بازی آزاد

راکت ناسا ابرهایی مصنوعی را در فضا تشکیل خواهد داد

زمانی که شما به پرتاب یک موشک نگاه می کنید، معمولاً بالا رفتن راکت در فضاست که توجه شما را به خود جلب می کند اما با پرتاب بعدی ناسا احتمالاً شما بیشتر مجذوب آثاری خواهید شد که موشک از خود بر جای خواهد گذاشت.

ناسا با پرتاب یکی از دو موشک Black Brant IX خود قصد دارد پدیده ای کمتر شناخته شده را در آسمان کره زمین مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. موشک مورد اشاره برای انجام مأموریتی در رابطه با علوم شفق قطبی در تاریخ 25 اسفند تا 23 مارچ به پرواز در خواهد آمد و ابری مصنوعی را در فاصله حدوداً 100 تا 160 کیلومتری از سح زمین به وجود خواهد آورد.

گفتنی است طبق اطلاعات منتشر شده توسط ناسا، راکت مذکور مقدار اندکی  را در فضا پخش می کند که می بایست با اتمسفر واکنش داده و ابرهای سفید پف داری را تولید کند که به کمک دانشمندان در رهیابی بادهای شفقی بیاید.

همچنین طبق اعلام سازمان فضایی، آلومینیوم رها شده برای مردم ساکن در منطقه مورد آزمایش کاملاً بی خطر بوده و مقدارش کمتر از آن چیزی است که در آتش بازی ها منتشر می شود.

ناگفته نماند که زمان پرتاب راکت به فعالیت شفق های قطبی و آسمانی صاف بستگی دارد، بنابراین احتمالاً فرصت کمی میان انتشار اطلاعات مربوط به زمان پرتاب و به پرواز در آمدن راکت وجود خواهد داشت.

اگر احساس می کنید پرتاب موشک های معمول کمی کسل آور است، باید بدانید که احتمالاً تماشای مأموریت مورد بحث خالی از لطف نخواهد بود.

The post appeared first on .

راکت ناسا ابرهایی مصنوعی را در فضا تشکیل خواهد داد

ناسا از رؤیت حفره عظیمی روی سطح خورشید خبر داد

یکی از فضاپیماهای ناسا به تازگی حفره عظیمی را رصد کرده که در حال حرکت بر روی سطح خورشید است. به نظر می رسد خوراک فیلم های آخر الزمانی با این مضمون فراهم شده باشد: “خورشید به آرامی در ظلمت فرو می رود و کره خاکی به سرزمینی سرد و یخ زده بدل می گردد”.

اما نیازی نیست نگران این حفره باشید. این پدیده در واقع حفره تاجی (Coronal Hole) نام دارد که هر از چند گاهی بر روی یا به نوعی اتمسفر آن پدیدار می شود.

طبق گزارش سازمان فضایی آمریکا، این حفره ها به منزله نقاطی با چگالی کم هستند که میدان مغناطیسی خورشید از طریق آنها به فضای بین سیاره ای وارد می شود و در نتیجه مواد داغ تاج خورشید به سمت بیرون شتاب می گیرند.

به همین خاطر، این قسمت ها معمولاً پلاسمای داغ کمتری نسبت به بخش های اطراف خود دارند. بدین ترتیب ناحیه اطراف آنها داغ تر و روشن تر به نظر رسیده و منطقه فوق نیز تیره تر و شبیه به یک حفره دیده می شود.

در همین راستا «تام یولسمن» از بلاگ ImaGeo مجله دیسکاور با استفاده از چندین تصویر منتشر شده توسط ناسا، ویدئویی را تولید کرده که ساختار این حفره عظیم را نشان می دهد:

ناسا می گوید:

حفره های تاجی منبع جریان سریعی از ذرات خورشیدی هستند که با سرعتی سه برابر بیشتر از دیگر جریان ها از سطح خورشید متصاعد می گردند.

فاصله زمانی مشاهده این حفره ها می تواند چند هفته یا چند ماه باشد، ضمن اینکه می توانند تا یک چهارم سطح خورشید را در بر بگیرند. اگرچه تشکیل حفره تاجی خورشید به معنای پایان کار زمین نیست، اما باعث بروز مشکلات خفیفی در سیاره ما خواهد شد.

هافینگتون پست در گزارشی در این رابطه نوشته است:

بادهای خورشیدی که از تاج خورشید آغاز شوند، توفان های خورشیدی عظیمی را تولید می کنند که اختلالاتی را در سیستم های مخابرات رادیویی و ماهواره ای زمین ایجاد خواهد کرد.

The post appeared first on .

ناسا از رؤیت حفره عظیمی روی سطح خورشید خبر داد

یکی از فضاپیماهای ناسا به تازگی حفره عظیمی را رصد کرده که در حال حرکت بر روی سطح خورشید است. به نظر می رسد خوراک فیلم های آخر الزمانی با این مضمون فراهم شده باشد: “خورشید به آرامی در ظلمت فرو می رود و کره خاکی به سرزمینی سرد و یخ زده بدل می گردد”.

اما نیازی نیست نگران این حفره باشید. این پدیده در واقع حفره تاجی (Coronal Hole) نام دارد که هر از چند گاهی بر روی یا به نوعی اتمسفر آن پدیدار می شود.

طبق گزارش سازمان فضایی آمریکا، این حفره ها به منزله نقاطی با چگالی کم هستند که میدان مغناطیسی خورشید از طریق آنها به فضای بین سیاره ای وارد می شود و در نتیجه مواد داغ تاج خورشید به سمت بیرون شتاب می گیرند.

به همین خاطر، این قسمت ها معمولاً پلاسمای داغ کمتری نسبت به بخش های اطراف خود دارند. بدین ترتیب ناحیه اطراف آنها داغ تر و روشن تر به نظر رسیده و منطقه فوق نیز تیره تر و شبیه به یک حفره دیده می شود.

در همین راستا «تام یولسمن» از بلاگ ImaGeo مجله دیسکاور با استفاده از چندین تصویر منتشر شده توسط ناسا، ویدئویی را تولید کرده که ساختار این حفره عظیم را نشان می دهد:

(image)

ناسا می گوید:

حفره های تاجی منبع جریان سریعی از ذرات خورشیدی هستند که با سرعتی سه برابر بیشتر از دیگر جریان ها از سطح خورشید متصاعد می گردند.

فاصله زمانی مشاهده این حفره ها می تواند چند هفته یا چند ماه باشد، ضمن اینکه می توانند تا یک چهارم سطح خورشید را در بر بگیرند. اگرچه تشکیل حفره تاجی خورشید به معنای پایان کار زمین نیست، اما باعث بروز مشکلات خفیفی در سیاره ما خواهد شد.

هافینگتون پست در گزارشی در این رابطه نوشته است:

بادهای خورشیدی که از تاج خورشید آغاز شوند، توفان های خورشیدی عظیمی را تولید می کنند که اختلالاتی را در سیستم های مخابرات رادیویی و ماهواره ای زمین ایجاد خواهد کرد.

The post appeared first on .

ناسا از رؤیت حفره عظیمی روی سطح خورشید خبر داد

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد

روز گذشته تیم نیو هورایزنز تاییده رسمی دال بر دریافت بودجه اضافی از سوی ناسا را دریافت کرد تا کاوش در فضا را با استفاده از سفینه خود که اخیرا از پلوتو بازدید کرده ادامه دهد.

در جریان این بازه زمانی اضافه، که قرار شده تا سال 2021 ادامه پیدا کند، نیو هورایزنز پرواز دیگری را به دور یک جرم آسمانی در مرز منظومه خورشیدی انجام خواهد داد و داده هایی ارزشمند را از ده ها جرم آسمانی در اعماق فضا به دست می آورد.

اما هدف اصلی این فضاپیما 2014 MU69 نام دارد که در اصل نوعی جرم یخی با قطر حدودی 32 تا 42 کیلومتر است که در کمربند کوپیتر قرار گرفته (منظور توده عظیم اجرام آسمانی در حاشیه ای ترین قسمت منظومه خورشیدی است).

اما این صخره فضایی حدودا 160 میلیون کیلومتر آنطرف تر از پلوتو به دور خورشید می گردد و به همین خاطر چندین سال طول می کشد که نیو هورایزنز خود را به آنجا برساند.

این فضاپیما قرار است در تاریخ یکم ژانویه 2019 به موقعیت مورد نظر برسد و پروازی مانند آنچه روی پلوتو انجام داد را بر فراز آن صورت دهد. اما این بار قرار شده که سفینه در فاصله کمتری نسبت به سیاره هدف به پرواز درآید.

همانطور که گفته شد، این تنها جرم آسمانی نخواهد بود که نیوهورایزنز قصد دارد در جریان ماموریت خود به مطالعه و تحقیق در مورد آن بپردازد چراکه در جریان سفر خود به سمت هدف، فضاپیما با حدودا بیست شی دیگری که در کمربند کوپیتر قرار گرفته اند مواجه می شود.

در میان این اجرام آسمانی می توان به Eris اشاره کرد، دومین سیاره کوتوله بزرگ بعد از پلوتو که در این ناحیه قرار دارد. جان اسپنسر یکی از اعضای تیم نیوهورایزنز و از دانشمندان موسسه تحقیقاتی ساوت وست در بولدر کولورادو در این باره گفت: اگر روی زمین بودیم صرفا می توانستیم از مسافتی زیاد از این سیاره کوتوله عکس بگیریم. حالا اما به لطف نیو هورایزنز از زاویه ای منحصر بفرد به آن نگاه خواهیم کرد.

خوشبختانه برای انجام این ماموریت نیاز به کسب آمادگی خاصی نیست و کارهای ضروری پیشتر انجام گرفته اند. در ماه های نوامبر و اکتبر، سفینه مورد بحث چهار مانور اصلاحی را انجام داد تا در مسیر صحیح به سمت این سیاره قرار بگیرد و جالب است بدانید این مانورها در حالی انجام شدند که تیم نیوهرایزنز هنوز نمی دانستند آیا تاییده ناسا برای تمدید مهلت ماموریت را دریافت می کنند یا خیر.

سال گذشته وقتی فضاپیمای نیوهرایزنز به عنوان نخستین سفینه از روی پلوتو عبور کرد تاریخ ساز شد. در 14 جولای سال 2015، این فضاپیما در مسافت 1250 کیلومتری از سیاره کوتوله خود قرار گرفت و حجم بالایی از داده و تصاویر را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرد.

The post appeared first on .

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد

روز گذشته تیم نیو هورایزنز تاییده رسمی دال بر دریافت بودجه اضافی از سوی ناسا را دریافت کرد تا کاوش در فضا را با استفاده از سفینه خود که اخیرا از پلوتو بازدید کرده ادامه دهد.

در جریان این بازه زمانی اضافه، که قرار شده تا سال 2021 ادامه پیدا کند، نیو هورایزنز پرواز دیگری را به دور یک جرم آسمانی در مرز منظومه خورشیدی انجام خواهد داد و داده هایی ارزشمند را از ده ها جرم آسمانی در اعماق فضا به دست می آورد.

اما هدف اصلی این فضاپیما 2014 MU69 نام دارد که در اصل نوعی جرم یخی با قطر حدودی 32 تا 42 کیلومتر است که در کمربند کوپیتر قرار گرفته (منظور توده عظیم اجرام آسمانی در حاشیه ای ترین قسمت منظومه خورشیدی است).

اما این صخره فضایی حدودا 160 میلیون کیلومتر آنطرف تر از پلوتو به دور خورشید می گردد و به همین خاطر چندین سال طول می کشد که نیو هورایزنز خود را به آنجا برساند.

این فضاپیما قرار است در تاریخ یکم ژانویه 2019 به موقعیت مورد نظر برسد و پروازی مانند آنچه روی پلوتو انجام داد را بر فراز آن صورت دهد. اما این بار قرار شده که سفینه در فاصله کمتری نسبت به سیاره هدف به پرواز درآید.

همانطور که گفته شد، این تنها جرم آسمانی نخواهد بود که نیوهورایزنز قصد دارد در جریان ماموریت خود به مطالعه و تحقیق در مورد آن بپردازد چراکه در جریان سفر خود به سمت هدف، فضاپیما با حدودا بیست شی دیگری که در کمربند کوپیتر قرار گرفته اند مواجه می شود.

در میان این اجرام آسمانی می توان به Eris اشاره کرد، دومین سیاره کوتوله بزرگ بعد از پلوتو که در این ناحیه قرار دارد. جان اسپنسر یکی از اعضای تیم نیوهورایزنز و از دانشمندان موسسه تحقیقاتی ساوت وست در بولدر کولورادو در این باره گفت: اگر روی زمین بودیم صرفا می توانستیم از مسافتی زیاد از این سیاره کوتوله عکس بگیریم. حالا اما به لطف نیو هورایزنز از زاویه ای منحصر بفرد به آن نگاه خواهیم کرد.

خوشبختانه برای انجام این ماموریت نیاز به کسب آمادگی خاصی نیست و کارهای ضروری پیشتر انجام گرفته اند. در ماه های نوامبر و اکتبر، سفینه مورد بحث چهار مانور اصلاحی را انجام داد تا در مسیر صحیح به سمت این سیاره قرار بگیرد و جالب است بدانید این مانورها در حالی انجام شدند که تیم نیوهرایزنز هنوز نمی دانستند آیا تاییده ناسا برای تمدید مهلت ماموریت را دریافت می کنند یا خیر.

سال گذشته وقتی فضاپیمای نیوهرایزنز به عنوان نخستین سفینه از روی پلوتو عبور کرد تاریخ ساز شد. در 14 جولای سال 2015، این فضاپیما در مسافت 1250 کیلومتری از سیاره کوتوله خود قرار گرفت و حجم بالایی از داده و تصاویر را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرد.

The post appeared first on .

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد