Tagنگاهی چیست؟

نگاهی دقیق تر به فناوری واقعیت افزوده گوگل؛ پروژه «تانگو» چیست؟

نگاهی دقیق تر به فناوری واقعیت افزوده گوگل؛ پروژه «تانگو» چیست؟

پروژه «تانگو» گوگل می تواند بزرگترین و مهمترین اتفاقی باشد که طی سال های آینده در دنیای فناوری اسمارت فون ها خواهد افتاد. در ادامه به اهمیت این پروژه و دلایل این ادعا پرداخته می شود.

وقتی به گوگل و دنیای تلفن های هوشمند فکر می کنید، شاید تنها سیستم عامل اندروید به خاطرتان بیاید؛ اما این تنها حوزه ای نیست که گوگل در دنیای اسمارت فون ها به آن وارد شده بلکه این غول فناوری جهان تاکنون شانس و قدرت خود را در بخش‌های مختلفی از دنیای اسمارت‌فون‌ها امتحان کرده که یکی از مهمترین آنها، پروژه موسوم به «تانگو» است. این پروژه در صورت موفقیت خواهد توانست دید ما به جهان، یا دستکم شیوه تعامل این دیوایس ها با جهان پیرامون را دگرگون کنند.

هم اکنون، کمپانی لنوو، موبایل Pahb 2 Pro، را به عنوان نخستین اسمارت فون مجهز به پروژه تانگو و ایسوس نیز نخستین موبایل های مجهز به این پروژه را در قالب «ذن فون 3» (ZenFone 3) عرضه داشته و این فناوری را در اختیار کاربران قرار داده اند.

اما پروژه تانگو دقیقا چیست؟ برای پاسخ این سوال نخست باید دید که چگونه رویای خواهد توانست تا دنیای اسمارت فون ها را دگرگون سازد.

پروژه تانگو؛ بینایی بخشیدن به موبایل ها

پروژه تانگو که در اوایل سال 2014 میلادی معرفی و توسط تیم فناوری های پیشرفته گوگل (ATAP)، توسعه پیدا کرد، یکی از تلاش های بزرگ گوگل است تا به موبایل ها و تبلت ها، همانطور که انسان می بیند، بینایی ببخشد.

این به منزله آگاهی بخشیدن کامل به دیوایس نسبت به محیط پیرامون است تا بتواند فضای اطراف خود و ارتباط انسان با آن را به خوبی بشناسد.

هدف اصلی از اجرای پروژه تانگو این است که اسمارت فون ها محیط پیرامون خود را شناخته و امکان ارائه تجربه واقعیت افزوده را بیابند.

به تازگی، کمپانی هایی نظیر اینتل و کوالکام، از ارائه دیوایس های مرجع برای پروژه تانگو به توسعه دهندگان خبر داده اند که قطعا می تواند شور و شوق و هیجان غیر قابل وصفی را در جامعه توسعه دهندگان ایجاد کند.

پروژه تانگو چگونه کار می کند؟

یک دیوایس تحت پروژه تانگو قادر است تا از طریق تلفیقی از یک عملکرد سه هسته ای، محیط پیرامون خود را ببیند.

نخستین هسته، «تشخیص حرکت» است که به دیوایس امکان درک موقعیت و جهت حرکت آن را با استفاده از چندین نوع حسگر (شامل حسگرهای ژیروسکوپ و شتاب سنج) می دهد.

اما دومین هسته، سنجش عمق است که می تواند شکل اشیا موجود در دنیای پیرامون خود را تشخیص دهد. تاکنون کمپانی اینتل، با معرفی دوربین سه بعدی موسوم به RealSense توانسته نقشی حیاتی در این زمینه ایفا کند. با داشتن چنین تجهیزاتی روی مادربورد موبایل، دیوایس مورد نظر می تواند به امکان تشخیص حرکت و رندر دقیق اشیا سه بعدی متحرک، مجهز شود.

در نهایت، به هسته سوم می رسیم که در آن پروژه تانگو قادر است یادگیری محیط را ادغام کند؛ این یعنی که دیوایس مجهز به این فناوری قادر به نقشه برداری و شناخت محیط اطراف خود خواهد بود.

پروژه تانگو توان انجام چه وظایفی را دارد؟

پروژه تانگو توان انجام طیف وسیعی از وظایف بدیهی اما مهم و کاربردی را دارد. علاوه بر این، در آن شمار زیادی اپلیکیشن در این پروژه وجود دارد که تا به حال مردم عادی و صاحبان مشاغل به آن فکر کرده اند.

به عنوان مثال، می توان با استفاده از دیوایس مجهز به پروژه تانگو، بلافاصله یک اتاق را اندازه گیری و ابعاد آن را ثبت کرد. این یعنی دیگر نیازی نیست که یک قلم و کاغذ و متر به دست بگیرید و شروع به اندازه گیری ابعاد اتاق کنید تا متوجه شوید که آیا تخت یا مبل در اتاق جا می شود یا خیر؟ بلکه با موبایل خود به راحتی و در یک لحظه میتوانید تمام این اطلاعات را کسب کنید.

یک دستگاه موبایل یا تبلت مجهز به پروژه تانگو و دوربین RealSense، تمام وظایف این چنینی را بسیار راحت می کند.

این فناوری به احتمال زیاد به افرادی که قدرت بینایی آنها رو به کاهش است نیز کمک خواهد کرد چراکه تانگو می تواند موقعیت دیوایس را با محیط پیرامون تشخیص داده و با ارسال سیگنال های صوتی یا حتی کلامی، کاربر را از محیط اطراف خود مطلع کند. در حال حاضر، محققان دانشگاه «لینکلن» در حال کار کردن روی این پروژه هستند.

برای آنکه درک بهتری از دقت و مهارت بالقوه پروژه تانگو پیدا کنید، کافیست تنها به این نکته اشاره شود که اینتل پیشتر نیز دوربین RealSense خود را در پهپادها نصب کرده تا آنها را از برخورد به موانع، به طور خودکار باز دارد. این دوربین ها حتی در پهپادهای در حال حرکت، بدون نیاز به اتصالات بی سیم و بلوتوث به خوبی عمل می کند.

تحول دنیای بازی های واقعیت افزوده با استفاده از پروژه تانگو

یکی از کاربردهای جذاب تر پروژه تانگو، دنیای بازیهای رایانه ای و از همه مهم تر، چگونگی استفاده پروژه تانگو از اپلیکیشن های واقعیت افزوده است که به کاربر امکان بازی کردن در دنیای واقعی را می دهد.

اواخر سال گذشته، یک ربات تیرانداز که از دیوایس مجهز به نمونه اولیه پروژه تانگو بهره می برد، معرفی شد. نصب یک موبایل مجهز به امکانات تانگو روی بازوی متحرک این ربات، دید 360 درجه ای از محیط اطراف ارائه می کرد.

گرچه، این فناوری تفاوت چندانی با یک موبایل مجهز به سنسورهای شتاب سنج که روی آن اپلیکیشن واقعیت مجازی نصب شده، نداشت اما این اپلیکشین ها نمی توانند مانند آنچه که در پروژه تانگو رخ می دهد، با حرکات فیزیکی بدن انسان پاسخ دهند.

تصور کنید که قبل از اینکه در بازی «پوکمون» لازم باشد تا «پوک بال» های خود را به سمت غول ها پرتاب کنید، بتوانید با استفاده از یک مسیریابی دقیق، به سمت یافتن پوکمون ها حرکت کنید. این بستر به تنهایی می تواند ساز و کارهای فراوانی را روانه دنیای بازی های رایانه ای کند.

intel-tango

در داخل بازی ها نیز محیط های مختلفی وجود دارد. با کمک این فناوری می توان از محیط خانه و حیاط نقشه برداری کرد و مراحل مختلف بازی را به صورت کاملا شخصی سازی شده با محیط زندگی خود در اختیار دوستان، آشنایان قرار داده و حتی به صورت کاملا شخصی استفاده کرد.

در بسیاری از موارد، تاثیر استفاده از فناوری تشخیص موقعیت مکانی درست شبیه استفاده از هدست های واقعیت مجازی اچ تی سی وایو (HTC Vive) است با این تفاوت که در پروژه تانگو برای تشخیص محیط اطراف نیازی به استفاده از فرستنده های بزرگ لیزری و محدودیت فضای 20 در 20 متری نیست.

بنابراین، پروژه تانگو را در بسیاری از موارد می توان از نظر تمرکز بیشتر روی ارتقای واقعیت به جای ایجای یک فضای مجازی جدید، به «هولو لنز مایکروسافت» نزدیکتر دانست.

پروژه تانگو یعنی تجارت

پروژه تانگو تنها به بازی و تفریح ختم نمی شود بلکه می تواند استفاده های هوشمندانه و مفید تجاری هم داشته باشد.

چه بخواهیم از این فناوری در جهت نقشه برداری از یک خانه برای فروش آنلاین و چه برای کمک به ربات ها جهت تقابل و تعامل بهتر با محیط اطراف استفاده کنیم، شمار قابل توجهی اپلیکیشن طراحی شده که می تواند به کمپانی ها کمک کند تا ایده های خود را سریع تر و هوشمندانه تر اجرا کنند.

همکاری با  خرده فروش هایی نظیر «والگرینز» (Wallgreens) و تارگت (Target)، از هم اکنون در ایالات متحده شروع شده است. هدف از این کار، متقاعد کردن مشتریان برای خرج کردن بهتر پولشان است. گرچه این طرح در ابتدای راه است اما همین مقدار اندک هم می تواند دورنمای خوبی از فروشگاه های آینده در اختیار ما قرار دهد.

پیشتر نیز،نیز شاهد اتصال پروژه تانگو به فناوری نقشه برداری گوگل در در پروژه «نقشه گوگل» (Google Maps) بوده ایم اما استفاده از آن کاهش یافته و تنها به تکنیک نقشه برداری فضای داخلی محدود شد.

در اینجا باید به یکی دیگر از طرح های بزرگ گوگل برای اتصال داده های دریافتی از تمام دیوایس های مجهز به پروژه تانگو و ترسیم فضاهای داخلی عمومی نظیر فرودگاه ها و فروشگاه های بزرگ، گوگل اشاره کرد. این پروژه، در بین سایر فناوری ها، قادر است سطح جدیدی از تبلیغات مبتنی بر موقعیت مکانی ارائه کند بدین ترتیب که وقتی از فروشگاه خاص یا حتی راهروهای خاصی در فروشگاه های مواد غذایی و سوپرمارکت ها عبور کنید، این تبلیغات برای شما ارسال خواهد شد.

طرح های بزرگ گوگل

بدیهی است که گوگل خرده پروژه های زیادی در دست اجرا دارد که نسبتا برخی از آنها تکامل پیدا می کنند. این در واقع راهی است که گوگل در پیش گرفته است. با این حال به نظر می رسد که گوگل این بار قصد دارد با استفاده از پروژه تانگو به تجارت معنای جدیدی ببخشد. بنا بر گزارش جدید بلومبرگ، گوگل قصد دارد این تکنولوژی را همه گیر کند. در حال حاضر، پروژه تانگو تنها روی دو اسمارت فون در دسترس است اما قرار است این رویه طی سال های آینده به کلی تغییر کند.

همچنین گفته می شود که گوگل در حال کار کردن روی شیوه ای است که با کمک آن بتوان داده های سه بعدی که توسط پروژه تانگو جمع آوری می شود را به راحتی به اشتراک گذاشت. بدین ترتیب، سایر توسعه دهندگان می توانند، به عنوان مثال با استفاده از داده های جمع آوری شده ازسوی دیگران و استفاده از نقشه سه بعدی دیگری از یک موزه، می توانند یک اپلیکیشن راهنمای موزه طراحی کنند.

پروژه تانگو چه زمانی فراگیر می شود؟

گوگل تاکنون برای تولید نخستین موبایل مجهز به پروژه تانگو، با کمپانی لنوو مشارکت کرده است که این دیوایس هم اکنون با قیمت 615 دلار در بازار موجود است.

لنووو، اساس پروژه تانگو در این موبایل را اینگونه توضیح می دهد:

تمام کاری که باید انجام دهید این است که به موبایل Phab 2 Pro نگاه کنید. بلافاصله خواهید دید که تمام اطلاعات و سوژه ها، رنگ واقعی به خود می گیرند. شما می توانید از این امکانات هم استفاده تفریحی و هم استفاده کاربردی کنید. به عنوان مثال، می توانید تنها با کمک موبایل خود، تمام اشیا را اندازه گیری کنید تا ببینید آیا مبلمان جدیدی که قصد خرید آن را دارید، با دکوراسیون خانه شما همخوانی دارد یا خیر؟ همچنین با استفاده از این دیوایس می توان حیوانات خانگی مجازی نگهداری و بزرگ کرد. این موارد تنها بخشی از امکانات بی شمار پروژه تانگو است.

در همین حال، ایسوس از نمایشگاه CES 2017، بهترین استفاده را کرده و موبایل «ذن فون 3 ای آر» (Zenfone 3 AR) خود که دیوایسی مشابه Phab 2 Pro لنوو است را رونمایی کرد. این اسمارت فون هم به پروژه تانگو مجهز است و با کمک دوربین های مجهز به تانگو و سنسورهای مختلف تشخیص محیط می تواند اشیا را به خوراک اطلاعاتی زنده از آنچه که دوربین در دنیای واقعی مشاهده می کند، تبدیل کند.

برای ملموس تر شدن این فناوری می توان استفاده از پروژه تانگو در دکوراسیون و مد را مثال زد. با استفاده از امکانات واقعیت افزوده مناسب می توان با ارائه یک پیش نمایش دقیق از مبلمان جدید در فضای خانه، پیش از خرید آن تصمیم گیری دقیقی داشت. همچنین، کمپانی گپ، از برندهای مشهور دنیای مد، به تازگی، با استفاده از این امکانات، یک اپلیکیشن فروش جدید ارائه کرده که با کمک آن می توان لباس دلخواه را بر تن یک شخصیت مجازی با سایز بدن کاربر پوشاند. بدین ترتیب، کاربر می تواند بدون نیاز به پوشیدن لباس مورد نظر، آن را از نظر اندازه و رنگ در تن خود به صورت مجازی اما دقیق مشاهده کند.

متاسفانه در حال حاضر اطلاعات تایید شده ای مبنی بر قیمت یا تاریخ عرضه موبایل Zenfone 3 AR تا این لحظه منتشر نشده است اما بنابر اعلام مسئولان کمپانی ایسوس، این تلفن هوشمند در نیمه دوم سال 2017 میلادی به بازار عرضه خواهد شد.

پروژه تانگو در رویداد Google I/O 2016

شاید بتوان گفت، جذاب ترین اتفاقی که در رویداد سال گذشته «گوگل آی/اُ» (Google I/O 2016) حول پروژه تانگو افتاد، زمانی بود که «جانی لی»، از توسعه دهندگان پروژه تانگو، با نمایش ، از تحقیقات متعددی که در دست اجرا بود خبر داد. یکی از این تحقیقات، شامل معرفی یک سیستم بسیار دقیق ناوربری فضای داخلی بود که با استفاده از مسیرهای نقطه چین روی صفحه نمایش کامل می شد. محیط این اپلیکیشن بسیار شبیه به بازی های تیراندازی اول شخص بود با این تفاوت که به جای هدایت اشخاص به سمت حمام های خون مجازی، آنها را به سمت قرارهای مهم کاری یا رستوران هدایت می کرد.

همچنین، در یک ویدیوی دیگر، شاهد نمایش امکان نقشه برداری ساختمان های بسیار بلند از فضای خارج، به شکل سه بعدی بودیم. درحالی که در دموی دیگری نشان داده شد که پروژه تانگو چگونه می تواند اشیا متحرک را در تصاویر سه بعدی تشخیص داده و اقدام به حذف آنها کند. گوگل حتی در این ویدیو نشان داد که چگونه پروژه تانگو می تواند به علم رباتیک فضایی کمک کرده و به اپراتورها امکان ردیابی موقعیت دقیق و حرکت ربات ها از هزاران کیلومتر دورتر را خواهد داد.

اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که برای فراگیر شدن این فناوری در بازار لحظه شماری می کنید، می توانید نظرات خود را درباره این فناوری فوق العاده در میان بگذارید.

The post appeared first on .

نگاهی دقیق تر به فناوری واقعیت افزوده گوگل؛ پروژه «تانگو» چیست؟

نگاهی به عملکرد کم فروغ سونی در CES؛ مشکل ژاپنی ها در چیست؟

نگاهی به عملکرد کم فروغ سونی در CES؛ مشکل ژاپنی ها در چیست؟

همه ما خاطرات فراموش نشدنی با برند سونی داریم، از واکمن های قدیمی کاست خور گرفته تا تلویزیون های با کیفیت و پلی استیشن. اما طی سال های اخیر، نگرانی های زیادی در مورد آینده این کمپانی در دل هوادارانش ایجاد شده.

درست است که برند پلی استیشن عملکرد فوق العاده ای دارد، و بخش سنسورهای تصویر این شرکت نیز سودآوری خوبی را برای آنها به همراه داشته، اما در دیگر حوزه ها، سونی حرفی برای گفتن ندارد.

به عنوان مثال در بازار اسمارت فون، باید اعتراف کرد خانواده X در سال گذشته امیدوارکننده ظاهر نشدند و نتوانستند فروش ضعیف محصولات سری Z را جبران نمایند.

Sony-xpria-XZ-(30)

سونی باید احیا شود، و بهترین زمان برای این کار در نمایشگاه CES است، جایی که همه فعالان تکنولوژی با دست پر می آیند تا بهاری پربار را برای سالی نکو رقم بزنند؛ سونی هم هر ساله با ترکیبی از انواع تلویزیون، پروژکتور، هدفون و اسپیکر، و هر از گاهی پروژه های آزمایشی و عجیب و غریب، ظاهر می شود.

البته این رویکرد به خودی خود هیچ ایرادی ندارد، و محصولات صوتی شخصی و سینمای خانگی بخش مهمی از کسب و کار این شرکت ژاپنی را تشکیل می دهند، اما اکثر محصولات آنها صرفاً تکرار مدل های سال قبل با حداقل نوآوری و پیشرفت هستند.

در واقع حتی اگر محصولات صوتی و تصویری سونی را بهترین نمونه های بازار بدانیم، باز هم برای احیای سونی کافی نیستند، و این کمپانی باید رویکردی جسورانه را برای تزریق هیجان در قلب هواداران و بازگشت به دوران پرشکوه گذشته به کار گیرد.

PS-HX500_close-Large.0

گاهی وقت ها محصولات با ارزشی را از سونی می بینیم. مثلاً سال گذشته را دیدیم که به خاطر طراحی مینیمالیستی و قابلیت نسخه برداری دیجیتال از صفحات موسیقی مورد استقبال همگان قرار گرفت؛ اما باید اعتراف کرد که صفحات گرامافون قدرت مانور زیادی در عصر حاضر ندارند.

در بخش دوربین ها نیز محصولاتی همچون A7R و خانواده RX100 را می بینیم که طراحی زیبا و کیفیت فوق العاده ای دارند و مورد توجه عاشقان عکاسی قرار می گیرند، اما این بازار نیز روز به روز کوچک تر و رقابتی تر می گردد. دیگر دستگاه های تخصصی این کمپانی یعنی پلیرهای واکمن های-رزولوشن نیز هر ساله در سبد خرید این شرکت تکرار می شوند.

rx100iv-w600

امسال همه منتظر تحول سونی بودیم، اما به نظر می رسد مدیران ژاپنی به سنت خود وفادارند. «کازو هیرای» رئیس این شرکت از که کیفیت تصویر فوق العاده ای را در چارچوبی کوچک ارائه می کرد. البته کیفیت صدای پخش شده از طریق پنل چندان چنگی به دل نمی زد.

sony-a1ebravia-oledtv-0

همچنین این شرکت را نیز دیدیم که از فاصله 15 سانتیمتری، تصویری 100 اینچی را خلق می کند؛ اما با انتخاب برچسب قیمت 25000 دلاری، حتی تصور خریدش هم دلهره آور است.

sony-projector

مابقی کنفرانس امسال سونی در لاس وگاس به محصولات قدیمی اختصاص داشت. دوربین کامپکت حرفه ای RX100 V را دیدیم که اکتبر سال قبل معرفی شده بود، و به هدست واقعیت مجازی PS-VR هم اشاره شد، اما اطلاعاتی در مورد وضعیت فروش آنها در اختیار رسانه ها قرار نگرفت.

در این میان، با آمار خیره کننده فروش پلی استیشن 4 یعنی رقم 53.4 میلیون دستگاه نیز روبرو شدیم، که البته به نوعی تشکر سونی از خودش بود، چون همه می دانیم که این کنسول بار عملکرد فوق العاده ای داشته و بار اصلی سودآوری این شرکت را به دوش می کشد.

با همه این تفاسیر، سونی به استراتژی جدیدی نیاز دارد. کنفرانس خبری CES پیش نمایشی از اهداف شرکت برای 12 ماه پیش رو به شمار می رود؛ بیانیه ای که مقاصد مدیران ارشد و طراحان محصول را فاش می سازد؛ سونی دیگر نباید از دور دستی بر آتش بگیرد.

sony-press-conf-ces

هیرای و تیمش مجبورند محصولاتی برجسته و هیجان انگیز را عرضه کنند، تا بازی را به زمین خودی کشانده و از دیگر رقبا متمایز گردند. البته قطعاً برخی ایده ها با شکست مواجه خواهند شد، اما ریسک پذیری لازمه پیشرفت در عصر کنونیست، وقت آن رسیده که غرور خود را شکسته و سنت های قدیم را زیر پا بگذارند.

نکته حیرت انگیز این است که هیرای نیز کاملاً از این وضعیت آگاهی دارد. او در آغاز نطقش از ایده «کاندو» می گوید:

می خواهیم هرجا که محصولات ما را می بینید، لمس می کنید یا با آنها تعامل برقرار می نمایید، پاسخی احساسی را در شما برانگیزیم. کاندو مفهومی انتزاعی نیست که در فضای ابری رخ دهد، بلکه در روند ساخت چیزهایی که به آنها عشق می ورزیم شکل می گیرد.

به هر حال، همه انتظار داریم در پایان کنفرانس سونی، حضار خودشان را به هر دری بزنند تا از قیمت و زمان عرضه محصولات برتر آنها اطلاع یابند؛ اما چیزی که از CES امسال و حال هوای غرفه سونی دریافتیم، صرفاً کنجکاوی گاه و بیگاه شرکت کنندگان بود.

چه بخواهیم چه نخواهیم، نام سونی با مفهوم کیفیت گره خورده، اما هم اکنون افراد کمی پیدا می شوند که بخواهند خانه شان را به اکوسیستمی از محصولات این کمپانی تجهیز نمایند، و این، مشکلیست که هیرای و تیمش باید با آن مقابله کنند.

The post appeared first on .

نگاهی به عملکرد کم فروغ سونی در CES؛ مشکل ژاپنی ها در چیست؟

نگاهی به طرح های ایلان ماسک برای انتقال انسان به مریخ: دانسته هایمان تا به اینجا چیست؟

نگاهی به طرح های ایلان ماسک برای انتقال انسان به مریخ: دانسته هایمان تا به اینجا چیست؟

ایلان ماسک مدیرعامل اسپیس اکس دست کم ظرف یک یا دو روز آینده اعلام می کند که چطور می خواهد بشر را به مریخ ببرد و سیاره سرخ را به سکونتگاهی همیشگی برایش تبدیل کند.

این هدفی است که سال ها ذهن ماسک را به خود مشغول کرده، هرچند که وی تاکنون جزئیات زیادی را در این باره منتشر نکرده است. خوشبختانه اما تا دو روز آینده درخواهیم یافت که ماسک چه برنامه هایی برای سفرهای فضایی دارد و چطور می خواهد این مهم را امکان پذیر کند. او قرار است که به زودی از فضاپیما و تکنولوژی هایی بگوید که برای انتقال انسان به این سیاره نیاز هستند و سپس برنامه ای بلند مدت را برای تحقیق این برنامه تدوین نماید.

ماسک حرف های زیادی در مورد انتقال انسان به مریخ دارد.

از همین رو، بسیاری انتظار یک سخنرانی طولانی را از وی دارند. شخص ماسک نیز ثابت کرده که علاقه ای وصف ناپذیر به صحبت کردن از تمایلش برای انتقال انسان به مریخ دارد و استدلالش هم این است که چنین اتفاقی برای حفظ نسل بشر ضروری است و در همین رابطه گفته: هم اکنون بحث هایی جدی در مورد انتقال حیات به کرات دیگر وجود دارد که با هدف حفاظت از نسل بشر در صورت بروز یک رویداد فاجعه بار قرار است انجام شود.

اما سخنرانی ماسک در این باره مصادف شده با بدبیاری های اخیر این شرکت. همانطور که پیشتر در خبرها خواندید، به تازگی یکی از راکت های فالکون 9 این شرکت روی سکوی پرتاب و حالا مهندسان اسپیس اکس با توقف سفرهای فضایی آن در تلاش برای یافتن علت سانحه هستند. با این همه، حادثه ای که از آن برایتان گفتیم تغییری در برنامه های ماسک برای صحبت در مورد چشم اندازهای مریخی اش به وجود نیاورده.

حتما تایید می کنید که این مدیربلند پرواز تا به امروز سکوت یا بهتر بگوییم صحبت در لفافه را در مورد برنامه هایش پیشه کرده اما این مساله دلیل بر توقف شایعه پراکنی و شایعه سازی در این رابطه نشده است. در ادامه این مطلب نگاهی خواهیم داشت به چشم انداز ماسک و آنچه احتمالا در کنکره بین المللی فضانوردی Guadalajara در مکزیک از آن سخن خواهد گفت.

دانسته هایمان کدامند؟

سیستم حمل و نقل بین سیاره ای که پیشتر با نام Mars Colonial Transporter از آن یاد شده بود.

برنامه های ماسک برای مریخ حول دو محور اصلی قرار دارند: نخست یک شتاب دهنده عظیم راکت و دیگری فضاپیمایی که قادر است محموله و انسان را به سطح مریخ برساند. تصور می شود که این شتاب دهنده، فضاپیما را از زمین ارسال می کند و سپس سفینه فضایی سفر خود به سمت مریخ را ادامه خواهد داد.

تا به امروز از این دو وسیله (یعنی شتاب دهنده و فضاپیما) تحت عنوان Mars Colonial Transporter یاد می شد تا اینکه هفته گذشته ماسک این نام را تغییر داد. در هر صورت این وسیله که حالا با نام سیستم حمل و نقل بین سیاره ای از آن یاد می شود به باور ماسک می تواند «به آنسوی مریخ» سفر کند.

البته اضافه کنیم که اطلاعات ما در مورد این دو وسیله بسیار اندک و محدود به جزئیاتی است که ماسک تا به اینجا در مورد آنها ارائه داده.

BFR

رندری زیبا از راکت فالکون هوی که سال آینده به پرواز در خواهد آمد

راکت غول پیکری که اسپیس اکس می خواهد بسازد با اسم رمز BFR شناخته می شود؛ عبارتی که از سرواژه های چند کلمه نامعلوم ساخته شده است. این نام نیم اشاره ای هم به بازی ویدیویی Doom دارد که در آن اسلحه بزرگی به نام BFG وجود دارد.

ظاهرا قرا است این شتاب دهنده فضاپیمایی حامل 100 تن «محموله مفید» را به سطح مریخ ارسال کند که این رقم از گنجایش هر فضاپیمای دیگری که تاکنون به سطح این سیاره فرستاده شده بیشتر است.

با در نظر داشتن همین مساله، همانطور که حدسش را خواهید زد، این راکت عظیم به لحاظ اندازه یا با راکت Saturn V که فضانوردان را به ماه می برد برابری می کند یا حتی از آن بزرگ تر خواهد بود.

Bobby Braun از اساتید تکنولوژی فضایی در موسسه فناوری جورجیا در این باره به ورج گفت: مقیاس همه چیز در این راکت افزایشی قابل ملاحظه پیدا خواهد کرد. برای آنکه یک خانه دو طبقه را به مریخ بفرستید به یک راکت بسیار بزرگ نیاز خواهد بود.

البته اضافه کنیم که هم اکنون اطلاعات زیادی در مورد ظاهر این راکت در دسترس نیست اما ماسک تاکید کرده که سیستم حمل و نقل در دست طراحی شامل یک راکت عظیم اصلی و مرکزی خواهد بود. نکته دیگر آنکه BFR به احتمال زیاد چندبار مصرف خواهد بود.

BFS

راکتی که از آن صحبت کردیم قطعا با هدف حمل یک سفینه عظیم الجثه به نام BFS طراحی و ساخته می شود و می توان آن را اصلی ترین وسیله برای انتقال مسافران به مریخ قلمداد نمود. اما نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این است که ساختار وسیله نقلیه و نحوه عملکرد آن هنوز مشخص نیست. برخی حتی اینطور گمانه زنی کرده اند که BFS برای آنکه نوعی جاذبه مصنوعی برای مسافران ایجاد نماید و فرایند کاهش تراکم استخوان و عضله آنها را به حداقل برساند، به دور خود خواهد چرخید. در مورد نحوه حفاظت این فضاپیما از تشعشعات فضایی و حرارت خورشید نیز گمانه زنی هایی مطرح گردیده.

اما با وجود تمامی این تدابیر یک نگرانی مهم و عمده همچنان به قوت خود باقیست: اینکه BFS قرار است چطور روی مریخ فرود بیاید؟ این امر البته بسیار دشوار است زیرا لایه نازک هوای مریخ قطعا به سختی می تواند فرود آرام تری را برای فضاپیمای مریخی به ارمغان بیاورد چراکه تراکم اتمسفر آن نسبت به زمین یک به صد است.

بالا بودن حجم محموله های درون فضاپیما پیامد دیگری را هم خواهد داشت و آن زیاد کردن سرعت فرود وسیله نقلیه حین نزدیک شدن به سطح مریخ است. البته باید یادآور شویم که این مشکل صرفا محدود به اسپیس اکس نمی شود و در حال حاضر ناسا تنها می داند که چطور محموله های یک تنی را سالم روی مریخ فرود بیاورد (محض اطلاع شما باید بگوییم که برای فرود آوردن کاوشگر کنجکاوی روی مریخ ترکیبی از چتر فرود و یک جرثقیل هوایی به کار برده شد).

حالا ماسک می خواهد بالغ بر صد تن محموله و انسان را با استفاده از BFS روی مریخ فرود آورد که این میزان صدبرابر وزن تقریبی کنجکاوی است.

ماسک ابراز امیدواری کرده که در سال 2024 فضاپیمای BFS مملو از سرنشین انسانی را به مریخ خواهد فرستاد

اما روشن است که اسپیس اکس با شیوه های مشابه به ناسا قصد فرود آوردن محموله اش روی مریخ را ندارد و در مقابل به دنبال راهی برای استفاده از موتورهای راکت است تا فضاپیمای خود را به نرمی و آرامی روی سطح فرود آورد. این تقریبا همان شیوه ایست که اسپیس اکس برای فرود آوردن راکت فالکون 9 روی زمین از آن  استفاده کرده بود و تحت عنوان پیشرانه معکوس رانشی از آن یاد می شود.

البته این را هم اضافه نماییم که هنوز مشخص نیست آیا BFS می تواند روی مریخ فرود بیاید یا خیر و آیا اساسا قابلیت حمل صد تن بار را دارد یا نه.

ماسک اما پیشتر ابراز امیدواری کرده بود که تا سال 2024 میلادی به این مهم دست پیدا کند که البته این مهلت برای شرکتی که تاکنون حتی یک نفر را هم به مریخ نبرده کمی بلندپروازانه و دور از واقعیت به نظر می آید.

موتور Raptor

یکی از بخش های موتور Raptor که در مرکز فضایی Stennis ناسا تست می شود

یکی از بخش های کلیدی BFR و BFS قطعا Raptor خواهد بود؛ موتور غول پیکر جدیدی که اسپیس اکس از سال 2009 میلادی تاکنون کار توسعه اش را در دست داشته. این موتور قادر خواهد بود در زمان بلند شدن از زمین نیرویی معادل با 2224110 نیوتن را تولید کند که به تعبیر ماسک این قدرت با اصلیترین موتورهای شاتل فضایی برابری می کند. این موتور همچنین قرار است که برخلاف انواع به خدمت گرفته شده در فالکون 9 از متان مایع به عنوان سوخت استفاده کند.

البته برخی بر این باور هستند که تصمیم اسپیس اکس در تغییر نوع سوخت مصرفی این موتور به خاطر فراوانی متان روی مریخ بوده و مهندسان این شرکت دستگاه را طوری طراحی کرده اند که از یخ زیرسطحی این سیاره در کنار دی اکسید کربن موجود در اتمسفر آن برای این منظور استفاده کند. این یعنی موتورهای Raptor قادر خواهند بود از مواد موجود در سطح سیاره سرخ به عنوان سوخت خود استفاده نمایند.

در هر صورت بناست که تعداد زیادی از این موتورها (البته مشخص نیست که چه تعداد) برای تامین انرژی مورد نیاز BFR و همچنین BFS مورد استفاده قرار بگیرند. گفتنی است که تا به اینجا اسپیس اکس گام هایی را در جهت توسعه این موتور برداشته و اولین نسخه مقیاس کامل آن نیز اوایل امسال به تاسیسات تست McGregor این شرکت ارسال شد.

مسیرهای حمل محموله

روشن است برای حضور انسان باید از قبل شرایط زندگی برای وی فراهم باید و در نتیجه ضروری است که بخش اعظمی از سخت افزار مورد نیاز این امر پیش از انسان به فضا فرستاده شود. بعد از آنکه انسان به مریخ رسید هم باید غذا و وسایل مورد نیازش در کنار قطعات یدکی و تجهیزات از زمین برایش ارسال گردند.

در راهکار ارائه شده توسط ماسک برای این منظور، مجموعه ای از ماموریت های مختلف برای رد دراگون تعریف شده که اوایل امسال معرفی گردید. اسپیس اکس در نظر دارد که در سال 2018 میلادی نسخه ای از کپسول حمل محموله خود به نام دراگون را به مریخ بفرستد تا مشخص شود که آیا این وسیله قادر است آذوقه و تجهیزات لازم را به سطح سیاره ارسال کند یا خیر. کپسول یاد شده قرار است که روی فالکون هوی سوار شود؛ همان راکت سنگین وزنی که شرکت تحت سرپرستی ایلان ماسک می خواهد سال آینده برای نخستن بار آن را به حرکت در آورد. بعد از آنکه رد دراگون به سطح مریخ رسید از پیشرانه معکوس فراصوت برای فرود بهره خواهد گرفت.

شرکت اسپیس اکس در نظر دارد هر 26 ماه یکبار این کپسول ها را به سطح مریخ ارسال کند؛ در این بازه زمانی مریخ و زمین در نزدیک ترین فاصله از یکدیگر روی مدارهایشان قرار دارند و هدف اصلی از این برنامه ریزی ایجاد یک مسیر قابل اطمینان برای ارسال محموله به سطح مریخ است.

آنچه واقعا نمی دانیم

نیرو محرکه

در مورد اینکه BFS چطور سوخت خود را برای رسیدن به سطح مریخ مدیریت خواهد کرد، ارزیابی های مختلفی مطرح شده. البته روشن است که برای ارسال چنین فضاپیمای عظیم الجثه ای به آنسوی زمین به حجم بالایی از سوخت نیاز خواهد بود و قطعا فضاپیماهایی که عازم سیاره سرخ می شوند باید دست کم یک بار تا قبل از رسیدن به این سیاره سوخت گیری مجدد کنند. پیشنهاد Braun آن است که با استفاده از راکت های اضافه نیرو محرکه اضافه برای فضاپیماها تامین شود.

بازگشت به زمین

برخلاف پروژه مارس وان که وعده سفری بی بازگشت به مریخ را می دهد، ماسک در نظر دارد امکان بازگشت افراد به زمین را نیز فراهم نماید. او در این رابطه در سمپوزیم فضانوردی و ستازه شناسی MIT اظهار نمود: ما می خواهیم که فضاپیما امکان بازگشت به زمین داشته باشد. این فضاپیماها گران هستند و ساختنشان دشوار. پس نمی توان آنها را در مریخ رها کرد. بنابراین اینکه مردم تمایل به بازگشت داشته باشند یا خیر به خودشان مربوط است و می توانند در صورت تمایل سوار فضاپیما شده و بازگردند چراکه در  هر صورت ما می خواهیم آنها را به زمین باز گردانیم.

اما اینکه فضاپیما دقیقا قرار است چگونه به زمین باز گردد مشخص نشده و هنوز که هنوز است هیچ وسیله ای از مریخ به زمین باز نگشته. علت هم آن است که پرتاب از سطح مریخ در نظر بسیاری کاری غیرممکن است؛ برای این منظور لازم است فضاپیمایی با چندین موتور که سوخت کافی هم دارد از سطح مریخ بلند شده و به سمت زمین باز گردد. اما اگر ماسک بتواند سوخت فضاپیمایش را از سطح این سیاره تامین کند آنگاه قطعا می تواند فرایند روشن شدن و بازگشت آن به زمین را نیز انجام دهد.

زیستگاه و زنده نگه داشتن انسان

سکونتگاه بادی فضایی که توسط شرکتی به نام Bigelow Aerospace تولید شده

ماسک دقیقا مشخص نکرده که بعد از پشت سر گذاشتن این چالش ها و انتقال انسان به سیاره سرخ، قرار است وی را کجا اسکان دهد. روشن است که ساکنین این زیستگاه تازه به سیستمی نیاز دارند که حیاتشان را تضمین کند و به هوای قابل تنفس، روشی برای پاکسازی و بازیافت آب و همچنین سیر کردن شکم خود احتیاج خواهند داشت. اغلب کارشناسان بر این باورند که ساکنان این سیاره باید عاقبت به نوعی بتوانند برای زنده ماندن خود به منابع روی سطح مریخ تکیه کنند.

با توجه به آنچه گفته شد فراهم آوردن غذا، آب و هوای کافی اولین پیش نیاز برای سکونت انسان روی مریخ است و آنها که روی پیدا کردن راهکار برای این منظور کار می کنند متفق القول هستند که این کار در ماموریت های طولانی بسیار دشوار است مگر آنکه این احتیاجات روی خود مریخ فراهم شوند.

Chris McKay پژوهشگر سیارات در مرکز تحقیقات Ames متعلق به ناسا در این باره می گوید: شاید در سال های نخست بشر بتواند غذای مورد نیازش را با خود به سطح این سیاره ببرد اما عاقبت باید بتواند خوراک خود را روی مریخ تامین نماید.

تا بحال هیچکس تلاشی برای انجام این امور روی مریخ نکرده و وقتی بحث تامین آذوقه ساکنان این سیاره مطرح می شود چالش های زیادی خودنمایی می کنند که بشر باید آنها را مرتفع کند. برای نمونه، تصور می شود که خاک این سیاره حاوی نمک هایی با عنوان پرکلوراتها باشد که برای انسان سمی هستند. بنابراین اگر قرار باشد کشتی روی سطح این سیاره صورت بگیرد، یا باید از خاک زمین برای این منظور استفاده شود یا اینکه خاک مریخ به نوعی از این ماده سمی پاکسازی گردد. مکنزی در صحبت های خود این مشکل را بسیار بزرگ و مهم قلمداد کرد و اظهار داشت که تاکنون راهکاری برای آن ارائه نشده است.

تمامی این عوامل می توانند اثراتی نامطلوب روی بدن انسان بگذارند

سطح تشعشعات در مریخ نیز بالاتر از زمین گزارش شده و این محیط به طور کلی به مراتب سردتر از سکونتگاه فعلی انسان بوده و گرانش آن هم یک سوم این کره خاکی است. تمامی  این فاکتورها چنانچه در نظر گرفته نشوند می توانند تاثیرات بسیار نامطلوبی را روی بدن انسان بگذارند. حالا Braun اظهار داشته که ممکن است ظرف دو روز آینده ماسک راهکار مناسب برای کنار زدن تمامی این موانع را ارائه دهد.

وی در ادامه گفت: اسپیس اکس یک شرکت حمل و نقل فضایی است و معتقدم خبرهایی که ماسک می خواهد به ما بدهد بیشتر حول محور معماری حمل و نقل فضایی است. تصور خودم این است که شرکت یاد شده در نظ دارد از همکاری خود با دیگران برای توسعه تکنولوژیهای مورد نیاز این ماموریت خبر بدهد.

هزینه ها، مسافران احتمالی و …

روشن است که موانع و پرسش های پیش روی ماموریت به مریخ به مواردی که در بالا اشاره کردیم خلاصه نمی شوند و برای نمونه هنوز مشخص نیست چه افرادی می توانند به این سفر بروند یا بودجه مورد نیاز این کار قرار است از کجا تامین گردد.

البته تمامی اینها طبیعی هستند زیر ماموریت به مریخ پروژه بسیار بزرگی است که به مهندسی و حل مساله در مقیاس وسیع و البته رشته های مختلف علمی نیاز دارد. چارلز میلر رئیس شرکت مشاوره فضایی  NexGen Space در این باره به ورج گفت: این کار به شدت دشوار خواهد بود زیرا هدفی بلند پروازانه دارد که باید برای تحققش زندگی تان را وقف آن کنید.

The post appeared first on .

نگاهی به طرح های ایلان ماسک برای انتقال انسان به مریخ: دانسته هایمان تا به اینجا چیست؟

ایلان ماسک مدیرعامل اسپیس اکس دست کم ظرف یک یا دو روز آینده اعلام می کند که چطور می خواهد بشر را به مریخ ببرد و سیاره سرخ را به سکونتگاهی همیشگی برایش تبدیل کند.

این هدفی است که سال ها ذهن ماسک را به خود مشغول کرده، هرچند که وی تاکنون جزئیات زیادی را در این باره منتشر نکرده است. خوشبختانه اما تا دو روز آینده درخواهیم یافت که ماسک چه برنامه هایی برای سفرهای فضایی دارد و چطور می خواهد این مهم را امکان پذیر کند. او قرار است که به زودی از فضاپیما و تکنولوژی هایی بگوید که برای انتقال انسان به این سیاره نیاز هستند و سپس برنامه ای بلند مدت را برای تحقیق این برنامه تدوین نماید.

ماسک حرف های زیادی در مورد انتقال انسان به مریخ دارد.

از همین رو، بسیاری انتظار یک سخنرانی طولانی را از وی دارند. شخص ماسک نیز ثابت کرده که علاقه ای وصف ناپذیر به صحبت کردن از تمایلش برای انتقال انسان به مریخ دارد و استدلالش هم این است که چنین اتفاقی برای حفظ نسل بشر ضروری است و در همین رابطه گفته: هم اکنون بحث هایی جدی در مورد انتقال حیات به کرات دیگر وجود دارد که با هدف حفاظت از نسل بشر در صورت بروز یک رویداد فاجعه بار قرار است انجام شود.

اما سخنرانی ماسک در این باره مصادف شده با بدبیاری های اخیر این شرکت. همانطور که پیشتر در خبرها خواندید، به تازگی یکی از راکت های فالکون 9 این شرکت روی سکوی پرتاب و حالا مهندسان اسپیس اکس با توقف سفرهای فضایی آن در تلاش برای یافتن علت سانحه هستند. با این همه، حادثه ای که از آن برایتان گفتیم تغییری در برنامه های ماسک برای صحبت در مورد چشم اندازهای مریخی اش به وجود نیاورده.

حتما تایید می کنید که این مدیربلند پرواز تا به امروز سکوت یا بهتر بگوییم صحبت در لفافه را در مورد برنامه هایش پیشه کرده اما این مساله دلیل بر توقف شایعه پراکنی و شایعه سازی در این رابطه نشده است. در ادامه این مطلب نگاهی خواهیم داشت به چشم انداز ماسک و آنچه احتمالا در کنکره بین المللی فضانوردی Guadalajara در مکزیک از آن سخن خواهد گفت.

دانسته هایمان کدامند؟

سیستم حمل و نقل بین سیاره ای که پیشتر با نام Mars Colonial Transporter از آن یاد شده بود.

برنامه های ماسک برای مریخ حول دو محور اصلی قرار دارند: نخست یک شتاب دهنده عظیم راکت و دیگری فضاپیمایی که قادر است محموله و انسان را به سطح مریخ برساند. تصور می شود که این شتاب دهنده، فضاپیما را از زمین ارسال می کند و سپس سفینه فضایی سفر خود به سمت مریخ را ادامه خواهد داد.

تا به امروز از این دو وسیله (یعنی شتاب دهنده و فضاپیما) تحت عنوان Mars Colonial Transporter یاد می شد تا اینکه هفته گذشته ماسک این نام را تغییر داد. در هر صورت این وسیله که حالا با نام سیستم حمل و نقل بین سیاره ای از آن یاد می شود به باور ماسک می تواند «به آنسوی مریخ» سفر کند.

البته اضافه کنیم که اطلاعات ما در مورد این دو وسیله بسیار اندک و محدود به جزئیاتی است که ماسک تا به اینجا در مورد آنها ارائه داده.

BFR

رندری زیبا از راکت فالکون هوی که سال آینده به پرواز در خواهد آمد

راکت غول پیکری که اسپیس اکس می خواهد بسازد با اسم رمز BFR شناخته می شود؛ عبارتی که از سرواژه های چند کلمه نامعلوم ساخته شده است. این نام نیم اشاره ای هم به بازی ویدیویی Doom دارد که در آن اسلحه بزرگی به نام BFG وجود دارد.

ظاهرا قرا است این شتاب دهنده فضاپیمایی حامل 100 تن «محموله مفید» را به سطح مریخ ارسال کند که این رقم از گنجایش هر فضاپیمای دیگری که تاکنون به سطح این سیاره فرستاده شده بیشتر است.

با در نظر داشتن همین مساله، همانطور که حدسش را خواهید زد، این راکت عظیم به لحاظ اندازه یا با راکت Saturn V که فضانوردان را به ماه می برد برابری می کند یا حتی از آن بزرگ تر خواهد بود.

Bobby Braun از اساتید تکنولوژی فضایی در موسسه فناوری جورجیا در این باره به ورج گفت: مقیاس همه چیز در این راکت افزایشی قابل ملاحظه پیدا خواهد کرد. برای آنکه یک خانه دو طبقه را به مریخ بفرستید به یک راکت بسیار بزرگ نیاز خواهد بود.

البته اضافه کنیم که هم اکنون اطلاعات زیادی در مورد ظاهر این راکت در دسترس نیست اما ماسک تاکید کرده که سیستم حمل و نقل در دست طراحی شامل یک راکت عظیم اصلی و مرکزی خواهد بود. نکته دیگر آنکه BFR به احتمال زیاد چندبار مصرف خواهد بود.

BFS

راکتی که از آن صحبت کردیم قطعا با هدف حمل یک سفینه عظیم الجثه به نام BFS طراحی و ساخته می شود و می توان آن را اصلی ترین وسیله برای انتقال مسافران به مریخ قلمداد نمود. اما نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این است که ساختار وسیله نقلیه و نحوه عملکرد آن هنوز مشخص نیست. برخی حتی اینطور گمانه زنی کرده اند که BFS برای آنکه نوعی جاذبه مصنوعی برای مسافران ایجاد نماید و فرایند کاهش تراکم استخوان و عضله آنها را به حداقل برساند، به دور خود خواهد چرخید. در مورد نحوه حفاظت این فضاپیما از تشعشعات فضایی و حرارت خورشید نیز گمانه زنی هایی مطرح گردیده.

اما با وجود تمامی این تدابیر یک نگرانی مهم و عمده همچنان به قوت خود باقیست: اینکه BFS قرار است چطور روی مریخ فرود بیاید؟ این امر البته بسیار دشوار است زیرا لایه نازک هوای مریخ قطعا به سختی می تواند فرود آرام تری را برای فضاپیمای مریخی به ارمغان بیاورد چراکه تراکم اتمسفر آن نسبت به زمین یک به صد است.

بالا بودن حجم محموله های درون فضاپیما پیامد دیگری را هم خواهد داشت و آن زیاد کردن سرعت فرود وسیله نقلیه حین نزدیک شدن به سطح مریخ است. البته باید یادآور شویم که این مشکل صرفا محدود به اسپیس اکس نمی شود و در حال حاضر ناسا تنها می داند که چطور محموله های یک تنی را سالم روی مریخ فرود بیاورد (محض اطلاع شما باید بگوییم که برای فرود آوردن کاوشگر کنجکاوی روی مریخ ترکیبی از چتر فرود و یک جرثقیل هوایی به کار برده شد).

حالا ماسک می خواهد بالغ بر صد تن محموله و انسان را با استفاده از BFS روی مریخ فرود آورد که این میزان صدبرابر وزن تقریبی کنجکاوی است.

ماسک ابراز امیدواری کرده که در سال 2024 فضاپیمای BFS مملو از سرنشین انسانی را به مریخ خواهد فرستاد

اما روشن است که اسپیس اکس با شیوه های مشابه به ناسا قصد فرود آوردن محموله اش روی مریخ را ندارد و در مقابل به دنبال راهی برای استفاده از موتورهای راکت است تا فضاپیمای خود را به نرمی و آرامی روی سطح فرود آورد. این تقریبا همان شیوه ایست که اسپیس اکس برای فرود آوردن راکت فالکون 9 روی زمین از آن  استفاده کرده بود و تحت عنوان پیشرانه معکوس رانشی از آن یاد می شود.

البته این را هم اضافه نماییم که هنوز مشخص نیست آیا BFS می تواند روی مریخ فرود بیاید یا خیر و آیا اساسا قابلیت حمل صد تن بار را دارد یا نه.

ماسک اما پیشتر ابراز امیدواری کرده بود که تا سال 2024 میلادی به این مهم دست پیدا کند که البته این مهلت برای شرکتی که تاکنون حتی یک نفر را هم به مریخ نبرده کمی بلندپروازانه و دور از واقعیت به نظر می آید.

موتور Raptor

یکی از بخش های موتور Raptor که در مرکز فضایی Stennis ناسا تست می شود

یکی از بخش های کلیدی BFR و BFS قطعا Raptor خواهد بود؛ موتور غول پیکر جدیدی که اسپیس اکس از سال 2009 میلادی تاکنون کار توسعه اش را در دست داشته. این موتور قادر خواهد بود در زمان بلند شدن از زمین نیرویی معادل با 2224110 نیوتن را تولید کند که به تعبیر ماسک این قدرت با اصلیترین موتورهای شاتل فضایی برابری می کند. این موتور همچنین قرار است که برخلاف انواع به خدمت گرفته شده در فالکون 9 از متان مایع به عنوان سوخت استفاده کند.

البته برخی بر این باور هستند که تصمیم اسپیس اکس در تغییر نوع سوخت مصرفی این موتور به خاطر فراوانی متان روی مریخ بوده و مهندسان این شرکت دستگاه را طوری طراحی کرده اند که از یخ زیرسطحی این سیاره در کنار دی اکسید کربن موجود در اتمسفر آن برای این منظور استفاده کند. این یعنی موتورهای Raptor قادر خواهند بود از مواد موجود در سطح سیاره سرخ به عنوان سوخت خود استفاده نمایند.

در هر صورت بناست که تعداد زیادی از این موتورها (البته مشخص نیست که چه تعداد) برای تامین انرژی مورد نیاز BFR و همچنین BFS مورد استفاده قرار بگیرند. گفتنی است که تا به اینجا اسپیس اکس گام هایی را در جهت توسعه این موتور برداشته و اولین نسخه مقیاس کامل آن نیز اوایل امسال به تاسیسات تست McGregor این شرکت ارسال شد.

مسیرهای حمل محموله

روشن است برای حضور انسان باید از قبل شرایط زندگی برای وی فراهم باید و در نتیجه ضروری است که بخش اعظمی از سخت افزار مورد نیاز این امر پیش از انسان به فضا فرستاده شود. بعد از آنکه انسان به مریخ رسید هم باید غذا و وسایل مورد نیازش در کنار قطعات یدکی و تجهیزات از زمین برایش ارسال گردند.

در راهکار ارائه شده توسط ماسک برای این منظور، مجموعه ای از ماموریت های مختلف برای رد دراگون تعریف شده که اوایل امسال معرفی گردید. اسپیس اکس در نظر دارد که در سال 2018 میلادی نسخه ای از کپسول حمل محموله خود به نام دراگون را به مریخ بفرستد تا مشخص شود که آیا این وسیله قادر است آذوقه و تجهیزات لازم را به سطح سیاره ارسال کند یا خیر. کپسول یاد شده قرار است که روی فالکون هوی سوار شود؛ همان راکت سنگین وزنی که شرکت تحت سرپرستی ایلان ماسک می خواهد سال آینده برای نخستن بار آن را به حرکت در آورد. بعد از آنکه رد دراگون به سطح مریخ رسید از پیشرانه معکوس فراصوت برای فرود بهره خواهد گرفت.

شرکت اسپیس اکس در نظر دارد هر 26 ماه یکبار این کپسول ها را به سطح مریخ ارسال کند؛ در این بازه زمانی مریخ و زمین در نزدیک ترین فاصله از یکدیگر روی مدارهایشان قرار دارند و هدف اصلی از این برنامه ریزی ایجاد یک مسیر قابل اطمینان برای ارسال محموله به سطح مریخ است.

آنچه واقعا نمی دانیم

نیرو محرکه

در مورد اینکه BFS چطور سوخت خود را برای رسیدن به سطح مریخ مدیریت خواهد کرد، ارزیابی های مختلفی مطرح شده. البته روشن است که برای ارسال چنین فضاپیمای عظیم الجثه ای به آنسوی زمین به حجم بالایی از سوخت نیاز خواهد بود و قطعا فضاپیماهایی که عازم سیاره سرخ می شوند باید دست کم یک بار تا قبل از رسیدن به این سیاره سوخت گیری مجدد کنند. پیشنهاد Braun آن است که با استفاده از راکت های اضافه نیرو محرکه اضافه برای فضاپیماها تامین شود.

بازگشت به زمین

برخلاف پروژه مارس وان که وعده سفری بی بازگشت به مریخ را می دهد، ماسک در نظر دارد امکان بازگشت افراد به زمین را نیز فراهم نماید. او در این رابطه در سمپوزیم فضانوردی و ستازه شناسی MIT اظهار نمود: ما می خواهیم که فضاپیما امکان بازگشت به زمین داشته باشد. این فضاپیماها گران هستند و ساختنشان دشوار. پس نمی توان آنها را در مریخ رها کرد. بنابراین اینکه مردم تمایل به بازگشت داشته باشند یا خیر به خودشان مربوط است و می توانند در صورت تمایل سوار فضاپیما شده و بازگردند چراکه در  هر صورت ما می خواهیم آنها را به زمین باز گردانیم.

اما اینکه فضاپیما دقیقا قرار است چگونه به زمین باز گردد مشخص نشده و هنوز که هنوز است هیچ وسیله ای از مریخ به زمین باز نگشته. علت هم آن است که پرتاب از سطح مریخ در نظر بسیاری کاری غیرممکن است؛ برای این منظور لازم است فضاپیمایی با چندین موتور که سوخت کافی هم دارد از سطح مریخ بلند شده و به سمت زمین باز گردد. اما اگر ماسک بتواند سوخت فضاپیمایش را از سطح این سیاره تامین کند آنگاه قطعا می تواند فرایند روشن شدن و بازگشت آن به زمین را نیز انجام دهد.

زیستگاه و زنده نگه داشتن انسان

سکونتگاه بادی فضایی که توسط شرکتی به نام Bigelow Aerospace تولید شده

ماسک دقیقا مشخص نکرده که بعد از پشت سر گذاشتن این چالش ها و انتقال انسان به سیاره سرخ، قرار است وی را کجا اسکان دهد. روشن است که ساکنین این زیستگاه تازه به سیستمی نیاز دارند که حیاتشان را تضمین کند و به هوای قابل تنفس، روشی برای پاکسازی و بازیافت آب و همچنین سیر کردن شکم خود احتیاج خواهند داشت. اغلب کارشناسان بر این باورند که ساکنان این سیاره باید عاقبت به نوعی بتوانند برای زنده ماندن خود به منابع روی سطح مریخ تکیه کنند.

با توجه به آنچه گفته شد فراهم آوردن غذا، آب و هوای کافی اولین پیش نیاز برای سکونت انسان روی مریخ است و آنها که روی پیدا کردن راهکار برای این منظور کار می کنند متفق القول هستند که این کار در ماموریت های طولانی بسیار دشوار است مگر آنکه این احتیاجات روی خود مریخ فراهم شوند.

Chris McKay پژوهشگر سیارات در مرکز تحقیقات Ames متعلق به ناسا در این باره می گوید: شاید در سال های نخست بشر بتواند غذای مورد نیازش را با خود به سطح این سیاره ببرد اما عاقبت باید بتواند خوراک خود را روی مریخ تامین نماید.

تا بحال هیچکس تلاشی برای انجام این امور روی مریخ نکرده و وقتی بحث تامین آذوقه ساکنان این سیاره مطرح می شود چالش های زیادی خودنمایی می کنند که بشر باید آنها را مرتفع کند. برای نمونه، تصور می شود که خاک این سیاره حاوی نمک هایی با عنوان پرکلوراتها باشد که برای انسان سمی هستند. بنابراین اگر قرار باشد کشتی روی سطح این سیاره صورت بگیرد، یا باید از خاک زمین برای این منظور استفاده شود یا اینکه خاک مریخ به نوعی از این ماده سمی پاکسازی گردد. مکنزی در صحبت های خود این مشکل را بسیار بزرگ و مهم قلمداد کرد و اظهار داشت که تاکنون راهکاری برای آن ارائه نشده است.

تمامی این عوامل می توانند اثراتی نامطلوب روی بدن انسان بگذارند

سطح تشعشعات در مریخ نیز بالاتر از زمین گزارش شده و این محیط به طور کلی به مراتب سردتر از سکونتگاه فعلی انسان بوده و گرانش آن هم یک سوم این کره خاکی است. تمامی  این فاکتورها چنانچه در نظر گرفته نشوند می توانند تاثیرات بسیار نامطلوبی را روی بدن انسان بگذارند. حالا Braun اظهار داشته که ممکن است ظرف دو روز آینده ماسک راهکار مناسب برای کنار زدن تمامی این موانع را ارائه دهد.

وی در ادامه گفت: اسپیس اکس یک شرکت حمل و نقل فضایی است و معتقدم خبرهایی که ماسک می خواهد به ما بدهد بیشتر حول محور معماری حمل و نقل فضایی است. تصور خودم این است که شرکت یاد شده در نظ دارد از همکاری خود با دیگران برای توسعه تکنولوژیهای مورد نیاز این ماموریت خبر بدهد.

هزینه ها، مسافران احتمالی و …

روشن است که موانع و پرسش های پیش روی ماموریت به مریخ به مواردی که در بالا اشاره کردیم خلاصه نمی شوند و برای نمونه هنوز مشخص نیست چه افرادی می توانند به این سفر بروند یا بودجه مورد نیاز این کار قرار است از کجا تامین گردد.

البته تمامی اینها طبیعی هستند زیر ماموریت به مریخ پروژه بسیار بزرگی است که به مهندسی و حل مساله در مقیاس وسیع و البته رشته های مختلف علمی نیاز دارد. چارلز میلر رئیس شرکت مشاوره فضایی  NexGen Space در این باره به ورج گفت: این کار به شدت دشوار خواهد بود زیرا هدفی بلند پروازانه دارد که باید برای تحققش زندگی تان را وقف آن کنید.

The post appeared first on .

نگاهی به طرح های ایلان ماسک برای انتقال انسان به مریخ: دانسته هایمان تا به اینجا چیست؟