بازی های ویدیویی به رشد مهارت های نظامی کمک می کنند
مباحث بررسی و تحقیق درباره تاثیر گذاری بازی های ویدیویی روی توانایی های شناختی انسان به سرانجام رسید. معلوم شد گیمر ها سریع تر و قاطع تر هستند. به عبارتی نتیجه حاصل شده مدعی است کسانی که بیشتر به تجربه بازی های ویدیویی می پردازند از سرعت عمل بهتر، تصمیمات قوی تر و قطعیت نظر بالاتری برخوردار هستند.
به موجب این مسئله نیروهای ارتشی تصمیم دارند به آزمایش و استفاده از واقعیت مجازی برای تربیت سربازان بپردازند. در حالی که تا کنون تصور می کردید انجام بازی های کامپیوتری جنگی و تجربه شرایط مختلف تاثیری روی عملکرد شما در دنیای واقعی ندارد، تحقیقات اخیر نشان می دهد کاملا در اشتباه به سر می بردید.
دکتر Ray Perez (رای پرز) مدیر بخش علوم شناختی و یادگیری مرکز تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده امریکا، در گفتگویی با وب سایت نظامی Task & Purpose می گوید: «ما به داده های موثق و دقیقی دست یافته ایم که نشان می دهد تجربه بازی های ویدیویی در واقع منجر به افزایش توانایی های شناختی و قابلیت های دیداری فرد می شود.»
«گیمر ها در مقایسه با کسانی که تجربه گیمینگ ندارد، با فاصله زیادی از توانایی هایی چون دقت دیداری و همینطور حفظ نکات و جزئیات محیط بهتر برخوردار هستند. آنها می توانند اطلاعات را بسیار سریع تر از دیگران در ذهن خود پردازش کنند.» حال با این شرایط همه نگاه ها معطوف به واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می شود.
پرز می گوید تیم فعال مرکز تحقیقاتی نظامی در حال حاضر مراحل آزمایشی فضای واقعیت مجازی را در دست بررسی دارد. وی امیدوار است به زودی به نتایج مهمی در زمینه رشد توانایی های سربازان با اتکا بر تجربیات بازی های ویدیویی در محیط واقعیت مجازی دست یابند.
دکتر Lawrence Schutte (لاورنس شوته) مدیر اکتشافات مرکز تحقیقات نیروی دریایی معتقد است: «نیروهای نظامی و ارتشی این روزها دوران کودکی خود را با کامپیوتر های خانگی، بازی های ویدیویی، دستگاه های آرکید و هدست های مشابه واقعیت مجازی سپری کرده اند. ورود به دنیای نظامی و دسترسی به امکانات کامپیوتری در کشتی ها، نیازی منطقی به نظر می رسد.»
با توجه به اینکه بازی های رایانه ای به افزایش سرعت و بهره وری فرد کمک می کند و رجوع به گفته های پرز و مرکز تحقیقاتی نیروی دریایی امریکا، باید بپرسیم آیا ظرفیت و مهارت آنها را نیز می توان با این روش پرورش داد؟
در دنیای عام معمولا سرعت مخالف کیفیت است؛ به عبارتی در ذات انسانی، وقتی فردی توانایی انجام فعالیتی را با سرعتی بالاتر دارد، احتمال بروز خطا به تبع آن افزایش پیدا خواهد کرد؛ به این رخداد تناسب سرعت-دقت می گویند. هرچند بازیکنان بازی های ویدیویی معمولا حساس و تاثیر پذیر به این مسئله نیستند.
پرز معتقد است: «سرعت عملکرد و واکنش های بازیکنان افزایش خواهد یافت، اما امکان بروز خطا زیاد نمی شود.» مرکز تحقیقات نیروی دریایی امریکا همچنان برنامه های متعددی را پیرامون تحلیل و آزمایش بستر بازی های ویدیویی در دستور کار دارد، و محققین این سازمان در تلاش هستند بازی های کامپیوتری را به وسیله ای برای شکل دهی شخصیت و مهارت سربازان و نیروهای نظامی تبدیل کنند.
«وقتی مردم به واقعیت مجازی فکر می کنند، احتمالا فعالیت های تونی استارک، مرد آهنی جلوش چشمانشان تداعی خواهد شد؛ او دست ها را بالا برده و با اجزای مجازی به نمایش در آمده در مقابلش تعامل برقرار می کند. شاید چنین امکاناتی در حال حاضر فانتزی و رویایی به نظر برسند، اما محققین و مهندسین نیروی دریایی به سختی در تلاش هستند تا چنین توانایی هایی را فراهم کنند.»
مرکز تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر مشغول جمع آوری و توسعه بازی های ویدیویی زیادی جهت تمرین و آزمایش سلامت نیروهای سرباز است که به دو بخش اساسی کنترل صدمه و افزایش مهارت های مداوا تقسیم می شود. پرز می گوید: «یکی از مزیت های بسیار بزرگ شبیه سازی های کامپیوتری این است که می توان پشت نمایشگر یک رایانه نشست و سناریو های بسیار متعدد و دور از ذهنی را تجربه کرد.»
اما قطعا فواید بیشتری در رابطه با استفاده از شبیه سازها وجود دارد. در چنین شرایطی هزینه ها کاسته شده، تمرینات اساسی دیگر خطرناک نخواهد بود و همینطور می توان مهارت های خاصی را مورد نظر قرار داد. تنها چیزی که هرگز نمی توان به طور تمام و کمال شبیه سازی کرد برخی از تجهیزات و وسایل نظامی است.
پرز تصور می کند: «وقتی درباره شبیه سازی صحبت می کنیم، در واقع از مراحل مختلف غرق شدن در دنیای مجازی سخن می گوییم. مغز انسان به سادگی نمی تواند مرز بین واقعیت و رویا را تشخیص دهد، اگر به اندازه کافی غرق دنیای واقعیت مجازی شویم و سربازان تصور کنند در نبرد دنیای واقعی قرار دارند، مغز و بدن انسان تصور می کند در شرایط واقعیت قرار دارد.»
«متاسفانه فعلا نتوانستیم به پتانسیل واقعی قدرت و توانایی های واقعیت مجازی دست یابیم و هنوز با مشکل چاشنی کیفیت و واقع گرایی مشکل داریم. همواره این باور وجود دارد که هرچه تجربه شبیه سازی به واقعیت نزدیک تر باشد، تاثیر بیشتری روی مخاطب خواهد گذاشت؛ اگرچه تحقیقات چنین مسئله ای را تایید نمی کند، اما ذات انسان به فضای واقعی تر میل داشته و یادگیری در محیطی که مصنوعی جلوه می کند دشوار خواهد بود.»
به علت پیچیدگی و گین کنندگی بالای شبیه سازی های واقع گرایانه، نیروهای جدید معمولا توانایی فهم چگونگی انجام ماموریت های خود را ندارند، چرا که آنها تلاش می کنند همه چیز را یک جا در ذهن خود بیاموزند. به جای جزء بینی و دقت برای یافت سر نخ در ماموریت های مهم، صرفا خود سر نخ را از دست داده و دچار حواس پرتی می شوند، چرا که مغز بیش از حد مورد تحریک و تطمیع قرار گرفته است. تازه کار ها ممکن است ساعت ها مشغول تمرین و شبیه سازی باشند اما هیچ چیز یاد نگیرند.
«اگر یک نیروی کار کشته و با تجربه را وارد شرایطی پیچیده و غنی کنید، او به خوبی می داند برای کسب اطلاعات و یادگیری بیشتر به چه نکاتی توجه کند. مسلما حواس او به سر نخ های غیر مرتبط و اطلاعات نا مربوط پرت نخواهد شد. درست بر عکس تازه وارد ها. او هیچ تجربه ای از محیط نداشته و تلاش می کند همه نکات و اطلاعات را با هم به خاطر بسپارد.»
بر اساس گفته های پرز، تمرینات و آموزش های نظامی حتی در دنیای واقعیت مجازی باید از بخش های اولیه و پایه آغاز شده و به مرور زمان رشد کند. مرکز تحقیقات نیروی دریایی امریکا به شدت تلاش دارد طی سال های آینده تعادل بسیار مناسبی در زمینه تجربیات مختلف سربازان برقرار گند. «واقعیت مجازی فوق العاده است. آنچه که درباره ی آن نمی دانیم، چگونگی دقیق تسهیل یادگیری است.»
The post appeared first on .
بازی های ویدیویی به رشد مهارت های نظامی کمک می کنند
مباحث بررسی و تحقیق درباره تاثیر گذاری بازی های ویدیویی روی توانایی های شناختی انسان به سرانجام رسید. معلوم شد گیمر ها سریع تر و قاطع تر هستند. به عبارتی نتیجه حاصل شده مدعی است کسانی که بیشتر به تجربه بازی های ویدیویی می پردازند از سرعت عمل بهتر، تصمیمات قوی تر و قطعیت نظر بالاتری برخوردار هستند.
به موجب این مسئله نیروهای ارتشی تصمیم دارند به آزمایش و استفاده از واقعیت مجازی برای تربیت سربازان بپردازند. در حالی که تا کنون تصور می کردید انجام بازی های کامپیوتری جنگی و تجربه شرایط مختلف تاثیری روی عملکرد شما در دنیای واقعی ندارد، تحقیقات اخیر نشان می دهد کاملا در اشتباه به سر می بردید.
دکتر Ray Perez (رای پرز) مدیر بخش علوم شناختی و یادگیری مرکز تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده امریکا، در گفتگویی با وب سایت نظامی Task & Purpose می گوید: «ما به داده های موثق و دقیقی دست یافته ایم که نشان می دهد تجربه بازی های ویدیویی در واقع منجر به افزایش توانایی های شناختی و قابلیت های دیداری فرد می شود.»
«گیمر ها در مقایسه با کسانی که تجربه گیمینگ ندارد، با فاصله زیادی از توانایی هایی چون دقت دیداری و همینطور حفظ نکات و جزئیات محیط بهتر برخوردار هستند. آنها می توانند اطلاعات را بسیار سریع تر از دیگران در ذهن خود پردازش کنند.» حال با این شرایط همه نگاه ها معطوف به واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می شود.
پرز می گوید تیم فعال مرکز تحقیقاتی نظامی در حال حاضر مراحل آزمایشی فضای واقعیت مجازی را در دست بررسی دارد. وی امیدوار است به زودی به نتایج مهمی در زمینه رشد توانایی های سربازان با اتکا بر تجربیات بازی های ویدیویی در محیط واقعیت مجازی دست یابند.
دکتر Lawrence Schutte (لاورنس شوته) مدیر اکتشافات مرکز تحقیقات نیروی دریایی معتقد است: «نیروهای نظامی و ارتشی این روزها دوران کودکی خود را با کامپیوتر های خانگی، بازی های ویدیویی، دستگاه های آرکید و هدست های مشابه واقعیت مجازی سپری کرده اند. ورود به دنیای نظامی و دسترسی به امکانات کامپیوتری در کشتی ها، نیازی منطقی به نظر می رسد.»
با توجه به اینکه بازی های رایانه ای به افزایش سرعت و بهره وری فرد کمک می کند و رجوع به گفته های پرز و مرکز تحقیقاتی نیروی دریایی امریکا، باید بپرسیم آیا ظرفیت و مهارت آنها را نیز می توان با این روش پرورش داد؟
در دنیای عام معمولا سرعت مخالف کیفیت است؛ به عبارتی در ذات انسانی، وقتی فردی توانایی انجام فعالیتی را با سرعتی بالاتر دارد، احتمال بروز خطا به تبع آن افزایش پیدا خواهد کرد؛ به این رخداد تناسب سرعت-دقت می گویند. هرچند بازیکنان بازی های ویدیویی معمولا حساس و تاثیر پذیر به این مسئله نیستند.
پرز معتقد است: «سرعت عملکرد و واکنش های بازیکنان افزایش خواهد یافت، اما امکان بروز خطا زیاد نمی شود.» مرکز تحقیقات نیروی دریایی امریکا همچنان برنامه های متعددی را پیرامون تحلیل و آزمایش بستر بازی های ویدیویی در دستور کار دارد، و محققین این سازمان در تلاش هستند بازی های کامپیوتری را به وسیله ای برای شکل دهی شخصیت و مهارت سربازان و نیروهای نظامی تبدیل کنند.
«وقتی مردم به واقعیت مجازی فکر می کنند، احتمالا فعالیت های تونی استارک، مرد آهنی جلوش چشمانشان تداعی خواهد شد؛ او دست ها را بالا برده و با اجزای مجازی به نمایش در آمده در مقابلش تعامل برقرار می کند. شاید چنین امکاناتی در حال حاضر فانتزی و رویایی به نظر برسند، اما محققین و مهندسین نیروی دریایی به سختی در تلاش هستند تا چنین توانایی هایی را فراهم کنند.»
مرکز تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر مشغول جمع آوری و توسعه بازی های ویدیویی زیادی جهت تمرین و آزمایش سلامت نیروهای سرباز است که به دو بخش اساسی کنترل صدمه و افزایش مهارت های مداوا تقسیم می شود. پرز می گوید: «یکی از مزیت های بسیار بزرگ شبیه سازی های کامپیوتری این است که می توان پشت نمایشگر یک رایانه نشست و سناریو های بسیار متعدد و دور از ذهنی را تجربه کرد.»
اما قطعا فواید بیشتری در رابطه با استفاده از شبیه سازها وجود دارد. در چنین شرایطی هزینه ها کاسته شده، تمرینات اساسی دیگر خطرناک نخواهد بود و همینطور می توان مهارت های خاصی را مورد نظر قرار داد. تنها چیزی که هرگز نمی توان به طور تمام و کمال شبیه سازی کرد برخی از تجهیزات و وسایل نظامی است.
پرز تصور می کند: «وقتی درباره شبیه سازی صحبت می کنیم، در واقع از مراحل مختلف غرق شدن در دنیای مجازی سخن می گوییم. مغز انسان به سادگی نمی تواند مرز بین واقعیت و رویا را تشخیص دهد، اگر به اندازه کافی غرق دنیای واقعیت مجازی شویم و سربازان تصور کنند در نبرد دنیای واقعی قرار دارند، مغز و بدن انسان تصور می کند در شرایط واقعیت قرار دارد.»
«متاسفانه فعلا نتوانستیم به پتانسیل واقعی قدرت و توانایی های واقعیت مجازی دست یابیم و هنوز با مشکل چاشنی کیفیت و واقع گرایی مشکل داریم. همواره این باور وجود دارد که هرچه تجربه شبیه سازی به واقعیت نزدیک تر باشد، تاثیر بیشتری روی مخاطب خواهد گذاشت؛ اگرچه تحقیقات چنین مسئله ای را تایید نمی کند، اما ذات انسان به فضای واقعی تر میل داشته و یادگیری در محیطی که مصنوعی جلوه می کند دشوار خواهد بود.»
به علت پیچیدگی و گین کنندگی بالای شبیه سازی های واقع گرایانه، نیروهای جدید معمولا توانایی فهم چگونگی انجام ماموریت های خود را ندارند، چرا که آنها تلاش می کنند همه چیز را یک جا در ذهن خود بیاموزند. به جای جزء بینی و دقت برای یافت سر نخ در ماموریت های مهم، صرفا خود سر نخ را از دست داده و دچار حواس پرتی می شوند، چرا که مغز بیش از حد مورد تحریک و تطمیع قرار گرفته است. تازه کار ها ممکن است ساعت ها مشغول تمرین و شبیه سازی باشند اما هیچ چیز یاد نگیرند.
«اگر یک نیروی کار کشته و با تجربه را وارد شرایطی پیچیده و غنی کنید، او به خوبی می داند برای کسب اطلاعات و یادگیری بیشتر به چه نکاتی توجه کند. مسلما حواس او به سر نخ های غیر مرتبط و اطلاعات نا مربوط پرت نخواهد شد. درست بر عکس تازه وارد ها. او هیچ تجربه ای از محیط نداشته و تلاش می کند همه نکات و اطلاعات را با هم به خاطر بسپارد.»
بر اساس گفته های پرز، تمرینات و آموزش های نظامی حتی در دنیای واقعیت مجازی باید از بخش های اولیه و پایه آغاز شده و به مرور زمان رشد کند. مرکز تحقیقات نیروی دریایی امریکا به شدت تلاش دارد طی سال های آینده تعادل بسیار مناسبی در زمینه تجربیات مختلف سربازان برقرار گند. «واقعیت مجازی فوق العاده است. آنچه که درباره ی آن نمی دانیم، چگونگی دقیق تسهیل یادگیری است.»
The post appeared first on .
بازی های ویدیویی به رشد مهارت های نظامی کمک می کنند
آخرین دیدگاه‌ها