش یا ذخیره سازی عکس با این اپلیکیشن ها روی کارت حافظه وجود دارد، اما پاک کردن تصاویر تنها با استفاده از نرم افزارهای پیش فرض و رسمی سازنده امکان پذیر خواهد بود.

عملکرد سریع کارت حافظه این تلفن هوشمند را به گزینه مناسبی برای فیلمبرداری با رزولوشن 4k تبدیل کرده است

در نهایت لازم است اشاره کنیم که هرچند نهایت سرعت کارت های حافظه معمولاً روی تلفن های هوشمند مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما به لطف بهبودهای صورت گرفته توسط سامسونگ عملکرد کارت حافظه در این تلفن هوشمند بسیار بالا خواهد بود، قابلیتی بیشتر از همه برای فیلمبرداری با کیفیت بالا کاربرد دارد و همین موضوع «گلکسی اس 7 اج» را به یکی از بهترین گزینه ها در این زمینه تبدیل کرده است.

پخش صدا

هیچ چیز نمی تواند به اندازه اسپیکرهای با کیفیت، یک نمایشگر فراگیر و بزرگ ۵.۵ اینچی را تکمیل نماید، اما سامسونگ در پرچمداران جدید باز هم یک اسپیکر مونوی مشابه با Note 5 و +S6 Edge را مورد استفاده قرار داده است. هرچند عملکرد این اسپیکر در مجموع قابل قبول است، اما لازم است بدانید که ضد آب ساخته شدن بدنه در این بخش تاثیر داشته و بلندی صدای اسپیکر دستگاه را در «گلکسی اس ۷ اج» تا حدی نسبت به نسل پیشین کاسته است.

سامسونگ ضمناْ همراه این تلفن هوشمند هدفون خود را نیز ارائه می کند که از کیفیت مناسبی برخوردار است و علارغم ظاهر عجیبش درون گوش کاملاْ راحت است، موضوعی که نشان می دهد با وجود اینکه هدفون سامسونگ ظاهر هدفون های درون گوشی اپل را تداعی می کند، اما شرکت کره ای صرفاً از محصول رقیب الهام نگرفته و به خوبی موفق شده ارگونومی مناسبی برای طراحی خود دست و پا کند.

باتری

نمایشگر بزرگتر به باتری با ظرفیت بالاتری نیز احتیاج دارد و سازنده بر همین اساس، در نسل جدید «گلکسی اس 7 اج» ضمن افزایش ضخامت دستگاه، باتری با ظرفیت 3600 میلی آمپر ساعت را مورد استفاده قرار داده که از نسل پیشین 18 درصد و از نسخه معمولی اس 7 600 میلی آمپر ساعت بیشتر است و ظرفیت مناسبی به حساب می آید.

علاوه بر این سامسونگ در محصول تازه نسخه ی جدید از اندروید موسوم به مارشملو را مورد استفاده قرار داده که از ویژگی Doze بهره مند است و دستگاه به لطف این قابلیت هنگام ثابت ماندن در یک نقطه (مثلاً هنگام خواب بودن کاربر در طول شب) متوجه این موجوع می شود و عملکردهای غیر لازم را متوقف می کند تا زمان Standby دستگاه افزایش یابد.

«گلکسی اس ۷ اج» بر همین اساس و با وجود نمایشگر ۵.۵ اینچی باکیفیت، سخت افزار قدرتمند و قابلیت Always On قادر است با هر شارژ تا یک روز را با کاربر همراهی نماید و این میزان در صورت عدم استفاده از قابلیت های پر مصرف تا ۲ روز نیز قابل افزایش است، رقمی که با توجه به خصوصیات دستگاه قابل توجه به نظر می رسد و از رقبای هم رده نیز مناسب تر به حساب می آید.

سازنده علاوه بر این در رابط کاربری خود قابلیت موسوم به ذخیره ی انرژی را نیز در نظر گرفته که با استفاده از آن می توانید با غیر فعال کردن قابلیت های غیر ضروری مصرف باتری را کاهش داده یا با فعال کردن حالت Ultra Power Saving، برخی از امکانات اساسی سیستم مثل پیام رسانی، تماس، مرورگر وب، ایمیل، ساعت زنگدار و شبکه های اجتماعی را در یک محیط سیاه و سفید به مدت طولانی در اختیار داشته باشید.

این تلفن هوشمند ضمناْ در نسخه ی مجهز به چیپست اسنپدراگون از نسل دوم فناوری شارژ سریع و در نسخه اگزینوس از فناوری شارژ سریع موسوم به تطبیقی سازنده پشتیبانی می کند. در مورد معنای لغت «تطبیقی» نیز باید بگوییم به این معنی است که در فناوری سامسونگ نیز مشابه کوالکام، سرعت شارژ همزمان با نزدیک شدن به ۱۰۰ درصد کاهش خواهد یافت.

اما نکته اینجاست که استفاده از قابلیت شارژ سریع موجب می شود بدنه ی فلزی این تلفن هوشمند به طرز قابل توجهی داغ شود که هرچند برای کاربر بی خطر است، اما برخی اعتقاد دارند عمر باتری دستگاه را کاهش خواهد داد. نکته ی جالب اینجاست که سازنده بر همین اساس در تنظیمات نرم افزاری باتری گزینه ای در نظر گرفته که در صورت تمایل می توانید با انتخاب آن قابلیت شارژ سریع باتری دستگاه را غیر فعال نمایید.

در هر حال، لازم است بدانید که شارژ کامل باتری غول پیکر این تلفن هوشمند به لطف چنین قابلیتی در مدت زمان بین ۹۰ تا ۱۰۰ دقیقه انجام می گیرد. «گلکسی اس ۷ اج» ضمناً از قابلیت شارژ بیسیم نیز برخوردار است و عملکرد شارژ سریع حتی در این حالت نیز قابل استفاده خواهد بود.

علاوه بر این بد نیست اشاره کنیم که سامسونگ اعلام کرده مزیت قابل توجهی در استاندارد جدید USB Type-C نمی بیند و به همین دلیل، مشابه نسل قبل درگاه Micro USB 2.0 را برای پرچمداران تازه ی خود مورد استفاده قرار داده است، دلیلی که احتمالاً در مورد عدم استفاده از نسل سوم فناوری شارژ سریع کوالکام نیز صدق می کند.

جمع بندی

تجربه «گلکسی اس ۷ اج» نشان می دهد عرضه یک تلفن هوشمند و ساخت مدل بهبود یافته با رفع ایرادها در سال بعد، ایده مناسبی است که نتیجه آن می تواند به یک محصول بسیار کامل تر و کم ایراد منتهی گردد.

این تلفن هوشمند هرآنچه یک کاربر نیاز داشته باشد را ارائه می کند و از نمایشگر باکیفیت، دوربین عالی، قدرت پردازش بسیار بالا و طراحی چشم نواز بهره می برد و همین خصوصیات است که آن را به یکی از بهترین گزینه های موجود در حال حاضر تبدیل کرده است.

اما اگر می خواهید بدانید که خمیدگی نمایشگر این تلفن هوشمند ارزش پرداخت مبلغ بالاتر نسبت به مدل معمولی را دارد یا خیر، باید بگوییم: اگر حاضر باشید هزینه طراحی زیباتر را بپردازید، بله.

این اختلاف هزینه البته چندان هم قابل چشم پوشی نیست، چرا که سامسونگ قیمت ۷۵۰ دلار را برای نسخه Edge در نظر گرفته و همین موضوع، این محصول را به گران قیمت ترین عضو خانواده گلکسی تاکنون و یکی از گران ترین تلفن های هوشمند موجود در بازار تبدیل کرده است.

سامسونگ نیز بر همین اساس تلاش کرده قابلیت های بیشتری نسبت به نسل قبل برای لبه ی خمیده ی نمایشگر ارائه کند تا محصول علاوه بر طراحی ظاهری، از نظر کاربرد هم ارزش خرید بالاتری داشته باشد.

گذشته از این باید توجه داشت که سال گذشته Galaxy S6 به لطف تغییرات شگرف به محصولی بسیار جذاب تبدیل شده بود که کاربران عمده ترین نقاط ضعف آن را حذف برخی قابلیت های مدل پیشین به حساب می آوردند، محصولی که هنوز پس از گذشت یک نسل نیز جذابیت خود را حفظ کرده و سازنده به همین دلیل مدل تازه را با کمترین تغییرات عرضه کرده و بخش عمده ی تمرکز خود را روی بازگرداندن قابلیت های مورد درخواست کاربران قرار داده است.

چنین خصوصیتی اما در مورد نسخه edge صدق نمی کرد و کاربران اعتقاد داشتند سازنده در این مدل ارگونومی را برای ظاهر زیبا فدا کرده و نمایشگر خمیده به رغم افزایش ۱۰۰ دلاری قیمت دستگاه، کارایی چندانی ارائه نمی کند.

بر همین اساس در نسخه edge نسبت به Galaxy S7 شاهد رفع ایرادهای بیشتری هستیم و سازنده این مدل را با قابلیت های جدیدی برای لبه ی خمیده ی نمایشگر عرضه کرده و علاوه بر این، امکانات بیشتری نیز به مرور روی فروشگاه نرم افزاری این شرکت قرار خواهند گرفت.

این لبه ضمناً موجب شده نمایشگر نسخه اج بزرگتر از آنچه هست به نظر برسد و تجربه فراگیرتری برای کاربر فراهم آورد، محصولی که با وجود نمایشگر ۵.۵ اینچی از دیگر رقبای مجهز به صفحه نمایش هم اندازه، از جمله iPhone 6S Plus، ابعاد کوچکتر و باتری پر ظرفیت تری دارد.

اما با این وجود می توان گفت هنوز هم عمده ترین تمایز «گلکسی اس ۷ اج» با دیگر محصولات، به طراحی ظاهری دستگاه مربوط می شود، در نتیجه اگر می خواهید تلفن هوشمندی داشته باشید که توجه اطرافیان را به خود جلب کند، پرداخت هزینه بیشتر برای چنین خصوصیتی توجیح پذیر خواهد بود، اما در غیر این صورت می توانید با پرداخت رقم مناسب تر، ویژگی های اصلی و کاربردی دستگاه را با تهیه نسخه معمولی Galaxy S7 در اختیار داشته باشید.

نکات مثبت

  • طراحی ظاهری و کیفیت ساخت
  • بدنه ی ضد آب و غبار
  • پشتیبانی از کارت حافظه
  • عمر باتری
  • نمایشگر باکیفیت
  • قدرت سخت افزاری

نکات منفی

  • قیمت
  • میزان کاربردهای نمایشگر خمیده

در پایان از شما دعوت می کنیم تصاویر بیشتری از این تلفن هوشمند چشم نواز مشاهده فرمایید.

Samsung Galaxy S7 Edge

  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)

  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)
  • (image)

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: Samsung Galaxy S7 Edge؛ بر لبه ی تکامل [به همراه بررسی ویدیویی]