بازی آزاد

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد

روز گذشته تیم نیو هورایزنز تاییده رسمی دال بر دریافت بودجه اضافی از سوی ناسا را دریافت کرد تا کاوش در فضا را با استفاده از سفینه خود که اخیرا از پلوتو بازدید کرده ادامه دهد.

در جریان این بازه زمانی اضافه، که قرار شده تا سال 2021 ادامه پیدا کند، نیو هورایزنز پرواز دیگری را به دور یک جرم آسمانی در مرز منظومه خورشیدی انجام خواهد داد و داده هایی ارزشمند را از ده ها جرم آسمانی در اعماق فضا به دست می آورد.

اما هدف اصلی این فضاپیما 2014 MU69 نام دارد که در اصل نوعی جرم یخی با قطر حدودی 32 تا 42 کیلومتر است که در کمربند کوپیتر قرار گرفته (منظور توده عظیم اجرام آسمانی در حاشیه ای ترین قسمت منظومه خورشیدی است).

اما این صخره فضایی حدودا 160 میلیون کیلومتر آنطرف تر از پلوتو به دور خورشید می گردد و به همین خاطر چندین سال طول می کشد که نیو هورایزنز خود را به آنجا برساند.

این فضاپیما قرار است در تاریخ یکم ژانویه 2019 به موقعیت مورد نظر برسد و پروازی مانند آنچه روی پلوتو انجام داد را بر فراز آن صورت دهد. اما این بار قرار شده که سفینه در فاصله کمتری نسبت به سیاره هدف به پرواز درآید.

همانطور که گفته شد، این تنها جرم آسمانی نخواهد بود که نیوهورایزنز قصد دارد در جریان ماموریت خود به مطالعه و تحقیق در مورد آن بپردازد چراکه در جریان سفر خود به سمت هدف، فضاپیما با حدودا بیست شی دیگری که در کمربند کوپیتر قرار گرفته اند مواجه می شود.

در میان این اجرام آسمانی می توان به Eris اشاره کرد، دومین سیاره کوتوله بزرگ بعد از پلوتو که در این ناحیه قرار دارد. جان اسپنسر یکی از اعضای تیم نیوهورایزنز و از دانشمندان موسسه تحقیقاتی ساوت وست در بولدر کولورادو در این باره گفت: اگر روی زمین بودیم صرفا می توانستیم از مسافتی زیاد از این سیاره کوتوله عکس بگیریم. حالا اما به لطف نیو هورایزنز از زاویه ای منحصر بفرد به آن نگاه خواهیم کرد.

خوشبختانه برای انجام این ماموریت نیاز به کسب آمادگی خاصی نیست و کارهای ضروری پیشتر انجام گرفته اند. در ماه های نوامبر و اکتبر، سفینه مورد بحث چهار مانور اصلاحی را انجام داد تا در مسیر صحیح به سمت این سیاره قرار بگیرد و جالب است بدانید این مانورها در حالی انجام شدند که تیم نیوهرایزنز هنوز نمی دانستند آیا تاییده ناسا برای تمدید مهلت ماموریت را دریافت می کنند یا خیر.

سال گذشته وقتی فضاپیمای نیوهرایزنز به عنوان نخستین سفینه از روی پلوتو عبور کرد تاریخ ساز شد. در 14 جولای سال 2015، این فضاپیما در مسافت 1250 کیلومتری از سیاره کوتوله خود قرار گرفت و حجم بالایی از داده و تصاویر را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرد.

The post appeared first on .

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد

روز گذشته تیم نیو هورایزنز تاییده رسمی دال بر دریافت بودجه اضافی از سوی ناسا را دریافت کرد تا کاوش در فضا را با استفاده از سفینه خود که اخیرا از پلوتو بازدید کرده ادامه دهد.

در جریان این بازه زمانی اضافه، که قرار شده تا سال 2021 ادامه پیدا کند، نیو هورایزنز پرواز دیگری را به دور یک جرم آسمانی در مرز منظومه خورشیدی انجام خواهد داد و داده هایی ارزشمند را از ده ها جرم آسمانی در اعماق فضا به دست می آورد.

اما هدف اصلی این فضاپیما 2014 MU69 نام دارد که در اصل نوعی جرم یخی با قطر حدودی 32 تا 42 کیلومتر است که در کمربند کوپیتر قرار گرفته (منظور توده عظیم اجرام آسمانی در حاشیه ای ترین قسمت منظومه خورشیدی است).

اما این صخره فضایی حدودا 160 میلیون کیلومتر آنطرف تر از پلوتو به دور خورشید می گردد و به همین خاطر چندین سال طول می کشد که نیو هورایزنز خود را به آنجا برساند.

این فضاپیما قرار است در تاریخ یکم ژانویه 2019 به موقعیت مورد نظر برسد و پروازی مانند آنچه روی پلوتو انجام داد را بر فراز آن صورت دهد. اما این بار قرار شده که سفینه در فاصله کمتری نسبت به سیاره هدف به پرواز درآید.

همانطور که گفته شد، این تنها جرم آسمانی نخواهد بود که نیوهورایزنز قصد دارد در جریان ماموریت خود به مطالعه و تحقیق در مورد آن بپردازد چراکه در جریان سفر خود به سمت هدف، فضاپیما با حدودا بیست شی دیگری که در کمربند کوپیتر قرار گرفته اند مواجه می شود.

در میان این اجرام آسمانی می توان به Eris اشاره کرد، دومین سیاره کوتوله بزرگ بعد از پلوتو که در این ناحیه قرار دارد. جان اسپنسر یکی از اعضای تیم نیوهورایزنز و از دانشمندان موسسه تحقیقاتی ساوت وست در بولدر کولورادو در این باره گفت: اگر روی زمین بودیم صرفا می توانستیم از مسافتی زیاد از این سیاره کوتوله عکس بگیریم. حالا اما به لطف نیو هورایزنز از زاویه ای منحصر بفرد به آن نگاه خواهیم کرد.

خوشبختانه برای انجام این ماموریت نیاز به کسب آمادگی خاصی نیست و کارهای ضروری پیشتر انجام گرفته اند. در ماه های نوامبر و اکتبر، سفینه مورد بحث چهار مانور اصلاحی را انجام داد تا در مسیر صحیح به سمت این سیاره قرار بگیرد و جالب است بدانید این مانورها در حالی انجام شدند که تیم نیوهرایزنز هنوز نمی دانستند آیا تاییده ناسا برای تمدید مهلت ماموریت را دریافت می کنند یا خیر.

سال گذشته وقتی فضاپیمای نیوهرایزنز به عنوان نخستین سفینه از روی پلوتو عبور کرد تاریخ ساز شد. در 14 جولای سال 2015، این فضاپیما در مسافت 1250 کیلومتری از سیاره کوتوله خود قرار گرفت و حجم بالایی از داده و تصاویر را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرد.

The post appeared first on .

ناسا برای تحقیق در مورد یک سیاره کوچک آنسوی پلوتو ماموریت نیوهورایزنز را افزایش داد

پر تعداد ترین کشف سیاره ای توسط تلسکوپ فضایی کپلر رقم خورد

اگر فکر می کنید تلسکوپ فضایی کپلر تا حالا اگزوپلنت یا فراسیاره های بسیاری را شناسایی کرده است، باید گفت به معنای واقعی کلمه هنوز از نصف مقدار واقعی هم باخبر نشده اید. تیم تلسکوپ کپلر ناسا پس از حرف و حدیث های بسیار، کشف ۱۲۸۴ سیاره ی جدید را تأیید کرده است. این بیشترین تعداد فراسیاراتی است که تا کنون وجودشان به صورت یکجا مورد تأیید قرار گرفته و تقریباً دو برابر تعدادی است که پیش از این وجودشان تأیید شده بود. آمار جدید تعداد سیاره های شناسایی شده توسط کپلر را به بیش از ۲۰۰۰ و تعداد کل فراسیاره های کشف شده را به بیش از ۳۲۰۰ می رساند. گفتنی است کپلر تا کنون بیش از ۴۵۰۰ فراسیاره ی «احتمالی» شناسایی کرده که از این تعداد تا کنون فراسیاره نبودن ۷۰۷ مورد از آنها برای دانشمندان مسجل شده است.

اما تقریباً ۵۵۰ سیاره از دسته ی جدید سیارات شناسایی شده، ظاهراً به اندازه ای بزرگ هستند که مثل زمین باشند. از طرف دیگر ۹ تای آنها نیز در «دامنه ی زندگی» ستاره ی خود قرار داشته و از پتانسیل میزبانی حیات برخوردارند. دامنه ی زندگی به فاصله ای از ستاره گفته می شود که در آن آب می تواند در سطح سیاره ای که در این بازه قرار می گیرد به صورت مایع جمع شود.

به گفته ی ناسا، آنچه که چنین کشف بزرگی را میسر کرده استفاده ی بزرگ مقیاس از رایانش اتوماتیک برای تشخیص احتمال سیاره بودن اجرام مورد نظر بوده است. اگر این احتمال بالای ۹۹ درصد باشد جرم مورد نظر در زمره ی سیاره ها تشخیص داده می شود. این احتمال وجود دارد که برخی از انبوه اجرام زیر این ۹۹ درصد نیز سیاره باشند، اما اظهار نظر قطعی در این باره به انجام بررسی های بیشتر توسط دانشمندان منوط خواهد بود.

تلسکوپ کپلر و تلسکوپ های دیگر با بررسی جامع و کامل سیاره های قابل مشاهده ی کهکشان ما فاصله ی بسیار زیادی دارند و معلوم نیست در آینده چه تعداد دیگر از این گروه های پر تعداد سیاره ای را شاهد خواهیم بود. با این حال، داده ها به شکلی روزافزون نشان می دهند تعداد سیارات کهکشان ما بسیار زیاد است؛ در واقع اگر از پائول هرتز، مدیر بخش اخترفیزیک ناسا بپرسید می گوید «حتی ممکن است تعدادشان از ستاره ها نیز بیشتر باشد».

به نظر می رسد احتمال میزبانی حیات در این سیاره ها بسیار کمتر از اینهاست، اما این خبر حد اقل احتمال کشف سیاره ی دیگری مشابه زمین را افزایش خواهد داد. تا به حال تنها ۲۱ سیاره ی سنگی شبیه زمین با احتمال میزبانی از حیات توسط یافته های کپلر کشف شده اند. اما دانشمندان بر اساس داده های این تلسکوپ فضایی تخمین می زنند حدود ۱۰ میلیارد سیاره ی سنگی در کهکشان ما وجود داشته باشد که مدارشان در محدوده ی زندگی قرار می گیرد.

The post appeared first on .

پر تعداد ترین کشف سیاره ای توسط تلسکوپ فضایی کپلر رقم خورد

اگر فکر می کنید تلسکوپ فضایی کپلر تا حالا اگزوپلنت یا فراسیاره های بسیاری را شناسایی کرده است، باید گفت به معنای واقعی کلمه هنوز از نصف مقدار واقعی هم باخبر نشده اید. تیم تلسکوپ کپلر ناسا پس از حرف و حدیث های بسیار، کشف ۱۲۸۴ سیاره ی جدید را تأیید کرده است. این بیشترین تعداد فراسیاراتی است که تا کنون وجودشان به صورت یکجا مورد تأیید قرار گرفته و تقریباً دو برابر تعدادی است که پیش از این وجودشان تأیید شده بود. آمار جدید تعداد سیاره های شناسایی شده توسط کپلر را به بیش از ۲۰۰۰ و تعداد کل فراسیاره های کشف شده را به بیش از ۳۲۰۰ می رساند. گفتنی است کپلر تا کنون بیش از ۴۵۰۰ فراسیاره ی «احتمالی» شناسایی کرده که از این تعداد تا کنون فراسیاره نبودن ۷۰۷ مورد از آنها برای دانشمندان مسجل شده است.

اما تقریباً ۵۵۰ سیاره از دسته ی جدید سیارات شناسایی شده، ظاهراً به اندازه ای بزرگ هستند که مثل زمین باشند. از طرف دیگر ۹ تای آنها نیز در «دامنه ی زندگی» ستاره ی خود قرار داشته و از پتانسیل میزبانی حیات برخوردارند. دامنه ی زندگی به فاصله ای از ستاره گفته می شود که در آن آب می تواند در سطح سیاره ای که در این بازه قرار می گیرد به صورت مایع جمع شود.

به گفته ی ناسا، آنچه که چنین کشف بزرگی را میسر کرده استفاده ی بزرگ مقیاس از رایانش اتوماتیک برای تشخیص احتمال سیاره بودن اجرام مورد نظر بوده است. اگر این احتمال بالای ۹۹ درصد باشد جرم مورد نظر در زمره ی سیاره ها تشخیص داده می شود. این احتمال وجود دارد که برخی از انبوه اجرام زیر این ۹۹ درصد نیز سیاره باشند، اما اظهار نظر قطعی در این باره به انجام بررسی های بیشتر توسط دانشمندان منوط خواهد بود.

تلسکوپ کپلر و تلسکوپ های دیگر با بررسی جامع و کامل سیاره های قابل مشاهده ی کهکشان ما فاصله ی بسیار زیادی دارند و معلوم نیست در آینده چه تعداد دیگر از این گروه های پر تعداد سیاره ای را شاهد خواهیم بود. با این حال، داده ها به شکلی روزافزون نشان می دهند تعداد سیارات کهکشان ما بسیار زیاد است؛ در واقع اگر از پائول هرتز، مدیر بخش اخترفیزیک ناسا بپرسید می گوید «حتی ممکن است تعدادشان از ستاره ها نیز بیشتر باشد».

به نظر می رسد احتمال میزبانی حیات در این سیاره ها بسیار کمتر از اینهاست، اما این خبر حد اقل احتمال کشف سیاره ی دیگری مشابه زمین را افزایش خواهد داد. تا به حال تنها ۲۱ سیاره ی سنگی شبیه زمین با احتمال میزبانی از حیات توسط یافته های کپلر کشف شده اند. اما دانشمندان بر اساس داده های این تلسکوپ فضایی تخمین می زنند حدود ۱۰ میلیارد سیاره ی سنگی در کهکشان ما وجود داشته باشد که مدارشان در محدوده ی زندگی قرار می گیرد.

The post appeared first on .

پر تعداد ترین کشف سیاره ای توسط تلسکوپ فضایی کپلر رقم خورد