Tagرنو

کم باد برانید؛ تجربه کویر نوردی با رنو داستر و رنو کولئوس 2017

کم باد برانید؛ تجربه کویر نوردی با رنو داستر و رنو کولئوس 2017

در ادامه تست و بررسی جدیدترین محصول رنو یعنی کولئوس نسل جدید  که توسط شرکت نگین خودرو به عنوان نماینده رسمی شرکت رنو صورت پذیرفته است، اصحاب رسانه آخر هفته ای را به بررسی رنو کولئوس در کویر پرداختند.

می توان این برنامه را اولین در نوع خود نام گذاری کرد که یک شرکت عرضه کننده، چنین شرایطی را برای تست و بررسی محصولش در نظر گرفته است.

با توجه به این که رنو کولئوس هنوز مراحل شماره گذاری را طی نکرده است به کمک خودروبر به کویر انتقال داده شد و اصحاب خودرویی هم با محصولات دیگر این شرکت یعنی رنو سیمبل و داستر تک و دو دیفرانسیل به همراه تیم آفرود اسب بخار، راهی مقصد نهایی یعنی شهر ابوزیدآباد و محل برگزاری تست در نزدیکی کویر ریگ جن شدند.

آنچه در ادامه می خوانید نگاهی به قابلیت های خارج جاده ای دو کراس اور شرکت رنو یعنی داستر دو دیفرانسیل و به خصوص رنو کولئوس خواهد بود و در مطلبی جداگانه به تجربه سفر جاده ای با رنو سیمبل نیز خواهیم پرداخت.

نگاهی سریع به رنو کولئوس و داستر

رنو کولئوس همین چند هفته پیش بود که به صورت رسمی در نمایشگاه خودروی تهران در شهر آفتاب  از آن پرده برداری شد. محصولی که نسل گذشته آن با شکست های بسیار زیادی مواجه شد و رنو با تجربه این شکست، نه تنها کولئوس را با تغییرات عظیمی در نسل جدید آن همراه کرده است، بلکه برنامه کاملا متفاوتی برای عرضه آن نیز در نظر گرفته که یکی از این برنامه ها برگزاری چنین تست هایی با توجه به کلاس این خودرو است.

رنو داستر هم چند سالی است که به صورت کاملا ناشناخته ای در بازار ما عرضه می شود و باید این سفر را یکی از اولین برنامه های بررسی این محصول دانست. رنو داستر در بسیاری از بازارهای جهانی با نام داچیا داستر در حال عرضه است و یکی از ارزان ترین کراس اوور های جهان محسوب می شود.

این محصول را باید به نوعی نسخه کراس اور تندر90 و نسل جدید آن یعنی سیمبل دانست زیرا از پلت فرمی مشترک سود می برند. داستر از سال 2010 میلادی در حال عرضه است و قرار است نسل جدید آن با زبان طراحی متفاوت شرکت رنو به زودی رونمایی شود.

داستر در دو مدل تک و دودیفرانسیل در نسخه اتوماتیک در این برنامه حضور داشت. پیش تر به صورت کامل به معرفی رنو کولئوس و مقایسه آن با رقبا پرداخته ایم که می توانید مقاله مربوطه را از اینجا مطالعه بفرمایید.

با این حال اگر بخواهیم به صورت تیتر وار از مشخصات فنی آن بگوییم باید عنوان کرد که رنو کولئوس با موتور 2.5 لیتری 4 سیلندر مجهز به جعبه دنده CVT با حداکثر قدرت 170 اسب بخار و 226 نیوتن متر گشتاور است که نیرو را به صورت دائمی به هر چهار چرخ می رساند.

سیستم تعلیق این خودرو در جلو از نوع مک فرسون و در عقب از نوع مستقل مولتی لینک است. رنو داستر هم با موتور 2 لیتری 4 سیلندر و 135 اسب بخاری و 195 نیوتن متر گشتاور دارد که به کمک جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک نیرو را به هر چهارچرخ انتقال می دهد.

سیستم تعلیق داستر دو دیفرانسیل نیز در جلو از نوع مک فرسون و در عقب از نوع مولتی لینک است و در سه حالت چهارچرخ متحرک دائمی، چرخ جلو و چهارچرخ اتوماتیک نیرو را تقسیم می کند.

اما در نمونه تک دیفرانسیل با تعلیق ساده تر میله یک پارچه در محور عقب مواجه هستیم که باعث تضعیف هندلینگ و کیفیت سواری این مدل در مقایسه با نمونه دو دیفرانسیل می شود.

در کل رنو داستر از سیستم تعلیق مکانیکی تری بهره می برد و خبری از سیستم های کمکی و سنسورهای برقی که در کولئوس وجود دارد نیست.

تجربه رانندگی با رنو داستر در سفر

داستر به دلیل دارا بودن فرمان هیدرولیکی فرمان سنگین تری به نسبت نمونه های برقی همچون کولئوس دارد. فضای پای سرنشینان عقب و همینطور فضای سر به نسبت سیمبل بیشتر است و همینطور تعلیق عقب آن در حین گذر از دست انداز ها و جاده های کم کیفیت آرامش بیشتری را برای سرنشینان عقبی فراهم می کند.

صدای وارده به کابین در سرعت های بالا معقول است و تنها در حین معکوس کشیدن و تخته کردن گاز صدای موتور به داخل کابین نفوذ پیدا می کند.

جعبه دنده داستر همانند دیگر مدل های رنو اجازه پر کردن دور موتور را به راننده می دهد و شرایط تعویض کردن دنده در حالت تیپ ترونیک هم حس واقعی از تعویض دنده به صورت دستی را به راننده القا می کند.

در ادامه یک تست درگ در حال حرکت بین دو داستر را برگزار کردیم که هر دو خودرو با 5 سرنشین و فضای بار فول در حال حرکت بودند. در آغاز حرکت رنو داستر دودیفرانسیل پابه پای مدل تک دف به دلیل این که قدرت را به هر چهارچرخ منتقل می کند حرکت می کرد اما در ادامه داستر تک دف به دلیل وزن کمتر توانست جلو بیافتد و این مسئله در حین تست درگ با مدل سیمبل نیز تکرار شد.

دنده چهارم داستر هم گشتاور کافی برای شتاب گیری در زمان های لازم را فراهم می کند و نمی توان آن را یک اور داریو دانست. اگر شتاب بیشتری درخواست کنید با سنگین کردن دنده، جعبه دنده این کار را انجام خواهد داد.

در مجموع سواری با هر دو نسخه داستر در جاده را به نسبت خوب ارزیابی می کنیم. که حضور کروز کنترل هم می تواند شرایط را برای راننده آسان تر کند.

آماده سازی برای آفرود

در حدود ساعت 2 بعد از ظهر بود که به محل تست خارج جاده ای رسیدم. پس از صرف ناهار در دل کویر، کولئوس بالاخره از بالابر پایین آمد.

پس از کم کردن باد لاستیک های آن که به منظور ایجاد سطح مقطع مناسب لاستیک ها در حین گذر از رمل های شنی صورت می پذیرفت و با مشخص شدن مسیر خارج جاده ای، کولئوس برای صعود و فرود از رمل های شنی آماده نبردی شد که شاید در نگاه اول چندان تناسخی با یک کراس اور شهری نداشت.

کم کردن باد تایرها برای گذر از مسیرهای شنی نرم، روشی مرسوم و جهانی در آفرود است و تایرهای مخصوص آفرود به گونه ای طراحی می شوند که تحمل رانندگی با فشار باد بسیار پایین (کمتر از 10 PSA) را نیز داشته باشند، اما برای خودروهای مجهز به تایر استاندارد همچون کولئوس و داستر حاضر در این آزمایش تصمیم بر این گرفته شد که فشار باد تایر ها به حدود نصف میزان استاندارد کاهش یابد و خودروها با حدود 15 PSA فشار مسیر را طی کنند.

رنو با اعلام این که ارتفاع خودرو از سطح زمین در حدود 213 mm است و زاویه ورود و خروج به ترتیب 19 و 26 درجه ای توانایی های خارج جاده ای را برای این نسل از کولئوس فراهم کرده است.

بار اول به همراه رانندگان با تجربه آفرود که مسیر مشخصی را برای تست ترسیم کرده بودند به عنوان سرنشین به سمت رمل ها رفتیم. کولئوس به خوبی رمل های کوتاه را پشت سر می گذارد، گرچه تکان های بیش از حد  که ناشی از بازی زیاد کمک فنرها است راحتی را از سرنشینان عقبی صلب می کند. اما کولئوس بدون مشکل خاصی مسیر را ادامه می دهد.

با رسیدن به تپه ها با شیب و ارتفاع بیشتر کولئوس قدرت بیشتری را از موتور طلب می کند به گونه ای که برای صعود از شیب موتور در حداکثر دور مجاز قرار می گیرد اما بازهم کولئوس با تمامی این فشارها رمل را رد می کند.

با توجه به این که تنها یک کولئوس سفید رنگ برای این تست در نظر گرفته شده بود و همخوانی با تعداد اصحاب رسانه نداشت، کولئوس پس از چند نوبت سواری  با مشکل داغ شدن بیش از حد جعبه دنده مواجه شد و این آغازی بود که خودرو در طی یک فرود از شیب عرضی گیر کند و حتی با قرار دادن جعبه دنده در حالت تیپ ترونیک هم  از مهلکه خارج نشد و چرخ های جلو تنها شروع به هرزگردی کردند.

در ادامه با حضور خودروی آفرودی پشتیبان و به کمک بکسل کولئوس را خارج کردیم و با توجه به کارکرد ناصحیح جعبه دنده به دلیل فشار بیش از حد وارد شده به آن دقایقی را به کولئوس استراحت دادیم تا به شرایط عادی باز گردد.

در همین حال دیدن داستر که به راحتی از روز رمل ها حرکت می کند و تنها در شیب های بلند و نقطه پایانی آن به دیل قدرت کمتر موتور و همینطور حضور تعداد زیاد سرنشینان از صعود باز می ماند موجب شگفتی افراد حاضر در محل تست شده بود.

حتی تکان های داستر به دلیل تعلیق صلب تر کمتر از کولئوس احساس می شد و خبری از داغی جعبه دنده در آن نبود. گرچه فشار بالای این تست و حضور چندین باره خودرو در مسیر آفرودی شاهد کاهش عملکرد موتور بودیم اما داستر را باید به کلی شگفتی این تست و بررسی نام گذاری کرد به گونه ای که اگر قدرت موتور و ضرایب دنده آن کمی بیشتر و کوتاه تر بود، شاید توانایی آفرود آن از بسیاری خودروهای گران قیمت نیز بهتر می شد.

در هر صورت پس از خنک شدن گیربکس کولئوس پشت فرمان آن نشستیم. در حین شروع حرکت همانطور که پیش تر نیز اعلام شد کولئوس به راحتی از روی رمل های سبک گذر می کرد اما مسئله قابل توجه دید خوب راننده به بیرون و همینطور فرمان برقی بسیار نرم آن بود که توجه دو چندان راننده در حین گذر از رمل ها را طلب می کند.

واکنش موتور هم به پدال گاز خوب است و جعبه دنده سعی می کند کشش کافی را برای به حرکت درآوردن خودرو ایجاد کند. نکته مهمی که می تواند مانند شمشیر دولبه عمل کند، جعبه دنده CVT کولئوس است که انتخابی اقتصادی هم از لحاظ  میزان مصرف سوخت و هم از نظر هزینه های نگه داری به شمار می رود، اما در مسیرهای خارج جاده آن طور که باید شاهد عملکرد مشابه با جعبه دنده های معمولی نیستیم و آن را بیشتر به گزینه ای مناسب برای رانندگی درون شهری تبدیل می کند.

در هر صورت کولئوس دارای قابلیت های خارج جاده ای خوبی با توجه به کلاس و قیمت خود است و در این زمینه به راحتی از برخی رقبای خود پیشی می گیرد. گرچه در این کلاس باز هم مدل های هستند که توسط خود سازنده مجهز به تعلیق و سیستم های الکترونیکی پیشرفته تر برای حضور در شرایط خارج جاده ای شده اند اما قیمت بالاتری هم دارند.

در مجموع رانندگی با کولئوس در شرایط خارج جاده ای کار پر چالشی نخواهد بود و عموم افراد با توجه به یک سری از نکات می می توانند به راحتی از مسیرهای خارج جاده ای سبک گذر کنند که این می تواند یک قابلیت مثبت برای رنو کولئوس قلمداد شود.

The post appeared first on .

کم باد برانید؛ تجربه کویر نوردی با رنو داستر و رنو کولئوس 2017

دوئل فرانسوی در قلب خاورمیانه؛ رقابت رنو و پژو در ایران به کجا خواهد رسید؟

دوئل فرانسوی در قلب خاورمیانه؛ رقابت رنو و پژو در ایران به کجا خواهد رسید؟

هنگامی که پژو برای بدست آوردن بخشی از بازار آمریکا، ایران را ترک کرد، هیچوقت فکر نمی‌ کرد که اگر روزی بخواهد دوباره پا به این سرزمین بگذارد با این همه رقیب تازه وارد رو به رو می شود.

در چند سالی که ایران خودرو همچنان با تولید 405 و 206 و امثالهم لوگوی پژو را در جاده‌ های کشور زنده نگه داشت، خودرو هایی تازه وارد پا به این سرزمین گذاشتند که در شرایط تشدید تحریم‌ ها با برخورداری از قیمت‌ های خوب و آپشن‌های پر و پیمان، خیلی خوب به فروش رسیدند و جایشان در ایران زمین محکم و محکم تر شد.

china-cars-street-traffic-720x482

در صورت ادامه وضع موجود، خیابان های تهران در چند سال آینده چنین شکل و شمایلی پیدا خواهد کرد، پُر از ماشین های بی نام و نشان چینی.

اکنون با برداشته شدن تحریم‌ ها، شرکت‌ هایی با برند های نام‌ آشنا می‌ خواهند تا جایگاه گذشته خود را دوباره به‌ دست آوردند و آن‌ هایی هم که پیش‌تر حضور نداشتند آماده ورودی قدرتمند می‌ شوند.

در میان این برندها، نام رنو و پژو بیش‌ از همه به چشم می‌خورد؛ خصوصا که این دو برند فرانسوی به واسطه گذشته‌ و ارتباطات قدرتمند خود، به سرعت قراردادهایی را منعقد کردند و جایگاه از دست رفته را حداقل بر روی کاغذ احیا کردند.

سوال اینجاست که با وجود فاکتورهایی مانند پیچیده‌ تر شدن بازار خودرو ایران، کاهش قدرت خرید مردم و همچنین اضافه‌ شدن رقبای پر زور چینی کدام یک از این دو برند می‌ توانند به جایگاه بالاتری در بازار خودرو ایران دست یابند.

رنو، خوش‌ فکر تر از همیشه

در اواخر زمستان سال 2004، همکاری رنو با شرکت ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) که در برگیرنده ایران خودرو و سایپاست در قالب شرکتی با نام رنو پارس کلید خورد. جدا از تولید تعدادی از مدل‌های رنو که ثمره این کار بود، ایجاد چنین شرکتی باعث شد تا رنو یک پایگاه ایمن و معتمد برای خود داشته باشد تا از طریق آن، بازار خودرو ایران را زیر نظر بگیرد.

هرچند که در دوران تحریم‌، شعله زیر اجاق رنوپارس نیز کم‌ سو شد اما مانند پژو به کلی خاموش نگردید. در نتیجه، رنو توانست تا رشد برندهای چینی را از نزدیک ببیند و راهکارهای مناسب را برای مونتاژ یا واردات محصول مناسب پیدا کند.

با وجود حضور مستمر رنو در ایران از سال 2004، این شرکت از نحوه تعاملی که با دو خودروساز بزرگ کشورمان یعنی ایران خودرو و سایپا داشت راضی نبود. این عدم رضایت، در دو مساله خلاصه می‌شد: اول، سرعت فوق العاده پایین این دو شرکت در بهینه‌سازی یا تولید مدل‌های جدید و دوم عدم کارکرد صحیح سیستم‌ خدمات پس از فروش آن‌ها در خصوص محصولات رنو.

این دو مشکل آنقدر برای رنو مساله ساز شد تا بی سروصدا و در عین ادامه مذاکره مستقل با دو غول خسته خودروسازی کشورمان، به فکر مونتاژ مستقل محصولات رنو و ایجاد شبکه خدمات پس از فروش مجزا افتاد.

در نهایت طی سرمایه‌گذاری مجدد با ایدرو، این ایده به واقعیت تبدیل شد تا بزرگترین شوک سال 95 به سایپا و ایران خودرو وارد شود. تولید خودروهای داستر جدید و سیمبل در ظرفیت اولیه 150 هزار دستگاه اولین قدم‌ های در راستای فعالیت‌ جدید رنو در ایران خواهد بود.
پژو، رویا پرداز یا طمع‌کار

گروه خودروسازی PSA یا پژو-سیتروئن با خروج تقریبا ناگهانی از ایران برای خریده شدن توسط جنرال موتورز، ضربه شدیدی را به ایران خودرو که شریک تجاری‌ آن بود وارد کرد و دست همراه قدیمی خود را در پوست گردو گذاشت.

ایران خودرو به هر صورتی که بود، خودروهای پژو را به طور کامل داخلی‌سازی کرد اما نه این شرکت، نه قطعه‌سازان و نه مردم این مساله را از یاد نبردند که پژو با چه رویکرد غیر مسئولانه ای با مشتریان ایرانی خود رفتار کرد.

پژو که در طی چند سال اخیر وضعیت مالی مساعدی نداشته است به خوبی می‌داند برای ادامه حیات به بازار ایران نیاز دارد و در نتیجه با انجام توافق هسته‌ای، کانال‌ های مذاکراتی خود را بازسازی کرد و شرکت ایکاپ را به صورت همکاری مشترک با ایران خودرو ایجاد نمود تا از طریق آن، سه محصول 301، 208 و 2008 را تولید کند.

a4c58b3d26793f1d6843ddbefe8fe515-600x400

پژو براساس اعلام خود (که در سایت PSA دیده می‌شود) رویای فروش سالیانه 1 میلیون دستگاه خودرو تا سال 2025 میلادی در بازار خاورمیانه و شمال آفریقا را در سر می‌پروراند.

برای رسیدن به چنین آرزویی، این شرکت امید بسیاری به بازار ایران بسته است و می‌خواهد تا خودروهای ذکر شده را در فاز اولیه 200 و سپس 400 هزار دستگاه در کشور تولید کند عددی که حتی بر روی کاغذ نیز بسیار بزرگ به نظر می رسد. برای درک عمق این هدف‌گذاری، در نظر بگیرید که ایران سالیانه اندکی کمتر از یک میلیون دستگاه خودرو تولید می‌کند که این عدد شامل خودروهای سنگین، نیمه سنگین، وانت‌ها و… نیز می‌شود.

پژو می‌خواهد حجم تولیدش به گونه‌ ای باشد که از هر 5 خودرو تولید شده در ایران، یکی از آن‌ها لوگوی شیر فرانسوی را بر روی خود به دوش بکشد. برای تحقق این هدف یک مانع بسیار بزرگ بر سر راه فرانسوی ها وجود دارد… .

 

در برهه های زمانی متعدد گفته می شد که تهران به یک پارکینگ بزرگ تبدیل خواهد شد. به نظر می رسد که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن کابوس نزدیک شده ایم!

مگر خیابان ها چقدر گنجایش دارند؟

نکته قابل تامل و کلیدی این است که به‌دلیل بالا نرفتن قدرت خرید مردم در عین رشد قیمت خودرو ها ، هر برندی که بتواند یک مدل مردمی تازه مانند جایگزینی برای پراید، معرفی کند می‌تواند برای سال‌ ها صنعت خودرو ایران را زیر سلطه خود حفظ کند.

رنو کوئید می‌توانست چنین قدرتی را به بدست آورد اما افزایش قیمت آن به 31 میلیون تحقق این رویا را سخت خواهد کرد چرا که یک خودرو 31 میلیونی حدود 50 درصد از پراید های 20 میلیونی گران قیمت تر است و چنین افزایش قیمتی با بودجه اکثر خریداران ایرانی سازگار نیست.

یکی از بزرگترین زمینه های تولید خودرو در کشورمان، جایگزینی خودروهای نو با ماشین های فرسوده است اما به دلیل اختلاف قیمتی بسیار زیاد و نبود زیر ساخت های مالی مناسب و منطقی این روند بسیار کُند صورت می گیرد و متاسفانه امید چندانی نیز برای تغییر این روند وجود ندارد.

با این حال رنو در اینجا با کف قیمتی 31 میلیون‌تومانی جلوتر از پژو حرکت می‌کند چرا که ارزان‌ ترین مدل پژو (یا حتی سیتروئن که با سایپا همکاری خواهد کرد)، یعنی مدل 301 با قیمتی نزدیک به 60 میلیو‌ن‌تومان وارد بازار خواهد شد.

هرچند که در اینجا پژو یک برگ برنده مخفی دارد و آن یکی از بند های قرارداد این شرکت با ایران خودروست که طبق آن، اجازه تولید خودروهای کاملا جدید براساس پلت‌فرم محصولات ذکر شده پژو به ایران خودرو داده شده است.

مثال‌ های این فرایند زیادند: دنا، رانا، سمند و… همگی از جمله خودروهایی هستند که براساس پلت‌فرم پژو ساخته‌شده‌اند. البته فراموش نکنیم که پروژه‌ های این چنینی زمان زیادی می‌ طلبند و اگر انجام شوند در طولانی مدت به سود ایکاپ و پژو تمام خواهند شد و به‌ نظر می‌رسد که در کوتاه مدت، رنو دست بالا را در این جنگ تماما فرانسوی خواهد داشت.

نکته دومی که باید درنظر بگیریم این است که معادلات بازار خودرو کشورمان از آن زمان که پژو با 405 و 206 خیابان را قبضه می‌کرد تغییرات بسیاری کرده‌است و مهم‌ ترین نکته این است که اکنون رقبای زیادی در این بازار جا خوش کرده‌اند و رقبای بزرگی نیز می‌خواهند به این جمع بپیوندد.

فولکس‌ واگن به احتمال زیاد واردات برخی از مدل‌های خود را به همراه مونتاژ تعدادی از آن‌ها با همکاری دو برند بزرگ ایرانی شروع خواهد کرد و از سوی دیگر هیوندای به تازگی با کرمان خودرو قرارداد تولید دو مدل i20  و i10 را منعقد کرده است و در فاز بعدی محصولات بیشتری از این خودروساز را به تولید خواهد رساند.

این تازه قسمتی از حجم بالای برندهای مشتاق به حضور در ایران است؛ اکنون حتی پروتون هم زمینه‌های بازگشت خود را هموار کرده است.

139411271534488507137634

همه این‌ ها درحالی است که اگر کشورمان در بحث تولید محدودیتی نداشته باشد قطعا مردم در خرید خودرو با سختی‌ های بسیاری روبه‌رو هستند و جیب آن‌ها پتانسیل این همه مدل‌ تازه وارد که می‌خواهند به موفقیت برسند را ندارد.

از این رو نه‌ تنها دوستان فرانسوی با دشواری‌ های بسیاری بر سر رسیدن به ظرفیت‌‌ های تولید رویایی 200 و 400 هزار دستگاهی رو به‌ رو اند بلکه حتی خودرو های وطنی نیز بر سر ادامه حیاتشان ممکن است به مشکل برخورند.

خصوصا که در اینجا نباید وجود چینی‌ ها به عنوان یکی از زیرک‌ ترین خودروسازان جهان را نادیده بگیریم. چینی‌ها در طول این سال‌ ها یاد گرفته‌ اند که چگونه سریع‌ تر از بقیه، مدل‌ جدید ارائه دهند یا مدل‌ های قدیمی‌ تر را با آپشن‌ های متعدد و طراحی بهینه‌سازی شده با نازل‌ ترین قیمت روانه بازار کنند. در نتیجه مطمئن باشید که چینی‌ ها همچنان پر قدرت به تاختن ادامه می‌دهند.

در این شرایط مردم بیشترین سود را خواهند بُرد؛ چرا که هرچند توانایی مالیشان بیشتر نشده اما قدرت انتخابشان به شدت گسترش می‌یابد. اما با این وجود، از بین این همه برند های متقاضی برای ورود به کشور قطعا تعدادی بازنده و سرخورده محو خواهند شد. چه بسا که با پیچیده تر شدن بازار، امکان شکست نام‌ آورترینشان هم دور از ذهن نیست.

bazar-1

براساس آمار بیش از 94 درصد از حجم بازار خودرو کشورمان به خودروهای ارزان قیمت (کمتر از 50 میلیون تومان) اختصاص دارد و جایگزینی این دسته از خودروهای عموما ضعیف، آلاینده، پر مصرف و قدیمی با توجه به قوانین و هزینه های فعلی تولید خودرو حتی برای خودروسازان بزرگی چون رنو، فولکس واگن و تویوتا نیز بسیار دشوار و بعضا غیر ممکن است.

The post appeared first on .

دوئل فرانسوی در قلب خاورمیانه؛ رقابت رنو و پژو در ایران به کجا خواهد رسید؟

کوئید ایمن رقیب پراید نمی شود؛ استراتژی رنو برای رقابت رفاقتی در بازار ایران

کوئید ایمن رقیب پراید نمی شود؛ استراتژی رنو برای رقابت رفاقتی در بازار ایران

روز گذشته ساختمان مرکزی شرکت رنو پارس در تهران محل نشست خبری پیمان کارگر، قائم مقام رنو در بخش خاورمیانه با خبرنگاران بود، در این مراسم جزییات استراتژی و برنامه های تازه رنو برای بازار ایران رسانه ای شد.

مهمترین نکات مطرح شده در این جلسه را می توان در دو بخش برنامه های عملی رنو برای بازار ایران و استراتژی کلی این شرکت در همکاری با ایران خودرو و سایپا دسته بندی کرد.

در زمینه نخست باید در تکمیل خبرهای قبلی در خصوص به برنامه ریزی برای تولید مستقل نسل تازه رنو داستر، نسل تازه رنو سیمبل (مدل جدید ال 90 که هنوز در بازار بین المللی نیز معرفی نشده)، داخلی سازی 60 تا 80 درصدی این خودروها، هدف گذاری تیراژ 300 هزار دستگاهی برای خودروهای رنو و حفظ شرایط مشارکتی فعلی با ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو اشاره کرد.

از سوی دیگر رنو در پی افزودن یک مدل تازه به خودروهای مونتاژی پارس خودرو (تندر 90 پارس خودرو، ساندرو و ساندرو استپ وی) و همکاری بیشتر با ایران خودرو است.

در شرایطی که هنوز چهارچوب ارائه مدل های وارداتی کلیو و کپچر توسط ایران خودرو به بازار روشن نیست، در جلسه روز گذشته قائم مقام بخش خاورمیانه رنو از احتمال عرضه مدل جنجالی رنو کوئید توسط ایران خودرو سخن گفت.

kwid-13

پیمان کارگر با تاکید بر این نکته که قابل عرضه در بازار ایران از نظر مشخصات ایمنی با متفاوت خواهد بود و احتمالا یارای دریافت 3 ستاره ایمنی را خواهد داشت، تولید این مدل توسط ایران خودرو را در جهت رقابت با محصولات سایپا عنوان کرد.

در واقع استراتژی حال حاضر رنو به تولید خانواده ساندرو در مجموعه پارس خودرو (زیر نظر سایپا) برای رقابت با خانواده پژو 206 ایران خودرو و عرضه در ایران خودرو برای رقابت با سایپا مربوط می شود.

این شرایط رقابتی در حالیست که همکاری و مشارکت با هر دو خودرو ساز در زمینه تولید نسل فعلی تندر 90، مدل (توسط ایران خودرو) و محصولات بعدی با سایپا و پارس خودرو نیز ادامه خواهد یافت و هر یک از این دو شرکت نیز خود با شرکای متعددی از جمله پژو و سیتروئن همکاری دارند و در بسیاری موارد رقیب مستقیم خودروهای رنو را عرضه می کنند.

در واقع با احتساب نگین خودرو به عنوان عرضه کننده خودروهای وارداتی، با توجه به تشکیل شرکت جوینت ونچر جدید رنو و ایدرو و ادامه فعالیت شرکت های رنو پارس، ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو؛ محصولات برند رنو در ایران در قالب 6 شرکت و مجموعه مختلف، مرتبط و در عین حال رقیب تجاری (در برخی محصولات) عرضه می شوند و طبیعتا چنین فعالیت شش گانه رقابتی، رفاقتی در شرایط منحصر به فرد ایران با چالش های پیدا و پنهان فراوانی توام خواهد بود.

پیمان کارگر، نکته محوری این روش مشارکت را، ایجاد رقابت سالم در زمینه های کمی و کیفی توسط بازیگران اصلی صنعت خودرو کشور عنوان کرد اما احتمال می رود که در عمل اجرای تمام این پروژه ها با توجه به پیچیدگی ها و مشارکت های درهم تنیده خودروسازان رقیب مشکلاتی را با خود به همراه داشته باشد.

پژو 2008 و رنو کپچر در مقام دو خودرو مشابه و رقیب، قرار است به شکل همزمان توسط ایران خودرو عرضه شوند.

به خصوص آنکه پژو و رنو در خاک فرانسه رقبای تمام عیاری محسوب می شوند ولی با توجه به استراتژی های پیچیده فعلی باید بازار ایران را به نوعی با یکدیگر تقسیم کنند، چرا که خودروسازان داخلی نمی توانند فضای رقابتی سالم را در خطوط تولید مختلف پژو و رنو خود رعایت کنند و طبق تجربیات پیشین دیر یا زود تیراژ، قیمت و شرایط بازار را مطابق با سلیقه خود مهندسی خواهند کرد.

از طرف دیگر ایشان ضمن اعلام عدم رضایت از شرایط فروش، محدودیت های تولید (تیراژ) و خدمات پس از فروش، ایجاد شرکت مشترک با سازمان گسترش را زمینه ساز فعالیت مستقل رنو در ایران و ارائه کیفیت جهانی رنو در زمینه خدمات پس از فروش دانستند و از این رو به نظر می رسد که بتوان به بهبود کیفیت خدمات دهی به خودروهای رنو در آینده خوشبین بود.

البته چنین پروژه ای نیازمند سرمایه گذاری سنگین و صرف زمان در جهت ایجاد و تجهیز مراکز خدمات پس از فروش و جذب شماری از نمایندگی های فعلی موجود در کشور به شبکه خدماتی رنو خواهد بود.

هدف دیگر در رابطه با ایجاد مرکز توسعه مهندسی مستقل در قالب پروژه مشارکت با سازمان گسترش تعریف شده است که می تواند به داخلی سازی قطعات، پیشرانه ها، توسعه محصولات تازه و حتی طراحی و مهندسی خودروهای ویژه بازار ایران (نظیر کوئید صندوق دار) منجر شود.

طرح غیر رسمی از نسل بعدی داستر که قرار است به شکل مستقل توسط رنو در ایران تولید شود.

با این حال با توجه به نامشخص بودن شرایط تولید کوئید در ایران و بازه زمانی حدودا 2 ساله تولید محصولات تازه رنو در ایران، نوسانات اقتصادی مربوط به تورم و نرخ ارز و قیمت احتمالی حدود 30 میلیون تومانی رنو کوئید در شرایط فعلی، می توان گفت که محصول نهایی از نظر قیمتی از محدوده رقابتی با پراید خارج خواهد شد.

چرا که پراید این روزها قیمتی در حدود 20 میلیون تومان دارد و در محدوده قیمتی بالاتر نیز شاهد عرضه تیبا و ساینا توسط سایپا و خانواده پژو 405 و سمند توسط ایران خودرو هستیم و پیش بینی ها برای قیمت کوئید (بدون در نظر گرفتن احتمال بالای تشکیل بازار سیاه) قیمتی در حدود 30 – 35 میلیون تومان برای دو سال آینده خواهد بود.

kwid-2

این اختلاف قیمتی در شرایطی است که رنو کوئید با موتور های 0.8 لیتری (با تنها 53 اسب بخار قدرت) و 1 لیتری ، از نظر مشخصات فنی یارای رقابت با سدان های خانوادگی نظیر خانواده 405 و سمند را ندارد و فارغ از مباحث ایمنی از نظر سایز بدنه و مشخصات فنی بیشتر به عنوان یک خودرو شهری و اقتصادی کاربرد خواهد داشت نه یک خودرو خانوادگی مناسب برای استفاده مسافرتی.

از این رو می توان پیش بینی کرد که آینده کوئید در ایران بسیار موفق خواهد بود اما رقابت این خودرو با پراید یا تیبا و جایگزینی آن با این خودروها به آسانی قابل تحقق نیست.

با این حال باید تلاش رنو برای ایمن سازی کوئید را تحسین کرد، چرا که این شرکت می توانست مدل هندی و صفر ستاره رنو کوئید را با قیمتی رقابتی تر و نزدیک به پراید به بازار کشورمان عرضه کند، اما چنین کاری به معنای جایگزینی یک خودرو نا امن با یک خودرو نا امن دیگر و ادامه تولید خودروهای کُشنده در ایران بود، شرایطی تاسف باری که رنو قصد تغییر آن را دارد.

The post appeared first on .

کوئید ایمن رقیب پراید نمی شود؛ استراتژی رنو برای رقابت رفاقتی در بازار ایران

روز گذشته ساختمان مرکزی شرکت رنو پارس در تهران محل نشست خبری پیمان کارگر، قائم مقام رنو در بخش خاورمیانه با خبرنگاران بود، در این مراسم جزییات استراتژی و برنامه های تازه رنو برای بازار ایران رسانه ای شد.

مهمترین نکات مطرح شده در این جلسه را می توان در دو بخش برنامه های عملی رنو برای بازار ایران و استراتژی کلی این شرکت در همکاری با ایران خودرو و سایپا دسته بندی کرد.

در زمینه نخست باید در تکمیل خبرهای قبلی در خصوص به برنامه ریزی برای تولید مستقل نسل تازه رنو داستر، نسل تازه رنو سیمبل (مدل جدید ال 90 که هنوز در بازار بین المللی نیز معرفی نشده)، داخلی سازی 60 تا 80 درصدی این خودروها، هدف گذاری تیراژ 300 هزار دستگاهی برای خودروهای رنو و حفظ شرایط مشارکتی فعلی با ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو اشاره کرد.

از سوی دیگر رنو در پی افزودن یک مدل تازه به خودروهای مونتاژی پارس خودرو (تندر 90 پارس خودرو، ساندرو و ساندرو استپ وی) و همکاری بیشتر با ایران خودرو است.

در شرایطی که هنوز چهارچوب ارائه مدل های وارداتی کلیو و کپچر توسط ایران خودرو به بازار روشن نیست، در جلسه روز گذشته قائم مقام بخش خاورمیانه رنو از احتمال عرضه مدل جنجالی رنو کوئید توسط ایران خودرو سخن گفت.

(image)

پیمان کارگر با تاکید بر این نکته که قابل عرضه در بازار ایران از نظر مشخصات ایمنی با متفاوت خواهد بود و احتمالا یارای دریافت 3 ستاره ایمنی را خواهد داشت، تولید این مدل توسط ایران خودرو را در جهت رقابت با محصولات سایپا عنوان کرد.

در واقع استراتژی حال حاضر رنو به تولید خانواده ساندرو در مجموعه پارس خودرو (زیر نظر سایپا) برای رقابت با خانواده پژو 206 ایران خودرو و عرضه در ایران خودرو برای رقابت با سایپا مربوط می شود.

این شرایط رقابتی در حالیست که همکاری و مشارکت با هر دو خودرو ساز در زمینه تولید نسل فعلی تندر 90، مدل (توسط ایران خودرو) و محصولات بعدی با سایپا و پارس خودرو نیز ادامه خواهد یافت و هر یک از این دو شرکت نیز خود با شرکای متعددی از جمله پژو و سیتروئن همکاری دارند و در بسیاری موارد رقیب مستقیم خودروهای رنو را عرضه می کنند.

در واقع با احتساب نگین خودرو به عنوان عرضه کننده خودروهای وارداتی، با توجه به تشکیل شرکت جوینت ونچر جدید رنو و ایدرو و ادامه فعالیت شرکت های رنو پارس، ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو؛ محصولات برند رنو در ایران در قالب 6 شرکت و مجموعه مختلف، مرتبط و در عین حال رقیب تجاری (در برخی محصولات) عرضه می شوند و طبیعتا چنین فعالیت شش گانه رقابتی، رفاقتی در شرایط منحصر به فرد ایران با چالش های پیدا و پنهان فراوانی توام خواهد بود.

پیمان کارگر، نکته محوری این روش مشارکت را، ایجاد رقابت سالم در زمینه های کمی و کیفی توسط بازیگران اصلی صنعت خودرو کشور عنوان کرد اما احتمال می رود که در عمل اجرای تمام این پروژه ها با توجه به پیچیدگی ها و مشارکت های درهم تنیده خودروسازان رقیب مشکلاتی را با خود به همراه داشته باشد.

پژو 2008 و رنو کپچر در مقام دو خودرو مشابه و رقیب، قرار است به شکل همزمان توسط ایران خودرو عرضه شوند.

به خصوص آنکه پژو و رنو در خاک فرانسه رقبای تمام عیاری محسوب می شوند ولی با توجه به استراتژی های پیچیده فعلی باید بازار ایران را به نوعی با یکدیگر تقسیم کنند، چرا که خودروسازان داخلی نمی توانند فضای رقابتی سالم را در خطوط تولید مختلف پژو و رنو خود رعایت کنند و طبق تجربیات پیشین دیر یا زود تیراژ، قیمت و شرایط بازار را مطابق با سلیقه خود مهندسی خواهند کرد.

از طرف دیگر ایشان ضمن اعلام عدم رضایت از شرایط فروش، محدودیت های تولید (تیراژ) و خدمات پس از فروش، ایجاد شرکت مشترک با سازمان گسترش را زمینه ساز فعالیت مستقل رنو در ایران و ارائه کیفیت جهانی رنو در زمینه خدمات پس از فروش دانستند و از این رو به نظر می رسد که بتوان به بهبود کیفیت خدمات دهی به خودروهای رنو در آینده خوشبین بود.

البته چنین پروژه ای نیازمند سرمایه گذاری سنگین و صرف زمان در جهت ایجاد و تجهیز مراکز خدمات پس از فروش و جذب شماری از نمایندگی های فعلی موجود در کشور به شبکه خدماتی رنو خواهد بود.

هدف دیگر در رابطه با ایجاد مرکز توسعه مهندسی مستقل در قالب پروژه مشارکت با سازمان گسترش تعریف شده است که می تواند به داخلی سازی قطعات، پیشرانه ها، توسعه محصولات تازه و حتی طراحی و مهندسی خودروهای ویژه بازار ایران (نظیر کوئید صندوق دار) منجر شود.

طرح غیر رسمی از نسل بعدی داستر که قرار است به شکل مستقل توسط رنو در ایران تولید شود.

با این حال با توجه به نامشخص بودن شرایط تولید کوئید در ایران و بازه زمانی حدودا 2 ساله تولید محصولات تازه رنو در ایران، نوسانات اقتصادی مربوط به تورم و نرخ ارز و قیمت احتمالی حدود 30 میلیون تومانی رنو کوئید در شرایط فعلی، می توان گفت که محصول نهایی از نظر قیمتی از محدوده رقابتی با پراید خارج خواهد شد.

چرا که پراید این روزها قیمتی در حدود 20 میلیون تومان دارد و در محدوده قیمتی بالاتر نیز شاهد عرضه تیبا و ساینا توسط سایپا و خانواده پژو 405 و سمند توسط ایران خودرو هستیم و پیش بینی ها برای قیمت کوئید (بدون در نظر گرفتن احتمال بالای تشکیل بازار سیاه) قیمتی در حدود 30 – 35 میلیون تومان برای دو سال آینده خواهد بود.

(image)

این اختلاف قیمتی در شرایطی است که رنو کوئید با موتور های 0.8 لیتری (با تنها 53 اسب بخار قدرت) و 1 لیتری ، از نظر مشخصات فنی یارای رقابت با سدان های خانوادگی نظیر خانواده 405 و سمند را ندارد و فارغ از مباحث ایمنی از نظر سایز بدنه و مشخصات فنی بیشتر به عنوان یک خودرو شهری و اقتصادی کاربرد خواهد داشت نه یک خودرو خانوادگی مناسب برای استفاده مسافرتی.

از این رو می توان پیش بینی کرد که آینده کوئید در ایران بسیار موفق خواهد بود اما رقابت این خودرو با پراید یا تیبا و جایگزینی آن با این خودروها به آسانی قابل تحقق نیست.

با این حال باید تلاش رنو برای ایمن سازی کوئید را تحسین کرد، چرا که این شرکت می توانست مدل هندی و صفر ستاره رنو کوئید را با قیمتی رقابتی تر و نزدیک به پراید به بازار کشورمان عرضه کند، اما چنین کاری به معنای جایگزینی یک خودرو نا امن با یک خودرو نا امن دیگر و ادامه تولید خودروهای کُشنده در ایران بود، شرایطی تاسف باری که رنو قصد تغییر آن را دارد.

The post appeared first on .

کوئید ایمن رقیب پراید نمی شود؛ استراتژی رنو برای رقابت رفاقتی در بازار ایران