Tagبررسی ای

بررسی بازی Final Fantasy XV؛ آمیزه ای از سنت و مدرنیته، شرق و غرب

بررسی بازی Final Fantasy XV؛ آمیزه ای از سنت و مدرنیته، شرق و غرب

هنگامی که برای نخستین بار بازی Final Fantasy XV را اجرا می کنید، جمله ای جالب روی صفحه نقش می بندد: «یک فاینال فانتزی برای تازه کاران و طرفداران قدیمی.»

به عنوان کسی که بسته به شرایط مختلف، هیچگاه دلیلی نیافت تا به سراغ این فرنچایز -که تقریباً سه دهه از عمر آن می گذرد- برود و البته تمایل زیادی هم به سبک نقش آفرینی ژاپنی ندارد، Final Fantasy XV فرصتی به من هدیه کرد برای آشنایی و آشتی با سبکی غریب و عنوانی که هیچگاه رفتاری چندان محبت آمیز با گیمرهای جدید نداشته است.

صادقانه باید گفت که با وجود شناخت نسبی از دنیای عظیم و حماسی فاینال فانتزی، بسیاری از بازی های ژاپنی، البته فارق از شاهکارهای نینتندو، هیچگاه آنقدرها برایم ترغیب کننده ظاهر نشده اند و حالا می توانم با قطعیت بگویم در اشتباه بوده ام.

فاینال فانتزی 15 با گیم پلی نزدیک به 30 ساعته اش، من را به ماجراجویی خارق العاده ای برد. سفری در میان جنگل های باران خیز و دشت های سرسبز، میان صاعقه هایی مردافکن و آتش هایی که دودی از آن ها بر نمی خیزد؛ سفری که به این زودی ها از یاد نمی رود و عطش سیری ناپذیری تجربه دوباره اش، تا پیش از تجربه نسخه های پیشین فروکش نخواهد کرد.

با در نظرگیری این که فاینال فانتزی تجربه ای کاملاً جدید و متفاوت با هرآنچه پیشتر به چشم دیده بودم را فراهم کرد، لازم است این بررسی نیز با چشم پوشی از تمام عناوین پیشین به قلم تحریر درآید و ذهنیتی کامل برای افراد مشابه فراهم آورد.

حقیقت امر اینجاست که فاینال فانتزی 15، حداقل برای گیمرهایی که تازه به سراغش رفته اند، بسیار غریب می نماید. فرهنگ ژاپنی که تا هسته بازی رسوخ کرده، به کلی با بازی های نینتندو تفاوت دارد و شاید مواجهه با آن گاه اندکی ناامیدکننده باشد و گاه بسیار پندآموز. اما فاینال فانتزی 15 خاصیت عجیبی دارد که حتی بدون میل قلبی، شما را به تجربه هرچه بیشتر و غوطه ور شدن در دنیای غنی خود وادار می کند.

چند ساعت ابتدایی فاینال فانتزی 15، به رسم بسیاری از بازی های ژاپنی مشابه، روندی کند و مایوس کننده دارد. طول می کشد تا اکشن ناب شرقی ها شروع به خودنمایی کند و تا آن زمان، باید بیاموزید برای دستیابی به تجربه ای فراموش نشدنی، لازم است از خود شکیبایی نشان دهید.

نسخه پانزدهم فاینال فانتزی داستانی است از خشم، غرور و شجاعت، و مسیری از ناپختگی جوانی تا دستیابی به شکوه و جلال را طی می کند. اگرچه روند طولانی توسعه بازی، مشخصاً ضربه های مهلکی بر پیکره داستان وارد کرده، اما اگر چشم خود را بر ایرادات مختلف، همچون دیالوگ های سطحی و خلاهای داستانی ببندید، تازه می توانید دریابید که کازوشیگه نوجیمای افسانه ای، چه اهداف والایی را در سناریونویسی فاینال فانتزی 15 دنبال کرده؛ هرچند که در پیاده سازی آن چندان موفق نبوده است.

فاینال فانتزی 15 بیش از آن که عنوانی آبرومندانه برای طرفداران این سری باشد، دستآویزی بوده برای جذب مخاطبان جدید؛ و برای تحقق این مهم، تغییر سیستم و مکانیزم مبارزات امری ناگزیر تلقی شده است. برخلاف فاینال فانتزی های سابق که همواره مبارزات نوبتی و منو-محور را دنبال می کردند، نسخه پانزدهم شباهت به مراتب بیشتری به همتایان غربی خود یافته و به نوعی، استانداردهای دو قطب صنعت بازی را با یکدیگر درآمیخته است.

این مکانیزم جدید مبارزه -که همچنان منو-محوری خود را حفظ کرده- سبب شده تا مبارزات در عین پایبندی به استانداردهای سنتی، شکلی مدرن به خود بگیرند. و جالب تر آنکه بستر داستانی نیز، تاکیدی ویژه بر تصویرسازی همین تقابل سنت و مدرنیته دارد.

همه چیز در دنیای فاینال فانتزی 15 شکلی امروزی به خود گرفته است، اتومبیل ها پیشرفته هستند، امپراطوری ها از ربات های غول آسا برای پیشبرد اهداف خود استفاده می کنند اما کماکان نبردها به کمک ابزارآلات سنتی و جادوهای باستانی صورت می گیرند. این مسئله شاید در ابتدا بسیار غریب ظاهر شود، اما به محض آن که تضاد زیبای دنیای فاینال فانتزی را بپذیرید، متوجه می شوید همه چیز آمیزه ای از سنت و مدرنیته، شرق و غرب -آن هم در بهترین حالت خود- است.

اگر شما هم سیستم پیچیده و نوبتی مبارزات را یکی از دلایل اصلی عدم تجربه فاینال فانتزی تا به امروز تلقی می کردید، حال می توان با اطمینان گفت که فاینال فانتزی 15 دقیقاً برای کنار زدن همین مشکل وارد صحنه شده و سبک مبارزه ای شبیه به عناوین Hack ‘n’ Slash دهه اخیر ارائه می دهد.

مکانیزم مبارزه، بسیار ساده تر از چیزی که امکان دارد تصور کنید دنبال می شود اما در عین حال، پیچیدگی های خاص خود را نیز دارد که می تواند طی ساعات نخست، بسیار چالش برانگیز ظاهر شود. پروتاگونیست بازی، یا همان «پرنس ناکتیس»، طی روند داستانی در حال سفر به شهر آلتیشیا برای ازدواج با شاهزاده لونافریا است که پی می برد امپراطوری نافلهایم، به پدر وی، یعنی پادشاه لوسیس خیانت کرده و وی را به قتل رسانده است.

همین بستر داستان ساده، بدون اسپویل بیشتر، سبب شده تا گیم پلی به شکل نموداری صعودی دنبال گشته و ناکتیس دائماً به دنبال کسب مهارت ها و سلاح های افسانه ای بیشتر برای کسب قدرت کافی و بازپس گیری تاج و تخت خود باشد. بنابراین، هرچه بیشتر در بازی پیش بروید، مبارزات و به طور کلی گیم پلی، شکلی پر زد و خوردتر به خود می گیرد و هر بار، می توانید منتظر نبردی حماسی تر با دشمنانی سخت جان تر باشید.

پرنس ناکتیس و دوستان (یا به عبارتی محافظان) او، هر یک قابلیت های خاص خود را دارند و در مبارزات، یا طی ماجراجویی های گروه، مهارت های مختلفی را از خود به نمایش می گذارند. با این همه، شخصیت پردازی هر چهار شخصیت، دقیقاً همان چیزی است که به دفعات در صنایع فیلم و هالیوود دیده ایم و در کلیشه ای ترین حالت خود قرار دارد.

گذشته از ناکتیس که شخصیتی امو-گونه دارد، گلادیولوس در نقش شخصیت بزن بهادر داستان ظاهر می شود و به رسم خانوادگی خود، وظیفه محافظت از خانواده سلطنتی را برعهده دارد. در همین حین، ایگنیس مغز متفکر گروه است و با مشاوره های به جای خود، پرنس ناکتیس جوان و بی خرد را به سمت کسب دانش کافی برای شکست دشمنان و به دست گرفتن کنترل امور هدایت می کند. پرامپتو هم ضعیف ترین شخصیت گروه به شمار می رود که البته نقش کمرنگ آن، با افزودن ماهیتی طنزگونه جبران شده است؛ در واقع گاهی تصور می کنید پرامپتو تنها المانی است که دنیای فاینال فانتزی 15 را از جدیت و سختگیری بیش از حد خود نجات می دهد.

با آگاهی از ویژگی های بارز شخصیتی هر کاراکتر، دیگر حدس نقش آنها طی مبارزات کار چندان دشواری نیست و گیمر هم می تواند با صدور فرمان های مختلف، استراتژی های گوناگونی را به کمک آنها، به کار ببندد. گذشته از این که سه کاراکتر فرعی به صورت خودکار وارد مبارزه با دشمنان می شوند، شما این توانایی را دارید تا برخی از اعمال آنها را کنترل کنید و سپس، حملاتی زنجیره ای را روی دشمنان پیاده کنید.

به عنوان مثال، گلادیولوس می تواند به کمک سپر، از ناکتیس در میانه مبارزات محافظت کند یا ایگنیت با گرد هم آوردن تمام اعضای گروه، فرصتی برای تنفس فراهم آورده و البته کاری می کند تا میزان جان از دست رفته اعضا، حداقل برای مقدار کمی افزایش یابد.

ناکتیس به عنوان رهبر گروه، از قابلیت های به مراتب گسترده تری در مبارزات بهره می برد؛ علاوه بر این که برخلاف سه یار دیگر، قادر به استفاده از جادو نیز هست. گذشته از نوار رایج HP، که نشان دهنده میزان سلامتی است، نوار دیگری برای ناکتیس به نمایش در می آید که MP نام دارد و در واقع میزان نیروهای جادویی وی را نمایش می دهد..

این نوار، که تفاوت چندانی با استامینا بار در بازی های مشابه ندارد، به ناکتیس اجازه پیاده سازی حرکاتی به نام Warp را می دهد که در واقع به تله پورت از نقطه ای به نقطه دیگر اطلاق می شود. از Warp نه تنها می توان برای حملات سرعتی به دشمنان استفاده کرد، بلکه امکان دور شدن از صحنه نبرد را نیز فراهم می آورد. ضمناً در هر میدان نبرد، نقاط تعیین شده ای وجود دارد که با Warp به آنها، می توانید نوار HP و MP خود را پر کنید.

تمام قابلیت های هر چهار شخصیت، از طریق منوی Skills قابل افزایش است و این مهم، به کمک امتیازهای رایج بازی به نام AP صورت می گیرد که با شرکت در مبارزات، به پایان رساندن هرچه بهتر مبارزات و پیشروی هرچه بیشتر کسب می شود. علاوه بر این که قابلیت های ناکتیس و سایر اعضا به صورت مجزا قابل ارتقا است، آپگریدهایی هم برای تاکتیک های مختلف در نظر گرفته شده که دست شما را در میانه مبارزات باز تر از سابق می گذارد.

البته شاید کمکاری بزرگ سازندگان در قبال آموزش مکانیک ها و کارکرد منوهای مختلف، یکی از بزرگترین نقاط ضعف فاینال فانتزی 15 به حساب آید که گیمر را از آشنایی با برخی از مهم ترین ویژگی های بازی محروم می سازد. به عنوان مثال، در هیچ یک از بخش های بازی عملکرد هر منو به خوبی شرح داده نمی شود یا در بخش آموزشی کسی به شما نمی گوید که افزون بر فشار دکمه مربع (در نسخه پلی استیشن 4) برای جاخالی دادن از حملات دشمنان، می توانید به راحتی دکمه را نگه دارید تا ناکتیس به صورت خودکار از آنها جاخالی دهد.

اما این مسائل چه کمکاری سازندگان بوده باشد و چه راهی برای سپردن یادگیری مکانیک ها به دست گیمر، در مجموع امری مثبت به حساب می آید و سبب می شود به جای اتکا به آموزش های گام به گام، خودتان در صدد کشف مکانیک ها و ادغام آنها با یکدیگر، برای دستیابی به بهترین نتیجه برآیید.

دنیای فاینال فانتزی و محیطی که در آن قدم می گذارید، به مراتب از هرچیزی که امکان دارد تصور کنید بزرگتر است؛ حتی بزرگتر از نقشه شاهکار عناوینی چون Grand Theft Auto V و The Witcher 3: Wild Hunt. اما این نقشه بسیار وسیع، همانطور که به راحتی می توان حدس زد، نقاط ضعف فراوان دارد؛ هرچند که نمی توان از زیبایی بی حد و حصرش چشم پوشید.

محیط بزرگ، بهایی سنگین به همراه داشته است که در عین ناباوری، گیمر مجبور به پرداخت آن شده: جا به جایی میان لوکیشن ها زمان زیادی می طلبد و خبری از قابلیت Fast Travel هم نیست. البته اتومبیل ناکتیس، تا حدی حمل و نقل را سرعت می بخشد اما از آن جایی که هیچ سیستم خاصی برای راندن اتومبیل در نظر گرفته نشده، سفر از نقطه الف به نقطه ب، مدت زیادی به طول می انجامد و به مرور زمان، شکلی طاقت فرسا به خود می گیرد.

البته بی انصافی است اگر بگوییم که هیچ سیستمی برای اتومبیل رانی وجود ندارد؛ اما در مجموع، آزادی حمل چندانی هنگام کنترل اتومبیل وجود ندارد و صرفاً باید با نگه داشتن دکمه حرکت، خودرو را در جاده حفظ کنید. در سوی مقابل، این امکان هم فراهم شده تا همه چیز به صورت خودکار دنبال شود، اما سفرها می تواند گاه تا 5 دقیقه به طول انجامد و با درنظرگیری این که تقریباً هیچ دیالوگی طی این سفر میان اعضای گروه رد و بدل نمی شود، جا به جایی شکلی ملال آورتر به خود خواهد گرفت.

همین موضوع در رابطه با جا به جایی با پای پیاده هم صدق می کند؛ هرچند که حداقل آزادی عمل بیشتری به دست گیمر می سپرد. متاسفانه یکی از ضعف های طراحی مرحله فاینال فانتزی 15، در فاصله زیاد میان لوکیشن ها پدیدار می شود و پس از اتمام بازی، پی می برید که حداقل 5 ساعت از زمان خود را صرف پیاده روی یا حرکت با خودرو کرده اید که به جد صبر هر گیمری را به چالش می کشد.

برای بسیاری از ما که در کشوری به دور از هیاهوی رایج صنعت بازی های ویدیویی گذران زندگی می کنیم، بازی های شرقی آن چنان جذاب و یا حتی در دسترس نبوده اند. ساده ترین مثال این امر، عدم پشتیبانی نینتندو از منطقه خاورمیانه است که دست بسیاری از گیمرهای ایرانی را از برخی از بزرگترین فرنچایز این صنعت دور نگه داشته.

علاوه بر این، بازی های غربی همواره بیشتر از سایر عناوین برای ما ملموس بوده اند که نشان از انحصاری شدن هرچه بیشتر صنعت به مرور زمان دارد؛ درست مثل صنعت فیلم و سینمای هالیوود. اما بد نیست اگر گاهی به خودمان یادآوری کنیم که ژاپن هم یکی از قطب های بزرگ صنعت بازی به شمار می رود و در صورتی که سرسری از عناوین آنها بگذریم، در وهله اول به خود ظلم کرده ایم و گویی نیمی از تجربه غایی گیمینگ را از دست داده ایم.

البته بدیهی است که بسیاری از بازی های ژاپنی هم ناگزیر، تنه ای به عناوین غربی زده اند تا بتوانند جای پای خود را در صنعت شلوغ بازی های ویدیویی محکم تر کنند؛ و فاینال فانتزی 15 هم چنین استراتژی هوشمندانه ای را دنبال کرده است. با این همه، مهم نیست که فاینال فانتزی تا چه حد دچار تغییر شده تا نظر گیمرهای تنوع طلب را جلب کند، زیرا در بطن خود، کماکان یک بازی ژاپنی، با قوانین و استانداردهای بی نظیر ژاپنی است.

فاینال فانتزی 15 عنوانی است خیره کننده، و آغازی شکوهمندانه برای افرادی که تا پیش از این به سراغش نرفته اند. مثل هر بازی دیگری، نسخه پانزدهم فاینال فانتزی عاری از مشکل نیست و ممکن است لحظات مایوس کننده خاص خود را داشته باشد؛ اما این دلیلی موجه برای بستن چشم ها روی برخی از جذاب ترین المان هایش به شمار نمی رود.

شاید اگر فاینال فانتزی 15 در چرخه توسعه ده ساله به دام نمی افتاد، امروز با بازی تکامل یافته تری مواجه بودیم اما همین حالا هم، ساخته اخیر اسکوئر انیکس هرآنچه که یک گیمر تازه کار -و نه طرفداری قدیمی- به آن نیاز دارد را در خود جای داده است.

در نهایت حرفی نمی ماند جز این که فاینال فانتزی 15، فرصتی بی نظیر برای آشتی با این فرنچایز است و می تواند دیدتان را به کلی نسبت به خود تغییر دهد. باید به یاد داشته باشیم همانطور که فرش ایرانی تنها برای ایرانی ها بافته نمی شود، بازی ژاپنی هم تنها برای ژاپنی ها توسعه نمی یابد.

The post appeared first on .

بررسی بازی Final Fantasy XV؛ آمیزه ای از سنت و مدرنیته، شرق و غرب

بررسی دیجیاتو: LG V20؛ چشم بادامیِ حرفه ای

بررسی دیجیاتو: LG V20؛ چشم بادامیِ حرفه ای

این روز ها تمایز قائل شدن بین تلفن های هوشمند دشوار شده و تقریباً هر تلفن هوشمند پرچمداری که از بازار تهیه کنید، در مقایسه با رقبا قابلیت های کمابیش یکسانی در اختیار شما قرار می دهد.

ال جی با تیزبینی متوجه شده در چنین شرایطی، بهترین راه برای جلب توجه کاربران این است که محصولی با ویژگی های متفاوت، نسبت به آنچه در حال حاضر وجود دارد طراحی نماید.

اما تلاش های اخیر این شرکت برای تولید G5 () که نخستین موبایل ماژولار در جهان به حساب می آید و V10 () که با تمرکز بر قابلیت های صوتی و تصویری ساخته شده، موفقیت چندانی در پی نداشته و بخش موبایل شرکت کره ای همچنان .

ال جی حالا با تجربه شکست های پیشین بار دیگر وارد میدان شده و تلفن هوشمند جدیدی به نام V20 روانه ی بازار کرده که دومین نسل از محصول پیش از خود به حساب می آید.

اما نکته ی قابل توجه اینکه ال جی در حالی تلفن هوشمند جدید خود را را روانه ی بازار می کند که اندکی پس از معرفی «وی 20»، مشکلات نوت 7 سامسونگ، رسوایی بزرگی برای عمده ترین رقیب هموطن به وجود آورده است.

تلفن های هوشمند پیکسل گوگل که اخیراً به جای نکسوس های اقتصادی رونمایی شده اند نیز برخلاف روند معمول این شرکت محصولاتی گران قیمت هستند و برای تهیه آنها لازم است حداقل صد دلار بیشتر از «وی 20» هزینه کنید.

همه ی این عوامل در کنار ویژگی های متمایز «وی 20»، موقعیتی طلایی برای ال جی فراهم کرده که به کمک جذابیت های تلفن هوشمند جدید خود، عدم موفقیت های محصولات پیشین و ضرر و زیان های اخیر بخش موبایل خود را جبران نماید.

تلفن هوشمند جدید ال جی از یک طرف به قابلیت های مبتکرانه و جذاب در حوزه تصویربرداری و مالتی مدیا مجهز است و یکی از بهترین گزینه ها برای کاربران حرفه ای تر یا علاقه مند به این بخش به حساب می آید.

اما از طرف دیگر به نمایشگر دوم مجهز است که تجربه کاربری خریداران عادی و مبتدی تر را بهبود می دهد، خصوصاً حالا که سازنده ایرادات نسل قبلی آن را در محصول تازه برطرف کرده است.

در ادامه با بررسی LG V20 همراه باشید تا نگاه دقیقی داشته باشیم به ویژگی ها و امکانات پرچمدار جدید کره ای.

طراحی

پیش از هرچیز لازم است اشاره کنیم که ال جی برای بسته بندی پرچمدار جدید خود نیز ابتکار به خرج داده و مکانیزم جذابی را در نظر گرفته که مثل کتاب های موسوم به برجسته باز می شود.

در این بسته بندی تلفن هوشمند و باتری آن در سمت چپ قرار دارند، شارژر و کابل دستگاه در وسط قرار گرفته و در بالای قسمت سمت راست، یک جایگاه به چشم می خورد که جعبه ی حاوی هدفون از آن خارج می شود.

اما از نظر طراحی، می توانیم «وی 20» را ترکیبی از دو پرچمدار پیشین ال جی در نظر بگیریم. هرچند ابعاد و نمای روبروی دستگاه به V10 شباهت دارد، اما حالا قاب پلاستیکی پشت بدنه در نسل قبل، جای خود را به فلز داده است، در نتیجه هردو پرچمدار فعلی ال جی یعنی G5  و «وی 20» فلزی هستند.

ال جی در حقیقت با این تغییر بدنه طرح دار و خشن نسل پیشین را کنار گذاشته و بدنه صیقلی مرسوم بین تلفن های هوشمند فلزی را مورد استفاده قرار داده است.

G5 علاوه بر این به دوربین دوگانه مجهز بود که حالا این قابلیت برای «وی 20» هم در نظر گرفته شده و پخش پشتی دستگاه را بیش از پیش به برادر کوچکتر خود شبیه ساخته است.

با این تفاوت که این بار بیرون زدگی دوربین از پشت بدنه با شیب ملایمی همراه نیست و طراحی دستگاه به Moto Z شباهت دارد، البته در صورتی که ماژول های آن را به پشت بدنه متصل نکرده باشید.

اما با وجود تغییر جنس بدنه هنوز قاب پشتی بدنه جدا می شود و سازنده قابلیت تعویض باتری را به عنوان یکی از ویژگی های مهم در تلفن هوشمند خود حفظ کرده است.

نکته ی جالب اینکه مکانیزم خارج کردن باتری به شکل قابل توجهی از G5 مناسب تر است. دکمه ی نه چندان خوش دست کنار بدنه با دکمه دیگری جایگزین شده که پیدا کردن و فشار دادنش ساده تر است و قاب و باتری به راحتی درون محل خود چفت می شوند، بدون اینکه نیاز باشد مثل G5، با ضربه ای دلخراش آنها را در محل خود محکم کنید.

نکته ی دیگر اینکه سازنده آلومینیوم AL 6013 را برای ساخت بدنه مورد استفاده قرار داده و همین موضوع باعث شده با وجود جایگزین کردن فلز، وزن دستگاه نسبت به نسل قبل 18 گرم کاهش یافته و به 174 گرم برسد، آن هم با در نظر گرفتن اینکه رقیبی مثل آیفون 7 پلاس با 2 اینچ اندازه کوچکتر، 188 گرم وزن دارد.

در عوض ضخامت «وی 20» با 7.7 میلی متر نزدیک به نیم میلی متر از آیفون 7 پلاس بیشتر است، هرچند تقریباً با رقیبی مثل گلکسی اس 7 اج برابری می کند.

اما در مجموع وزن سبک، ضخامت کم و خمیدگی های پشت بدنه باعث شده این فبلت با وجود اندازه ی 5.7 اینچی از ارگونومی مناسبی برخوردار باشد و از این نظر نمره قبولی را دریافت نماید.

یک نکته ی مثبت دیگر در طراحی دستگاه این است که «وی 20» هم مثل بسیاری از تلفن های هوشمند دیگر ال جی، در نمای روبرو هیچ دکمه ای ندارد و همین موضوع در این قسمت نمایی ساده و چشم نواز به وجود آورده است.

البته باید اشاره کنیم که در حالت خاموش بودن نمایشگر به نظر می رسد صفحه نمایش دستگاه بدون حاشیه باشد، اما این طور نیست و یک کادر سیاه رنگ وجود دارد که سازنده در حقیقت آن را در طراحی نمای روبرو مخفی ساخته است.

در ابتدا که تصور می کنید نمایشگر حاشیه ندارد مواجه شدن با این کادر مشکی چندان خوشایند نیست اما لازم است بدانید با این وجود 72 درصد نمای روبروی دستگاه به صفحه نمایش اختصاص دارد که رقم قابل قبولی است و به شکل قابل توجهی مناسب تر از آیفون 7 پلاس (با 67 درصد) به حساب می آید.

اما گذشته از طراحی ظاهری، نباید فراموش کنیم که ال جی در سری V علاوه بر قابلیت های مالتی مدیا، روی استحکام بالای دستگاه تاکید دارد و در تبلیغات محصول هم مانور زیادی روی این موضوع می دهد.

هرچند مدل V10 در تست سقوط دیجیاتو ! اما ال جی این محصول را مطابق با استانداردهای نظامی تولید کرده بود و حالا همین رویه در مورد نسل جدید دستگاه هم صدق می کند.

«وی 20» بر همین اساس از گواهی MIL-STD 810G بهره می برد که نشان می دهد محصول 24 بار از ارتفاع برابر با قد انسان با زمین برخورد کرده و مشکلی برای آن به وجود نیامده است.

ال جی می گوید V20 به لطف استاندارد نظامی در برابر زمین خوردن مقاوم است

البته زمین خوردن در دنیای واقعی امکان دارد نتایج متفاوتی با شرایط کنترل شده آزمایشگاهی در پی داشته باشد و در نتیجه توصیه نمی کنیم ادعای سازنده در مورد مقاومت «وی 20» را امتحان کنید، اما می توانید انتظار داشته باشید دستگاه در مقایسه با بسیاری از پرچمداران دیگر مقاوم تر باشد.

در پایان لازم است اشاره کنیم که پرچمدار جدید ال جی در سه رنگ خاکستری، نقره ای و صورتی به تولید رسیده است.

در مجموع می توان گفت «وی 20» یک فبلت باریک، سبک و خوش دست به حساب می آید که از کیفیت ساخت مناسبی هم برخوردار است. نمای جلوی بدنه نیز به دلیل عدم وجود دکمه جذاب است، اما طراحی پشت بدنه به اندازه دیگر خصوصیات دستگاه چشم نواز نیست.

نمایشگرها

در حالی که ال جی یکی از اصلی ترین تولید کنندگان پنل OLED برای تلویزیون ها به حساب می آید، سالهاست پنل های IPS LCD را در ساخت تلفن های هوشمند خود مورد استفاده قرار می دهد و همین رویه را برای «وی 20» هم حفظ کرده است.

این تلفن هوشمند به یک نمایشگر 5.7 اینچی با رزولوشن QHD مجهز است که مثل G5 و G4 مبتنی بر فناوری Quantum Dot ساخته شده و کیفیت مناسبی دارد، البته تا زمانی که آن را کنار صفحه نمایش AMOLED پرچمداران سامسونگ یا پیکسل های گوگل قرار نداده باشید.

البته به لطف تراکم 513 پیکسل در هر اینچ، میزان جزئیات تصویر مناسب است، اما پویایی رنگ ها و عمق مشکی هرگز در پنل های LCD به اندازه AMOLED نیست.

ضمن اینکه رنگ های صفحه نمایش «وی 20» به سمت سردی گرایش دارند و حتی به اندازه IPS LCD های اپل هم پویا و چشم نواز نیستند.

البته جالب است بدانید که دستگاه به لطف فناوری TruPalette کوالکام به شکل پویا و زنده وایت بالانس نمایشگر را بر اساس شرایط محیطی تنظیم می کند، اما این کار به شکل خودکار انجام می شود و بر خلاف تلفن های هوشمند سونی امکان ایجاد تغییر به شکل دستی برای آن در نظر گرفته نشده است.

میزان خوانایی صفحه نمایش به لطف حداکثر روشنایی بالا برای محیط های پر نور کافی است، اما سطح نمایشگر زیر نور مستقیم خورشید بازتاب زیادی دارد که تا حدی از خوانایی آن می کاهد.

نمایشگر دوم دستگاه که بالای صفحه نمایش اصلی قرار دارد و یکی از ویژگی های متمایز سری V به حساب می آید، از نظر عملکرد و اندازه، تغییری نسبت به نسل گذشته نداشته است.

روشنایی نمایشگر دوم نسبت به نسل قبل چند برابر بیشتر شده است

اما مشکلی که در نسل گذشته وجود داشت این بود که حداکثر روشنایی صفحه نمایش دوم برای محیط های نسبتاً پر نور کافی نبود و همین موضوع، تاحدی وجود این قابلیت را بی معنا ساخته بود.

سازنده حالا در «وی 20» این مشکل را از میان برداشته و دیگر لازم نیست برای مشاهده متن ریز موجود روی این بخش، تلاش زیادی به کار گیرید. علاوه بر این تعداد کاراکترهای قابل نمایش روی نمایشگر دوم هم تقریباً دوبرابر شده و به 25 کاراکتر رسیده است.

این نمایشگر 2.1 اینچی به شکل همیشگی فعال است و با استفاده از آن حتی در هنگام قفل بودن دستگاه می توانید اطلاعاتی مثل ساعت، تقویم و نوتیفیکیشن ها را مشاهده کنید یا به کنترل عملکردهایی مثل بلوتوث، وای-فای، چراغ قوه، صدای زنگ و پخش موسیقی بپردازید.

پس از باز کردن قفل دستگاه، دو بخش دیگر هم از طریق نمایشگر دوم قابل مشاهده خواهد بود که یکی از آنها آیکون 5 عدد از آخرین اپلیکیشن های باز شده توسط شما را نمایش می دهد.

علاوه بر این به لطف این قابلیت، می توانید هنگام تقسیم صفحه به دو قسمت، به راحتی اپلیکیشن مورد نیاز خود را از نمایشگر دوم انتخاب و نیمی از نمایشگر اصلی دستگاه را به آن اختصاص دهید.

بخش نهایی نیز به نمایش نام کاربر اختصاص دارد که به نظر نمی رسد کاربرد چندانی داشته باشد، اما بدون تردید برای حداقل تعدادی از کاربران جذاب خواهد بود.

شاید در ابتدا این طور به نظر برسد که صفحه نمایش دوم هم از پایه و اساس کاربرد چندانی ندارد، اما لازم است بدانید پس از مدتی استفاده از دستگاه، این حس در شما به وجود می آید که کنترل برخی عملکردهای دستگاه بدون نیاز به روشن کردن نمایشگر کار ها را ساده تر می کند و ترجیح می دهید این قابلیت در تلفن هوشمند شما وجود داشته باشد.

علاوه بر این باید توجه داشت که اگر لازم نباشد برای انجام هر عملکردی صفحه نمایش اصلی دستگاه را روشن کنید، این موضوع در نهایت به کاهش میزان مصرف شارژ باتری منجر خواهد شد.

نمایشگر دوم V20 بدون تردید از خمیدگی صفحه نمایش های سامسونگ کاربرد بیشتری دارد

صفحه نمایش دوم حتی هنگام روشن بودن نمایشگر هم کاربرد دارد، برای مثال هنگام نمایش ویدیو می توانید نوتیفیکیشن ها را بدون نیاز به قطع ویدیو مشاهده نمایید یا به سرعت بین آخرین اپلیکیشن هایی که باز کرده بودید منتقل شوید.

بر همین اساس، می توان وجود نمایشگر دوم را به عنوان یکی از ویژگی های کاربردی و متمایز در محصولات سری V ال جی به حساب آورد که تا حدی تجربه کاربری دستگاه را بهبود بخشیده و بدون تردید از خمیدگی صفحه نمایش در محصولات سامسونگ کاربرد بیشتری دارد.

نرم افزار

گذشته از تلفن های هوشمند ساخت گوگل، «وی 20» نخستین محصول مجهز به اندروید نوقا به حساب می آید، اما هنوز هم رابط کاربری +UX 5.0 ال جی که روی آن قرار گرفته ظاهر چندان دلچسبی ندارد.

تا پیش از این تولید کننده های بسیاری تلاش می کردند طراحی رابط کاربری آنها مختص خودشان باشد و به اندروید خالص شباهتی نداشته باشد، اما این موضوع به بلبشویی در دنیای اندروید تبدیل شده بود و به نظر می رسید هر تولید کننده مشغول نواختن ساز خودش است.

حالا چنین دورانی به پایان رسیده و تولید کنندگان آرام آرام با ساده تر کردن رابط کاربری خود راهی مشابه با اندروید خالص را در پیش گرفته اند، اما ال جی کماکان همان رابط کاربری رنگارنگ را ارائه می کند که طراحی یکدستی ندارد و چشم نواز به حساب نمی آید.

اندروید در نسخه 7 نوتیفیکیشن ها را بر اساس اپلیکیشن دسته بندی و با یک خط باریک آنها را از یکدیگر مجزا می کند، رویه ای که ال جی هم در نسخه جدید رابط کاربری خود همان را پی گرفته است.

در بخش نوتیفیکیشن های اندروید نوقا می توانید مستقیماً به پیام یا ایمیل دریافتی پاسخ دهید

اما تغییر مهم تر این است که حالا می توانید با انتخاب گزینه Reply، به نوتیفیکیشن پیام یا ایمیل های دریافتی پاسخ دهید، بدون اینکه نیاز باشد اپلیکیشن مربوطه را باز کنید (مگر اینکه بخواهید تصویر یا موارد دیگر را به پاسخ خود ضمیمه نمایید).

عمده ترین ویژگی اضافه شده به اندروید نوقا قابلیت پاسخ دادن به نوتیفیکیشن هاست

این قابلیت از روش موسوم به پاپ آپ کاربرد بیشتری دارد و باعث می شود پاسخ دادن به نوتیفیکیشن ها اخلالی در آنچه مشغول انجامش هستید ایجاد نکند.

گوگل در این نسخه همچنین ویژگی Google In Apps را معرفی کرده که در حقیقت جستجوی محتوای داخل اپلیکیشن ها را با استفاده از موتور گوگل امکان پذیر می کند.

برای مثال اگر کلمه مورد نظر خود را در این اپلیکیشن جستجو کنید، تمام پیام ها، ایمیل ها، دامنه های اینترنتی، اپلیکیشین ها، موسیقی، لیست مخاطبین و هر محتوای دیگر موجود روی موبایل شما که به آن کلمه مربوط باشد نمایش داده می شود.

هرچند گوگل اعلام کرده اطلاعات شخصی کاربر در این حالت محرمانه باقی خواهند ماند، اما مشخص نیست کاربران تا چه حد از سرک کشیدن این شرکت به محتوای داخل اپلیکیشن های خود استقبال خواهند کرد.

در نسخه جدید رابط کاربری ال جی هم مثل نسل پیشین بخش کشوی اپلیکیشن ها به شکل پیش فرض غیر فعال شده و مثل iOS لازم است برای مشاهده اپلیکیشن های نصب شده صفحات خانگی را ورق بزنید، رویه ای که بین تولید کنندگان چینی موبایل های اندرویدی مرسوم است.

با Theme های جدید می توانید آیکون های رنگارنگ رابط کاربری را از نظر پنهان کنید

البته لازم است بدانید با مراجعه به تنظیمات دستگاه امکان بازگرداندن کشوی اپلیکیشن ها وجود دارد. علاوه بر این حتی می توانید با نصب یک لانچر دیگر، مشکل آیکون های رنگارنگ و نه چندان زیبای دستگاه را نیز حل کنید. البته خوشبختانه ال جی در این نسخه امکان شخصی سازی ظاهر رابط کاربری با استفاده Theme های مختلف را نیز فراهم آورده است، اما با این وجود مشکلات دیگر در جای خود باقی خواهند بود.

مثلا هنوز هم صفحه تنظیمات رابط کاربری ال جی به 4 بخش مختلف تقسیم شده که کار را به جای ساده تر شدن دشوار کرده و لازم است چندباری آنها را جستجو کنید تا مشخص شود هر گزینه در کدام بخش قرار دارد.

از دیگر خصوصیات نسل های پیشین که در «وی 20» وجود دارد نیز می توان به قابلیت Knock-On اشاره کرد که به لطف آن می توانید با 6 بار ضربه زدن روی نمایشگر خاموش، قفل دستگاه را باز نمایید، البته پس از اینکه محل و ترتیب ضربات خود را در بخش تنظیمات وارد کردید.

فبلت جدید ال جی ضمناً به قابلیت استفاده با یکدست مجهز است که با توجه به اندازه بزرگ دستگاه کاربردی به حساب می آید. با فعال کردن این حالت، رابط کاربری دستگاه کوچکتر شده و به سمت گوشه و پایین متمایل می شود تا قادر باشید با همان دستی که موبایل را گرفته اید به تمام بخش های تصویر دسترسی داشته باشید.

نرم افزار دوربین

بیشترین تمرکز سازنده در تولید «وی 20» روی تجربه کاربری دوربین دستگاه بوده است، بر همین اساس تصمیم گرفتیم این بخش را به شکل جداگانه مورد بررسی قرار دهیم.

رابط کاربری دوربین «وی 20» البته از محصولات دیگر سریع تر و بهتر نیست، اما امکاناتی را در اختیار کاربر قرار می دهد که ال جی را از این نظر در بازار متمایز کرده است.

برخی از قابلیت های این نرم افزار با نسل پیشین و پرچمداران دیگر ال جی یکسان هستند. برای مثال با فشار دادن دکمه های وسط صفحه می توانید بین لنز عریض و اصلی دستگاه سوییچ کنید که در بخش بعدی به کیفیت و عملکرد آنها خواهیم پرداخت.

گزینه های مختلف تصویربرداری محصولات پیشین نیز در «وی 20» حاضر هستند، از جمله Popout که تصویر دو لنز عریض و اصلی را با یکدیگر ترکیب می کند یا multi-view که با استفاده از آن می توانید با تصویر هر 3 لنز عقب و جلوی دستگاه یک کلاژ بسازید.

Snap حالت دیگری است که گزینه های متنوعی برای ساخت یک ویدیوی کوتاه 3 تا 60 ثانیه ای با استفاده از دوربین های دستگاه در اختیار شما قرار می دهد و پس از ثبت ویدیو می توانید به راحتی آن را در شبکه های اجتماعی اشتراک گذاری نمایید.

از دیگر گزینه های معمول نیز می توان به قابلیت ثبت اسلوموشن، تایم لپس و اسلوموشن اشاره کرد. دوربین این موبایل همچنین قابلیت ثبت ویدیو را با فیلترهای رنگی خواهد داشت، اما توجه داشته باشید که «وی 20» در صورت تاریک بودن محیط اجازه استفاده از این 8 فیلتر را نمی دهد.

رابط کاربری دوربین ال جی در مجموع نسبت به آنچه کاربران عادت دارند دکمه های بیشتری در گوشه و کنار تصویر دارد، اما باید گفت سازنده به شکل مناسبی موفق شده قابلیت های متنوع دستگاه را در بین آنها تعبیه نماید، بر همین اساس پس از مدتی که به آنها عادت کردید، استفاده از قابلیت ها برای شما ساده و لذت بخش خواهد بود.

یکی از کاربردی ترین ویژگی های دوربین هم قابلیت استفاده از مشت کاربر به جای دکمه ی شاتر است، به این معنی که هنگام استفاده از دوربین جلو می توانید بدون نیاز به لمس دستگاه، تنها با مشت کردن دست خود سلفی بگیرید.

اما در نهایت به تنظیمات دستی دوربین می پردازیم که در کنار نمایشگر دوم، عمده ترین ویژگی محصول به حساب می آید. پس از ورود به رابط کاربری بخش دوربین 3 گزینه روی نمایشگر دوم دستگاه به چشم می خورند که یکی از آنها حالت خودکار، دیگری برای عکس برداری با تنظیمات دستی و آخری برای فیلمبرداری با تنظیمات دستی کاربرد دارند.

برای مثال با انتخاب Focus Peaking در هنگام فیلمبرداری، نقاط کوچک سبز رنگی تمام سطح تصویر را پوشانده و به شما نشان می دهند کدام قسمت ها فوکوس و کدام بخش ها خارج از فوکوس هستند؛ قابلیتی که بین موبایل ها مرسوم نیست و به دوربین های دیجیتال اختصاص دارد.

گزینه های معمولی تری پایین تصویر وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید ایزو، وایت بالانس، نوع فوکوس و دیگر گزینه های دستی که مرسوم هستند را تنظیم کنید، اما نکته ی متمایز این است که این گزینه ها هنگام فیلمبرداری هم قابل استفاده هستند و تنها به عکسبرداری اختصاص ندارند.

یکی ویژگی اختصاصی دیگر هم این است که هنگام فیملبرداری با «وی 20» می توانید تعیین کنید دستگاه صداهای دور، نزدیک یا میانه را ضبط کند.

برای مثال هنگامی که در یک کنسرت موسیقی باشید می توانید صداهای دور را ضبط کنید و در یک مهمانی کوچک صدای اشخاصی که جلوی دوربین در حال صحبت هستند.

همانطور که پیشتر هم اشاره کردیم، این موبایل قادر است صدا را با کیفیت 192 کیلوهرتز و نرخ 24 بیت ثبت کند، خصوصیتی که در کنار موارد پیشین «وی 20» را از نظر امکانات به بهترین گزینه موجود در بازار برای تصویربرداری بدل می کند.

عملکرد دوربین

فبلت جدید ال جی به یک دوربین 16 مگاپیکسلی با لنز عریض 75 درجه ای، گشادگی دریچه دیافراگم f/1.8 و سنسور 1/2.8 اینچی مجهز است. مثل G5 (بررسی دیجیاتو) یک دوربین دوم 8 مگاپیکسلی با لنز عریض 135 درجه ای هم در کنار این دوربین حضور دارد که از سنسور 1/4 اینچی و f/2.4 بهره می برد و در مجموع کیفیت پایین تری دارد.

دوربین جلوی «وی 20» هم مثل نسل قبلی 5 مگاپیکسلی است و سازنده بر خلاف G5 دوربین 8 مگاپیکسلی را برای آن در نظر نگرفته است، اما در عوض امکان ثبت عکس هایی با عرض 120 درجه با این دوربین وجود دارد.

V20 مثل برادر کوچکتر به دوربین دوگانه مجهز است

برای بررسی عملکرد دوربین «وی 20» خبرهای بد را پیش از خبرهای خوب ارائه می کنیم، هرچند نقاط منفی این بخش انگشت شمار هستند. نخستین نکته اینکه «وی 20» قادر است به سرعت روی سوژه فوکوس کند اما گاهی اوقات فوکوس مجدد حدود 1 ثانیه زمان می گیرد و این موضوع تا حدی برای کاربر آزار دهنده خواهد بود.

پس از فشردن دکمه شاتر هم حدود 2 ثانیه زمان می برد تا فیلمبرداری آغاز شود و این تاخیر چندان در مقایسه با پرچمدارانی مثل آیفون یا گلکسی های سامسونگ قابل قبول به نظر نمی رسد.

اما این دو نکته عمده ترین نقطه ضعف های «وی 20» در حوزه تصویربرداری هستند و دیگر خصوصیات دستگاه عموماً مثبت هستند، در نتیجه ادامه ی این مطلب را به بررسی کیفیت تصاویر اختصاص می دهیم.

ال جی از زمان G4 پردازش های ثانویه دوربین موبایل های خود را اندکی کاهش داد، موضوعی که هرچند نویز تصاویر را اندکی افزایش می دهد، اما در عوض باعث می شود عکس ها جزئیات بیشتری داشته باشند، خصوصاً هنگام زوم کردن.

در G5 () شاهد بودیم که گاهی نور سنجی به درستی انجام نمی گیرد و تصاویر تاریک تر از آنچه باید انجام می گیرند، موضوعی که هرچند در «وی 20» مرتفع شده اما حالا گاهی عکس ها روشن تر از واقعیت هستند، در نتیجه لازم است به شکل دستی محل فوکوس را روی نقطه های پر نور تنظیم کنید تا روشنایی کاهش یابد.

برای رفع این مشکل می توانید قابلیت HDR را فعال کنید که عملکرد مناسبی دارد، اما در صورت تحرک زیاد امکان دارد در این حالت سوژه تار ثبت شود. علاوه بر این سازنده احتمالاً به دلیل وجود دکمه های متعدد روی تصویر، قابلیت فعال کردن HDR را به منوی دوربین منتقل کرده که به راحتی هنگام تصویربرداری در دسترس قرار ندارد.

عملکرد تصویربرداری در شرایط کم نور هم مثل نسل پیشین یا دیگر پرچمدار ال جی کاملاً قابل قبول است، هرچند اندکی پایینتر از رقبایی مثل آیفون 7 یا گلکسی های اخیر سامسونگ قرار می گیرد.

دوربین اصلی دستگاه در مجموع عملکرد قابل قبولی دارد و با دیگر پرچمداران موجود در بازار برابری می کند، اما وقتی روی دوربین 8 مگاپیکسلی دوم سوییچ کنید، کیفیت تصاویر، رنگ ها و میزان جزئیات به شکل قابل توجهی کاهش می یابد؛ در عوض می توانید چیزهای به مراتب بیشتری را درون کادر جای دهید.

عملکرد مناسب دستگاه در زمینه فیلمبرداری هم ادامه پیدا می کند و حتی می توان گفت ویدیوهای 4K ثبت شده با دوربین V20 در زمره بهترین های بازار هستند. البته ثبت بیش از حد نور اینجا هم گاهی به چشم می خورد، اما میزان شفافیت تصویر و نحوه ثبت رنگها کاملاً قابل قبول است.

بخشی از این موضوع نیز به حالت HDR باز می گردد که هنگام فیلمبرداری به شکل خودکار کنتراست تصویر را بر اساس میزان نور تنظیم می کند، اما در صورت تمایل می توانید به شکل دستی آن را غیر فعال نمایید.

V20 برای فیلمبرداری بهترین گزینه بازار به حساب می آید

امکان سوییچ کردن بین دوربین های اصلی و عریض هم هنگام فیلمبرداری وجود دارد، اما باید توجه داشته باشید که اینکار با اندکی تاخیر انجام می شود و ویدیوهای ثبت شده با لنز عریض اینجا هم به اندازه دوربین اصلی با کیفیت نخواهند بود.

ال جی که از زمان G2 لرزشگیر اپتیکال را به موبایل های خود اضافه کرده بود، حالا برای نخستین بار در «وی 20» فناوری Steady Record 2.0 کوالکام را مورد استفاده قرار داده است.

در این روش لرزشگیر سخت افزاری و الگوریتم های نرم افزاری در کنار یکدیگر فعالیت کرده و به ثبت پایدارترین ویدیوهای بازار توسط «وی 20» منجر خواهند شد.

دوربین 5 مگاپیکسلی جلوی بدنه هم تصاویر را با رنگ های طبیعی و کنتراست مناسب ثبت می کند، اما میزان جزئیات آنها به اندازه رقبا و حتی محصول دیگر ال جی یعنی G5 نیست.

اما در عوض بر خلاف پرچمدار دیگر، هنگام استفاده از دوربین جلوی «وی 20» هم می توانید بین حالت عادی و عریض سوییچ کنید و تا تصاویری با عرض 83 یا 120 درجه در اختیار داشته باشید، هرچند اینجا هم کیفیت تصاویر عریض پایینتر است.

علاوه بر این ال جی به دلیل گشادگی دریچه دیافراگم f/1.9 لنز جلوی دستگاه، تصاویر ثبت شده با این دوربین را تا حد زیادی به شکل نرم افزاری بهبود می دهد، در نتیجه هرچه محیط تاریک تر باشد، نویز بیشتری ثبت شده و پردازش های ثانویه میزان جزئیات تصویر را کاهش می دهند، خصوصاً هنگام استفاده از لنز عریض.

در پایان از شما دعوت می کنیم نمونه تصاویر ثبت شده با دوربین های «وی 20» را مشاهده نمایید.

سخت افزار

با وجود رابط کاربری نه چندان سبک ال جی و چیپست اسنپدراگون 820 که یک نسل قدیمی تر است، «وی 20» عملکرد بسیار مناسبی دارد و در اجرای رابط کاربری یا باز کردن همزمان چندین اپلیکیشن مشکلی به چشم نمی خورد.

حافظه رم محصول جدید ال جی مثل نسل پیشین 4 گیگابایت باقی مانده و پردازشگر گرافیکی دستگاه ادرینو 530 است که در اجرای بازی های سنگین موجود در بازار روی نمایشگر غول پیکر این فبلت کاملاً موفق عمل می کند.

بنچمارک های دستگاه نیز همین موضوع را تایید می کنند؛ هرچند «وی 20» از نظر سرعت چیپست جایی بین گلکسی اس 7 و HTC 10 قرار می گیرد، اما قدرت واحد پردازش گرافیکی از دیگر محصولات مجهز به ادرینو 530 اندکی بالاتر قرار می گیرد.

تلفن هوشمند جدید ال جی ضمناً به 64 گیگابایت حافظه داخلی پر سرعت از نوع +UFS 2.0 مجهز است که حدود 50 گیگابایت از آن در اختیار کاربر قرار دارد، اما در صورت تمایل می توانید این میزان را با کارت حافظه تا 2 ترابایت دیگر هم افزایش دهید، قابلیتی که با توجه به کیفیت مناسب ضبط صوت و تصویر در این موبایل کاملاً کاربردی به نظر می رسد.

البته باید توجه داشته باشید که جایگاه سیم کارت دوم با کارت حافظه یکسان است و برای استفاده لازم است یکی از آنها را انتخاب نمایید؛ روندی که از مدتی پیش بین تولید کنندگان موبایل مرسوم شده و به وفور در محصولات دو سیم کارته مورد استفاده قرار می گیرد.

صدا

ال جی در اولین محصول سری V تمرکز اصلی خود را روی مقوله صدا و تصویر قرار داده بود و حالا طبعاً «وی 20» هم از همین مقوله پیروی می کند. اما سازنده اینبار به استفاده از چیپ صدای با کیفیت بالا بسنده نکرده و مبدل دیجیتال به آنالوگ ESS9218 ساخت Sabre را نیز در کنار آنها مورد استفاده قرار داده که تعداد مبدل های دستگاه را به 4 عدد می رساند.

تمایز این DAC جدید با مدل های دیگر در این است که می تواند را تقریباً به طور کامل  از صدای در حال پخش حذف کند و صدایی یکدست و شفاف برای کاربر فراهم آورد.

البته سازنده امکان غیر فعال کردن این DAC را در نظر گرفته و اگر صدای آن با سلیقه یا عادات شما سازگار نباشد می توانید چیپ عادی دستگاه را مورد استفاده قرار دهید.

پرچمدار جدید ال جی برای دستیابی به بالاترین کیفیت به 4 عدد DAC مجهز است

اما لازم است بدانید فعال کردن مبدل Sabre در مجموع شفافیت صدا و عمق بیس صدای در حال پخش را افزایش می دهد، هرچند تعجبی ندارد که این موضوع در ازای مصرف باتری بالاتر محقق می گردد.

«وی 20» ضمناً قادر است فایل های موسیقی رزولوشن بالا را با فرمت های FLAC، ALAC، DSD و AIFF پخش کند که کیفیت بالایی دارند و برای کاربر لذت بخش هستند، آن هم با وجود اینکه فبلت ال جی تنها به یک اسپیکر مونو با توان 1 وات در پایین بدنه مجهز است.

در مجموع می توان گفت کیفیت پخش صدا در «وی 20» از رقبایی مثل پرچمداران جدید سامسونگ بالاتر است، اما اگر فایل موسیقی با کیفیت بالا در اختیار نداشته باشید، محصولاتی مثل HTC 10 () که به اسپیکر استریو مجهز هستند کیفیت بالاتری برای شما فراهم خواهند کرد.

V20 قادر است صدای 24 بیتی را پخش و حتی ضبط نماید

نکته ی جالب اینکه فایل های صوتی رزولوشن بالا تنها با این محصول قابل پخش نیستند بلکه می توانید به لطف 3 میکروفون داخلی دستگاه صدا را به شکل 24 بیتی ضبط نمایید.

در این صورت، بلندی صدای ضبط شده می تواند تا 132 دسیبل باشد، رقمی که با تلفن های هوشمند رقیب ممکن نیست.

شرکت کره ای ضمناً موفق شده نرم افزاری برای بخش ضبط صدای دستگاه طراحی کند که برای عموم کاربران قابل فهم باشد و در عین حال عملکردهای پیشرفته تر مثل تنظیم gain، فیلتر های low cut و لیمیتر را در اختیار کاربران حرفه ای قرار دهد.

ال جی پیش از این هدفون B&O Play H3 را به عنوان هدیه برای خریداران اولیه G5 در ایران در نظر گرفته بود و حالا «وی 20» را هم در برخی بازارها با همین هدفون به بازار عرضه کرده است، اما دستگاهی که برای بررسی در اختیار ما قرار گرفت به هدفون ساخت شرکت کره ای مجهز بود.

این هدفون از نظر ظاهری به هدفون های QuadBeat شباهت دارد و از بند پارچه ای بهره می برد، اما جایی از بسته بندی یا بدنه هدفون به عنوان کوادبیت اشاره نشده است.

هدفون پرچمدار جدید ال جی در هر حال از کیفیت مناسبی برخوردار است و در راضی کردن کاربر ناتوان نیست، هرچند قدرت بیس می توانست اندکی بالاتر باشد.

باتری

«وی 20» به یک باتری 3200 میلی آمپر ساعتی مجهز است که نسبت به نسل قبل 200 میلی آمپر ساعت افزایش یافته، اما باز هم با در نظر گرفتن ابعاد دستگاه رقم متوسطی به حساب می آید.

البته باید توجه داشت که «وی 20» نخستین تلفن هوشمند مجهز به اندروید نوقا محسوب می شود و در این نسخه عملکرد ویژگی Doze بهبود یافته است، در نتیجه دستگاه در هنگام استندبای بودن انرژی کمتری مصرف می کند.

علاوه بر این به لطف وجود نمایشگر دوم کمتر لازم است صفحه نمایش اصلی را روشن کنید، بر همین اساس می توان گفت فبلت جدید ال جی به طور معمول قادر است حداقل یک روز کاربر را همراهی کند و هرچه از نیروی پردازش و نمایشگر اصلی دستگاه کمتر استفاده کنید، این میزان بیشتر نیز خواهد شد.

«وی 20» ضمناً به نسل سوم از فناوری شارژ سریع کوالکام مجهز است و با یک شارژ کوتاه نیم ساعته می توانید بین 50 تا 60 درصد از ظرفیت باتری را پر کنید. اما با این وجود شارژ کامل ظرفیت باتری در حدود 1 ساعت و 45 دقیقه انجام می گیرد، رقمی که در پرچمداران دیگر حوالی 1 ساعت است.

جمع بندی

ایراد گرفتن از «وی 20» واقعا دشوار است. این تلفن هوشمند در مجموع بیشتر عملکردهای خود را به خوبی انجام می دهد و از قدرت پردازش و قابلیت های کافی برای رفع نیاز اکثر کاربران بهره می برد.

دوربین اصلی این تلفن هوشمند کیفیت بالایی دارد و دوربین دوم به لطف لنز عریض قادر است بسیار بیشتر از آنچه محصولات دیگر می توانند را در کادر خود جای دهد.

سازنده در دومین محصول سری V، ایرادهای نمایشگر دوم دستگاه را برطرف کرده، در نتیجه وجود این قابلیت تجربه کاربری دستگاه را نسبت به محصولاتی که تنها یک صفحه نمایش دارند بهبود می دهد و در عین حال، مصرف شارژ باتری را نیز کاهش خواهد داد.

«وی 20» علاوه بر این، به ویژگی هایی در حوزه مالتی مدیا مجهز است که در بازار منحصر هستند و توجه کاربران حرفه ای تر را به محصول ال جی جلب خواهند کرد.

تلفن هوشمند جدید ال جی 4 عدد DAC یا مبدل دیجیتال به آنالوگ 24 بیتی دارد که میزان نویز سفید صدای در حال پخش را نسبت به یک مبدل 32 بیتی در V10، تا 50 درصد کاهش می دهد.

به لطف این ویژگی امکان ضبط و پخش صدای رزولوشن بالا با فرمت های غیر فشرده در «وی 20» وجود دارد. هنگام فیملبرداری با این تلفن هوشمند حتی می توانید مشخص کنید صداهای دور در ویدیو ثبت شوند یا نزدیک، یا حتی جایی بینابین.

از دیگر تنظیمات دستی هنگام فیلمبرداری می توان به امکان تغییر ایزو، وایت بالانس، نوع فوکوس و موارد دیگر اشاره کرد که در مجموع با تنظیمات دستی بخش عکاسی یکسان هستند و «وی 20» را از این نظر بی همتا ساخته اند.

ویژگی موسوم به Focus Peaking نیز قابلیت دیگری است که شرکت کره ای آن را از دوربین های دیجیتال به دنیای موبایل آورده و با استفاده از آن می توانید فوکوس تصویر را به شکل دستی و کاملاً دقیق تنظیم نمایید.

البته بدون تردید تلفن هوشمند ال جی مثل هر محصول دیگری نقاط ضعفی هم دارد که از جمله آنها می توان به رابط کاربری نه چندان جذاب، کیفیت متوسط نمایشگر اصلی و عمر باتری دستگاه اشاره کرد که در مقایسه با رقبا اندکی پایین تر قرار می گیرد.

در مجموع می توان گفت آنچه بیش از همه ارزش خرید «وی 20» را تعیین می کند، قیمت دستگاه است.

شرکت کره ای این محصول را پیش از این با قیمت نزدیک به 700 دلار در برخی بازارهای جهان ارائه می کند.

این موضوع موجب می شود برخی کاربران ظاهر زیباتر رقیبی مثل گلکسی های سری اج یا پلتفرم نرم افزاری آیفون را به محصول جدید ال جی ترجیح دهند.

اما خوشبختانه به نظر می رسد ال جی قصد داشته باشد «وی 20» را در ایران با قیمت پایین تری عرضه کند که این موضوع در کنار قابلیت های متمایز و جذاب دستگاه، ارزش خرید محصول را برای هر دو گروه کاربران عادی و حرفه ای تر به شکل قابل توجهی بالا می برد.

نکات مثبت

  • باتری قابل تعویض
  • تنظیمات دستی متنوع برای ثبت ویدیو و عکس
  • میکروفون با حساسیت بالا و قابلیت های مبتکرانه برای ضبط صدا
  • نمایشگر دوم
  • دوربین دوگانه
  • فرستنده مادون قرمز برای کنترل لوازم الکترونیکی
  • اندروید نوقا
  • عملکرد حسگر اثر انگشت
  • کیفیت ساخت و استحکام مناسب

نکات منفی

  • کیفیت دوربین جلو در مقایسه با G5
  • کیفیت نمایشگر در مقایسه با پرچمداران دیگر
  • عمر باتری متوسط
  • عدم مقاومت در برابر آب

The post appeared first on .

بررسی دیجیاتو: LG V20؛ چشم بادامیِ حرفه ای