Tagآینده

استیون هاوکینگ: باید ظرف صد سال آینده زمین را ترک کنیم

استیون هاوکینگ: باید ظرف صد سال آینده زمین را ترک کنیم

انسان برای ترک زمین در آینده می تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ مثلا شاید مجذوب ایده های ایلان ماسک شده باشد یا اینکه تحت تاثیر جغرافیای متغیر سیاسی به فکر پیدا کردن زیستگاه دیگری بیافتد. شاید هم ویژگی های خاص و منحصر به فرد سیاره سرخ، فکر مهاجرت به مریخ را در سر او بیاندازند.

در هر حال، تا جایی که استیون هاوکینگ می داند، همه باید خود را هر چه سریع تر برای این سفر آماده نمایند.

این متخصص فیزیک نجومی پیشتر از بابت نامعلوم بودن آینده زمین و پیامدهای آن برای انسان ابراز نگرانی کرده و اظهار نموده بود که صد آینده احتمالا پرخطرترین دوران برای سیاره مان خواهد بود و اتفاقاتی نظیر جنگ های هسته ای، ویروس های دستکاری شده ژنتیکی و گرمای زمین ما را تهدید می کنند.

بشر باید تا قبل از سال 2117 زمین را ترک کند

حالا اما هاوکینگ با اشاره به رویدادهای دیگری نظیر احتمال برخورد ستاره ها و ازدیاد جمعیت در کنار دیگر دلایلی که قبلا مطرح کرده بود، هشدار داده که بشر باید تا قبل از سال 2117 زمین را ترک کند. در واقع حالا هاوکینگ مشغول تهیه یک برنامه تلویزیونی است که در آن به بررسی سفر بی بازگشت انسان به مریخ پرداخته می شود.

در این برنامه او ادعا کرده که بشر برای نجات نسل های آتی باید ظرف صد سال آینده در سیاره دیگری مستقر شود هرچند که پیشتر گفته بود انسان نمی تواند این مستملکات را به صورت خود-پایدار طراحی کند.

اکنون اما او با کریستوف گالفارد، دانشجوی سابقش همراه شده تا دورتادور این جهان را زیر پا بگذارد و راهکارهای آماده سازی بشر برای سفر به سیارات دیگر را پیدا کند. البته بعید به نظر می رسد که عمر ما کفایت کند و بتوانیم با راهکارهای ابداعی هاوکینگ عازم مریخ یا هر سیاره دیگری شویم.

The post appeared first on .

استیون هاوکینگ: باید ظرف صد سال آینده زمین را ترک کنیم

فیسبوک و ترسیم آینده آرایش مجازی با کمک واقعیت افزوده

فیسبوک و ترسیم آینده آرایش مجازی با کمک واقعیت افزوده

همه ما با اپلیکیشن های موبایل واقعیت افزوده ای که برخی نقاب ها یا نقاشی های خاص را روی چهره کاربر قرار می دهند آشنایی داریم، اما مارک زاکربرگ موسس فیسبوک معتقد است که این تکنولوژی پتانسیل بسیار وسیع تر و جدی تری در زمینه «آرایش مجازی» دارد.

فیسبوک مدت هاست که روی تلفیق تکنولوژی واقعیت افزوده و سرویس های متعدد شبکه اجتماعی خود کار می کند. یک فیلتر دیجیتالی را در نظر بگیرید که می تواند چهره افراد را در عکس های سلفی، تماس های تصویری و یا استریم آنلاین ویدیو -به دلخواه و سلیقه خودشان- آرایش نماید.

با این تکنولژی هر لحظه که اراده کنید می توانید بهترین و زیباترین تصاویر را از چهره خود به ثبت برسانید

با بهره گیری از این فناوری دیگر لازم نیست که برای گرفتن عکس یا ویدیوهای سلفی برای آراستن چهره خود به زحمت بیوفتید. حتی می توانید برخی عناصر چون عینک، کلاه یا حتی ریش و سبیل هولوگرافیک را به شکلی کاملاً طبیعی و باورپذیر به صورت خود بیافزایید، یا بدون صرف وقت یا هزینه خود را آرایش نمایید.

تعداد تماس های تصویری و ویدیوهای سلفی به اشتراک گذاشته شده در فضای مجازی با شتابی خیره کننده ای در حال افزایش است. هر روز نیز به تعداد دنبال کنندگان این محتواها افزوده می شود. با این تکنولژی هر لحظه که اراده کنید می توانید بهترین و زیباترین تصاویر را از خود به ثبت برسانید.

شاید زنان بیش از مردان به تکنولوژی مورد بحث علاقه مند باشند، اما باید در نظر داشت که کاربردهای آرایش دیجیتال تنها محدود به زیباسازی چهره نمی شود. به نقاب ها و گریم های ویژه ای فکر کنید که به مناسبت های مختلف به کارتان خواهد آمد. گریمی پرحجم و خلاقانه برای مراسم هایی چون هالووین یکی از بهترین مثال ها است.

فیسبوک تنها شرکتی نیست که در زمینه آرایش مجازی فعالیت می کند. ماه قبل یک تولید کننده لوازم آرایش (Sephora) با همکاری یک استارت آپ فعال در زمینه واقعیت افزوده (ModiFace) اقدام به ارائه سرویسی کرده است که کاربران را قادر می سازد پیش از خرید یک محصول، آن را به صورت مجازی روی صورت خود امتحان کنند.

کلید همه گیر شدن سرویس هایی این چنین، دقت ابزارهای ردیاب است. سیستم شناساگر اجزای چهره کاربران باید بتواند با سرعت و دقتی بسیار بالا عمل کند تا تصویر خروجی در هر حالتی کاملاً طبیعی جلوه کند. در حال حاضر دستیابی به چنین دقت و سرعتی نیازمند تجهیزات گرانقیمت و دست و پاگیر است، اما اگر فیسبوک بتواند این سطح از کیفیت را به موبایل ها بیاورد، به طور قطع آینده این صنعت را در دست خود خواهد داشت.

The post appeared first on .

فیسبوک و ترسیم آینده آرایش مجازی با کمک واقعیت افزوده

موبایل Xiaomi Mi 6 هفته آینده رسما رونمایی خواهد شد

موبایل Xiaomi Mi 6 هفته آینده رسما رونمایی خواهد شد

شب گذشته برخی خبرگزاری ها از معرفی شیائومی می 6 طی ساعات ابتدایی امروز خبر دادند اما چندی نگذشت که شیائومی با انتشار تیزر رسمی یک رویداد خبری، خط بطلانی بر همه شایعات کشید.

حالا اما می دانیم که پرچمدار بعدی کمپانی شیائومی قرار است در تاریخ 19 آوریل، برابر با 30 فروردین معرفی شود. مراسم در پکن برگزار خواهد شد، بنابراین می توان در ساعات ابتدایی این روز، منتظر انتشار اطلاعات مرتبط با این موبایل باشیم.

تا به اینجای کار می دانیم که شیائومی تصمیم گرفته تا جک هدفون 3.5 میلی متری را از پرچمدار خود حذف کند و چیپست قدرتمند اسنپدراگون 835 را درون آن قرار دهد. با توجه به حذف جک 3.5 میلی متری می توان امیدوار بود که شیائومی می 6 همانند شیائومی می 5 باریک و بسیار سبک باشد.

در ادامه می توانید پوستر منتشر شده توسط کمپانی چینی هوآوی را ببینید:

The post appeared first on .

موبایل Xiaomi Mi 6 هفته آینده رسما رونمایی خواهد شد

ارتقاء انسان از طریق تکنولوژی و علم ژنتیک؛ آینده ای روشن یا تاراج ارزش های انسانی؟

ارتقاء انسان از طریق تکنولوژی و علم ژنتیک؛ آینده ای روشن یا تاراج ارزش های انسانی؟

در طول دوران زندگی کودکان امروزی، به احتمال زیاد «تقویت زیستی» (bioenhancement) به یکی از رویه های معمول جوامع انسانی بدل می گردد. ترکیبات دارویی هدفمند و شخصی سازی شده به ما کمک خواهند کرد تا ذهن و جسممان را به سطح توان و دقتی فراتر از قبل برسانیم، بدون اینکه درگیر عوارض جانبی داروهای کنونی شویم.

پیشرفت فناوری «» به تقویت حافظه و عملیات شناختی منجر شده، حواس جسمانی را توسعه داده، و کنترل مستقیم و بدون واسطه انسان بر انواع و اقسام گجت های نیمه-هوشمند را ممکن می سازد.

تغییرات ژنتیکی و وراژنتیکی () به ما کمک می کنند تا ظاهر و قابلیت های جسمانی خود را تغییر دهیم، و حتی برخی از ناملموس ترین ابعاد وجودیمان از جمله عواطف، خلاقیت و معاشرت پذیری را نیز در سطح دلخواه تنظیم نماییم.

آیا شما هم جزو آن دسته افراد هستید که احساس خوبی نسبت به فراگیر شدن حوزه فوق ندارید؟ یکی از بنیادی ترین دلایل مخالفت با «تقویت زیستی» این است که مرز بین انسان و چیزها (اشیاء) را از بین می برد. به عقیده بسیاری از متخصصین، «انسان هایی که به روش های ژنتیکی به قدرت های برتر دست یابند، صرفاً نوعی محصول به شمار می روند.»

این محصولات (انسان های تقویت شده) به ماشین ها، ترکیبات شیمیایی، ابزارها و تکنیک هایی نیاز خواهند داشت که به مرور زمان توسعه می یابند. همچنین احتمال دارد که پس از چند سال از رده خارج شوند. شاید خرید و فروش آنها در بازار نیز به رویه ای معمول بد گردد.

برخی از این انسان ها «محصول» بهتری نسبت به بقیه حساب می شوند، و طبیعتاً قیمت بالاتری نیز خواهند داشت؛ درست مثل خودرو، جواهرات، و هر آنچه که امروزه قابل خرید و فروش است. همچنین بعضی مدل ها، جایگاه اجتماعی و پرستیژ بالاتری را برای «صاحب» خود به ارمغان خواهند آورد.

به همین دلیل اگر نظارت دقیقی بر نحوه پیشرفت تئوری و تجربی در این حوزه اعمال نکنیم، به زودی خواهیم دید که «محصولات» مورد بحث یکی از ابعاد کلیدی و اساسی «انسان بودن» و «شخصیت» را زیر سؤال می برند. بدون اینکه متوجه شویم، به ورطه فکری «ابزارگرایی» سقوط می کنیم که بشر را تا سطح مجموعه ای از خصایص عادی و تقویت شده، تنزل می دهد.

در ادامه این روند، ارزش و مقام ذاتی انسان نیز پایمال خواهد شد و ارزیابی آدم ها بر اساس قابلیت های ابزاری آنها اوج خواهد گرفت؛ گویی خودروهای دست دوم در نمایشگاه اتومبیل معامله می شوند.

البته انسانیت زدایی (dehumanization) موضوع تازه ای نیست، و نوع بشر انواع و اقسام روش های اجرای این رویکرد را در قالب جنگ های متعدد، استعمار، و برده داری به نمایش گذاشته، اما رواج کاپیتالیسم و مصرف گرایی طی دهه های اخیر، باعث تشدید وضعیت شده.

انسان های امروزی بر اساس ویژگی ها، عملکرد، و موفقیت هایشان دائماً مورد مقایسه قرار می گیرند، و به همین دلیل زندگی روزمره آدمی در جهان توسعه یافته به رقابتی نفس گیر و بی پایان بدل شده. سیاست های تبلیغاتی، بنگاه های سرگرمی، و شبکه های اجتماعی، همگی ما را به سمت خوش اندام تر، بهتر، باهوش تر و جذاب تر شدن سوق می دهند؛ به عبارت دیگر در جهان کنونی، باید همواره از آنچه هستیم و آنچه داریم، ناراضی باشیم.

اگر بهینه سازی و تقویت ژنتیکی انسان در دهه های پیش رو به روندی عادی بدل گردد، به راحتی می توان تصور کرد که تمایلات پنهان و زیرپوستی کنونی به شدت تقویت شده و به حالت آشکار درآید. صحبت آزادانه در مورد «ارتقاء یافتن» یا «انتخاب مدل بهتر» افراد بسیار وسوسه انگیز است.

به عنوان مثال به جای اینکه بگویند «سارا ایمپلنت جدیدی را در مغزش نصب کرده ولی از عملکردش راضی نیست» این عبارت را انتخاب خواهند کرد: «مدل جدید سارا خیلی بهتر شده، ولی می بینید هنوز هم به پای آلیس نمی رسد.»

هر کسی که این شیوه گفتار را انتخاب کند، عامدانه یا بدون منظور از مرزی پنهان اما حیاتی عبور کرده. این افراد، انسان ها را به مثابه کالایی در نظر می گیرند که قابل ارزیابی، اندازه گیری و مبادله هستند. از این منظر، انسان به یک «پلتفرم» تبدیل می شود، چیزی شبیه یک قطعه نرم افزار یا سیستم عامل، که حسب نیاز می توان عملکردش را تقویت کرد یا تغییر داد.

در این پلتفرم، خصایص شخصیتی انسان به منزله «قابلیت های عملیاتی» تعریف می شوند؛ مهارت ها و استعدادهای خاص و پردرآمد، حالت «سرمایه ای» پیدا می کنند؛ کشمکش ها و شکست های فردی به منزله «دیون» قلمداد می گردند؛ و نهایتاً «تجاری سازی» انسان رقم خواهد خورد.

از سوی دیگر، جوامع خاصی با تکیه بر راهبردهای فرهنگی و اجتماعی مؤثر که از قبل باقی مانده، به مخالفت با این رویکرد بر می خیزند و در آینده ای نزدیک، یکی از عمیق ترین و مهم ترین چالش های پیش روی بشریت شکل خواهد گرفت.

خب، چه کار باید کرد؟ نخستین گام، به کار گیری و تقویت فلسفه های فردیست که مقام انسان را ارج می نهند. هر فردی باید به این نوع تفکر دست یابد، که انسان را نمی توان صرفاً به منزله مجموعه ای از ویژگی ها و موفقیت ها قلمداد کرد. باید [به سختی] به خودمان یادآوری کنیم که نمایه کاری و حرفه ای، ما را تعریف نمی کند.

در واقع ارزش انسان به قابلیت های خاصی وابسته نیست، بلکه در تمامیت غیر قابل توصیف «انسان بودن» ریشه دارد. باید در برابر مقایسه و ارزیابی از این دست مقاومت کنیم؛ اگرچه مردم ما را بر اساس نقاط قوت، عملکرد یا هوش می سنجند، اما چیز دیگری در وجود ما هست که قابل اندازه گیری و درجه بندی نیست.

در مرحله دوم، پیشرفت های مبتنی بر تکنولوژی را به صورت مستمر مورد ارزیابی انتقادی قرار دهید. هرچه حضور دیوایس ها و ابزارهای الکترونیکی در زندگی روزمره ما پررنگ تر شود، تصور زندگی بدون آنها نیز دشوارتر خواهد شد. در مقابل، می بینیم آگاهی بیشتر از هزینه های عاطفی و اجتماعی ناشی از بکارگیری مداوم تلفن های همراه، هیچ اثری در کاهش استفاده از آنها ندارد.

بنابراین در آینده ای که تقویت کننده های زیستی پیچیده الکترونیکی یا شیمیایی به بخش جدایی ناپذیر از بدن ما تبدیل شوند، تلاش برای تعیین مزایا و معایب عدم استفاده از آنها بسیار پیچیده تر خواهد شد، به خصوص زمانی که بخش اعظم جامعه به نوعی ارتقاء یافته باشند.

ما به نوعی تفکر بنیادین نیاز داریم: تصور جهانی واقعی که در آن، پایه ای ترین گجت ها و ابزارهای سرگرمی روزمره را به صورت موقت ازمان بگیرند. شاید این اقدام به تجربه ای نیمه دشوار/نیمه مفرح منجر گردد، اما از طریق آن می توانیم مرز عادات خودمان را بشناسیم.

نهایتاً باید به تقویت و بهتر شدن در قالب «شکوفاسازی فردی» بیندیشیم، نه در راه رقابت با دیگران و کسب موفقیت در جامعه. برای ایجاد تغییر در خود، شاید ابتدا این سؤال در ذهن پیش بیاید: «این تغییر چه چیزی را به توانایی های من می افزاید؟» اما سؤال بهتر این است: «این قابلیت جدید چه نقشی در کیفیت زندگی من خواهد داشت؟»

شاید با این طرز فکر از نظر دیگران فردی سنت گرا و مخالف پیشرفت تلقی شوید، اما به هدف اصلی توجه داشته باشید: توجه ما باید به چیزهایی باشد که واقعاً در تجربه یک زندگی خوب اهمیت دارند، نه اینکه صرفاً برخی ویژگی های ما را تقویت نمایند. هرگونه تغییر در بشر به واسطه فناوری باید مورد ارزیابی دقیق قرار بگیرد.

بد نیست به سؤالاتی از این دست نیز توجه ویژه ای نشان دهید:

  • چه فعالیت هایی من را عمیقاً رضایتمند می سازند؟
  • چه نوع ارتباط فردی و دوستی را می پسندم، و وقت خود را با دوستانم چگونه سپری می کنم؟
  • چه اقداماتی به زندگی و حیات من معنا می بخشند؟
  • آیا در هیاهوی مدرن، جایی را برای تجربه لذت بخش تنهایی و سکوت در نظر گرفته ام؟

ما انسان ها صرفاً یک موجود زنده نیستیم که ابزارهای مادی را برای رفع نیازهای خود به کار گیریم. این ابزارها و فناوری ها، به بخشی از هویت و چیستی ما بدل می گردند، و بنابراین باید در چیستی و چگونگی استفاده از این ابزارها دقیق شویم.

به تبع ویژگی های گریزناپذیر زندگی اجتماعی در عصر حاضر، همین حالا هم مرز بین یک فرد و یک محصول به اندازه کافی کمرنگ شده، اما ابداع روش های تقویت کننده زیستی و دستکاری ژنتیکی، همه چیز را به سطحی فراتر می برد.

اگر واقعاً می خواهیم با این روند به مقابله برخیزیم، باید از همین امروز سؤالات دشواری را از خودمان بپرسیم و تصمیمات سختی را بگیریم. انتخاب های صحیح در استفاده از فناوری و محصولات مختلف، و پافشاری بر ارزش ذاتی انسان، می تواند خطر انسان زدایی و تجاری سازی را تا حد زیادی مرتفع سازد.

The post appeared first on .

ارتقاء انسان از طریق تکنولوژی و علم ژنتیک؛ آینده ای روشن یا تاراج ارزش های انسانی؟

با جیمی چادویک آشنا شوید؛ دختری با آینده درخشان در مسابقات British GT

با جیمی چادویک آشنا شوید؛ دختری با آینده درخشان در مسابقات British GT

دنیای ورزش های موتوری پس از گذشت 120 سال که با اختراع خودروها و دیگر وسایل نقلیه موتوری عجین شده کمتر راننده زن موفقی را به خود دیده است

اما امروزه اوضاع به کلی تفاوت پیدا کرده است و یکی از درخشان ترین راننده های زنی که در چند سال اخیر در کشور انگلستان مسابقه می دهد جیمی چادویک 18 ساله است. او می گوید وقتی که به مردم می گویم یک راننده مسابقه ای حرفه ای هستم بسیار شوکه می شوند.

چادویک دوران حرفه ای خود را از سال 2015 میلادی با حضور در رقابت های کلاس GT4 آغاز کرد. او یک آستون مارتین V8 را به همراهی راس گان می راند و توانست به عنوان اولین زن برنده این مسابقات شناخته شود.

او در سن 17 سالگی هم تبدیل به جوان ترین برنده رقابت های 24 ساعته سیلورستون شد.

او می گوید: من همیشه خودم را به عنوان یکی از راننده های حاضر در مسابقه می می بینم. او می گوید اصلا به این که به عنوان یک زن در این مسابقات شرکت می کند اهمیت نمی دهد و هیچ تفاوتی در میزان مسئولیت و کار او ایجاد نمی کند.

او می گوید دیگر اهمیتی ندارد که جنسیت شما چیست و در زمان رقابت برای هیچ کس تفاوتی ایجاد نمی کند و همه به دنبال هدف خود هستند.

من هیچ گونه تبعیضی علیه جنسیت خود در رقابت هایی که شرکت کرده ام مشاهده نکرده ام. اگر کار خود را خوب انجام داده ام هیچ راننده مردی را ندیده ام که نا امید از شکست توسط یک زن بوده باشد. در مواقع من فکر می کنم که در روزگاری زندگی می کنیم که دیگر سن و جنسیت مشکلی برای شما ایجاد نمی کند.

الهام بخش او  لینا گاد به عنوان اولین زن مهندس مسابقه ای برنده رقابت های 24 ساعته لومانز با آئودی است. او می گوید با دیدن نقش بسیار پر اهمیت لینا در قهرمانی آن سال آئودی که دست کمی از یک راننده ندارد، مصمم شد تا راهی مشابه راه او بپیماید.

اما او معتقد است که راه به نسبت طولانی برای زنان در پیش است و به غیبت طولانی مدت زنان در رقابت هایی همچون فرمول یک اشاره می کند.

اگر به ازای هر 50 راننده مرد یک راننده زن وجود داشته باشد. قطعا مسابقات فرمول یک که تنها با 22 راننده برگزار می شود جایی برای زن ها نخواهد داشت.

اما به نظر می رسد که چادویک با توجه درخشش می تواند راه حلی برای این مشکل باشد. او با آرزوی رانندگی خودروهای فرمول یک زندگی می کند.

در واقع فرمول یک بالاترین رده موتوراسپرت به شمار می رود و جایی است که هر راننده جوانی به دنبال آن است. اما امروزه حضور در چنین رقابت هایی نیاز به اسپانسرهای بسیار بزرگی دارد و حتی حضور در کلاس های جونیور هم فشار مالی بسیار زیادی را وارد می کند.

او برنامه دارد تا در سال 2017 با قدرت بیشتری به میادین مسابقات باز گردد. او می گوید که رقابت های GT محل بسیار خوبی برای یادگیری است و باعث پیشرفت شما می شود. گرچه رقابت با خودروهای تک سرنشین از لحاظ تکنیکی در سطح به مراتب بالاتی قرار دارد.

در حال حاضر چادویک نیم نگاهی بر رقابت های فرمولا 3 هم دارد که می تواند مقدمه راه او برای حضور در مسابقات فرمول یک باشد.

در هر صورت حضور او می تواند مقدمه ای بر این مسئله باشد که دختران هم می توانند توانایی های خود را در چنین ورزشی با اثبات برسانند و در شرایط برابر با جنس مذکر مسابقه و حتی آن ها را شکست دهند.

The post appeared first on .

با جیمی چادویک آشنا شوید؛ دختری با آینده درخشان در مسابقات British GT