Tagکجا

درآمد واتس اپ از کجا تامین می شود؟

درآمد واتس اپ از کجا تامین می شود؟

واتس اپ در سال 2009 میلادی و توسط Brian Acton و Jan Koum راه اندازی شد تا جایگزینی باشد برای سرویس های پرهزینه اس ام اس.

این اپلیکیشن به کاربران خود امکان می دهد که فهرست مخاطبانشان را در آن بارگذاری کرده و به هر شخص دیگری که واتس اپ را روی موبایلش نصب کرده از طریق آن پیام بدهند.

واتس اپ هم برای انواع مدل های آیفون و هم موبایل های اندرویدی، بلک بری و دستگاه های ویندوزی قابل دریافت است و اخیرا نیز نسخه دسکتاپی اش عرضه شد.

در فوریه سال 2014 میلادی، فیسبوک این شرکت را با عقد قراردادی به ارزش 19 میلیارد دلار خریداری کرد و آنطور که در یکی از صفحات وبسایت این شرکت آمده در نه ماهه منتهی به سی سپتامبر سال 2014، واتس اپ درآمدی در حدود 1289000 دلار داشته است.

اما آیا تا بحال از خود سوال کرده اید که درآمد این اپلیکیشن ها از کجا می آید؟

هربار یک دلار و بیشتر

کوتاه ترین جواب این است: هر بار یک دلار پرداخت می شود. در برخی کشورها، کاربران باید برای دانلود بار اول این اپلیکیشن یک دلار را پرداخت می کردند و در برخی دیگر، استفاده از آن صرفا در یک سال اول رایگان بود و بعد از آن به ازای هر یک سال کاربر باید مبلغی برابر با یک دلار را پرداخت می نمود.

به عبارت دیگر واتس اپ از الگوی درآمدزایی مبتنی بر اشتراک پشتیبانی می کند. در برهه ای (که واتس اپ همچنان این الگو را دنبال می کرد) شمار کاربران جهانی اش به رقم هفتصد میلیون نفر در کل دنیا رسید و این یعنی درآمد سالانه اش در آن زمان برابر با هفتصد میلیون دلار شده بود.

در ژانویه سال 2016، فیسبوک اعلام کرد که چون واتس اپ «به شیوه ای بسیار محدود درآمد زایی کرده» احتمالا درآمدهای آن در دراز مدت به مقدار معنا داری نخواهند رسید و این یعنی استراتژی کاری اش تغییر خواهد کرد. کمی بعد، واتس اپ در یکی از پست های وبلاگی اش اعلام کرد که دوران دریافت اشتراک به سر آمده و از آن زمان به بعد استفاده از این اپ پیام رسان به صورت رایگان خواهد بود.

همانطور که مشاهده کرده اید، هنوز هم که هنوز است هیچگونه تبلیغاتی در این برنامه مشاهده نمی شود. در آن زمان واتس اپ همچنین اعلام کرد:

ما از ابتدای امسال ابزارهایی را  امتحان خواهیم کرد که به شما امکان می دهند از واتس اپ برای برقراری ارتباط با کسب و کارها و سازمان هایی استفاده نمایید که دوست دارید اخبار مربوط به فعالیت هایشان را بشنوید.

هدف در واقع فراهم سازی بستر مناسب برای ایجاد ارتباط مستقیم میان افراد و نهادهایی نظیر بانک و خطوط هوایی بود.

هرچند که گزارشات مالی واتس اپ هنوز هم علنا اعلام نشده اند (فیسبوک هیچگاه درآمدهایش را به تفکیک شرکت بیان نمیکند)، نشریه فوربس کل درآمدهای آن را برابر با 5 میلیارد دلار و متوسط درآمدش بابت هر کاربر را 4 دلار تا سال 2020 برآورد کرده است. محض اطلاع شما باید بگوییم که این سرویس صرفا تا مارس 2017 میلادی 1.2 میلیارد نفر کاربر داشته است.

دیگر اپلیکیشن های پیام رسان

در خارج از آمریکا که ارسال پیام های متنی گران تر تمام می شود، اپلیکیشن های پیامکی بسیار موفق هستند و درآمدهای خوبی هم دارند. به عنوان مثال اپلیکیشن محبوب وی چت علاوه بر تبلیغات، بازی های آنلاین را هم نمایش می دهد. گفته می شود بخشی از 6 میلیارد درآمد فصلی Tencent (شرکت مادر) که در سه ماهه سوم 2016 کسب کرد از محل وی چت حاصل می شود. این اپلیکیشن هم اکنون 846 میلیون دلار درآمد دارد.

تمرکز روی رشد

شمار کاربران واتس اپ روزانه یک میلیون افزایش پیدا می کند که اغلب این افراد هم در آمریکای لاتین، هند و اروپا سکونت دارند. لذا بر همگان روشن است که رشد اپلیکیشن های SMS اجتناب ناپذیر است؛ تصور کنید در یک گروه اجتماعی، فردی اپلیکیشنی را دانلود کرده و از مزایای آن برای دوستانش بگوید. به این ترتیب، تردیدی نخواهد بود که دوستان او نیز آن اپ را دانلود خواهند کرد تا از طریقش با فرد اصلی در ارتباط باشند. این کاربران جدید نیز در ادامه دیگر اعضای گروه را به دانلود اپ تشویق می کنند.

بنابراین با بالا رفتن ضریب نفوذ برنامه، اپلیکیشن مورد نظر نیز به یک ضرورت بدل می شود و جمعیت کاربران آن مرتبا بیشتر و بیشتر می گردد.

آیا هدف از خرید واتس اپ، کسب درآمد بیشتر بوده؟

ناظران بر صنعت بر این باورند که بخشی از دلایل فیسبوک برای خرید واتس اپ دسترسی به داده های رفتاری و اطلاعات شخصی کاربرانش بوده است.

به لطف داده های موقعیتی کاربران (روزانه 42 میلیارد پیام از طریق آن رد و بدل می شود) و همچنین دسترسی به لیست مخاطبان کاربران واتس اپ، فیسبوک قادر خواهد بود به حجم بالایی از اطلاعات شخصی افراد دسترسی پیدا کند که همگی روی سرورهای آن ذخیره سازی می شوند. البته پیشتر مارک زاکربرگ گفته بود که از این دیتا برای هدفمندسازی تبلیغات فیسبوک استفاده نخواهد کرد اما روشن است که این وعده در صورتی عملیاتی می شود که کاربر تنظیمات لازم را برای جلوگیری از ارسال داده هایش برای فیسبوک در بخش ستینگ آن اعمال نماید.

جنجال رمزگذاری دوسویه

بعد از آنکه مشخص شد تروریست ها همزمان با انجام حملات خرابکارانه خود یا در حین و بعد از آنها از سرویس هایی نظیر واتس اپ استفاده می کنند، این شرکت در کنار دیگر ارائه دهندگان خدمات پیام رسان (نظیر اپل) وارد تنش هایی جدی با دولت ها شد. دولت ها و دیگر سازمان های ضد تروریستی خواستار آن بودند که شرکت های مذکور کلیدهای رمزگذاری خود را با آنها به اشتراک بگذارند و از این طریق به پیام های ارسالی توسط آنها دست پیدا کنند.

با این همه مناقشات میان این شرکت ها راه به جایی نبرد و و اینطور شد که واتس اپ تصمیم گرفت از تکنولوژی رمزگذاری دو سویه برای این منظور استفاده کند که به لطف آن فقط ارسال کننده و گیرنده پیام می توانند از محتوای رد و بدل شده مطلع شوند

The post appeared first on .

درآمد واتس اپ از کجا تامین می شود؟

مشکل آنتن دهی کشور از کجا سرچشمه می گیرد؟

مشکل آنتن دهی کشور از کجا سرچشمه می گیرد؟

شهروندانی که در نقاط پرجمعیت کلان شهرها زندگی می کنند با چالش سیگنال ضعیف برای برقراری تماس با موبایل خود بیگانه نیستند. مشکل آنتن دهی اپراتورهای کشورمان گاهی ناگهان در محله ای به وجود می آید، و پس از چند روز دوباره رفع می شود.

به عنوان یک کاربر، درک این موضوع چندان ساده نیست که چرا در برخی زمان ها، شبکه قادر به ارائه خدمات به شما نیست و چرا باید چند بار برای رسیدن به هدف خود تلاش کنید. از سوی دیگر این موضوع نیز قابل درک نیست که چرا در برخی خیابان های یک محله، وضعیت آنتن دهی به حداقل می رسد در حالی که تا چند روز پیش، هیچ مشکلی وجود نداشته است.

در مطلب قبلی، به مقایسه ای میان . این بار می خواهیم نگاهی مستقیم به وضعیت آنتن دهی اپراتورهای ایرانی داشته و ببینیم تا کنون برای بهبود پوشش شبکه موبایل چه کرده اند و در این راه با چه چالش هایی مواجه هستند.

تفاوت پوشش شبکه در نسل دو با نسل سه و چهار

در گذشته آنتن های BTS و سایت های موبایل صرفاً خدمات شبکه در نسل دوم را ارائه می دادند. در این شرایط، سایت ها دامنه پوششی بالایی داشتند اما اکنون با توجه به تکنولوژی ها نوین و حجم بسیار بالاتری از کاربران که برای مصرف دیتا به همین اپراتورها متکی شده اند، دامنه پوششی آنتن ها کمتر شده است.

اما چرا یک منطقه به سایت های موبایل جدید نیاز پیدا می کند؟ اولین پاسخی که می توان به این پرسش داد، سرویس دهی به مشترکانی است که تعداد آنها همواره رو به افزایش است. از طرف دیگر اپراتورهای مخابراتی با پیشرفت تکنولوژی، خود را ملزم می بینند تا نسل های جدید شبکه را در اختیار کاربران قرار داده و مطابق با استانداردهای جهانی پیش روند. در صورتی که اگر تعداد کاربران افزایش نداشته باشد، باز هم اپراتور مجبور به افزایش آنتن های خود برای ارائه سرویس بهتر و جدیدتر است.

علت نهایی برای افزایش سایت های موبایل نیز طبیعتاً حذف یا کاهش نقاط کور و بهتر کردن وضعیت آنتن دهی در مناطقی است که کاربران با آن مشکل دارند.

در گذشته یک سایت موبایل می توانست یک منطقه را پوشش دهد، چرا که اپراتور قادر بود از تمام ظرفیت سایت 2G استفاده کرده و از حداکثر توان آن برای ارسال پرتوها به مساحت های بیشتر بهره گیرد. در حال حاضر ولی چنین کاری امکان پذیر نیست چرا که هر سایتی باید با همه سایت های همسایه خود بهینه شود و برای این کار، نمی توان از حداکثر توان یک سایت جهت پوشش (درشهرها) بهره گرفت.

موبایل هوشمندی که خودتان از آن استفاده می کنید از طریق بستری به نام «» سیگنال را دریافت می کند. برای ساخت یک سلول موبایل پویا، BTS ها به شکل شش ضلعی مورد استفاده قرار می گیرند و در صورت غیر فعال شدن یکی از آنها، ارتباط آن بخش با مشکل مواجه می شود.

حالا زمانی که اپراتور می بیند که در منطقه ای، تعداد کاربران افزایش داشته و سایت های فعلی جوابگوی حجم مصرف نیست، مجبور است آنتن های موبایل بیشتری را به آن منطقه و بر اساس ساختار شش ضلعی اضافه کند. همانگونه که ذکر شد، در این حالت سایت های قبلی دیگر نمی توانند با حداکثر توان مشغول به کار باشند و باید قدرت آنها برای جلوگیری از تداخل و تاثیرات منفی روی هم، کاهش پیدا کند. در صورتی که این تداخل ایجاد شود، نه سایت قبلی می تواند پاسخگوی نیاز کاربر باشد و نه سایت جدیدی که احداث شده، و مشترکانی که در میان این دو سایت و در نقطه تداخل فرکانسی قرار می گیرند، از عدم ارتباط باکیفیت رنج خواهند برد.

پس با این حساب، اکنون می دانیم که نوع و ارتفاع دکل، نقطه و زاویه قرارگیری آنتن بر روی دکل، میزان توان خروجی آنتن و… محاسبه شده و یک سایت نصب می شود و در همین هنگام، بهینه سازی هایی روی سایت های کناری نیز انجام می شود تا شبکه سلولی با یک نظم و برنامه دقیق به استقبال سایت جدید رفته و در کنار پوشش بیشتر، کیفیت بالاتری نیز در اختیار شهروندان قرار گیرد.

تداخل شبکه چیست و چرا رخ می دهد؟

به علت افزایش انفجاری تعداد کاربرانی که از موبایل های هوشمند بهره می گیرند، اکنون تعداد سایت های موبایل در سراسر شهرها افزایش یافته و اپراتورها نیز مجبور به ایجاد نوعی هماهنگی ویژه میان سایت های خود هستند. مشکل زمانی بروز پیدا می کند که یکی از این سایت ها، به هر دلیلی غیر فعال شود. در این حالت جدا از اینکه ناحیه تحت پوشش همان سایت با مشکل مواجه می شود، سایر سایت هایی که در همان منطقه و در همسایگی آن سایت وجود داشته اند نیز می توانند در سرویس دهی با اختلال رو به رو شوند.

فرض کنید در یک ناحیه کوچک، یک سایت موبایل وظیفه خدمت رسانی به مشترکان را بر عهده دارد. در این حالت با افزایش تعداد مشترکان در گذر زمان، کیفیت سرویس دهی کاهش پیدا می کند و اپراتور مخابراتی به همین دلیل اقدام به نصب سایت دیگری می کند. در صورتی که بهینه سازی انجام نشود، مانند تصویر فوق برخی نقاط با تداخل فرکانسی همراه می شوند و کاربرانی که در نقطه قرمز حضور دارند، مشکل سرویس دهی پیدا خواهند کرد، چرا که موبایل مشترک به شکل دائم میان دو سایت در حال جابجایی (رفت و برگشت) است.

در این شرایط لحظه ای سیگنال قوی می شود و در لحظه دیگر، شاهد کاهش قدرت آن هستیم تا در نهایت مکالمه یا از طریق خود کاربر یا سیستم قطع می شود. توجه داشته باشید که این مثال را صرفاً در رابطه با تداخل دو سایت عنوان کردیم. در شرایط واقعی و در مکان های پرترافیک، لایه های فرکانسی بسیار بیشتر هستند و بهینه سازی سایت ها به شکلی که مشترکان با تداخل مواجه نشوند، بسیار دشوارتر است.

بهره گیری از آنتن های سیار

برخی از بهینه سازی ها صرفاً به شکل موقتی و مقطعی انجام می شوند. این مقطع می تواند حتی برای یک روز یا چند ساعت باشد و اپراتور باید بتواند خود را با نیاز کاربران هماهنگ سازد. برای مثال، تصور کنید که در یک ورزشگاه، مسابقه ای برگزار می شود و چند هزار تماشاگر برای مشاهده بازی به ناحیه مورد نظر می آیند.

در چنین نقاطی برای پوشش بهتر و سرویس دهی مطلوب و رفع مشکلات ترافیکی کاربران، در صورت پاسخگو نبودن تجهیزات منصوبه در محل، با اعزام تجهیزات منصوبه بر روی کانکس سیار و ثابت کردن آنها، تلاش در رفع مشکلات احتمالی می کنند.

آیا فرکانس اپراتورها با هم تداخل پیدا می کند؟

شاید اکنون برایتان این پرسش پیش آمده باشد که تداخل فراکانسی صرفاً میان سایت های یک اپراتور پیش می آید یا تمام اپراتورها برای نصب سایت جدید باید با همدیگر هماهنگی داشته و از تداخل فراکانسی جلوگیری به عمل آورند؟ خوشبختانه اپراتورهای کشور بر اساس پروانه دریافتی از سوی رگولاتوری از فرکانس های متفاوتی استفاده می کنند که این مشکل بوجود نخواهد آمد.

فرکانسی که از سوی اپراتورهای کشور مورد استفاده قرار می گیرد، در تکنولوژی های مختلف، متفاوت است. برای مثال در نسل دوم شبکه، اپراتورها از فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز بهره می گیرند که دامنه پوشش بسیار بالایی داشته و در مناطق باز بیش از 2۰ کیلومتر را نیز تحت پوشش خود قرار می دهد.

در تکنولوژی های نوین (G3 و G4) که از سرعت دیتای بالاتری برخوردار هستند، اپراتورها می توانند بر اساس مجوزهای دریافتی از باندهای فرکانسی 900، 1800، 2100 و 2600 استفاده کنند.

کاهش سایت های موبایل، چالش عجیب اپراتورهای ایران

تجهیزات نسل 3 به گونه ای است که معمولاً شعاع پوششی آن به کمتر از 200 متر می رسد و هر چه تعداد مشترکین تحت پوشش یک سایت بیشتر شود در زمان سرویس دهی دامنه پوشش آن کوچکتر شده و مثلاً کاربرانی که در شعاع بین 170 تا 200 متری قرار دارند دچار مشکل ترافیکی می شوند.

این در حالیست که رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، سال گذشته عنوان کرده بود تهران نباید تبدیل به مزرعه آنتن های BTS شود. وی همچنین عنوان کرد:‌ «با اجرای تکنولوژی نسل سوم شبکه موبایل، تعداد سایت ها تقریبا به نصف کاهش می یابد.»

همین مساله موجب شد تا حتی برخی از سایت های موبایل در تهران جمع آوری شوند و در برخی نقاط، کاربران با مشکل آنتن دهی و افزایش نقاط کور رو به رو شوند. حال کافیست لحظه ای به توضیحاتی که برایتان دادیم، دوباره فکر کنید: سایت های موبایل نیاز به بهینه سازی برای کارکرد صحیح در کنار هم دارند و با تکنولوژی های نسل سوم و چهارم، دامنه پوششی آنها به شدت کاهش پیدا می کند. در شرایطی که مایل هستیم نسل های بالاتر را در موبایل خود تجربه کنیم، نمی توانیم به جای افزایش سایت ها، از تعداد فعلی آنها نیز بکاهیم.

جمع آوری سایت های موبایل از طریق سازمان ها، تنها مشکل شبکه مخابراتی کشور نیست. دگرگونی های جغرافیایی یا به عبارت دیگر ساخت و ساز مجتمع های چندین طبقه در گوشه و کنار شهرهای بزرگ نیز عامل دیگری برای افزایش نقاط کور در سراسر شهر است. سالانه تعداد زیادی ساختمان چندطبقه در کلان شهرها ساخته می شود که همین موضوع موجب غرق شدن امواج سایت های موبایل در میان ساختمان ها می شود.

گاهی پیش می آید مشترکینی که پشت یک مجتمع چندین طبقه تازه تاسیس قرار گرفته اند، از دسترسی به سیگنال محروم می شوند و یا گاهی دور یک آنتن، ساختمان هایی ساخته می شود که محدوده آنتن دهی یک سایت را به حداقل رسانده و کاربران اطراف را از دریافت سیگنال محروم می کند.

باورهای عمومی اشتباه، علت اصلی کاهش سایت های موبایل

اپراتورهای مخابراتی در مواردی با مالکین یک مجتمع یا منزل مسکونی به توافق رسیده و سایت های موبایل را در آنها قرار می دهند. این اتفاق با بستن قراردادی میان مالک و اپراتور انجام می شود. حال مشکل دیگری که در کشور ما مطرح است، عدم تمدید همین قراردادها و جمع آوری سایت های موبایل پس از اتمام دوره توافقی آنهاست.

علت اصلی تمدید نشدن قراردادهای اینچنینی، ریشه در باورهای عمومی دارد. برای مثال مالکین پس از نصب آنتن های موبایل در خانه خود به این نتیجه می رسند که قیمت ملک آنها با کاهش رو به رو شده و یا اصلاً در صورت نیاز، برای فروش آن مشتری پیدا نمی کنند. شکایت همسایه ها از وجود آنتن های موبایل در نزدیکی محل سکونت شان نیز یکی دیگر از عوامل اصلی برای عدم تمدید قراردادها میان اپراتور و مالک است.

همسایه های مجتمع یا خانه ای با این شرایط، نگران سلامتی شان هستند و بر اساس شنیده های خود، ترجیح می دهند که ریسکی اینچنینی نداشته باشند. این در حالیست که تشعشعات آنتن های موبایل از نوع امواج رادیویی و در است.

آیا آنتن های موبایل واقعاً مضر هستند؟

کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا و سازمان بهداشت جهانی پس از انجام آزمایشات مکرر اعلام کرده اند که هنوز خطرناک بودن آنها به اثبات نرسیده است.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) : «تحقیقات بسیاری در راستای خطرناک بودن امواج موبایل در دو دهه اخیر انجام شده است. تا کنون هیچ شواهدی مبنی بر آغاز یک بیماری به این علت گزارش نشده است.»

کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC) نیز : «تحقیقات نشان می دهند که سطح انرژی امواج مغناطیسی در محیط های عمومی بسیار پایین تر از حدی است که باعث افزایش گرمای قابل توجه و دمای بدن شود.»

با این حال، به علت عدم اطلاع رسانی صحیح، شهروندان هنوز هم دید چندان مناسبی نسبت به تشعشعات آنتن های مخابراتی ندارند و همین مسئله موجب گشته تا در کنار علاقه مند بودن به نسل های جدید شبکه، برای پذیرش آنتن های موبایل بر سر دو راهی قرار گیرند.

تصویری از نهان سازی سایت موبایل در ایلات متحده برای حفظ زیبایی شهری.

اما آیا مردم دیگر کشورها نیز چنین دغدغه هایی دارند؟ پاسخ به شکل کلی و ساده، مثبت است. در بیشتر کشورهای دیگر هم اپراتورهای مخابراتی برای نصب سایت های موبایل با مشکلات زیادی دست به گریبان هستند و حتی در بعضی مواقع، اقدام به استتار آنتن های BTS می کنند که البته بخشی از این موضوع نیز به حفظ زیبایی شهری بر می گردد.

اما آیا جدا از مردم، ادارات دولتی نیز در سایر کشورها نیز از گسترش شبکه جلوگیری به عمل می آورند؟ این بار پاسخ منفیست. گاهی اوقات در کشور ما، بدون توجه به نوع کارکرد فناوری های نوین، نظراتی داده می شود که از نظر فنی صحیح نیستند.

آیا استانداردهای جهانی و به روز را می خواهیم؟

اپراتورهای اول و دوم کشور ما اکنون بالاخره اجازه توسعه و نو سازی شبکه خود به نسل سوم، چهارم و بالاتر را پیدا کرده اند ولی با مشکلاتی هم برای نوسازی شبکه و ایجاد سایت های جدید موبایل دست به گریبان هستند که به ذکرشان پرداختیم.

بخش زیادی از مشکل اپراتورهای موبایل در کشور، مربوط به عدم آگاه سازی کاربران و شهروندان نسبت به میزان تشعشعات آنتن های مخابراتی است. به همین دلیل کاربران از یک سو اپراتورهای کشور را به علت وجود نقاط کور، شبکه 2G، کیفیت پایین شبکه 3G و 4G مورد انتقاد قرار می دهند ولی از طرفی مایل به نصب سایت های موبایل در نزدیکی محل زندگی خود نمی شوند.

چنین رویکردی طبیعتاً باعث تسریع روند توسعه تکنولوژی های جدید مخابراتی در کشورمان نخواهد شد. هر سه اپراتور اصلی کشور اکنون از استانداردهایی استفاده می کنند که در سراسر جهان مرسوم هستند. در صورتی که نسل جدید شبکه موبایل را می خواهیم، باید از «شنیده ها» دست کشیده و برای دست یافتن به «واقعیات»تلاش کنیم. در هفته های پیش رو، شما را با تشعشعات سایت های موبایل و استانداردهای آن بیشتر آشنا خواهیم کرد.

The post appeared first on .

مشکل آنتن دهی کشور از کجا سرچشمه می گیرد؟

اموجی ها از کجا آمده اند؟

اموجی ها از کجا آمده اند؟

اگر یک تلفن هوشمند داشته باشید و راه های ارتباطی تان با دنیای پیرامون را به وسیله اپلیکیشن های پیام رسان به روز رسانی کرده باشید، قطعا با اموجی ها آشنایی دارید و می دانید که این شکلک های کوچک چطور درون ارتباطات دیجیتال ما جای خوش کرده اند.

کمتر از یک دهه پیش، هیچکس اسمی از آن ها نشنیده بود اما حالا کافی است به تزئینات فروشی ها سر بزنید تا ببینید که انواع و اقسام این اموجی ها در ساختارهای عروسکی متفاوت ساخته شده اند و هر کس با اشتیاق برای خرید عروسک اموجی مورد علاقه اش اقدام می کند.

طرح آن ها روی پتوها، بالش ها، کیف های فانتزی و حتی لباس ها نیز دیده می شود. حقیقتا اموجی ها همه جا هستند. اما بگذارید از کنسرسیوم یونیکد که بارها و بارها اسم آن را در اخبار شنیده ای برای تان بگوییم تا متوجه شویم که اموجی ها واقعا از کجا آمده اند.

کنسرسیوم یونیکد، یک سازمان غیر انتفاعی است و اساسا مسئولیت اطمینان حاصل کردن از آنکه کامپیوترها بدون از دست دادن اطلاعات می توانند با یکدیگر صحبت کنند را دارد. استانداردسازی آن ها است که سبب می شود شخصی در روسیه پیامی را برای شخصی دیگر در انگلستان فرستاده و علی رغم تفاوت در الفباها، پیام سالم و بدون خطا به مقصد برسد.

بخشی از کار کنسرسیوم یونیکد آن است که حروف تمامی زبان ها را جمع آوری کرده و در اختیار قرار دهند تا در ساخت ابزارهای فناوری مورد استفاده قرار بگیرد. یونیکد در کاری که انجام می دهد فوق العاده پیشرفته و درجه یک است، به حدی که حتی آن ها زبان یونان باستان را هم در مجموعه خود دارند.

بنابراین، وقتی یونیکد شروع به کار کرد، آن ها به سراغ زبان های مختلف رفتند تا تک به تک آن ها را به مجموعه شان اضافه کنند. با این حال، وقتی به ژاپن رسیدند، متوجه مسئله ای شدند که کمتر کسی در غرب به آن توجه کرده بود.

در سال 1999، مهندسی ژاپنی که برای پلتفرم اینترنت موبایل i-mode شرکت NTT DoCoMo کار می کرد، ایده ای جالب داشت. شیگتاکا کوریتا مسئول طراحی بخشی از پیامرسان i-mode بود. به عنوان یکی از طرفداران مانگا، کوریتا به خوبی از بیان ساده احساسات به وسیله چهره ها آگاه بود و همین را به سرویس خود افزودند.

با الهام گرفتن از سمبل های پیش بینی آب و هوا، شکلک های محبوب ASCII و بیان حالت چهره همکاران و دوستانش، کوریتا یک مجموعه 172 تایی از اموجی ها را ساخت. هر کدام از این اموجی های 12 در 12 پیکسل بودند ولی خیلی زود در سیستم مکالمات ژاپنی ها محبوب شدند.

در همین حین، باقی مردم دنیا در حال استفاده از شکلک های نه چندان جذاب خودشان بودند.

جالب است بدانید که اموتیکون (واژه انگلیسی برای شکلک ها) از دو واژه Emotion و Icon پدید آمده در حالی که اموجی از ترکیب دو واژه ژاپنی e یا 絵 و moji یا 文字 به دست آمده. e در ژاپنی یعنی Picture و moji یعنی Character.

بنابراین، وقتی کنسرسیوم یونیکد به سراغ زبان ژاپنی رفت تا آن ها را به استانداردهای جهانی تبدیل کند، متوجه شدند نه تنها حروف، بلکه اموجی ها نیز حالا تبدیل به بخشی از مکالمات روزمره ژاپنی ها شده و بخشی از فرهنگ ارتباط آنلاین آن ها را شکل می دهد.

در همین حین بود که یونیکد با چالشی اساسی روبرو شد. آن ها می توانستند صرفا حرف های ژاپنی را به استاندارهای خود اضافه کنند که در این صورت همه افراد غیر ژاپنی در دریافت اموجی ها مشکل پیدا می کردند. یا راه حل بهتر این بود که اموجی ها را هم به استانداردها اضافه کنند.

در حقیقت، تصمیم گیری ساده نبود و بسیار اهمیت داشت که دست آخر قرار است چه کنند. از آنجایی که مردم بیشتر و بیشتر به گفتگوهای آنلاین روی می آوردند، وظیفه خطیری به دوش این کنسرسیوم بود تا مشخص کند چه فرم از برقراری ارتباطی می تواند جهانی شود.

با این حال اما سال ها طول کشید تا مردم اموجی ها را بشناسند، حتی بعد از اینکه یونیکد موفق به تصمیم گیری شد.

در حقیقت، هیچکس خارج از مرزهای ژاپن اصلا نمی دانست اموجی چیست، تا زمانی که آیفون آمد. میل بالای اپل به کسب بازار ژاپن منجر به پذیرش این اموجی ها و در نتیجه انقلابی در نحوه بیان احساسات به طریق این چهره های کوچک شد.

اپل به کیبورد موبایل های خود اموجی ها را اضافه کرد و نتیجه این شد که شخص دارنده آیفون می توانست پیامی پر از قلب و اموجی های خنده برای دوست خودش بفرستد و واکنش شخص مقابل این بود: «هی، چطور این کار را کردی؟»

عرضه آیفون، باعث شیوع ناگهانی اموجی ها در غرب شد. از آن زمان تاکنون، چهره اموجی ها بارها و بارها دستخوش تغییرات فراوان شده اند و هر از چند گاهی نیز تعداد جدیدی به آن ها اضافه می شود. حتی کاربرد بعضی از آن ها نیز به مرور زمان تغییر کرد. خودتان نگاه کنید، در طول روز چند بار و از چه تعداد اموجی استفاده می کنید تا پیام خود را واضح و مشخص به طرف مقابل برسانید.

بحث تفاوت فرهنگ ها نیز جالب است. برای مثال یکی از اموجی ها در شرق به مفهوم پیروزی است در صورتی که همان اموجی در غرب مفهوم عصبانی شدن را دارد. مسئله، وفاداری ژاپنی ها به مانگا بوده در حالی که غربی ها از فلسفه پشت این اموجی ها چیزی سر در نمی آورند.

پیشتر نه خبری از میوه ها و غذاها بود، نه تا این حد جنسیت اهمیت داشت. حالا می بینیم که کمپانی ها تقاضای افزودن اموجی های زنان در مشاغل مختلف را دارند و این مسئله نشان از اهمیت بسیار بالای اموجی ها در عصر کنونی ارتباطات آنلاین دارد.

اخیرا نیز شاهد تغییراتی در اموجی تفنگ بودیم. اپل و گوگل تصمیم گرفتند تا اموجی تفنگ آبپاش را جایگزین هفت تیر قدیمی کنند. و این تغییرات روز به روز بیشتر و بیشتر شده و نمی توانیم حدس بزنیم که سال آینده همین موقع، مجموعه اموجی های مان تا چه حد گسترش یافته است.

 

The post appeared first on .

اموجی ها از کجا آمده اند؟

اگر یک تلفن هوشمند داشته باشید و راه های ارتباطی تان با دنیای پیرامون را به وسیله اپلیکیشن های پیام رسان به روز رسانی کرده باشید، قطعا با اموجی ها آشنایی دارید و می دانید که این شکلک های کوچک چطور درون ارتباطات دیجیتال ما جای خوش کرده اند.

کمتر از یک دهه پیش، هیچکس اسمی از آن ها نشنیده بود اما حالا کافی است به تزئینات فروشی ها سر بزنید تا ببینید که انواع و اقسام این اموجی ها در ساختارهای عروسکی متفاوت ساخته شده اند و هر کس با اشتیاق برای خرید عروسک اموجی مورد علاقه اش اقدام می کند.

طرح آن ها روی پتوها، بالش ها، کیف های فانتزی و حتی لباس ها نیز دیده می شود. حقیقتا اموجی ها همه جا هستند. اما بگذارید از کنسرسیوم یونیکد که بارها و بارها اسم آن را در اخبار شنیده ای برای تان بگوییم تا متوجه شویم که اموجی ها واقعا از کجا آمده اند.

کنسرسیوم یونیکد، یک سازمان غیر انتفاعی است و اساسا مسئولیت اطمینان حاصل کردن از آنکه کامپیوترها بدون از دست دادن اطلاعات می توانند با یکدیگر صحبت کنند را دارد. استانداردسازی آن ها است که سبب می شود شخصی در روسیه پیامی را برای شخصی دیگر در انگلستان فرستاده و علی رغم تفاوت در الفباها، پیام سالم و بدون خطا به مقصد برسد.

بخشی از کار کنسرسیوم یونیکد آن است که حروف تمامی زبان ها را جمع آوری کرده و در اختیار قرار دهند تا در ساخت ابزارهای فناوری مورد استفاده قرار بگیرد. یونیکد در کاری که انجام می دهد فوق العاده پیشرفته و درجه یک است، به حدی که حتی آن ها زبان یونان باستان را هم در مجموعه خود دارند.

بنابراین، وقتی یونیکد شروع به کار کرد، آن ها به سراغ زبان های مختلف رفتند تا تک به تک آن ها را به مجموعه شان اضافه کنند. با این حال، وقتی به ژاپن رسیدند، متوجه مسئله ای شدند که کمتر کسی در غرب به آن توجه کرده بود.

در سال 1999، مهندسی ژاپنی که برای پلتفرم اینترنت موبایل i-mode شرکت NTT DoCoMo کار می کرد، ایده ای جالب داشت. شیگتاکا کوریتا مسئول طراحی بخشی از پیامرسان i-mode بود. به عنوان یکی از طرفداران مانگا، کوریتا به خوبی از بیان ساده احساسات به وسیله چهره ها آگاه بود و همین را به سرویس خود افزودند.

با الهام گرفتن از سمبل های پیش بینی آب و هوا، شکلک های محبوب ASCII و بیان حالت چهره همکاران و دوستانش، کوریتا یک مجموعه 172 تایی از اموجی ها را ساخت. هر کدام از این اموجی های 12 در 12 پیکسل بودند ولی خیلی زود در سیستم مکالمات ژاپنی ها محبوب شدند.

در همین حین، باقی مردم دنیا در حال استفاده از شکلک های نه چندان جذاب خودشان بودند.

جالب است بدانید که اموتیکون (واژه انگلیسی برای شکلک ها) از دو واژه Emotion و Icon پدید آمده در حالی که اموجی از ترکیب دو واژه ژاپنی e یا 絵 و moji یا 文字 به دست آمده. e در ژاپنی یعنی Picture و moji یعنی Character.

بنابراین، وقتی کنسرسیوم یونیکد به سراغ زبان ژاپنی رفت تا آن ها را به استانداردهای جهانی تبدیل کند، متوجه شدند نه تنها حروف، بلکه اموجی ها نیز حالا تبدیل به بخشی از مکالمات روزمره ژاپنی ها شده و بخشی از فرهنگ ارتباط آنلاین آن ها را شکل می دهد.

در همین حین بود که یونیکد با چالشی اساسی روبرو شد. آن ها می توانستند صرفا حرف های ژاپنی را به استاندارهای خود اضافه کنند که در این صورت همه افراد غیر ژاپنی در دریافت اموجی ها مشکل پیدا می کردند. یا راه حل بهتر این بود که اموجی ها را هم به استانداردها اضافه کنند.

در حقیقت، تصمیم گیری ساده نبود و بسیار اهمیت داشت که دست آخر قرار است چه کنند. از آنجایی که مردم بیشتر و بیشتر به گفتگوهای آنلاین روی می آوردند، وظیفه خطیری به دوش این کنسرسیوم بود تا مشخص کند چه فرم از برقراری ارتباطی می تواند جهانی شود.

با این حال اما سال ها طول کشید تا مردم اموجی ها را بشناسند، حتی بعد از اینکه یونیکد موفق به تصمیم گیری شد.

در حقیقت، هیچکس خارج از مرزهای ژاپن اصلا نمی دانست اموجی چیست، تا زمانی که آیفون آمد. میل بالای اپل به کسب بازار ژاپن منجر به پذیرش این اموجی ها و در نتیجه انقلابی در نحوه بیان احساسات به طریق این چهره های کوچک شد.

اپل به کیبورد موبایل های خود اموجی ها را اضافه کرد و نتیجه این شد که شخص دارنده آیفون می توانست پیامی پر از قلب و اموجی های خنده برای دوست خودش بفرستد و واکنش شخص مقابل این بود: «هی، چطور این کار را کردی؟»

عرضه آیفون، باعث شیوع ناگهانی اموجی ها در غرب شد. از آن زمان تاکنون، چهره اموجی ها بارها و بارها دستخوش تغییرات فراوان شده اند و هر از چند گاهی نیز تعداد جدیدی به آن ها اضافه می شود. حتی کاربرد بعضی از آن ها نیز به مرور زمان تغییر کرد. خودتان نگاه کنید، در طول روز چند بار و از چه تعداد اموجی استفاده می کنید تا پیام خود را واضح و مشخص به طرف مقابل برسانید.

بحث تفاوت فرهنگ ها نیز جالب است. برای مثال یکی از اموجی ها در شرق به مفهوم پیروزی است در صورتی که همان اموجی در غرب مفهوم عصبانی شدن را دارد. مسئله، وفاداری ژاپنی ها به مانگا بوده در حالی که غربی ها از فلسفه پشت این اموجی ها چیزی سر در نمی آورند.

پیشتر نه خبری از میوه ها و غذاها بود، نه تا این حد جنسیت اهمیت داشت. حالا می بینیم که کمپانی ها تقاضای افزودن اموجی های زنان در مشاغل مختلف را دارند و این مسئله نشان از اهمیت بسیار بالای اموجی ها در عصر کنونی ارتباطات آنلاین دارد.

اخیرا نیز شاهد تغییراتی در اموجی تفنگ بودیم. اپل و گوگل تصمیم گرفتند تا اموجی تفنگ آبپاش را جایگزین هفت تیر قدیمی کنند. و این تغییرات روز به روز بیشتر و بیشتر شده و نمی توانیم حدس بزنیم که سال آینده همین موقع، مجموعه اموجی های مان تا چه حد گسترش یافته است.

 

The post appeared first on .

اموجی ها از کجا آمده اند؟