بازی آزاد

بزرگ ترین ناکامی های سال 2015

هر ساله، بازی های ویدئویی با خود سورپرایز های دوست داشتنی می آورند، اما با خود ناکامی هایی هم به همراه دارند. در پایان هر سال ما دوست داریم به عقب نگاه کنیم و از چیزهایی که حالمان را گرفتند گلایه کنیم! این بخشی از پروسه سر حال آمدن است! پس این شما و این بزرگ ترین ناکامی های سال 2015.

بزرگ ترین ناکامی های سال 2015

نسخه ی PC بازی Arkham Knight، به قدری مشکل دار بود که جمع آوری شد

تا به حال همچنین چیزی ندیده بودیم! Rocksteady و Warner Bros نسخه ی PC بازی Batman: Arkham Knight را منتشر کردند و این پورت به قدری مشکل دار بود که مجبور شدند فروش آن را متوقف کرده و بازی را برای بهینه سازی جمع آوری کنند. هنگامی که نسخه ی PC بهینه شده بعد از چند ماه مجددا منتشر شد، چیزی خیلی دور از کلمه ی “سالم و بهینه” بود! و ناشر در نهایت پول هر کس که درخواست داشت را برگرداند.

لاف زدن بیش از حد در مورد محتوای قابل دانلود انحصاری

2015 سال دیگری بود که Sony و Microsoft زمان بسیاری را به برگزاری کنفرانس هایی اختصاص دادند تا بازی هایی را معرفی کنند که کنسولشان محتوای قابل دانلود (DLC) و انحصاری از آن بازی دارد. قبلا هم گفته بودیم، باز هم می گوییم: محتوای قابل دانلود انحصاری مسخره است! سرمایه گذاری و انتشار محتویات انحصاری ساخت خودتان برای کنسول خودتان به نظر عالی می رسد. اما بستن چند قرارداد و (احتمالا) کمک اعتباری به ساخت بازی دیگران در عوض محتوای انحصاری محدود زمانی ایده آل نیست. ولی بستن قراردادی که از نظر زمانی شخصیت ها، ماموریت ها و افزونه های قابل دانلود را برای یک کنسول خاص محدود می کند، به این معنی خواهد بود که هر کس که با پلتفرم متفاوتی بازی می کند، تجربه ی محدودی خواهد داشت و این هم ایده آل نیست.

The Order: 1886

هنگامی که برای اولین بار معرفی شد، محتوای عالی The Order: 1886 و زیبایی چشم نوازش امیدوار کننده بود. شوالیه های میز گرد که چند صد سال زندگی کرده بودند و حالا از اسلحه های تسلا برای جنگیدن با قدرت های فراطبیعی در لندن ویکتوریایی استفاده می کنند؟ محشره، روی ما حساب باز کنید! اما متاسفانه، بازی نهایی، به صورت خلاصه، یک خرابکاری سر هم شده پر از ایده های تکراری و مکانیک های نا پخته و آدم های با اسلحه به جای هیولاهای فراطبیعی بود. با همه ی این ها، بزرگترین ناکامی برای ما، احساس اینکه این بازی می توانست بازی محشری باشد، است…

3DS جدید، تنها دو بازی انحصاری داشت

زمانی که امسال Nintendo، یک 3DS جدید وارد بازار کرد، هیجان همه را برانگیخت، حتی با وجود اینکه تصمیم گرفتند آن را “3DS جدید یا New 3DS” نام گذاری کنند! اما خیلی بد است که این سیستم هنوز بازی های خیلی کمی دارد که از تمام پتانسیل پردازشی افزایش یافته اش استفاده کند. امسال این کنسول دستی تنها دو بازی “جدید” داشت: یک پورت از Xenoblade Chronicles و یک پورت از The Binding of Issac! این قابل درک است که Nintendo مشتاق نیست تا طرفداران 3DS راه خود را از هم جدا کنند. و این مسئله درست است که 3DS جدید، باعث می شود تا بازی های 3DS قدیمی، نمای 3D بهتری داشته باشند، سریعتر بارگذاری شوند و Amiibos را بدون یک dongle پشتیبانی می کند ولی با این حال چه خوب بود که چند دلیل دیگر برای خرید این دستگاه وجود داشت.

داستان Metal Gear Solid V، یکپارچگی خود را از دست داد.

چقدر تعجب آور است که Metal Gear Solid V: The Phantom Pain، یک بازی برجسته سال 2015 و یکی از بهترین بازی های مخفی کاری ساخته شده تا به امروز، می تواند در لیست بزرگترین ناکامی های ما قرار گیرد. اما داستان از این قرار است: The Phantom Pain، ساخته شده به عنوان یک فصل نهایی بی نظیر در سری حماسه ساز Metal Gear، با قدرت شروع کرد اما به جاده خاکی زد و قسمت آخر را با مجموعه ای از ماموریت های بازیافت شده و Cutscene های درهم برهم و نامربوط، پوشش داد. واقعا تاسف بار است که چنین حماسه ی داستانی، به چنین نقطه ای از اوج رسیده و در نهایت به وسیله ی نسخه نهایی این مجموعه سقوط کند.

بازی های چند نفره ی رقابتی نتوانستند کشش لازم را داشته باشند

به هر دلیلی که هست (بازی های گران، بازیکن های بسیار خسته، بازاریابی بد، نبود پیشرفت دائمی) تاسف برانگیز است که ببینیم بازی های انحصاراً چند نفره ی رقابتی بیشتری در بازار به نمایش در می آیند که به سرعت اقتدار ناب خود را از دست می دهند و نمی توانند یک جامعه ی طرفدار دائمی پیدا کنند. بدون حضور کافی بازیکنان، پیدا کردن یک مچ یا مسابقه به اندازه ی کافی سخت است چه برسد به لذت بردن از بازی. این موضوع سال پیش برای Titanfall اتفاق افتاد، تقریبا نزدیک به شروع امسال برای Evolve هم تکرار شد و ما نگران هستیم که این داستان برای بازی های جدیدی مثل Star Wars: Battlefront و Rainbow Six: Siege نیز تکرار شود. این بازی ها، بازی های جالب با محتوای بسیاری هستند اما اگر سازندگان بازی نتوانند روشی برای آسان کردن شروع و ادامه ی بازی کردن پلیر ها پیدا کنند، قبل از اینکه پتانسیل کامل خود را به نمایش بگذارند، فراموش خواهند شد.

YouTuber ،Nintendo ها را مکلف کرد

هنگامی که بحث قوانین انتشار و استفاده ی صحیح به میان می آید، YouTube هنوز به نوعی سرزمین کشف نشده است. بنابراین منطقی است که ناشران بازی ها با روش های مختلف، بر این که مردم چگونه از دارایی های منطقی آن ها ایجاد درآمد می کنند، نظارت داشته باشند. اما Nintendo در سال 2015 کمی تند روی کرد. مشت آهنین آنها بر قوانین YouTube، مخصوصا به جامعه ی پر سرعت نینتندو (افرادی که سعی می کنند بازی ها را به سریع ترین نحو ممکن تمام کنند) صدمه زد. کانال های خیلی جالب مرتبط با Nintendo از نظر قوانین انتشار صدمات بسیاری دیدند. “برنامه ی سازندگان” یا همان Creator’s Program Nintendo الزام می کند تا YouTuber ها ابتدا پاچه خواری کنند و ویدئو ها و کانال های خود را برای Nintendo به ثبت برسانند و سپس درآمد تبلیغاتی خود را با این شرکت تقسیم کنند، که البته تقریبا همه را عصبانی کرد. به قول PewDiePie، در برهه ای از زمان که بازی های بسیاری برای خالقان Let’s Play در بازار موجود است، بازی های Nintendo به ته لیست رفتند. این موارد باعث از بین رفتن کوهی از افتخارات و خدمات است که Nintendo طی سالها ساخته است.

Silent Hills به شدتی کنسل شد که تا به حال هیچ بازی ای کنسل نشده بود!

در لیست “بهترین سورپرایز” های سال گذشته، قطعا باید همکاری Hideo Kojima و Guillermo Del Toro جهت ساخت Silent Hills ثبت می شد. کل داستان تایید ساخت بازی مثل جکی بود که اعضای سایت در مواقع استراحت برای هم تعریف می کنند! این بازی بیش از حد شگفت انگیز، پر انرژی و انقدر عالی بود که اگر درست می شد که در واقع… نشد. Konami، بازی را کنسل کرد. همکاری این دو فرد (کوجیما و Del Toro) به اتمام رسید. Kojima هرگز یک Silent Hill نخواهد ساخت و مهمتر از آن، تکنیک بازاریابی این بازی، یعنی تجربه ی ترسناک هوشمندانه که نسخه تست بازی با نام P.T. نام داشت، از تمامی سرور های سونی حذف شد، و حالا فقط بر روی PS4 گیمر هایی که آن را دانلود کرده و بر روی هارد دیسک کنسول خود ذخیره کرده بودند، باقی مانده است. هنگامی که در مورد کل قضیه از Del Toro پرسیده شد، جواب داد: “این جریان به هیچ وجه با عقل جور در نمی آید!”. اما نگران نباشید چون خود کونامی هم بعد از کنسل کردن این بازی، به یکی از ناکامی های امسال تبدیل شد:

Konami

Konami به معنای واقعی امسال گند زد. نه اینکه هرگز در سال های گذشته خراب کاری نکرده باشند، اما آنها در سال 2015 واقعا اتوبوس را به ته دره انداختند. از کجا شروع کنیم؟ داستان Silent Hills، که مورد قبلی در لیست بود. داستان گزارشی که بیان می کند آنها با کارکنان خود مانند زندانی ها برخورد می کنند و تمام حرکات آنها را زیر نظر دارند و توسعه دهندگان بازیِ کمتر “مفید” را به گارد امنیتی و خدمتکار تبدیل می کنند. و داستان گندکاری بزرگ Metal Gear Solid V که ناشر آن، نام کارگردان معروف سری، یعنی Hideo Kojima را از بسته بندی و هر اشاره ی عمومی به بازی حذف کرد. همچنین گزارش شده که وکیلان ناشر، اجازه ی دریافت یک تندیس از Game Awards آمریکا را به وی نداند در حالی که افرادی از قسمت روابط عمومی خود را برای دریافت جوایز به جای وی فرستادند. Konami در نهایت Hideo Kojima را رها کرد. آنها تمام این بلاها را بر سر شخصیتی آوردند که سُکان ساخت یکی از شگفت انگیزترین، جاه طلبانه ترین و سرگرم کننده ترین بازی های این اواخر را به دست داشت. بازی ای که کونامی برای ماه ها و سال های متمادی به جای وی تندیس دریافت خواهد کرد. مطمئنا ماجرای این داستان بیشتر از این چیزی است که ما می دانیم، ولی سخت نیست که به آن نگاه کنیم و بگوییم، Konami واقعا گند زد.

Phantom Dust (روح خاک) مانند روحی ساخته شده از خاک، ناپدید شد.

یکی دیگر از اندوه های توسعه دهندگان، ناپدید شدن سریع بازسازی Phantom Dust از Darkside Games بعد از سورپرایزش در E3 2014 بود. اما ناامید کننده تر، داستان پشت پرده ی آن بود و اینکه چطور پروژه ی Darkside Games از همان ابتدا طلسم شده بود. Phantom Dust ارزش بیشتر از این ها را دارد.

PC بازها، بدترینِ Final Fantasy ها را دریافت کردند

Final Fantasy همیشه ارتباط بیشتری با کنسول ها داشته تا PC. اما این بدان معنی نیست که PC باز ها لایق پورت های مزخرف از نسخه های قدیمی این سری هستند. امسال PC نسخه های جدیدی از Final Fantasy V و Final Fantasy VI را دریافت کرد، اما نه بازی های پیکسل پیکسل دوست داشتنی ای که خیلی از ما عاشق آن شده بودیم. نه، هر دو نسخه گرافیک، ابعاد بزرگ و پر زرق و برقی داشتند که Square Enix به پورت های بی معنی iOS افزوده بود.

هیچ Red Dead Redemption ای، هیچ کجا نبود

ببینید، ما نمی خواهیم که Rockstar بازی Red Dead Redemtion 2 را معرفی کند. ما نمی خواهیم که آنها بالاخره ساخت پورت PC نسل گذشته ی RDR را اعلام کنند. ما نمی خواهیم که داستان John Martson را مجددا در کیفیت HD تجربه کنیم، یا حتی نمی خواهیم که Microsoft و Rockstar ویژگی Backward Compatibility آن را اعلام کنند تا با Xbox One نسخه ی Xbox 360 آن را بازی کنیم. ما هیچ کدام از این ها را نمی خواهیم، اما این ها ما را خیلی خیلی خوشحال خواهند کرد. Rockstar، نمی خواهی کل دنیا خوشحال باشند؟ ظاهراً نمی خواهی!

همچنین هیچ افزونه ی تک نفره ای هم برای Grand Theft Auto در کار نبود!

بعضی از همکاران ما واقعا GTA Online را دوست دارند البته وقتی که زمانی برای بازی کردن پیدا می کنیم! این بازی می تواند خنده دار باشد، بعضی از مد ها واقعا لذت بخش هستند و دزدی هایی که اوایل امسال اضافه شدند، معمولا هوشمندانه و خلاقانه هستند. اما این بدان معنا نیست که ما دیگر محتوای قابل دانلود تک نفره برای GTA V نمی خواهیم. افزونه های دو فصلی Rockstar برای GTA IV عالی بودند. واقعا هیجان زده بودیم ببینیم دیگر چه اتفاقی در Los Santos خواهد افتاد، اما این اتفاق در سال 2015 نیافتاد. نه هیچ اعلانی، نه خبری و مطمئناً هیچ ماجراجویی در San Andreas هم در کار نبود.

Fallout 4، آنگونه که باید، دنیا را به آتش نکشید.

Fallout 4، بد یا متوسط نبود واقعا با حال و با پایانی باز بود، برای منفجر کردن و درگیر شدن لذت بخش بود و گاهاً حتی فراموش نشدنی. اما با این حال مواردی ناامید کننده در مورد آن وجود داشت. موتور قدیمی، انیمیشن های عجیب، مشکلات عملکرد قدیمی، سیستم های گفتمان و نقش آفرینی تکه تکه شده، داستان اصلی با معنی ولی در نهایت خسته کننده و رابط کاربری اعصاب خورد کنش. Fallout 4 در بسیاری از موارد، یک بازی استثنائی است، اما برای خیلی از ما، برخی از ویژگی های متمایز آن با سایه ای از کمبود محتوا پوشانده شده بود.

داستان Halo 5، یک سوپ ماکارونی بزرگ است!

آیا به یاد دارید که داستان Halo 5 بخاطر داستانِ دزد و پلیس مانندش هایپ شد که در آن یک قهرمان (Jameson Locke) در حال شکار قهرمان دیگر (Master Chief ستاره ی سری) به خاطر جرمی مشکوک بود که Chief ممکن بود مرتکب شده باشد یا نه؟ به یاد دارید چگونه آنها یک سری پادکست سریال مانند که به صورت شگفت انگیزی هوشمندانه بود را تهیه کردند تا Halo 5 را معروف کنند؟ می توانست خیلی با حال باشد! دو جوخه، 8 قهرمان و یک جنگ تمام عیار، غیر از این است؟ اما نه. داستان در واقع یک سوپ بزرگ بود که بازی به نوعی از ما انتظار داشت تا آن را با چنگال بخوریم. می خواستید Locke یا Chief یک مرحله ی نهایی حماسه ساز داشته باشند؟ شرمنده! آیا یک تُبه کار می خواستید که انگیزه هایش منطقی باشد؟ خیلی بد شد! آیا می خواستید که داستان را بدون نیاز به خواندن کتاب ها و با سر نخ، ادامه دهید؟ ای وای! آیا می خواستید که همان غول کپی/پیست شده را دوباره و دوباره شکست بدهید؟ شرم آور… اوه اوه. در واقع، خوب شد! در این مورد شما راضی خواهید بود.

Valve و Bethesda، آزمایش مود های فروشی خود را خراب کردند.

سازندگان مود حق دارند تا اگر بخواهند، کار خود را بفروشند. هیچ کس واقعاً با این موضوع اختلافی ندارد. اما روش های متفاوتی که این مفهوم را می تواند به ثمر برساند، جای بحث دارد و اولین تلاش Valve برای ایجاد فروشگاه مود های فروشی که با کمک سازنده ی Skyrim یعنی Bethesda به ثمر رسید، یک شلیکِ به خطا رفته بود. کل ایده نیم پخته بود و سوالات جدی بسیاری را ایجاد کردند (سوالاتی که ظاهراً هیچ جواب مناسبی نداشتند) که موجب شد تا Valve و Bethesda سرویس خود را تنها کمتر از یک هفته بعد از راه اندازی، متوقف کنند. امیدواریم که یک نفر، جایی، به ایده ای برسد که سازندگان مود را به پول برساند، اما دیدن شکست کامل اولین تلاش برای این کار، ناامید کننده بود.

رحمت بغدادی
مقاله اصلی برگرفته شده از Kotaku

نوشته بزرگ ترین ناکامی های سال 2015 اولین بار در GameEMag پدیدار شد.

وبلاگ اطلاعات

خرید بک لینک