Tagچرا کند؟

چرا اینتل ۱۵ میلیارد دلار در صنعت خودروهای هوشمند سرمایه گذاری می کند؟

چرا اینتل ۱۵ میلیارد دلار در صنعت خودروهای هوشمند سرمایه گذاری می کند؟

اینتل شرکتی است که بالاخره به این باور رسیده که هیچ شانسی در دنیای موبایل ندارد و از طرفی کسب و کار اصلی اش که مرتبط با کامپیوترهای شخصی است، با کاهش تقاضا رو به رو گشته و باید به فکر جایگزینی برای فروش به جای چیپ های کامپیوتری باشد تا بتواند در سال های آینده حاشیه سوددهی خود را بالا نگه دارد.

در روزهای گذشته، اینتل راهکارش را معرفی کرد و خبر داد که ، وارد این حوزه از کسب و کار می شود. در واقع اینتل دومین خرید بزرگ خود طی ۵۰ سال گذشته را انجام داد و شرکتی فعال در زمینه توسعه تکنولوژی خودروهای هوشمند را با رقمی ۱۵.۳ میلیارد دلاری خرید.

اوبر، آلفابت و سایر شرکت ها باور دارند که آینده متعلق به خودروهای هوشمند است و در این میان هدف اینتل نیز آن است که پُلی باشد برای تحقق یافتن ایده های شرکت های دیگر این حوزه. اینتل در سال های گذشته موفق شد تا سبب شود کامپیوترهایی به فروش برسند که استیکر «Intel Inside» بر روی آنها دیده می شد و حالا می خواهد همین کار را با خودروهای هوشمند تکرار کند؛ خودروهایی که احتمالاً  در آینده، سالانه میلیون ها واحد از آنها در سراسر جهان به فروش خواهد رسید.

روی کاغذ استراتژی اینتل صحیح و منطقی به نظر می رسد اما مشکل زمانی است که می بینیم شرکت مورد بحث سابقه چندان روشنی در خرید شرکت های کوچک تر نداشته و معمولاً در این راه با مشکل مواجه شده است.

از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۲، اینتل حدود ۴۰ شرکت را خرید. در واقع پیش و پس از . پس از آن اینتل به سراغ خرید شرکت های بزرگ تر رفت. برای مثال در سال ۲۰۱۰ کمپانی ارائه دهنده راهکار های امنیتی McAfee را با مبلغ ۷.۷ میلیارد دلار خریداری کرد که در ادامه صدها میلیون دلار از دارایی های خود را در تراز منفی قرار داد، هزاران کارمند خود را اخراج کرد و بسیاری از دارایی های دیگرش را نیز به فروش رساند.

در همان زمان، نقطه اصلی اتکای اینتل بازار کامپیوترهای شخصی و تجهیزات سرور بود. تحلیلگران و سرمایه گذاران تمام این اتفاقات را به یاد دارند و به همین دلیل است که پس از اعلام خبر یک خرید ۱۵ میلیارد دلاری، ارزش سهام اینتل ۲ درصد کاهش یافت.

همانگونه که ذکر شد، اینتل به هیچ وجه عملکردی موفق در زمینه خرید سایر شرکت ها از خود نشان نداده است. در دوره قبل و بعد از حباب دات-کام، اینتل میلیاردها دلار صرف خرید شرکت هایی نظیر Wind River و Dialogic کرد و به این صورت کوشید تا وارد دنیای تلفن های هوشمند شود، که موفقیتی در پی نداشت و طی کردن مسیر اشتباه باعث زیان ۶۰۰ میلیون دلاری اش شد. هرچند توانست در سال ۲۰۰۶ آنها را به همان قیمتی که خریده بود، به مارول بفروشد.

در سال ۲۰۱۰، اینتل واحد وایرلس Infineon را خریداری کرد که کار ساخت چیپ چند مدل اولیه آیفون را بر عهده داشت. اینتل برای خرید این واحد ۱.۴ میلیارد دلار هزینه کرد و قرار بود این استراتژی، عاملی باشد برای حضور قدرتمندش در بازار موبایل و برداشتن سهمی از آن.

چیزی نگذشته بود که اپل به سراغ رقیب اینتل،‌ یعنی کوالکام رفت و از چیپ های مودم این شرکت در موبایل هایش استفاده کرد. این در حالیست که اینتل در سال ۲۰۱۶ شانس آن را یافت که دوباره نقشی در تولید آیفون و چیپ های مودم آن داشته باشد.

برخی دیگر از خریدهای اینتل از همان ابتدا عجیب بودند. مانند مک آفی، که هیچ وقت کسی ربط نوع کسب و کارش را به هسته اصلی اینتل نفهمید. در بازه زمانی ۶ ساله، ارزش مک آفی نصف شد و در سال ۲۰۱۶ اینتل خبر داد که آن را با رقمی ۴.۲ میلیارد دلاری فروخته است.

با این حال اکنون «برایان کرانیچ» مدیر عامل اینتل باور دارد که داستان خرید یک شرکت فعال در توسعه فناوری خودروهای هوشمند،‌ کاملاً متفاوت از گذشته است. وی عنوان کرد سهام داران را قانع کرده که حالا بحث «داده های بصری» مطرح است و خودروهای هوشمند قادر به جمع آوری آنها هستند.

کرانیچ در این رابطه گفت: «انقلاب بزرگ بعدی مربوط به داده های بصری است. این خودروها توانایی دیدن دنیا را دارند. این مسئله حالا بسیار مهم است چرا که در سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ می خواهیم خودروهایی هوشمند و بی نیاز از راننده داشته باشیم. باید از حالا چنین پلتفرمی توسعه دهیم و با اعتماد بگوییم که می توانیم در آغاز به کار واقعی خودروهای بی راننده نقش تاثیرگذاری ایفا کنیم.»

در این میان کرانیچ در مدیریت خرید های اینتل چندان هم ناتوان نبوده است و خودش ادعا می کند که پیش از فروش مک آفی موفق بوده تا آن را به سودآوری برساند.

نکته مهم اینجاست که اینتل در سال های اخیر تلاش داشته تا محدوده ای را برای فعالیت پیدا کند تا در ادامه کم کم اتکای خود به بازار پردازنده و کامپیوترهای شخصی را کاهش دهد و به نظر می رسد در این راه دست به هر کاری می زند و همین مسئله تا حدی باعث نگرانی سهام داران شده است.

همین مسئله سبب گشته تا اخیراً سرمایه گذاری هایی در زمینه پهپادها، واقعیت مجازی و همچنین اینترنت اشیا داشته باشد، هرچند که سرمایه گذاری ۱۵ میلیارد دلاری اش در زمینه توسعه فناوری مورد نیاز برای خودروهای هوشمند، بزرگترین قماری است که اینتل در سال های اخیر وارد آن شده است.

The post appeared first on .

چرا اینتل ۱۵ میلیارد دلار در صنعت خودروهای هوشمند سرمایه گذاری می کند؟

چرا سفرهای فضایی به بینایی انسان آسیب وارد می کند؟

چرا سفرهای فضایی به بینایی انسان آسیب وارد می کند؟

فضانوردانی که پس از یک سفر طولانی به زمین باز می گردند، دچار مشکل نزدیک بینی غیر قابل درمانی می شوند. دانشمندان حالا متوجه دلیل آن شده اند اما فعلا راه حلی برای درمانش پیدا نشده.

پژوهشگران واحد پزشکی دانشگاه میامی میلر می گویند که مشکل مربوط به تغییر میزان مایع مغزی نخاعی است که پیرامون مغز و نخاع قرار می گیرد. قرار گرفتن طولانی مدت در جاذبه صفر سبب می شود تا این مایع در ناحیه ای جمع شده و منجر به پهن شدن تخم چشم گردد. همین موضوع در نهایت مقدمات نزدیک بینی را فراهم می آورد.

جمع شدن مایع مغزی نخاعی همچنین باعث بیرون زدگی اعصاب بینایی نیز می شود که اتفاق خوشایندی نیست، چرا که اعصاب بینایی، سیگنال ها را از شبکیه به مغز می فرستند.

بارها و بارها طی سال های اخیر، فضانوردان گزارش داده اند که پس از سفرهای طولانی شان، وقتی به زمین باز می گردند، دچار تار بینی می شوند و به مانند گذشته نمی توانند همه چیز را شفاف ببینند.

نوام آلپرین، نویسنده این پژوهش نوشته: «در ابتدا هیچکس نمی دانست چه باید بگوید و تا سال 2010 مدام نگرانی ها افزایش می یافت چون مشخص می شد که تغییرات ساختاری شدیدی برای بعضی فضانوردها شکل می گیرد که غیر قابل بازگشت به حالت اول هستند.»

این سندروم که اختلال بینایی فشار داخل جمجمه (VIIP) نام دارد، در میان تقریبا دو سوم همه فضانوردانی که طولانی مدت در ایستگاه بین المللی فضایی حاضر بودند مشاهده شده است.

پیش از این پژوهش، دانشمندان تصور می کردند که دلیل کاهش بینایی مرتبط با تجمع خون و لنف در قسمت فوقانی بدن حین قرارگیری در شرایط جاذبه صفر است. اما پژوهش جدید دلیل آن را تجمع مایل مغزی نخاعی می داند.

روی زمین، سیستم مایع مغزی نخاعی می تواند تغییرات ناگهانی را تا حدودی تحمل کند تا فشاری به اعصاب وارد نشود. برای مثال، زمانی که به یک باره و سریع از حالت درازکش بلند می شوید و می ایستید را در نظر بگیرید. مایع مغزی نخاعی در این شرایط تغییر ناگهانی فشار می تواند مغز را محافظت کند اما در جاذبه صفر و زمانی که هیچ فشاری وجود ندارد، سیستم دچار گنگی می شود.

اسکن مغزی فضانوردها پیش و پس از سفر فضایی شان، پهن شدن تخم چشم و برجسته شدن اعصاب منتهی به چشم را نمایش می دهد. تجمع مایع مغزی نخاعی در اطراف اعصاب چشم و قسمت هایی که تیم مایع در آن تولید می شود، بین فضانوردانی که بیشترین زمان سفر را داشته اند بیشتر هم بوده است.

با توجه به این اطلاعات جدید، دانشمندان حالا باید راه حلی برای این مشکل، پیش از اینکه رخ دهد بیاندیشند. البته، شاید با استفاده از جراحی لیزری چشم نیز بتوان مسئله را درمان کرد اما پیشگیری از وقوع آن بسیار موثرتر از درمانش خواهد بود.

The post appeared first on .

چرا سفرهای فضایی به بینایی انسان آسیب وارد می کند؟

چرا سامسونگ هنوز از حافظه ۸ گیگابایتی در موبایل های اقتصادی اش استفاده می کند؟

چرا سامسونگ هنوز از حافظه ۸ گیگابایتی در موبایل های اقتصادی اش استفاده می کند؟

در ابتدای همین هفته بود که سامسونگ از تلفن هوشمند Galaxy J2، نسخه ۲۰۱۶ پرده برداشت. موبایلی که اتفاقاً برای اولین بار ویژگی خاص و نوی «تابش هوشمند» را به سبد کالای محصولات سامسونگ اضافه می کرد؛ نواری از LED که دور لنز دوربین قرار می گیرد و کاربردهای مختلفی را در اختیار کاربر قرار می دهد.

Galaxy J2 یک موبایل اقتصادی است و نباید از آن انتظار زیادی داشت. اما از طرفی، «۲۰۱۶» را هم در نام خود یدک می کشد و در چنین شرایطی، این سوال پیش می آید که سامسونگ چرا باید در سال ۲۰۱۶ همچنان موبایلی تولید کند که برخی از محدودیت های آن برای کاربر پلتفرم اندروید، آزار دهنده باشند. یکی از نویسندگان وب سایت «» که از زمان معرفی، این موبایل را در اختیار داشته، از فضای داخلی اندک آن اظهار ناراحتی کرده و می گوید که همین مسئله، تجربه کاربری وی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

اگر با این تلفن هوشمند کار کنید، در همان روز اول و به سرعت با پیام «حافظه دستگاه در حال پر شدن است» رو به رو خواهید شد و این مشکل، شما را مجبور خواهد کرد تا به سراغ استفاده از یک کارت حافظه جانبی رفته و وقت تان را صرف جا به جایی اپلیکیشن های نصب شده در آن کنید.

موبایل مورد نظر که برای اولین بار ویژگی جدید Smart Glow را با خود به همراه آورده، تنها ۸ گیگابایت فضای داخلی دارد. این در حالیست که روکش نرم افزاری سامسونگ برای اندروید به حدی سنگین است که حتی در موبایل های ۱۶ گیگابایتی هم به طور معمول کمتر از ۱۰ گیگابایت در اختیار کاربر قرار می گیرد و گلکسی J2 نسخه ۲۰۱۶ نیز در همان ابتدای کار حافظه ای حدود ۴ گیگابایت در اختیار کاربرش قرار می دهد.

همکاری سامسونگ با مایکروسافت نیز به معنای آن است که به شکل پیش فرض باید اپلیکیشن هایی نظیر اسکایپ، Word و سایر سرویس ها را در موبایل خود مشاهده کنید و البته که هنوز هم نمی توان اپلیکیشنی را روی حافظه جانبی نصب کرد و از کارکرد مطلوب آن اطمینان حاصل نمود. این در حالیست که اندروید مارشملو، ویژگی حافظه تطبیقی را با خود به ارمغان آورده بود ولی سامسونگ تصمیم گرفت که این قابلیت، مناسب کاربران نیست و آن را در محصولاتش ارائه نداد.

پس از چند روز استفاده‌ی ساده از گلکسی J2، با حدود ۵۰۰ مگابایت حافظه داخلی در دسترس مواجه خواهید شد و باید از این فضا برای نصب اپ یا بازی های مورد علاقه تان بهره گیرید. همین مسئله موجب می شود تا گلکسی تازه ی سامسونگ، صرفاً برای مرور تصاویر اینستاگرام و یا پیام دهی در فیسبوک یا واتس اپ مناسب باشد.

بدیهی است که سامسونگ تلاش می کند با شرکت های چینی رقابت کرده و موبایل هایی ارزان قیمت ارائه دهد، اما نکته اینجاست که برای انجام همین کار، کاربر خود را با امکانات محدود و منسوخ شده دست به گریبان می کند. چیپ های حافظه به طور کلی قیمت بسیار اندکی دارند و این در حالیست که سامسونگ به شکل خانگی چیپ های حافظه اش را تولید می کند.

حال تصور کنید که استفاده از چیپ های دست کم ۱۶ گیگابایت و فعال کردن حافظه تطبیقی در اندروید مارشملو، چه هزینه کمی برای کره ای ها دارد. با این حال، کاربران موبایل های اقتصادی سامسونگ همچنان باید تجربه کاربری ناقصی را به علت داشتن حافظه داخلی اندک تجربه کنند.

The post appeared first on .

چرا سامسونگ هنوز از حافظه ۸ گیگابایتی در موبایل های اقتصادی اش استفاده می کند؟

در ابتدای همین هفته بود که سامسونگ از تلفن هوشمند Galaxy J2، نسخه ۲۰۱۶ پرده برداشت. موبایلی که اتفاقاً برای اولین بار ویژگی خاص و نوی «تابش هوشمند» را به سبد کالای محصولات سامسونگ اضافه می کرد؛ نواری از LED که دور لنز دوربین قرار می گیرد و کاربردهای مختلفی را در اختیار کاربر قرار می دهد.

Galaxy J2 یک موبایل اقتصادی است و نباید از آن انتظار زیادی داشت. اما از طرفی، «۲۰۱۶» را هم در نام خود یدک می کشد و در چنین شرایطی، این سوال پیش می آید که سامسونگ چرا باید در سال ۲۰۱۶ همچنان موبایلی تولید کند که برخی از محدودیت های آن برای کاربر پلتفرم اندروید، آزار دهنده باشند. یکی از نویسندگان وب سایت «» که از زمان معرفی، این موبایل را در اختیار داشته، از فضای داخلی اندک آن اظهار ناراحتی کرده و می گوید که همین مسئله، تجربه کاربری وی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

اگر با این تلفن هوشمند کار کنید، در همان روز اول و به سرعت با پیام «حافظه دستگاه در حال پر شدن است» رو به رو خواهید شد و این مشکل، شما را مجبور خواهد کرد تا به سراغ استفاده از یک کارت حافظه جانبی رفته و وقت تان را صرف جا به جایی اپلیکیشن های نصب شده در آن کنید.

موبایل مورد نظر که برای اولین بار ویژگی جدید Smart Glow را با خود به همراه آورده، تنها ۸ گیگابایت فضای داخلی دارد. این در حالیست که روکش نرم افزاری سامسونگ برای اندروید به حدی سنگین است که حتی در موبایل های ۱۶ گیگابایتی هم به طور معمول کمتر از ۱۰ گیگابایت در اختیار کاربر قرار می گیرد و گلکسی J2 نسخه ۲۰۱۶ نیز در همان ابتدای کار حافظه ای حدود ۴ گیگابایت در اختیار کاربرش قرار می دهد.

همکاری سامسونگ با مایکروسافت نیز به معنای آن است که به شکل پیش فرض باید اپلیکیشن هایی نظیر اسکایپ، Word و سایر سرویس ها را در موبایل خود مشاهده کنید و البته که هنوز هم نمی توان اپلیکیشنی را روی حافظه جانبی نصب کرد و از کارکرد مطلوب آن اطمینان حاصل نمود. این در حالیست که اندروید مارشملو، ویژگی حافظه تطبیقی را با خود به ارمغان آورده بود ولی سامسونگ تصمیم گرفت که این قابلیت، مناسب کاربران نیست و آن را در محصولاتش ارائه نداد.

پس از چند روز استفاده‌ی ساده از گلکسی J2، با حدود ۵۰۰ مگابایت حافظه داخلی در دسترس مواجه خواهید شد و باید از این فضا برای نصب اپ یا بازی های مورد علاقه تان بهره گیرید. همین مسئله موجب می شود تا گلکسی تازه ی سامسونگ، صرفاً برای مرور تصاویر اینستاگرام و یا پیام دهی در فیسبوک یا واتس اپ مناسب باشد.

بدیهی است که سامسونگ تلاش می کند با شرکت های چینی رقابت کرده و موبایل هایی ارزان قیمت ارائه دهد، اما نکته اینجاست که برای انجام همین کار، کاربر خود را با امکانات محدود و منسوخ شده دست به گریبان می کند. چیپ های حافظه به طور کلی قیمت بسیار اندکی دارند و این در حالیست که سامسونگ به شکل خانگی چیپ های حافظه اش را تولید می کند.

حال تصور کنید که استفاده از چیپ های دست کم ۱۶ گیگابایت و فعال کردن حافظه تطبیقی در اندروید مارشملو، چه هزینه کمی برای کره ای ها دارد. با این حال، کاربران موبایل های اقتصادی سامسونگ همچنان باید تجربه کاربری ناقصی را به علت داشتن حافظه داخلی اندک تجربه کنند.

The post appeared first on .

چرا سامسونگ هنوز از حافظه ۸ گیگابایتی در موبایل های اقتصادی اش استفاده می کند؟

چرا Remedy بازی های خود را تنها برای مایکروسافت منتشر می کند؟

چرا Remedy بازی های خود را تنها برای مایکروسافت منتشر می کند؟

عنوان “Quantum Break” اوایل فروردین بر روی Xbox One و PC منتشر شد و با وجود برخی مسائل فنی، می توان این اثر را بزرگترین IP جدید مایکروسافت در نسل هشتم دانست. اگر فلش بکی به گذشته بزنیم، نسل قبل Remedy Entertainment با عنوان Alan Wake نیز کار مشابهی با Xbox360 انجام داده بود.

نکته جالب در مورد Remedy Entertainment این است که این استودیو، زیرمجموعه شرکت مایکروسافت نیست و حتی می تواند آثار خود را برای PS4 نیز منتشر کند. اما سوالی که پیش می آید این است که دلیل این رابطه نزدیک و تنگاتنگ بین مایکروسافت و رمدی چیست؟

بتازگی “توماس پوها” از استودیو رمدی، مصاحبه ای را  داشته است و محور اصلی مصاحبه رابطه بین مایکروسافت و رمدی در سالیان اخیر است.

آقای پوها (Thomas Puha) در رابطه با این رابطه نزدیک گفت:

“ما یک رابطه طولانی را با مایکروسافت داریم. رمدی یک شرکت مستقل است اما حدود 10 سال است که با مایکروسافت همکاری می کند. مانند هر رابطه دیگری، بین مایکروسافت و رمدی نیز فراز و نشیب هایی بوده است اما نقطه قوت اصلی این رابطه، شناخت درست دو طرف از یکدیگر است. مایکروسافت یک بازی رمدی-استایل می خواهد! آنها بازی های داستان محور با سطح کیفی بالایی را از ما می خواهند. آنها دوست دارند که تمرکز ما بر روی بخش داستان باشد و این از دید من بسیار عالی است چون داستان، بخشی مهم در روال کاری ما است”

ایشان ادامه داد:

“شما به بازاریابی کوانتوم بریک دقت کنید، تعداد بسیار زیادی تبلیغات تلویزیونی و چاپی، تعداد بالایی تریلر و چندین شکل دیگر از تبلیغات مدرن، این تمام کاری است که یک ناشر می تواند برای بازی شما انجام دهد و مایکروسافت نیز به واقع چنین کاری را برای ما انجام داد. این بسیار عالی است! مایکروسافت ساعت ها و روزهای فراوانی را به کوانتوم بریک اختصاص داد و رویدادهای مختلفی را برای آن برگزار کرد، زیرا می دانستند کوانتوم بریک یک اثر عالی است و توسط رمدی ساخته می شود!”

لازم بذکر است هنوز پروژه آینده شرکت رمدی، معرفی نشده است اما می توان پیشبینی کرد همکاری مایکروسافت و رمدی ادامه دارد باشد و پروژه بعدی این شرکت باز هم در انحصار پلتفرم های مایکروسافت قرار گیرد.

چرا Remedy بازی های خود را تنها برای مایکروسافت منتشر می کند؟

(image)

عنوان “Quantum Break” اوایل فروردین بر روی Xbox One و PC منتشر شد و با وجود برخی مسائل فنی، می توان این اثر را بزرگترین IP جدید مایکروسافت در نسل هشتم دانست. اگر فلش بکی به گذشته بزنیم، نسل قبل Remedy Entertainment با عنوان Alan Wake نیز کار مشابهی با Xbox360 انجام داده بود.

نکته جالب در مورد Remedy Entertainment این است که این استودیو، زیرمجموعه شرکت مایکروسافت نیست و حتی می تواند آثار خود را برای PS4 نیز منتشر کند. اما سوالی که پیش می آید این است که دلیل این رابطه نزدیک و تنگاتنگ بین مایکروسافت و رمدی چیست؟

بتازگی “توماس پوها” از استودیو رمدی، مصاحبه ای را  داشته است و محور اصلی مصاحبه رابطه بین مایکروسافت و رمدی در سالیان اخیر است.

آقای پوها (Thomas Puha) در رابطه با این رابطه نزدیک گفت:

“ما یک رابطه طولانی را با مایکروسافت داریم. رمدی یک شرکت مستقل است اما حدود 10 سال است که با مایکروسافت همکاری می کند. مانند هر رابطه دیگری، بین مایکروسافت و رمدی نیز فراز و نشیب هایی بوده است اما نقطه قوت اصلی این رابطه، شناخت درست دو طرف از یکدیگر است. مایکروسافت یک بازی رمدی-استایل می خواهد! آنها بازی های داستان محور با سطح کیفی بالایی را از ما می خواهند. آنها دوست دارند که تمرکز ما بر روی بخش داستان باشد و این از دید من بسیار عالی است چون داستان، بخشی مهم در روال کاری ما است”

ایشان ادامه داد:

“شما به بازاریابی کوانتوم بریک دقت کنید، تعداد بسیار زیادی تبلیغات تلویزیونی و چاپی، تعداد بالایی تریلر و چندین شکل دیگر از تبلیغات مدرن، این تمام کاری است که یک ناشر می تواند برای بازی شما انجام دهد و مایکروسافت نیز به واقع چنین کاری را برای ما انجام داد. این بسیار عالی است! مایکروسافت ساعت ها و روزهای فراوانی را به کوانتوم بریک اختصاص داد و رویدادهای مختلفی را برای آن برگزار کرد، زیرا می دانستند کوانتوم بریک یک اثر عالی است و توسط رمدی ساخته می شود!”

لازم بذکر است هنوز پروژه آینده شرکت رمدی، معرفی نشده است اما می توان پیشبینی کرد همکاری مایکروسافت و رمدی ادامه دارد باشد و پروژه بعدی این شرکت باز هم در انحصار پلتفرم های مایکروسافت قرار گیرد.

چرا Remedy بازی های خود را تنها برای مایکروسافت منتشر می کند؟