Tagخواب

آیا کامل بودن ماه بر خواب شبانه اثر می گذارد؟

آیا کامل بودن ماه بر خواب شبانه اثر می گذارد؟

وقتی خسته از کار روزانه سر بر بالین می گذاریم و می خواهیم تا سپیده دم به خواب آسوده شبانگاهی برویم، بعضا پیش می آید که عوامل متعددی وارد عمل می شوند تا خستگی در تن مان بماند و به قول معروف ابر و باد و مه خورشید و فلک در کار می شوند تا نخوابیم.

از پارس سگ های ولگرد گرفته تا صدای گریه نوزاد همسایه، تنش های کاری و کل جبهه لوازم الکترونیکی درون منزل که بی وقفه کار می کنند و شب ها گویی با کشش های عضلانی خود میخواهند به سان خود ما خستگی از تن به در کنند، همه از جمله این عوامل به شمار می روند. با در نظر داشتن همین موارد عجیب نخواهد بود اگر دریابیم که بی خوابی گریبان شمار زیادی از افراد جامعه را گرفته است.

اما در کنار همه آنچه اشاره کردیم عامل دیگری نیز وجود دارد که شاید تا پیش از این تصور نمی کردید در خواب شبانگاهی تان نقش داشته باشد و این عامل که هر ماه تنها یک بار نمایان می گردد چیزی نیست جز ماه کامل.

در این مقاله قصد داریم پاسخی مقتضی برای این سوال پیدا کنیم که آیا ماه کامل بر خواب مان اثر می گذارد؟ برای شروع شاید بد نباشد که مشخص نماییم ماه کامل چیست؟ این پدیده زمانی در آسمان رویت می شود که خورشید، زمین و ماه همگی در یک امتداد قرار بگیرند و زمین هم در میانه باشد.

در این صورت ماه از منظر فردی که در زمین قرار دارد بیشتر از هر زمان دیگری به واسطه نور خورشید از خود نور ساطع می کند و به عبارتی درخشان تر دیده می شود. گفتنی است که ماه کامل تقریبا هر 29 روز یکبار در آسمان ظاهر می گردد.

این پدیده چه تاثیری روی ما زمینی ها دارد؟

شاید بارزترین تاثیر حضور ماه کامل این باشد که آسمان روشن تر از هر زمان دیگری می شود. ماه همچنین با جزر و مدهای اقیانوسی که به خاطر جاذبه گرانشی از سمت آن و خورشید رخ می دهند، ارتباط دارد. به بیان دیگر اگر ماه نبود جزر و مدی هم وجود نداشت.

اما فرضیه هایی که در رابطه با تاثیر ماه روی رفتار انسان مطرح شده ریشه در تعداد زیادی پژوهش دارند که هر کدام هم نتایج متفاوتی را در برداشته اند. برای نمونه تحقیقی که روی 675 کودک در رده سنی 8 تا 11 سال انجام گرفت نشان می داد کودکان در بازه زمانی نزدیک به ماه کامل خواب اندک طولانی تری داشته اند.

در مقابل اما، پژوهشی دیگر که روی 319 بزرگسال انجام گرفت حاکی از آن بود که ماه کامل با بهره وری کمتر از خواب ارتباط مستقیم دارد.

با این همه، تحقیقی که در سال 2013 میلادی انجام شد شاید جالب ترین نتایج را به دنبال داشته است. در این تحقیق عادت های خواب 33 فرد بزرگسال در بازه زمانی سه ساله تحت نظر گرفته شد و مشخص گردید که در زمان حضور ماه کامل در آسمان، این افراد به زمان بیشتری برای خواب رفتن نیاز پیدا کرده اند، بهره وری خوابشان کمتر بوده و زمان کلی استراحت شبانه شان نیز پایین تر گزارش شده.

این تحقیق که با نام پژوهش Cajochen هم شناخته می شود، غالبا به عنوان اصلی ترین مرجع برای توجیه این امر مورد استفاده قرار می گیرد که ماه کامل روی خواب انسان نقش دارد.

با فرض اینکه داده های به دست آمده از این پژوهش صحت داشته باشند، می توان  اینطور نتیجه گرفت که بله ماه کامل روی خواب اثر می گذارد. اما سوال اینجاست که چگونه؟

اصلی ترین توجیه در خصوص این اثرگذاری هم آن است که تا پیش از کشف نور مصنوعی توسط بشر، انسان برای روشن کردن شب ها، تنها ماه را در اختیار داشته. جوامع انسانی باستانی که پیشتر در محیط های باز زندگی می کردند و می خوابیدند قطعا تحت تاثیر روشنایی ماه کامل قرار می گرفتند و این تاثیر تا جایی بوده که ثابت شده ماه درخشان می تواند اختلالاتی را در خواب بشر به وجود بیاورد.

البته این فرضیه به خودی خود اغواکننده و جالب است اما توضیحات کاملی را در خصوص چرایی وقوع این ماجرا به دست نمی دهد. پژوهش Cajochen در یک محیط آزمایشگاهی کاملا تاریک انجام شد که این نشان می دهد واکنش روانشناسی انسان به ماه کامل می تواند ریشه کاملا درونی داشته باشد تا محیطی.

با وجود آنکه دانشمندان هنوز هم به صورت کامل نمی دانند چرخه حرکت ماه چگونه بر خواب اثر می گذارد، پیشنهادشان این بوده که شاید چرخه های ماه بُعد جدیدی را در ریتم بیولوژیکی انسان ایجاد می کنند که این مساله نیز باید بیشتر از قبل مورد بررسی قرار گیرد.

البته پرسش های بدون پاسخ زیادی در این رابطه باقی می مانند، با این همه، روشن است افرادی که خوابشان تحت تاثیر این پدیده دچار اختلال می شود می توانند با مسدود کردن نور ماه درون اتاق خواب خود اندکی از این اثر بکاهند. در واقع ساعت های بیولوژیکی بدن انسان حتی از نیروهای خارجی نظیر نور ماه کامل نیز قوی ترند.

البته انسان برای کنترل محیط پیرامون خود اقدامات بسیار مهمی را انجام میدهد که از آن جمله می توان به ابداع نور مصنوعی اشاره نمود اما گاهی اوقات هم این تلاش ها اثر نمیکنند و بشر مغلوب ساده ترین نیروها در محیط پیرامونش می شود.

The post appeared first on .

آیا کامل بودن ماه بر خواب شبانه اثر می گذارد؟

لباس جدید Under Armour برای خواب بهتر طراحی شده است

لباس جدید Under Armour برای خواب بهتر طراحی شده است

کمپانی Under Armour که یکی از برندهای پوشاک ورزشی در حال توسعه بوده و با سرعت خوبی پیشرفت می کند، برای هنگام خواب شما نیز برنامه های ویژه ای تدارک دیده است.

این شرکت با همکاری «تام بردی» یکی از بازیکنان باتجربه فوتبال آمریکایی، در جریان نمایشگاه CES 2017 از مجموعه لباس خوابی به نام Athlete Recovery Sleepwear پرده برداشته که برای ورزشکاران مناسب خواهد بود.

آندر آرمور مدعی است این لباس تنها یک پوشاک خواب ساده نیست و آینده تکنولوژی را شکل می دهد و در درجه نخست به ریکاوری ورزشکاران و خواب بهتر و عمیق تر انسان کمک می کند.

بدون شک خواب راحت ارزان نیست و قیمت در نظر گرفته شده برای پیرهن آن 100 دلار است. به علاوه اگر بخواهید شلوار متناسب با آن را نیز تهیه کنید 100 دلار دیگر هم باید کنار بگذارید.

مکانیزم عملکرد این مجموعه لباس خواب جذب گرما و تولید فضایی به نام «اینفرارد برد بالا» است که به بدن منتقل شده و کیفیت خواب کاربر را ارتقا می بخشد.

یقیناً چنین محصولی در گام اول مصرف کننده عام را هدف قرار نداده و همانطور که حین معرفی این محصول «تام بردی» و «مایکل فلپس» پرافتخارترین شناگر دنیا نمایش داده شده اند، لباس خواب آندر آرمور برای خواب ورزشکاران حرفه ای گزینه ای بی نظیر خواهد بود.

The post appeared first on .

لباس جدید Under Armour برای خواب بهتر طراحی شده است

روزیاتو: چه میزان خواب نیمروزی برای بدن مناسب است؟ [اینفوگرافیک]

روزیاتو: چه میزان خواب نیمروزی برای بدن مناسب است؟ [اینفوگرافیک]

خواب نیمروزی می تواند خستگی ناشی از کار را برطرف نموده و دوباره شادابی را به جسم و ذهن ما بازگرداند. اما به راستی در میانه های روز چه وقت و به چه میزان باید خوابید تا مجدداً‌ احساس نشاط کرد؟

روزیاتو در یکی از پست های اخیرش از طریق اینفوگرافیکی کاربردی به همین مسئله پرداخته است و اگر تمایل دارید در این رابطه بیشتر بدانید توصیه می کنیم سری به این مطلب جالب زده و جزئیات آن را از نظر بگذرانید.

The post appeared first on .

روزیاتو: چه میزان خواب نیمروزی برای بدن مناسب است؟ [اینفوگرافیک]

آیا انجام سفرهای فضایی در حالت خواب انجمادی به واقعیت می پیوندد؟

آیا انجام سفرهای فضایی در حالت خواب انجمادی به واقعیت می پیوندد؟

می دانید که سفر به اعماق فضای لایتناهی و مقاصد دوردست، حداقل چندین سال به طور می انجامد و انسان ها به هیچ وجه آماده چنین سفرهای طولانی نخواهند بود، اما گویا یک بار دیگر داستان های علمی-تخیلی به واقعیت می پیوندند.

کمپانی هوافضای SpaceWorks با بودجه ناسا تحت برنامه «ایده های ابتکاری پیشرفته» در حال ارائه راهکاری برای رفع مشکلات متعدد سفرهای طولانی است و اولین پروژه آنها، سفر کوتاه 55 میلیون کیلومتری و چند ماهه به کره مریخ خواهد بود.

تصور کنید در فضایی محدود به همراه سه یا چهار همکار، چندین ماه را سپری کنید، و پس از انجام مأموریت، دوباره همین مسافت و زمان را بدون هیچ هیجانی در مسیر برگشت تحمل نمایید. اینها یکی از جزئی ترین مشکلات پیش روی فضانوردان شجاعی خواهند بود که قدم در راه مسافرت های طولانی فضایی می گذارند.

علاوه بر این موارد، مقدار منابع مورد نیاز برای انتقال شش انسان به کره مریخ در حد غیر قابل تصوری بالاست. ناسا برآورد می کند کابین قابل سکونت برای این افراد حداقل 380 متر مکعب حجم خواهد داشت، و وزن آن به 28000 کیلوگرم می رسد. این شش فضانورد در طول مسیر به 13000 کیلوگرم مواد غذایی نیاز دارند.

طبق تحقیقات شرکت SpaceWorks اگر فضانوردان را در وضعیت «استاز» (Stasis) قرار دهیم، مقدار فضا و غذای مورد نیاز آنها تا حد بسیار زیادی کاهش یافته و در نهایت با کم شدن مصرف سوخت و نیاز به موتورهای کوچک تر برای انجام مسافرت، توشه این سفر فضایی تا 140000 کیلوگرم کمتر خواهد شد.

گفتنیست استاز را می توان چیزی شبیه به کمای مصنوعی با حداقل کارکرد متابولیک بدن در نظر گرفت، که شبیه آن را پیش تر در فیلم های علمی-تخیلی به صورت انجماد یا سرمازیستی دیده بودیم. با این حال از آنجا که انسان ها نمی توانند در حالت انجماد زنده بمانند، وضعیت استاز به کار گرفته می شود.

در حال حاضر عملیات استاز یا هیپوترمی درمانی در بیمارستان های مختلف استفاده می شود. در این وضعیت پس از بروز ضایعات مختلف، بیمار به مدت چند روز در حالت هیپوترمی مصنوعی قرار می گیرد تا بدنش بتواند از تمام انرژی موجود برای التیام استفاده نماید.

لازم به ذکر است در طول این مدت مواد مغذی به صورت تزریق وریدی وارد بدن فضانوردان خواهند شد، اما تحقیقات نشان می دهد استفاده از این روش در درازمدت مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. بنابراین هنوز مطالعات بیشتر در این زمینه ادامه دارد.

اما به هر حال، دستیابی به این فناوری چندان دور از دسترس نیست و باز هم می بینیم داستان های علمی-تخیلی گذشته، زودتر از آنچه تصور می کردیم رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت.

The post appeared first on .

آیا انجام سفرهای فضایی در حالت خواب انجمادی به واقعیت می پیوندد؟

می دانید که سفر به اعماق فضای لایتناهی و مقاصد دوردست، حداقل چندین سال به طور می انجامد و انسان ها به هیچ وجه آماده چنین سفرهای طولانی نخواهند بود، اما گویا یک بار دیگر داستان های علمی-تخیلی به واقعیت می پیوندند.

کمپانی هوافضای SpaceWorks با بودجه ناسا تحت برنامه «ایده های ابتکاری پیشرفته» در حال ارائه راهکاری برای رفع مشکلات متعدد سفرهای طولانی است و اولین پروژه آنها، سفر کوتاه 55 میلیون کیلومتری و چند ماهه به کره مریخ خواهد بود.

تصور کنید در فضایی محدود به همراه سه یا چهار همکار، چندین ماه را سپری کنید، و پس از انجام مأموریت، دوباره همین مسافت و زمان را بدون هیچ هیجانی در مسیر برگشت تحمل نمایید. اینها یکی از جزئی ترین مشکلات پیش روی فضانوردان شجاعی خواهند بود که قدم در راه مسافرت های طولانی فضایی می گذارند.

علاوه بر این موارد، مقدار منابع مورد نیاز برای انتقال شش انسان به کره مریخ در حد غیر قابل تصوری بالاست. ناسا برآورد می کند کابین قابل سکونت برای این افراد حداقل 380 متر مکعب حجم خواهد داشت، و وزن آن به 28000 کیلوگرم می رسد. این شش فضانورد در طول مسیر به 13000 کیلوگرم مواد غذایی نیاز دارند.

طبق تحقیقات شرکت SpaceWorks اگر فضانوردان را در وضعیت «استاز» (Stasis) قرار دهیم، مقدار فضا و غذای مورد نیاز آنها تا حد بسیار زیادی کاهش یافته و در نهایت با کم شدن مصرف سوخت و نیاز به موتورهای کوچک تر برای انجام مسافرت، توشه این سفر فضایی تا 140000 کیلوگرم کمتر خواهد شد.

گفتنیست استاز را می توان چیزی شبیه به کمای مصنوعی با حداقل کارکرد متابولیک بدن در نظر گرفت، که شبیه آن را پیش تر در فیلم های علمی-تخیلی به صورت انجماد یا سرمازیستی دیده بودیم. با این حال از آنجا که انسان ها نمی توانند در حالت انجماد زنده بمانند، وضعیت استاز به کار گرفته می شود.

در حال حاضر عملیات استاز یا هیپوترمی درمانی در بیمارستان های مختلف استفاده می شود. در این وضعیت پس از بروز ضایعات مختلف، بیمار به مدت چند روز در حالت هیپوترمی مصنوعی قرار می گیرد تا بدنش بتواند از تمام انرژی موجود برای التیام استفاده نماید.

لازم به ذکر است در طول این مدت مواد مغذی به صورت تزریق وریدی وارد بدن فضانوردان خواهند شد، اما تحقیقات نشان می دهد استفاده از این روش در درازمدت مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. بنابراین هنوز مطالعات بیشتر در این زمینه ادامه دارد.

اما به هر حال، دستیابی به این فناوری چندان دور از دسترس نیست و باز هم می بینیم داستان های علمی-تخیلی گذشته، زودتر از آنچه تصور می کردیم رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت.

The post appeared first on .

آیا انجام سفرهای فضایی در حالت خواب انجمادی به واقعیت می پیوندد؟