بازی آزاد

بررسی بازی Umbrella Corps؛ لکه ننگی بر پیشانی ژاپنی ها

بر کسی پوشیده نیست که سری بازی Resident Evil بعد از جدایی شینجی میکامی از کمپانی کپکام، وارد سراشیبی اجتناب ناپذیری شد و از آن زمان، روندی نزولی در پیش گرفته است. اگرچه معرفی طی کنفرانس سونی در E3 2016 اندکی ما را نسبت به آینده این فرنچایز امیدوار ساخت اما حقیقت ماجرا این است که با عرضه نسخه های شماره دار و اسپین آف های ضعیف طی چند سال اخیر، تا زمانی که بازی به دستمان نرسد نمی توانیم از موفقیت آن مطمئن باشیم.

در حالی که کپکام طی یکی دو سال گذشته تصمیم بر آن گرفت تا به جای توسعه نسخه های جدید، تمرکزش را روی ارائه ورژن Remaster عناوین نخست Resident Evil که موفقیتی از پیش تعیین شده دارند معطوف کند، تیمی کوچک از این کمپانی مشغول ساخت یک بازی اسپین آف با بودجه ای محدود تحت عنوان Umbrella Corps بوده است که سبک و سیاقی کاملا متفاوت با قبل داشته و تجربه ای چندنفره و Co-Op برای گیمرها به ارمغان می آورد.

اجازه بدهید تکلیف را از همین حالا مشخص کنیم؛ همانطور که احتمالاً از تیتر این مقاله نیز حدس زده اید، قرار نیست به تعریف و تمجید از Umbrella Corps بپردازیم و در همین ابتدا باید گفت که کپکام شکستی عظیم را با ساخت این بازی تجربه کرده و به وضوح می توان تلاش ناامیدانه کمپانی ژاپنی برای جذب مخاطبان جدید و غربی را به سمت فرنچایز Resident Evil مشاهده کرد.

در دورانی که بازی های آنلاین اهمیتی به مراتب بیش از پیش یافته اند و برخی از کمپانی های نه چندان محبوب صنعت بازی مانند اکتیویژن و یوبیسافت، درآمدی کلان از این دست عناوین کسب می کنند، چندان دور از انتظار نیست که دیگر کمپانی های بازیسازی نیز دنباله روی آنها شده و سعی بر ارائه عناوینی آنلاین و Co-Op محور داشته باشند.

Umbrella Corps شاید از لحاظ تئوری و روی کاغذ، ایده های نابی داشته باشد اما مبرهن است که تیم توسعه دهنده از تحقق رویاهای بلندپروازانه خود و پیاده سازی آنها در قالب یک بازی ویدیویی سرگرم کننده ناتوان بوده. در نگاه نخست، Umbrella Corps عنوانی با محتویات فراوان به نظر می رسد، عنوانی که سلاح ها و شخصی سازی های مختلف برای گیمر به ارمغان می آورد و می تواند گیم پلی تاکتیکال را به دنیای وحشتناک Resident Evil آورد.

اما به محض اینکه وارد بازی می شوید، محدودیت ها خود را نمایان می کنند. اولین و بزرگترین مشکل بازی که برخورد با آن در عنوانی کاملا آنلاین و چندنفره بسیار عجیب به نظر می رسد، تعداد بسیار کم مدهای بازی است. در واقع تنها دو مد با نام های One Life Match و Multi-Mission در بازی به چشم می خورد که به ترتیب همان مدهای Team Deathmatch و Kill Confirmed سایر عناوین مشابه هستند.

در هر مد، گیمرها در قالب دو تیم 3 نفره وارد بازی می شوند و باید ضمن دنبال کردن اهدافی مشخص و از پیش روی برداشتن افراد تیم حریف، به مقابله با زامبی ها نیز بپردازند؛ زامبی هایی که هوش مصنوعی نامتعادل آنها به مرور زمان شکلی آزاردهنده به خود می گیرد. در واقع وقتی ساعت ها به پای بازی بنشینید متوجه خواهید شد که زامبی ها یا به طور کامل اهمیتی برای افراد حاضر در نقشه قائل نیستند و یا به ناگاه فوج فوج به آنها هجوم می آورند. البته شاید عده ای این موضوع را به پای غیرقابل پیش بینی بودن حرکات زامبی ها بگذارند و به تبع آن، این مسئله را پوئنی مثبت تلقی کنند اما در حقیقت مشکل از هوش مصنوعی ضعیف زامبی ها ناشی شده است.

مثل تمام بازی های مشابه، Umbrella Corps به هنگام ورود به هر بازی، سلاح ها و تجهیزات مشخصی شامل یک سلاح اصلی و جانبی، نارنجک و نیز سلاح های سردی به نام Brainer در اختیار گیمر قرار می دهد و خوشبختانه می توان آیتم های جدیدی نیز به این سلاح ها افزود و عملکرد آنها را بهبود داد.

اما اجازه دهید مشکلی خرق عادت را شرح دهیم که اصلی ترین دلیل بروز آن، نامتعادل بودن بازی است. سلاح های سرد بازی، از نوعی قابلیت شارژ بهره می برند که سبب می شود بتوان به کمک آنها، دشمنان را با یک ضربه از پیش روی برداشت. به دنبال همین مسئله، تمرکز گیم پلی به شکلی احمقانه روی سلاح های سرد معطوف شده و اکثر بازیکنان ترجیح می دهند به جای استفاده از سلاح های گرم، به جهات مختلف نقشه دویده و با یک ضربه، اعضای تیم حریف را از پیش روی بردارند.

شاید یکی از معدود نقاط قوت Umbrella Corps، بهره گیری از نقشه های کوچکی باشد که هر یک یادآور لوکیشنی خاص در عناوین پیشین Resident Evil هستند. خوشبختانه طراحی نقشه ها به شکلی مناسب انجام شده و نه تنها حس نوستالژی را در دل گیمر زنده می کند، بلکه در خدمت گیم پلی نسبتا تاکتیکال بازی هم بوده و در صورتی که با دوستان مشغول به تجربه بازی باشید و خبری از دویدن و کشتن به کمک سلاح سرد نباشد، می توانید از هر دست اندکی لذت ببرید.

جمع بندی

اگرچه Umbrella Corps براساس ایده های جاه طلبانه ساخته شده اما در دوره و زمانه ای که بازی های تاکتیکال شکلی جدی به خود گرفته اند و عناوینی چون Rainbow Six: Siege به بازار آمده اند، بعید است هیچ گیمری حتی به تجربه هرچند کوتاه Umbrella Corps باشد. حتی نگارنده این مطلب هم اگر به دلایل مشخص مجبور به تجربه بازی نبود، ترجیح می داد تا وقت خود را صرف دیگر عناوین ارزشمند چند وقت اخیر کند.

بعد از توسعه بازی فاجعه بار Resident Evil: Operation Racoon City از سوی کپکام که دقیقاً اهداف مشابهی با Umbrella Corps را دنبال می کرد، واقعا بعید به نظر می رسید که کمپانی ناشر ژاپنی یکبار دیگر چنین مسیری را در پیش گیرد و فرنچایز Resident Evil که علی رغم تمام مسائل سال های اخیر، هنوز طرفداران خاص خود را حفظ کرده را به چنین سرنوشت غم انگیز و اسفناکی دچار کند.

مسائل مختلفی از جمله گیم پلی بسیار ضعیف، گرافیک نه چندان چشم نواز به همراه مشکلاتی چون افت فریم دائمی، صداگذاری احمقانه (که همواره به نوعی امضای سری Resident Evil محسوب می شده اما هیچگاه تا این حد فاجعه بار نبوده) و البته قیمت گذاری عجیب سبب گشته تا Umbrella Corps به یکی از بی ارزش ترین عناوین امسال و حتی نسل هشتم تبدیل شود. اگر به هر دلیلی قصد داشتید که بابت خرید نسخه اصلی این بازی مبلغ 30 دلار را بپردازید، به شما پیشنهاد می کنیم تا زمانی که تخفیف های تابستانی استیم ادامه دارد، نسبت به خرید عناوینی به مراتب ارزشمندتر و نیز به مراتب ارزان تر اقدام نمایید.

The post appeared first on .

بررسی بازی Umbrella Corps؛ لکه ننگی بر پیشانی ژاپنی ها

بر کسی پوشیده نیست که سری بازی Resident Evil بعد از جدایی شینجی میکامی از کمپانی کپکام، وارد سراشیبی اجتناب ناپذیری شد و از آن زمان، روندی نزولی در پیش گرفته است. اگرچه معرفی طی کنفرانس سونی در E3 2016 اندکی ما را نسبت به آینده این فرنچایز امیدوار ساخت اما حقیقت ماجرا این است که با عرضه نسخه های شماره دار و اسپین آف های ضعیف طی چند سال اخیر، تا زمانی که بازی به دستمان نرسد نمی توانیم از موفقیت آن مطمئن باشیم.

در حالی که کپکام طی یکی دو سال گذشته تصمیم بر آن گرفت تا به جای توسعه نسخه های جدید، تمرکزش را روی ارائه ورژن Remaster عناوین نخست Resident Evil که موفقیتی از پیش تعیین شده دارند معطوف کند، تیمی کوچک از این کمپانی مشغول ساخت یک بازی اسپین آف با بودجه ای محدود تحت عنوان Umbrella Corps بوده است که سبک و سیاقی کاملا متفاوت با قبل داشته و تجربه ای چندنفره و Co-Op برای گیمرها به ارمغان می آورد.

اجازه بدهید تکلیف را از همین حالا مشخص کنیم؛ همانطور که احتمالاً از تیتر این مقاله نیز حدس زده اید، قرار نیست به تعریف و تمجید از Umbrella Corps بپردازیم و در همین ابتدا باید گفت که کپکام شکستی عظیم را با ساخت این بازی تجربه کرده و به وضوح می توان تلاش ناامیدانه کمپانی ژاپنی برای جذب مخاطبان جدید و غربی را به سمت فرنچایز Resident Evil مشاهده کرد.

در دورانی که بازی های آنلاین اهمیتی به مراتب بیش از پیش یافته اند و برخی از کمپانی های نه چندان محبوب صنعت بازی مانند اکتیویژن و یوبیسافت، درآمدی کلان از این دست عناوین کسب می کنند، چندان دور از انتظار نیست که دیگر کمپانی های بازیسازی نیز دنباله روی آنها شده و سعی بر ارائه عناوینی آنلاین و Co-Op محور داشته باشند.

Umbrella Corps شاید از لحاظ تئوری و روی کاغذ، ایده های نابی داشته باشد اما مبرهن است که تیم توسعه دهنده از تحقق رویاهای بلندپروازانه خود و پیاده سازی آنها در قالب یک بازی ویدیویی سرگرم کننده ناتوان بوده. در نگاه نخست، Umbrella Corps عنوانی با محتویات فراوان به نظر می رسد، عنوانی که سلاح ها و شخصی سازی های مختلف برای گیمر به ارمغان می آورد و می تواند گیم پلی تاکتیکال را به دنیای وحشتناک Resident Evil آورد.

اما به محض اینکه وارد بازی می شوید، محدودیت ها خود را نمایان می کنند. اولین و بزرگترین مشکل بازی که برخورد با آن در عنوانی کاملا آنلاین و چندنفره بسیار عجیب به نظر می رسد، تعداد بسیار کم مدهای بازی است. در واقع تنها دو مد با نام های One Life Match و Multi-Mission در بازی به چشم می خورد که به ترتیب همان مدهای Team Deathmatch و Kill Confirmed سایر عناوین مشابه هستند.

در هر مد، گیمرها در قالب دو تیم 3 نفره وارد بازی می شوند و باید ضمن دنبال کردن اهدافی مشخص و از پیش روی برداشتن افراد تیم حریف، به مقابله با زامبی ها نیز بپردازند؛ زامبی هایی که هوش مصنوعی نامتعادل آنها به مرور زمان شکلی آزاردهنده به خود می گیرد. در واقع وقتی ساعت ها به پای بازی بنشینید متوجه خواهید شد که زامبی ها یا به طور کامل اهمیتی برای افراد حاضر در نقشه قائل نیستند و یا به ناگاه فوج فوج به آنها هجوم می آورند. البته شاید عده ای این موضوع را به پای غیرقابل پیش بینی بودن حرکات زامبی ها بگذارند و به تبع آن، این مسئله را پوئنی مثبت تلقی کنند اما در حقیقت مشکل از هوش مصنوعی ضعیف زامبی ها ناشی شده است.

مثل تمام بازی های مشابه، Umbrella Corps به هنگام ورود به هر بازی، سلاح ها و تجهیزات مشخصی شامل یک سلاح اصلی و جانبی، نارنجک و نیز سلاح های سردی به نام Brainer در اختیار گیمر قرار می دهد و خوشبختانه می توان آیتم های جدیدی نیز به این سلاح ها افزود و عملکرد آنها را بهبود داد.

اما اجازه دهید مشکلی خرق عادت را شرح دهیم که اصلی ترین دلیل بروز آن، نامتعادل بودن بازی است. سلاح های سرد بازی، از نوعی قابلیت شارژ بهره می برند که سبب می شود بتوان به کمک آنها، دشمنان را با یک ضربه از پیش روی برداشت. به دنبال همین مسئله، تمرکز گیم پلی به شکلی احمقانه روی سلاح های سرد معطوف شده و اکثر بازیکنان ترجیح می دهند به جای استفاده از سلاح های گرم، به جهات مختلف نقشه دویده و با یک ضربه، اعضای تیم حریف را از پیش روی بردارند.

شاید یکی از معدود نقاط قوت Umbrella Corps، بهره گیری از نقشه های کوچکی باشد که هر یک یادآور لوکیشنی خاص در عناوین پیشین Resident Evil هستند. خوشبختانه طراحی نقشه ها به شکلی مناسب انجام شده و نه تنها حس نوستالژی را در دل گیمر زنده می کند، بلکه در خدمت گیم پلی نسبتا تاکتیکال بازی هم بوده و در صورتی که با دوستان مشغول به تجربه بازی باشید و خبری از دویدن و کشتن به کمک سلاح سرد نباشد، می توانید از هر دست اندکی لذت ببرید.

جمع بندی

اگرچه Umbrella Corps براساس ایده های جاه طلبانه ساخته شده اما در دوره و زمانه ای که بازی های تاکتیکال شکلی جدی به خود گرفته اند و عناوینی چون Rainbow Six: Siege به بازار آمده اند، بعید است هیچ گیمری حتی به تجربه هرچند کوتاه Umbrella Corps باشد. حتی نگارنده این مطلب هم اگر به دلایل مشخص مجبور به تجربه بازی نبود، ترجیح می داد تا وقت خود را صرف دیگر عناوین ارزشمند چند وقت اخیر کند.

بعد از توسعه بازی فاجعه بار Resident Evil: Operation Racoon City از سوی کپکام که دقیقاً اهداف مشابهی با Umbrella Corps را دنبال می کرد، واقعا بعید به نظر می رسید که کمپانی ناشر ژاپنی یکبار دیگر چنین مسیری را در پیش گیرد و فرنچایز Resident Evil که علی رغم تمام مسائل سال های اخیر، هنوز طرفداران خاص خود را حفظ کرده را به چنین سرنوشت غم انگیز و اسفناکی دچار کند.

مسائل مختلفی از جمله گیم پلی بسیار ضعیف، گرافیک نه چندان چشم نواز به همراه مشکلاتی چون افت فریم دائمی، صداگذاری احمقانه (که همواره به نوعی امضای سری Resident Evil محسوب می شده اما هیچگاه تا این حد فاجعه بار نبوده) و البته قیمت گذاری عجیب سبب گشته تا Umbrella Corps به یکی از بی ارزش ترین عناوین امسال و حتی نسل هشتم تبدیل شود. اگر به هر دلیلی قصد داشتید که بابت خرید نسخه اصلی این بازی مبلغ 30 دلار را بپردازید، به شما پیشنهاد می کنیم تا زمانی که تخفیف های تابستانی استیم ادامه دارد، نسبت به خرید عناوینی به مراتب ارزشمندتر و نیز به مراتب ارزان تر اقدام نمایید.

The post appeared first on .

بررسی بازی Umbrella Corps؛ لکه ننگی بر پیشانی ژاپنی ها