Tagچگونه می

مزدا چگونه کم مصرف ترین خودروهای بازار آمریکا را می سازد؟

مزدا چگونه کم مصرف ترین خودروهای بازار آمریکا را می سازد؟

با سخت تر شدن قوانین مربوط با محیط زیست و الزام خودروسازان به رعایت این قوانین، کاهش حجم موتور و استفاده از توربوشارژر یکی از راهکارهایی بوده که توسط خودروسازان مختلف مورد توجه قرار گرفته است.

اگر چه باعث افزایش قدرت و گشتاور موتور می شود، اما در شرایط واقعی شاید تاثیر چندان زیادی در کاهش مصرف سوخت و میزان آلایندگی نداشته باشد.

مزدا یکی از شرکت هایی بود که با این رویه همسو نشده و تمایلی به ساخت موتورهای کم حجم توربو از خود نشان نداد. در عوض این کمپانی ژاپنی مجموعه ای از تکنولوژی های گوناگون را برای ارتقای عملکرد موتورهای ساخت خود ابداع کرده و نسخه های بهبود یافته را با برند اسکای اکتیو (SkyActiv) ارایه نموده است.

به تازگی آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) گزارش میزان مصرف سوخت خودروهای سبک (Light Duty Fuel Economy Trends) را منتشر کرده که در آن مزدا به عنوان کم مصرف ترین برند خودرویی در آمریکا دست یافته است.

بر اساس گزارش EPA محصولات مزدا در حالت ترکیبی بطور میانگین مصرفی برابر با 30.7  mpg (معادل 7.66 لیتر در صد کیلومتر) دارند؛ نکته جالب اینکه این میانگین ثبت شده بهتر از خودروسازانی است که در سبد خود محصولات هیبریدی یا برقی دارند. با این حساب هنوز می توان به حیات موتورهای تنفس طبیعی امیدوار بود.

این برای چهارمین سال متوالی است که مزدا به چنین افتخاری نائل می شود. بدون شک تکنولوژی انحصاری مزدا با نام اسکای اکتیو نقشی کلیدی در این راستا ایفا کرده است، اما فراموش نکنیم که محصولات این کمپانی در آمریکا بیشتر شامل سدان و کراس اوور می شود و از پیکاپ ها یا شاسی بلندهای فول سایز که معمولا مصرف بالایی دارند، خبری نیست.

در این رده بندی بعد از مزدا به ترتیب هوندا، سوبارو، نیسان، هیوندای، کیا، ب ام و، تویوتا و مرسدس قرار دارند. در انتها نیز نام کمپانی های فورد، جنرال موتور و فیات کرایسلر دیده می شود.

The post appeared first on .

مزدا چگونه کم مصرف ترین خودروهای بازار آمریکا را می سازد؟

هوش مصنوعی چگونه گاوهای دریایی را نجات می دهد؟

هوش مصنوعی چگونه گاوهای دریایی را نجات می دهد؟

به نظر می رسد که فناوری هوش مصنوعی دیگر محدود به دنیای کامپیوترها نمی شود و از آن بعد خارج شده تا دنیای واقعی را کمی بهتر کند. از کاربردهای سرگرم کننده گرفته تا کاربردهای اجتماعی.

اما اخیرا محققین با هوش مصنوعی به سراغ موجودات دریایی رفته اند، به خصوص گاوهای دریایی که خطر انقراض آن ها را شدیدا تهدید می کند. اگرچه این جانوران اندام بسیار درشتی در قیاس با دیگر موجودات دریایی دارند اما زیر نظر گرفتن آن ها در اعماق دریا کار دشواری است.

پهپادهایی که در آسمان بالای اقیانوس پرواز می کنند تنها سطح اندکی را می توانند تصویربرداری کرده و نمایش دهند. حالا تصور کنید چشم انسان تا چه حد توانایی دارد که تشخیص شرایط دهد؟

اینجاست که پروژه نرم افزاری شبکه عصبی مصنوعی TensorFlow گوگل وارد می شود. با استفاده از این نرم افزار متن باز، آماندا هاجسون و تیم تحقیقاتی اش از دانشگاه مرداک موفق شدند پایشگری بسازند که گاوهای دریایی را در تصاویر گرفته شده توسط پهپادها پیدا کند.

همین هوش مصنوعی را برای پایش تعداد و مکان دیگر گونه های در حال انقراض نیز به کار برد.

The post appeared first on .

هوش مصنوعی چگونه گاوهای دریایی را نجات می دهد؟

به نظر می رسد که فناوری هوش مصنوعی دیگر محدود به دنیای کامپیوترها نمی شود و از آن بعد خارج شده تا دنیای واقعی را کمی بهتر کند. از کاربردهای سرگرم کننده گرفته تا کاربردهای اجتماعی.

اما اخیرا محققین با هوش مصنوعی به سراغ موجودات دریایی رفته اند، به خصوص گاوهای دریایی که خطر انقراض آن ها را شدیدا تهدید می کند. اگرچه این جانوران اندام بسیار درشتی در قیاس با دیگر موجودات دریایی دارند اما زیر نظر گرفتن آن ها در اعماق دریا کار دشواری است.

پهپادهایی که در آسمان بالای اقیانوس پرواز می کنند تنها سطح اندکی را می توانند تصویربرداری کرده و نمایش دهند. حالا تصور کنید چشم انسان تا چه حد توانایی دارد که تشخیص شرایط دهد؟

اینجاست که پروژه نرم افزاری شبکه عصبی مصنوعی TensorFlow گوگل وارد می شود. با استفاده از این نرم افزار متن باز، آماندا هاجسون و تیم تحقیقاتی اش از دانشگاه مرداک موفق شدند پایشگری بسازند که گاوهای دریایی را در تصاویر گرفته شده توسط پهپادها پیدا کند.

همین هوش مصنوعی را برای پایش تعداد و مکان دیگر گونه های در حال انقراض نیز به کار برد.

The post appeared first on .

هوش مصنوعی چگونه گاوهای دریایی را نجات می دهد؟

ثبت سلفی چگونه جایگزین گذرواژه می شود؟

ثبت سلفی چگونه جایگزین گذرواژه می شود؟

قبلاً گفته می شد که ثبت سلفی ناشی از خودشیفتگی فرد است اما اکنون شرکت های تکنولوژیک در پی آن هستند تا اهدافی پویاتر برای این کار یافته و ثبت یک تصویر با دوربین جلوی موبایل را جایگزین وارد کردن گذرواژه ها نمایند.

برخی شرکت ها این فرایند را آغاز کرده اند؛ برای مثال از ماه گذشته، سرویس حمل و نقل Uber از رانندگانش می خواهد که پیش از پذیرفتن درخواست مسافرین برای جا به جایی، یک سلفی بگیرند. این سلفی سپس به یکی از سرویس های ابری مایکروسافت موسوم به «Cognitive» انتقال داده می شود تا مشخص گردد که تصاویر هماهنگی لازم را با هم دارند.

اوبر اشاره می کند که در این بازه زمانی موفق بوده تا هویت ۹۹ درصد از رانندگانش را به شکل مداوم تایید کند.

از طرف دیگر MasterCard اپلیکیشن «Identity Check Mobile» را با همین هدف ارائه داده است. در همین اپلیکیشن کاربران می توانند با نگاه به دوربین جلوی موبایل، هویت خود را برای دستگاه مشخص سازند و حتی از مشتری خواسته می شود با پلک زدن، ثابت کند که واقعاً خودش در برابر دوربین قرار گرفته،‌ نه صرفاً تصویری ثابت از او.

MasterCard این ویژگی را در اروپا در اختیار کاربران قرار داده است و اینک در یک تحقیق میدانی، مشخص گشته که بیش از ۹۲ درصد افراد ترجیح می دهند به جای وارد کردن گذرواژه، یک تصویر سلفی ثبت کرده و هویت خود را مشخص سازند.

 

در حال حاضر و با راهکارهای مختلف برای تایید هویت به شکل بیومتریک، به نظر می رسد که تایید چهره همچنان یکی از امن ترین راهکارها باشد. وال استریت ژورنال می نویسد که در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ گزارش شده که پایگاه داده ای مشمول اثر انگشت ۵.۶ میلیون نفر، از ادارات دولتی آمریکایی به سرقت رفته است.

در حالی که مقامات اشاره کرده اند که زمینه استفاده از این دیتابیس اکنون بسیار محدود است، با گذشت زمان و افزایش قدرت تکنولوژی ها، این احتمال داده می شود که هکرها بتوانند از دیتابیس مورد اشاره استفاده های بیشتری داشته باشند. این در حالیست که تایید هویت از طریق چهره همواره مستلزم حضور شخص است و شرکت های اوبر و مسترکارت هم به همین علت از آن برای سیستم های خود استفاده می کنند.

The post appeared first on .

ثبت سلفی چگونه جایگزین گذرواژه می شود؟

قبلاً گفته می شد که ثبت سلفی ناشی از خودشیفتگی فرد است اما اکنون شرکت های تکنولوژیک در پی آن هستند تا اهدافی پویاتر برای این کار یافته و ثبت یک تصویر با دوربین جلوی موبایل را جایگزین وارد کردن گذرواژه ها نمایند.

برخی شرکت ها این فرایند را آغاز کرده اند؛ برای مثال از ماه گذشته، سرویس حمل و نقل Uber از رانندگانش می خواهد که پیش از پذیرفتن درخواست مسافرین برای جا به جایی، یک سلفی بگیرند. این سلفی سپس به یکی از سرویس های ابری مایکروسافت موسوم به «Cognitive» انتقال داده می شود تا مشخص گردد که تصاویر هماهنگی لازم را با هم دارند.

اوبر اشاره می کند که در این بازه زمانی موفق بوده تا هویت ۹۹ درصد از رانندگانش را به شکل مداوم تایید کند.

از طرف دیگر MasterCard اپلیکیشن «Identity Check Mobile» را با همین هدف ارائه داده است. در همین اپلیکیشن کاربران می توانند با نگاه به دوربین جلوی موبایل، هویت خود را برای دستگاه مشخص سازند و حتی از مشتری خواسته می شود با پلک زدن، ثابت کند که واقعاً خودش در برابر دوربین قرار گرفته،‌ نه صرفاً تصویری ثابت از او.

MasterCard این ویژگی را در اروپا در اختیار کاربران قرار داده است و اینک در یک تحقیق میدانی، مشخص گشته که بیش از ۹۲ درصد افراد ترجیح می دهند به جای وارد کردن گذرواژه، یک تصویر سلفی ثبت کرده و هویت خود را مشخص سازند.

 

در حال حاضر و با راهکارهای مختلف برای تایید هویت به شکل بیومتریک، به نظر می رسد که تایید چهره همچنان یکی از امن ترین راهکارها باشد. وال استریت ژورنال می نویسد که در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ گزارش شده که پایگاه داده ای مشمول اثر انگشت ۵.۶ میلیون نفر، از ادارات دولتی آمریکایی به سرقت رفته است.

در حالی که مقامات اشاره کرده اند که زمینه استفاده از این دیتابیس اکنون بسیار محدود است، با گذشت زمان و افزایش قدرت تکنولوژی ها، این احتمال داده می شود که هکرها بتوانند از دیتابیس مورد اشاره استفاده های بیشتری داشته باشند. این در حالیست که تایید هویت از طریق چهره همواره مستلزم حضور شخص است و شرکت های اوبر و مسترکارت هم به همین علت از آن برای سیستم های خود استفاده می کنند.

The post appeared first on .

ثبت سلفی چگونه جایگزین گذرواژه می شود؟

روزیاتو: چگونه با نگاه به چهره افراد تشخیص دهیم دروغ می گویند؟

روزیاتو: چگونه با نگاه به چهره افراد تشخیص دهیم دروغ می گویند؟

به یقین هیچکسی روی کره ی زمین نیست که دوست داشته باشد دروغ بشنود، یا مسئله ای را که ناشی از یک حرف غیر واقعی است بپذیرد و فریب بخورد. اما آیا واقعاً راهی وجود دارد که متوجه شویم افراد در حال دروغ گفتن به ما هستند؟ رزیاتو در یکی از مطالب خواندنی اخیرش به پاسخ هایی مرتبط به همین پرسش پرداخته و از شما دعوت به عمل می آوریم در صورت تمایل به مطالعه این مطلب جالب بپردازید.

The post appeared first on .

روزیاتو: چگونه با نگاه به چهره افراد تشخیص دهیم دروغ می گویند؟

به یقین هیچکسی روی کره ی زمین نیست که دوست داشته باشد دروغ بشنود، یا مسئله ای را که ناشی از یک حرف غیر واقعی است بپذیرد و فریب بخورد. اما آیا واقعاً راهی وجود دارد که متوجه شویم افراد در حال دروغ گفتن به ما هستند؟ رزیاتو در یکی از مطالب خواندنی اخیرش به پاسخ هایی مرتبط به همین پرسش پرداخته و از شما دعوت به عمل می آوریم در صورت تمایل به مطالعه این مطلب جالب بپردازید.

The post appeared first on .

روزیاتو: چگونه با نگاه به چهره افراد تشخیص دهیم دروغ می گویند؟

الکترونیک آرتز چگونه بازیکن های فیفا را ارزیابی می کند

الکترونیک آرتز چگونه بازیکن های فیفا را ارزیابی می کند

Michael Mueller-Moehring فردی است که پشت امتیازدهی فوتبالیست های فیفا قرار داشته و هر ساله این مسئولیت طاقت فرسا را برعهده می گیرد. او پس از کنجکاوی های فراوان مردم، سرانجام طی مصاحبه ای با وبسایت از یک راز سرپوشیده فیفا پرده برداشت؛ الکترونیک آرتز چگونه رقم توانایی های فوتبالیست ها را انتخاب می کند؟ مایکل ابتدای صحبت های خود اعداد سرسام آوری را به زبان آورد.

بر اساس گفته او، آن ها برای فیفا 17 حدود 5.4 میلیون داده که پیرامون 700 باشگاه و 18 هزار بازیکن به دست آمده را بررسی کردند. این که گفتیم «طاقت فرسا» به همین مسئله اشاره داشتیم. سالیانه هزاران گزارش را مطالعه نموده و تمام توان خود را به کار بگیرید تا تجربه ای نزدیک به واقعیت به بازیکن ها هدیه بدهید. نهایت می بینید بعضی ها تنها به خاطر طرفدارای های کلیشه ای به قدرت فوتبالیست ها انتقاد می کنند.

http://digiato.com/wp-content/uploads/2016/09/frostbite-livingthedream-lg-w600.jpg

مایکل حرف هایش را با اشاره به نکته ای جالب ادامه داد؛ اگر بازیکنی ناشناخته دقایق پایانی به یک تیم معروف بپیوندد، تکلیف چیست؟ او گفت: «همیشه یک بازیکن از دسته دوم سوئد پیدا می کنیم که آخرین ثانیه ها تیمش را تغییر می دهد و تنها چیزی که شما از او می دانید، نام و سن و پستش هست. اکنون این فوتبالیست باید به لیست بازیکن های فیفا بپیوندد.» جواب مایکل خیلی جالب است.

آن ها کار خود را با حدس و گمان آغاز می کنند. عجیب هم نیست، می توانید امتیازات ذهنی داشته باشید تا با آمادگی بیشتری از هفت خوان ارزیابی بازیکن ها بگذرید. پس از این کار نوبت به مشاهده بازی های او می رسد. شاید اکنون از خود بپرسید آن ها چگونه وقت می کنند رفتار 18 هزار بازیکن را ببینند. گفته های مایکل نشان می دهند که این مرحله خیلی همکارانش را به چالش نمی کشد.

الکترونیک آرتز شبکه ای با بیش از 9000 کاربر برای خود دست و پا کرده است؛ گروهی که به «بررسی کنندگان داده» معروف هستند. با وجود این که شبکه آمریکایی ها عموما از جستجوگرهای حرفه ای بازیکن ها و مربی ها پر شده اما بعضی از تماشاگران هم توانسته اند راه خود را به گروه پیدا کنند. کسانی را می گوییم که فوتبال های بسیار بسیار زیادی می بینند. تمام این افراد باید با تماشای بازی ها، قابلیت فوتبالیست ها را ارزیابی کرده و به آن ها امتیازاتی بدهند.

اکنون نوبت به دریافت گزارشات بررسی کنندگان می رسد. بر اساس گفته مایکل، بازخوردهای به دست آمده وارد یک وب سایت امنیتی از استودیو سازنده می شوند. اینجا 300 ادیتور داده های موجود را گرفته و آن ها را بین 300 رشته و 35 دسته متفاوت تقسیم می کنند. الکترونیک آرتز هم از این داده ها برای امتیازدهی یا شاید بهتر باشیم بگوییم تعیین Rating [درجه] فوتبالیست ها استفاده می کند.

http://digiato.com/wp-content/uploads/2016/09/Screenshot-Original-w600-2.jpg

تمام این حرف ها نشان می دهند که آمریکایی ها برای ساخت فیفا، چه چالش هایی را پیش رو می گذارند. جالب اینجاست حرف های مایکل تنها به امتیازدهی بازیکن ها اشاره می کند. کافیست تا بقیه قسمت های مهم بازی همانند موشن کپچرینگ یا طراحی محیط را هم به صحبت هایش اضافه نماییم تا به معنای واقعی «برنامه ریزی» و «همکاری» برسیم.

طبیعتا این داده ها هیچگاه 100 درست نیستند. خود مایکل هم به این مسئله واقف بود و گفت شاید گزارشات به جزییات گوناگونی بپردازند اما تمام داستان را نمی گویند: «فکر کنید بایرن مونیخ، منچستر سیتی یا تیم پپ گواردیولا را گرفته اید. اگر سیستم شما بر اساس مالکیت توپ باشد طبیعتا پاس های بهتری نسبت به بقیه بازیکن ها می دهید. اما این بدین معنی نیست که پاس های شما همیشه عالی هستند.»

او معتقد است که به واسطه پیچیدگی های مرحله ارزیابی بازیکن ها، شماره ها به تنهایی نمی توانند قابلیت های بازیکن را نشان دهند: «این ارقام بیشتر وقت ها شرایط خاص را در نظر نمی گیرند.» جدا از این که تشخیص بعضی تواناهایی فوتبالیست ها همانند هوش یا انعطاف پذیری هم تقریبا غیر ممکن است. چون گزارشاتی نمی توانید پیرامون آن ها پیدا کنید.

بنابراین بررسی کنندگان داده مجبورند تا به واسطه نقش و سبک بازی فوتبالیست دست به انتخاب ارقام بعضی قسمت ها بزنند. اینجا مایکل به نکته فوق العاده جالبی اشاره می کند. با توجه به حرف ها او، الکترونیک آرتز یک سیستم «تعیین سقف ارقام لیگ» برای ساخت عنوانش به کار گرفته است. یک بازیکن حرفه ای لیگ جزیره را ببینید. او قدرت های تکنیکی اش همانند توانایی پاسکاری بین 80 تا 84 خواهد بود.

با این وجود یک فوتبالیست لیگ 2 هیچگاه توانایی هایش از رقم 70 تجاوز نمی کند. مایکل برای فهم بهتر حرف هایش از لیونل مسی کمک گرفت: «اگر مسی در لیگ ایرلند توپ می زد، بعضی از قدرت هایش به سادگی کاهش پیدا می کرد. چون او همانند سطح کنونی نخواهد بود. ما می خواهیم تا ارقام بازیکن ها بر پایه عملکرد واقعی آن ها باشد.»

مایکل افزود که این قضیه برای توانایی های فیزیکی متفاوت است. او گفت که اینجا محدودیتی وجود نداشته و بازیکن های سرعتی یا قدرتی زیادی می توانید سراسر جهان پیدا کنید. تمام حرف های مدیریت بخش ارزیابی فوتبالیست های فیفا نشان می دهند که لیگ هم روی بعضی قابلیت های بازیکن ها تاثیرگذار است.

http://digiato.com/wp-content/uploads/2016/09/frostbite-stadiums-lg-w600.jpg

شاید آن ها این گونه می خواهند تا تفاوت قدرت تیم ها را ملموس تر نشان دهند. گزارشاتی که بررسی کنندگان داده ها به الکترونیک آرتز می دهند را که هنوز به یاد دارید؟ پرسش اینجاست آمریکایی ها چگونه با این همه داده به یک رقم می رسند. مایکل اذعان داشت که استودیو سازنده از یک فرمول استفاده می کند.

طبیعتا اینجا باید پایان ماجراجویی امتیازدهی بازیکن ها باشد اما متاسفانه هنوز به خوان نهایی نرسیده ایم. بعضی بازیکن ها با فرمول سازگار نیستند. ساده تر بگوییم، هنگامی داده ها به الگوریتم الکترونیک آرتز وارد می شوند، سازنده میبیند که امتیازات تعدادی از فوتبالیست ها عجیب بوده و به عملکرد واقعی آن ها نزدیک نیست.

http://digiato.com/wp-content/uploads/2016/09/frostbite-reus-lg-w600.jpg

مایکل برای اثبات حرف های خود از توماس مولر آلمانی نام برد. او گفت این بازیکن توانایی های متفاوتی نداشته و همین مسئله کار را برای آن ها سخت می کند: «او همیشه نقطه های درست زمین را می یابد. این فوق العادست اما او نه دریبل زن حرفه ای است و نه شوت هایش قدرت کافی دارند. اگر بخواهید به مولر امتیاز بدهید، رقم نهایی چندان منطقی نیست. خیلی پایین است.»

بنابراین خود الکترونیک آرتز بعضی اوقات امتیازات را افزایش می دهد. با توجه به گفته مایکل، استودیو سازنده می تواند همین کار را وارونه انجام داده و رقم فوتبالیستی را کاهش دهد، ولی هیچگاه چنین اتفاقی نیافته است. تمام داستان ارزیابی بازیکن ها از زبان یکی سازندگان فیفا همین بود که خواندید. مشتاقیم که بدانیم کونامی برای امتیازدهی به بازیکن های PES از چه راه هایی استفاده می کند.

The post appeared first on .

الکترونیک آرتز چگونه بازیکن های فیفا را ارزیابی می کند

Michael Mueller-Moehring فردی است که پشت امتیازدهی فوتبالیست های فیفا قرار داشته و هر ساله این مسئولیت طاقت فرسا را برعهده می گیرد. او پس از کنجکاوی های فراوان مردم، سرانجام طی مصاحبه ای با وبسایت از یک راز سرپوشیده فیفا پرده برداشت؛ الکترونیک آرتز چگونه رقم توانایی های فوتبالیست ها را انتخاب می کند؟ مایکل ابتدای صحبت های خود اعداد سرسام آوری را به زبان آورد.

بر اساس گفته او، آن ها برای فیفا 17 حدود 5.4 میلیون داده که پیرامون 700 باشگاه و 18 هزار بازیکن به دست آمده را بررسی کردند. این که گفتیم «طاقت فرسا» به همین مسئله اشاره داشتیم. سالیانه هزاران گزارش را مطالعه نموده و تمام توان خود را به کار بگیرید تا تجربه ای نزدیک به واقعیت به بازیکن ها هدیه بدهید. نهایت می بینید بعضی ها تنها به خاطر طرفدارای های کلیشه ای به قدرت فوتبالیست ها انتقاد می کنند.

(image)

مایکل حرف هایش را با اشاره به نکته ای جالب ادامه داد؛ اگر بازیکنی ناشناخته دقایق پایانی به یک تیم معروف بپیوندد، تکلیف چیست؟ او گفت: «همیشه یک بازیکن از دسته دوم سوئد پیدا می کنیم که آخرین ثانیه ها تیمش را تغییر می دهد و تنها چیزی که شما از او می دانید، نام و سن و پستش هست. اکنون این فوتبالیست باید به لیست بازیکن های فیفا بپیوندد.» جواب مایکل خیلی جالب است.

آن ها کار خود را با حدس و گمان آغاز می کنند. عجیب هم نیست، می توانید امتیازات ذهنی داشته باشید تا با آمادگی بیشتری از هفت خوان ارزیابی بازیکن ها بگذرید. پس از این کار نوبت به مشاهده بازی های او می رسد. شاید اکنون از خود بپرسید آن ها چگونه وقت می کنند رفتار 18 هزار بازیکن را ببینند. گفته های مایکل نشان می دهند که این مرحله خیلی همکارانش را به چالش نمی کشد.

الکترونیک آرتز شبکه ای با بیش از 9000 کاربر برای خود دست و پا کرده است؛ گروهی که به «بررسی کنندگان داده» معروف هستند. با وجود این که شبکه آمریکایی ها عموما از جستجوگرهای حرفه ای بازیکن ها و مربی ها پر شده اما بعضی از تماشاگران هم توانسته اند راه خود را به گروه پیدا کنند. کسانی را می گوییم که فوتبال های بسیار بسیار زیادی می بینند. تمام این افراد باید با تماشای بازی ها، قابلیت فوتبالیست ها را ارزیابی کرده و به آن ها امتیازاتی بدهند.

اکنون نوبت به دریافت گزارشات بررسی کنندگان می رسد. بر اساس گفته مایکل، بازخوردهای به دست آمده وارد یک وب سایت امنیتی از استودیو سازنده می شوند. اینجا 300 ادیتور داده های موجود را گرفته و آن ها را بین 300 رشته و 35 دسته متفاوت تقسیم می کنند. الکترونیک آرتز هم از این داده ها برای امتیازدهی یا شاید بهتر باشیم بگوییم تعیین Rating [درجه] فوتبالیست ها استفاده می کند.

(image)

تمام این حرف ها نشان می دهند که آمریکایی ها برای ساخت فیفا، چه چالش هایی را پیش رو می گذارند. جالب اینجاست حرف های مایکل تنها به امتیازدهی بازیکن ها اشاره می کند. کافیست تا بقیه قسمت های مهم بازی همانند موشن کپچرینگ یا طراحی محیط را هم به صحبت هایش اضافه نماییم تا به معنای واقعی «برنامه ریزی» و «همکاری» برسیم.

طبیعتا این داده ها هیچگاه 100 درست نیستند. خود مایکل هم به این مسئله واقف بود و گفت شاید گزارشات به جزییات گوناگونی بپردازند اما تمام داستان را نمی گویند: «فکر کنید بایرن مونیخ، منچستر سیتی یا تیم پپ گواردیولا را گرفته اید. اگر سیستم شما بر اساس مالکیت توپ باشد طبیعتا پاس های بهتری نسبت به بقیه بازیکن ها می دهید. اما این بدین معنی نیست که پاس های شما همیشه عالی هستند.»

او معتقد است که به واسطه پیچیدگی های مرحله ارزیابی بازیکن ها، شماره ها به تنهایی نمی توانند قابلیت های بازیکن را نشان دهند: «این ارقام بیشتر وقت ها شرایط خاص را در نظر نمی گیرند.» جدا از این که تشخیص بعضی تواناهایی فوتبالیست ها همانند هوش یا انعطاف پذیری هم تقریبا غیر ممکن است. چون گزارشاتی نمی توانید پیرامون آن ها پیدا کنید.

بنابراین بررسی کنندگان داده مجبورند تا به واسطه نقش و سبک بازی فوتبالیست دست به انتخاب ارقام بعضی قسمت ها بزنند. اینجا مایکل به نکته فوق العاده جالبی اشاره می کند. با توجه به حرف ها او، الکترونیک آرتز یک سیستم «تعیین سقف ارقام لیگ» برای ساخت عنوانش به کار گرفته است. یک بازیکن حرفه ای لیگ جزیره را ببینید. او قدرت های تکنیکی اش همانند توانایی پاسکاری بین 80 تا 84 خواهد بود.

با این وجود یک فوتبالیست لیگ 2 هیچگاه توانایی هایش از رقم 70 تجاوز نمی کند. مایکل برای فهم بهتر حرف هایش از لیونل مسی کمک گرفت: «اگر مسی در لیگ ایرلند توپ می زد، بعضی از قدرت هایش به سادگی کاهش پیدا می کرد. چون او همانند سطح کنونی نخواهد بود. ما می خواهیم تا ارقام بازیکن ها بر پایه عملکرد واقعی آن ها باشد.»

مایکل افزود که این قضیه برای توانایی های فیزیکی متفاوت است. او گفت که اینجا محدودیتی وجود نداشته و بازیکن های سرعتی یا قدرتی زیادی می توانید سراسر جهان پیدا کنید. تمام حرف های مدیریت بخش ارزیابی فوتبالیست های فیفا نشان می دهند که لیگ هم روی بعضی قابلیت های بازیکن ها تاثیرگذار است.

(image)

شاید آن ها این گونه می خواهند تا تفاوت قدرت تیم ها را ملموس تر نشان دهند. گزارشاتی که بررسی کنندگان داده ها به الکترونیک آرتز می دهند را که هنوز به یاد دارید؟ پرسش اینجاست آمریکایی ها چگونه با این همه داده به یک رقم می رسند. مایکل اذعان داشت که استودیو سازنده از یک فرمول استفاده می کند.

طبیعتا اینجا باید پایان ماجراجویی امتیازدهی بازیکن ها باشد اما متاسفانه هنوز به خوان نهایی نرسیده ایم. بعضی بازیکن ها با فرمول سازگار نیستند. ساده تر بگوییم، هنگامی داده ها به الگوریتم الکترونیک آرتز وارد می شوند، سازنده میبیند که امتیازات تعدادی از فوتبالیست ها عجیب بوده و به عملکرد واقعی آن ها نزدیک نیست.

(image)

مایکل برای اثبات حرف های خود از توماس مولر آلمانی نام برد. او گفت این بازیکن توانایی های متفاوتی نداشته و همین مسئله کار را برای آن ها سخت می کند: «او همیشه نقطه های درست زمین را می یابد. این فوق العادست اما او نه دریبل زن حرفه ای است و نه شوت هایش قدرت کافی دارند. اگر بخواهید به مولر امتیاز بدهید، رقم نهایی چندان منطقی نیست. خیلی پایین است.»

بنابراین خود الکترونیک آرتز بعضی اوقات امتیازات را افزایش می دهد. با توجه به گفته مایکل، استودیو سازنده می تواند همین کار را وارونه انجام داده و رقم فوتبالیستی را کاهش دهد، ولی هیچگاه چنین اتفاقی نیافته است. تمام داستان ارزیابی بازیکن ها از زبان یکی سازندگان فیفا همین بود که خواندید. مشتاقیم که بدانیم کونامی برای امتیازدهی به بازیکن های PES از چه راه هایی استفاده می کند.

The post appeared first on .

الکترونیک آرتز چگونه بازیکن های فیفا را ارزیابی می کند