بازی آزاد

نقد و بررسی Tom Clancy’s The Division

 هرج و مرج

“به قلم صادق تواضعی”

بهترین زمان برای انجام حملات تروریستی در زمان ازدحام و شلوغی است و  می توان راحت تر هرج و مرج را بوجود آورد. اندکی به تعطیلات سال نو باقی نمانده و در جمعه سیاه به سر می بریم که نیویورک با یک حمله تروریستی مواجه می شود. اسکناس ها آغشته به ویروس سبز بوده و بین ملت پخش می شوند. طی خرید های جمعه سیاه تمامی اسکناس ها دست به دست می گردد تا افراد بیشتری را آلوده کند. اندکی می گذرد و تمامی بیمارستان ها پر می شود از بیماران و اجساد. ترس و وحشت به درون نیویورک رخنه کرده و سایر ساکنین که آلوده نشده اند  از شهر خارج و به پناه گاه ها رفته اند.

با این پیش درآمد خود را به عنوان یک مامور The Division در شهر نیویورک منطقه “بروکلین” (Brooklyn) یافته و شروع به شخصی سازی می کنید. خوشبختانه توانستم شخصیتی که دوست دارم و مطابق میلم هست از نظر تغییر چهره و سایر موارد مثل پیرسینگ ابرو یا تتو بر روی گردن بسازم. ابتدا در این فکر بودم که خب شخصیت مورد علاقه ام را ساختم ولی مدل مو یا ریش تعبیه شده برای بازی کم است! با سوئیچ کردن بین شخصیت های بازی (برای مثال مامور سیاه پوست یا سفید پوست و یا زرد پوستان آسیایی و سایر ملیت ها) فهمیدم هر کدام از آن ها دو یا سه مدل ریش و مو اختصاصی خود را دارا هستند.

بازی را با 3 ماموریت فرعی و یک ماموریت اصلی آغاز کردم تا به اصلی ترین بخش نیویورک جایی که Base of Operation بازی (حکم Mother Base ) قرار داشته یعنی منهتن برسم. اولین نکته ای که ذهن من را مشغول کرد و واقعا حال کردم، طراحی منهتن و خیابان های نیویورک است. در کنار این طراحی، اتمسفر حاکم بر محیط بسیار خوب کار شده است. آب و هوایی پویا که مدام در حال تغییر و به صورت Real Time در بازی گنجانده شده است. اتومبیل های تصادف کرده و یا رها شده در گوشه و کنار شهر، چراغ های آویز شده به ساختمان ها که در شب روشنایی خاصی به محیط مرده و آخرالزمانی منهتن داده اند.

یوبی سافت با The Division سعی دارد شما را مدام در منهتن به گشت و گذار و انجام ماموریت های مختلف و جمع آوری آیتم های رنگارنگ وادار کند. یک اکشن سوم شخص شوتر نقش آفرینی اتفاقی را برای شما شبیه سازی می کند که دور از ذهن نیست ولی همچین خاص هم نیست. قصد ندارم از بازی ایراد الکی بریم و قصد هم ندارم تعریف بی جا بکنم. صرفا نقد بیان تجربیات و منتقل کردن آن به مخاطب و خواننده اس قصد ندارم از بازی ایراد الکی بگیرم و قصدم تعریف بی جا هم نیست. یوبی سافت یک سری مسائل به خوبی رعایت کرده و از طرفی یک سری مسائل به خوبی رعایت نشده اند، حس می کنم عمدا این بخش ها ضعیف رها شده اند. مشکلاتی که با کمی دقت هر مخاطبی متوجه آن می شود.

 The Division یعنی استفاده صحیح از توانایی های خود و بروزرسانی درست آن ها. اگر می خواهید در انجام ماموریت های خود موفق بوده و یا در Dark Zone زنده بمانید تا بتوانید آیتم های بیشتری را بدست آورده و استخراج کنید، حتما باید از قابلیت هایی که بازی در اختیارتان قرار داده بدرستی استفاده کنید و آن ها را با سایر هم گروهی های خود ترکیب کنید. با وارد شدن به Base of Operation خود سه قسمت برای شما مشخص می شود که پایه و اساس ماموریت های اصلی و فرعی که در اختیار دارید هستند. اولین بخش امنیت که با انجام ماموریت های اصلی آن یک سری پوینت بدست آورده و می توانید بخش های مختلف را بروزرسانی کنید. دومین بخش تکنولوژی  و سومین بخش پزشکی Base of Opration که همانند بخش امنیت مراحل و پوینت های مخصوص خود را دارا هستند. البته با انجام ماموریت های فرعی نیز این پوینت ها بدست می آیند ولی تمرکز اصلی بر روی ماموریت های اصلی است.

 حال این سه بخش رابطه مستقیمی با قابلیت هایی که در بازی می توانید از آن ها استفاده کنید دارند. بخش Abilities شما از سه زیر شاخه تشکیل شده؛ Skills، Talents و Perks. هر کدام از این سه زیر شاخه نیز سه ستون دارد که شامل قابلیت های شما در سه بخش امنیت، تکنولوژی و پزشکی است. برای مثال استفاده از Turret به عنوان Skill در بخش تکنولوژی پس از باز کردن Control Room برای شما قابل استفاده است که این Skill دارا  Perk و Talent مخصوص خود می باشد و قابلیت برداشتن 10 آیتم بیشتر امکان پذیر می کند . با نگاه کردن کلی حس می کنید Skill ها تعدادشان کم هست یا فلان Skill می توانست یک سری قابلیت های دیگر را نیز در خود جای بدهد! دقیقا The Division این نیاز ها را برطرف کرده است. هر Skill دارای 4 ماد متفاوت که می توانید پس از باز کردن از آن ها استفاده کنید. برای مثال در ابتدای کار از جعبه کمک های اولیه استفاده می کنید که با قرار دادن آن در محیط، شما و دوستانتان را تا یک شعاع خاص Heal می کند. حال با باز کردن ماد های گوناگون این دستگاه می تواند علاوه بر Heal کردن به صورت خودکار شما را Revive کند.

نوع بروزرسانی شما برای بخش های مختلف به این دلیل اهمیت دارد که با نوع باز شدن Skill ها ارتباط مستقیم دارد. برای مثال اگر می خواهید از Signature ستون تکنولوژی استفاده کنید می بایست قسمت The Division Tech بخش تکنولوژی را توسط پوینت های تکنولوژی که بدست آورده اید خریداری کنید. با پیش روی در خط داستان مدام با خود فکر می کنیدظکه نیرو های امنیتی و گارد ملی کجا هستند؟! رفته رفته با دشمنانتان آشنا می شوید که به سه گروه تقسیم می شوند. اولین گروه Cleaners ها هستند. آدم هایی فوق دیوانه که معتقدند با سوزاندن مردم آلوده آن ها را از شر ویروس راحت کرده و مانع از پخش شدن بیشتر آن می شوند. از این رو در محیط منهتن مدام با جنازه های سوخته و منجمد شده و یا اجسادی که در کنار خیابان ها گذاشته شده مواجه می شویم. دسته دوم Ravage ها یا غارتگرانی اند که ویرانی را به همراه دارند. آن ها به شهر ویران شده نیویورک رحم نکرده و مغازه ها و خانه ها را غارت می کنند. از این رو در طول بازی معمولا با گروه های دونفره آن ها مواجه شدم که در حال کتک زدن شخصی بودند تا دارایی هایش را بگیرند. آخرین گروه که از نظر من جالب ترین گروه از دشمنان شما در بازی اند مامورانی مثل شما هستند که به همراه یک سری از ماموران دولتی و گارد ملی به نیویورک خیانت کرده و حال دشمن شما به حساب می آیند.

اینکه دلیل خیانت چیست؟ ویروس سبز کجا آمده؟ و سایر علامت سوال ها در نوار ویدیویی هایی که پس از انجام هر مرحله اصلی برای شما در منو مربوطه ظاهر می شود و می توانید آن ها را مشاهده کنید. در پایان هر مرحله به شما معمولا یک سری نقشه اسلحه ( که می توانید آن ها را در بخش Crafting بیس اصلی خود بسازید) یا سایر آیتم ها به علاوه پوینت مخصوص بخش مورد نظر که مرحله آن را انجام داده اید و XP داده می شود. با لول آپ کردن می توانید آیتم هایی با ضریب کارایی بهتری را از فروشگاه های موجود در Safe House ها و یا از اجساد دشمنان بدست بیاورید.

در سطح شهر یک سری لپ تاپ، تلفن همراه، پرونده و یک سری پرونده های مخصوص به مامورین گذشته را می توانید پیدا کنید. هر کدام از این موارد داستانی را از ساکنین شهر و دلتنگی هایشان و واکنش آن ها به اتفاقی که رخ داده و یا بعضی از آن ها مربوط به رهبران گروه هایی که الان دشمن شما به حساب می آیند. البته نصف بیشتر تلفن همراه و لپتاپ هایی که جمع آوری می کنید حاوی صدا های ضبط شده ای که  محتویات پوچی به همراه دارند. در بعضی از آن ها سعی شده یک حس و حال غمگین به مخاطب القا شود که بتواند خود را جای طرف بگذارد ولی خب تمامی صدا ها و واکنش ها خیلی مصنوعی به نظر می رسد. تنها نکته جالب در مورد آیتم های داستانی بازی، وجود Echo ها است. آیتم هایی که در بعضی از محیط قرار داده شده که با انتخاب آن ها، اتفاقاتی که در آن نقطه قبلا رخ داده شبیه سازی می شود. از تمامی این تفاسیر که بگذریم انگار مد شده تو عناوین بزرگ ماموریت های تکراری ببینیم که صرفا برای بالا بردن محتویات بازی از آن ها استفاده شده. در کنار ماموریت های اصلی The Division کلی! ماموریت فرعی برای شما قرار داده شده که اگر می خواهیم بخش های Base of Operation به طور کامل بروزرسانی کنید می بایست دو سوم آن ها را انجام دهید. که قول می دهم پس از انجام این کار 2-3 روز سمت بازی نمی روید.

عمق فاجعه زمانی مشخص می شود که پس از رسیدن به آخرین لول شما هستید و یک سری Daily Challenge که از بین ماموریت های اصلی بازی (پس از آزاد کردن Base of Operation می بایست 16 مرحله اصلی را انجام دهید) انتخاب شده که خب بعد از گذشت چند روز آن ها هم خسته کننده می شوند و تنها دلیل شما برای انجام آن ها، گرفتن آیتم های High End است. چیز دیگری که شدیدا من در این بازی آزاردهنده است، درجه سختی NPC های بازیست. در حالت عادی خیلی راحت از پا در می آیند و مهم نیست لول آن ها چند باشد. ولی وقتی وارد Daily Challenge ها می شوید و یا درجه سختی مراحل روی Hard  می گذارید ( مخصوصا در لول های بالا ) NPC ها حکم باس فایت پیدا می کنند. می توان این موارد گذاشت پای به چالش کشیدن بازی کن و سنجیدن سطح توانایی و کار تیمی آن ها که بعد از انجام هر ماموریت با خودتان می گویید ایول تمام شد! ولی در بعضی از موارد هم بحث چالش نیست، بحث به کارنبردن تنوع. حتما لازم نبود همان NPC ها را با قدرت و Armor بیشتر جلو شما قرار بدهند که برای کشتن هر کدام باید یک خشاب اسلحه خالی کنید! NPC هایی که در حالت عادی از هوش مصنوعی بالایی برخوردار نیستند ولی نمی دانم چرا در آب و هوای پویا بازی آن هم زمانی که همه جا را مه گرفته و دو قدمی خود را نمی توانید ببینید، NPC ها از فاصله دو کیلومتری به شما شلیک کرده و به خوبی در دایره دید آن ها قرار دارید. در کل طراحی NPC ها به نحوی که تنوع آن چنانی در آن ها دیده نمی شود و خب همیشه می دانید با چه نوع اسلحه و یا قدرت و قیافه قرار به سراغتان بیایند.

از آن جایی که داستان و تمامی اتفاقات شما را به سمت Dark Zone هل می دهد، می توان این بخش را مهم ترین قسمت The Division دانست. محیط Dark Zone به 6 قسمت مختلف تقسیم شده که هر قسمت برای بازیکنانی با لول های مختلف است. البته این تقسیم بندی بدان معنا نیست که با لول پایین نمی توانید وارد آخرین قسمت دارک زون که مخصوص پلیر های لول 32 هست شوید. وارد شدنتان دست خودتان ولی خارج شدنتان با خداست! در تمامی سطح دارک زون NPC ها و پلیر ها قرار دارند. بحث پلیر ها جداست این که به شما حمله کنند یا نه هم می تواند به نفعشان باشد و هم به ضرر. اگر همراهتان آیتم داشته باشید و خب تعداد گروه شما کمتر از آن ها باشد احتمال دارد مورد حمله قرار گرفته و آیتم های خود را از دست بدهید و کشته شوید. از طرفی مامورانی که سایر بازیکنان را می کشند و یا به آن ها شلیک می کنند، Rouge Agent خوانده شده و در نقشه دارک زون قابل مشاهده هستند. به عبارتی خون Rouge Agent ها حلال است!

به سراغ NPC های دارک زون می رویم. همگی دارای Armor  های قوی و قدرت بالایی هستند. بدون استراتژی قبلی و بدون هیچ ایده ای شلیک کردن به آن ها برابر با امضا کردن حکم مرگتان است. فکر نکنید همانند NPC های معمولی محیط بازی از پا در می آیند. بیشتر شبیه NPC های بخش Daily Challenge بازی هستند. ولی خب اذیت کردن و کشتنشان همچین خالی از لطف نیست حال می دهد سر به سرشان بگذارید و ترتیبشان را بدهید! به آیتم هایی که از آن ها به جای می ماند فکر کنید! البته هیچوقت این کار به صورت تکی انجام ندهید زیرا در صورت مردن از پول و XP دارک زون شما کم می شود! در دارک زون یک سری Extraction Point و Safe House هایی وجود دارد که می توانید آیتم های خود را استخراج کنید و یا وارد Safe Houseها شوید و به سایر کار های خود رسیده و سپس بازی را دوباره اجرا کنید و از همان نقطه به بازی کردن به پردازید.

تنها عاملی که دارک زون را منحصر به فرد کرده، اتمسفر و حال و هوای رقابتی که در آن حکم فرماست. اتمسفر سنگین دارک زون بخوبی کار شده این که مدام به دور اطراف خود نگه می کنید، این که آهسته قدم بر می دارید و مراقب هستید سایر بازیکنان به شما حمله نکنند و یا زمان هایی که به دنبال شکار هستید همگی می تواند لحظات خوب و ترسناکی را برای شما و دوستانتان به وجود آورد.

نکات مثبت:

آب و هوای پویا

Dark Zone

سیستم ارتقا و بروزرسانی قوی

طراحی نیویورک و منهتن

نکات منفی:

هوش مصنوعی ضعیف

درجه سختی نامناسب

محتویات تکراری

سخن آخر

در آخر همانطور که قبلا هم گفته شد Tom Clancy’s The Division شامل یک سری ایراد هایی نظیر باگ و موارد گفته شده است که نسخه نهایی می توانست از آنها دور باشد. از طرفی نکات خوبی دارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت نظیر سیستم بروزرسانی یا شخصی سازی که واقعا دست مخاطب را باز می گذارد تا تغییرات لازم برای اسلحه، شخصیت و سایر موارد را انجام دهد. یوبی سافت توانست با عرضه این عنوان یک بازی آنلاین شوتر نقش آفرینی معقول را عرضه کند و خب قطعا نمی توان منکر این شد که The Division پتانسیل تبدیل شدن به چیزی بهتر از نسخه فعلی را داشت! با این حال پس از گذراندن 110 ساعت برای The Division هنوز هم به بازی کردن در بخش دارک زون و انجام Daily Challenge ها با دوستانم علاقه دارم و تجربه این بازی را بشدت به شما توصیه می کنم.

نقد و بررسی Tom Clancy’s The Division

(image)

 هرج و مرج

“به قلم صادق تواضعی”

بهترین زمان برای انجام حملات تروریستی در زمان ازدحام و شلوغی است و  می توان راحت تر هرج و مرج را بوجود آورد. اندکی به تعطیلات سال نو باقی نمانده و در جمعه سیاه به سر می بریم که نیویورک با یک حمله تروریستی مواجه می شود. اسکناس ها آغشته به ویروس سبز بوده و بین ملت پخش می شوند. طی خرید های جمعه سیاه تمامی اسکناس ها دست به دست می گردد تا افراد بیشتری را آلوده کند. اندکی می گذرد و تمامی بیمارستان ها پر می شود از بیماران و اجساد. ترس و وحشت به درون نیویورک رخنه کرده و سایر ساکنین که آلوده نشده اند  از شهر خارج و به پناه گاه ها رفته اند.

با این پیش درآمد خود را به عنوان یک مامور The Division در شهر نیویورک منطقه “بروکلین” (Brooklyn) یافته و شروع به شخصی سازی می کنید. خوشبختانه توانستم شخصیتی که دوست دارم و مطابق میلم هست از نظر تغییر چهره و سایر موارد مثل پیرسینگ ابرو یا تتو بر روی گردن بسازم. ابتدا در این فکر بودم که خب شخصیت مورد علاقه ام را ساختم ولی مدل مو یا ریش تعبیه شده برای بازی کم است! با سوئیچ کردن بین شخصیت های بازی (برای مثال مامور سیاه پوست یا سفید پوست و یا زرد پوستان آسیایی و سایر ملیت ها) فهمیدم هر کدام از آن ها دو یا سه مدل ریش و مو اختصاصی خود را دارا هستند.

(image)

بازی را با 3 ماموریت فرعی و یک ماموریت اصلی آغاز کردم تا به اصلی ترین بخش نیویورک جایی که Base of Operation بازی (حکم Mother Base ) قرار داشته یعنی منهتن برسم. اولین نکته ای که ذهن من را مشغول کرد و واقعا حال کردم، طراحی منهتن و خیابان های نیویورک است. در کنار این طراحی، اتمسفر حاکم بر محیط بسیار خوب کار شده است. آب و هوایی پویا که مدام در حال تغییر و به صورت Real Time در بازی گنجانده شده است. اتومبیل های تصادف کرده و یا رها شده در گوشه و کنار شهر، چراغ های آویز شده به ساختمان ها که در شب روشنایی خاصی به محیط مرده و آخرالزمانی منهتن داده اند.

یوبی سافت با The Division سعی دارد شما را مدام در منهتن به گشت و گذار و انجام ماموریت های مختلف و جمع آوری آیتم های رنگارنگ وادار کند. یک اکشن سوم شخص شوتر نقش آفرینی اتفاقی را برای شما شبیه سازی می کند که دور از ذهن نیست ولی همچین خاص هم نیست. قصد ندارم از بازی ایراد الکی بریم و قصد هم ندارم تعریف بی جا بکنم. صرفا نقد بیان تجربیات و منتقل کردن آن به مخاطب و خواننده اس قصد ندارم از بازی ایراد الکی بگیرم و قصدم تعریف بی جا هم نیست. یوبی سافت یک سری مسائل به خوبی رعایت کرده و از طرفی یک سری مسائل به خوبی رعایت نشده اند، حس می کنم عمدا این بخش ها ضعیف رها شده اند. مشکلاتی که با کمی دقت هر مخاطبی متوجه آن می شود.

(image)

 The Division یعنی استفاده صحیح از توانایی های خود و بروزرسانی درست آن ها. اگر می خواهید در انجام ماموریت های خود موفق بوده و یا در Dark Zone زنده بمانید تا بتوانید آیتم های بیشتری را بدست آورده و استخراج کنید، حتما باید از قابلیت هایی که بازی در اختیارتان قرار داده بدرستی استفاده کنید و آن ها را با سایر هم گروهی های خود ترکیب کنید. با وارد شدن به Base of Operation خود سه قسمت برای شما مشخص می شود که پایه و اساس ماموریت های اصلی و فرعی که در اختیار دارید هستند. اولین بخش امنیت که با انجام ماموریت های اصلی آن یک سری پوینت بدست آورده و می توانید بخش های مختلف را بروزرسانی کنید. دومین بخش تکنولوژی  و سومین بخش پزشکی Base of Opration که همانند بخش امنیت مراحل و پوینت های مخصوص خود را دارا هستند. البته با انجام ماموریت های فرعی نیز این پوینت ها بدست می آیند ولی تمرکز اصلی بر روی ماموریت های اصلی است.

 حال این سه بخش رابطه مستقیمی با قابلیت هایی که در بازی می توانید از آن ها استفاده کنید دارند. بخش Abilities شما از سه زیر شاخه تشکیل شده؛ Skills، Talents و Perks. هر کدام از این سه زیر شاخه نیز سه ستون دارد که شامل قابلیت های شما در سه بخش امنیت، تکنولوژی و پزشکی است. برای مثال استفاده از Turret به عنوان Skill در بخش تکنولوژی پس از باز کردن Control Room برای شما قابل استفاده است که این Skill دارا  Perk و Talent مخصوص خود می باشد و قابلیت برداشتن 10 آیتم بیشتر امکان پذیر می کند . با نگاه کردن کلی حس می کنید Skill ها تعدادشان کم هست یا فلان Skill می توانست یک سری قابلیت های دیگر را نیز در خود جای بدهد! دقیقا The Division این نیاز ها را برطرف کرده است. هر Skill دارای 4 ماد متفاوت که می توانید پس از باز کردن از آن ها استفاده کنید. برای مثال در ابتدای کار از جعبه کمک های اولیه استفاده می کنید که با قرار دادن آن در محیط، شما و دوستانتان را تا یک شعاع خاص Heal می کند. حال با باز کردن ماد های گوناگون این دستگاه می تواند علاوه بر Heal کردن به صورت خودکار شما را Revive کند.

(image)

نوع بروزرسانی شما برای بخش های مختلف به این دلیل اهمیت دارد که با نوع باز شدن Skill ها ارتباط مستقیم دارد. برای مثال اگر می خواهید از Signature ستون تکنولوژی استفاده کنید می بایست قسمت The Division Tech بخش تکنولوژی را توسط پوینت های تکنولوژی که بدست آورده اید خریداری کنید. با پیش روی در خط داستان مدام با خود فکر می کنیدظکه نیرو های امنیتی و گارد ملی کجا هستند؟! رفته رفته با دشمنانتان آشنا می شوید که به سه گروه تقسیم می شوند. اولین گروه Cleaners ها هستند. آدم هایی فوق دیوانه که معتقدند با سوزاندن مردم آلوده آن ها را از شر ویروس راحت کرده و مانع از پخش شدن بیشتر آن می شوند. از این رو در محیط منهتن مدام با جنازه های سوخته و منجمد شده و یا اجسادی که در کنار خیابان ها گذاشته شده مواجه می شویم. دسته دوم Ravage ها یا غارتگرانی اند که ویرانی را به همراه دارند. آن ها به شهر ویران شده نیویورک رحم نکرده و مغازه ها و خانه ها را غارت می کنند. از این رو در طول بازی معمولا با گروه های دونفره آن ها مواجه شدم که در حال کتک زدن شخصی بودند تا دارایی هایش را بگیرند. آخرین گروه که از نظر من جالب ترین گروه از دشمنان شما در بازی اند مامورانی مثل شما هستند که به همراه یک سری از ماموران دولتی و گارد ملی به نیویورک خیانت کرده و حال دشمن شما به حساب می آیند.

اینکه دلیل خیانت چیست؟ ویروس سبز کجا آمده؟ و سایر علامت سوال ها در نوار ویدیویی هایی که پس از انجام هر مرحله اصلی برای شما در منو مربوطه ظاهر می شود و می توانید آن ها را مشاهده کنید. در پایان هر مرحله به شما معمولا یک سری نقشه اسلحه ( که می توانید آن ها را در بخش Crafting بیس اصلی خود بسازید) یا سایر آیتم ها به علاوه پوینت مخصوص بخش مورد نظر که مرحله آن را انجام داده اید و XP داده می شود. با لول آپ کردن می توانید آیتم هایی با ضریب کارایی بهتری را از فروشگاه های موجود در Safe House ها و یا از اجساد دشمنان بدست بیاورید.

(image)

در سطح شهر یک سری لپ تاپ، تلفن همراه، پرونده و یک سری پرونده های مخصوص به مامورین گذشته را می توانید پیدا کنید. هر کدام از این موارد داستانی را از ساکنین شهر و دلتنگی هایشان و واکنش آن ها به اتفاقی که رخ داده و یا بعضی از آن ها مربوط به رهبران گروه هایی که الان دشمن شما به حساب می آیند. البته نصف بیشتر تلفن همراه و لپتاپ هایی که جمع آوری می کنید حاوی صدا های ضبط شده ای که  محتویات پوچی به همراه دارند. در بعضی از آن ها سعی شده یک حس و حال غمگین به مخاطب القا شود که بتواند خود را جای طرف بگذارد ولی خب تمامی صدا ها و واکنش ها خیلی مصنوعی به نظر می رسد. تنها نکته جالب در مورد آیتم های داستانی بازی، وجود Echo ها است. آیتم هایی که در بعضی از محیط قرار داده شده که با انتخاب آن ها، اتفاقاتی که در آن نقطه قبلا رخ داده شبیه سازی می شود. از تمامی این تفاسیر که بگذریم انگار مد شده تو عناوین بزرگ ماموریت های تکراری ببینیم که صرفا برای بالا بردن محتویات بازی از آن ها استفاده شده. در کنار ماموریت های اصلی The Division کلی! ماموریت فرعی برای شما قرار داده شده که اگر می خواهیم بخش های Base of Operation به طور کامل بروزرسانی کنید می بایست دو سوم آن ها را انجام دهید. که قول می دهم پس از انجام این کار 2-3 روز سمت بازی نمی روید.

عمق فاجعه زمانی مشخص می شود که پس از رسیدن به آخرین لول شما هستید و یک سری Daily Challenge که از بین ماموریت های اصلی بازی (پس از آزاد کردن Base of Operation می بایست 16 مرحله اصلی را انجام دهید) انتخاب شده که خب بعد از گذشت چند روز آن ها هم خسته کننده می شوند و تنها دلیل شما برای انجام آن ها، گرفتن آیتم های High End است. چیز دیگری که شدیدا من در این بازی آزاردهنده است، درجه سختی NPC های بازیست. در حالت عادی خیلی راحت از پا در می آیند و مهم نیست لول آن ها چند باشد. ولی وقتی وارد Daily Challenge ها می شوید و یا درجه سختی مراحل روی Hard  می گذارید ( مخصوصا در لول های بالا ) NPC ها حکم باس فایت پیدا می کنند. می توان این موارد گذاشت پای به چالش کشیدن بازی کن و سنجیدن سطح توانایی و کار تیمی آن ها که بعد از انجام هر ماموریت با خودتان می گویید ایول تمام شد! ولی در بعضی از موارد هم بحث چالش نیست، بحث به کارنبردن تنوع. حتما لازم نبود همان NPC ها را با قدرت و Armor بیشتر جلو شما قرار بدهند که برای کشتن هر کدام باید یک خشاب اسلحه خالی کنید! NPC هایی که در حالت عادی از هوش مصنوعی بالایی برخوردار نیستند ولی نمی دانم چرا در آب و هوای پویا بازی آن هم زمانی که همه جا را مه گرفته و دو قدمی خود را نمی توانید ببینید، NPC ها از فاصله دو کیلومتری به شما شلیک کرده و به خوبی در دایره دید آن ها قرار دارید. در کل طراحی NPC ها به نحوی که تنوع آن چنانی در آن ها دیده نمی شود و خب همیشه می دانید با چه نوع اسلحه و یا قدرت و قیافه قرار به سراغتان بیایند.

(image)

از آن جایی که داستان و تمامی اتفاقات شما را به سمت Dark Zone هل می دهد، می توان این بخش را مهم ترین قسمت The Division دانست. محیط Dark Zone به 6 قسمت مختلف تقسیم شده که هر قسمت برای بازیکنانی با لول های مختلف است. البته این تقسیم بندی بدان معنا نیست که با لول پایین نمی توانید وارد آخرین قسمت دارک زون که مخصوص پلیر های لول 32 هست شوید. وارد شدنتان دست خودتان ولی خارج شدنتان با خداست! در تمامی سطح دارک زون NPC ها و پلیر ها قرار دارند. بحث پلیر ها جداست این که به شما حمله کنند یا نه هم می تواند به نفعشان باشد و هم به ضرر. اگر همراهتان آیتم داشته باشید و خب تعداد گروه شما کمتر از آن ها باشد احتمال دارد مورد حمله قرار گرفته و آیتم های خود را از دست بدهید و کشته شوید. از طرفی مامورانی که سایر بازیکنان را می کشند و یا به آن ها شلیک می کنند، Rouge Agent خوانده شده و در نقشه دارک زون قابل مشاهده هستند. به عبارتی خون Rouge Agent ها حلال است!

به سراغ NPC های دارک زون می رویم. همگی دارای Armor  های قوی و قدرت بالایی هستند. بدون استراتژی قبلی و بدون هیچ ایده ای شلیک کردن به آن ها برابر با امضا کردن حکم مرگتان است. فکر نکنید همانند NPC های معمولی محیط بازی از پا در می آیند. بیشتر شبیه NPC های بخش Daily Challenge بازی هستند. ولی خب اذیت کردن و کشتنشان همچین خالی از لطف نیست حال می دهد سر به سرشان بگذارید و ترتیبشان را بدهید! به آیتم هایی که از آن ها به جای می ماند فکر کنید! البته هیچوقت این کار به صورت تکی انجام ندهید زیرا در صورت مردن از پول و XP دارک زون شما کم می شود! در دارک زون یک سری Extraction Point و Safe House هایی وجود دارد که می توانید آیتم های خود را استخراج کنید و یا وارد Safe Houseها شوید و به سایر کار های خود رسیده و سپس بازی را دوباره اجرا کنید و از همان نقطه به بازی کردن به پردازید.

تنها عاملی که دارک زون را منحصر به فرد کرده، اتمسفر و حال و هوای رقابتی که در آن حکم فرماست. اتمسفر سنگین دارک زون بخوبی کار شده این که مدام به دور اطراف خود نگه می کنید، این که آهسته قدم بر می دارید و مراقب هستید سایر بازیکنان به شما حمله نکنند و یا زمان هایی که به دنبال شکار هستید همگی می تواند لحظات خوب و ترسناکی را برای شما و دوستانتان به وجود آورد.

(image)

نکات مثبت:

آب و هوای پویا

Dark Zone

سیستم ارتقا و بروزرسانی قوی

طراحی نیویورک و منهتن

نکات منفی:

هوش مصنوعی ضعیف

درجه سختی نامناسب

محتویات تکراری

سخن آخر

در آخر همانطور که قبلا هم گفته شد Tom Clancy’s The Division شامل یک سری ایراد هایی نظیر باگ و موارد گفته شده است که نسخه نهایی می توانست از آنها دور باشد. از طرفی نکات خوبی دارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت نظیر سیستم بروزرسانی یا شخصی سازی که واقعا دست مخاطب را باز می گذارد تا تغییرات لازم برای اسلحه، شخصیت و سایر موارد را انجام دهد. یوبی سافت توانست با عرضه این عنوان یک بازی آنلاین شوتر نقش آفرینی معقول را عرضه کند و خب قطعا نمی توان منکر این شد که The Division پتانسیل تبدیل شدن به چیزی بهتر از نسخه فعلی را داشت! با این حال پس از گذراندن 110 ساعت برای The Division هنوز هم به بازی کردن در بخش دارک زون و انجام Daily Challenge ها با دوستانم علاقه دارم و تجربه این بازی را بشدت به شما توصیه می کنم.

نقد و بررسی Tom Clancy’s The Division