Tagفضاپیمای می

بویینگ ارائه فضاپیمای خود را با تاخیر همراه می سازد

بویینگ ارائه فضاپیمای خود را با تاخیر همراه می سازد

کمپانی بویینگ که قصد داشت در دسامبر 2017 اتکای ناسا به موشک های سایوز روسیه را متوقف سازد، چندی پیش خبر داد موشک های CS-100 Starliner تا اواسط سال 2018 آماده نخواهند شد و حالا نیز تاریخ اولین بهره وری به دسامبر 2018 موکول شده است.

وبسایت Aviation Week خبر می دهد که یکی از المان های ساختاری اصلی استارلاینر به سبب مشکل در طراحی باید دوباره طراحی شود و همین مسئله دلیلی بر تاخیر یک ساله خواهد بود. شرکت بویینگ در زمینه ساخت برخی قطعات این فضاپیما نیز مشکلاتی را تجربه کرده است.

جان مالاهالند، مدیر برنامه استارلاینر گفته که تیم مهندسین در حال حاضر مشکل را پیدا کرده اند و مشغول برطرف کردنش هستند اما بیشتر از آنچه که فکر می کردند زمان شان را گرفته است.

به هر حال ساخت یک فضاپیما باید با دقت هر چه تمام تر انجام شود و هیچ نقصی را نمی توان پذیرفت. در نتیجه، تست پروازی که قرار بود در دسامبر 2017 صورت پذیرد، حالا به ژوئن 2018 موکول شده. اولین ماموریت با سرنشین نیز به جای فوریه، در آگوست 2018 انجام خواهد شد.

البته ناسا از این مسئله ابراز تعجبی هم نکرده و اخیرا طی گزارشی نوشته انتظار ندارد کپسول دراگون 2 از اسپیس اکس و استارلاینر از بویینگ بتوانند زودتر از سال 2018، فضانوری را به ایستگاه فضایی ببرند.

ناسا در سال 2012، دو کمپانی اسپیس اکس و بویینگ را مسئول ساخت فضاپیماهایی کرد تا آمریکایی ها با آن بتوانند سفر فضایی خود را انجام دهند. زمان نتیجه دهی این پروژه در ابتدا برای سال 2015 تعیین شده بود اما حالا گفته می شود که تا 2018 این اتفاق رخ نخواهد داد.

البته جای ذکر دارد که ماموریت اسپیس اکس احتمالا دیرتر به نتیجه می رسد و بویینگ اولین شرکتی است که می تواند فضانوردان را به فضا بفرستد.

The post appeared first on .

بویینگ ارائه فضاپیمای خود را با تاخیر همراه می سازد

کمپانی بویینگ که قصد داشت در دسامبر 2017 اتکای ناسا به موشک های سایوز روسیه را متوقف سازد، چندی پیش خبر داد موشک های CS-100 Starliner تا اواسط سال 2018 آماده نخواهند شد و حالا نیز تاریخ اولین بهره وری به دسامبر 2018 موکول شده است.

وبسایت Aviation Week خبر می دهد که یکی از المان های ساختاری اصلی استارلاینر به سبب مشکل در طراحی باید دوباره طراحی شود و همین مسئله دلیلی بر تاخیر یک ساله خواهد بود. شرکت بویینگ در زمینه ساخت برخی قطعات این فضاپیما نیز مشکلاتی را تجربه کرده است.

جان مالاهالند، مدیر برنامه استارلاینر گفته که تیم مهندسین در حال حاضر مشکل را پیدا کرده اند و مشغول برطرف کردنش هستند اما بیشتر از آنچه که فکر می کردند زمان شان را گرفته است.

به هر حال ساخت یک فضاپیما باید با دقت هر چه تمام تر انجام شود و هیچ نقصی را نمی توان پذیرفت. در نتیجه، تست پروازی که قرار بود در دسامبر 2017 صورت پذیرد، حالا به ژوئن 2018 موکول شده. اولین ماموریت با سرنشین نیز به جای فوریه، در آگوست 2018 انجام خواهد شد.

البته ناسا از این مسئله ابراز تعجبی هم نکرده و اخیرا طی گزارشی نوشته انتظار ندارد کپسول دراگون 2 از اسپیس اکس و استارلاینر از بویینگ بتوانند زودتر از سال 2018، فضانوری را به ایستگاه فضایی ببرند.

ناسا در سال 2012، دو کمپانی اسپیس اکس و بویینگ را مسئول ساخت فضاپیماهایی کرد تا آمریکایی ها با آن بتوانند سفر فضایی خود را انجام دهند. زمان نتیجه دهی این پروژه در ابتدا برای سال 2015 تعیین شده بود اما حالا گفته می شود که تا 2018 این اتفاق رخ نخواهد داد.

البته جای ذکر دارد که ماموریت اسپیس اکس احتمالا دیرتر به نتیجه می رسد و بویینگ اولین شرکتی است که می تواند فضانوردان را به فضا بفرستد.

The post appeared first on .

بویینگ ارائه فضاپیمای خود را با تاخیر همراه می سازد

فضاپیمای مافوق صوت جدید چینی ها شاتل های فضایی را به موزه می فرستد

فضاپیمای مافوق صوت جدید چینی ها شاتل های فضایی را به موزه می فرستد

چین در حال توسعه یک هواپیمای فضایی است که می تواند با سرعت مافوق صوت به فضا رفته، در مداری به دور زمین چرخیده و سپس بازگردد.

زمانی که مراحل طولانی و پیچیده توسعه این فضاپیما به اتمام برسد، رسماً باید این کشور آسیایی را پیشروی صنایع حمل و نقل فضایی دانست، چراکه توانمندی های آن در قیاس با شاتل های کهنه امروزی، همچون یک فراری در کنار فولکس بیتل خواهد بود و می تواند با «» (Skylon) انگلیسی ها به رقابت بپردازد.

«شرکت علوم و تکنولوژی های فضایی چین» (China Aerospace Science and Technology Corporation یا به اختصار CATSC) تمام استعدادها و تکنولوژی های موجود در این کشور را به خدمت گرفته تا نسل تازه ای از فضاپیماها با پیشرانه های هیبریدی را به تولید برساند.

بهره گیری از موتور سیکل ترکیبی به این هواپیمای فضایی امکان می دهد تا به مانند یک هواپیمای معمولی از روی باند بلند شده و خود را به مدار زمین برساند.

بلند شدن فضاپیمای مافوق صوت چینی با کمک یک پیشرانه یا انجام می پذیرد. در ادامه و برای رسیدن به محدوده جو زمین با سرعت مافوق صوت، موتور دوم از نوع  آغاز به کار می کند و در سومین مرحله نیز موتور بعدی از نوع فعال می شود تا این پرنده فوق پیشرفته را به محدود «آستانه فضا» یا «فضای نزدیک» (near space) برساند. این محدوده نیز بازه ۲۰ تا ۱۰۰ کیلومتری از سطح زمین را شامل می شود.

در آخرین مرحله و جایی که دیگر اکسیژن خاصی برای سوختن وجود ندارد، راکت های درونی فضاپیمای چینی فعال می شود تا امکان قرار گرفتن در مدار دلخواه فراهم شود.

به مانند شاتل های آمریکایی، این فضاناو چینی نیز قابلیت برگشت به سطح زمین و استفاده مجدد را داراست. همین مسئله می تواند هزینه سفرهای فضایی بعدی را بسیار کاهش دهد. ضمن این که فراهم نمودن مقدمات ماموریت اعزام نیز زمان بسیار کمتری می برد، به حدی که می توان در آینده از آن برای توسعه توریسم فضایی استفاده کرد.

حسن دیگری که موتورهای سیکل ترکیبی هواپیمای فضایی چینی ایجاد می کنند این است که سرعت گرفتن از حالت سکون تا مافوق صوت و سپس گذر آرام و تدریجی از جو را ممکن می کنند. فضانوردانی که با شتاب های شدید و دردآور هنگام پرتاب موشک های امروزی آشنا هستند، به خوبی از ارزش این قابلیت آگاهند.

علاوه بر این، در چنین حالتی دیگر نیازی به آموزش های بسیار طولانی و تمرینات بدنی سخت برای آمادگی جهت سفر فضایی نیست و افراد معمولی نیز می توانند چنین تجربه ای را در زندگی خود به دست بیاورند.

چینی ها حدود ۵ سال است که روی طرح هواپیمای فضایی خود کار می کنند و سال ۲۰۳۰ به عنوان هدف برنامه برای بهره برداری اعلام شده است.

The post appeared first on .

فضاپیمای مافوق صوت جدید چینی ها شاتل های فضایی را به موزه می فرستد

چین در حال توسعه یک هواپیمای فضایی است که می تواند با سرعت مافوق صوت به فضا رفته، در مداری به دور زمین چرخیده و سپس بازگردد.

زمانی که مراحل طولانی و پیچیده توسعه این فضاپیما به اتمام برسد، رسماً باید این کشور آسیایی را پیشروی صنایع حمل و نقل فضایی دانست، چراکه توانمندی های آن در قیاس با شاتل های کهنه امروزی، همچون یک فراری در کنار فولکس بیتل خواهد بود و می تواند با «» (Skylon) انگلیسی ها به رقابت بپردازد.

«شرکت علوم و تکنولوژی های فضایی چین» (China Aerospace Science and Technology Corporation یا به اختصار CATSC) تمام استعدادها و تکنولوژی های موجود در این کشور را به خدمت گرفته تا نسل تازه ای از فضاپیماها با پیشرانه های هیبریدی را به تولید برساند.

بهره گیری از موتور سیکل ترکیبی به این هواپیمای فضایی امکان می دهد تا به مانند یک هواپیمای معمولی از روی باند بلند شده و خود را به مدار زمین برساند.

بلند شدن فضاپیمای مافوق صوت چینی با کمک یک پیشرانه یا انجام می پذیرد. در ادامه و برای رسیدن به محدوده جو زمین با سرعت مافوق صوت، موتور دوم از نوع  آغاز به کار می کند و در سومین مرحله نیز موتور بعدی از نوع فعال می شود تا این پرنده فوق پیشرفته را به محدود «آستانه فضا» یا «فضای نزدیک» (near space) برساند. این محدوده نیز بازه ۲۰ تا ۱۰۰ کیلومتری از سطح زمین را شامل می شود.

در آخرین مرحله و جایی که دیگر اکسیژن خاصی برای سوختن وجود ندارد، راکت های درونی فضاپیمای چینی فعال می شود تا امکان قرار گرفتن در مدار دلخواه فراهم شود.

به مانند شاتل های آمریکایی، این فضاناو چینی نیز قابلیت برگشت به سطح زمین و استفاده مجدد را داراست. همین مسئله می تواند هزینه سفرهای فضایی بعدی را بسیار کاهش دهد. ضمن این که فراهم نمودن مقدمات ماموریت اعزام نیز زمان بسیار کمتری می برد، به حدی که می توان در آینده از آن برای توسعه توریسم فضایی استفاده کرد.

حسن دیگری که موتورهای سیکل ترکیبی هواپیمای فضایی چینی ایجاد می کنند این است که سرعت گرفتن از حالت سکون تا مافوق صوت و سپس گذر آرام و تدریجی از جو را ممکن می کنند. فضانوردانی که با شتاب های شدید و دردآور هنگام پرتاب موشک های امروزی آشنا هستند، به خوبی از ارزش این قابلیت آگاهند.

علاوه بر این، در چنین حالتی دیگر نیازی به آموزش های بسیار طولانی و تمرینات بدنی سخت برای آمادگی جهت سفر فضایی نیست و افراد معمولی نیز می توانند چنین تجربه ای را در زندگی خود به دست بیاورند.

چینی ها حدود ۵ سال است که روی طرح هواپیمای فضایی خود کار می کنند و سال ۲۰۳۰ به عنوان هدف برنامه برای بهره برداری اعلام شده است.

The post appeared first on .

فضاپیمای مافوق صوت جدید چینی ها شاتل های فضایی را به موزه می فرستد

ماموریت فضاپیمای Rosetta در روز ۳۰ سپتامبر با سقوط روی دنباله دار 67P پایان می یابد

ماموریت فضاپیمای Rosetta در روز ۳۰ سپتامبر با سقوط روی دنباله دار 67P پایان می یابد

سازمان فضایی اروپا، Rosetta را ۱۲ سال پیش به فضا پرتاب کرد و این فضاپیما از سال ۲۰۱۴ تا کنون به دور دنباله دار 67P یا «Churyumov-Gerasimenko» می چرخیده است. قرار است این فضاپیما در تاریخ ۳۰ سپتامبر (۹ مهر)، با یک سقوط کنترل شده بر سطح دنباله دار خود، به ماموریتش پایان دهد.

دلیل اصلی این کار دور شدن بیش از حد 67P از خورشید و حرکت آن به سمت سیاره مشتری است که سبب شده صفحات خورشیدی این فضاپیما دیگر توان تولید انرژی لازم برای فعالیت آن را نداشته باشند. ضمن این که عمر بالای آن باعث می شود توان به پایان رساندن این سفر طولانی را نداشته باشد.

Rosetta در طول این ۱۲ سال چندین بار تاریخ ساز شده است؛ این فضاپیما اولین نمونه از نوع خود است که توانسته به دور یک دنباله دار گردش کند. ضمن این که سفینه متصل به آن (Philae) نیز توانست اولین بار در نوامبر ۲۰۱۴ بر سطح 67P فرود بیاید. گرچه به دلیل فرود نیامدن در مکان از پیش تعیین شده، Philae بعد از ۲ روز فعالیت، به خاطر قرار گرفتن در سایه و اتمام شارژ، از کار افتاد.

با این که قرار است سقوط کنترل شده روی دنباله دار، پایان کار Rosetta باشد، اما دانشمندان می خواهند از همین واقعه نیز تا حد ممکن برای دریافت اطلاعات بیشتر بهره ببرند. به عبارتی قرار است Rosetta تا قبل از برخورد کامل تا حد ممکن ماموریت ناتمام Philae را به انجام برساند. با همه این ها، نزدیک کردن تدریجی این فضاپیما با توجه به ابعاد و فاصله اش تا زمین، بسیار دشوارتر و پیچیده تر از تلاش قبلی است.

قرار است در طی ۶ هفته انتهایی، Rosetta گردش حلزونی خود را برای نزدیک شدن به 67P آغاز نماید و در این مدت به ثبت تصاویر با رزولوشن بالا از سطح دنباله دار و ارسال آن به زمین بپردازد.

گرچه در روز ۸ مهر ماموریت Rosetta به پایان خواهد رسید، اما کار تیم محققین آن تازه آغاز خواهد شد. چرا که آنها می بایست بررسی و آنالیز داده های به دست آمده در طی این ماموریت ۱۲ ساله را شروع کنند. این پروسه خود می تواند چندین سال به طول بیانجامد.

The post appeared first on .

ماموریت فضاپیمای Rosetta در روز ۳۰ سپتامبر با سقوط روی دنباله دار 67P پایان می یابد

سازمان فضایی اروپا، Rosetta را ۱۲ سال پیش به فضا پرتاب کرد و این فضاپیما از سال ۲۰۱۴ تا کنون به دور دنباله دار 67P یا «Churyumov-Gerasimenko» می چرخیده است. قرار است این فضاپیما در تاریخ ۳۰ سپتامبر (۹ مهر)، با یک سقوط کنترل شده بر سطح دنباله دار خود، به ماموریتش پایان دهد.

دلیل اصلی این کار دور شدن بیش از حد 67P از خورشید و حرکت آن به سمت سیاره مشتری است که سبب شده صفحات خورشیدی این فضاپیما دیگر توان تولید انرژی لازم برای فعالیت آن را نداشته باشند. ضمن این که عمر بالای آن باعث می شود توان به پایان رساندن این سفر طولانی را نداشته باشد.

Rosetta در طول این ۱۲ سال چندین بار تاریخ ساز شده است؛ این فضاپیما اولین نمونه از نوع خود است که توانسته به دور یک دنباله دار گردش کند. ضمن این که سفینه متصل به آن (Philae) نیز توانست اولین بار در نوامبر ۲۰۱۴ بر سطح 67P فرود بیاید. گرچه به دلیل فرود نیامدن در مکان از پیش تعیین شده، Philae بعد از ۲ روز فعالیت، به خاطر قرار گرفتن در سایه و اتمام شارژ، از کار افتاد.

با این که قرار است سقوط کنترل شده روی دنباله دار، پایان کار Rosetta باشد، اما دانشمندان می خواهند از همین واقعه نیز تا حد ممکن برای دریافت اطلاعات بیشتر بهره ببرند. به عبارتی قرار است Rosetta تا قبل از برخورد کامل تا حد ممکن ماموریت ناتمام Philae را به انجام برساند. با همه این ها، نزدیک کردن تدریجی این فضاپیما با توجه به ابعاد و فاصله اش تا زمین، بسیار دشوارتر و پیچیده تر از تلاش قبلی است.

قرار است در طی ۶ هفته انتهایی، Rosetta گردش حلزونی خود را برای نزدیک شدن به 67P آغاز نماید و در این مدت به ثبت تصاویر با رزولوشن بالا از سطح دنباله دار و ارسال آن به زمین بپردازد.

گرچه در روز ۸ مهر ماموریت Rosetta به پایان خواهد رسید، اما کار تیم محققین آن تازه آغاز خواهد شد. چرا که آنها می بایست بررسی و آنالیز داده های به دست آمده در طی این ماموریت ۱۲ ساله را شروع کنند. این پروسه خود می تواند چندین سال به طول بیانجامد.

The post appeared first on .

ماموریت فضاپیمای Rosetta در روز ۳۰ سپتامبر با سقوط روی دنباله دار 67P پایان می یابد