نقد و بررسی Battleborn
نقد و بررسی Battleborn
“به قلم سینا ربیعی”
پیش از انتشار بتلبورن (Battleborne)، یک علامت سوال بزرگ برای من وجود داشت و آن هم فلسفه کلی بتلبورن و وجه تمایز آن با سری بوردرلندز (Borderlands) بود. تقریبا تک تک نمایش های بازی دارای گیم پلی جذابی بودند اما در بطن این گیم پلی کمتر می توانستیم شاهد یک روح و هویت مستقل در بازی باشیم. تقریبا بازی همان عناصر موفق سری بوردرلندز را ادامه می داد و در برخی زمینه ها شباهت هایی با سایر عناوین شوتر نیز داشت.
بعد از تجربه بتلبورن، به شکل بهتری متوجه شدم که دقیقا حلقه گمشده بازی همان روح و هویت منسجم و مستقل است. بتلبورن مجموعه ایست از شخصیت های بسیار زیاد و متنوع، عناصر پرشمار گیم پلی و حالت های جذاب بخش چندنفره اما اگر بخواهیم دید کلی تری نسبت به این مجموعه داشته باشیم، می توان گفت بتلبورن از نبود یک هویت منسجم رنج می برد.
“وجه اصلی بتلبورن شخصیت های بازی محسوب می شود. شما در بازی می توانید شخصیت ها و قهرمانان مختلفی را انتخاب کنید و در جریان بازی آنها را ارتقا دهید”
برای شروع سفر خود به بتلبورن، بگذارید ابتدا فلش بکی را به گذشته و سری بازی موفق بوردرلندز بزنیم. استودیو گیرباکس توانست با بوردرلندز جلوه جدیدی از یک بازی شوتر را ارائه دهد، عنوانی که بخوبی با عناصر نقش آفرینی عمیق خود و البته شخصیت های منحصربفردش یکی از متفاوت ترین و بهترین تجربه های نسل هفتم را برای ما رقم زد. موضوعی که باعث بزرگی، جلا و شخصیت بوردرلندز شده بود، هویت منحصربفرد آن بود. بوردرلندز را می توان یک بازی شوتر محسوب کرد اما شبیه هیچکدام از شوترهای نسل گذشته نبود. استودیو گیرباکس (GearBox) با بوردرلندز توانست یک مجموعه بسیار خلاقانه و دوست داشتنی را خلق کند.
بتلبورن را می توان ادامه مسیر بوردرلندز دانست اما با وجود جزئیات بسیار زیاد و جهان شلوغ و پرزرق و برق، بازی در ارائه یک طراحی عمیق با گیم پلی گسترده با شکست مواجه شده است، بازی برخلاف بوردرلندز هویت منسجمی ندارد و متاسفانه بازی بشدت در ارائه تعادل به بخش چندنفره خود ضعیف عمل کرده است.
وجه اصلی بتلبورن شخصیت های بازی محسوب می شود. شما در بازی می توانید شخصیت ها و قهرمانان مختلفی را انتخاب کنید و در جریان بازی آنها را ارتقا دهید. شخصیت های بازی مثل هر اثر دیگری، اسلحه ها و توانایی های خاص خود را دارند اما این توانایی ها نتوانسته است از طریق یک بستر داستانی مناسب، بصورت دراماتیک به گیم پلی منتقل شود، به بیان بهتر ایده کلی، به مرحله پرداخت نرسیده به همین دلیل در زمان اجرا بعید به نظر می رسد شما بتوانید با هیچکدام از این شخصیت ها، همبستگی داستانی و دراماتیک پیدا کنید و بگذارید خیالتان را از الان راحت کنم! اگر شما نسبت به تم بازی و شخصیت های آن ارتباط برقرار نکنید روند بازی برای شما بشدت پوچ و سطحی می شود.
“در بخش داستانی شما با تعداد محدودی مرحله رو به رو می شوید که هر یک از آنها نیز در مدت زمان کوتاهی به پایان می رسد.”
در شروع بازی شما باید یک شخصیت را به عنوان قهرمان خود انتخاب کنید و به شما توصیه می کنم پیش از آنکه سراغ بخش چندنفره بروید، بخش داستانی و تکنفره بازی را تجربه کنید.
در بخش داستانی شما با تعداد محدودی مرحله رو به رو می شوید که هر یک از آنها نیز در مدت زمان کوتاهی به پایان می رسد. برخلاف بوردرلندز در جریان بخش داستانی، ارتباط لازم بین مخاطب و شخصیت ها برقرار نمی شود و می توان گفت این بخش تنها به مثابه آشنایی شما با گیم پلی است. یکی از دلایل ایجاد این مشکل سطح بسیار پایین دیالوگ های بازی است که تنها از شخصیت ها، چند موجود دکوری را ساخته است. بازی به مانند بوردرلندز سعی کرده در پس زمینه خود طنز زیبایی نیز داشته باشد اما زمانی که شخصیت های بازی برای شما مفهوم پیدا نمی کنند چرا باید شوخی های بین آن ها نیز برای شما جالب باشد؟!
از لحاظ طراحی و لول دیزاین، بازی مشابه عناوین دیگر این سبک است و چیز بیشتری را برای ارائه ندارد. ورود به مرحله در مواجهه با چند دشمن خلاصه می شود، سپس در ادامه تعداد دشمنان بیشتر می شود، سپس به مینی باس ها می رسید و در نهایت به باس ها! طراحی استاندارد اما بشدت کلیشه ای که حتی تا پایان بخش داستانی کمتر شاهد ارتقا آن هستیم. صادقانه بگویم، واقعا اگر مراحل داستانی بازی را تمام نکنید چیز زیادی را از دست نداده اید.
.jpg)
“نکاتی که می تواند تجربه بازی شما را بهبود دهد دو چیز است. مورد اول آشنایی کامل با سه حالت بازی، هدف آن و نکاتی که می تواند باعث برتری شما شود و مورد دوم آشنایی کامل با شخصیت ها”
ساختار کلی که بتلبورن بر مبنا آن شکل گرفته است براساس محوریت بخش چندنفره است. اوضاع بخش چندنفره بی شک بهتر از بخش تکنفره است و حداقل بعد از تجربه چند ساعت بازی برای شما حالت تکراری و کسل کننده ای پیدا نمی کند.
بخش چندنفره شامل سه حالت Incursion و Meltdown و Devastation می باشد. سازندگان به جای قراردادن حالت های پرتعداد، تمرکز خود را بر روی خلق سه حالت استاندارد و عمیق گذاشته اند و در این زمینه هم موفق بوده اند. نکته ای که بازی سعی در ارائه آن داشته، تاثیرگذاری شخصیت های بازی بر حالت های بازی محسوب می شود. شما شخصیت های بسیار زیادی را می توانید انتخاب کنید که هر یک برتری خاص خود را دارند. برخی از شخصیت ها بر مبنا گیم پلی اکشن شکل گرفته اند و از توانایی جادو کمتری برخوردارند که این فقدان با توانایی دفاعی بیشتر جبران شده است. برخی دیگر بیشتر به درد بازی با توانایی های جادویی می خورند، این دسته از شخصیت ها معمولا پتانسیل دفاعی پایینی دارند و در نهایت برخی از شخصیت ها نیز تنها سلاح سرد دارند که بیشتر برای کسانی مناسب هستند که دنبال گیم پلی مخفی کاری می گردند!
نکاتی که می تواند تجربه بازی شما را بهبود دهد دو چیز است. مورد اول آشنایی کامل با سه حالت بازی، هدف آن و نکاتی که می تواند باعث برتری شما شود و مورد دوم آشنایی کامل با شخصیت ها. شما باید براساس توانایی گیمینگ خود و البته سلیقه مبارزه، یک شخصیت را انتخاب کنید. انتخاب شخصیت بسیار مهم است و روی آن خیلی تاکید دارم و یکی از دلایلی که می گویم قبل از بخش چندنفره، بخش تکنفره را بروید دقیقا همین بحث آشنایی با توانایی شخصیت هاست.
اگر شما شخصیت خود را بدرستی انتخاب نکنید در بازی حالت سردرگمی خواهید داشت و احتمالا بعد از مدتی آنرا کنار می گذارید اما اگر بتوانید با شناخت مناسب از خود، یک شخصیت را برگزینید آنگاه متوجه نکات زیر و مثبت بازی می شوید.
بازی در بخش چندنفره بصورت 5 در مقابل 5 پیگیری می شود و تعداد زیادی هم تیمی و دشمن با شکل هوش مصنوعی نیز در بازی وجود دارد و از این لحاظ تا حدی شبیه بازی Titanfall است و حتی مثل Titanfall شما در مقاطعی از بازی می توانید از یک قدرت ویژه استفاده کنید.
پیروزی هر تیم علاوه بر مهارت در گرو تنوع است. اگر تیم 5 نفره شما شخصیت هایی با یک تیپ مبارزه را داشته باشد کار سخت می شود به همین دلیل اگر می خواهید به صورت گروهی بازی را تجربه کنید شخصیت های متنوعی را نیز انتخاب کنید. هر شخصیت نیز باید با شکل مناسبی در بازی بکار گرفته شود. مثلا با شخصیتی که سلاح سرد دارد نباید در مناطق شلوغ باشید و بازی شما باید شکل مخفی کاری داشته باشد؛ یا مثلا با شخصیت های که قدرت دفاعی بالایی دارند باید از خودگذشتگی داشته و به سپری برای هم تیمی ها تبدیل شوید! این موارد بخشی از طراحی کلی بتلبورن هستند که در صورت رعایت، تجربه آن برای شما بهبود می یابد.
اما مشکل اصلی این بخش، عدم تعادل و بالاس بین قهرمانان است. هر سازنده ای در طراحی بخش چندنفره باید یک نکته بسیار مهم را مدنظر داشته باشد. بخش چندنفره بازی بر مبنای رقابت است، شرط پیروزی در رقابت مهارت است و لازمه وجود مهارت امکانات؛ اگر بازی بتواند در بخش چندنفره خود مهارت گیمر را بر توانایی شخصیت و امکانات ارجح تر قرار دهد تجربه بازی متعادل می شود اما اگر در این زمینه نتواند این تعادل را ایجاد کند آنگاه توانایی های شخصیت بازی، از توانایی گیمر پیشی می گیرد.
“طراحی بصری محیط های بازی بسیار زیبا و چشم نواز است، به هر حال یادمان نرود بازی را گیرباکس ساخته است!”
نتیجه این امر باعث می شود که حتی اگر شما مهارت بالایی در بازی داشته باشید، تاثیر این مهارت در بازی کمرنگ شود مگر آنکه شخصیت شما لول بالایی داشته باشد. مشکل دیگر نیز عدم تعادل بین توانایی های شخصیت ها است. مثلا شخصیت هایی که بر مبنای کار مخفی کاری شکل گرفته اند آنطور که باید در بازی نقش تاثیرگذاری پیدا نمی کنند. به طور کلی تجربه بخش چندنفره بتبورن با وجود تنوع، جذابیت و هیجان نسبی، فاقد انسجام و بالانس است.
جدای از بحث طراحی، بازی در ابعاد بصری بسیار خوب عمل کرده است. با وجود اینکه محیط بازی حالت دکوراتیو دارد و عناصر در چرخش آن نیز تاثیری ندارند اما همین پس زمینه دکوری بشدت بازی برای شما جذاب کرده است و ممکن است برخی اوقات از شدت زیبایی به اسمان خیره شوید! به هر حال یادمان نرود بازی را گیرباکس ساخته است! مراحل و مپ های بازی هر یک، طیف رنگی مشخصی را دارند و تجربه رنگارنگ محیطی در کنار فریم ریت بسیار روان بتلبورن را در رده عناوین برتر سال جاری از لحاظ تجربه بصری قرار می دهد.
نکات مثبت
به مانند بوردرلندز، گان پلی و سیستم تیراندازی بازی بسیار جذاب است
تجربه بصری منحصربفرد بازی
کیفیت مناسب سرورها
نکات منفی
داستان ضعیف و سطح دیالوگ نویسی بسیار پایین
توانایی های شخصیت ها بتدریج برای شما تکراری می شود
طراحی بسیار ساده و سطحی بخش تکنفره
مشکل عدم تعادل بین شخصیت ها در بخش چندنفره
سخن آخر
بتلبورن بی شک بازی بدی نیست، در زمان تجربه شما را آزار نمی دهد اما از سوی دیگر شما را تشویق به این نیز نمی کند که به عنوان یک گزینه دائم نگاهش کنید! تمرکز بازی بر روی بخش چندنفره بوده اما همانطور که گفته شد تجربه این بخش فاقد قدرت و انسجام لازم است و در روزهایی که شاهد عرضه عناوین پرتعداد و البته شوترهای بزرگی نظیر Doom هستیم و بازی مانند Overwatch نیز در پیش است، بدون شک تجربه بتلبورن برای شما نباید گزینه مهمی باشد مگر آنکه مثل من از عشاق سری بازی بوردرلندز بوده باشید!
نقد بازی بر مبنا نسخه PlayStation 4 انجام شده است.
نقد و بررسی Battleborn
(image)
نقد و بررسی Battleborn
“به قلم سینا ربیعی”
پیش از انتشار بتلبورن (Battleborne)، یک علامت سوال بزرگ برای من وجود داشت و آن هم فلسفه کلی بتلبورن و وجه تمایز آن با سری بوردرلندز (Borderlands) بود. تقریبا تک تک نمایش های بازی دارای گیم پلی جذابی بودند اما در بطن این گیم پلی کمتر می توانستیم شاهد یک روح و هویت مستقل در بازی باشیم. تقریبا بازی همان عناصر موفق سری بوردرلندز را ادامه می داد و در برخی زمینه ها شباهت هایی با سایر عناوین شوتر نیز داشت.
بعد از تجربه بتلبورن، به شکل بهتری متوجه شدم که دقیقا حلقه گمشده بازی همان روح و هویت منسجم و مستقل است. بتلبورن مجموعه ایست از شخصیت های بسیار زیاد و متنوع، عناصر پرشمار گیم پلی و حالت های جذاب بخش چندنفره اما اگر بخواهیم دید کلی تری نسبت به این مجموعه داشته باشیم، می توان گفت بتلبورن از نبود یک هویت منسجم رنج می برد.
(image)
“وجه اصلی بتلبورن شخصیت های بازی محسوب می شود. شما در بازی می توانید شخصیت ها و قهرمانان مختلفی را انتخاب کنید و در جریان بازی آنها را ارتقا دهید”
برای شروع سفر خود به بتلبورن، بگذارید ابتدا فلش بکی را به گذشته و سری بازی موفق بوردرلندز بزنیم. استودیو گیرباکس توانست با بوردرلندز جلوه جدیدی از یک بازی شوتر را ارائه دهد، عنوانی که بخوبی با عناصر نقش آفرینی عمیق خود و البته شخصیت های منحصربفردش یکی از متفاوت ترین و بهترین تجربه های نسل هفتم را برای ما رقم زد. موضوعی که باعث بزرگی، جلا و شخصیت بوردرلندز شده بود، هویت منحصربفرد آن بود. بوردرلندز را می توان یک بازی شوتر محسوب کرد اما شبیه هیچکدام از شوترهای نسل گذشته نبود. استودیو گیرباکس (GearBox) با بوردرلندز توانست یک مجموعه بسیار خلاقانه و دوست داشتنی را خلق کند.
بتلبورن را می توان ادامه مسیر بوردرلندز دانست اما با وجود جزئیات بسیار زیاد و جهان شلوغ و پرزرق و برق، بازی در ارائه یک طراحی عمیق با گیم پلی گسترده با شکست مواجه شده است، بازی برخلاف بوردرلندز هویت منسجمی ندارد و متاسفانه بازی بشدت در ارائه تعادل به بخش چندنفره خود ضعیف عمل کرده است.
وجه اصلی بتلبورن شخصیت های بازی محسوب می شود. شما در بازی می توانید شخصیت ها و قهرمانان مختلفی را انتخاب کنید و در جریان بازی آنها را ارتقا دهید. شخصیت های بازی مثل هر اثر دیگری، اسلحه ها و توانایی های خاص خود را دارند اما این توانایی ها نتوانسته است از طریق یک بستر داستانی مناسب، بصورت دراماتیک به گیم پلی منتقل شود، به بیان بهتر ایده کلی، به مرحله پرداخت نرسیده به همین دلیل در زمان اجرا بعید به نظر می رسد شما بتوانید با هیچکدام از این شخصیت ها، همبستگی داستانی و دراماتیک پیدا کنید و بگذارید خیالتان را از الان راحت کنم! اگر شما نسبت به تم بازی و شخصیت های آن ارتباط برقرار نکنید روند بازی برای شما بشدت پوچ و سطحی می شود.
(image)
“در بخش داستانی شما با تعداد محدودی مرحله رو به رو می شوید که هر یک از آنها نیز در مدت زمان کوتاهی به پایان می رسد.”
در شروع بازی شما باید یک شخصیت را به عنوان قهرمان خود انتخاب کنید و به شما توصیه می کنم پیش از آنکه سراغ بخش چندنفره بروید، بخش داستانی و تکنفره بازی را تجربه کنید.
در بخش داستانی شما با تعداد محدودی مرحله رو به رو می شوید که هر یک از آنها نیز در مدت زمان کوتاهی به پایان می رسد. برخلاف بوردرلندز در جریان بخش داستانی، ارتباط لازم بین مخاطب و شخصیت ها برقرار نمی شود و می توان گفت این بخش تنها به مثابه آشنایی شما با گیم پلی است. یکی از دلایل ایجاد این مشکل سطح بسیار پایین دیالوگ های بازی است که تنها از شخصیت ها، چند موجود دکوری را ساخته است. بازی به مانند بوردرلندز سعی کرده در پس زمینه خود طنز زیبایی نیز داشته باشد اما زمانی که شخصیت های بازی برای شما مفهوم پیدا نمی کنند چرا باید شوخی های بین آن ها نیز برای شما جالب باشد؟!
از لحاظ طراحی و لول دیزاین، بازی مشابه عناوین دیگر این سبک است و چیز بیشتری را برای ارائه ندارد. ورود به مرحله در مواجهه با چند دشمن خلاصه می شود، سپس در ادامه تعداد دشمنان بیشتر می شود، سپس به مینی باس ها می رسید و در نهایت به باس ها! طراحی استاندارد اما بشدت کلیشه ای که حتی تا پایان بخش داستانی کمتر شاهد ارتقا آن هستیم. صادقانه بگویم، واقعا اگر مراحل داستانی بازی را تمام نکنید چیز زیادی را از دست نداده اید.
(image)
“نکاتی که می تواند تجربه بازی شما را بهبود دهد دو چیز است. مورد اول آشنایی کامل با سه حالت بازی، هدف آن و نکاتی که می تواند باعث برتری شما شود و مورد دوم آشنایی کامل با شخصیت ها”
ساختار کلی که بتلبورن بر مبنا آن شکل گرفته است براساس محوریت بخش چندنفره است. اوضاع بخش چندنفره بی شک بهتر از بخش تکنفره است و حداقل بعد از تجربه چند ساعت بازی برای شما حالت تکراری و کسل کننده ای پیدا نمی کند.
بخش چندنفره شامل سه حالت Incursion و Meltdown و Devastation می باشد. سازندگان به جای قراردادن حالت های پرتعداد، تمرکز خود را بر روی خلق سه حالت استاندارد و عمیق گذاشته اند و در این زمینه هم موفق بوده اند. نکته ای که بازی سعی در ارائه آن داشته، تاثیرگذاری شخصیت های بازی بر حالت های بازی محسوب می شود. شما شخصیت های بسیار زیادی را می توانید انتخاب کنید که هر یک برتری خاص خود را دارند. برخی از شخصیت ها بر مبنا گیم پلی اکشن شکل گرفته اند و از توانایی جادو کمتری برخوردارند که این فقدان با توانایی دفاعی بیشتر جبران شده است. برخی دیگر بیشتر به درد بازی با توانایی های جادویی می خورند، این دسته از شخصیت ها معمولا پتانسیل دفاعی پایینی دارند و در نهایت برخی از شخصیت ها نیز تنها سلاح سرد دارند که بیشتر برای کسانی مناسب هستند که دنبال گیم پلی مخفی کاری می گردند!
نکاتی که می تواند تجربه بازی شما را بهبود دهد دو چیز است. مورد اول آشنایی کامل با سه حالت بازی، هدف آن و نکاتی که می تواند باعث برتری شما شود و مورد دوم آشنایی کامل با شخصیت ها. شما باید براساس توانایی گیمینگ خود و البته سلیقه مبارزه، یک شخصیت را انتخاب کنید. انتخاب شخصیت بسیار مهم است و روی آن خیلی تاکید دارم و یکی از دلایلی که می گویم قبل از بخش چندنفره، بخش تکنفره را بروید دقیقا همین بحث آشنایی با توانایی شخصیت هاست.
(image)
اگر شما شخصیت خود را بدرستی انتخاب نکنید در بازی حالت سردرگمی خواهید داشت و احتمالا بعد از مدتی آنرا کنار می گذارید اما اگر بتوانید با شناخت مناسب از خود، یک شخصیت را برگزینید آنگاه متوجه نکات زیر و مثبت بازی می شوید.
بازی در بخش چندنفره بصورت 5 در مقابل 5 پیگیری می شود و تعداد زیادی هم تیمی و دشمن با شکل هوش مصنوعی نیز در بازی وجود دارد و از این لحاظ تا حدی شبیه بازی Titanfall است و حتی مثل Titanfall شما در مقاطعی از بازی می توانید از یک قدرت ویژه استفاده کنید.
پیروزی هر تیم علاوه بر مهارت در گرو تنوع است. اگر تیم 5 نفره شما شخصیت هایی با یک تیپ مبارزه را داشته باشد کار سخت می شود به همین دلیل اگر می خواهید به صورت گروهی بازی را تجربه کنید شخصیت های متنوعی را نیز انتخاب کنید. هر شخصیت نیز باید با شکل مناسبی در بازی بکار گرفته شود. مثلا با شخصیتی که سلاح سرد دارد نباید در مناطق شلوغ باشید و بازی شما باید شکل مخفی کاری داشته باشد؛ یا مثلا با شخصیت های که قدرت دفاعی بالایی دارند باید از خودگذشتگی داشته و به سپری برای هم تیمی ها تبدیل شوید! این موارد بخشی از طراحی کلی بتلبورن هستند که در صورت رعایت، تجربه آن برای شما بهبود می یابد.
اما مشکل اصلی این بخش، عدم تعادل و بالاس بین قهرمانان است. هر سازنده ای در طراحی بخش چندنفره باید یک نکته بسیار مهم را مدنظر داشته باشد. بخش چندنفره بازی بر مبنای رقابت است، شرط پیروزی در رقابت مهارت است و لازمه وجود مهارت امکانات؛ اگر بازی بتواند در بخش چندنفره خود مهارت گیمر را بر توانایی شخصیت و امکانات ارجح تر قرار دهد تجربه بازی متعادل می شود اما اگر در این زمینه نتواند این تعادل را ایجاد کند آنگاه توانایی های شخصیت بازی، از توانایی گیمر پیشی می گیرد.
(image)
“طراحی بصری محیط های بازی بسیار زیبا و چشم نواز است، به هر حال یادمان نرود بازی را گیرباکس ساخته است!”
نتیجه این امر باعث می شود که حتی اگر شما مهارت بالایی در بازی داشته باشید، تاثیر این مهارت در بازی کمرنگ شود مگر آنکه شخصیت شما لول بالایی داشته باشد. مشکل دیگر نیز عدم تعادل بین توانایی های شخصیت ها است. مثلا شخصیت هایی که بر مبنای کار مخفی کاری شکل گرفته اند آنطور که باید در بازی نقش تاثیرگذاری پیدا نمی کنند. به طور کلی تجربه بخش چندنفره بتبورن با وجود تنوع، جذابیت و هیجان نسبی، فاقد انسجام و بالانس است.
جدای از بحث طراحی، بازی در ابعاد بصری بسیار خوب عمل کرده است. با وجود اینکه محیط بازی حالت دکوراتیو دارد و عناصر در چرخش آن نیز تاثیری ندارند اما همین پس زمینه دکوری بشدت بازی برای شما جذاب کرده است و ممکن است برخی اوقات از شدت زیبایی به اسمان خیره شوید! به هر حال یادمان نرود بازی را گیرباکس ساخته است! مراحل و مپ های بازی هر یک، طیف رنگی مشخصی را دارند و تجربه رنگارنگ محیطی در کنار فریم ریت بسیار روان بتلبورن را در رده عناوین برتر سال جاری از لحاظ تجربه بصری قرار می دهد.
(image)
نکات مثبت
به مانند بوردرلندز، گان پلی و سیستم تیراندازی بازی بسیار جذاب است
تجربه بصری منحصربفرد بازی
کیفیت مناسب سرورها
نکات منفی
داستان ضعیف و سطح دیالوگ نویسی بسیار پایین
توانایی های شخصیت ها بتدریج برای شما تکراری می شود
طراحی بسیار ساده و سطحی بخش تکنفره
مشکل عدم تعادل بین شخصیت ها در بخش چندنفره
سخن آخر
بتلبورن بی شک بازی بدی نیست، در زمان تجربه شما را آزار نمی دهد اما از سوی دیگر شما را تشویق به این نیز نمی کند که به عنوان یک گزینه دائم نگاهش کنید! تمرکز بازی بر روی بخش چندنفره بوده اما همانطور که گفته شد تجربه این بخش فاقد قدرت و انسجام لازم است و در روزهایی که شاهد عرضه عناوین پرتعداد و البته شوترهای بزرگی نظیر Doom هستیم و بازی مانند Overwatch نیز در پیش است، بدون شک تجربه بتلبورن برای شما نباید گزینه مهمی باشد مگر آنکه مثل من از عشاق سری بازی بوردرلندز بوده باشید!
نقد بازی بر مبنا نسخه PlayStation 4 انجام شده است.
نقد و بررسی Battleborn
آخرین دیدگاهها