بازی آزاد

هوش مصنوعی بهتر از پزشکان می تواند حملات قلبی را پیش بینی کند

هر ساله تقریباً 20 میلیون نفر به خاطر بیماری های قلبی-عروقی می میرند. خوشبختانه تیمی از محققین دانشگاه ناتینگهام در انگلستان، نوعی الگوریتم یادگیری ماشینی را توسعه داده اند که می تواند احتمال بروز حمله یا سکته قلبی را با تبحری در سطح پزشکان حاذق و حتی فراتر از آنها پیش بینی نماید.

دانشکده قلب و عروق آمریکا و انجمن قلب آمریکا (ACC/AHA) چندین راهنمای تخصصی را برای برآورد ریسک ابتلا به بیماری قلبی-عروقی در افراد مستعد منتشر ساخته که بر اساس هشت عامل از جمله سن، میزان کلسترول و فشار خون عمل می کنند. به طور میانگین، این سیستم می تواند ریسک فردی را با دقت حدود 72.8 درصد پیش بینی نماید.

اگرچه رقم فوق کاملاً خیره کننده است، اما «استفن وانگ» و تیم تحقیقاتی اش در دانشگاه ناتینگهام توانستند آن را بهبود ببخشند. این پژوهشگران چهار الگوریتم یادگیری کامپیوتری را توسعه داده و از اطلاعات بیش از 378256 بیمار انگلیسی برای آموزش آنها استفاده کردند.

در ابتدا سوابق 295000 بیمار برای ساخت مدل پیش بینی داخلی در اختیار الگوریتم ها قرار گرفت، و سپس مابقی اطلاعات برای آزمودن و اصلاح مدل ها به کار رفت. نتایج حاصل نشان داد الگوریتم های مورد بحث حتی از راهنماهای ACC/AHA نیز بهتر عمل می کنند و دقت عملکرد آنها به 74.5 الی 76.4 درصد می رسد. در بین روش های مورد استفاده، الگوریتم مبتنی بر شبکه های عصبی بهترین نتیجه را ارائه کرد و با افزایش 7.6 درصدی صحت عملکرد در مقایسه با بهترین راهنماهای موجود، توانست درصد پیش بینی های اشتباه را نیز تا 1.6 درصد کاهش دهد.

با ارزیابی بیش از 83000 مجموعه سوابق پزشکی توسط این سیستم، مشخص شد که الگوریتم های پیش بینی مبتنی بر یادگیری ماشینی می توانستند جان 355 انسان دیگر را هم نجات دهند. جالب اینجاست که در سامانه هوش مصنوعی مورد بحث، ریسک فکتورها و عواملی از جمله بیماری روانی شدید یا مصرف داروهای کورتیکواستروئیدی خوراکی (کورتون) نیز در بین موارد زمینه ساز بیماری قلبی جای گرفته، در حالی که در راهنماهای پزشکی کنونی معمولاً به آنها توجهی نمی شود.

The post appeared first on .

هوش مصنوعی بهتر از پزشکان می تواند حملات قلبی را پیش بینی کند

دیجیاتو «خبرنگار» استخدام می کند

دیجیاتو جهت تکمیل تحریریه خود و با هدف پوشش جامع تر رویدادهای تکنولوژی در داخل ایران، خبرنگار استخدام می کند. نیروی مورد نظر جهت پیوستن به جمع دیجیاتو باید دارای شرایط زیر باشد:

• سابقه و تجربه خبرنگاری
• آشنا با فضای کلی IT
• دارای روحیه کار تیمی و علاقه مند به یادگیری
• کارت پایان خدمت برای آقایان

شرایط کاری نیز به شرح زیر است:

• تمام وقت – ساعت کاری ۸.۳۰ تا ۱۷.۳۰ (پنجشنبه و جمعه تعطیل)
• بیمه تامین اجتماعی

علاقه مندان به فعالیت در حوزه خبر، می توانند رزومه خود را به آدرس Job[at]digiato.com ارسال نمایند.

The post appeared first on .

دیجیاتو «خبرنگار» استخدام می کند

دوربین های دوگانه چگونه کار می کنند و تفاوت تکنولوژی آنها در چیست؟

همانطور که امسال کنگره جهانی موبایل بارسلون نشان داد، به نظر می رسد در دنیای تلفن های هوشمند، شاهد یک رویه و پدیده فراگیر یعنی استفاده از دوربین های دوگانه در تلفن های هوشمند هستیم. هرچند ایده استفاده از دوربین های دوگانه به نوبه خود اتفاق تازه ای نیست چرا که در حقیقت قدمت آن به سال 2011 میلادی و زمانی می رسد که کمپانی HTC با معرفی موبایل Evo 3D، به طور جدی نخستین تلفن هوشمند مجهز به تکنولوژی ضبط تصاویر ویدیویی سه بعدی را معرفی و عرضه کرد.

گرچه این کارکرد بخصوص دوربین های دوگانه تا کنون به طور کامل موفق نبوده، اما با این حال، تولیدکنندگان موبایل های هوشمند، هنوز هم مشتاقانه به دنبال جایگزین مناسبی برای این ایده هستند و در نتیجه، در پرچمدارانی که طی امسال وارد بازار می شوند، وجود دوربین دوگانه یکی از مواردی خواهد بود که در قضاوت منتقدان و مردم تاثیرگذار خواهد بود.

حتی اگر هم ایده استفاده از دو سنسور ثبت تصاویر در بین تمام این پرچمداران فراگیر شود، باز هم تنها شباهت میان آنها در به کارگیری این فناوری خواهد بود چراکه هریک از تولیدکنندگان موبایل های هوشمند، با توجه به عملکرد این فناوری و به فراخور تکنولوژی هایی که در اختیار دارند، قطعا ایده و راهکار متفاوتی خواهند داشت. این موضوع، متاسفانه می تواند به منشا اصلی سردرگمی تبدیل شود.

اما نگران نباشید؛ زیرا ابهام زدایی و رفع این موانع جزو وظایف شما نیست پس نیازی نیست ذهنتان را درگیر این موضوع کنید. بنابراین، فرقی نمی کند که اکنون در بازار به دنبال خرید موبایلی جدید هستید یا آنکه تنها کنجکاوی و اطلاع از آنچه که می گذرد برایتان جذابیت داشته باشد، این گزارش به تمام سوالات و ابهامات شما در رابطه با عملکرد دوربین های دوگانه در موبایل ها پاسخ می دهد.

راهکار اپل در به کارگیری دوربین های دوگانه

برای شروع بهتر است از اصلی ترین مدعی در عرصه استفاده از دوربین های دارای دو حسگر در دنیای موبایل ها، یعنی آیفون 7 پلاس اپل شروع کنیم. آیفون 7 پلاس، که نسخه بزرگتر پرچمدار اپل محسوب می شود، از امکاناتی بهره می برد که نسخه کوچکتر آن یعنی آیفون 7 معمولی از آن بی بهره است؛ این امکان ویژه همان دوربین دوگانه ای است که در پشت این دیوایس به خوبی قابل مشاهده است.

کمپانی اپل با به کار گیری دوربین دوگانه، یکبار دیگر بر وجود یک مشکل کوچک اما متداول در دنیای اسمارت فون ها ی یعنی قابلیت «زوم اپتیکال» صحه گذاشت. گرچه گزینه زوم دیجیتال در موبایل ها همیشه به عنوان یکی از راهکارهای اصلی در دسترس بوده اما این گزینه هرگز به کیفیت زوم اپتیکال نبوده و سبب افت کیفیت عکس می شود.

هرچند، دوربین آیفون 7 پلاس، تا حدی توانسته مشکل فوق را به شیوه ای نه چندان زیبا اما در عین حال مبتکرانه حل کند.  دوربین پشتی آیفون 7 پلاس، از دو دوربین جداگانه با لنزهای متفاوت بهره می برد که یکی از دوربین ها به لنز تله-فوتو مجهز است که این لنز دائما در حالت زوم قرار دارد با استفاده و از یک دیوایس، هر زمان که نیاز باشد، یکی از این دو لنز انتخاب می شود. درحالی که به نظر می رسد این راهکار اپل یک راه حل پیش پا افتاده  باشد اما به لطف نرم افزار قدرتمند اپل که کار انتخاب و تغییر میان دو دوربین را به میزان قابل توجهی تسهیل کرده، دوربین دوگانه آیفون 7 پلاس عالی عمل می کند.

در نتیجه استفاده اپل از این روش دو دوربین پشتی آیفون 7 پلاس، دو فاصله کانونی متفاوت دارند که باز هم طراحان اپل سنگ تمام گذاشته و از آن به بهترین نحو، برای عکاسی حالت پرتره که در آن به عمق میدان بالا نیاز است، بهره گرفته اند. هرچند این قابلیت، اندکی پس از معرفی این دیوایس و در غالب یک بروزرسانی عرضه شد، اما این قابلیت همچنان به عنوان یکی از ویژگی های قابل ذکر آیفون 7 پلاس محسوب می شود.

به طور خلاصه باید گفت که دوربین دوگانه آیفون 7 پلاس اینگونه عمل می کند: عکس های ثبت شده توسط هر دو دوربین با یکدیگر ادغام شده و به یک عکس تبدیل می شوند در حالیکه در این تصاویر، فوکوس دوربین تنها روی اشخاص یا اشیاء جلوی تصویر است. در حالیکه ممکن است این تصاویر تا حدی مصنوعی به نظر برسند اما بازهم عکسهای ثبت شده از این دوربین تا حدی از روش های نرم افزاری که تا پیش از این برای ایجاد این افکت ها استفاده می شد، جلوتر به نظر می رسند.

از سوی دیگر، گرچه آیفون 7 پلاس شناخته شده ترین دیوایسی است که از این روش استفاده می کند، اما در این راه تنها نیست. در نمایشگاه لوازم الکترونیک (CES) 2017، کمپانی ایسوس از محصول جدید خود با عنوان Zenfone 3 Zoom پرده برداری کرد که این موبایل نیز از فناوری تقریبا مشابهی در دوربین دوگانه خود بهره می برد اما عملکرد زوم سه گانه توانایی فوکوس آن را تا حد زیادی بهبود داده است. این اسمارت فون همچنین مجهز به قابلیت عکاسی پرتره انحصاری است گرچه باید منتظر ماند و دید که دوربین این موبایل در شرایط واقعی چگونه عمل می کند.

 راهکار ال جی در استفاده از دوربین های دوگانه

حتی تا قبل از آنکه کمپانی اپل، آیفون 7 پلاس را معرفی کند، کمپانی ال جی با پرچمدار خود یعنی G5، امکانات مشابهی را ارائه کرده اما بسیاری از افراد از این حقیقت آگاه نبوده اند که در موبایلی که در بازار شکست خورد، چه امکانات فوق العاده ای وجود داشته است. با این حال، کمپانی ال جی هنوز نا امید نشده چراکه طراحان این کمپانی این ایده را رها نکرده و در پرچمدار آتی خود یعنی G6، با یک بروزرسانی در سنسور دوم، عملکرد دوربین آن را بهبود داده اند.

اما راهی که ال جی برای به کار گیری از دوربین دوم در پیش گرفته، در مقایسه با اپل، کاملا در تضاد است. برخلاف آیفون 7 پلاس یک دوربین همیشه در حالت زوم (Zoomed-in) قرار دارد، به خاطر میدان دید وسیع تر، دوربین دوم G6 در حالت Zoomed-out قرار دارد. البته استفاده از این شیوه چندان فراگیر نیست بنابراین G6 به سرعت می تواند این رویه را تغییر دهد ضمن اینکه انتظار می رود فروش G6 قابل قبول باشد.

با این حال، به دلیل آنکه میدان دید وسیع به میزان قابل توجهی سبب اعوجاج تصاویر، به خصوص در لبه ها می شود، عکسهای ثبت شده توسط دوربین G6 ممکن است نتواند همه کاربران مشکل پسند را راضی کند.

راهکار هوآوی

ایده استفاده از دوربین های دوگانه تاکنون در تعدادی از پرچمداران کمپانی هوآوی نظیر جدیدترین آنها یعنی P10، به کار گرفته شده که این یکی از پیچیده ترین روش ها نیز محسوب می شود. دوربین دوگانه هوآوی P10 نیز مانند آیفون 7 پلاس و ال جی G6، از دو حسگر مجزا تشکیل شده اما تفاوت آن با رقبا در این است که یکی از این دوربینها عکس را منحصرا به صورت سیاه و سفید ثبت می کند. این در عمل بدان معناست که تنظیمات دوربین به نور حساس تر است و در نتیجه در محیط های کم نور، تصاویر بهتری ثبت کند.

مزیت دیگر استفاده هوآوی از این شیوه این است که کاربران می توانند تصاویر سیاه سفید را حتی بسیار با کیفیت تر از تصاویر رنگی ثبت کنند که این برای علاقمندان به عکاسی سیاه و سفید یک مزیت عالی محسوب می شود.

متاسفانه بررسی های موبایل P9 کمپانی هوآوی که از فناوری مشابه p10 استفاده می کند، نشان می دهد که در این دیوایس با وجود آنکه عکس ها کیفیت قابل قبولی دارند، اما تصاویر ویدیویی از کیفیت خوبی برخوردار نیستند.

حتی اگر کمپانی هوآوی در این فناوری انحصاری پیشگام باشد، اما در کاربرد و استفاده از آن یکه تاز و تنها نیست چرا که درست در ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، «کوالکام» از تکنولوژی جدید خود موسوم به Clear Sight‌ یا «دید شفاف»، پرده برداری کرد که یکی دیگر از روش های به کارگیری تکنولوژی هوآوی در دوربین های دوگانه بود اما تفاوت روش کوالکام با هوآوی، در راحتی و کم هزینه تر بودن برای استفاده تولیدکنندگان موبایل است.

این درحالیست که کمپانی چینی و معروف شیائومی نیز سال پیش از همین تکنولوژی در پرچمدار خود یعنی Mi 5s Plus استفاده کرد؛ علاوه بر شیائومی، سایر تولیدکنندگان تلفن های هوشمند نیز برای استفاده از این فماوری خیز برداشتند و بنظر می رسد در آینده نزدیک شاهد افزایش تعداد استفاده کنندگان از فناوری فوق خواهیم بود.

گذشته، حال و آینده

گرچه تکنیک های اعلام شده، در حال حاضر جزو محبوب ترین ها و پر استفاده ترین ها به حساب می آیند، اما نباید این تکنولوژی ها را تنها گزینه های موجود در دنیای دوربین های دوگانه تلفن های هوشمند قلمداد کرد. به عنوان مثال، موبایل HTC Evo 3D که پیش تر هم به آن اشاره شد، به گونه ای طراحی شده تا بتواند از دوربین دوگانه خود برای نمایشگر سه بعدی آن که حتی بدون نیاز به عینک های مخصوص قادر به پخش تصاویر سه بعدی است، استفاده کند. این همان ایده ای است که در نینتندو 3DS نیز به کار گرفته شد. اما متاسفانه فناوری سه بعدی با استقبال کاربران مواجه شد و کمپانی HTC‌نیز تصمیم گرفت تا این پروژه را متوقف کند.

در این بین، شاید بد نباشد نگاهی گذرا هم به شیوه ای که امروزه محبوبیت کمتری دارد اما همچنان مورد استفاده قرار می گیرد، داشته باشیم؛ این تکنولوژی در موبایل های میان رده ای چون هوآوی honor 6X و همین طور برخی پرچمداران قدیمی اچ تی سی به کار رفته است. این تکنولوژی به دو حسگر کاملا متفاوت وابسته است که یکی از آنها قدرت تفکیک بالا و دیگری قدرت تفکیک پایینی دارد و از حسگر دوم تنها برای افکت های خاص نظیر افکت محبوب «بوکه» در آیفون استفاده می کند. در بسیاری از موارد، این فناوری برای ایجاد تصاویری جذاب، جالب و در عین حال ارزان است گرچه برای بسیاری از کاربران تلفن های هوشمند این تمام آن چیزی است که لازم دارند.

و اما به عنوان پرچمداران آینده، کمپانی Oppo، به تازگی از جدیدترین فناوری دوربین عکاسی خود موسوم به 5X پرده برداشته که این دوربین هم مانند سایر دوربین های دوگانه، از تنظیمات دو حسگره اما با اندکی پیچیدگی بیشتر بهره می برد. در این دوربین، کاربران با کمک یکی از حسگرها که به یک لنز تله-فوتو متصل شده و در پشت شاسی دیوایس مخفی شده، می توانند از 5X زوم بدون افت کیفیت عکس بهره بگیرند که این به خوبی تایید می کند تا اینجای کار دوربین Oppo نسبت به سایر رقبا در این تکنولوژی یک سر و گردن بالاتر است.

گرچه هنوز در هیچ یک از محصولات موجود از بازار، این تکنولوژی استفاده نشده اما انتظار می رود که کمپانی Oppo برای استفاده همگانی از این فناوری، خیلی هم ما را منتظر نگذارد.

یکی از نمونه های دیگر استفاده از این فناوری را می توان در پلتفرم «تانگو» که از سوی گوگل معرفی شد، مشاهده کرد که این پلتفرم در واقع همان فناوری «واقعیت افزوده» یا AR است. هرچند در این فناوری، تانگو نیازمند استفاده از 3 حسگر مجزا است اما ایده اصلی عمدتا شبیه دوربین های دوگانه است و در آن از چندین ماژول دوربین برای یک هدف واحد استفاده می شود که با وجود آنکه هنوز به یک پلتفرم نهایی دست نیافته ایم، نتایج حاصل امیدوار کننده است.

تا اینجای کار، تنها چند دیوایس با قابلیت پشتیبانی از فناوری تانگو در بازار وجود دارد اما به نظر می رسد در آینده نزدیک، شاهد اتفاقات بزرگی در این زمینه باشیم، به شرط آنکه گوگل هم در این راه به تلاش های خود ادامه دهد. در پایان باید یادآور شد که در شرایط کنونی که راه حل های موجود مشکلات خاص خود را دارند، طراحی و ساخت سیستم های چند دوربینه جدید به منزله حذف تکنولوژی قبلی خواهد بود و ما هیجان زده هستیم ببینیم نسل بعدی این فناوری چه خواهد بود.

The post appeared first on .

دوربین های دوگانه چگونه کار می کنند و تفاوت تکنولوژی آنها در چیست؟

همکاری اپل و سامسونگ برای گوگل دردسر آفرین می شود؛ احتمالا ال جی نمایشگر پیکسل 2 را تامین خواهد کرد

چندی پیش مطلع شدیم که گوگل قصد دارد مبلغ 880 میلیون دلار در بخش نمایشگرهای ال جی سرمایه گذاری کند. در حقیقت، این مبلغ قرار است به ال جی کمک کند تا خطوط خود برای تولید پنل های OLED را راه اندازی کرده و ال جی به اندازه کافی برای پیکسل 2 و تلفن های آتی، نمایشگر آماده داشته باشد.

این خبر توسط منابع داخلی به گوش رسیده بود و هیچ مقام رسمی از دو شرکت، این مسئله را مورد تایید قرار نداده بود. با این حال اما امروز ال جی دیسپلی تلویحا اعلام کرد که ماجرای سرمایه گذاری گوگل حقیقت دارد.

در مدارک منتشر شده، ال جی بیان داشته «مشتریانی که تعدادشان رو به افزایش است، با توجه به رشد اخیر بازار، به پنل های OLED منعطف علاقه نشان داده اند» اما در ادامه هم آمده که «هنوز تصمیمی در رابطه با این موضوع گرفته نشده است».

با این حال، بیانیه ای چنان مبهم، نمی تواند دست داشتن گوگل در این امر را تایید کند. نمایشگر AMOLED تلفن های پیکسل و پیکسل اکس ال توسط سامسونگ تامین شده بود و شاید همکاری سامسونگ و اپل برای تامین نمایشگرهای OLED آیفون 8، دلیلی بر آن باشد که گوگل به سراغ ال جی رفته است.

گفته می شود که اپل بخش اعظمی از تولیدات سامسونگ را در اختیار گرفته و بنابراین گوگل برای تامین نمایشگر OLED پرچمدار بعدی خود احتمالا باید به سراغ دیگر کمپانی مطرح کره ای برود.

The post appeared first on .

همکاری اپل و سامسونگ برای گوگل دردسر آفرین می شود؛ احتمالا ال جی نمایشگر پیکسل 2 را تامین خواهد کرد

آیا بازی های مستقل می توانند به فروش نینتندو سوییچ کمک کنند؟

همانطور که می دانید مدتی از عرضه نینتندو سوییچ (Nintendo Switch) به بازارهای جهانی می گذرد و این کنسول توانسته با فروش فوق العاده ای که داشته نگاه ها را به سمت خود جلب کند. اما کنسول شرکت نینتندو در ادامه سال 2017 چه چیزی برای ارائه دارد؟ هایپ فوق العاده بالای این کنسول در حال کاهش است و نینتندو در ادامه باید فکری به حال آن بکند.

بازی ها و رویدادهای بزرگ از جمله عواملی هستند که گیمرها را برای خرید یک کنسول ترغیب می کنند. اما اینجا هستیم تا نقش بازی های کوچک و مستقل (ایندی) را در فروش هر چه بهتر نینتندو سوییچ بررسی کنیم. این مقاله را به قلم  از وبسایت گیمز اینداستری با دخل و تصرف می خوانید.

نینتندو شرکتی است که بیش از هر چیزی به بازی های انحصاری خود فکر می کند. این کمپانی معمولاً گیمرهای آماتور را هدف قرار داده و با توسعه عناوین بزرگ خود برای کنسول هایش سعی در جلب توجه آن ها دارد. در رابطه با همین موضوع نیز برنامه عرضه بازی های انحصاری کنسول های نینتندو ضمن آن که اهمیت فراوانی برای این شرکت دارند، می توانند موفقیت پلتفرم آن ها را نیز تضمین نمایند.

راستش را بخواهید پشتیبانی نه چندان مطلوب نینتندو از بازی های شخص ثالث را یکی از ضعف های نا بخشودنی این شرکت می دانیم. شرکت های سونی و مایکروسافت در رابطه با آثار شخص ثالث تمهیدات بهتری اتخاذ کرده اند. این دو کمپانی از طریق دو کنسول پلی استیشن 4 (PlayStation 4) و اکس باکس وان (Xbox One) با قدرت سخت افزاری که درون خود جای داده اند پشتیبانی مناسب تری از این گونه عناوین دارند.

با این حال برنامه نینتندو سوییچ برای عرضه بازی های AAA در سال 2017 آن چنان هم بد نیست. پس از عرضه The Legend of Zelda: Breath of the Wild که یکی از عناوین لانچ تایتل نینتندو سوییچ به شمار می رود، Mario Kart 8 Deluxe بازی بزرگ دیگری است که انتظار آن را می کشیم؛ این بازی در تاریخ 28 آوریل به بازار عرضه خواهد شد.

ARMS نیز از دیگر آثاری به شمار می رود که باید در بهار امسال منتظر آن باشیم؛ البته شرط بندی روی این عنوان کمی سخت بوده و نمی توان در رابطه با موفقیت آن نظری قطعی داد. پس از آن نیز باید برای عرضه Splatoon 2 در تابستان، Fire Emblem Warriors در پاییز و Super Mario Odyssey در کریسمس صبر کنیم.

عرضه عناوین زلدا، ماریو، ماریو کارت و اسپلاتون برای نینتندو سوییچ پیش از سال نو میلادی آن هم در شرایطی که این کنسول قرار است اولین کریسمس خود را پشت سر بگذارد، در بخش بازی های انحصاری تبدیل به دست آوردی بزرگ برای کمپانی نینتندو و کنسول جدیدش شده است.

در حالت کلی نیز می توان گفت که این چهار بازی، بزرگ ترین عناوینی محسوب می شوند که طی این 9 ماه باید وضعیت فروش نینتندو سوییچ را متعادل نگه دارند. اما بیایید از یک زاویه دیگر به ماجرا نگاه کنیم: اگر به عقب تر بازگردیم لاین آپ کنسول های بزرگی چون اکس باکس وان و پلی استیشن 4 در همین برهه زمانی چه بوده است؟

آیا عناوین عرضه شده برای این کنسول ها توانسته اند در طول این 9 ماه ثبات فروش کنسول ها را تضمین کنند؟ مشخصاً سه ماهه نخست عرضه یک کنسول جدید پر است از بازی های بلند پروازانه و بزرگ اما ناقص و عناوین موفقی که از نسل گذشته راه خود را به کنسول های نسل جدید باز می کنند.

با استانداردهایی که از عرضه یک کنسول خانگی می شناسیم باید گفت که نینتندو سوییچ به خوبی توانسته در ماه های اولیه عرضه از این معضل بزرگ جان سالم به در ببرد. می دانیم که معمولاً در هر نسل کنسول های بازی برای ایجاد رقابت تنگاتنگ در یک برهه زمانی به بازار عرضه می شوند.

در مقابل نینتندو ابتدا کنسول وی یو (Wii U) را پیش از رقبای دیگر برای شروع نسل جدید انتخاب و سپس با مشاهده عدم موفقیت آن، نینتندو سوییچ را در شرایطی به بازار عرضه کرد که کنسول پلی استیشن 4 با بهره مندی از مجموعه ی عظیم بازی های انحصاری و شخص ثالث، بازار را تحت سلطه خود در آورده بود.

با این حال فکر می کنیم که نینتندو سوییچ و پلی استیشن 4 اصلاً در جایگاهی نیستند که با یکدیگر مقایسه شوند. در حال حاضر خریداران نینتندو سوییچ از یک کنسول پلی استیشن 4 نیز بهره مند بوده و یا اصلاً به خرید چنین پلتفرمی فکر نمی کنند. سوییچ حتی اگر بخواهد به عنوان یک سیستم دوم در کنار کنسولی چون پلی استیشن 4 بنشیند نیز باید مخاطبان خود را برای خرید متقاعد کند.

وقفه نسبتاً طولانی در عرضه سوییچ انکار ناپذیر است و از سوی دیگر این پلتفرم همچون کنسول محبوب شرکت سونی متأسفانه حمایت توسعه دهندگان شخص ثالث را با خود به همراه ندارد و به نظر نمی رسد که نینتندو بتواند به راحتی نظر آن ها را نسبت به کنسول خود تغییر دهد.

شاید اگر جای سوییچ با کنسول هایی چون 3DS و یا وی یو عوض می شد شرایط کمی تغییر می کرد، اما حداقل در این زمان کمپانی نینتندو با وجود وضعیتی که دارد برای چنین جهش بزرگی آماده نیست. در حال حاضر کمپانی های بزرگی چون Square Enix ،Namco و Atlus متعهد شده اند که عناوین خود را روی نینتندو سوییچ عرضه نمایند.

ناشران دیگر نیز در حال تست و بررسی کنسول فوق و بازار فروش آن هستند تا ببینند که آیا همکاری با نینتندو برای شان سودی به همراه دارد یا خیر. البته می توان شرکت الکترونیک آرتز  را به دلیل در اختیار داشتن بازی فیفا از این دسته مبرا دانست. با تمام این تفاسیر برنامه عرضه بازی های نینتندو سوییچ (عناوین مستقل آینده را نیز در نظر بگیرید!) بسیار چشمگیرتر از کنسول قبلی این شرکت به نظر می رسد.

در رابطه با همین موضوع امسال قرار است ده ها بازی مستقل، از عناوین نسبتاً شناخته شده گرفته تا آن هایی که جذابیتی نسبی دارند، برای کنسول نینتندو سوییچ عرضه شود. همین مورد انتخاب گسترده ای را در اختیار گیمرها قرار می دهد و تضمین می کند که در طول سال با موارد جدیدی در فروشگاه این پلتفرم مواجه خواهند بود.

نینتندو طی چند ماه گذشته ارتباط خوبی با توسعه دهندگان مستقل برقرار کرده است. این شرکت به وضوح صحنه پر جنب و جوش بازی های مستقل را می بیند و استفاده از این عناوین را در کنار آثار انحصاری، راهی مهم برای تازه نگه داشتن کنسول و ثبات فروش آن در بازار می داند.

اما سؤال اصلی این جاست که آیا نینتندو واقعاً قادر به انجام چنین کاری است؟ آیا بازی های مستقل می توانند به فروش کنسول کمک کنند و نیاز خریداران سوییچ را به عناوین متنوع بر طرف سازند؟ پاسخ دقیقی برای این پرسش وجود ندارد، اما در این میان باید برخی نکات قابل توجه را نیز در نظر گرفت.

اول این که مخالفان چنین موضوعی زیاد هستند، اما بلند بودن صدای آن ها به معنای منتفی بودن این راه کار تلقی نمی شود. افراد زیادی از پرداخت اشتراک PS Plus به منظور انجام بازی های آنلاین در پلی استیشن 4 شاکی بودند. این در حالی بود که عرضه بازی های مستقل جذاب در ماه های اولیه شکل گیری چنین سرویسی سر و صدای زیادی برپا کرد.

در این بین رشد فروش پلی استیشن 4 و حق اشتراک PS Plus در بازارهای اروپا و آمریکا نشان داد که اغلب گیمرها نه تنها از چنین تصمیمی ناراحت نیستند بلکه با خوش حالی تمام از آن استقبال کرده اند. مشخصاً با دیدن میزان استقبال مصرف کنندگان از بازی های مستقل باید گفت که این افراد به سختی بین بازی های AAA و عناوین مستقل تفاوت قائل می شوند.

به عبارت ساده تر این طیف از کاربران تنها به دنبال عناوین خوب و جذاب می گردند و حاضرند برای تجربه چنین آثاری، پلتفرمی که این بازی روی آن قابل اجرا است را تهیه نمایند. البته باید بدانید که عناوین مستقل (البته شاید بتوان ماینکرفت را فاکتور گرفت) همچون بازی هایی چون هیلو، آنچارتد و حتی ماریو قادر نیستند نقش یک سیستم سلر را برای کنسول های مختلف بازی کنند.

اما این آثار در مجموع کتابخانه ای بزرگ از عناوین مختلف را تشکیل می دهند که به تنهایی می تواند فروش یک پلتفرم خاص را با رشد مواجه سازد. این دقیقاً همان هدفی است که پلی استیشن ویتا (PlayStation Vita) به دنبال آن بود. متأسفانه ویتا نتوانست از اقبال بالایی برخوردار باشد و در این رابطه با شکستی سخت مواجه شد.

البته منکر موفقیت های این پلتفرم در ژاپن نیستیم، اما باید دانست که این موفقیت نیز از قبال عرضه عناوینی به دست آمد که هرگز به خارج از جزایر ژاپن راه نیافتند. با این حال ویتا حمایت کامل بازی های AAA را در یکی دو سال اول عرضه با خود به همراه داشت و پس از قطع این پشتیبانی عناوین مستقل توانستند تا مدت زیادی این پلتفرم را سرپا نگه دارند.

در مقابل نینتندو وعده داده است تا لاین آپ منظم تری را بری سوییچ فراهم کند. قابلیت های حرکتی و جوی کان های جذاب نینتندو سوییچ، عرضه بازی های انحصاری بزرگ به صورت هر چند ماه یک بار و در کنار آن پشتیبانی منظم از بازی های مستقل توسط این پلتفرم همگی سبب شده اند تا به آینده این کنسول بیش از پیش امیدوار باشیم.

شاید بتوان نینتندو سوییچ را با دیگر ساخته شرکت سونی یعنی پلی استیشن 2 نیز مقایسه کرد. این کنسول ضمن تفاوت هایی که با دیگر کنسول های هم نسل خود داشت توانست طی یک دوره طولانی تمامی رقبا را از سر راه بر دارد و بر بازار مسلط شود. نینتندو نیز با تمهیدات نسبتاً مشابهی که اتخاذ کرده، امیدوار است بتواند به موفقیتی بزرگ دست یابد.

پلی استیشن 2 دارای عناوین سطح بالایی بود که می توانستند فروش این پلتفرم را طی یک دوره زمانی مشخص تضمین نمایند. اما چه چیزی بدتر از نبود بازی برای یک گیمر است؟ در رابطه با همین موضوع به سبب درخواست های مصرف کنندگان، آثاری کم هزینه و متوسط نیز برای پلتفرم جدید شرکت سونی طراحی شدند.

این بازی های مستقل توانستند ضمن پاسخ دادن به نیاز کاربران آماتور، پلی استیشن 2 را با کتابخانه ای بزرگ از عناوین مختلف همراه سازند. آیا نینتندو آگاهانه دنباله روی چنین راهی است و یا با پی بردن به محدودیت های خود به عنوان یک ناشر اول شخص و برای پر کردن شکافی که در برنامه عرضه بازی ها پیش آمده، امید به بازی های مستقل بسته؟

نتیجه آن که نینتندو با به کارگیری این نوع استراتژی در بازار که قبلاً نیز از آن استفاده شد و نتایج فوق العاده ای با خود به همراه داشت، قصد دارد موفقیت نینتندو سوییچ را تضمین و جای پای آن را در بازاری که پلی استیشن 4 بر آن مسلط است، محکم تر نماید. نظر شما در مورد نینتندو سوییچ و فهرست عناوین آن چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

The post appeared first on .

آیا بازی های مستقل می توانند به فروش نینتندو سوییچ کمک کنند؟