بازی آزاد

گوگل به کمک توسعه دهندگان مستقل قابلیت های آنالیز ویدیوهای خود را بهبود می بخشد

شاید عده زیادی از ما تا به حال نام « YouTube-8M» را نشنیده باشیم، اما کسانی که در زمینه الگوریتم های یادگیری ماشین کار می کنند بارها از این دیتابیس عظیم ویدیوهای برچسب دار برای تست الگوریتم های هوشمند خود استفاده کرده اند. حال گوگل قصد دارد با کمک توسعه دهندگان مستقل قابلیت های پایگاه داده ویدیوهای خود را ارتقا دهد.

به بیان ساده، YouTube-8M یک پایگاه داده مملو از محتواهای ویدیویی برچسب خورده است که توسعه دهندگان می توانند با بهره گیری از آن الگوریتم های یادگیری ماشین خود را تست و توسعه دهند.

به منظور غنی سازی هرچه بیشتر این سرویس، گوگل جایزه ای ۱۰۰ هزار دلاری را به تیمی خواهد داد که بتواند بهترین الگوریتم را برای برچسب گذاری ۷۰۰ هزار ویدیوی جدید با استفاده از محتواهای این پایگاه داده انجام دهد.

YouTube-8M شامل مجموعه ای عظیم از ۷ میلیون ویدیو (۴۵۰ هزار ساعت) از محتواهای آپلود شده در یوتوب است که به وسیله ۴۷۱۶ کلمه (به طور متوسط ۳.۴ کلمه به ازای هر ویدیو) برچسب گذاری شده اند.

قرار است تیم های برنده در خلال کنفرانس «IEEE Conference» در ماه جولای معرفی شوند و در مجموع بیش از ۳۰۰ هزار دلار جایزه بین برگزیدگان توزیع خواهد شد. به احتمال زیاد برخی از اعضای تیم های منتخب نیز به جمع کارکنان گوگل افزوده شوند.

انتظار می رود نتیجه تمام این تلاش ها در نهایت به ارتقای هرچه بیشتر قابلیت های دسته بندی و جستجوی محتواهای ویدیویی در موتور جستجوی گوگل و سرویس اشتراک ویدیوی یوتوب منجر شود.

The post appeared first on .

گوگل به کمک توسعه دهندگان مستقل قابلیت های آنالیز ویدیوهای خود را بهبود می بخشد

آدیداس به کمک ربات ها خطوط تولیدش را به میهن خود باز می گرداند

سال ها قبل به دلیل ارزان بودن و فراوانی نیروی کار در کشورهای در حال توسعه، شرکت های بزرگ به فکر افتادند تاسیسات تولید خود را از کشورهای زادگاه شان، به این مناطق منتقل سازند. حالا بعد از گذشت چند دهه و گسترش روز افزون استفاده از ربات ها در صنعت، آدیداس به عنوان یکی از قدیمی ترین تولید کننده های پوشاک و لوازم ورزشی قصد دارد بار دیگر خط تولید محصولاتش را به آلمان بازگرداند. اما این بار ربات ها به جای کارگران در این کارخانه های تازه تاسیس فعالیت خواهند کرد.

به گزارش فایننشیال تایمز، آدیداس از جمله کمپانی هایی است که همواره به خاطر سوء استفاده از نیروی کار ارزان و کودکان در کشورهای فقیر مورد انتقاد بوده و حالا همین شرکت بعد از ۳۰ سال می خواهد بخشی از تاسیسات تولیدش را دوباره به کشور خود بازگرداند. این کمپانی شش ماه گذشته را صرف تحقیق و انجام تست های لازم جهت راه اندازی خط تولیدی تمام اتوماتیک و متشکل از ربات ها کرده است. این تاسیسات بناست کفش های ورزشی برند آدیداس را به تولید برسانند.

این کمپانی باسابقه قصد دارد سال آینده کارخانه ای بزرگ را در نزدیکی شهر Ansbach برای تولید کتانی های ورزشی خود احداث نماید. راه اندازی خط تولید دومی نیز در خاک آمریکا برای سال آتی برنامه ریزی شده. البته باید در نظر داشت که حتی پس از بهره برداری از این دو کارخانه تمام اتوماتیک، باز هم بخش اعظم تولید سالانه ۳۰۱ میلیون جفت کفش آدیداس، به روش های سابق انجام خواهد گرفت.

بر اساس اطلاعات به دست آمده، تولید هر جفت کتانی به روش رباتیک حدود ۵ ساعت زمان می برد، این در حالی است که همین روند در یکی از کارخانه های آسیایی آدیداس و به صورت دست دوز، تا هفته ها وقت نیاز دارد.

شاید در نگاه اول این طور به نظر برسد که این تصمیم به طور قطع موجب صرفه جویی زیادی در هزینه ها و وقت و در نتیجه افزایش سود عملیاتی می شود، اما رباتیک کردن کارخانه های تولید خالی از عیب هم نیست. از جمله این که در یک کارخانه رباتیک، تغییر و ایجاد تنوع در محصولات به سادگی و ارزانی کارگاه های مبتنی بر نیروی کار انسانی نخواهد بود.

علاوه بر این، در چنین کارخنجاتی سود تنها زمانی حاصل می شود که یک محصول در تیراژ بالا به تولید برسد. این عوامل سبب کاهش پویایی یک تولید کننده می شوند. به عبارتی، در این شرایط دیگر حراج های فوق العاده فصلی و تنوع بخشی گاه به گاه محصولات مقرون به صرفه نخواهند بود.

در آن سو، احداث کارخانه ی تولیدی در نزدیکی بازارهای عرضه، خود یک مزیت رقابتی بارز به شمار می رود. این را هم باید در نظر داشت که با گسترش تکنولوژی های چاپ سه بعدی، تولید محصول در کشورهای دوردست و عرضه آنها در بازارهای دورتر، دیگر چندان منطقی نخواهد بود. البته باید در نهایت منتظر ماند و دید آدیداس از سیاست تازه اش رضایت خواهد داشت و آن را ادامه خواهد داد یا رفته رفته ترجیح اش به این سمت میل خواهد کرد که از این سیاست عقب نشینی کند.

The post appeared first on .

آدیداس به کمک ربات ها خطوط تولیدش را به میهن خود باز می گرداند

سال ها قبل به دلیل ارزان بودن و فراوانی نیروی کار در کشورهای در حال توسعه، شرکت های بزرگ به فکر افتادند تاسیسات تولید خود را از کشورهای زادگاه شان، به این مناطق منتقل سازند. حالا بعد از گذشت چند دهه و گسترش روز افزون استفاده از ربات ها در صنعت، آدیداس به عنوان یکی از قدیمی ترین تولید کننده های پوشاک و لوازم ورزشی قصد دارد بار دیگر خط تولید محصولاتش را به آلمان بازگرداند. اما این بار ربات ها به جای کارگران در این کارخانه های تازه تاسیس فعالیت خواهند کرد.

به گزارش فایننشیال تایمز، آدیداس از جمله کمپانی هایی است که همواره به خاطر سوء استفاده از نیروی کار ارزان و کودکان در کشورهای فقیر مورد انتقاد بوده و حالا همین شرکت بعد از ۳۰ سال می خواهد بخشی از تاسیسات تولیدش را دوباره به کشور خود بازگرداند. این کمپانی شش ماه گذشته را صرف تحقیق و انجام تست های لازم جهت راه اندازی خط تولیدی تمام اتوماتیک و متشکل از ربات ها کرده است. این تاسیسات بناست کفش های ورزشی برند آدیداس را به تولید برسانند.

این کمپانی باسابقه قصد دارد سال آینده کارخانه ای بزرگ را در نزدیکی شهر Ansbach برای تولید کتانی های ورزشی خود احداث نماید. راه اندازی خط تولید دومی نیز در خاک آمریکا برای سال آتی برنامه ریزی شده. البته باید در نظر داشت که حتی پس از بهره برداری از این دو کارخانه تمام اتوماتیک، باز هم بخش اعظم تولید سالانه ۳۰۱ میلیون جفت کفش آدیداس، به روش های سابق انجام خواهد گرفت.

بر اساس اطلاعات به دست آمده، تولید هر جفت کتانی به روش رباتیک حدود ۵ ساعت زمان می برد، این در حالی است که همین روند در یکی از کارخانه های آسیایی آدیداس و به صورت دست دوز، تا هفته ها وقت نیاز دارد.

شاید در نگاه اول این طور به نظر برسد که این تصمیم به طور قطع موجب صرفه جویی زیادی در هزینه ها و وقت و در نتیجه افزایش سود عملیاتی می شود، اما رباتیک کردن کارخانه های تولید خالی از عیب هم نیست. از جمله این که در یک کارخانه رباتیک، تغییر و ایجاد تنوع در محصولات به سادگی و ارزانی کارگاه های مبتنی بر نیروی کار انسانی نخواهد بود.

علاوه بر این، در چنین کارخنجاتی سود تنها زمانی حاصل می شود که یک محصول در تیراژ بالا به تولید برسد. این عوامل سبب کاهش پویایی یک تولید کننده می شوند. به عبارتی، در این شرایط دیگر حراج های فوق العاده فصلی و تنوع بخشی گاه به گاه محصولات مقرون به صرفه نخواهند بود.

در آن سو، احداث کارخانه ی تولیدی در نزدیکی بازارهای عرضه، خود یک مزیت رقابتی بارز به شمار می رود. این را هم باید در نظر داشت که با گسترش تکنولوژی های چاپ سه بعدی، تولید محصول در کشورهای دوردست و عرضه آنها در بازارهای دورتر، دیگر چندان منطقی نخواهد بود. البته باید در نهایت منتظر ماند و دید آدیداس از سیاست تازه اش رضایت خواهد داشت و آن را ادامه خواهد داد یا رفته رفته ترجیح اش به این سمت میل خواهد کرد که از این سیاست عقب نشینی کند.

The post appeared first on .

آدیداس به کمک ربات ها خطوط تولیدش را به میهن خود باز می گرداند

محققان به کمک پهپادها به دنبال بهترین گیاه برای تولید سوخت زیستی می گردند

گروهی از محققان برنامه دارند که بهترین نوع سورگوم (گیاهی از خانواده غلات) را برای تولید سوخت زیستی بیابند و در این راه از چند پهپاد زمینی و هوایی بهره می گیرند. این محققین قصد دارند یک بالگرد خودکار 11 کیلوگرمی را به هوا فرستاده و به کمک تصویربرداری معمولی، مادون قرمز حرارتی و لیزر LIDAR از زمینی به مساحت 10 جریب اطلاعات به دست آورند.

این دستگاه که نام آن مشخص نیست، هر دو هفته یکبار به مدت 20 دقیقه بر فراز زمین پرواز کرده و تصاویر و اطلاعات لازم را جمع می کند. محققان با کمک این داده ها به دنبال گیاهی می گردند که بیشترین رشد را داشته. هم چنین قرار است از دو پهپاد زمینی برای اندازه گیری گیاهان استفاده شود.

در تولید سوخت زیستی، گیاه سورگوم یکی از بهترین جایگزین های ذرت به شمار می رود. ضمنا میزان مقاومت این گیاه در برابر خشکسالی بسیار بالا بوده و در شرایطی نه چندان آیده ال رشد می کند. اما مشکل اینجاست که محققان نمی دانند کدوم گونه از سورگوم (به دلیل وجود گونه های متعدد) بیشترین سازگاری را در تولید سوخت زیستی از خود نشان می دهد.

وزارت انرژی ایالات متحده سال گذشته 30 میلیون دلار در اختیار چند تیم مختلف قرار داد تا با استفاده از ربات ها، بهترین گونه سورگوم را یافته و پرورش دهند. این تیم خاص معتقد است که به پهپادها با سرعتی به مراتب بیشتر از انسان ها قادر به جمع آوری اطلاعات هستند و اگر سایر محققین اقصی نقاط جهان از این روش استفاده کنند، قادر به بالا بردن سرعت جمع آوری اطلاعات خواهند بود.

The post appeared first on .

محققان به کمک پهپادها به دنبال بهترین گیاه برای تولید سوخت زیستی می گردند

گروهی از محققان برنامه دارند که بهترین نوع سورگوم (گیاهی از خانواده غلات) را برای تولید سوخت زیستی بیابند و در این راه از چند پهپاد زمینی و هوایی بهره می گیرند. این محققین قصد دارند یک بالگرد خودکار 11 کیلوگرمی را به هوا فرستاده و به کمک تصویربرداری معمولی، مادون قرمز حرارتی و لیزر LIDAR از زمینی به مساحت 10 جریب اطلاعات به دست آورند.

این دستگاه که نام آن مشخص نیست، هر دو هفته یکبار به مدت 20 دقیقه بر فراز زمین پرواز کرده و تصاویر و اطلاعات لازم را جمع می کند. محققان با کمک این داده ها به دنبال گیاهی می گردند که بیشترین رشد را داشته. هم چنین قرار است از دو پهپاد زمینی برای اندازه گیری گیاهان استفاده شود.

در تولید سوخت زیستی، گیاه سورگوم یکی از بهترین جایگزین های ذرت به شمار می رود. ضمنا میزان مقاومت این گیاه در برابر خشکسالی بسیار بالا بوده و در شرایطی نه چندان آیده ال رشد می کند. اما مشکل اینجاست که محققان نمی دانند کدوم گونه از سورگوم (به دلیل وجود گونه های متعدد) بیشترین سازگاری را در تولید سوخت زیستی از خود نشان می دهد.

وزارت انرژی ایالات متحده سال گذشته 30 میلیون دلار در اختیار چند تیم مختلف قرار داد تا با استفاده از ربات ها، بهترین گونه سورگوم را یافته و پرورش دهند. این تیم خاص معتقد است که به پهپادها با سرعتی به مراتب بیشتر از انسان ها قادر به جمع آوری اطلاعات هستند و اگر سایر محققین اقصی نقاط جهان از این روش استفاده کنند، قادر به بالا بردن سرعت جمع آوری اطلاعات خواهند بود.

The post appeared first on .

محققان به کمک پهپادها به دنبال بهترین گیاه برای تولید سوخت زیستی می گردند