بازی آزاد

پلی به گذشته: Brink

پلی به گذشته: Brink

“به قلم محمدصادق تواضعی”

مدتی قبل در سایت مقاله ای منتشر شد حول امتیازات متاکریتیک و این که آیا باید به متا توجه شود یا خیر؟ یا این که نمرات یک بازی چقدر می تواند در تجربه شخصی تاثیر گذار باشد و در آخر، مقاله این گونه تمام شد که نمرات متاکریتیک یک بازی شاید نوساناتی داشته باشد ولی هیچوقت دروغ نمی گوید. از دید من بعضی وقت ها استثناهایی نیز بوجود می آید. عناوینی که در دید اول از متای پایینی برخوردار بوده و تجربه کاملی را ارائه نمی دهند ولی می توان همچنان از تجربه آن ها لذت برد.

سال 2011 استدیو “اسپلش دمیج” (Splash Damage ) یک شوتر اول شخص تحت عنوان Brink را روانه بازار کرد که توانست در نهایت با متای 70 برای پلتفورم PC به کار خود پایان دهد. استدیویی که تخصص خاصی در ساخت شوتر آنلاین داشته و قطعا کمتر کسی پیدا می شود که از بخش چند نفره Doom 3 لذت نبرده و یا Enemy Territory: Quake Wars را تجربه نکرده باشد. همچنین از پروشه های آینده این استدیو می توان به همکاری در ساخت بخش چند نفره Gears of War 4  نیز اشاره کرد.

در آن زمان خیلی از منتقدان خارجی بر این عقیده بودن که یک بازی موفق باید از همه نظر حتی بخش آنلاین دارای روح باشه و جوری طراحی شده باشد که تمامی گیمر ها به توانند با آن ارتباط برقرار کنند. چیزی که در Brink دیده شده این که بیشتر طرفدار های قدیمی شوتر آنلاین PC جذب آن خواند شد تا سایر مخاطبین این سبک. از طرفی جدای از بی روح بودن بازی، خیلی از منتقدان به طراحی محیط بازی نیز اشاره کرده اند. حتی بعضی از آن ها معتقد بودند که طراحی محیط های Brink به اندازه طراحی دشمنانش افتضاح است.

درست که این عنوان نتوانست انتظارات را برآورده کند ولی Brink یکی از لذت بخش ترین عناوین چند نفره است که به شخصه تا به حال با دوستانم تجربه کرده ام. حسی که شاید بعد از Team Fortress 2  به سراغم نیامده بود. اگر امروزه عناوینی مثل Loadout  را می بینیم قطعا به خاطر وجود بازی هایی مثل Brink است که حال با شکل و شمایلی جدید تر و جالب تر روی کار آمده اند. داستان بازی در جزیره ای خیالی به نام Ark رخ می دهد و از همان لحظه شروع می توانستید دو خط داستانی را طی کنید. یا به نیرو های پلیس Ark به پیوندید و یا جز نیرو های مردمی مقاوت باشید.

این عنوان در 5 سال پیش جز عناوینی بود که از سیستم شخصی سازی خوبی بهره مند بود. می توانستید از هر نوع خالکوبی، مو و سایر موارد دیگر برای شخصی سازی شخصیت مورد علاقه خود اقدام کنید. همچنین شخصیت شما می توانست هیکلی لاغر داشته و یا عضلانی و تنومند باشد. هر کدام از این انتخاب ها ویژگی های خاص خود را دارا بود . برای مثال شخصیت های لاغر اندام می توانستند بر روی دیوار دویده و یا از راه های باریک عبور کنند. از طرفی نقطه ضعفشان این بود که زود کشته شده و قادر به حمل سلاح های سنگین نبودند. از همان ابتدا چهره بازی به عناوین تک نفره نمی برد با این که بخش تک نفره داشت ولی این بخش شدیدا خسته کننده و تکراری بوده و عملا از نظر محیطی و انجام مراحل هیچ فرقی با بخش چند نفره نداشت. اگر واقعا می خواستید برای 2-3 ساعت در روز از این عنوان لذت ببرید می بایست کلا بیخیال بخش داستانی شده و فقط به تجربه بخش چند نفره به پردازید آن هم با دوستانتان نه اشخاص غریبه !

کار تیمی یکی از مهم ترین بخش های بازی بود به نحوی که اگر چند نفر از هم تیمی ها با توجع به کلاس شخصیت انتخابی خود با تیم همکاری نمی کردند قطعا بازنده بودند. یکی از مواردی که کارتیمی را پررنگ تر از قبل جلوه می داد و یکی از نکات قوت بازی، نوار محدودیت استفاده از قابلیت ها بود. برای مثال اگر می خواستید جعبه کمک های اولیه به هم تیمی های خود بدهید از این نوار کم می شود و یا حتی پرتاب کردن نارنجک نیز از این نوار کم می کرد. از این رو می بایست مدتی صبر می کردید تا مخزن آن پر و دوباره از قابلیت ها و گجت های خود استفاده کنید. این امر باعث می شد تا هر شخص با فکر از قابلیت هایش استفاده کند.

ولی خب مشکل اصلی Brink این بود که استدیو سازنده فکر می کرد با استفاده از پارکور یا چند قابلیت دیگر می تواند یک عنوان شوتر اول شخص را به یکی از بهترین های این سبک تبدیل کند. ایده های این عنوان بسیار خوب بودند ولی حیف که به خوبی اجرا نشدند. از طرفی عواملی دیگر نظیر هوش مصنوعی بد بازی و مراحل و نقشه های تکراری باعث می شد تا نتوانید آن طور که باید و شاید با بازی ارتباط برقرار کنید. Brink تنها برا عده ای سرگرم کننده است که با دوستانشان به بازی کردن می پرداختند و قطعا دلیل این جذابیت بیشتر جو دوستانه و کار تیمی در بازی بود.

عنوان Brink جز آن دسته از بازی هایی بود که تا قبل از عرضه تبلیغات زیادی بر روی آن انجام شد. همه فکر می کردند قرار است شوتر اول شخص آنلاین یک پله پیشرفت کند. استفاده از پارکور و یا قابلیت های دیگر که در آن زمان بیش از پیش در این عنوان به چشم می خورد. ولی موقع عرضه دقیقا با چیزی متفاوت با تریلر ها و نمایش های بازی مواجه شدیم! عنوانی که به هیچ وجه جذابیت های نشان داده شده در قبل را نداشت و نتوانست موفق شود.

پلی به گذشته: Brink

(image)

پلی به گذشته: Brink

“به قلم محمدصادق تواضعی”

مدتی قبل در سایت مقاله ای منتشر شد حول امتیازات متاکریتیک و این که آیا باید به متا توجه شود یا خیر؟ یا این که نمرات یک بازی چقدر می تواند در تجربه شخصی تاثیر گذار باشد و در آخر، مقاله این گونه تمام شد که نمرات متاکریتیک یک بازی شاید نوساناتی داشته باشد ولی هیچوقت دروغ نمی گوید. از دید من بعضی وقت ها استثناهایی نیز بوجود می آید. عناوینی که در دید اول از متای پایینی برخوردار بوده و تجربه کاملی را ارائه نمی دهند ولی می توان همچنان از تجربه آن ها لذت برد.

سال 2011 استدیو “اسپلش دمیج” (Splash Damage ) یک شوتر اول شخص تحت عنوان Brink را روانه بازار کرد که توانست در نهایت با متای 70 برای پلتفورم PC به کار خود پایان دهد. استدیویی که تخصص خاصی در ساخت شوتر آنلاین داشته و قطعا کمتر کسی پیدا می شود که از بخش چند نفره Doom 3 لذت نبرده و یا Enemy Territory: Quake Wars را تجربه نکرده باشد. همچنین از پروشه های آینده این استدیو می توان به همکاری در ساخت بخش چند نفره Gears of War 4  نیز اشاره کرد.

در آن زمان خیلی از منتقدان خارجی بر این عقیده بودن که یک بازی موفق باید از همه نظر حتی بخش آنلاین دارای روح باشه و جوری طراحی شده باشد که تمامی گیمر ها به توانند با آن ارتباط برقرار کنند. چیزی که در Brink دیده شده این که بیشتر طرفدار های قدیمی شوتر آنلاین PC جذب آن خواند شد تا سایر مخاطبین این سبک. از طرفی جدای از بی روح بودن بازی، خیلی از منتقدان به طراحی محیط بازی نیز اشاره کرده اند. حتی بعضی از آن ها معتقد بودند که طراحی محیط های Brink به اندازه طراحی دشمنانش افتضاح است.

(image)

درست که این عنوان نتوانست انتظارات را برآورده کند ولی Brink یکی از لذت بخش ترین عناوین چند نفره است که به شخصه تا به حال با دوستانم تجربه کرده ام. حسی که شاید بعد از Team Fortress 2  به سراغم نیامده بود. اگر امروزه عناوینی مثل Loadout  را می بینیم قطعا به خاطر وجود بازی هایی مثل Brink است که حال با شکل و شمایلی جدید تر و جالب تر روی کار آمده اند. داستان بازی در جزیره ای خیالی به نام Ark رخ می دهد و از همان لحظه شروع می توانستید دو خط داستانی را طی کنید. یا به نیرو های پلیس Ark به پیوندید و یا جز نیرو های مردمی مقاوت باشید.

این عنوان در 5 سال پیش جز عناوینی بود که از سیستم شخصی سازی خوبی بهره مند بود. می توانستید از هر نوع خالکوبی، مو و سایر موارد دیگر برای شخصی سازی شخصیت مورد علاقه خود اقدام کنید. همچنین شخصیت شما می توانست هیکلی لاغر داشته و یا عضلانی و تنومند باشد. هر کدام از این انتخاب ها ویژگی های خاص خود را دارا بود . برای مثال شخصیت های لاغر اندام می توانستند بر روی دیوار دویده و یا از راه های باریک عبور کنند. از طرفی نقطه ضعفشان این بود که زود کشته شده و قادر به حمل سلاح های سنگین نبودند. از همان ابتدا چهره بازی به عناوین تک نفره نمی برد با این که بخش تک نفره داشت ولی این بخش شدیدا خسته کننده و تکراری بوده و عملا از نظر محیطی و انجام مراحل هیچ فرقی با بخش چند نفره نداشت. اگر واقعا می خواستید برای 2-3 ساعت در روز از این عنوان لذت ببرید می بایست کلا بیخیال بخش داستانی شده و فقط به تجربه بخش چند نفره به پردازید آن هم با دوستانتان نه اشخاص غریبه !

کار تیمی یکی از مهم ترین بخش های بازی بود به نحوی که اگر چند نفر از هم تیمی ها با توجع به کلاس شخصیت انتخابی خود با تیم همکاری نمی کردند قطعا بازنده بودند. یکی از مواردی که کارتیمی را پررنگ تر از قبل جلوه می داد و یکی از نکات قوت بازی، نوار محدودیت استفاده از قابلیت ها بود. برای مثال اگر می خواستید جعبه کمک های اولیه به هم تیمی های خود بدهید از این نوار کم می شود و یا حتی پرتاب کردن نارنجک نیز از این نوار کم می کرد. از این رو می بایست مدتی صبر می کردید تا مخزن آن پر و دوباره از قابلیت ها و گجت های خود استفاده کنید. این امر باعث می شد تا هر شخص با فکر از قابلیت هایش استفاده کند.

(image)

ولی خب مشکل اصلی Brink این بود که استدیو سازنده فکر می کرد با استفاده از پارکور یا چند قابلیت دیگر می تواند یک عنوان شوتر اول شخص را به یکی از بهترین های این سبک تبدیل کند. ایده های این عنوان بسیار خوب بودند ولی حیف که به خوبی اجرا نشدند. از طرفی عواملی دیگر نظیر هوش مصنوعی بد بازی و مراحل و نقشه های تکراری باعث می شد تا نتوانید آن طور که باید و شاید با بازی ارتباط برقرار کنید. Brink تنها برا عده ای سرگرم کننده است که با دوستانشان به بازی کردن می پرداختند و قطعا دلیل این جذابیت بیشتر جو دوستانه و کار تیمی در بازی بود.

عنوان Brink جز آن دسته از بازی هایی بود که تا قبل از عرضه تبلیغات زیادی بر روی آن انجام شد. همه فکر می کردند قرار است شوتر اول شخص آنلاین یک پله پیشرفت کند. استفاده از پارکور و یا قابلیت های دیگر که در آن زمان بیش از پیش در این عنوان به چشم می خورد. ولی موقع عرضه دقیقا با چیزی متفاوت با تریلر ها و نمایش های بازی مواجه شدیم! عنوانی که به هیچ وجه جذابیت های نشان داده شده در قبل را نداشت و نتوانست موفق شود.

پلی به گذشته: Brink