Tag10 باید

10 حقیقت جالب درباره سری‌ Counter Strike که باید بدانید

10 حقیقت جالب درباره سری‌ Counter Strike که باید بدانید

Counter Strike بی‌شک برای گیمرهای کهنه‌کار شوترباز، یک نوستالژی عمیق و یک حلقه مهم در زندگی آن‌هاست. نکته قابل توجه این است که برخلاف بسیاری از سری بازی‌ها و عناوین بزرگ دیگر، شاید اصلا Counter Strike قرار نبود وجود داشته باشد و صرفا بخاطر استقبال از یک ماد بوجود آمد.

این بازی مشهور دارای نکات و حقایق جالبی است که ممکن است گیمرهای حرفه‌ای کانتر، با بسیاری از آن‌ها آشنا باشند اما بی‌شک مرور دوباره بر این حقایق می‌تواند جذاب باشد. در جدیدترین ویدیو دوبله شده پردیس‌گیم از کانال مشهور Lemmino به سراغ معرفی 10 حقیقت جالب در مورد Counter Strike رفته‌ایم که بی‌شک برای طرفداران پرشمار این بازی می‌تواند جالب باشد.

از شما دعوت می‌کنیم این ویدیو را تماشا نمایید:

 

ترجمه و مدیریت پروژه: علی غروبی

10 حقیقت جالب درباره سری‌ Counter Strike که باید بدانید

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

“ترجمه از وب سایت GameRanx با کمی تغییرات”

هی! یادتان هست که یک زمانی بازی ها را روی نوار کاست انجام می دادیم؟…… نه؟ بی خیال، چون من چنین چیزی را یادم نمی آید! مهم این است که ما هم اکنون آنها را روی دیسک های نوری (Optical) انجام می دهیم و امروز قرار است به 10 حقیقت درباره دیسک های بازی ها بپردازیم که احتمالا آنها را نمی دانستید. پس با ما همراه باشید … 

10- قدر دیسک های نوری را بدانید!

تعدادی از بازی ها مانند Final Fantasy VII و Dragon Quest 7 در ابتدا قرار بوده تا برای نینتندو 64 منتشر شوند. ولی تصمیم نینتندو برای استفاده از کارتریج های ROM به جای CD های 640 مگابایتی باعث شد تا آن بازی ها به هیچ وجه قابل اجرا روی آن کارتریج ها نباشند. کارتریج های نینتندو 64 فضایی بین 4 تا 64 مگابایت داشتند این به این معنی است که آنها فضایی بالغ بر یک چهارم یک CD داشتند. حالا اگر یادتان بیاید، Final Fantasy VII سه دیسک داشت و در مجموع بازی پر از گرافیک های از پیش رندر شده و ویدئو های Full Motion بود.

یعنی اگر قرار بود حجم کل آنها بین چندین کارتریج نینتندو تقسیم شود به 30 کارتریج نیاز داشتیم! پس در حین بازی کردن این عنوان، مجبور می شدید تا کارتریج را حداقل 29 بار عوض کنید و با توجه به نحوه کارکرد نینتندو 64، تعویض کارتریج ها کاری غیر ممکن است. به علاوه اگر هم این روش عملی می شد، می بایست یک بازی 30 کارتریجی را که کارتریج هایش هم ارزان نبودند را با قیمتی گزاف می خریدید! اگر دیسک های نوری وجود نداشتند، چنین بازی هایی با آن همه ویژگی های جالب و کیفیت بالا، نمی توانستند وجود داشته باشند. پس دفعه بعدی که یک دیسک نوری دیدید یادتان باشد که از آن تشکر کنید…! 

9- فرایند کنسول Wii برای باز کردن پارتیشن دیسک ها

کنسول Wii از کد xD15EA5E0 برای باز کردن پارتیشن دیسک بازی استفاده می کند که برگردان آن در زبان Leet Speak یا Hex Speak به معنای Disease یا همان بیماری/فاسد شدن است. دیسک های Wii معمولا یک پارتیشن Update و یک پارتیشن بازی دارند و برای این که بین این دو جابجا شویم مانند هر دستور دیگری به کد ها برای این کار نیاز داریم. برای Wii نینتندو از کد Disease استفاده کرد که اسم آن به نحوه کارکرد آن ربطی ندارد ولی اشاره ای به خلاقیت ذهن های حاضر در کمپانی نینتندو است. 

8- قراردادن بازی اصلی در قامت دمو روی دیسک!

فضای قابل استفاده روی دیسک ها بعضی اوقات باعث می شد تا نسخه دموی بازی ها در واقع محتویات بسیار بیشتری داشته باشند ولی در حالت عادی کاملا قابل دسترسی نباشند. یکی از موارد بدنام در این باره، Crash Bash برای کنسول PS1 است. اگر شما نسخه دمو را در اختیار داشتید می توانستید نسخه کامل بازی را که هنوز در فاز بتا قرار داشت، با وارد کردن یک کد انجام دهید. دلیل این که این اتفاق افتاد به خاطر این بوده که سازنده دیده که راحت تر است که کل بازی را داخل دیسک بازی قرار دهد و قسمت بزرگی از آن را قفل کند تا این که بخواهد یک نسخه کاملا جداگانه برای دمو بسازد. اگر بخواهیم صادق باشیم خیلی چیز ها بین نسخه موجود در دموی بازی و نسخه اصلی عوض شده ولی می توانید تصور کنید که اگر مردم می فهمیدند که قسمت اعظمی از بازی را در نسخه دمو در اختیار دارند، چه تاثیری روی فروش بازی می گذاشت؟ خوشبختانه این راز تا 9 سال بعد از عرضه بازی کشف نشد. درست است که نمی توانیم بفهمیم که این سوء استفاده از فضای اضافه روی دیسک ها کاری هوشمندانه یا فقط یک تنبلی است؛ ولی باعث می شود تا به این موضوع فکر کنیم که چند دمو از بازی های دیگر مانند این هستند؟ 

7- فیلم کوتاه مخفی در کنار بازی!

همان استفاده از فضای اضافه روی دیسک ها باعث شد تا تعدادی از سازنده ها دست به کار های موذیانه ای بزنند. اگر شما دیسک نسخه پلی استیشن بازی Tiger Woods PGA Tour 99 را داخل یک درایو CD-ROM کامپیوتر خود می گذاشتید، می توانستید به یک کپی از فیلم کوتاه The Spirit of Christmas در فرمت Avi دسترسی پیدا کنید. این فیلم در واقع یکی از همان ویدئو هایی است که امروزه با نام Viral Video شناخته می شوند و به سرعت در همه جا پخش می شوند؛ با این تفاوت که در آن زمان چیزی مثل یوتیوب وجود نداشته و باید با روش های دیگری مثل نوار های VHS دست به دست می شده. چون کپی های بسیاری از آن فیلم در بین مردم منتشر شد، سازندگان آن یعنی مت استون و تری پارکر موفق شدند تا تاییدیه مورد نیاز را برای ساخت مجموعه تلویزیونی South Park بدست آورند. قسمت های مختلفی از ساوت پارک (درست مثل قسمت مذکور) سالها قبل از زمانی که بازی منتشر شده بوده وجود داشتند و اضافه شدن آن قسمت خاص به دیسک های بازی Tiger Woods بدون اجازه صورت گرفته بوده. پس EA مجبور شد که از مردم بخواهد تا دیسک های بازی را پس بفرستند و نسخه جایگزین دریافت کنند. البته شک دارم که تعدادی زیادی از مردم گفته باشند: باشه، حتما اون رو پس می فرستم! 

6- حکایت خمیرداندان و تمیز کردن دیسک!

تمیز کردن یک دیسک بازی چندان هم کار سختی نیست. دیسک شما ممکن است مقداری لکه، دوده یا خراش های کوچک روی آن وجود داشته باشند ولی تنها چیزی که نیاز دارید این است که دیسک لعنتی را با خمیر دندان بپوشانید. بله، می دانم که احمقانه به نظر می رسد ولی کار می کند. فقط به مقدار مناسبی خمیر دندان کاملا سفید و معمولی (ژل نباشد) را به قدری روی دیسک پخش کنید که برق زدن های سطح قابل خواندن دیسک از زیر خمیر دندان معلوم نشود. بعد آنرا برای 2 تا 3 دقیقه به حال خودش بگذارید، سپس آنرا زیر آب سرد بشویید و آنرا با یک حوله نرم تمیز کنید. مخصوصا اگر این کار را برای خلاص شدن از دست خراش های روی آن انجام می دهید. اگر این روش کار نکرد لازم است تا از یک دستگاه لایه بردار دیسک (Disc Resurfacer) استفاده کنید. اگر جایی را می شناسید که از این دستگاه ها دارند، به آنجا بروید و مودبانه درخواست کنید تا بلکه این کار را برایتان انجام دهند. 

5- علت قدرت دیسک های Blu Ray در قیاس با DVD

دلیل این که یک دیسک بلو ری (Blu-Ray) می تواند 5 برابر یک DVD اطلاعات را ذخیره کند به خاطر این است که…….. لیزر مربوط به خواندن اطلاعات آبی رنگ است! اگر بخواهیم جدی حرف بزنیم، یک لیزر آبی طول موج کمتری نسبت به نوع قرمز رنگ آن دارد و یک طول موج کمتر به این معنی است که موج های بیشتری در یک بازی زمانی کوتاه با دیسک برخورد می کنند. این باعث می شود تا به خاطر قدرتمند تر بودن لیزر، پروسه خواندن و نوشتن اطلاعات با سرعت بیشتری انجام شود. 

4- آخر Disc درست است یا Disk؟!

احتمالا متوجه شده اید که دو اصطلاح برای دیسک وجود دارد: Disc و Disk (یکی با C و دیگری با K). اکنون می خواهم اگر انتخاب بین این دو برایتان مشکل ایجاد می کرده، آن را برایتان راحت تر کنم. Disc (با C) به رسانه های نوری (Optical) مثل بلو ری ها، CD ها و DVD ها گفته می شود و Disk (با K) هم به رسانه های مغناطیسی مثل فلاپی ها یا درایو های سخت یا… چیز های دیگری از این نوع، گفته می شود. این کاملا قابل درک است که چرا چنین کاری انجام داده اند چون قادر بودن به ایجاد تمایز بین رسانه های نوری و مغناطیسی، استفاده های خودش را دارد. مخصوصا در مراحل برنامه ریزی برای محصولات. 

3- دیسکی با حافظه ای معادل 500000 CD در راه است!

یک دیسک خارق العاده و جدید در راه است که از چیزی به نام Memory Crystal استفاده می کند. محققان بریتانیایی گفته اند که اطلاعات ذخیره شده روی این دیسک می توانند تا یک میلیون سال بدون از دست رفتن، روی دیسک باقی بمانند. این دیسک از کریستال های سیلیکای خالص استفاده می کند (که کار هوشمندانه ای است) و اطلاعات را در 5 بُعد ذخیره می کند و می تواند چیزی بیشتر از 360 ترابایت اطلاعات را داخل خودش جای دهد! شما می توانید این مقدار از اطلاعات را روی پانصد هزار CD ذخیره کنید! 

2- استفاده از دیسک بازی به عنوان دیسک موسیقی!

قبل از این که فرمت MP3 محبوب شود، برخی دیسک های بازی ها به عنوان دیسک های موسیقی هم به کار می رفتند. شما می توانستید دیسک بازی را داخل یک پخش کننده CD یا کامپیوتر خودتان قرار دهید و تمام موسیقی های بازی را پخش کنید. این یک ویژگی جالب بود ولی در عوض این موسیقی ها فضای بسیاری را هم روی دیسک اشغال می کردند. چون که اصوات فشرده سازی نشده (Uncompressed) فضای بیشتری را نسبت به اصوات فشرده سازی شده (Compressed) اشغال می کنند. با گذشت زمان و معرفی شدن Codec های جدید برای فشرده سازی موسیقی ها، بهتر بود که از آنها به جای روش معمولی استفاده شود چون که نزدیک به همان کیفیت موسیقی بدون پر کردن دیسک بدست می آمد و فضای بیشتری نیز برای فایل های خود بازی باقی می ماند. 

1- بدترین دستگاه تعویض دیسک های Xbox360!

و شماره یکی که احتمالا درباره آن چیزی نمی دانستید این است که یک نفر یک دستگاه مضخرف برای عوض کردن دیسک های Xbox 360 با لگو ساخته بوده که بسیار کند و پر سر و صداست و به شدت بی مصرف به نظر می رسد. ولی در عین حال جالب توجه نیز هست!

به عنوان یک نکته اضافی، آیا تا به حال متوجه کار های جالبی که سازنده ها برای طراحی دیسک ها انجام داده اند، شده اید؟ برای مثال دیسک بازی Super Mario Bros Wii، ماریو و لوییجی و دو Toad را طوری کنار هم قرار داده که دقیقا مشابه قرار گیری دکمه های رنگی کنسول Super Famicom که نسخه ژاپنی Super Nintendo (SNES) بود، باشد. یا دیسک Xenoblade Chronicles هم طراحی جالبی دارد و سوراخ روی دیسک دقیقا در وسط سلاحِ شخصیت قرار گرفته که همچنین دقیقا مشابه شمایل اسلحه در داخل بازی نیز هست. 

اگر احیانا شما هم چیزی در مورد دیسک های بازی ها می دانید که بسیار جالب است و ما آنرا نمی دانستیم، یا این که به مورد جالبی در این باره برخورده اید، آنرا با ما در قسمت نظرات در میان بگذارید تا در مورد آن بحث کنیم! و همچنین فراموش نکنید تا از سایر مطالب سایت هم دیدن کنید! امیدوارم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید.

ترجمه: پرهام آقاخانی

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

(image)

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

“ترجمه از وب سایت GameRanx با کمی تغییرات”

هی! یادتان هست که یک زمانی بازی ها را روی نوار کاست انجام می دادیم؟…… نه؟ بی خیال، چون من چنین چیزی را یادم نمی آید! مهم این است که ما هم اکنون آنها را روی دیسک های نوری (Optical) انجام می دهیم و امروز قرار است به 10 حقیقت درباره دیسک های بازی ها بپردازیم که احتمالا آنها را نمی دانستید. پس با ما همراه باشید … 

10- قدر دیسک های نوری را بدانید!

تعدادی از بازی ها مانند Final Fantasy VII و Dragon Quest 7 در ابتدا قرار بوده تا برای نینتندو 64 منتشر شوند. ولی تصمیم نینتندو برای استفاده از کارتریج های ROM به جای CD های 640 مگابایتی باعث شد تا آن بازی ها به هیچ وجه قابل اجرا روی آن کارتریج ها نباشند. کارتریج های نینتندو 64 فضایی بین 4 تا 64 مگابایت داشتند این به این معنی است که آنها فضایی بالغ بر یک چهارم یک CD داشتند. حالا اگر یادتان بیاید، Final Fantasy VII سه دیسک داشت و در مجموع بازی پر از گرافیک های از پیش رندر شده و ویدئو های Full Motion بود.

یعنی اگر قرار بود حجم کل آنها بین چندین کارتریج نینتندو تقسیم شود به 30 کارتریج نیاز داشتیم! پس در حین بازی کردن این عنوان، مجبور می شدید تا کارتریج را حداقل 29 بار عوض کنید و با توجه به نحوه کارکرد نینتندو 64، تعویض کارتریج ها کاری غیر ممکن است. به علاوه اگر هم این روش عملی می شد، می بایست یک بازی 30 کارتریجی را که کارتریج هایش هم ارزان نبودند را با قیمتی گزاف می خریدید! اگر دیسک های نوری وجود نداشتند، چنین بازی هایی با آن همه ویژگی های جالب و کیفیت بالا، نمی توانستند وجود داشته باشند. پس دفعه بعدی که یک دیسک نوری دیدید یادتان باشد که از آن تشکر کنید…! 

(image)

9- فرایند کنسول Wii برای باز کردن پارتیشن دیسک ها

کنسول Wii از کد xD15EA5E0 برای باز کردن پارتیشن دیسک بازی استفاده می کند که برگردان آن در زبان Leet Speak یا Hex Speak به معنای Disease یا همان بیماری/فاسد شدن است. دیسک های Wii معمولا یک پارتیشن Update و یک پارتیشن بازی دارند و برای این که بین این دو جابجا شویم مانند هر دستور دیگری به کد ها برای این کار نیاز داریم. برای Wii نینتندو از کد Disease استفاده کرد که اسم آن به نحوه کارکرد آن ربطی ندارد ولی اشاره ای به خلاقیت ذهن های حاضر در کمپانی نینتندو است. 

8- قراردادن بازی اصلی در قامت دمو روی دیسک!

فضای قابل استفاده روی دیسک ها بعضی اوقات باعث می شد تا نسخه دموی بازی ها در واقع محتویات بسیار بیشتری داشته باشند ولی در حالت عادی کاملا قابل دسترسی نباشند. یکی از موارد بدنام در این باره، Crash Bash برای کنسول PS1 است. اگر شما نسخه دمو را در اختیار داشتید می توانستید نسخه کامل بازی را که هنوز در فاز بتا قرار داشت، با وارد کردن یک کد انجام دهید. دلیل این که این اتفاق افتاد به خاطر این بوده که سازنده دیده که راحت تر است که کل بازی را داخل دیسک بازی قرار دهد و قسمت بزرگی از آن را قفل کند تا این که بخواهد یک نسخه کاملا جداگانه برای دمو بسازد. اگر بخواهیم صادق باشیم خیلی چیز ها بین نسخه موجود در دموی بازی و نسخه اصلی عوض شده ولی می توانید تصور کنید که اگر مردم می فهمیدند که قسمت اعظمی از بازی را در نسخه دمو در اختیار دارند، چه تاثیری روی فروش بازی می گذاشت؟ خوشبختانه این راز تا 9 سال بعد از عرضه بازی کشف نشد. درست است که نمی توانیم بفهمیم که این سوء استفاده از فضای اضافه روی دیسک ها کاری هوشمندانه یا فقط یک تنبلی است؛ ولی باعث می شود تا به این موضوع فکر کنیم که چند دمو از بازی های دیگر مانند این هستند؟ 

7- فیلم کوتاه مخفی در کنار بازی!

همان استفاده از فضای اضافه روی دیسک ها باعث شد تا تعدادی از سازنده ها دست به کار های موذیانه ای بزنند. اگر شما دیسک نسخه پلی استیشن بازی Tiger Woods PGA Tour 99 را داخل یک درایو CD-ROM کامپیوتر خود می گذاشتید، می توانستید به یک کپی از فیلم کوتاه The Spirit of Christmas در فرمت Avi دسترسی پیدا کنید. این فیلم در واقع یکی از همان ویدئو هایی است که امروزه با نام Viral Video شناخته می شوند و به سرعت در همه جا پخش می شوند؛ با این تفاوت که در آن زمان چیزی مثل یوتیوب وجود نداشته و باید با روش های دیگری مثل نوار های VHS دست به دست می شده. چون کپی های بسیاری از آن فیلم در بین مردم منتشر شد، سازندگان آن یعنی مت استون و تری پارکر موفق شدند تا تاییدیه مورد نیاز را برای ساخت مجموعه تلویزیونی South Park بدست آورند. قسمت های مختلفی از ساوت پارک (درست مثل قسمت مذکور) سالها قبل از زمانی که بازی منتشر شده بوده وجود داشتند و اضافه شدن آن قسمت خاص به دیسک های بازی Tiger Woods بدون اجازه صورت گرفته بوده. پس EA مجبور شد که از مردم بخواهد تا دیسک های بازی را پس بفرستند و نسخه جایگزین دریافت کنند. البته شک دارم که تعدادی زیادی از مردم گفته باشند: باشه، حتما اون رو پس می فرستم! 

(image)

6- حکایت خمیرداندان و تمیز کردن دیسک!

تمیز کردن یک دیسک بازی چندان هم کار سختی نیست. دیسک شما ممکن است مقداری لکه، دوده یا خراش های کوچک روی آن وجود داشته باشند ولی تنها چیزی که نیاز دارید این است که دیسک لعنتی را با خمیر دندان بپوشانید. بله، می دانم که احمقانه به نظر می رسد ولی کار می کند. فقط به مقدار مناسبی خمیر دندان کاملا سفید و معمولی (ژل نباشد) را به قدری روی دیسک پخش کنید که برق زدن های سطح قابل خواندن دیسک از زیر خمیر دندان معلوم نشود. بعد آنرا برای 2 تا 3 دقیقه به حال خودش بگذارید، سپس آنرا زیر آب سرد بشویید و آنرا با یک حوله نرم تمیز کنید. مخصوصا اگر این کار را برای خلاص شدن از دست خراش های روی آن انجام می دهید. اگر این روش کار نکرد لازم است تا از یک دستگاه لایه بردار دیسک (Disc Resurfacer) استفاده کنید. اگر جایی را می شناسید که از این دستگاه ها دارند، به آنجا بروید و مودبانه درخواست کنید تا بلکه این کار را برایتان انجام دهند. 

5- علت قدرت دیسک های Blu Ray در قیاس با DVD

دلیل این که یک دیسک بلو ری (Blu-Ray) می تواند 5 برابر یک DVD اطلاعات را ذخیره کند به خاطر این است که…….. لیزر مربوط به خواندن اطلاعات آبی رنگ است! اگر بخواهیم جدی حرف بزنیم، یک لیزر آبی طول موج کمتری نسبت به نوع قرمز رنگ آن دارد و یک طول موج کمتر به این معنی است که موج های بیشتری در یک بازی زمانی کوتاه با دیسک برخورد می کنند. این باعث می شود تا به خاطر قدرتمند تر بودن لیزر، پروسه خواندن و نوشتن اطلاعات با سرعت بیشتری انجام شود. 

4- آخر Disc درست است یا Disk؟!

احتمالا متوجه شده اید که دو اصطلاح برای دیسک وجود دارد: Disc و Disk (یکی با C و دیگری با K). اکنون می خواهم اگر انتخاب بین این دو برایتان مشکل ایجاد می کرده، آن را برایتان راحت تر کنم. Disc (با C) به رسانه های نوری (Optical) مثل بلو ری ها، CD ها و DVD ها گفته می شود و Disk (با K) هم به رسانه های مغناطیسی مثل فلاپی ها یا درایو های سخت یا… چیز های دیگری از این نوع، گفته می شود. این کاملا قابل درک است که چرا چنین کاری انجام داده اند چون قادر بودن به ایجاد تمایز بین رسانه های نوری و مغناطیسی، استفاده های خودش را دارد. مخصوصا در مراحل برنامه ریزی برای محصولات. 

(image)

3- دیسکی با حافظه ای معادل 500000 CD در راه است!

یک دیسک خارق العاده و جدید در راه است که از چیزی به نام Memory Crystal استفاده می کند. محققان بریتانیایی گفته اند که اطلاعات ذخیره شده روی این دیسک می توانند تا یک میلیون سال بدون از دست رفتن، روی دیسک باقی بمانند. این دیسک از کریستال های سیلیکای خالص استفاده می کند (که کار هوشمندانه ای است) و اطلاعات را در 5 بُعد ذخیره می کند و می تواند چیزی بیشتر از 360 ترابایت اطلاعات را داخل خودش جای دهد! شما می توانید این مقدار از اطلاعات را روی پانصد هزار CD ذخیره کنید! 

2- استفاده از دیسک بازی به عنوان دیسک موسیقی!

قبل از این که فرمت MP3 محبوب شود، برخی دیسک های بازی ها به عنوان دیسک های موسیقی هم به کار می رفتند. شما می توانستید دیسک بازی را داخل یک پخش کننده CD یا کامپیوتر خودتان قرار دهید و تمام موسیقی های بازی را پخش کنید. این یک ویژگی جالب بود ولی در عوض این موسیقی ها فضای بسیاری را هم روی دیسک اشغال می کردند. چون که اصوات فشرده سازی نشده (Uncompressed) فضای بیشتری را نسبت به اصوات فشرده سازی شده (Compressed) اشغال می کنند. با گذشت زمان و معرفی شدن Codec های جدید برای فشرده سازی موسیقی ها، بهتر بود که از آنها به جای روش معمولی استفاده شود چون که نزدیک به همان کیفیت موسیقی بدون پر کردن دیسک بدست می آمد و فضای بیشتری نیز برای فایل های خود بازی باقی می ماند. 

1- بدترین دستگاه تعویض دیسک های Xbox360!

و شماره یکی که احتمالا درباره آن چیزی نمی دانستید این است که یک نفر یک دستگاه مضخرف برای عوض کردن دیسک های Xbox 360 با لگو ساخته بوده که بسیار کند و پر سر و صداست و به شدت بی مصرف به نظر می رسد. ولی در عین حال جالب توجه نیز هست!

(image)

به عنوان یک نکته اضافی، آیا تا به حال متوجه کار های جالبی که سازنده ها برای طراحی دیسک ها انجام داده اند، شده اید؟ برای مثال دیسک بازی Super Mario Bros Wii، ماریو و لوییجی و دو Toad را طوری کنار هم قرار داده که دقیقا مشابه قرار گیری دکمه های رنگی کنسول Super Famicom که نسخه ژاپنی Super Nintendo (SNES) بود، باشد. یا دیسک Xenoblade Chronicles هم طراحی جالبی دارد و سوراخ روی دیسک دقیقا در وسط سلاحِ شخصیت قرار گرفته که همچنین دقیقا مشابه شمایل اسلحه در داخل بازی نیز هست. 

اگر احیانا شما هم چیزی در مورد دیسک های بازی ها می دانید که بسیار جالب است و ما آنرا نمی دانستیم، یا این که به مورد جالبی در این باره برخورده اید، آنرا با ما در قسمت نظرات در میان بگذارید تا در مورد آن بحث کنیم! و همچنین فراموش نکنید تا از سایر مطالب سایت هم دیدن کنید! امیدوارم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید.

ترجمه: پرهام آقاخانی

10 حقیقت درباره دیسک های بازی که باید بدانید

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند

“ترجمه از سایت GameRanx با کمی تغییرات”

بله، ما می خواهیم یک سری نکات را به عرض شما برسانیم؛ پس والدین گرامی، خوب توجه کنید. درست است که یک سری از والدین با بازیها مشکل چندانی ندارند ولی اینجا ما می خواهیم در مورد سایرین صحبت کنیم. متنی که میخوانید حاصل تلاش گروهی از والدین گیمر ها و صد البته خود گیمر هاست. حالا اجازه دهید با شماره 10 شروع کنیم:

10- والدین گرامی، هیچ وقت برای انجام بازی ها پیر نیستید. امتحان کنید! ممکن است برای شما عجیب باشد ولی این یکی از بهترین راه هایی است می توانید خوش بگذرانید. جالب است بدانید که متوسط سن گیمری بیشتر از چیزی است که فکر می کنید چون افرادی که بازی خودشان را با آتاری و میکرو (NES) و… شروع کرده بودند هنوز هم به بازی کردن ادامه می دهند و شما هم می توانید یکی از آنها باشید. (متوسط سن گیمینگ: 30 سال است که از این میزان 32 درصد زیر 18 سال، 31 درصد 18 تا 35 سال و 37 درصد 36 سال به بالا) 

فکر نکنید که چون سنتان زیاد است نمی توانید با خانواده و دوستانتان بازی کنید چون شما قطعا می توانید و صادقانه بگویم که فرزندان شما این را دوست خواهند داشت. اگر فرزند شما مدت زیادی به انجام بازی ها می پردازد این همان مدت زمانی است که شما با او وقت نمی گذرانید. پس فکر نکنید که نمی توانید یک گیمر باشید، امتحان کنید.

9- پدر، مادر عزیز!، خواهش می کنیم ما را در دنیای مجازی اذیت نکنید. اگر شما هم در FaCeBoOk عضو هستید و میبینید که ما درباره Uncharted 4 و Street Fighter V و Mass Effect جدید یا هر بازی دیگری پست می گذاریم و هیجان زده هستیم، خواهشا به Scroll کردن ادامه دهید. لازم نیست که کامنتی مثل ((داری در مورد چی حرف میزنی؟ چیزای مهمتری هم هست مثل فلان و فلان و…)) بگذارید. خواهش می کنم چون ما به آن اهمیت نمی دهیم. آن پست صرفا برای افراد گیمر که در آن زمینه اطلاع دارند گذاشته شده پس دوباره خواهش می کنم، از این مدل کامنت ها نگذارید. 

و گاهی وقت ها هم ما دوست داریم تا مثل شخصیت محبوبمان لباس بپوشیم که این اصلا چیز بدی نیست. باور کنید که قصد توهین نداریم و می خواهیم دردسر های شما را کمتر کنیم مثلا اگر شما در یک پست مربوط به Mass Effect جدید کامنت بگذارید و انتظار داشته باشید که کل داستان نسخه های 1 تا 3 را برایتان بگوییم………. O_O

8- تمنا می کنم که با 2 ثانیه دیدن بخشی از بازی ما، در مورد ما و بازی ای که انجام می دهیم قضاوت نکنید! شما نمی توانید بفهمید که یک بازی چگونه است وقتی که فقط مدتی کوتاه به نمایشگر نگاه کنید.  چ… چو…. چون ما می توانیم توضیح دهیم!  و یک بازی چیز های بسیار بیشتری نسبت به آنچه شما می بینید دارد. فقط یک فرصت به ما دهید. می دانید، ما فقط Super Mario بازی نمی کنیم، تجربه های بسیاری وجود دارند و مقدار زیادی بازی های درگیر کننده و جذاب هم موجود هستند. نکته دیگر هم این است که بازی هایی هم هستند که ما را در دنیای خودشان غرق می کنند و اینجاست که به ناگهان شما می آیید و از ما درخواست می کنید که آنرا کنار بگذاریم. این یک ضدحال بسیار بزرگ است! مثل این است که هنگامی که شما دارید فیلم نگاه می کنید و به جاهای حساس و یا سرنوشت ساز رسیده اید، به ناگهان جلویتان سبز شویم و فیلم را به مسخره بگیریم. آیا شما این موضوع را دوست خواهید داشت؟

7- مادر و پدر گرامی، هر بازی ای روی تمام پلتفرم ها قابل استفاده نیست. شما نمی توانید از فروشگاه، یک بازی Xbox One را تهیه کنید تا روی PS4 بازی کنید. حتما در این مورد اطلاعات کسب کنید تا در نهایت پولتان را دور نریخته باشید.  فقط چند دقیقه با گوگل کار کنید و تفاوت های Xbox 360 با Xbox One را بفهمید. و نه، Xbox One قبل از 360 نیامده. تفاوت های بین Wii و WiiU را متوجه شوید و بفهمید که WiiU یک تبلت نیست. یا Skylanders و Disney Infinity و Amiibo ها…. فقط در مورد آنها تحقیق کنید و از خرد شدن اعصابتان و یا هدر رفتن پولتان جلوگیری کنید.

6- والدین گرامی، لطفا گوش کنید. اگر فرزند شما از پیش شما رفت تا جای دیگری زندگی کند، یا به سربازی رفت یا… دقت داشته باشید که تمام وسایل گیمینگ زباله و به درد نخور نیستند تا آنها را دور بریزید؛ مخصوصا آنهایی که قدیمی هستند. پس آنهایی که قدیمی هستند را محض رضای خدا دور نریزید! و اگر هم می خواهید آنها را بفروشید حداقل در مورد آنها تحقیق کنید چون ممکن است چیز بسیار نایاب و عتیقه ای دستتان باشد. مثل یک کارتریج ویژه و قدیمی نینتندو که فقط تعداد محدودی از آن در جهان وجود دارد و هزاران دلار می ارزد!

و فکر کنم ما اصلا نباید در این مورد بحث کنیم چون قبل از این که وسایل فرزندانتان را دور بریزید باید به آنها اطلاع دهید. داستان های بسیاری در اینترنت وجود دارند که پدر و مادر ها وسایل قدیمی ای مثل بازی یا کمیک را دور ریخته و یا فروخته اند، تا این که بعدا بفهمند که آن چیزی که دور ریخته اند نایاب بوده و هزاران یا حتی میلیونها دلار ارزش داشته!

5- می خواهیم کمی بیشتر توصیه کننده باشیم. سعی کنید خودتان را درگیر تفریحات فرزندتان کنید. بله، این ممکن است ادامه ای بر مورد اول باشد که هیچ وقت برای بازی کردن پیر نیستید، ولی اگر این کار را انجام دهید و با هم در مورد چیز هایی که هر کدامتان در مورد گیمینگ عقیده دارید بحث کنید، باعث افزایش میزان دوستی و احترام شما به یکدیگر می شود. اگر فکر می کنید که بازی ها چیز هایی هستند که باعث می شوند فرزندتان خشن و روانی شود، چرا مدتی نمی نشینید و به فرزندتان اجازه نمی دهید تا به شما بازی را یاد داده و نشان دهد که چرا از انجامش لذت می برد؟ اگر بعد از این کار، باز هم سر حرفتان که بازی ها (یا تعدادی بازی خاص) برای فرزندتان مناسب نیستند (که فکر می کنم در نهایت اینگونه نشود، ولی در نهایت خودتان مختارید)، حداقل چون با فرزندتان همبازی شده اید او احتمالا حرف شما را بهتر قبول می کند و این مسئله برای هردوی شما ساده تر می شود. 

4- و اما مورد چهارم. والدین گرامی خواهشا دقت کنید: این کار درست نیست که بازی ای با درجه سنی بالا (M) را برای فرزند کم سن و سالتان خریداری کنید. این درجه سنی ها بنابر دلایل خاصی به وجود آمده اند. بله، فرزندتان از شما می خواهد تا یک بازی خشن جدید (مثل GTA) را برایش خریداری کنید و بعد شما در حین انجام این کار با افرادی مواجه می شوید که به شما می گویند ((ببخشید، ولی این بازی برای افراد بالای 18 سال مناسب است)) و شما هم در جواب آنها می گویید: ((آره آره آره، حالا هر چی.)) یا ((به شما چه!))

لحظه ای توقف کنید و راجع به آن فکر کنید که چه چیزی دارید برای فرزندتان خریداری می کنید. باور کنید که تحقیق در مورد این که دارید چه بازی ای خریداری می کنید و چه درجه سنی ای را می طلبد واقعا به نفع شماست. و به حرف رسانه هایی هم که مدام به بازی های خاصی گیر می دهند و آنها را بد می دانند گوش ندهید، خودتان تصمیم گیری کنید و با اطلاعات تر از آنها باشید. می خواهم به شما چیزی بگویم: تعداد بسیار زیادی بازی فوق العاده نامناسب (و یا حتی ممنوع شده در اکثر کشور ها) در دنیا وجود دارند که ممکن است حتی از وجودشان هم خبر نداشته باشید و فرزندتان همین الان در حال انجام آنها باشد. پس حواستان را جمع کنید.

3- بیایید در مورد بازی های آنلاین صحبت کنیم. بله، کسی که با او در حال انجام بازی هستیم، در جایی دیگر از دنیا زندگی می کند. و نه، این باعث نمی شود تا به سرعت به آنها اعتماد نکنیم! مردم تمام مدت در حال پیدا کردن دوستان جدید روی اینترنت هستند و جامعه گیمینگ هم درست مثل هر جامعه دیگری سهم خودش را از افراد نادرست دارد، پس بهتر است حواستان را جمع کنید. به گروه هایی که فرزندتان عضو آنها می شود، کسانی که با آنها حرف می زند و بازی می کند توجه کنید ولی به آنها این اجازه را بدهید تا بتوانند دوستانی پیدا کنند. اینطور نیست که آنها فقط به عده ای آدم عجیب و غریب در جایی که شما نمی توانید بفهمید یا ببینید متصل شوند چون یک سری از دوستی های درست و حسابی توسط بازی ها شکل می گیرند.

فقط در مورد این دوستی ها مواظب باشید و حواستان را جمع کنید.  اوه، و خواهشا مطمئن شوید که فرزندتان ترول کننده نیست. ما نمی خواهیم که شما بر تمام فعالیت های اینترنتی فرزندتان نظارت داشته باشید و او را محدود کنید ولی فقط برای رضای خدا از این موضوع اطمینان حاصل کنید که فرزندتان یکی از آن ارسال کننده های پیام های توهین آمیز، مسخره کننده و بی منطق و انواع فحش ها در فضای اینترنت نیست. چون که به اندازه کافی از این افراد وجود دارند و فرزندان شما سازندگان آینده هستند. شما می توانید کمک کنید تا این وضعیت عوض شود.

2- می دانم مادر، شام آماده است ولی من نمی توانم یک بازی آنلاین را متوقف کنم. بازی های آنلاین به صورت زنده در حال انجام شدن بین افراد مختلف در سراسر جهان هستند و نمی شود آنها را متوقف کرد. مخصوصا اگر در حال انجام یک مبارزه سخت در Street Fighter، یک نبرد 1 برابر 1 در Call of Duty یا یک مسابقه در Rocket League باشیم. پس فقط مدتی به ما وقت دهید و بگذارید تا جریان بازی آنلاین تمام شود.  اوه، و بازی ها چیزی به نام کات سین (صحنه های سینمایی) دارند و بعضی از آنها حسابی طولانی هستند. مثلا من این کات سین متال گیر 4 را نیم ساعت است که دارم نگاه می کنم و حاضر نیستم برای شام آنرا را رها کنم؛ چند دقیقه به من فرصت بدهید چون نمی توانم آنرا متوقف کنم. خوشبختانه سازندگان در حال اضافه کردن توانایی متوقف کردن کات سین ها به بازیها هستند ولی این ویژگی در همه بازی ها در دسترس نیست.

1- خواهش می کنم که این موضوع را متوجه شوید: هر کنسول بازی ای اکس باکس، پی اس پی یا نینتندو نیست! ما کنسول های بیشتری مثل آتاری و NES داریم! یا نیوجیو، سگا جنسیس، سوپر نینتندو، نینتندو 64، آتاری جگوار، 3DO، سگا ساترن، دریم کست، پلی استیشن 2، گیم کیوب، اکس باکس، اکس باکس 360، اکس باکس وان، پلی استیشن 3، پلی استیشن 4، Wii، WiiU، 3DS، DS، DSi، 3DS XL و من همینطور می توانم پیش بروم و نام آنها را بگویم که البته نام همه شان نینتندو نیست! البته این اوضاع در مورد خانواده من فرق می کند و آنها همه چیز را با نام پلی استیشن می شناسند! بله، پلی استیشن!

والدین گرامی، لطفا توجه کنید. صنعت بازی های ویدئویی امروزه بزرگتر از هر زمان دیگری شده است. بازیها یک رسانه جذاب و پر از تفریح، هیجان، ماجراجویی، درام، دوستی و هر چیز دیگری که در رسانه های دیگر وجود دارند هستند. پس توجه داشته باشید، پذیرنده باشید و از این نترسید که به فرزندتان اجازه دهید مقداری تفریح کند و چه بسا خود را در این تفریح جهانی و مدرن سهیم کنید.

و این هم ده موردی بود که فکر کردیم والدین گیمر ها باید بدانند. این لیست برای همه است؛ چه گیمر باشند و چه والدین یک گیمر باشند و ما می خواهیم تا نظرات هر دوی این گروه ها را بشنویم. تا حالا چه اتفاقاتی در این مورد برایتان افتاده؟ با ما در میان بگذارید!

ترجمه: پرهام آقاخانی

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند

(image)

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند

“ترجمه از سایت GameRanx با کمی تغییرات”

بله، ما می خواهیم یک سری نکات را به عرض شما برسانیم؛ پس والدین گرامی، خوب توجه کنید. درست است که یک سری از والدین با بازیها مشکل چندانی ندارند ولی اینجا ما می خواهیم در مورد سایرین صحبت کنیم. متنی که میخوانید حاصل تلاش گروهی از والدین گیمر ها و صد البته خود گیمر هاست. حالا اجازه دهید با شماره 10 شروع کنیم:

(image)

10- والدین گرامی، هیچ وقت برای انجام بازی ها پیر نیستید. امتحان کنید! ممکن است برای شما عجیب باشد ولی این یکی از بهترین راه هایی است می توانید خوش بگذرانید. جالب است بدانید که متوسط سن گیمری بیشتر از چیزی است که فکر می کنید چون افرادی که بازی خودشان را با آتاری و میکرو (NES) و… شروع کرده بودند هنوز هم به بازی کردن ادامه می دهند و شما هم می توانید یکی از آنها باشید. (متوسط سن گیمینگ: 30 سال است که از این میزان 32 درصد زیر 18 سال، 31 درصد 18 تا 35 سال و 37 درصد 36 سال به بالا) 

(image)

فکر نکنید که چون سنتان زیاد است نمی توانید با خانواده و دوستانتان بازی کنید چون شما قطعا می توانید و صادقانه بگویم که فرزندان شما این را دوست خواهند داشت. اگر فرزند شما مدت زیادی به انجام بازی ها می پردازد این همان مدت زمانی است که شما با او وقت نمی گذرانید. پس فکر نکنید که نمی توانید یک گیمر باشید، امتحان کنید.

9- پدر، مادر عزیز!، خواهش می کنیم ما را در دنیای مجازی اذیت نکنید. اگر شما هم در FaCeBoOk عضو هستید و میبینید که ما درباره Uncharted 4 و Street Fighter V و Mass Effect جدید یا هر بازی دیگری پست می گذاریم و هیجان زده هستیم، خواهشا به Scroll کردن ادامه دهید. لازم نیست که کامنتی مثل ((داری در مورد چی حرف میزنی؟ چیزای مهمتری هم هست مثل فلان و فلان و…)) بگذارید. خواهش می کنم چون ما به آن اهمیت نمی دهیم. آن پست صرفا برای افراد گیمر که در آن زمینه اطلاع دارند گذاشته شده پس دوباره خواهش می کنم، از این مدل کامنت ها نگذارید. 

و گاهی وقت ها هم ما دوست داریم تا مثل شخصیت محبوبمان لباس بپوشیم که این اصلا چیز بدی نیست. باور کنید که قصد توهین نداریم و می خواهیم دردسر های شما را کمتر کنیم مثلا اگر شما در یک پست مربوط به Mass Effect جدید کامنت بگذارید و انتظار داشته باشید که کل داستان نسخه های 1 تا 3 را برایتان بگوییم………. O_O

(image)

8- تمنا می کنم که با 2 ثانیه دیدن بخشی از بازی ما، در مورد ما و بازی ای که انجام می دهیم قضاوت نکنید! شما نمی توانید بفهمید که یک بازی چگونه است وقتی که فقط مدتی کوتاه به نمایشگر نگاه کنید.  چ… چو…. چون ما می توانیم توضیح دهیم!  و یک بازی چیز های بسیار بیشتری نسبت به آنچه شما می بینید دارد. فقط یک فرصت به ما دهید. می دانید، ما فقط Super Mario بازی نمی کنیم، تجربه های بسیاری وجود دارند و مقدار زیادی بازی های درگیر کننده و جذاب هم موجود هستند. نکته دیگر هم این است که بازی هایی هم هستند که ما را در دنیای خودشان غرق می کنند و اینجاست که به ناگهان شما می آیید و از ما درخواست می کنید که آنرا کنار بگذاریم. این یک ضدحال بسیار بزرگ است! مثل این است که هنگامی که شما دارید فیلم نگاه می کنید و به جاهای حساس و یا سرنوشت ساز رسیده اید، به ناگهان جلویتان سبز شویم و فیلم را به مسخره بگیریم. آیا شما این موضوع را دوست خواهید داشت؟

(image)

7- مادر و پدر گرامی، هر بازی ای روی تمام پلتفرم ها قابل استفاده نیست. شما نمی توانید از فروشگاه، یک بازی Xbox One را تهیه کنید تا روی PS4 بازی کنید. حتما در این مورد اطلاعات کسب کنید تا در نهایت پولتان را دور نریخته باشید.  فقط چند دقیقه با گوگل کار کنید و تفاوت های Xbox 360 با Xbox One را بفهمید. و نه، Xbox One قبل از 360 نیامده. تفاوت های بین Wii و WiiU را متوجه شوید و بفهمید که WiiU یک تبلت نیست. یا Skylanders و Disney Infinity و Amiibo ها…. فقط در مورد آنها تحقیق کنید و از خرد شدن اعصابتان و یا هدر رفتن پولتان جلوگیری کنید.

(image)

6- والدین گرامی، لطفا گوش کنید. اگر فرزند شما از پیش شما رفت تا جای دیگری زندگی کند، یا به سربازی رفت یا… دقت داشته باشید که تمام وسایل گیمینگ زباله و به درد نخور نیستند تا آنها را دور بریزید؛ مخصوصا آنهایی که قدیمی هستند. پس آنهایی که قدیمی هستند را محض رضای خدا دور نریزید! و اگر هم می خواهید آنها را بفروشید حداقل در مورد آنها تحقیق کنید چون ممکن است چیز بسیار نایاب و عتیقه ای دستتان باشد. مثل یک کارتریج ویژه و قدیمی نینتندو که فقط تعداد محدودی از آن در جهان وجود دارد و هزاران دلار می ارزد!

و فکر کنم ما اصلا نباید در این مورد بحث کنیم چون قبل از این که وسایل فرزندانتان را دور بریزید باید به آنها اطلاع دهید. داستان های بسیاری در اینترنت وجود دارند که پدر و مادر ها وسایل قدیمی ای مثل بازی یا کمیک را دور ریخته و یا فروخته اند، تا این که بعدا بفهمند که آن چیزی که دور ریخته اند نایاب بوده و هزاران یا حتی میلیونها دلار ارزش داشته!

(image)

5- می خواهیم کمی بیشتر توصیه کننده باشیم. سعی کنید خودتان را درگیر تفریحات فرزندتان کنید. بله، این ممکن است ادامه ای بر مورد اول باشد که هیچ وقت برای بازی کردن پیر نیستید، ولی اگر این کار را انجام دهید و با هم در مورد چیز هایی که هر کدامتان در مورد گیمینگ عقیده دارید بحث کنید، باعث افزایش میزان دوستی و احترام شما به یکدیگر می شود. اگر فکر می کنید که بازی ها چیز هایی هستند که باعث می شوند فرزندتان خشن و روانی شود، چرا مدتی نمی نشینید و به فرزندتان اجازه نمی دهید تا به شما بازی را یاد داده و نشان دهد که چرا از انجامش لذت می برد؟ اگر بعد از این کار، باز هم سر حرفتان که بازی ها (یا تعدادی بازی خاص) برای فرزندتان مناسب نیستند (که فکر می کنم در نهایت اینگونه نشود، ولی در نهایت خودتان مختارید)، حداقل چون با فرزندتان همبازی شده اید او احتمالا حرف شما را بهتر قبول می کند و این مسئله برای هردوی شما ساده تر می شود. 

(image)

4- و اما مورد چهارم. والدین گرامی خواهشا دقت کنید: این کار درست نیست که بازی ای با درجه سنی بالا (M) را برای فرزند کم سن و سالتان خریداری کنید. این درجه سنی ها بنابر دلایل خاصی به وجود آمده اند. بله، فرزندتان از شما می خواهد تا یک بازی خشن جدید (مثل GTA) را برایش خریداری کنید و بعد شما در حین انجام این کار با افرادی مواجه می شوید که به شما می گویند ((ببخشید، ولی این بازی برای افراد بالای 18 سال مناسب است)) و شما هم در جواب آنها می گویید: ((آره آره آره، حالا هر چی.)) یا ((به شما چه!))

لحظه ای توقف کنید و راجع به آن فکر کنید که چه چیزی دارید برای فرزندتان خریداری می کنید. باور کنید که تحقیق در مورد این که دارید چه بازی ای خریداری می کنید و چه درجه سنی ای را می طلبد واقعا به نفع شماست. و به حرف رسانه هایی هم که مدام به بازی های خاصی گیر می دهند و آنها را بد می دانند گوش ندهید، خودتان تصمیم گیری کنید و با اطلاعات تر از آنها باشید. می خواهم به شما چیزی بگویم: تعداد بسیار زیادی بازی فوق العاده نامناسب (و یا حتی ممنوع شده در اکثر کشور ها) در دنیا وجود دارند که ممکن است حتی از وجودشان هم خبر نداشته باشید و فرزندتان همین الان در حال انجام آنها باشد. پس حواستان را جمع کنید.

(image)

3- بیایید در مورد بازی های آنلاین صحبت کنیم. بله، کسی که با او در حال انجام بازی هستیم، در جایی دیگر از دنیا زندگی می کند. و نه، این باعث نمی شود تا به سرعت به آنها اعتماد نکنیم! مردم تمام مدت در حال پیدا کردن دوستان جدید روی اینترنت هستند و جامعه گیمینگ هم درست مثل هر جامعه دیگری سهم خودش را از افراد نادرست دارد، پس بهتر است حواستان را جمع کنید. به گروه هایی که فرزندتان عضو آنها می شود، کسانی که با آنها حرف می زند و بازی می کند توجه کنید ولی به آنها این اجازه را بدهید تا بتوانند دوستانی پیدا کنند. اینطور نیست که آنها فقط به عده ای آدم عجیب و غریب در جایی که شما نمی توانید بفهمید یا ببینید متصل شوند چون یک سری از دوستی های درست و حسابی توسط بازی ها شکل می گیرند.

فقط در مورد این دوستی ها مواظب باشید و حواستان را جمع کنید.  اوه، و خواهشا مطمئن شوید که فرزندتان ترول کننده نیست. ما نمی خواهیم که شما بر تمام فعالیت های اینترنتی فرزندتان نظارت داشته باشید و او را محدود کنید ولی فقط برای رضای خدا از این موضوع اطمینان حاصل کنید که فرزندتان یکی از آن ارسال کننده های پیام های توهین آمیز، مسخره کننده و بی منطق و انواع فحش ها در فضای اینترنت نیست. چون که به اندازه کافی از این افراد وجود دارند و فرزندان شما سازندگان آینده هستند. شما می توانید کمک کنید تا این وضعیت عوض شود.

(image)

2- می دانم مادر، شام آماده است ولی من نمی توانم یک بازی آنلاین را متوقف کنم. بازی های آنلاین به صورت زنده در حال انجام شدن بین افراد مختلف در سراسر جهان هستند و نمی شود آنها را متوقف کرد. مخصوصا اگر در حال انجام یک مبارزه سخت در Street Fighter، یک نبرد 1 برابر 1 در Call of Duty یا یک مسابقه در Rocket League باشیم. پس فقط مدتی به ما وقت دهید و بگذارید تا جریان بازی آنلاین تمام شود.  اوه، و بازی ها چیزی به نام کات سین (صحنه های سینمایی) دارند و بعضی از آنها حسابی طولانی هستند. مثلا من این کات سین متال گیر 4 را نیم ساعت است که دارم نگاه می کنم و حاضر نیستم برای شام آنرا را رها کنم؛ چند دقیقه به من فرصت بدهید چون نمی توانم آنرا متوقف کنم. خوشبختانه سازندگان در حال اضافه کردن توانایی متوقف کردن کات سین ها به بازیها هستند ولی این ویژگی در همه بازی ها در دسترس نیست.

(image)

1- خواهش می کنم که این موضوع را متوجه شوید: هر کنسول بازی ای اکس باکس، پی اس پی یا نینتندو نیست! ما کنسول های بیشتری مثل آتاری و NES داریم! یا نیوجیو، سگا جنسیس، سوپر نینتندو، نینتندو 64، آتاری جگوار، 3DO، سگا ساترن، دریم کست، پلی استیشن 2، گیم کیوب، اکس باکس، اکس باکس 360، اکس باکس وان، پلی استیشن 3، پلی استیشن 4، Wii، WiiU، 3DS، DS، DSi، 3DS XL و من همینطور می توانم پیش بروم و نام آنها را بگویم که البته نام همه شان نینتندو نیست! البته این اوضاع در مورد خانواده من فرق می کند و آنها همه چیز را با نام پلی استیشن می شناسند! بله، پلی استیشن!

والدین گرامی، لطفا توجه کنید. صنعت بازی های ویدئویی امروزه بزرگتر از هر زمان دیگری شده است. بازیها یک رسانه جذاب و پر از تفریح، هیجان، ماجراجویی، درام، دوستی و هر چیز دیگری که در رسانه های دیگر وجود دارند هستند. پس توجه داشته باشید، پذیرنده باشید و از این نترسید که به فرزندتان اجازه دهید مقداری تفریح کند و چه بسا خود را در این تفریح جهانی و مدرن سهیم کنید.

و این هم ده موردی بود که فکر کردیم والدین گیمر ها باید بدانند. این لیست برای همه است؛ چه گیمر باشند و چه والدین یک گیمر باشند و ما می خواهیم تا نظرات هر دوی این گروه ها را بشنویم. تا حالا چه اتفاقاتی در این مورد برایتان افتاده؟ با ما در میان بگذارید!

ترجمه: پرهام آقاخانی

10 نکته ای که والدین گیمر ها باید بدانند