روزیاتو: مصرف الکل چه تاثیری روی مغز و بدن انسان دارد؟ [اینفوگرافیک]
الکل یکی از زیان بارترین مواردی است که می تواند توسط انسان مصرف شود و به همین علت روزیاتو در یکی از یادداشت های تازه اش از طریق اینفوگرافیکی کوتاه به نحوه عملکرد و ضررهای آن روی بدن افراد مختلف پرداخته است.
اگر تمایل دارید در این رابطه اطلاعات بیشتری را کسب نمایید، توصیه می کنیم به این مطلب خواندنی سری زده و آن را از نظر بگذرانید.
The post appeared first on .
آیفون 7 چه تاثیری بر موبایل های اندرویدی خواهد گذاشت؟
چه بخواهیم قبول کنیم و چه نخواهیم، یک رابطه غیر قابل انکاری میان اپل و اندروید وجود دارد. بله، اپل مرتبا ویژگی هایی را «اختراع» می کند که سال ها پیش در اندروید بوده اند، مثل اسپیکرهای استریو یا ضد آب بودن. اما اگر بگوییم که اندروید تا به حال از اپل ایده ای قرض نکرده، قصد فریب دادن خودمان را داریم.
به طور کلی هم باید پذیرفت که آیفون از لحاظ تاثیر گذاری روی عقیده مردم، تاثیر بسیار بیشتری نسبت به تلفن های اندرویدی دارد. پیش از اپل، این تولیدکنندگان اندرویدی بودند که جک 3.5 میلی متری هدفون را حذف کردند اما چرا حالا همه اپل را مسبب این اتفاق می دانند؟ چون اپل نقشی برجسته تر دارد.
حالا با در نظر گرفتن این مسئله، آیفون 7 تا چه حد می تواند دستگاه های اندرویدی را تحت تاثیر قرار دهد؟ در ادامه برخی از حدسیات نویسنده وبسایت Android Authority را می خوانید.
اپل در طول تاریخ مرتبا قطعات مختلفی را از کامپیوترهایش حذف کرده و باقی کمپانی ها نیز به پیروی از آن، راه مشابهی در پیش گرفتند. درایو فلاپی یا درایو دیسک نوری و پورت اترنت را به یاد آورید.
و همین امروز داریم می بینیم با سرعتی قابل قبول، هر اقدامی که اپل در راستای حذف بخشی ترتیب داده، توسط دیگر کمپانی ها نیز دنبال می شود. بپسندید یا نه، اپل به نحوی هدایت کننده دیگر شرکت ها بوده و طرز فکر آن ها را تغییر داده است. بنابراین همین موضوع در راستای پورت هدفون هم اجرایی خواهد شد.
حالا وارد دوره ای شده ایم که باید مرتبا دانگل و آداپتورهای مختلف همراه داشته باشیم تا هدفون های قدیمی هم روی تلفن های جدیدمان کار کنند اما این اپل بود که با آیفون جدید خود چنین اتمسفری را شکل داده است. اندروید احتمالا از یو اس بی تایپ سی استفاده خواهد کرد و اپل هم که لایتنینگ را دارد. دیگر زمان اندوه و ناراحتی بابت این اتفاق گذشته و باید به آن عادت کرد.
می توان پیش بینی کرد که تعدادی از پرچم دارهای سال آینده اندرویدی هم قطعا پورت 3.5 میلی متری را فدای طراحی بهتر و باتری بزرگ تر خواهند کرد، چون اپل جرات این را داشت که طرح را زودتر اجرا کند و دیر و زود مشتریان هم پذیرفتند.
همه شرکت ها اما قطعا طی چند ماه به این نتیجه نمی رسند که باید جک 3.5 میلی متری حذف شود، چون می خواهند به مردم همان امکانی را دهند که اپل از موبایل هایش حذف کرده و محبوبیت پیدا کنند.
به هر حال، شاید چند شرکت همچنان به جک 3.5 میلی متری اهمیت دهند اما مدت زیادی نخواهد گذشت که دنیا رویکرد جدید را خواهد پذیرفت و به سمت آن حرکت کند.
اگرچه چنین اتفاقی برای بسیاری از تولید کنندگان هدفون های بلوتوث یا مجهز به کانکتور لایتنینگ و یو اس بی تایپ سی خبر خوشایندی است اما برای بسیاری از ما در نقطه مقابل بسیار آزار دهنده و پر هزینه خواهد بود.
البته، هر بار که تغییری این چنینی رخ می دهد، مصرف کنندگان مجبور به پذیرفتن این مشکلات می شوند و این بار هم چاره ای نیست. بعید به نظر می رسد طرفداران جک 3.5 میلی متری به اندازه ای باشند که کمپانی ها را به عقب گرد مجبور سازند.
خبر خوش اینکه چنین تغییری، تبعات مثبتی هم به همراه دارد (مثل هدفون های بدون باتری مجهز به فناوری حذف نویز). بسیاری از مخالفین طرح حذف جک 3.5 میلی متری هم حتی قبول دارند که تغییر کانکتور می تواند موجب بهبود کیفیت صدا شود.
با این حال تغییر دشوار است. دورانی که همه از میکرو یو اس بی به یو اس بی تایپ سی مهاجرت کردند هنوز تمام نشده و می توان آثار مثبت و منفی آن را دید. تنها مسئله ای که می توان به آن در آینده خرده گرفت آن است که اپل از لایتنینگ و اندرویدی ها از تایپ سی استفاده می کنند. بارها شده هدفون تان را به دوست تان برای چند دقیقه قرض بدهید و اگر هر کدام دو برند متفاوت داشته باشید، مسئله کمی پیچیده می شود.
بله، کاملا مشخص است که اپل سه سال دیرتر از سونی و دیگر شرکت ها دست به کار شده اما حالا که چنین تصمیمی گرفته و آیفون و ساعتش را ضد آب ساخته، پس این مسئله برای دیگر شرکت ها هم باید صادق باشد و اگر کسی تلفن بعدی اش را ضد آب نسازد، یک قدم از همه عقب تر است.
سامسونگ و سونی در این مورد هیچ دغدغه ای ندارند، اما اگر طی یک سال آینده، ال جی و هوآوی هم تلفن های ضد آب نسازند، جای تعجب دارد. همین موضوع البته منجر به کیفیت بالاتر و عملکرد بهتر اسپیکرها خواهد شد.
در حالی که بسیاری از اندرویدی ها پیش از این حداقل حافظه را 32 گیگابایت تعیین کرده بودند، اما اپل با اعلام آنکه دیگر آیفون های 16 گیگابایتی عرضه نخواهد کرد، قوانین بازی را تغییر داد.بدون هیچ افزایش قیمتی، از امسال، ارزان ترین مدل آیفون دارای 32 گیگابایت حافظه خواهد بود و نه 16 گیگابایت.
بسیاری از دستگاه های اندرویدی از درگاه میکرو اس دی برای افزایش حافظه بهره می برند اما می توان تصور کرد که در آینده ای نزدیک، این درگاه ها نیز حذف خواهند شد. وقتی که یک تلفن 16 گیگابایتی می خرید، حافظه در اختیار شما احتمالا 8 الی 10 گیگابایت خواهد بود و باقی توسط سیستم عامل و باقی برنامه های پیش فرض پر شده.
شاید عرضه تلفن های اقتصادی با حافظه 16 گیگابایتی منطقی باشد اما ارائه پرچمداری با کمتر از 32 گیگابایت حافظه داخلی، دیگر تصمیم معقولانه ای نیست. حتی معقولانه اش را بخواهید، این میزان حافظه پیش فرض نباید کمتر از 64 گیگابایت باشد.
هیچ حرفی نمی توان در مخالفت با دوربین های دوگانه زد. در واقع حتی این مدل از دوربین ها بسیار کارآمد هستند. باید یک بار دیگر اپل را تحسین کرد که نه تنها بابت افزایش حافظه داخلی، بلکه حتی بابت اضافه کردن یک دوربین دیگر به آیفون 7 پلاس، قیمت موبایل را نسبت به آیفون 6 اس پلاس افزایش چندانی نداده است.
اما تا زمانی که هیچ شرکتی نتوانسته کیفیت عکاسی مناسبی در حالت نور اندک ارائه دهد، نمی توان گفت که لنزهای دوگانه اولویت هستند. تا زمانی که کیفیت عکس در حالت نور اندک افتضاح است، اهمیتی ندارد دوربین تا چه حد می تواند زاویه دید بازی در اختیار بگذارد یا فوکوس فوق العاده ای روی هر بخش از عکس داشته باشد.
تصور کنید چقدر از خاطرات جذاب شما شب ها اتفاق افتاده و ثبت آن لحظات به خاطر نور پایین محیط تا چه حد بی کیفیت بوده. برطرف کردن این موضوع به نظر می رسد از درجه اولویت بالاتری برخوردار باشد اما اندرویدی ها قطعا دنباله رو راه اپل و هوآوی خواهند شد و پرچمدارهای بیشتری در سال آینده خواهیم دید که لنز دوگانه دارند.
این سومین آیفونی است که با چنین ظاهری طراحی می شود و تغییرات در آن چندان گسترده نیست. درست مثل گلکسی های جدید سامسونگ که همگی طراحی های تکراری را انتخاب کرده اند.
لازم نیست هر سال تغییر انقلابی داشته باشیم اما مسائل جزئی که به بهتر شدن طراحی کمک کند قطعا مورد پسند مخاطب قرار خواهند گرفت. برای مثال تغییرات HTC One M8 نسبت به One M9 را به یاد آورید. یا هر اکسپریا Z نسبت به نسل بعدی اش. هر بار این تلفن ها بهتر و بهتر شدند.
در عوض اپل با ارائه یک موبایل میان رده به نام آیفون SE، طراحی قدیمی آیفون 5 را زنده کرد و سخت افزار آیفون 6 را درون آن قرار داد. رهبران این بازار باید شهامت بیشتری داشته باشند.
اما نکته مثبت در مورد این تنبلی شاید نهفته در جای دیگری باشد. باقی توسعه دهندگان تلفن های هوشمند نیز حالا مجبور نیستند که مرتبا به خاطر فروش بیشتر روی طراحی های جدید، وقت و هزینه بگذارند.
در عوض، تیم های تحقیق و توسعه می توانند به سراغ فناوری های کاربردی تر بروند. چگونه می توان یک باتری بهتر ساخت یا چطور می توان رابطه ای میان سخت افزار و نرم افزار برقرار کرد تا مصرف باتری کم شود؟
استفاده از دکمه ثابت هوم با قابلیت هاپتیک حرکت مثبتی است و امید می رود که سامسونگ هم چنین رویکردی را در پیش بگیرد. دکمه هوم تلفن های سری گلکسی حس ناخوشیندی را القا می کنند و اگر سامسونگ هم مثل اپل، دکمه هوم را ثابت کند، شاید هنگام استفاده از تلفن احساس بهتری داشته باشیم.
دست آخر، باید در نظر داشت که بازار به حدی از اشباع رسیده و تحلیلگران معتقدند مردم دیگر میل کمتری به خرید اسمارت فون پیدا کرده اند و با همان تلفن قبلی خود هیچ مشکلی ندارند. در این بازار آیا اپل توانسته نظر مردم را با آیفون 7 به خود جلب کند؟
به نظر شما، آیفون 7 توانسته مرزها را گسترش داده و کار بزرگی انجام دهد؟ تفکرات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
The post appeared first on .
چه بخواهیم قبول کنیم و چه نخواهیم، یک رابطه غیر قابل انکاری میان اپل و اندروید وجود دارد. بله، اپل مرتبا ویژگی هایی را «اختراع» می کند که سال ها پیش در اندروید بوده اند، مثل اسپیکرهای استریو یا ضد آب بودن. اما اگر بگوییم که اندروید تا به حال از اپل ایده ای قرض نکرده، قصد فریب دادن خودمان را داریم.
به طور کلی هم باید پذیرفت که آیفون از لحاظ تاثیر گذاری روی عقیده مردم، تاثیر بسیار بیشتری نسبت به تلفن های اندرویدی دارد. پیش از اپل، این تولیدکنندگان اندرویدی بودند که جک 3.5 میلی متری هدفون را حذف کردند اما چرا حالا همه اپل را مسبب این اتفاق می دانند؟ چون اپل نقشی برجسته تر دارد.
حالا با در نظر گرفتن این مسئله، آیفون 7 تا چه حد می تواند دستگاه های اندرویدی را تحت تاثیر قرار دهد؟ در ادامه برخی از حدسیات نویسنده وبسایت Android Authority را می خوانید.
اپل در طول تاریخ مرتبا قطعات مختلفی را از کامپیوترهایش حذف کرده و باقی کمپانی ها نیز به پیروی از آن، راه مشابهی در پیش گرفتند. درایو فلاپی یا درایو دیسک نوری و پورت اترنت را به یاد آورید.
و همین امروز داریم می بینیم با سرعتی قابل قبول، هر اقدامی که اپل در راستای حذف بخشی ترتیب داده، توسط دیگر کمپانی ها نیز دنبال می شود. بپسندید یا نه، اپل به نحوی هدایت کننده دیگر شرکت ها بوده و طرز فکر آن ها را تغییر داده است. بنابراین همین موضوع در راستای پورت هدفون هم اجرایی خواهد شد.
حالا وارد دوره ای شده ایم که باید مرتبا دانگل و آداپتورهای مختلف همراه داشته باشیم تا هدفون های قدیمی هم روی تلفن های جدیدمان کار کنند اما این اپل بود که با آیفون جدید خود چنین اتمسفری را شکل داده است. اندروید احتمالا از یو اس بی تایپ سی استفاده خواهد کرد و اپل هم که لایتنینگ را دارد. دیگر زمان اندوه و ناراحتی بابت این اتفاق گذشته و باید به آن عادت کرد.
می توان پیش بینی کرد که تعدادی از پرچم دارهای سال آینده اندرویدی هم قطعا پورت 3.5 میلی متری را فدای طراحی بهتر و باتری بزرگ تر خواهند کرد، چون اپل جرات این را داشت که طرح را زودتر اجرا کند و دیر و زود مشتریان هم پذیرفتند.
همه شرکت ها اما قطعا طی چند ماه به این نتیجه نمی رسند که باید جک 3.5 میلی متری حذف شود، چون می خواهند به مردم همان امکانی را دهند که اپل از موبایل هایش حذف کرده و محبوبیت پیدا کنند.
به هر حال، شاید چند شرکت همچنان به جک 3.5 میلی متری اهمیت دهند اما مدت زیادی نخواهد گذشت که دنیا رویکرد جدید را خواهد پذیرفت و به سمت آن حرکت کند.
اگرچه چنین اتفاقی برای بسیاری از تولید کنندگان هدفون های بلوتوث یا مجهز به کانکتور لایتنینگ و یو اس بی تایپ سی خبر خوشایندی است اما برای بسیاری از ما در نقطه مقابل بسیار آزار دهنده و پر هزینه خواهد بود.
البته، هر بار که تغییری این چنینی رخ می دهد، مصرف کنندگان مجبور به پذیرفتن این مشکلات می شوند و این بار هم چاره ای نیست. بعید به نظر می رسد طرفداران جک 3.5 میلی متری به اندازه ای باشند که کمپانی ها را به عقب گرد مجبور سازند.
خبر خوش اینکه چنین تغییری، تبعات مثبتی هم به همراه دارد (مثل هدفون های بدون باتری مجهز به فناوری حذف نویز). بسیاری از مخالفین طرح حذف جک 3.5 میلی متری هم حتی قبول دارند که تغییر کانکتور می تواند موجب بهبود کیفیت صدا شود.
با این حال تغییر دشوار است. دورانی که همه از میکرو یو اس بی به یو اس بی تایپ سی مهاجرت کردند هنوز تمام نشده و می توان آثار مثبت و منفی آن را دید. تنها مسئله ای که می توان به آن در آینده خرده گرفت آن است که اپل از لایتنینگ و اندرویدی ها از تایپ سی استفاده می کنند. بارها شده هدفون تان را به دوست تان برای چند دقیقه قرض بدهید و اگر هر کدام دو برند متفاوت داشته باشید، مسئله کمی پیچیده می شود.
بله، کاملا مشخص است که اپل سه سال دیرتر از سونی و دیگر شرکت ها دست به کار شده اما حالا که چنین تصمیمی گرفته و آیفون و ساعتش را ضد آب ساخته، پس این مسئله برای دیگر شرکت ها هم باید صادق باشد و اگر کسی تلفن بعدی اش را ضد آب نسازد، یک قدم از همه عقب تر است.
سامسونگ و سونی در این مورد هیچ دغدغه ای ندارند، اما اگر طی یک سال آینده، ال جی و هوآوی هم تلفن های ضد آب نسازند، جای تعجب دارد. همین موضوع البته منجر به کیفیت بالاتر و عملکرد بهتر اسپیکرها خواهد شد.
در حالی که بسیاری از اندرویدی ها پیش از این حداقل حافظه را 32 گیگابایت تعیین کرده بودند، اما اپل با اعلام آنکه دیگر آیفون های 16 گیگابایتی عرضه نخواهد کرد، قوانین بازی را تغییر داد.بدون هیچ افزایش قیمتی، از امسال، ارزان ترین مدل آیفون دارای 32 گیگابایت حافظه خواهد بود و نه 16 گیگابایت.
بسیاری از دستگاه های اندرویدی از درگاه میکرو اس دی برای افزایش حافظه بهره می برند اما می توان تصور کرد که در آینده ای نزدیک، این درگاه ها نیز حذف خواهند شد. وقتی که یک تلفن 16 گیگابایتی می خرید، حافظه در اختیار شما احتمالا 8 الی 10 گیگابایت خواهد بود و باقی توسط سیستم عامل و باقی برنامه های پیش فرض پر شده.
شاید عرضه تلفن های اقتصادی با حافظه 16 گیگابایتی منطقی باشد اما ارائه پرچمداری با کمتر از 32 گیگابایت حافظه داخلی، دیگر تصمیم معقولانه ای نیست. حتی معقولانه اش را بخواهید، این میزان حافظه پیش فرض نباید کمتر از 64 گیگابایت باشد.
هیچ حرفی نمی توان در مخالفت با دوربین های دوگانه زد. در واقع حتی این مدل از دوربین ها بسیار کارآمد هستند. باید یک بار دیگر اپل را تحسین کرد که نه تنها بابت افزایش حافظه داخلی، بلکه حتی بابت اضافه کردن یک دوربین دیگر به آیفون 7 پلاس، قیمت موبایل را نسبت به آیفون 6 اس پلاس افزایش چندانی نداده است.
اما تا زمانی که هیچ شرکتی نتوانسته کیفیت عکاسی مناسبی در حالت نور اندک ارائه دهد، نمی توان گفت که لنزهای دوگانه اولویت هستند. تا زمانی که کیفیت عکس در حالت نور اندک افتضاح است، اهمیتی ندارد دوربین تا چه حد می تواند زاویه دید بازی در اختیار بگذارد یا فوکوس فوق العاده ای روی هر بخش از عکس داشته باشد.
تصور کنید چقدر از خاطرات جذاب شما شب ها اتفاق افتاده و ثبت آن لحظات به خاطر نور پایین محیط تا چه حد بی کیفیت بوده. برطرف کردن این موضوع به نظر می رسد از درجه اولویت بالاتری برخوردار باشد اما اندرویدی ها قطعا دنباله رو راه اپل و هوآوی خواهند شد و پرچمدارهای بیشتری در سال آینده خواهیم دید که لنز دوگانه دارند.
این سومین آیفونی است که با چنین ظاهری طراحی می شود و تغییرات در آن چندان گسترده نیست. درست مثل گلکسی های جدید سامسونگ که همگی طراحی های تکراری را انتخاب کرده اند.
لازم نیست هر سال تغییر انقلابی داشته باشیم اما مسائل جزئی که به بهتر شدن طراحی کمک کند قطعا مورد پسند مخاطب قرار خواهند گرفت. برای مثال تغییرات HTC One M8 نسبت به One M9 را به یاد آورید. یا هر اکسپریا Z نسبت به نسل بعدی اش. هر بار این تلفن ها بهتر و بهتر شدند.
در عوض اپل با ارائه یک موبایل میان رده به نام آیفون SE، طراحی قدیمی آیفون 5 را زنده کرد و سخت افزار آیفون 6 را درون آن قرار داد. رهبران این بازار باید شهامت بیشتری داشته باشند.
اما نکته مثبت در مورد این تنبلی شاید نهفته در جای دیگری باشد. باقی توسعه دهندگان تلفن های هوشمند نیز حالا مجبور نیستند که مرتبا به خاطر فروش بیشتر روی طراحی های جدید، وقت و هزینه بگذارند.
در عوض، تیم های تحقیق و توسعه می توانند به سراغ فناوری های کاربردی تر بروند. چگونه می توان یک باتری بهتر ساخت یا چطور می توان رابطه ای میان سخت افزار و نرم افزار برقرار کرد تا مصرف باتری کم شود؟
استفاده از دکمه ثابت هوم با قابلیت هاپتیک حرکت مثبتی است و امید می رود که سامسونگ هم چنین رویکردی را در پیش بگیرد. دکمه هوم تلفن های سری گلکسی حس ناخوشیندی را القا می کنند و اگر سامسونگ هم مثل اپل، دکمه هوم را ثابت کند، شاید هنگام استفاده از تلفن احساس بهتری داشته باشیم.
دست آخر، باید در نظر داشت که بازار به حدی از اشباع رسیده و تحلیلگران معتقدند مردم دیگر میل کمتری به خرید اسمارت فون پیدا کرده اند و با همان تلفن قبلی خود هیچ مشکلی ندارند. در این بازار آیا اپل توانسته نظر مردم را با آیفون 7 به خود جلب کند؟
به نظر شما، آیفون 7 توانسته مرزها را گسترش داده و کار بزرگی انجام دهد؟ تفکرات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
The post appeared first on .
آیفون 7 چه تاثیری بر موبایل های اندرویدی خواهد گذاشت؟
گشادگی دهانه ی لنز چیست و ضریب اف چه تاثیری در کیفیت دوربین تلفن هوشمند خواهد داشت؟
شاید شما هم تاکنون متوجه شده باشید که هنگام معرفی تلفن های هوشمند، علاوه بر مگاپیکسل، عدد دیگری نیز به عنوان ضریب F یا میزان گشودگی دهانه لنز یا همان دریچه دیافراگم، به عنوان نشانه ای از کیفیت تصویربرداری دستگاه اعلام می شود، اما احتمالاً نمی دانید این موضوع چه تاثیری در عملکرد عکاسی دستگاه دارد و تا چه میزان هنگام انتخاب تلفن هوشمند باید آن را مورد توجه قرار داد.
به طور خلاصه، aperture یا دریچه دیافراگم به همان پره های دایره شکل اشاره دارد که در پشت لنز تعبیه شده اند و به عبارت دیگر در دهانه ی لنز قرار دارند. اگر هنگام فشار دادن دکمه شاتر به درون لنز نگاه کنید، این پره ها را برای لحظاتی مشاهده می کنید که باز شده و اجازه می دهند نور از درون لنز، به سنسور داخل بدنه دوربین برسد.
در حقیقت می توان عملکرد این دریچه را به و چشم تشبیه کرد که با گشاد و تنگ شدن، میزان نوری که به چشم می رسد را تعیین می کنند.
بر همین اساس می توان گفت که هرچقدر قابلیت گشودگی پره های دیافراگم لنز بیشتر و سوراخ ایجاد شده بزرگتر باشد، نور بیشتری نیز به سنسور دوربین دستگاه رسیده و این موضوع، به بهبود کیفیت عکاسی خصوصاً در شرایط کم نور منجر خواهد شد.
ضریب اف نیز در حقیقت همان عددی است که اندازه ی باز شدن دهانه ی لنز (دریچه ی دیافراگم) اشاره دارد و برای مثال به شکل f/2.0 نمایش داده می شود. برای محاسبه این عدد لازم است فاصله کانونی و قطر دریچه دیافراگم دوربین را بدانید که از تقسیم آنها بر یکدیگر ضریب اف به دست خواهد آمد.
اینکه ضریب اف از تقسیم فاصله کانونی بر قطر دهانه لنز حاصل می شود به این معنی است که هرچقدر عدد اف بالاتر باشد، از کوچکتر بودنِ سوراخِ حاصل از باز شدنِ پره های دیافراگمِ لنز حکایت دارد.
این موضوع در نهایت به کاهش نوری که به سنسور دوربین می رسد و اخلال در کیفیت تصویر منجر خواهد شد و به همین دلیل است که تولید کنندگان تلاش می کنند میزان گشودگی دیافراگم دوربین محصولات خود را افزایش دهند و اگر تلفن های هوشمند ساخته شده در سالهای اخیر را با یکدیگر مقایسه کنید، این روند را مشاهده خواهید کرد.
در این قسمت بد نیست بدانید که ضریب های استاندارد، بخشی از یک تصاعد هندسی هستند و بر همین اساس، ترتیب افزایش یافتن آنها به این شکل خواهد بود:
اما حالا که معنای میزان گشودگی دهانه لنز یا همان دریچه دیافراگم و اعداد ضریب اف را می دانیم، می توانیم مباحث تئوری را کنار گذاشته و در مورد تاثیر نهایی این موضوع در دنیای واقعی بیشتر صحبت کنیم.
برای مثال بد نیست بدانید که عکاسان، قابلیت تغییر Aperture یا میزان گشودگی دریچه دیافراگم در دوربین های حرفه ای را برای کنترل (تعیین محدوده فوکوس در عکس) و ثبت تصاویری خلاقانه به کار می گیرند.
برای درک بهتر لازم است بدانید که هرچقدر ضریب اف عدد کوچکتر و در نتیجه میزان گشودگی دریچه دیافراگم بیشتر باشد، نقطه فوکوس در عکس نیز می تواند کوچکتر تعیین گردد.
برای مثال اگر بخواهید سوژه ی تصویر واضح و زمینه محو باشد، می توانید با ضریب F/1.8 از آن عکاسی کنید، اما اگر بخواهید زمینه ی تصویر نیز واضح ثبت شود لازم است بسته به شرایط محیط، ضریب بالاتری مثل F/8 را مورد استفاده قرار دهید.
ضریب اف علاوه بر این، با سرعت شاتر نیز ارتباط دارد، چرا که در صورت بالا بردن این مقدار (که به کوچکتر شدن میزان گشودگی دهانه لنز منجر می شود)، ثبت عکس واضح، با سرعت شاتر بالا از سوژه های سریع، ساده تر خواهد بود.
البته باید توجه داشته باشید همانطور که توضیح دادیم این موضوع در مورد دوربین های حرفه ای مثل DSLR یا مدل های بدون آینه و برخی نمونه های کامپکت گران قیمت صدق می کند، چرا که در اکثر تلفن های هوشمند، ضریب اف روی یک عدد ثابت است و امکان تغییر آن توسط کاربر وجود ندارد.
علاوه بر این، سنسور کوچک و لنز عریض تر تلفن های هوشمند، دو خصوصیتی هستند که موجب می شوند ثبت تصاویر با عمق میدان کم و زمینه ی محو، به مراتب دشوار تر باشد و همین موضوع، از اهمیت قابلیت ایجاد تغییر در ضریب گشودگی دریچه دیافراگم را خواهد کاست.
در هر حال، چه امکان تغییر آن وجود داشته باشد چه نباشد، باید بدانید که ضریب اف پس از اندازه ی سنسور، یکی از مهمترین خصوصیاتی است که در کیفیت عکاسی تلفن های هوشمند تاثیر خواهد داشت، حتی بیشتر از عدد مگاپیکسل و قابلیت هایی پیشرفته مثل لرزشگیر اپتیکال.
برای مثال شرایط کم نور را در نظر داشته باشید که نقطه ضعفِ دوربینِ تلفن های هوشمند به شمار می رود، در حالی که هرچه میزان گشودگی دهانه لنز بیشتر (ضریب اف عدد کوچکتری باشد) و سرعت شاتر بالاتر باشد، تصاویر در شرایط کم نور، با کیفیت مناسبتر و نویز کمتر به ثبت خواهند رسید.
البته در این حالت، تاثیر لرزشگیر اپتیکال یا همان OIS را نیز نباید فراموش کرد که به واضح تر ثبت شدن تصویر در شرایط کم نور منجر می گردد، اما هنگام عکاسی از سوژه های متحرک و برای استفاده از سرعت شاتر بالا، این میزان گشودگی دریچه دیافراگم است که کیفیت عکس را مشخص خواهد کرد. (اهمیت چنین خصوصیتی از این جهت بیشتر می شود که در تلفن های هوشمند عموماً امکان بهره گرفتن از ISO های بالا نیز وجود ندارد)
همانطور که گفتیم، وجود لنز با زاویه عریض و سنسورهای کوچک در دوربین تلفن های هوشمند دو خصوصیتی است که ثبت تصاویر با عمق میدان کم را دشوار می کند، اما بد نیست بدانید که حتی با تلفن های هوشمند هم اگر از فاصله نزدیک از سوژه ای عکاسی کنید، تصویر با عمق میدان کم و زمینه محو به ثبت خواهد رسید و این همان موضوعی است که هرچه ضریب اف دستگاه عدد کوچکتری باشد، انجام آن ساده تر خواهد بود (و تصاویر شما در اینستاگرام جلوه حرفه ای تری داشته و بیشتر مورد استقبال قرار خواهند گرفت!).
پس تا اینجا متوجه شدیم که ضریب اف پایین و گشادگی دهانه لنز یا دریچه دیافراگم بالاتر چه تاثیرات مثبتی در تجربه عکاسی تلفن های هوشمند خواهند داشت، اما کدام مدل های موجود در بازار عملکرد بهتری از این نظر ارائه می کنند؟
تا مدتی پیش، F2.4 بین تلفن های هوشمند موجود در بازار، ضریب اف مناسبی به حساب می رفت، اما در حال حاضر میزان گشودگی دریچه دیافراگم یک موبایل باید باید رقمی بین F1.9 تا F1.7 باشد که در زمره نمونه های مناسب از این نظر قرار گیرد.
برای نمونه می توان به LG G5 با F1.8 یا Galaxy S7 و نسخه Edge این تلفن هوشمند اشاره کرد که از ضریب F1.7 برخوردار است و پرچمداران پیشین این دو شرکت نیز را نیز می توان با وجود گذشت یکسال هنوز در میان مدل های کاملاً قابل قبول ارزیابی کرد.
اما اگر اعتقاد دارید آیفون های ساخت اپل استانداردی در حوزه عکاسی با موبایل هستند و در مورد عدم اشاره به آنها سوال می کنید، لازم است بدانید که این خانواده محصولات از این نظر عملکرد چندان مناسبی ندارند.
برای مثال می توان به هر سه محصول آخر این شرکت یعنی آیفون 6S Plus، S6 و SE اشاره کرد که همگی از لنز نه چندان سریع و ضریب F2.2 برخوردار هستند و سازنده این نقطات ضعف را از طریق پردازش های ثانویه نرم افزاری به شکل مناسبی مرتفع کرده تا کاربر آن را احساس نکند.
بر اساس مطالب مطرح شده می توان اینگونه نتیجه گرفت که میزان گشادگی دریچه دیافراگم لنز یا همان ضریب اف، یکی از نکات مهم و تاثیر گذار است که هنگام انتخاب تلفن هوشمند باید آن را مد نظر داشته باشید و این خصوصیت بیشتر از همه، خود را هنگام عکاسی در شرایط نامناسب نوری نشان خواهد داد. علاوه بر این، وجود لرزگشیر اپتیکال یا همان OIS را نیز نباید از یاد ببریم که مشاهده ی تاثیر آن هنگام بررسی تصاویر ثبت شده با تلفن های هوشمند مجهز به این قابلیت مثل و مشهود است.
The post appeared first on .
(image)
شاید شما هم تاکنون متوجه شده باشید که هنگام معرفی تلفن های هوشمند، علاوه بر مگاپیکسل، عدد دیگری نیز به عنوان ضریب F یا میزان گشودگی دهانه لنز یا همان دریچه دیافراگم، به عنوان نشانه ای از کیفیت تصویربرداری دستگاه اعلام می شود، اما احتمالاً نمی دانید این موضوع چه تاثیری در عملکرد عکاسی دستگاه دارد و تا چه میزان هنگام انتخاب تلفن هوشمند باید آن را مورد توجه قرار داد.
به طور خلاصه، aperture یا دریچه دیافراگم به همان پره های دایره شکل اشاره دارد که در پشت لنز تعبیه شده اند و به عبارت دیگر در دهانه ی لنز قرار دارند. اگر هنگام فشار دادن دکمه شاتر به درون لنز نگاه کنید، این پره ها را برای لحظاتی مشاهده می کنید که باز شده و اجازه می دهند نور از درون لنز، به سنسور داخل بدنه دوربین برسد.
در حقیقت می توان عملکرد این دریچه را به و چشم تشبیه کرد که با گشاد و تنگ شدن، میزان نوری که به چشم می رسد را تعیین می کنند.
بر همین اساس می توان گفت که هرچقدر قابلیت گشودگی پره های دیافراگم لنز بیشتر و سوراخ ایجاد شده بزرگتر باشد، نور بیشتری نیز به سنسور دوربین دستگاه رسیده و این موضوع، به بهبود کیفیت عکاسی خصوصاً در شرایط کم نور منجر خواهد شد.
ضریب اف نیز در حقیقت همان عددی است که اندازه ی باز شدن دهانه ی لنز (دریچه ی دیافراگم) اشاره دارد و برای مثال به شکل f/2.0 نمایش داده می شود. برای محاسبه این عدد لازم است فاصله کانونی و قطر دریچه دیافراگم دوربین را بدانید که از تقسیم آنها بر یکدیگر ضریب اف به دست خواهد آمد.
اینکه ضریب اف از تقسیم فاصله کانونی بر قطر دهانه لنز حاصل می شود به این معنی است که هرچقدر عدد اف بالاتر باشد، از کوچکتر بودنِ سوراخِ حاصل از باز شدنِ پره های دیافراگمِ لنز حکایت دارد.
این موضوع در نهایت به کاهش نوری که به سنسور دوربین می رسد و اخلال در کیفیت تصویر منجر خواهد شد و به همین دلیل است که تولید کنندگان تلاش می کنند میزان گشودگی دیافراگم دوربین محصولات خود را افزایش دهند و اگر تلفن های هوشمند ساخته شده در سالهای اخیر را با یکدیگر مقایسه کنید، این روند را مشاهده خواهید کرد.
در این قسمت بد نیست بدانید که ضریب های استاندارد، بخشی از یک تصاعد هندسی هستند و بر همین اساس، ترتیب افزایش یافتن آنها به این شکل خواهد بود:
اما حالا که معنای میزان گشودگی دهانه لنز یا همان دریچه دیافراگم و اعداد ضریب اف را می دانیم، می توانیم مباحث تئوری را کنار گذاشته و در مورد تاثیر نهایی این موضوع در دنیای واقعی بیشتر صحبت کنیم.
برای مثال بد نیست بدانید که عکاسان، قابلیت تغییر Aperture یا میزان گشودگی دریچه دیافراگم در دوربین های حرفه ای را برای کنترل (تعیین محدوده فوکوس در عکس) و ثبت تصاویری خلاقانه به کار می گیرند.
برای درک بهتر لازم است بدانید که هرچقدر ضریب اف عدد کوچکتر و در نتیجه میزان گشودگی دریچه دیافراگم بیشتر باشد، نقطه فوکوس در عکس نیز می تواند کوچکتر تعیین گردد.
برای مثال اگر بخواهید سوژه ی تصویر واضح و زمینه محو باشد، می توانید با ضریب F/1.8 از آن عکاسی کنید، اما اگر بخواهید زمینه ی تصویر نیز واضح ثبت شود لازم است بسته به شرایط محیط، ضریب بالاتری مثل F/8 را مورد استفاده قرار دهید.
ضریب اف علاوه بر این، با سرعت شاتر نیز ارتباط دارد، چرا که در صورت بالا بردن این مقدار (که به کوچکتر شدن میزان گشودگی دهانه لنز منجر می شود)، ثبت عکس واضح، با سرعت شاتر بالا از سوژه های سریع، ساده تر خواهد بود.
البته باید توجه داشته باشید همانطور که توضیح دادیم این موضوع در مورد دوربین های حرفه ای مثل DSLR یا مدل های بدون آینه و برخی نمونه های کامپکت گران قیمت صدق می کند، چرا که در اکثر تلفن های هوشمند، ضریب اف روی یک عدد ثابت است و امکان تغییر آن توسط کاربر وجود ندارد.
علاوه بر این، سنسور کوچک و لنز عریض تر تلفن های هوشمند، دو خصوصیتی هستند که موجب می شوند ثبت تصاویر با عمق میدان کم و زمینه ی محو، به مراتب دشوار تر باشد و همین موضوع، از اهمیت قابلیت ایجاد تغییر در ضریب گشودگی دریچه دیافراگم را خواهد کاست.
در هر حال، چه امکان تغییر آن وجود داشته باشد چه نباشد، باید بدانید که ضریب اف پس از اندازه ی سنسور، یکی از مهمترین خصوصیاتی است که در کیفیت عکاسی تلفن های هوشمند تاثیر خواهد داشت، حتی بیشتر از عدد مگاپیکسل و قابلیت هایی پیشرفته مثل لرزشگیر اپتیکال.
برای مثال شرایط کم نور را در نظر داشته باشید که نقطه ضعفِ دوربینِ تلفن های هوشمند به شمار می رود، در حالی که هرچه میزان گشودگی دهانه لنز بیشتر (ضریب اف عدد کوچکتری باشد) و سرعت شاتر بالاتر باشد، تصاویر در شرایط کم نور، با کیفیت مناسبتر و نویز کمتر به ثبت خواهند رسید.
البته در این حالت، تاثیر لرزشگیر اپتیکال یا همان OIS را نیز نباید فراموش کرد که به واضح تر ثبت شدن تصویر در شرایط کم نور منجر می گردد، اما هنگام عکاسی از سوژه های متحرک و برای استفاده از سرعت شاتر بالا، این میزان گشودگی دریچه دیافراگم است که کیفیت عکس را مشخص خواهد کرد. (اهمیت چنین خصوصیتی از این جهت بیشتر می شود که در تلفن های هوشمند عموماً امکان بهره گرفتن از ISO های بالا نیز وجود ندارد)
همانطور که گفتیم، وجود لنز با زاویه عریض و سنسورهای کوچک در دوربین تلفن های هوشمند دو خصوصیتی است که ثبت تصاویر با عمق میدان کم را دشوار می کند، اما بد نیست بدانید که حتی با تلفن های هوشمند هم اگر از فاصله نزدیک از سوژه ای عکاسی کنید، تصویر با عمق میدان کم و زمینه محو به ثبت خواهد رسید و این همان موضوعی است که هرچه ضریب اف دستگاه عدد کوچکتری باشد، انجام آن ساده تر خواهد بود (و تصاویر شما در اینستاگرام جلوه حرفه ای تری داشته و بیشتر مورد استقبال قرار خواهند گرفت!).
پس تا اینجا متوجه شدیم که ضریب اف پایین و گشادگی دهانه لنز یا دریچه دیافراگم بالاتر چه تاثیرات مثبتی در تجربه عکاسی تلفن های هوشمند خواهند داشت، اما کدام مدل های موجود در بازار عملکرد بهتری از این نظر ارائه می کنند؟
تا مدتی پیش، F2.4 بین تلفن های هوشمند موجود در بازار، ضریب اف مناسبی به حساب می رفت، اما در حال حاضر میزان گشودگی دریچه دیافراگم یک موبایل باید باید رقمی بین F1.9 تا F1.7 باشد که در زمره نمونه های مناسب از این نظر قرار گیرد.
برای نمونه می توان به LG G5 با F1.8 یا Galaxy S7 و نسخه Edge این تلفن هوشمند اشاره کرد که از ضریب F1.7 برخوردار است و پرچمداران پیشین این دو شرکت نیز را نیز می توان با وجود گذشت یکسال هنوز در میان مدل های کاملاً قابل قبول ارزیابی کرد.
اما اگر اعتقاد دارید آیفون های ساخت اپل استانداردی در حوزه عکاسی با موبایل هستند و در مورد عدم اشاره به آنها سوال می کنید، لازم است بدانید که این خانواده محصولات از این نظر عملکرد چندان مناسبی ندارند.
برای مثال می توان به هر سه محصول آخر این شرکت یعنی آیفون 6S Plus، S6 و SE اشاره کرد که همگی از لنز نه چندان سریع و ضریب F2.2 برخوردار هستند و سازنده این نقطات ضعف را از طریق پردازش های ثانویه نرم افزاری به شکل مناسبی مرتفع کرده تا کاربر آن را احساس نکند.
بر اساس مطالب مطرح شده می توان اینگونه نتیجه گرفت که میزان گشادگی دریچه دیافراگم لنز یا همان ضریب اف، یکی از نکات مهم و تاثیر گذار است که هنگام انتخاب تلفن هوشمند باید آن را مد نظر داشته باشید و این خصوصیت بیشتر از همه، خود را هنگام عکاسی در شرایط نامناسب نوری نشان خواهد داد. علاوه بر این، وجود لرزگشیر اپتیکال یا همان OIS را نیز نباید از یاد ببریم که مشاهده ی تاثیر آن هنگام بررسی تصاویر ثبت شده با تلفن های هوشمند مجهز به این قابلیت مثل و مشهود است.
The post appeared first on .
گشادگی دهانه ی لنز چیست و ضریب اف چه تاثیری در کیفیت دوربین تلفن هوشمند خواهد داشت؟
© 2024 بازی آزاد
آخرین دیدگاه‌ها