وقتی یک بازی ویدیویی از تجربه ای تلخ سخن می گوید؛ داستان پناهجویان سوری را در Bury Me, My Love بشنوید
پناهندگان سوری برای در امان ماندن از جنگ خونینی که در این کشور در حال رخ دادن است، جان خود را به دست قاچاقچیان انسان می سپارند تا در جایی دیگر به آرامش برسند. اما پا گذاشتن به چنین سفر پر خطری آسان نیست و آن ها سعی دارند تا ارتباط خود را با عزیزان شان حفظ کنند و از راهنمایی های آن ها در مواقع مختلف و حساس به بهترین نحو استفاده کنند.
در ارتباط با این موضوع، یک بازی موبایلی در حال توسعه است که داستان زنی به نام نور را روایت می کند. نور پناهنده ای است که برای به دست آوردن آینده ای روشن تر و آزادی از جنگ و خشونت، از سوریه فرار کرده و سفری خطرناک و پر ماجرا را به سوی اروپا آغاز کرده است. Bury Me, My Love در اصل یک صفحه چت خصوصی را شبیه سازی می کند که داستان نور و همسرش، مجد در آن روایت می شود.
در Bury Me, My Love شما در نقش مجد بازی می کنید؛ کسی که مراقبت از والدین پیرش را به مهاجرت ترجیح داده و نتوانسته همسرش را در این سفر خطرناک همراهی کند. اما شما باید در نقش مجد به ماجرای دردناک همسرتان رنگ و بوی زندگی ببخشید و سعی کنید از دشواری هایی که او با آن ها دست و پنجه نرم می کند با خبر شوید.
چرا که نور فرد خود داری است و اغلب سعی می کند حقیقت های تلخ سفرش را از همسرش مخفی نگه دارد. جالب است بدانید که بسیاری از پناهندگان سوری سعی می کنند که با استفاده از پیام رسان هایی مانند WhatsApp، ارتباط خود را با عزیزان شان در این دوران سخت حفظ کنند.
به همین منظور، بازی هم سعی دارد با قرار دادن کاربر در پشت یک صفحه چت خصوصی، او را از درد و رنج پناهندگان جنگی با خبر سازد. در بازی پیام های بسیاری میان مجد و نور رد و بدل می شود. گاهی باید با استفاده به جا از جملات احساسی، حمایت عاطفی خود را بروز دهید و در برخی از موارد حساس، او را با نصیحت های عاقلانه خود راهنمایی کنید.
البته باید گفت که نور همیشه هم به نصحیت های مجد عمل نمی کند و گاهی آن ها را نادیده می گیرد. سیستم انتقال پیام ها هم بسیار شبیه به زندگی واقعی طراحی شده و ممکن است برای ساعت ها هیچ خبری از نور نداشته باشید و از او پیامی دریافت نکنید.
البته باید به این موضوع اشاره کرد که سفر نور به شدت خطرناک است. کافیست برای پی بردن به صحت این ادعا کمی اخبار نگاه کنید تا بفهمید پناهندگان با چه مسائل دشورای برای به دست آوردن شرایطی بهتر، رو به رو هستند. بر اساس آمار منتشر شده در ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، بیش از ده هزار پناهنده در طی سفر به اروپا جان خود را از دست داده اند.
بسیاری از جان باختگان نیز از مردم سوریه بودند که متاسفانه بیشترشان هنگام عبور از دریای مدیترانه، غرق شده اند. گفتنیست که جنگ خونین سوریه، بیش از ۱۰ میلیون نفر از جمعیت این کشور را آواره کرده است. بر اساس این آمار، تقریبا نیمی از جمعیت کل سوریه در حال حاضر پای خود را به قصد مهاجرت از کشورشان بیرون گذاشته اند که اکثریت آن ها در حال حاضر هنوز در خاورمیانه سرگردان هستند.
داستان بازی نیز بر اساس همین واقعیت ها نوشته شده است. توسعه دهندگان بازی با گوش دادن داستان های پناهندگان مختلف سوری، سعی کرده اند تا تصویر واضحی از وضعیت این افراد به تصویر بکشند.
حالا که صحبت از توسعه دهندگان بازی شد، باید گفت که Bury Me, My Love حاصل کار مشترک Figs و استودیو Pixel Hunt فرانسوی است. به همین منظور، وبسایت پولیگون مصاحبه ای با فلورنت مائورین از پیکسل هانت ترتیب داده که در ادامه می توانید متن آن را بخوانید:
بازی ها صرفا برای سرگرمی توسعه داده نمی شوند. بر عکس، من می توانم مثال های زیادی را از مستندات و رمان های گرافیکی برای تان ارائه دهم که نشان می دهند بازی ها هم می توانند مانند هر مدیوم دیگری، به موضوعات مختلف ورود و درباره آن ها صحبت کنند. تنها باید با رعایت فاصله از موضوع مورد نظر، راه و روش درست و صادقانه ای را در پیش گرفت.
فلورنت مائورین در ادامه افزود که می خواهد تجربه چنین واقعیت هایی را برای مردم عادی نیز به تصویر بکشد و آن ها را با راه سختی که پناهندگان در پیش دارند بیشتر آشنا کند. او در ادامه گفت:
ما فعال این حوزه نیستیم. ما حتی از طریق یک سازمان غیر دولتی نیز پشتیبانی نمی شویم. اما ما به پای داستان های مهاجرین و پناهندگان سوری نشستیم. شنیدن درد و رنج های شان ما را تکان داد و تحت تاثیر قرار گرفتیم. حرف های شان باعث شد به این موضوع فکر کنیم که جدا شدن از افراد و چیزهایی که دوست شان داریم، می تواند چه حسی داشته باشد.
باعث شد از سختی های خو گرفتن به جایی که متعلق به خودمان نیست با خبر شویم و با مشکلاتی که آن در این راه پشت سر گذاشته اند همزاد پنداری کنیم. به عنوان یک شهروند اروپایی ما دقیقا چه وظیفه ای در مقابل آن ها داریم؟ این سوال بسیار مهمی است. خصوصا در زمانی که شعله های سوزان بیگانه ترسی به شدت قوت گرفته است.
به عنوان یک داستان پرداز، احساس کردیم که مجبوریم تمامی این داستان ها را به اشتراک بگذاریم و آن ها را به دیگران نیز انتقال دهیم. ما خیلی علاقه داریم که کاربران بازی ما بفهمند، وجه اشتراک شان با دو جوان سوری داستان بیشتر از چیزی است که فکرش را می کنند. با این حال نمی خواهیم با شست و شوی مغزی کاربران، این ذهنیت را برای شان به وجود آوریم که تمامی مهاجرین افراد خوب و اشخاصی دوست داشتنی هستند.
شاید پذیرفتن این موضوع کمی احمقانه به نظر برسد، اما خواندن مقالات و مصاحبه با افراد مختلف این تجلی را در من ایجاد کرد که نمی توان «مهاجر» را با قرار دادن در یک دسته یک پارچه، تعریف کرد. با طرز تفکری که رسانه ها از مهاجرین دارند به شدت مخالفم. چرا که هر مهاجر، انسانی منحصر به فرد و خاص است. خوب و بدشان مهم نیست. مهم آن است که همه آن ها در چند ویژگی انسانی، یکسان هستند؛ نقص، امید و آرزو.
ما از تمامی آن ها برای خلق دو شخصیت اصلی و همچنین دیگر کاراکترهایی که در طول مسیر با آن ها آشنا می شوید، الهام گرفته ایم. توسعه این بازی نظر من را در مورد مهاجرت به شدت تغییر داد. امیدوارم که بازی ما همین تاثیر را روی بازیکنانش نیز بگذارد.
The post appeared first on .
آخرین دیدگاه‌ها