نسخه غربی پوسته NieR Automata برای Gravity Rush 2 تایید شد
چند روز گذشته Sony Interactive Entertainment و Square Enix پوسته Nier Automata را برای عرضه در Gravity Rush 2 تایید کرده بودند، حال به نظر می‌رسد که نسخه غربی این پوسته نیز تایید شده است.
این پوسته در دو حالت عرضه می‌شود که هر دو مربوط به شخصیت 2B خواهند بود. این پوسته فردا در کشور ژاپن به صورت رسمی عرضه می شود. در کنار تایید عرضه، چند تصویر جدید از این پوسته نیز منتشر شده است. فعلا تاریخ عرضه این پوسته در کشور‌های غربی اعلام نشده است.
بررسی بازی Gravity Rush 2؛ سقوط به آسمان
وقتی گرویتی راش -یا Gravity Daze در بازار ژاپن- برای نخستین بار روی پلتفرم پلی استیشن ویتا معرفی شد، علی رغم استایل گرافیکی بی نظیر و گیم پلی نویدبخش، به نظر نمی رسید بتواند جای پای خود را به عنوان یکی از فرنچایزهای تازه سونی تثبیت کند. با این همه، ژاپن استودیو با عنوانی خرق عادت خود، دست به کاری زد که کمتر توسعه دهنده ای جرئتش را دارد و به موفقیتی رسید که کمتر کسی قادر به دستیابی به آن روی پلتفرم ویتا بود.
محبوبیت گرویتی راش در مدتی کوتاه باعث شد تا نسخه ریمستر و بهبود یافته بازی روانه کنسول نسل هشتمی سونی شود و حالا پس از 5 سال از زمان عرضه بازی روی آخرین کنسول دستی سونی، نسخه دوم از راه رسیده تا این فرنچایز را دچار تکامل –و نه انقلاب- کند.
وقایع گرویتی راش 2 درست بعد از اتفاقات نسخه اول دنبال می شود و درست مانند نسخه ابتدایی، کشش لازم برای دنبال کردن لحظه به لحظه وقایع را ندارد. باید پذیرفت که داستان و روایت آن، بهترین ویژگی گرویتی راش 2 نیست و این مسئله، چندان هم اهمیت ندارد؛ هرچند که گاهی می تواند بسیار خسته کننده باشد، خصوصاً طی نیم ساعت آغازین بازی که فصل افتتاحیه به شمار می رود و می توانست ویژگی های گیم پلی گرویتی راش 2 را به شکل جذاب تری تصویر کند.
استایل گرافیکی چشم نواز و روایت کمیکی اتفاقات بازی مطمئناً تا حد زیادی برخی از کمکاری های ژاپن استودیو در داستان سرایی را جبران کرده اما بدون شک کماکان کافی نبوده و اتمسفر ژاپنی غالب بر بازی که معمولاً برای کاربران غیر ژاپنی مایوس کننده ظاهر می شود هم کمکی به ماجرا نکرده است.
البته این طور نیست که داستان بازی یک فاجعه تمام عیار باشد. کاراکترهای گرویتی راش، تنوع زیادی از نظر تیپ شخصیتی دارند و هر کدام می توانند با ویژگی های بارزشان، شما را عاشق خود کنند. علاوه بر این، جهان بازی بسیار غنی است و قطعاً از همان ابتدا، نوعی احساس صمیمیت با دنیای نامانوس گرویتی راش 2 پیدا می کنید.
نکته قابل توجه که اشاره به آن از همین حالا الزامی به نظر می رسد این است که گرویتی راش 2 هنوز همان چیزی است که در نسخه ابتدایی دیدیم. گرویتی راش 2 نیامده تا فرمول های خود را تغییر دهد و در عوض، به گسترش مکانیک ها حول محور هسته گیم پلی نسخه ابتدایی پرداخته است که مسلماً بهترین نکته درباره آن تلقی می شود.
ژاپن استودیو به دنبال توسعه نسخه ای مجزا نبوده و شماره دار شدن فرنچایز هم دقیقاً بر همین موضوع دلالت می کند. بنابراین بازی از همان جایی که رها شد دنبال می شود، گیم پلی تفاوتی بسیار فاحش با سابق ندارد و البته مهم تر از هر چیز، هر گیمری می تواند کنترلر را در دست گرفته و بدون تجربه نسخه قبلی، به سراغ گرویتی راش 2 برود.
با این دانش، قابلیت های شخصیت اصلی بازی یا همان کت تفاوت چشمگیری با سابق نکرده؛ هرچند که با پیشروی در گیم پلی، با دو استایل تازه گرانشی با نام های «لیونار» و «ژوپیتر» آشنا می شوید که به ترتیب می توانند سرعت و ارتفاع پرش های کت را افزایش دهند یا با افزایش وزن گرانشی او، حملات به دشمنان را کاری تر از قبل سازند. اما این دو استایل هم گیم پلی را از اساس دستخوش تغییر نمی کنند و صرفاً به تکامل هرچه بیشتر کمک کرده اند؛ هرچند که این تکامل می توانست سازنده تر باشد.
با وجود استایل های گرانشی گوناگون و تغییرات به وجود آمده در محیط های بازی که آنها را بسیار سرگرم کننده تر از نسخه ابتدایی ساخته، مبارزه با دشمنان هنوز غیرتکامل یافته به نظر می رسد و نوعی احساس دست و پا چلفتگی به گیمر منتقل می کند.
سیستم قفل کردن روی اهداف مسلماً بخش عمده ای از مشکلات قبلی را از بین برده اما کنترل دشوار کت و انیمیشن حرکات او باعث می شود تا بیش از آنچه لازم است انرژی صرف مبارزه با دشمنان کنید. در این بین، حرکات مداوم دوربین و عدم هماهنگی مناسب با زاویه دید کت، می تواند به این مشکلات دامن بزند.
اما گذشته از این مشکلات که کمابیش می توانند حس غایی گرویتی راش 2 از منظر سرگرم کنندگی را از بین ببرند، مبارزات بسیار درگیرکننده ظاهر می شوند و مطمئناً از نابود کردن دشمنان مختلف –که می توانند از انسان ها تا موجوداتی بیگانه و تک چشمی متغیر باشند- لذت کافی را می برید.
عنوان تازه ژاپن استودیو از جهات دیگر نیز تغییراتی قابل توجه به خود دیده که همگی، بازی را به سمت بهبود هرچه بیشتر سوق داده اند. پیش از هر چیز، گیمرها حالا واقعاً به جمع آوری الماس ها ترغیب می شود و برای دستیابی به فعالیت های تازه، جمع آوری این منابع بسیار مهم به نظر می رسد؛ با این حال، درخت مهارت ها چندان ترغیب کننده ظاهر نمی شود و شاید حتی هر از چندگاهی فراموش کنید که مهارت های کت را بهبود ببخشید.
همانطور که گفتیم، گرویتی راش 2 هسته نسخه ابتدایی را برداشته و محتویات بیشتری به دور آن فراهم آورده است. اگرچه نکات اشاره شده در بالا از جمله مواردی هستند که ژاپن استودیو در تحقق آنها کمکاری کرده یا ناموفق ظاهر شده، تکامل گرویتی راش پوئن های مثبتی هم به همراه آورده است.
مهم ترین نکته این است که ضرباهنگ بازی کمابیش کندتر از نسخه ابتدایی شده و دیگر چنان اکشن پر زد و خورد مداومی را مانند نسخه ابتدایی ارائه نمی دهد. در عوض، گیم پلی حالا نزدیک به 20 ساعت به طول می انجامد و ماموریت های جانبی و اصلی، یکی پس از دیگری از راه رسیده و گیمر را سرگرم می کنند. البته لازم به ذکر است که ماموریت های جانبی، خصوصاً طی ساعات ابتدایی بازی، کشش لازم را ندارند و شاید در بسیاری مواقع ترجیح دهید که از خیر آنها بگذرید.
اگرچه گیم پلی 20 ساعته بسیار نویدبخش به نظر می رسد، تکراری شدن ماموریت ها و قابلیت های کت از دیگر مواردی است که می تواند بر احساس خسته کنندگی بازی دامن بزند. گرویتی راش 2 دائماً این احساس را به شما منتقل می کند که ژاپن استودیو، فرمولی ثابت را برداشته و دائماً آن را در ماموریت ها و مراحل مختلف به کار بسته است، البته هر بار با چاشنی های مختلف تا بلکه اندکی از تکراری شدن بازی جلوگیری کند؛ اما اینکه در این امر موفق بوده یا خیر، می تواند کاملاً به سلیقه گیمر بستگی داشته باشد.
آخرین نکته حائز اهمیت درباره گرویتی راش 2، موسیقی و صداگذاری آن با تلفیق چندین زبان مختلف است که در همذات پنداری با شخصیت ها و دنیای هنری بازی نقشی اساسی ایفا می کند. ترک های موسیقی جاز-گونه به طرز عجیبی با گیم پلی سازگاری دارند و حس رضایتی به شما حین بازی با گرانش می دهد که کمتر عنوانی قادر به ارائه اش است.
گرویتی راش 2 از آن بازی هایی نیست که سر و صدای چندانی به پا کند؛ آن هم در حالی که همزمان با چندین فرنچایز مورد انتظار و محبوب به بازار آمده است. دنیای هنری و خوش رنگ و لعاب بازی، تنها گیمرهایی را جذب خود می کند که صبور بوده و حاضر به تجربه عنوانی غیر از اکشن های بی محتوای امروزی باشند؛ درست چیزی شبیه به آن فیلم های اروپایی که حتی اسمشان را هم نشنیده اید اما جوایز جشنواره های کن و ونیز را درو می کنند.
البته اشتباه برداشت نکنید، گرویتی راش 2 آنقدرها هم عنوان شاهکاری نیست که در کنار چنین فیلم هایی قرار گیرد. اما گرافیک چشم نواز و گیم پلی نوآورانه باعث می شود تا به بازی فرصت های دوباره داده و از اشتباهاتش چشم بپوشید. در مجموع، تجربه گرویتی راش 2 در حالی که بازی های تحسین شده تری به بازار آمده اند چندان الزامی به نظر نمی رسد؛ اما حتماً آن را در یاد داشته باشید تا در فصل تابستان و کمبود بازی های ویدیویی، به سراغش بروید.
The post appeared first on .
نقد و بررسی Gravity Rush 2
نقد و بررسی Gravity Rush 2
“به قلم علیرضا رزمجویی”
Gravity Rush حالا وسیع‌تر، زیباتر، پرجزئیات‌تر و بر روی کنسولی بسیار قدرتمندتر بازگشته است تا تمام پتانسیل خود را نشان داده و به بهترین شکل ممکن ما را در دنیای پرجاذبه‌ی خود غرق کند. این عنوان از معدود بازیهایی است که با وجود ماهیتی خاص و مخاطبان محدود موفق به فرار از باتلاق PS Vita شده است. با اینکه سال گذشته شاهد عرضه‌ی ریمستر نسخه‌ی اول بر روی PS4 بودیم اما این بارِ اول است که Gravity Rush فرصتی تمام و کمال برای درخشش در مقابل مخاطبان بسیار وسیع‌تری دارد؛ مخاطبانی که ممکن است برای این سفر پر فراز و نشیب آمادگی نداشته باشند. این سفری رویایی با محوریت یک ابرقهرمان است که برخلاف دیگر عناوین ابرقهرمانی فقط قدرت را در اختیارتان نمی‌گذارد بلکه چالش کنترل این قدرت‌ها را نیز جلوی رویتان قرار می‌دهد. اگر بتوانید این قدرت‌ها را مهار کنید به جاذبه‌ای دست پیدا می‌کنید که اجازه نخواهد داد لحظه‌ای از بازی جدا بمانید.
همه چیز با بی‌اعتنایی به نسخه‌ی اول شروع می‌شود. بازی بلافاصله بعد از نسخه‌ی اول اتفاق نمی‌افتد. در واقع می‌توان گفت که این ادامه‌ای بر اتفاقات نسخه‌ی قبل نیست بلکه تکه‌ی دومی از زندگی Kat را به تصویر می‌کشد. Kat توسط یک ناهنجاری جاذبه‌ای و بدون گربه‌ی همراهش “Dusty” که منشا قدرت‌هایش است، سر از منطقه‌ای دیگر به نام Banga درآورده و با کار در معادن و جمع‌آوری منابع موردنیاز، در تلاش است که بتواند برای خود غذا و محلی برای استراحت تامین کند. اما طولی نمی‌کشد که دوباره با کنترل جاذبه و تجدید دیدارهای گاه و بی‌گاه با شخصیت‌های آشنا، با یک “گرَویتی راش” روبه‌رو می‌شویم.
.jpg)
تیم نویسنده در بازی بطور آشکاری عملکرد تحسین برانگیزی داشته‌اند. روایت و دیالوگ‌های بازی همیشه به هدف خود می‌رسند و پیام خود را به بهترین شکلِ ممکن به مخاطب می‌رسانند. به شخصیت‌های بازی به اندازه‌ی کافی پرداخته شده است ولی نکته‌ی جالب توجه این است که همیشه تکه‌ای از هویت یک شخصیت پنهان می‌ماند که بازی بوسیله‌ی آن به راحتی می‌تواند مخاطب را برای ادامه دادن بازی هیجان‌زده کند یا با سوپرایزهایی او را غافلگیر کند. همه‌ی این پستی بلندی‌های داستانی در یک قاب بسیار زیبا به نمایش درمی‌آید و آن هم سبک کمیک‌بوکیِ کم‌نظیر بازی در روایت داستان و نمایش دیالوگ‌های شخصیت‌ها است که هیچگاه خسته کننده نمی‌شود.
از آنجایی که در نسخه‌ی قبل نیز با سوالهای بی پاسخ زیادی روبه‌رو شدیم، انتظار می‌رفت جواب آنها را در این نسخه دریافت کنیم اما متاسفانه شاهد چنین چیزی نیستیم. زمانی که شروع به پرسیدن سوالهایی اساسی درباره‌ی دنیای بازی، دشمنان و شخصیت‌های بازی می‌کنید، پاسخ قانع‌کننده‌ای از طرف بازی دریافت نمی‌کنید. در واقع روایت بازی مخاطب را به خوبی با خود همراه می‌کند و راضی نگه می‌دارد اما زمانی که به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، چیزی را به شما ارائه نمی‌دهد و به طور زیرکانه‌ای سعی می‌کند توجه‌تان را به موضوع دیگری جلب کند.
موسیقی در بازی به قدری ماهرانه تعبیه شده است که به راحتی می‌تواند هر نوع اتمسفری که بازی به آن نیاز دارد را شکل دهد و مخاطب را به سرعت در خود غرق کند. این زمانی تحسین‌برانگیزتر می‌شود که با بازگشت به مناطقی که در نسخه‌ی قبل وجود داشتند، به محض شنیدن موسیقی آن، هویتِ منطقه برایمان آشکار شده و همه چیز آشنا به نظر می‌رسد. این در حالی است که بیشتر مناطق از زمان نسخه‌ی اول تغییر و تحول زیادی پیدا کرده‌اند و به سادگی نمی‌توان از ظاهرشان آنها را تشخیص داد. گوش سپردن به موزیک‌های فوق‌العاده‌ی بازی هنگام کلنجار رفتن با جاذبه، یکی از برترین لذت‌های “گرَویتی راش 2” است.
جهانِ بازی بسیار بزرگتر از نسخه‌ی قبل است و مناطق متنوعی را شامل می‌شود که هر کدام جاذبه‌ها و حس و حالی متفاوت دارند. بازی از نظر بصری و رنگ بندی به خوبی و با دقت طراحی شده است و تنوع بالایی را داراست. قدم زدن یا بهتر است بگویم شناور شدن در جهان بازی همیشه شاداب‌کننده است و اجزای مختلف آن از جمله نحوه‌ی قرارگیری ساختمان‌ها، خلق و خوی ساکنین آن و موسیقی مربوط به یک منطقه، به طرز استادانه‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند. طراحی محیط و شخصیت‌ها سهم بزرگی را در پیاده‌سازی دنیایی یکپارچه و هماهنگ ایفا می‌کنند و به خوبی با هم سازگار هستند. در یک کلام بگویم که وقتی با دشمنان سر و کار ندارید، بازی در بهترین حالت خود قرار دارد. هر چه بیشتر در دنیای “گرَویتی راش 2” غرق شوید، بیشتر ویژگی‌های منحصربفرد آنرا احساس می‌کنید. حتی خودتان راه‌حل‌های موقتی برای مشکلات بازی کشف می‌کنید و کم‌کم آنها را به فراموشی می‌سپارید. این قدرتی است که یک دنیای قابل باور و هدفمند با خود به همراه دارد؛ زمانی که خود را در آن رها کنید حتی ممکن است مشکلات آن را جزئی از دنیایش تصور کنید. با این حال تا زمانی که بازی به این مرحله برسد، کشمکش‌های ناخوشایندی در بخش گیم‌پلی را شاهد هستیم که اجازه نمی‌دهد بازی از ابتدا پتانسیل کامل خود را نشان بدهد و بدرخشد.
چندین بار به مشکلات گیم‌پلی اشاره کردیم؛ حالا وقتش رسیده است که موشکافه‌تر آنها را بررسی کنیم. دو نوع مشکل در بازی دیده می‌شود. اولین نوع به کم‌کاری‌ها و تصمیم‌های اشتباه مربوط می‌شود. به زبان ساده بگویم که وقتی بازی از فرمول ناب خود دور می‌شود و سعی دارد از عناوین دیگر نیز تقلید کند، بزرگترین ضربه را به خود می‌زند.
مراحل فرعی زیادی در بازی گنجانده شده است که در بازی به مرور قابل دسترس خواهند بود. بیشتر این ماموریت‌ها جذاب و انجام دادن آنها بین مراحل اصلی که با مبارزات سنگینی همراه است، عنصر آرامش بخشی را به تجربه‌‌تان از بازی تزریق می‌کند. از ماموریت‌های ساده‌ای مثل کمک کردن به یک زن کهنسال برای پیدا کردن مغازه‌ی پسرش در بازار گرفته تا اعتراض به فاصله‌ی طبقاتی در جامعه. اما متاسفانه همه‌ی ماموریت‌ها راضی‌کننده نیستند و تعدادی از آنها که به مخفی‌کاری اختصاص دارند، به شدت خسته کننده و بد فرم طراحی شده‌اند. در واقع بازی بدون داشتن هیچ قابلیتی برای مخفی‌کاری و هیچ دانش صحیحی از اینکه دشمنان چگونه باید در مسیر قرار بگیرند یا چه منطقه‌ای برای این کار مناسب است، مراحلی را جلو رویتان می‌گذارد که تحمل کردنشان دشوار است.
نوع دوم مشکلات را می‌توان در مبارزاتِ بازی جستجو کرد. چیزی که در نسخه‌ی اول هم کمابیش با آن سروکار داشتیم ولی این بار با پیشرفت سبک‌های مبارزات و پیچیده‌تر شدن آن و همینطور به لطف دشمنان غول‌آسایی که با دوربین کاملا رهای بازی سازگار نیستند، کمی بیشتر خود را نشان می‌دهد. نمی‌توان انکار کرد که بازی از نظر تنوع روش‌های مبارزه و امکانات مربوط به آن، بسیار پیشرفت کرده است و در موارد بسیاری حتی به یکی از لذت بخش‌ترین قسمت‌های آن تبدیل می‌شود اما این زمانی اتفاق می‌افتد که دوربین بازی یاری‌تان کند و به کنترل بازی به حد کافی مسلط باشید. کنترل کردن دوربین هنگام معلق بودن، گاهی می‌تواند گیج‌کننده باشد و این زمانی شدت می‌گیرد که مبارزه‌ای هم در کار باشد. حتی اگر نسخه‌ی قبلی را تجربه کرده باشید و با کنترل بازی آشنایی کافی داشته باشید ممکن است همین دوربینِ بازی به دشمن اصلی شما تبدیل شود و در یک نبرد حساس، شانس تمام کردن کار حریف را از شما بگیرد.
واضح است که این مشکل کوچکی نیست و تجربه‌ی بازی را تحت تاثیر قرار می‌دهد اما نمی‌توان راه‌حلی برای آن متصور شد که حس معلق بودن در هوا و آزاد بودن دوربین را تحت تاثیر قرار ندهد. این نکته‌ای است که آنرا از بقیه مشکلات مجزا می‌سازد. از طرفی نمی‌توان با محدود کردن دوربین بازی یا اعمال هدف‌گیریِ هوشمند، به بزرگترین عنصرِ منحصربفرد بازی صدمه زد و از طرفی دیگر هیچ عنوان دیگری را پیدا نمی‌کنید که این نوع از گیم‌پلی استفاده کند تا بتوان از آن چیزی را فرا گرفت. شاید این بهایی است که “گرَویتی راش 2” باید برای منحصربفرد ماندن بپردازد و شاید راه بهتری برای آن وجود ندارد. این همان حقیقتی است که بعد از غرق شدن در بازی دوباره در این نسخه نیز به سراغتان می‌آید. بی‌همتاییِ بازی کاملا ارزش تحمل کردن مشکلاتِ گذرا‌ی آن را دارد.
“بازبینی تصویری”
نکات مثبت
دنیایی یکپارچه و با هویت
نویسندگی و روایت هوشمندانه
شاهکاری در بخش موسیقی
محیط‌های متنوع و بزرگ
طراحی هنری شگفت‌انگیز
نکات منفی
مراحل مخفی‌کاری به شدت خسته‌کننده و مبتدیانه طراحی شده‌اند
دوربین و نحوه‌ی کنترل بازی به اندازه‌ی کافی قابل اعتماد نیستند
سوالات بی‌جواب زیادی در بخش داستانی وجود دارد
سخن آخر
“گرَویتی راش 2” از جادوی جاذبه‌اش برای همراه کردن مخاطب با خود استفاده می‌کند و حتی در آزاردهنده‌ترین لحظات گیم‌پلی نیز اجازه نمی‌دهد که از آن دست بکشید. دنباله‌ای موفق برای نسخه‌ی اول که باری دیگر ویژگی‌های منحصر بفرد خود را به رخ بقیه‌ی عناوینِ جهان‌باز می‌کشد. اگر از طرفداران نسخه‌ی اول هستید یا می‌خواهید به دنیایی جدید و پر رمز و راز قدم بگذارید، شناور شدن در دنیای “گرَویتی راش 2” را از دست ندهید.
پیش‌نمایشی بر Gravity Rush 2
.jpg)
پیش‌نمایشی بر Gravity Rush 2
“به قلم علیرضا رزمجویی”
Gravity Rush را می‌توان نقطه‌ی عطفی در عملکرد ناامید کننده‌ی PS Vita دانست. عنوان درخشانی که همه را به این کنسول قدرتمند امیدوار کرد و دریچه‌ای به پتانسیل اصلی این کنسول را به رویمان گشود. اما در نهایت این نام سری Gravity Rush است که بر سر زبان‌ها افتاده است در حالی که روز به روز امید در دل طرفداران PS Vita در حال محو شدن است. این Gravity Rush است که باری دیگر با سبک هنری و انیمیشن‌های منحصربفرد خود در یک کنسول بسیار قدرتمندتر و محبوب‌تر به سراغمان خواهد آمد.
دیداری دوباره با Kat و Raven
این نسخه کمی بعد از پایان اتفاقات نسخه‌ی اول را روایت می‌کند. “Kat” شخصیت اصلی و دوست‌داشتنی نسخه‌ی اول همراه با دوستش “Syd” گرفتار یک ناهنجاری جاذبه‌ای می‌شوند و ناخواسته از شهر Hekesville که در نسخه‌ی اول مرکز اتفاقات و کشمکش‌های داستانی بود، جدا شده و به شهری کوچک با نام Banga که محلی برای معدن کاری است، منتقل می‌شوند. Kat بدون گربه‌ی همراهش “Dusty” که منشا قدرت‌های جذابش محسوب می‌شود، به گشت و گذار و ملاقات با شخصیت‌های جدیدی می‌پردازد که شروعی بر ماجراجویی‌هایش در این نسخه است. به نظر می‌رسد شخصیت محبوب “Raven” در این نسخه از نقش کلیدی‌تری بهره می‌برد و حضور موثرتری در مبارزات دارد و این بار از ابتدا در کنار Kat حضور دارد و او را حمایت می‌کند.
خوشبختانه بازی از طریق همان سبک دلنشین کمیک بوکی نسخه‌ی اول روایت می‌شود. چیزی که داستان و دیالوگ‌های شخصیت‌های مختلف در نسخه‌ی اول را بصورت بسیار لذت بخشی به تصویر می‌کشید و با توجه به تصاویر و تریلرهای منتشر شده از این نسخه، انتظار می‌رود این بخش حتی قدرتمندتر و زیباتر از قبل ارائه شود.
جاذبه‌هایِ جاذبه
تنها مشکل بزرگی که در گیم‌پلی نسخه‌ی قبل به وضوح می‌توانستیم به آن خرده بگیریم، تکراری شدن مبارزات و دشمنان در طول بازی بود. مبارزاتی که هر چند در ابتدای بازی نو و مبتکرانه به نظر می‌رسید اما با تکرار شدن بیش از حد آن در مواجهه با موج‌های مکرری از دشمنانی یکسان، لحظه به لحظه نیاز به دشمنان و حرکات جدیدتر را تقویت می‌کرد. به نظر می‌رسد اعضای تیم Gravity به خوبی به بازخوردهای طرفداران توجه کرده‌اند و در تریلری نسبتا طولانی در Tokyo Game Show با روش‌های مبارزات پیشرفته و متنوع‌تر در کنار دشمنان عجیب و غریب‌تر که هر نوع آنها روش خاصی برای مبارزه را می‌طلبند، آشنا شدیم.
در این نسخه شاهد سه سبک مبارزه هستیم که یکی از آنها همان قابلیت‌های نسخه‌ی قبل را شامل می‌شود. Lunar شیوه‌ی جدیدی است که مناسب برای مبارزه با دشمنان سریع و چابک است. حین استفاده از این روش، ضربات Kat ضعیف‌تر اما سریع‌تر خواهد بود و برای درگیری با دشمنان بالداری که در گریز از ضربات معمولی Kat مهارت دارند، بهترین گزینه است. سبک Jupiter هدفی معکوس را دنبال می‌کند و با در اختیار گذاشتن ضربات سهمگین و البته کندتر، از بین بردن دشمنان قوی‌تر و همینطور تحت تاثیر قرار دادن قشر وسیعی از آنها را ساده‌تر می‌کند.
با دیدن نمایش مختصری از دشمنان متنوع‌تر و حتی باس‌های جاه‌طلبانه بازی، بدون شک می‌توان گفت که این نسخه با هدفی برای به کمال رساندن نسخه‌ی اول و تبدیل نکات منفی به مثبت، پا به میدان گذاشته است. البته حتی با وجود این تغییرات در گیم‌پلی، نمی‌توان به طور حتم از آن مطمئن بود و ممکن است روند بازی به گونه‌ای طی شود که همین امکانات بیشتر و تنوع در گیم‌پلی نیز در باتلاقی به نام تکرار گرفتار شوند.
زیباتر، بزرگتر، پرجزئیات‌تر
بازی همه‌ی عناصر قدرتمند و محبوب خود را حفظ کرده است و قدم در مسیر بهبود مشکلات خود گذاشته است. چه چیز دیگری می‌توانیم از یک نسخه‌ی دوم انتظار داشته باشیم؟ پیشرفت و توسعه؛ برای بیشتر مخاطبان اولین سوالهایی که ممکن است به ذهنشان خطور کند این است که محیط ها چقدر وسیع‌تر هستند؟ نقشه چقدر بزرگتر از نسخه‌ی قبل است؟ زمانی که طول می‌کشد از این سر نقشه تا سر دیگر آن برویم چقدر است؟ و از این قبیل سوال‌ها. برای اینکه خیالتان را از این بابت راحت کنم، به اطلاعتان برسانم که کارگردان بازی “کیچیرو تویاما” (Keiichiro Toyama) اعلام کرده است، نقشه‌ی بازی 2.5 تا 3 برابر بزرگتر از نسخه‌ی گذشته خواهد بود. به شخصه این موضوع به تنهایی برایم از اهمیت پایینی برخوردار است اما زمانی که همزمان با این وسعت، صحبت از جزئیات بیشتر و محیطی زنده‌تر و پویاتر به میان می‌آید، پیشرفت واقعی برایم معنا پیدا می‌کند.
زیبایی در ذات Gravity Rush وجود دارد. مهم نیست با چه رزولوشنی و با چه تعداد پیکسل آن را تماشا کنید، به هر سمتی بنگرید و جاذبه را به هر سمتی بچرخانید، رویایی است. جهش بزرگ گرافیکی در این نسخه به لطف قدرت PS4 غیر قابل انکار است اما چیزی که اهمیت بالاتری دارد طراحی هنری بازی است که همچنان تحسین برانگیز است. GR زیبا بود و GR 2 نیز زیباست. این تنها چیزی است که نیاز است بدانید.
پایانی بر داستان Kat
با بازی کردن نسخه‌ی قبل اطلاعات زیادی و مطمئنی از ریشه‌های Kat بدست نیاوردیم. در واقع لابه‌لای بازی پر از اشاره‌های مخفی و بسیار امیدبخشی به موضوعات مبهم در مورد Kat، محل زندگیش، اثر جاذبه بر زمان و انگیزه‌های دشمنان بود اما پاسخ روشنی برای آنها وجود نداشت. سازندگان وعده داده‌اند در این نسخه پرده از گذشته‌ی پر رمز و راز Kat خواهند برداشت. بنابراین این فقط یک ماجراجویی معمولی دیگر نیست و کنجکاوی طرفداران برای یکی از بزرگترین راز‌های بازی را برطرف خواهد کرد.
این تنها چیزی نیست که این نسخه را خاص کرده است. طبق مصاحبه‌ی توسعه‌دهندگان، این پایانی برای داستان Kat است. از همان ابتدای ساخت Gravity Rush، سازندگان از سرانجام Kat و روایت شدن داستانش در 2 نسخه مطلع بودند. این ممکن است برای افرادی مایوس کنند باشد و آنرا به عنوان خداحافظی همیشگی از Kat بپندارند اما همیشه در چارچوب گیم راه‌هایی برای گسترش داستان و بازگشت به آن وجود دارد. این مسئله که توسعه‌دهندگان می‌دانند چه هدفی دارند و از همان ابتدا آینده‌ی سری را تحت کنترل خود درآورده‌اند بسار امیدبخش است و نوید تجربه‌ای قدرتمند و مطمئنی را می‌دهد.
پیش‌نمایش تصویری
” دشمنان در این نسخه به Nevyها و Scarabها خلاصه نمی‌شوند. Kat و Raven بعضا باید با دشمنانی به اندازه یک شهر کامل روبه رو شوند. پیشرفتی عظیم! “
” Kat در طول ماجراجویی‌هایش دوباره به Hekseville باز خواهد گشت اما این منطقه تغییرات زیادی کرده است. “
“Kali Angel، یکی از محافظان جدید Hekseville”
” Kat در حال استفاده از Surge Kick. ضربه‌ای که باید در هوا شارژ شود و با برخورد آن به زمین منطقه‌ی وسیعی را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.”
.jpg)
“در طول بازی لباس‌های متنوعی برای Kat در دسترس خواهد بود”
” Talilsmanها آیتم‌هایی هستند که با استفاده از آنها می‌توانید قابلیت‌های Kat را تغییر بدهید”
” The Rift Plane، منطقه‌ای ممنوعه با آیتم‌های مرموز”
بازی آماده است اما 2 ماه دیگر باید صبر کنیم!
حدود 3 هفته‌ی پیش خبر گلد شدن بازی منتشر شد بنابراین بازی آماده‌ی انتشار است. انتشار بازی تقریبا همزمان با Final Fantasy XV و The Last Guardian که طرفداران برای هر کدام تقریبا یک دهه صبر کرده‌اند گزینه‌ی هوشمندانه‌ای برای Sony نیست و ممکن است به فروش بازی بصورت قابل توجهی لطمه وارد کند. اما برای طرفدارانی که فقط می‌خواهند بازی را هر چه زودتر تجربه کنند این تاخیر 2 ماهه می‌تواند آزاردهنده باشد. شاید اگر Sony ایمان بیشتری به بازی داشت و به نادیده گرفتن آن در کنفرانس‌هایش ادامه نمی‌داد، حالا نیازی نبود که از مواجهه با رقیبان ترسی داشته باشد.
به هر حال اگر اتفاق دور از انتظاری نیافتد، Gravity Rush 2 سال 2017 را با قدرت و جاذبه‌ای مهارنشدنی آغاز خواهد کرد. با وجود تاخیر آن، به نظر می‌رسد بازی روند توسعه‌ی خوبی را پشت سر گذاشته است و توسعه‌دهندگان از محصول خود مطمئن هستند. در پایان به همه‌ی شما پیشنهاد می‌کنم قبل از تجربه‌ی نسخه‌ی دوم، برای درک بهتر شخصیت‌ها و روابطشان، نسخه‌ی اول را تجربه کنید.
پیش نمایش Gravity Rush 2؛ فرشته ی نجات
اگر بگوییم که این روزها بازی سازی به یک هنر بی بدیل تبدیل شده است، آن چنان بی راه نگفته ایم. به عبارت دیگر در عصر تکنولوژی و ارتباطات دیگر کمتر کسی پیدا می شود که بازی را بچگانه بداند و به آن نگاهی کودکانه داشته باشد. گردش سالانه ی ده ها میلیون دلار از طریق این صنعت خود گواهی بر اهمیت آن در دنیای امروز است.
اهمیت اقتصادی بازی های ویدیویی در کنار مواردی چون ساختارگرایی، روابط اجتماعی و روان شناسی سبب می شود تا آثار خلق شده توسط بازی سازان مختلف را در زمره آثار هنری دنیای تکنولوژیک امروز قرار دهیم. اما تعریف مان از هنر چیست؟ هنر را انسان با کنار هم قرار دادن المان های مختلف خلق می کند.
این آثار ساخته شده به دست بشر اغلب سعی دارند بر عواطف، احساسات و هوش انسانی اثر بگذارند و یک مفهوم یا معنا را به شکلی گیرا به مخاطب خود که در این جا گیمرها هستند، ارائه کنند. هنر با زیبایی های درونی خود قصد دارد با به کارگیری توانایی هایش چهره ای باور پذیر را از زیبایی به وجود آورد.
سال 2012 بود که استودیوی سازنده ی بازی های نسبتاً موفق سایرن، با همکاری SIE Japan Studio عنوان گراویتی راش (Gravity Rush) را برای کنسول دستی پلی استیشن ویتا به بازار عرضه کرد. داستان این اثر و آغازش در عین جذابیت فراوانش باعث سردرگمی مخاطب می شد.
خوردن یک سیب به سر نیوتون کافی بود تا انقلابی در علم فیزیک به پا شود. البته از نقش بی بدیل سیب نیز در بسیاری از اتفاقات دیگر بزرگ بشری نباید بگذریم؛ همین میوه ی خوشمزه آدمیان را به زمین تبعید کرد، یکی از انواع گاز خورده ی آن به نماد شرکت اپل تبدیل شد و کارل لارشون را به کشیدن نقاشی ایدون تشویق کرد.
از بحث بالا که بگذریم، نا سلامتی نام بازی با کلمه ی گراویتی به معنای «جاذبه» گره خورده است. در یک روز آفتابی و ساکت، سیبی از روی درخت به زمین می افتد و پس از طی کردن سطح شهر به یک باره به سر دخترکd نوجوان می خورد. با بیدار شدن دخترک جوان داستان با حرکات عجیب و غریب او مواجه می شویم.
گویا وی نمی داند کجاست و چه اتفاقی در حال رخ دادن است. در همین لحظه است که جهان به یک باره می لرزد، ساختمان ها این طرف و آن طرف می روند، زمین در حال گسستن از هم بوده و در همین حین است که این دختر به نام کت با قدرت خارق العاده ی خود مواجه می شود.
کت قادر است با غلبه بر جاذبه ی زمین در هوا معلق بماند. او فرصت را غنیمت می شمارد و با وجود آن که از قدرت خود بسیار شگفت زده است به کمک مردم شتافته و سعی در فهمیدن علت این قضایا دارد. همانطور که گفته شد در نسخه ی اول گراویتی راش همه چیز به شکلی مرموز و سردرگم آغاز می شود.
پس از این موضوع با روایت زیبای داستان مواجه هستیم. گراویتی راش بر خلاف دیگر بازی های ویدیویی به سبک کتاب های مصور دنبال می شود. عنصری گیرا و جذاب که روایت یک عنوان را هم منحصر به فرد می کند و هم به بار هنری آن می افزاید. پس از آن دیدن طراحی های محیط بازی و سطح هنری آن کافیست تا متوجه شوید که در حال انجام یک بازی ژاپنی هستید!
از طرف دیگر بخش گیم پلی بازی یکی از جذاب ترین قسمت های بازی به شمار می رود. می توانید به قدرت های ویژه ی کت به دشمنان حمله ور شده و آنان را ناکار کنید. این ویژگی ها در زمین و هوا آن قدر زیاد و متنوع هستند که گیمر در هیچ نقطه ای از بازی احساس کمبود و یا تکراری شدن نمی کند.
گراویتی راش اصلاً بازی کوچکی نیست. این عنوان در مجموع شامل 21 مرحله با سناریوهای جذاب و متفاوت است که علاوه بر مبارزات تن به تن، معماها و پازل های گوناگونی را شامل می شود. در نهایت موفقی های گراویتی راش موجب شد تا سران سونی دست به عرضه ی نسخه ی ریمستر آن برای کنسول پلی استیشن 4 بزنند وهم زمان با آن نسخه ی دوم این عنوان را نیز معرفی نمایند.
در شماره ی اول بازی با شهرهایی با مضامین اروپای قدیم مواجه بودیم که دارای کشش و پویایی خاصی نبود. این بار سازندگان قول داده اند ضمن مدرن تر کردن زیر ساخت های شهری بازی آن را پویاتر و زنده تر از قبل به بازی باز گردانند. حال محیط های گراویتی راش 2 پر است از کاراکترهای معمولی که بسته به شرایط محیطی رفتاری متفاوت از خود نشان می دهند.
اگر خاطرتان باشد در نسخه ی اول با دو گروه دشمن به نام های Nevi و Scarabs مواجه بودیم. حالا کار کت و یار همیشگی او، راون سخت تر شده است و علاوه بر دو گروه بالا باید با دشمنانی جدید دست و پنجه نرم کنند. این عوامل که شهر Ghost را برای ساخت اندامی تهاجمی نابود کرده اند، مانعی سر سخت برای این دو به شمار می روند.
کت طی سفر خود در نهایت به شهر Hekseville می رسد. همان شهری که تمامی قضایا از آن جا شروع شده بود. حالا همه چیز تغییر کرده و شهر چهره ای دگرگون و متفاوت به خود گرفته است. در نبود کت و دوستانش دکتر برهمن (Dr. Brahman) با ایجاد یک سیستم دفاعی در حال محافظت از شهر است.
وی به همراه دو فرشته به نام کالی (Kali) و دورگا (Durga) پس از گذر از یک برهه زمانی پر فراز و نشیب و درگیری های طاقت فرسا حال به نجات دهنده ی این شهر تبدیل شده اند و عزم خود را برای محافظت از شهر و بیرون راندن دشمنان جزم کرده اند. دکتر برهمن به لطف تلاش های دخترش به نام کالی توانسته حمایت مردم را نسبت به خود جلب کند.
کالی حالا فرشته ی نجات شهر لقب گرفته و یکی از قهرمانان اصلی Hekseville به شمار می رود. کالی سبک های هجومی و سبک مبارزه ی مختص به خود را دارد؛ وی قادر است در شرایط بحرانی خود را درمان کرده و با قوایی تازه به میدان مبارزه بازگردد. دورگا دیگر فرشته ی بازی نیز می تواند با استفاده از بال های بزرگی که دارد به پرواز در آید و فضاهای خالی را متبلور کند.
در این بین گروه های شورشی به نام دلتا 1 و دلتا 2 خطری جدی برای شهر به شمار می روند. گروه اول می توانند به پرواز در آیند و با قدرت های تخریب کننده ی خود به سمت هدف هجوم ببرند. گروه دلتا 2 نیز که تجهیزات و سلاح های سنگین به همراه دارند از آتش برای تخریب مکان ها و نابودی دشمنان استفاده می نمایند.
سازندگان سعی کرده اند با افزودن المان های مختلف به بخش مبارزات و خلق دشمنان و چهره های جدید، به میزان زیادی از تکراری شدن روند گرویتی راش 2 بکاهند. پیشرفت های بازی به همین جا ختم نمی شود. حالا کت می تواند با استفاده از سبک های جدید و مختص به خود، مخرب تر از قبل به زمین بازی باز گردد.
Jupiter یکی از این ویژگی های دوست داشتنی است؛ به وسیله ی این قابلیت، کت می تواند به هوا برخواسته، سپس با فشردن دکمه ای خاص انرژی ذخیره شده ی خود را تخلیه و با ضربه ای هولناک به زمین، هر چیزی که در اطراف وی قرار داشته باشد را به دیار باقی بفرستد.
سبک دیگر موجود در بازی Lunar نام دارد. کت با استفاده از این قابلیت، به دور دشمنان دایره ای ایجاد کرده و در داخلش به پیچ و تاپ دادن آن ها می پردازد. حالا همه چیز برای دخترک داستان ما آماده است؛ می توانید با وارد کردن ضربات سبک و سریع دشمنان را سردرگم کرده و آن ها را تار و مار کنید.
اهالی ژاپن بخشی به نام طلسم ها را به گراویتی راش 2 آورده اند. با استفاده از این بخش می توانید قابلیت های شخصیت اصلی را به روزرسانی کرده و به قدرت آن ها اضافه کنید. علاوه بر این، این بار با 3 گرانش متفاوت در بازی همراه هستیم. گرانش معمولی دقیقاً همان چیزی است که در نسخه ی اول دیدیم.
اما دو گرانش دیگر به نام های لونا (Luna) و جوپیتر (Jupiter) جزو گرانش های کاملاً جدیدی هستند که به این اثر اضافه شده اند. استفاده از گرانش لونا، کت را سبک تر کرده و به او اجازه می دهد با سرعت بیشتری حرکت کند و پرش های بلندتری داشته باشد. در این حالت کت می تواند با ورود به یک کرم چاله با سرعتی باورنکردنی به سمت هدف های خود حمله ور شود.
موضوع درمورد گرانش جوپیتر کمی فرق دارد. با فعال کردن این گرانش کت سنگین تر شده اما قدرت جسمانی او به شدت افزایش می یابد. گرانش جوپیتر برای نابود کردن غول ها و دیگر دشمنان سرسخت بازی گزینه ای مناسب به شمار می رود. شالوده ی اصلی ساختار گیم پلی همچون شماره ی اول است و شاهد اضافه شدن المان های بنیادین به آن هستیم.
گراویتی راش و طراحی های محیطی آن نبوغ ژاپنی ها را در طراحی هنری نشان می دهد. گرافیک فنی بازی های ویدیویی به عواملی چون موتور استفاده شده برای ساخت این آثار بستگی دارد، این در حالی است که گرافیک هنری به همراه طراحی های منعطف آن از ذهن و خلاقیمت طراح هر اثر نشأت می گیرد.
طراحی هایی که از خشک بودن محیط های مختلف کاسته و روح و زندگی را در آن ها می دمد. گراویتی راش 2 نیز از همین قانون پیروی می کند. Isao Takahashi و تیم وی تمام توان خود را گذاشته اند تا شماره ی دوم این بازی از نظر بصری، گیمر را مجذوب و شیفته ی خود کند.
کافیست یک بار وارد گراویتی راش 2 شوید تا به سرعت به یاد انیمه های شرقی و پس زمینه ی خاص و مینیمال آن ها بیفتید. با این حال ممکن است در طول بازی حس کنید که محیط های بازی و همچنین طراحی های آن کمی بی روح هستند. از این رو بهتر بود علاوه بر افزایش کنتراست از رنگ های شادتری در طراحی آن استفاده می شد.
سازندگان بازی در طی محاصبه ای با عوامل گیم اسپات گفته اند که ایده ی شماره ی دوم بازی و ساخت آن قبل از انتشار نسخه ی اول نیز وجود داشته است. در واقع آن ها گراویتی راش را به عنوان نیمه ی اول این بازی در نظر گرفته بودند و قصد داشتند شماره ی دوم را به عنوان ادامه ای تمام کننده برای این اثر عرضه کنند.
گراویتی راش 2 یکی از مورد انتظارترین بازی های سونی در ماه جاری به شمار می رود. سازندگان نسبتاً کم تجربه ی این بازی با وجود سر و کله زدن فراوان با سخت افزار پلی استیشن 4 و طرح ایده های فراوان برای این نسخه انتظار دارند حداقل بتوانند موفقیت های شماره ی پیشین را کسب نمایند.
درخشش گراویتی راش و همچنین فروش معقول آن کاری کرد که این اثر به کنسول های خانگی راه یابد و بخت و اقبال دو چندانی برای عرض اندام در عرصه ی بازی های ویدیویی به خود ببیند. نمایش های بازی و همچنین اطلاعات منتشر شده از آن تا به این جای کار نوید موفقیتی دیگر را می دهد.
آخرین ساخته ی استودیوی Project Siren در سبک اکشن ماجراجویی به نام گراویتی راش 2 که در ژاپن به نام گراویتی دیز 2 شناخت می شود، قرار است 18 ژانویه 2017 مصادف با دهم دی ماه به صورت انحصاری برای کنسول پلی استیشن 4 عرضه گردد. نظر شما در مورد این شماره چیست؟ بدمان نمی آید تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
The post appeared first on .
© 2024 بازی آزاد
آخرین دیدگاه‌ها