Tagمروری در

مروری بر اظهارنظرهای جنجالی ایلان ماسک؛ در ذهن میلیاردر آمریکایی چه می گذرد؟

مروری بر اظهارنظرهای جنجالی ایلان ماسک؛ در ذهن میلیاردر آمریکایی چه می گذرد؟

ایلان ماسک مدیرعامل تسلا و اسپیس اکس، هفته پرمشغله ای را پشت سر گذاشت. او چند روز قبل با ترامپ در کاخ سفید دیدار کرد و در عین ناباوری، «» مدیرعامل سابق اکسان موبیل را گزینه مناسبی برای تصدی وزارت امور خارجه عنوان نمود. او همچنین زمان برگزاری دور دوم مسابقات هایپرلوپ را نیز اعلام کرد.

اما در کنار این هیاهو، ماسک هنوز همان آدم قبلیست و هر از گاهی، ایده های عجیب و غریب را در ذهن پرورانده و بر زبان جاری می سازد. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به چهارده ایده دیوانه وار این کارآفرین آمریکایی.

ماسک تا سال 2024 ارسال انسان به مریخ را آغاز می کند. او می گوید «راندووی مداری زمین و مریخ هر 26 ماه رخ می دهد، که یکی در سال 2018 و دیگری در سال 2020 خواهد بود. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، تا سال 2025 روی سیاره سرخ قدم خواهیم گذاشت.»

مدیرعامل اسپیس اکس وضعیت نظام سیاسی مریخ را نوعی دموکراسی مستقیم تصور می کند که در آن، هیچ فردی نماینده مردم نیست، و افراد مستقیماً در مورد موضوعات مختلف نظر خود را ابراز می کنند. او این رویکرد را برای دوام بیشتر ساختار اجتماعی مناسب تر می داند.

مدیرعامل تسلا صرفاً به حفظ جان فضانوردان در مریخ فکر نمی کند. او قصد دارد شهری کامل و دائمی را روی سیاره سرخ ایجاد کند که همه چیز در آن وجود خواهد داشت، از کارگاه ریخته گری تا فست فود.

او در ماه سپتامبر همزمان با اعلام برنامه هایش برای نحوه ارسال انسان به مریخ، اعلام کرد نخستین سفر به این سیاره واقعاً خطرناک خواهد بود و احتمال مرگ و میر بسیار بالاست. بنابراین افرادی که به این مسیر قدم می گذارند، واقعاً باید آماده مرگ باشند.

به عقیده مدیرعامل اسپیس اکس، مردن در فضای لایتناهی چندان هم بد نیست. او می گوید «بالاخره باید جایی را برای مردن انتخاب کنیم، و چه جایی بهتر از کره مریخ؟»

ماسک می گوید منصرف کردن مردم از بکارگیری ماشین های خودران، معادل با کشتن آنهاست. او در انتقاد به پوشش رسانه ای وضعیت خودروهای تسلا اظهار داشت: «پوشش گسترده تصادفات سیستم خودران بسیار آزاردهنده است، به خصوص اینکه در هر سال تقریباً 1.2 میلیون نفر بر اثر تصادفات انسانی از بین می روند و هیچ سخنی از آنها به میان نمی آید.»

مدیرعامل تسلا در پاسخ به مسئولیت پذیری تسلا در برابر تصادفات ماشین های خودران، این وضعیت را به گیر کردن در آسانسور تشبیه کرد و گفت: «آیا وقتی آسانسوری در هر جای دنیا خراب می شود، شرکت سازنده آن مستقیماً پاسخگوست؟»

ماسک زمانی که از نقشه هایش برای ارسال انسان به مریخ فارغ می شود، به این موضوع فکر می کند که شاید انسان ها در بازی های کامپیوتری تمدن های دیگر جهان هستی حضور دارند. او می گوید: «بحث در این مورد دیوانه کننده است. در واقع به جایی رسیدم که تمام گفتگوهایم به هوش مصنوعی/شبیه سازی ختم می شد، بنابراین تصمیم گرفتم دیگر در این مورد صحبت نکنم.»

البته ماسک هنوز هم معتقد است موضوع فوق کاملاً ارزش بحث کردن را دارد. به عقیده او احتمال اینکه ما انسان ها در محیط واقعیت مجازی و شبیه سازی شده از سوی موجودات هوشمند دیگر زندگی می کنیم، نه در واقعیت حقیقی، بسیار زیاد است.

در واقع، کارآفرین آمریکایی می گوید باید امیدوار باشیم که در نوعی محیط شبیه سازی شده زندگی کنیم، وگرنه آینده خوبی در انتظارمان نخواهد بود: «اگر پیشرفت تمدن متوقف شده باشد، احتمالاً فاجعه ای نابودکننده رخ داده که کل تمدن را از بین برده. بنابراین امیدوارم واقعیت کنونی ما، واقعیت مجازی تمدنی دیگر باشد، وگرنه یا آنقدر پیشرفت می کنیم که واقعیت را از مجاز تشخیص نخواهیم داد، یا دیگر تمدنی در کار نخواهد بود.»

ایلان ماسک می گوید انسان ها همین حالا هم سایبورگ هستند. او با اشاره به توانایی ما در دنیای دیجیتال و تأثیرگذاری از طریق ارتباطات الکترونیکی و رسانه های اجتماعی، نوع بشر را صاحب نیروهای مافوق طبیعی دانست: «هرکدام از ما در حال حاضر قدرت و امکاناتی را در اختیار داریم که بیست سال قبل، رئیس جمهور آمریکا هم از آنها بی بهره بود. ما می توانیم به هر سؤالی پاسخ دهیم، با دوستانمان به صورت ویدیویی گفتگو کنیم، و در آن واحد پیامی را به دست میلیون ها نفر در سرتاسر جهان برسانیم.»

گام بعدی چیست؟ به عقیده ماسک باید از سطح سایبورگ نیز فراتر برویم و لایه ای دیجیتال و هوشمند را به ساختار مغز خود اضافه کنیم، تا در آینده به «حیوانات خانگی» برای موجودات صاحب هوش مصنوعی تبدیل نشویم. او می گوید: «تنها راه برای پیشگیری از این وضعیت، استفاده از یک لایه هوش مصنوعی است که می تواند به صورت همگام با بدن انسان کار کند.» او طی ماه آینده میلادی قصد دارد اطلاعات بیشتری را در مورد این ایده جذاب و هیجان انگیز موسوم به neural lace مطرح سازد.

ایلان ماسک چندی پیش اعلام کرد از ترافیک شهری خسته شده و ناگهان فکری در ذهنش جرقه زده: حفر تونل در زیر شهر برای دور زدن ترافیک. اگرچه همگان فکر می کردند این پیام مدیرعامل تسلا به شوخی شبیه است، اما او چند روز قبل نوشت «پیشرفت خوبی در برنامه تونل ها داشتیم، و ظرف یک ماه آینده حفاری را آغاز خواهیم کرد.»

اما در نهایت، مدیرعامل اسپیس اکس، هوش مصنوعی را بزرگ ترین تهدید برای بقای انسان می داند. او معتقد است «باید سازوکار نظارتی دقیقی را در سطح ملی و بین المللی به اجرا درآوریم تا اقدامی احمقانه را انجام ندهیم.»

The post appeared first on .

مروری بر اظهارنظرهای جنجالی ایلان ماسک؛ در ذهن میلیاردر آمریکایی چه می گذرد؟

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور

«با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید»

این یکی از معروف ترین جملات تبلیغاتی مربوط به بیست و چند سال پیش است که در آن زمان، از علاقمندان دعوت می شد تا از «نخستین شبکه تلفن متحرک جیبی» کشور استفاده کنند.

برای آشنایی بیشتر ایرانیان با مقوله تلفن همراه، مخابرات تصمیم گرفت در روزنامه ها تبلیغاتی داشته باشد و تکنولوژی جدید را به مردم بشناساند. یکی از اولین جملاتی که در روزنامه های سیاه و سفید بیست و چند سال پیش نقش بست، چنین بود: «شبکه تلفن متحرک به دو صورت قابل نصب در خودرو و دستی در اختیار متقاضی قرار داده می‌ شود تا در حال تردد، توقف در منزل یا محل کار مورد استفاده قرار گیرد.»

ثبت نام تلفن همراه در کشور ما از تیر ماه ۱۳۷۲ آغاز شد و در تابستان ۱۳۷۳، حدود ۱۰۰۰ مشترک قادر به دریافت و برقراری تماس با استفاده از شبکه ای نوین بودند. پس از گذشت یک سال، تعداد مشترکین به حدود ۹ هزار نفر رسیده بود. البته برای مدتی، تعداد مشترکین به شکل انفجاری افزایش پیدا نکرد. در واقع، قیمت تمام شده بالا برای سیم کارت و خود موبایل، آن را تبدیل به کالایی کاملاً لوکس کرده بود و گویی عموم مردم چندان باور نکرده بودند که چنین وسیله ای در آینده بیش از حد مورد نیازشان خواهد بود.

در نیمه دوم سال ۱۳۷۴ بود که بالاخره شوق و اشتیاق بهره گیری از تکنولوژی نوین موبایل، مردم را فرا گرفت و استقبالی گسترده از این فناوری به عمل آمد، به طوری که صف های طویلی شکل گرفت و افراد برای ثبت نام ساعت ها در صف ایستادند.

در همان زمان پوشش شبکه گسترش می یافت. پس از تهران، شهرهای بزرگ کشور نظیر مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز تحت پوشش شبکه قرار گرفتند. سپس در سال ۱۳۷۵ تعداد ۲۸ شهر دیگر قادر به استفاده از فناوری موبایل شدند و افرادی که ثبت نام کرده بودند، سیم کارت هایشان را دریافت کردند. البته در مقاطعی از زمان تعداد بالای متقاضیان دریافت سیم کارت و تلفن همراه از حجم برآورد شده و ظرفیت ها بیشتر بود و همین مسئله گاهی باعث کندی روند تحویل سیم کارت می شد.

در مقطع زمانی مورد بحث، تمام تمرکز اولین اپراتور کشور بر روی گسترش پوشش شبکه Voice در شهرهای مختلف قرار داشت و ایجاد زیرساخت ها و امکانات تازه تری مانند SMS یا Data در اولویت های بعدی قرار می گرفت.

پس از ایجاد پوشش شبکه موبایل در تمام شهرها، همراه اول به سراغ فراهم کردن قابلیت دیگری به نام SMS رفت و آن را در اختیار مشترکان قرار داد.

همراه اول در سال ۱۳۸۰ توسعه زیرساخت برای تجهیز شبکه به پیام کوتاه را آغاز کرد و یک سال بعد، سرویس مذکور را به شکل ثبت نامی در اختیار کاربرانی که مایل به استفاده از آن بودند قرار داد. علت تاخیر در ارائه قابلیت ارسال و دریافت پیامک، ایجاد بسترهای بهینه تر برای Voice (مکالمه صوتی) و همچنین اولویت داشتن آن بر SMS بوده است.

البته افزایش پوشش پیامک هم داستانی مشابه با خود تماس تلفنی داشت. هرچند در این فاز، توسعه با سرعت بسیار بیشتری انجام گرفت. ارسال و دریافت پیامک اولین بار در تهران امکان پذیر شد و در ادامه با تجهیز تمام مراکز استان و شهرها به SMS Center، پشتیبانی از این ویژگی هم در اختیار تمام کاربران قرار گرفت.

ایرانسل؛ اپراتور دوم

mg_0242-w6001

در آذر ماه ۱۳۸۴، مجوز اپراتور دوم از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کشور و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای شرکت ایرانسل صادر شد.

نزدیک به یک سال بعد و در تاریخ ۲۹ مهر ماه ۱۳۸۵ آنتن دهی در شبکه ایرانسل در سه شهر تهران، مشهد و تبریز آغاز شد. اگرچه سیم کارت های ایرانسل ابتدا در شهرهای کمی آنتن دهی داشتند ولی این اپراتور با استفاده از تخصص شریک خارجی خود به نام MTN، چند ویژگی را به صورت یک جا در اختیار کاربران قرار داد در حالی که اپراتور اول با استفاده از استعدادهای داخلی در پی گسترش قابلیت های نوین بود.

اگر کاربر ایرانسل بودید و در شهرهای محدودی حضور داشتید که پوشش آنتن دهی در آن وجود داشت، دسترسی به تماس تلفنی، پیامک و اینترنت موبایل هم امکان پذیر بود.

ایرانسل در ادامه فعالیت خود اینترنت موبایل از نوع GPRS را در اختیار کاربران قرار داد که در واقع نسل 2.75G شبکه های موبایل به حساب می آید. همراه اول هم تقریباً در همان تاریخ اینترنت نسل 2G و 2.5G را در اختیار مشترکانش گذاشت و در سال ۸۶ آن را به نسل 2.75G ارتقاء بخشید.

پس از ورود ایرانسل به عرصه بازی و همچنین ارائه خدمات نسل 2.75G از سوی هر دو اپراتور، برای مقطعی کوتاه، استانداردهای مخابراتی ایران تقریباً با جهان تطابق و هماهنگی داشت و کاربران ایرانی هم از همان ویژگی هایی بهره می بردند که در اختیار شهروندان دیگر کشورهای پیشرفته جهان بود.

اما نسل سوم شبکه مخابراتی که آن را به اختصار 3G می نامیم، در پایان سال ۲۰۰۷ در حال فراگیر شدن بود. در واقع، در دسامبر ۲۰۰۷ (آذر ۱۳۸۶) تعداد ۱۹۰ اپراتور در ۴۰ کشور جهان خدمات نسل سوم را به مشتریان خود ارائه کردند. همانگونه که اشاره کردیم در آن زمان کاربران ایرانی از ارتباط GPRS بهره می بردند.

با عرضه فراگیر فناوری 3G در سراسر جهان، دوران طلایی هماهنگی شبکه مخابراتی ایران با استانداردهای جهانی پایان یافت. از سوی دیگر دولت نهم هم علاقه چندانی به گسترش دسترسی زودهنگام تکنولوژی 3G و افزایش سرعت اینترنت نداشت. حتی زمانی که پس از چند سال، اپراتور سوم کار خود را با ارائه این فناوری آغاز کرد، ملزم به محدود کردن سرعت اینترنت تا یک مگابیت شد.

رایتل؛ اپراتور سوم

رایتل که در سال ۱۳۸۶ (تحت عنوان شرکت ارتباطات شمس تامین نوین) تاسیس شده بود، در دی ماه ۱۳۸۸ پروانه ارائه خدمات نسل ۳ را دریافت نمود، اما کار خود را از خرداد ۱۳۹۰ آغاز کرد.

اما وجه تمایز رایتل با همراه اول و ایرانسل چه بود؟ بیشتر این تفاوت را می توان در نسل سوم شبکه مخابراتی دید که در کنار کیفیت بالاتر مکالمه، سرعت اینترنت بیشتری را هم در اختیار کاربران قرار می داد. البته همانگونه که می دانید، دو اپراتور اول پروانه مورد نیاز برای ارائه چنین خدماتی را به مشتریان خود در اختیار نداشتند.

دولت دهم در ابتدا انحصاری ۲ ساله را برای رایتل در نظر گرفته بود و قرار شد در این مدت، تنها رایتل ارائه دهنده خدمات نسل سوم شبکه باشد و دو اپراتور دیگر، از همان تکنولوژی ارتقا یافته نسل دوم (نسل2.75) استفاده کنند. در نتیجه چنین تصمیمی، برخی کاربران اپراتورهای اول و دوم برای استفاده از امکاناتی که در آن زمان در جهان کاملاً فراگیر شده بود، مجبور به خرید سیم کارت های اپراتور سوم می شدند.

از سوی دیگر تاخیر خود اپراتور سوم در ارائه خدمات هم بر افزایش دوره انحصارش می افزود. در نهایت هم پروانه انحصاری رایتل تا تابستان ۹۳ تمدید شد.

پایان انحصار رایتل

اگرچه انحصار رایتل به دست دولت دهم امضا شده بود ولی دولت یازدهم که در تابستان ۱۳۹۲ روی کار آمد، با وجود تاکیدی که بر پیشبرد تکنولوژی های روز در مبحث فناوری اطلاعات داشت، پروانه انحصاری رایتل را لغو نکرد و به همین شکل، اپراتور سوم تا شهریور ۱۳۹۳ تنها ارائه دهنده خدمات G3 به ایرانیان بود.

این محدودیت در دولت یازدهم برداشته شد و پس از پایان زمان انحصار رایتل، وزیر ارتباطات اعلام کرد که  را در اختیار دارند.

از همان زمان به بعد بود که همراه اول و ایرانسل که به ترتیب بیشترین جمعیت مشترکین را در اختیار داشتند، موفق به آغاز توسعه شبکه پهن باند خود و استفاده از تکنولوژی های به روز دنیا شدند.

 آیا درب پیشرفت به سوی اپراتورهای مخابراتی باز است؟

 در حالی که ابتدای سال ۲۰۰۸، تازه فناوری 3G در جهان فراگیر شده بود، در سال ۲۰۰۹ تکنولوژی 4G از راه رسید که می توانست در بهترین حالت خود، سرعتی معادل ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه را به ارمغان آورد. اکنون اپراتورهای کشور ما در حال تلاش هستند تا همین فناوری را به شکل فراگیر در اختیار شهروندان قرار دهند.

آماری که مدتی پیش از سوی «OpenSignal» منتشر شد هم. ایران که سال پیش رسماً آخرین کشور در لیست پوشش 4G بود و میانگین سرعت 3 مگابیت را ارائه می کرد، اکنون چند پله بالاتر آمده و میانگین سرعت خود را به ۱۱ مگابیت بر ثانیه رسانده است.

در این بین OpenSignal همچنین اشاره کرده بود که ۴۷ درصد از شبکه موبایل در ایران، تحت پوشش فناوری 4G قرار گرفته که این هم البته خبر خوشحال کننده ای است. اما آیا اپراتورهای ایرانی در ادامه قادر به بالا بردن سطح این پوشش هستند؟

همراه اول اکنون ۲۳ ساله است، در حالی که ایرانسل چندی پیش ۱۰ سالگی اش را جشن گرفت. بعد از گذشت این سال ها، هنوز در شهرهای بزرگ مشکلات آنتن دهی (نقاط کور) وجود دارد و کاربران در تمام مواقع قادر به دریافت یک سرویس کاملاً مطلوب نیستند. از سوی دیگر همانگونه که در این نوشته اشاره شد، در مقاطعی اپراتورها از استانداردهای جهانی عقب تر بوده اند. در مطلب بعدی، تصمیم داریم به همین موارد پرداخته و علت ضعف های کنونی اپراتورهای بزرگ ایران را مورد بررسی قرار دهیم.

The post appeared first on .

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور