بازی آزاد

پرونده : Final Fantasy 7 Remake

پرونده : Final Fantasy 7 Remake

“به قلم صادق تواضعی”

وقتی قرار اثری ماندگار را خلق کنیم، باید به چه نکاتی توجه کنیم؟ اولین نکته توجه به نیاز بازار است؛ اینکه در صنعتی که در حال فعالیت هستیم جای خالی چه چیزی احساس می شود. مشکلی که این روزها وجود دارد پرزرق و برق نشان دادن اثر است. فکر می کنیم هرچقدر محتویات و به عبارتی مخلفات یک اثر بیشتر باشد محبوبیت و موفقیتش بیشتر است. این مشکل این روزهای صنعت بازی های ویدیویی که عناوین پر زرق و برقی را می بینیم با نام و آوازه های بلند و گوش کر کن ولی در عمل چیزی جز شکست نیستند.

خیلی از ما ها غرق دنیا های متفاوتی هستیم. دنیای گیم، انیمه، سینما و … . ولی امان از کسانی که غرق دنیای فاینال فانتزی (Final Fantasy VII)  هستند. این دنباله تاریخی اینقدر بزرگ است و قدمت دارد که می توان چندین مقاله درست و حسابی از آن نوشت. عظمت این عنوان ستودنیست. از نسخه های اصلی و فرعی عناوین ویدیویی اش گرفته تا رمان ها، انیمه و انیمه مووی هایی که برای این دنباله قدیمی Square Enix ساخته شده است. هر کدام از سری های فاینال فانتزی شخصیت هایی را به شما معرفی می کنند که هر کدام گذشته منحصر به فردی را در اختیار دارند. نوع برخورد شخصیت پردازی و تمامی المان هایی که در وجود آن ها به کار گرفته شده همگی فلسفه ای خاص را دارا می باشند.

19 سال پیش عنوان Final Fantasy 7 اولین نسخه از سری که بر روی کنسول سونی عرضه شد و از نینتندو کوچ کرد. این عنوان تمامی اولین ها را از آن خود کرده است. اولین نسخه که بر روی نینتندو ساخته نشد. اولین نسخه که بر روی PC پورت شد. اولین نسخه که از حالت دو بعدی خود به حالت سه بعدی درآمد. اولین نسخه که در غرب اسمش تغییر نکرد و به همان نام “فاینال فانتزی VII” روانه بازار شد. اولین نسخه که قرار است به صورت کامل بازسازی شود. در این بین موارد دیگری نیز هستند که می توان به آن ها افتخار کرد. دومین عنوان پر فروش بر روی کنسول PlayStation و یکی پرفروش ترین عناوین تاریخ صنعت گیم با 11 میلیون نسخه فروش. نسخه هفتم پلی بود برای وجود پیشرفت ها و معرفی شخصیت هایی که هیچوقت نظیر آن ها را نخواهیم دید.

چرا Final Fantasy 7 تا این حد محبوبیت و مقبولیت دارد؟

این عنوان چه دارد که همه را محو خود کرده؟ به شخصه تا قبل از تجربه این اثر نمی توانستم به راحتی با بازی های Jrpg  و ATB ( عناوینی که در نبرد هایش به صورت نوبتی به دشمن حمله می کنید) ارتباط برقرار کنم. شناختم از این سری در حد دیدن سری های انیمه ای و یک سری بیوگرافی ها و رمان های بازی بود تا اینکه به پای فاینال فانتزی 7 نشستم. اولین نکته که شدیدا مجذوب آن شدم موسیقی بازی بود. شاید موزیک بازی در نگاه اول چیزی نداشته باشد و حس کنید رو مخ است. ولی با پیش روی در بازی و روایت شدن داستان و عوض شدن ریتم موسیقی بازی، شدیدا شاهد یک همخوانی خاص هستید. موسیقی های هیجانی در هنگام شروع شدن مبارزات، نوایی آرام و غمگین در هنگام روایت شدن داستان از سوی شخصیت های بازی همگی حس و خالی عجیب را به مخاطب القا می کنند. در کنار موسیقی گیرا و هدفمند بازی، پایه و اساس داستان و شخصیت پردازی ها به نحوی که شما را تا آخرین لحظه از بازی درگیر خود می کند. هیچوقت و هیچقوت نمی توانید یک ترک به خوبی One-Winged Angel بیابید. ترکی که در باس فایت آخر بازی آن را می شنویم. 

فرشته تک بال

طی بازی هایی که کردم تا به الان شخصیت منفی به بزرگی “سفیروث” (Sephiroth) ندیدم. شخصیت سفیروث گذشته ای دردناک و آینده تلخی دارد. پشت اسم سفیروث تاریخچه ای نهفته و فرشته تک بال داستان تاریخچه مخصوص خود را دارد. سفیروث در فرهنگ اساطیری بابل یعنی 10 قدرت برتر. 10 قدرتی که مذهب “کابالا” (Kabbalah) یهودیان عقیده دارند که خدا آن ها را در اختیار دارد و سفیروث نامیده می شود. دانای مکتب کابالا  “تاناخ” (Tanakh) پس از سال ها جست و جو های خود سفیروث را کشف کرد و آن ها را در ده ویژگی قرار داد و کل این ده ویژگی در سه دسته گنجانده شد. اگر کمی تاریخ عبری و نظریات بزرگان این مکتب را زیر و رو کنیم در می یابیم که هنوز بر سر ترتیب ده سفیروث ( که به آن الهه روشنایی نیز گفته می شود.) اختلافاتی وجود دارد.

دسته اول (دسته مرکزی): این دسته معتقدند که سفیروث جنسیت خاصی ندارد.

دسته دوم ( دسته راست ): این دسته معتقدند سفیروث مذکر بوده و دارای قدرتی ویرانگر از جنس آتش است.

دسته سوم ( دسته چپ): این دسته معتقدند سفیروث در واقع مونث بوده و الهه آب است.

در همین ابتدا و اشاره به نام گذاری و فلسفه پشت آن تا حدی به بزرگی این سری و شخصیت سفیروث پی برده ایم. سفیروث در ظاهرش و ویژگی هایی که دارد نیز دارای یک سری علائم خاص است. کت متالیک مشکلی که همیشه بر تن دارد و بال سیاه وی، برای نشان دادن باطن شیطانی و آن روی دیگر این شخصیت بوده و به همین دلیل به فرشته تاریکی نیز معروف است. از سوی دیگر شمشیر بلند و معروف سفیروث که تقریبا 2.5 متر اندازه اش است و “ماسامونه” (Masamune) نام دارد. “ماسامونه” در واقع نام شمشیر ساز ژاپنی که به شهرت خاصی معروف است و آثار وی جز گنجینه ملی ژاپن به حساب می آیند.

 چطور امکان دارد! یک پسر که حتی قدرتش نصف من هم نیست توانست من را شکست دهد! نه امکان ندارد من سفیروث هستم، قدرت برتر، مخلوق برتر که تا به حال وجود داشته و هیچ انسانی توانایی شکست من را ندارد. من باید هر جه سریعتر اهداف خود را عملی کنم و با مادر یکی شوم. من باید حاکم روا زمین شده و انتقامم را از تمام کسانی که این بلا را سر من آوردند بگیرم. ولی خب چگونه این کار انجام دهم. مدت هاست در داخل جریان زندگی گرفتار شده ام و نمی توانم کاری کنم. به عبارتی، من الان ضعیف ترین و پست ترین موجود روی زمینم. نه نباید شرایط اینطوری باشد باید خلاص شوم. آره خودشه! من هنوز می توانم وارد بدن سربازانی شوم که به ژن مادر (جنووا” (Jenova) آلوده شده اند.

سفیروث پس از 5 سال توانست خود را احیا کرده و در اولین قدم، رئیس سازمان “شینرا” (Shinra) و تمامی سربازان را به قتل رساند. در داستان فاینال فانتزی 7 همیشه اسم وی را به عنوان یک سرباز و جنگ جوی افسانه ای شنیدیم تا اینکه به یکی از حساس ترین نقاط داستان می رسیم. متوجه می شویم وی یک قاتل حرفه ای است. کمی جلوتر که می رویم پشت پرده شخصیت سفیروث برایمان آشکار می شود. “سفیروث”، یک انسان با قابلیت های ماورایی که به وی داده شده و از همان ابتدا و از بدو وجودش با یک تلقین روبرو شده است. اینکه تو قدرتمند ترین فرد روزی زمین هستی. تو بوجود آمده ای تا قدرتمند ترین باشی و از بقیه انسان ها قوی تری.

در طول نسخه ی اصلی و فرعی “کرایسیس کور” (Crisis Core) همیشه دیده ایم که به دلیل همین تلقین سفیروث همیشه تنها بوده و تا اونجایی که توانسته دوستی برای خود در نظر نگرفته است. با این حال اوج شخصیت پردازی وی اینجاست که دوستانی به نام “کلود استرایف” (Cloud Strife) و “زک فایر” (Zack Fair) داشت. با تمام خصوصیاتش علاوه بر دو شخصیت ذکر شده، دو دوست داشت که هر سه تای آن ها عضو های افسانه های شینرا بودند. “انجیل” (Angeal) و “جنسیس” (Genesis). “سفیروث” از طریق این دو شخص توانست عشق و علاقه را درک کند و در مورد مردمان بیرون از شینرا اطلاعات کسب کند. فهمید همه چیز کشتن نیست و دوست داشتن چیست.  

به شخصه معتقدم سفیروث به هیچ وجه نه شیطانی است و نه بدذات. در واقع انسان ها و ذات پلیدشان دلیل این بدذاتی هاست. سفیروث بدذات است چون انسان ها بدذات بوده و پلیدی را یاد وی دادند. “سفیروث” یک سمبل و نماد است از انسان هایی سراسر زشتی و پلیدی وجودشات را تسخیر کرده است. اگر این انسان ها و دلایل و مقاصدشان نبودند سفیروث هم یک انسان خوبی بود نظیر “کلود”.

خب تا به این جای کار فکنم همگی “سفیروث” و دلایل وجود وی و ویژگی هایش را شناختیم. حال وقت آن است یک سری به شمشیر افسانه ای وی و مادرش بزنیم. راز شمشیر “ماسامونه” ماسامونه چیست؟ “جنووا” کیست؟ از کجا آمده؟ قبل از ادامه دادن بحث این نکته را بگویم که “ماسامونه” در زمان سامورایی ها توانست روشی جدید را برای شمشیر های خود که انحصارا در اختیار گروه سامورایی “کابایتو” (Kabayto) بود ابداع کند. طی این روش تیغه شمشیر ها بسیار بلند ساخته می شد تا از سنگینی و برندگی خاصی برخوردار شوند. به دلیل سنگینی، جز افراد “کابایتو” اشخاص دیگری قادر به کار کردن با آن نبودند. زیرا این افراد سال ها آموزش دیده بودند تا از دستانی قوی بهره مند شوند.

زمانی که فاینال فانتزی 7 ساخته شد شاهد سلاح های متنوع و بیشماری بودیم. هر کدام از سلاح ها قابلیت های خود را داشتند و از شکل های متنوعی نیز برخوردار بودند. برای مثال شمشیر “کلود” که تقریبا هم قامت خودش بوده و از پهنای زیادی برخوردار است. نقطه مقابل شمشیر “کلود”، شمشیر “ماسامونه” و “سفیروث” قرار داشت که علاوه بر بلند تر بودن، از باریکی خاصی برخوردار است. برای پی بردن به عظمت این شمشیر و دلیل انتخابش باید افسانه ای را برای شما تعریف کنم به نام افسانه عدالت.

سالیان پیش جنگ جویی به نام “تاکاشی هامازانو” (Takashi Hamazano) (تاکاشی یکی از جنگویان قدیمی ژاپن است که این افسانه بر گرفته از زندگی وی است) از خدایان ایزانامی و ایزاناگی خواست تا قدرتی به وی عطا بخشند که از طریق آن به تواند دشمنان زمین و مخالفان خدایان را از بین ببرد و عدالت را بر پا کند. درابتدا خدایان مخالف این کار بودند زیرا خون و خون ریزی چیزی که خدایان از آن بیزارند. رفته رفته با مشخص شدن نیت پاک “تاکاشی”، خدایان قدرتی خاص را به شمشیر وی (شمشیری که ماسامونه نام داشت) دادند. شمشیر ماسامونه “تاکاشی” فقط جان کسانی را می گرفت که عدالت را زیر پا می گذاشتند و هیچ خونی را روی زمین ریخته نمی شد و جز “تاکاشی” شخص دیگری قادر به استفاده از شمشیر نبود.

حال می بینیم که شمشیر “سفیروث” که ماسامونه نام دارد نیز این ویژگی ها را در خود جای داده است. شمشیری که خونی از آن ریخته نمی شود و عدالت را به پا می کند. حال صاحب این شمشیر یک موجودی است که به وسیله انتقام و خونریزی می خواهد عدالت را برپا کند و این پارادوکسی زیبا را بوجود آورده است.

“جنووا” نه زن و نه مرد است. فورم فیزیکی خاصی ندارد و دقیقا مثل جریان زندگی می ماند. وی خالق سیارات و مادر تمامی آن هاست. کم کم تمامی سیاراتی که از طریق وی به وجود آمده اند در حال نابودی هستند. اگر نابود شوند، “جنووا” هم نابود می شود. پس بهترین کار پیدا کردن سیاره ای است که از طریق آن به تواند باز به زندگی برگردد. به زمین برخورد می کند و از طریق انرژی زمین کم کم فرم فیزیکی خود را پیدا می کند ولی آینده ای شوم در انتظار “جنووا” است و آن هم سترا ها بوده و پس از شکست دادنش بدن بی جانش را در کوه های Nibelheim حبس شد.

قهرمانی که قهرمان نبود!

+کلود چرا می خواهی Nibelheim ترک کنی؟

–  مجبورم “تیفا” (Tifa)

– می خواهم عضو گروه Soldier شوم. می خواهم به رویای همیشگیم برسم. اینقدر قدرتمند شوم تا به توانم مثل “سفیروث” مشهور شوم.

+ خب پس یک قول به من بده. قول بده وقتی معروف شدی اگه واسه من اتفاقی افتاد برگردی و من نجات بدی.

– باشه میام نجاتت میدم.

پسرکی با موهای زرد و رویاهایی بلند پروازانه که در سن 15 سالگی زادگاهش را ترک می کند تا به جرگه گروه سربازان شینرا به پیوندد. خب پیوستن به گروهی که ژنرالش “سفیروث” است افسانه ای کار ساده ای نیست. در بدو ورود “کلود” به دلیل بدن ضعیف و لاغرش و همچنین سن کم، برای عضویت گروه سربازان رد شد ولی توانست به عضویت سرباز های معمولی خود سازمان در آید. اگر کمی دقیق تر شویم رو طراحی کلود می فهمیم که وی دقیقا نقطه مقابل “سفیروث” ساخته شده است. در ابتدا قرار بوده کلود با موهای مشکی کوتاه طراحی شود و هیکلی لاغر و ریز اندام داشته باشد که در مرحله نهایی کار تمامی ایده های اولیه اجرا شد ولی موهایش به رنگ طلایی درآمد. طراح شخصیت کلود دلیل مشکلی قرار دادن موه های وی در ابتدای کار را تضادش با موه های نقره ای و بلند “سفیروث” دانست.

وی بر این باور بود که می تواند شخصیتی خلق کند که از همه نظر با شخصیت منفی داستان در تضاد است. قد و مو کوتاه و به هم ریخته با هیکلی لاغر مردنی در مقابل شخصیتی با قد و مو بلند و صاف و یک دست. حتی از شمشیر همانطور که قبلا گفته شد ماسامونه “سفیروث” در مقابل “باستر” (Buster) کلود در تضاد است. باستر شمشیری نسبتا بلند (البته نسبت به قد کلود بلند وگرنه اندازه خاصی ندارد) و به صورت تک لبه و پهنای زیاد. از آن طرف ماسامونه که از ارتفاع بالایی برخوردار و تیغه بلند تری دارد و فوق العاده نازک است.  نکته حالب تر دیگر در مورد این دو شخصیت این که در ابتدا قرار بوده “کلود” شخصیت منفی و “سفیروث” شخصیت مثبت باشد!!!! فکر کنم اگه شاهد این اتفاق بودیم هیچوقت این دو شخصیت نمی توانستند محبوبیت الان خودشون داشته باشند.

از نظر شخصیتی چه چیزی از “کلود” می دانیم؟؟ از نظر من “کلود” را باید از دو دید نگاه کرد. دید اول زمانی که داستان فاینال فانتزی 7 رخ می دهد. وی پسری که گذشته اش را به یاد نمی آورد و به عنوان یک مزدور عضو گروهک Avalanche می شود. برای پول کار می کند و اگر پولش را به موقع پرداخت نشود، دست از کار می کشد. رفته رفته یک سری اهدافی برایش بوجود می آورند که پوسته ای تازه برای شخصیت “کلود” به حساب می آید. عاشق می شود، دوستانش در Avalanche را از دست می دهد و از همه مهمتر، سفیروث را می بیند. در این نقطه از داستان تا حدی حافظه اش بر می گردد. اوج طراحی و شخصیت پردازی کلود از نظر من در دل داستان بازی است. مخاطب دو سوم بازی را به یک ذهنیت جلو می رود و در نقطه ای خاص زمانی که “کلود” و “تیفا” وارد جریان زندگی شده و حافظه وی بر می گردد در میابیم که داستان دقیقا چیز دیگریست!

داستانی که در ابتدا به خوردمان داده می شود شامل عشق و علاقه شخصی “کلود” به “آیریث” (Aerith) و یا ایجاد مثلت عاطفی با در نظر گرفتن “تیفا” و یا حتی حس انتقام “کلود” از سفیروث بود. اینکه نگذارد زمین را نابود کند و یا “جنووا” را آزاد کند. در یکی از حساس ترین نقاط داستانی می بینیم که “کلود” به همراه “سفیروث” به Nibelheim می روند تا به بررسی گزارشات اخیر برای وجود هیولا ها به پردازند. رفته رفته می بینیم که “سفیروث” حقایقی را کشف می کند که بسیار تلخ هستند و پس از نابودی دهکده درگیری بین وی و “کلود” بوحود می آید و طی این درگیری “کلود” برای اولین بار “سفیروث” را شکست می دهد. این چیزیست که تا نصف بیشتر بازی می دانیم. ولی این وسط یک چیزی درست نیست. شخصیت پردازی “کلود” به قدری عالی کار شده که از حرکات، کارها و دیالوگ هایش می فهمیم احساسی خاص دارد. یک تیکه پازل در جای خود قرار نگرفته و هنوز حسی غریب در وی نمایان است. سایه ای می بیند از شخصی که در ذهنش شکل بسته و مدام با وی به گفت و گو می پردازد. انگار داستان چیز دیگری است.

زمانی که می فهمیم داستان چیست و پای شخصیت “زک فایر” وسط می آید همه چیز دگرگون می شود. اینجاست که دید دوم به شخصیت “کلود” مطرح می شود. از این نقطه داستان تا پایان انیمه مووی فاینال فانتزی: نجات کودکان.

پسری که آرزوی قهرمان شدن داشت ولی به چه قیمت؟ زادگاهش را ترک کرد تا بهترین عضو سرباز شود. اندکی گذشت و با “زک” آشنا شد. دوستی این دو اینقدر صمیمانه پیش رفت که خیلی ها این دو را برادر می دانستند تا اینکه وی برای نجات جان “کلود” کشته شد. حافظه اش را از دست داد. عاشق شد بدون اینکه بفهمد عاشق عشق “زک” شده و وقتی فهمید که دیر شده بود. زیرا “آیریث” نیز کشته شد. اگر “کلود” هیچوقت با ورود وی به Avalanche موافقت نمی کرد این اتفاقات نمی افتاد. به خیال خودش “سفیروث” را نابود کرد ولی فهمید که با پخش شدن ژن “جنووا” کودکان و مردمان را آلوده یک ویروس کرده که در صدد مرگ هستند و خودش نیز یکی از قربانیان خواهد بود. ولی دلگرمی در دلش بوجود آمد، زمانی که در خیالاتش “آیریث” و “زک” را دید که با خوشحالی در کنار هم هستند و به وی لبخند می زنند. قطعا “کلود” یک قهرمان است. قهرمانی که خودش را قهرمان نمی داند و سالیان سال غم هایش را به دوش کشیده و با آن ها زندگی کرده  است.

سربازی که هیچوقت نمرد

مگر می شود از فاینال فانتزی نوشت و نامی از “زک فایر” نبرد. وی برای اولین بار در نسخه اصلی بازی به عنوان دوست قدیمی “کلود” و “سفیروث” و همچنین عشق “آیریث (Aerith)” به نمایش در آمد. همان صحنه هایی که از وی به نمایش در آمد کافی بود تا بفهمیم این سرباز چقدر بزرگ بوده است.

زک فایر” متولد روستای Gangaga یکی دیگر از اشخاصی بود که برای تحقق رویاهای خود عضو گروه سربازان شد. وی نیز همانند “کلود” دوست داشت روزی به قدرتمندی “سفیروث” شود. “زک” نیز همانند “کلود” شخصیتیست که هیچوقت نتوانست در کنار دوستان خود باشد. هر بار که خواست معنی واقعی را بچشد اتفاقی افتاد که از دوستان خود جدا شد. در ابتدا با شخصیت “انجیل” که سرباز درجه یک Soldier و دوست صمیمی “سفیروث” بود آشنا شد. به عبارتی “انجیل” فرمانده “زک” به حساب می آمد. رفته رفته در می یابیم که “انجیل” به همراه “جنسیس” به شینرا پشت کرده و هدفشان نابودی شینراست. اینجا اولین نقطه ایست که بار دیگر “زک” همانند بچگی اش تنها می شود. نمی داند در مقابل اتفاقات پیش رو چه اقداماتی را انجام دهد. چندی می گذرد و خودش نیز به عنوان سرباز درجه نیز انتخاب می شود و با “سفیروث” و اندکی بعد “کلود” همکار می شود. رابطه دوستی “زک” و “کلود” به قدری قوی پیش می رود که اکثر اعضای شینرا این دو دوست را دو برادر می خوانند. همچنین در کنار “کلود” رابطه وی با “سفیروث” نیز به خوبی پیش می رود. فعلا روزهای خوش برای “زک” در حال رقم خوردن هستند. در میان آشنایی وی با دوستان جدیدش می توان به عاشق شدنش نیز اشاره کرد. اتفاقی تصادفی که منجر به آشنا شدن با “آیریث” شد.

قرار نیست داستان همینطور طبق میل “زک” پیش رود. رفته رفته داستان به جایی می رسد که قرار است “سفیروث” را از دست دهیم! بار دیگر “زک” طعم از دست دادن دوستانش را می چشد و این بار کمی تلخ تر! دیوانه شدن و جنون کسی را می بیند که سال ها رویا شبیه شدن به آن را در سر می پروراند. بعد از این اتفاقات 4 سال سگی شروع می شود. 4 سالی که در آن “زک” و “کلود” به خاطر تزریق ژن های “سفیروث” به بدنشان به خوابی عمیق فرو رفتند. بعد از گذشت این 4 سال، “زک” به ادامه جست و جو برای پیدا کردن “جنسیس” و “انجیل” می پردازد تا یک بار برای همیشه به تمامی اتفاقات پایان دهد.

شاید این نقطه از داستان را به توان قسمت دردناک دیگری برای وی در نظر بگیریم. زیرا طی یک سری اتفاقات مجبور شد با استاد قدیمی اش “انجیل” جنگیده و وی را از بین ببرد.  تا به حال با خود فکر کرده اید که شمشیر “کلود” از کجا آمده است؟ شمشیر “باستر” در اصل شمشیر “انجیل” که پس از کشته شدنش به “زک” داده می شود. شاید “باستر” از گذشته تاریخی و افسانه ای مثل “ماسامونه” برخوردار نباشد ولی می توان آن را علت اصلی وقایع نسخه کرایسیس کور دانست.

بعد از کشته شدن “انجیل” آخرین نامه “آیریث” را پی دا می کند و اینجاست که “زک” و “کلود” می فهمند 4 سال به خواب رفته بودند. از این رو “زک” به همراه “کلود” به سمت میدگار می روند تا ماجرا را برای “آیریث” تعریف کند. ولی حیف که دیگر دیر است. حیف که “زک” دیگر نمی تواند به چشمان “آیریث” نگاه کند، نمی تواند در کنار دوست و برادر خود باشد. اینجا پایان کار “زک فایر” یکی از بزرگان شینراست. در مسیر بازگشت سربازان شینرا به آن ها حمله می کنند و از آن جایی که “کلود” جان مبارزه کردن ندارد توسط “زک”مخفی می شود و خود یک تنه با سربازان شینرا به مبارزه کردن می پردازد. با تمام قابلیت ها و مهارت هایش نمی تواند تمامی سربازان را از بین ببرد و توسط شلیک گلوله آن ها کشته می شود. “زک فایر” در آخرین ثانیه های زندگی اش از “کلود می خواهد تا شمشیر “باستر” را گرفته و از آن برای نابودی دشمن استفاده کند. همچنین از “کلود” تقاضا می کند تا همیشه “زک” را در ذهن و قلب خود نگه دارد گویی که هنوز نمرده است.

نکته دیگری که از نظر من فاینال فانتزی 7 را به یک اثر جاودانه تبدیل کرده واقع گرایانه جلوه دادن گیم پلی و روند بازی کردن مخاطب است. برای مثال در یکی از صحنه ها شما می بایست به ساختمان اصلی Shinra حمله کنید؛ حال دو راه پیش رو دارید. اولین راه به صورت مخفیانه وارد شده و دومین راه جنگیدن از همان ابتدای کار است. با انتخاب راه اول، شما به در پشتی ساختمان هدایت شده و می بایست 70 طبقه را پشت سر بگذارید تا به بخش اصلی ساختمان برسید. فکر نکنید با رفتن چند طبقه به آخرین طبقه می رسید.

 دقیقا می بایست 70 طبقه را بپیمایید تا به محل مورد نظر خود برسید. جالب ترین نکته نوع عکس العمل همراهانتان که در طول راه خسته شده و نفسی تازه می کنند و یا هی غر می زنند که چرا نمی رسیم و خسته شده ایم. همچنین خود شما نیز با بالا رفتن چندین طبقه خسته خواهید شد و در صورت ایستادن، “کلود” خستگی خود را به نمایش می گذارد. بخواهیم دقیق تر به این قضیه نگاه کنیم، تا قبل از عرضه فاینال فانتزی VII در غرب کسی سبک نقش آفرینی را نمی شناخت. کمتر کسی بود که با این سبک آشنایی داشته باشد چه برسد که عناوینی در این سبک ساخته شوند. با ورود این نسخه و عرضه اش در غرب، خیلی از بازی سازان عناوینی را ساختند که بر گرفته از همین سبک و استایل بود و به عبارتی می توان فاینال فانتزی VII را مادر سبک نقش آفرینی در غرب دانست.

حال 19 سال از این عنوان و ویژگی هایی که در خود جای داده بود می گذرد و قرار است با ظاهری جدید به سراغ “کلود” و دوستانش برویم. وقتی اسم از بازسازی این جاودانه Square Enix آمد، هیچکدام از ما توقع همچین چیزی را نداشته و یک جورایی سوپرایز شدیم. با این کار هم طرفداران این سری هایپ شدند و هم توقعاتشان از یک سری مسائل در روند ساخت بالارفته است. از طرفی یک سری اخبار از طرف این بازی نگران کننده است.

پس از نشان دادن نمایش ها اخبار بر محوریت اپیزودیک بودن بازی به بیرون منتشر شد. قطعا خیلی ها دوست ندارند هر ماه صبر کنند تا قسمت جدید عرضه شود و قصد تجربه کلی بازی را دارند. از طرفی گفته شده بازی بزرگتر از چیزی که قبلا بوده و اپیزودیک بودن بازی لطمه ای به تجربه هواداران وارد نمی کند. به شخصه دوست دارم نسخه بازسازی فاینال فانتزی VII فراتر از نسخه اصلی بوده و تا حدی وقایع نسخه کرایسیس کور را نیز در بر بگیرد. دنیایی فراتر از نسخه اصلی. یه طرفدار بازی حق داره تا تمامی اتفاقات که همه آن ها در باطن یک داستان هستند خودش تجربه کند.

یکی دیگر از نکاتی که در این نسخه شاهد آن بودیم نحوه مبارزات بازیست . فرض کنید محیط های شلوغ مبارزه ای میدگار در راه آهن و یا کوهستان Nibelheim و بازسازی آن در نسخه بازسازی شده می تواند مبارزات نفس گیر و هیجان انگیزی را به وجود آورد. از همه مهم تر مبارزه با “سفیروث” قطعا یکی از مهم ترین توقعات مخاطبین که به صورت هرچه بهتر و نفس گیر ساخته شود. آن هم زمانی که قرار است آهنگ معروف “سفیروث” در طول مبارزه پخش شود. یا صحنه حمله به ساختمان شینرا، ایا واقعا آن واقع گرایانه بودن گیم پلی و سایر مواردی که قبلا ذکر شد در این نسخه وجود خواهد داشت؟ یا صرفا قرار یک عنوان اکشن ادونچر ببینیم که بعضا از یک سری المان های نقش آفرینی هم قرار استفاده کند.

بحث دیگری که پیش می آید این که طراحی شخصیت ها چگونه خواهند بود؟ چیزی که طی نمایش دیدیم، طراحی شخصیت ها دقیقا مثل انیمه مووی فاینال فانتزی: نجات کودکان بود! البته نمی توان ایراد گرفت زیرا همان انیمه مووی از طراحی شخصیت های فوق العاده ای برخوردار بود و از آن جایی که نسخه بازسازی شده تا حدی تم ژاپنی و انیمه ای خود را دارد، شخصیت ها از آن حالت خارج نخواهند شد. طراحی محیط آیا طراحی های نسل هشتمی است؟ طی چند ثانیه که از مبارزات “کلود” به نمایش در آمد، دیدیم که گرافیک محیط و افکت های حاصل از برخورد گلوله ها با شمشیر باستر به خوبی انجام شده اند. همچنین امیدوارم باس فایت ها و سایر فایت ها به همان اندازه که در نسخه اصلی چالش برانگیز و سخت بودند، در این نسخه نیز به همین صورت باشد.  حدسی که می توان زد این است که طراحی محیط یا حداقل نمایش جزئیات و تکسچر ها به خوبی انجام شده اند. به شخصه منتظر دیدن یک صحنه در بازسازی نسخه هفتم هستم و آن هم زمانی که “سفیروث” Nibelheim در آتش خشم خود می سوزاند. این صحنه معروف راه رفتن “سفیروث” در آتش را تا حدی در نجات کودکان دیدیم. ولی لذت دیدن این صحنه با موتور های گرافیکی نسل هشتم چیز دیگریست!

یک بحث دیگر باقی می ماند این است که سازندگان فاینال فانتزی شدیدا در یک بخش ماهر هستند و آن هم به تاخیر انداختن بازی است! آیا واقعا نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 اوایل 2017 منتشر خواهد شد؟ با تجربه ای که از نسخه اخیر یعنی فاینال فانتزی 15 همگی ما داریم بسیار بعید است شاهد تاخیر در عرضه نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 نباشیم! امیدواریم این اتفاقات حداقل برای این نسخه بازسازی شده رخ ندهد و بتوانیم بازی با تمام هیجان هایی که قرار است برای ما بوجود آورد را تجربه کنیم و در محیط بازی به گشت و گذار پرداخته و هیولاها و سرباز های شینرا از بین ببریم!

در آخر همگی چشم انتظار نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 هستیم؛ انتظاری شدیدا سخت. همچنین اگر دوست دارید از دنیای Final Fantasy VII بیشتر بدانید و اینکه سرگذشت مابقی شخصیت های نسخه اصلی بعد از وقایع رخ داده به چه صورت پیش رفته است حتما انیمه On the Way to a Smile و ناول این سری را بخوانید.

منابع:

بازی فاینال فانتزی VII / تولید: 1997 / سازنده: Square Enix

بازی فاینال فانتزی VII: کرایسیس کور / سال تولید: 2007 / سازنده: Square Enix

انیمه مووی فاینال فانتزی VII: نجات کودکان / سال تولید: 2005 / کارگردان: Tetsuya Namura / تهیه کننده: Shinji Hashimoto, Yoshinori Kitase

پرونده : Final Fantasy 7 Remake

(image)

پرونده : Final Fantasy 7 Remake

“به قلم صادق تواضعی”

وقتی قرار اثری ماندگار را خلق کنیم، باید به چه نکاتی توجه کنیم؟ اولین نکته توجه به نیاز بازار است؛ اینکه در صنعتی که در حال فعالیت هستیم جای خالی چه چیزی احساس می شود. مشکلی که این روزها وجود دارد پرزرق و برق نشان دادن اثر است. فکر می کنیم هرچقدر محتویات و به عبارتی مخلفات یک اثر بیشتر باشد محبوبیت و موفقیتش بیشتر است. این مشکل این روزهای صنعت بازی های ویدیویی که عناوین پر زرق و برقی را می بینیم با نام و آوازه های بلند و گوش کر کن ولی در عمل چیزی جز شکست نیستند.

خیلی از ما ها غرق دنیا های متفاوتی هستیم. دنیای گیم، انیمه، سینما و … . ولی امان از کسانی که غرق دنیای فاینال فانتزی (Final Fantasy VII)  هستند. این دنباله تاریخی اینقدر بزرگ است و قدمت دارد که می توان چندین مقاله درست و حسابی از آن نوشت. عظمت این عنوان ستودنیست. از نسخه های اصلی و فرعی عناوین ویدیویی اش گرفته تا رمان ها، انیمه و انیمه مووی هایی که برای این دنباله قدیمی Square Enix ساخته شده است. هر کدام از سری های فاینال فانتزی شخصیت هایی را به شما معرفی می کنند که هر کدام گذشته منحصر به فردی را در اختیار دارند. نوع برخورد شخصیت پردازی و تمامی المان هایی که در وجود آن ها به کار گرفته شده همگی فلسفه ای خاص را دارا می باشند.

19 سال پیش عنوان Final Fantasy 7 اولین نسخه از سری که بر روی کنسول سونی عرضه شد و از نینتندو کوچ کرد. این عنوان تمامی اولین ها را از آن خود کرده است. اولین نسخه که بر روی نینتندو ساخته نشد. اولین نسخه که بر روی PC پورت شد. اولین نسخه که از حالت دو بعدی خود به حالت سه بعدی درآمد. اولین نسخه که در غرب اسمش تغییر نکرد و به همان نام “فاینال فانتزی VII” روانه بازار شد. اولین نسخه که قرار است به صورت کامل بازسازی شود. در این بین موارد دیگری نیز هستند که می توان به آن ها افتخار کرد. دومین عنوان پر فروش بر روی کنسول PlayStation و یکی پرفروش ترین عناوین تاریخ صنعت گیم با 11 میلیون نسخه فروش. نسخه هفتم پلی بود برای وجود پیشرفت ها و معرفی شخصیت هایی که هیچوقت نظیر آن ها را نخواهیم دید.

(image)

چرا Final Fantasy 7 تا این حد محبوبیت و مقبولیت دارد؟

این عنوان چه دارد که همه را محو خود کرده؟ به شخصه تا قبل از تجربه این اثر نمی توانستم به راحتی با بازی های Jrpg  و ATB ( عناوینی که در نبرد هایش به صورت نوبتی به دشمن حمله می کنید) ارتباط برقرار کنم. شناختم از این سری در حد دیدن سری های انیمه ای و یک سری بیوگرافی ها و رمان های بازی بود تا اینکه به پای فاینال فانتزی 7 نشستم. اولین نکته که شدیدا مجذوب آن شدم موسیقی بازی بود. شاید موزیک بازی در نگاه اول چیزی نداشته باشد و حس کنید رو مخ است. ولی با پیش روی در بازی و روایت شدن داستان و عوض شدن ریتم موسیقی بازی، شدیدا شاهد یک همخوانی خاص هستید. موسیقی های هیجانی در هنگام شروع شدن مبارزات، نوایی آرام و غمگین در هنگام روایت شدن داستان از سوی شخصیت های بازی همگی حس و خالی عجیب را به مخاطب القا می کنند. در کنار موسیقی گیرا و هدفمند بازی، پایه و اساس داستان و شخصیت پردازی ها به نحوی که شما را تا آخرین لحظه از بازی درگیر خود می کند. هیچوقت و هیچقوت نمی توانید یک ترک به خوبی One-Winged Angel بیابید. ترکی که در باس فایت آخر بازی آن را می شنویم. 

(image)

فرشته تک بال

طی بازی هایی که کردم تا به الان شخصیت منفی به بزرگی “سفیروث” (Sephiroth) ندیدم. شخصیت سفیروث گذشته ای دردناک و آینده تلخی دارد. پشت اسم سفیروث تاریخچه ای نهفته و فرشته تک بال داستان تاریخچه مخصوص خود را دارد. سفیروث در فرهنگ اساطیری بابل یعنی 10 قدرت برتر. 10 قدرتی که مذهب “کابالا” (Kabbalah) یهودیان عقیده دارند که خدا آن ها را در اختیار دارد و سفیروث نامیده می شود. دانای مکتب کابالا  “تاناخ” (Tanakh) پس از سال ها جست و جو های خود سفیروث را کشف کرد و آن ها را در ده ویژگی قرار داد و کل این ده ویژگی در سه دسته گنجانده شد. اگر کمی تاریخ عبری و نظریات بزرگان این مکتب را زیر و رو کنیم در می یابیم که هنوز بر سر ترتیب ده سفیروث ( که به آن الهه روشنایی نیز گفته می شود.) اختلافاتی وجود دارد.

دسته اول (دسته مرکزی): این دسته معتقدند که سفیروث جنسیت خاصی ندارد.

دسته دوم ( دسته راست ): این دسته معتقدند سفیروث مذکر بوده و دارای قدرتی ویرانگر از جنس آتش است.

دسته سوم ( دسته چپ): این دسته معتقدند سفیروث در واقع مونث بوده و الهه آب است.

در همین ابتدا و اشاره به نام گذاری و فلسفه پشت آن تا حدی به بزرگی این سری و شخصیت سفیروث پی برده ایم. سفیروث در ظاهرش و ویژگی هایی که دارد نیز دارای یک سری علائم خاص است. کت متالیک مشکلی که همیشه بر تن دارد و بال سیاه وی، برای نشان دادن باطن شیطانی و آن روی دیگر این شخصیت بوده و به همین دلیل به فرشته تاریکی نیز معروف است. از سوی دیگر شمشیر بلند و معروف سفیروث که تقریبا 2.5 متر اندازه اش است و “ماسامونه” (Masamune) نام دارد. “ماسامونه” در واقع نام شمشیر ساز ژاپنی که به شهرت خاصی معروف است و آثار وی جز گنجینه ملی ژاپن به حساب می آیند.

(image)

 چطور امکان دارد! یک پسر که حتی قدرتش نصف من هم نیست توانست من را شکست دهد! نه امکان ندارد من سفیروث هستم، قدرت برتر، مخلوق برتر که تا به حال وجود داشته و هیچ انسانی توانایی شکست من را ندارد. من باید هر جه سریعتر اهداف خود را عملی کنم و با مادر یکی شوم. من باید حاکم روا زمین شده و انتقامم را از تمام کسانی که این بلا را سر من آوردند بگیرم. ولی خب چگونه این کار انجام دهم. مدت هاست در داخل جریان زندگی گرفتار شده ام و نمی توانم کاری کنم. به عبارتی، من الان ضعیف ترین و پست ترین موجود روی زمینم. نه نباید شرایط اینطوری باشد باید خلاص شوم. آره خودشه! من هنوز می توانم وارد بدن سربازانی شوم که به ژن مادر (جنووا” (Jenova) آلوده شده اند.

سفیروث پس از 5 سال توانست خود را احیا کرده و در اولین قدم، رئیس سازمان “شینرا” (Shinra) و تمامی سربازان را به قتل رساند. در داستان فاینال فانتزی 7 همیشه اسم وی را به عنوان یک سرباز و جنگ جوی افسانه ای شنیدیم تا اینکه به یکی از حساس ترین نقاط داستان می رسیم. متوجه می شویم وی یک قاتل حرفه ای است. کمی جلوتر که می رویم پشت پرده شخصیت سفیروث برایمان آشکار می شود. “سفیروث”، یک انسان با قابلیت های ماورایی که به وی داده شده و از همان ابتدا و از بدو وجودش با یک تلقین روبرو شده است. اینکه تو قدرتمند ترین فرد روزی زمین هستی. تو بوجود آمده ای تا قدرتمند ترین باشی و از بقیه انسان ها قوی تری.

در طول نسخه ی اصلی و فرعی “کرایسیس کور” (Crisis Core) همیشه دیده ایم که به دلیل همین تلقین سفیروث همیشه تنها بوده و تا اونجایی که توانسته دوستی برای خود در نظر نگرفته است. با این حال اوج شخصیت پردازی وی اینجاست که دوستانی به نام “کلود استرایف” (Cloud Strife) و “زک فایر” (Zack Fair) داشت. با تمام خصوصیاتش علاوه بر دو شخصیت ذکر شده، دو دوست داشت که هر سه تای آن ها عضو های افسانه های شینرا بودند. “انجیل” (Angeal) و “جنسیس” (Genesis). “سفیروث” از طریق این دو شخص توانست عشق و علاقه را درک کند و در مورد مردمان بیرون از شینرا اطلاعات کسب کند. فهمید همه چیز کشتن نیست و دوست داشتن چیست.  

به شخصه معتقدم سفیروث به هیچ وجه نه شیطانی است و نه بدذات. در واقع انسان ها و ذات پلیدشان دلیل این بدذاتی هاست. سفیروث بدذات است چون انسان ها بدذات بوده و پلیدی را یاد وی دادند. “سفیروث” یک سمبل و نماد است از انسان هایی سراسر زشتی و پلیدی وجودشات را تسخیر کرده است. اگر این انسان ها و دلایل و مقاصدشان نبودند سفیروث هم یک انسان خوبی بود نظیر “کلود”.

(image)

خب تا به این جای کار فکنم همگی “سفیروث” و دلایل وجود وی و ویژگی هایش را شناختیم. حال وقت آن است یک سری به شمشیر افسانه ای وی و مادرش بزنیم. راز شمشیر “ماسامونه” ماسامونه چیست؟ “جنووا” کیست؟ از کجا آمده؟ قبل از ادامه دادن بحث این نکته را بگویم که “ماسامونه” در زمان سامورایی ها توانست روشی جدید را برای شمشیر های خود که انحصارا در اختیار گروه سامورایی “کابایتو” (Kabayto) بود ابداع کند. طی این روش تیغه شمشیر ها بسیار بلند ساخته می شد تا از سنگینی و برندگی خاصی برخوردار شوند. به دلیل سنگینی، جز افراد “کابایتو” اشخاص دیگری قادر به کار کردن با آن نبودند. زیرا این افراد سال ها آموزش دیده بودند تا از دستانی قوی بهره مند شوند.

زمانی که فاینال فانتزی 7 ساخته شد شاهد سلاح های متنوع و بیشماری بودیم. هر کدام از سلاح ها قابلیت های خود را داشتند و از شکل های متنوعی نیز برخوردار بودند. برای مثال شمشیر “کلود” که تقریبا هم قامت خودش بوده و از پهنای زیادی برخوردار است. نقطه مقابل شمشیر “کلود”، شمشیر “ماسامونه” و “سفیروث” قرار داشت که علاوه بر بلند تر بودن، از باریکی خاصی برخوردار است. برای پی بردن به عظمت این شمشیر و دلیل انتخابش باید افسانه ای را برای شما تعریف کنم به نام افسانه عدالت.

سالیان پیش جنگ جویی به نام “تاکاشی هامازانو” (Takashi Hamazano) (تاکاشی یکی از جنگویان قدیمی ژاپن است که این افسانه بر گرفته از زندگی وی است) از خدایان ایزانامی و ایزاناگی خواست تا قدرتی به وی عطا بخشند که از طریق آن به تواند دشمنان زمین و مخالفان خدایان را از بین ببرد و عدالت را بر پا کند. درابتدا خدایان مخالف این کار بودند زیرا خون و خون ریزی چیزی که خدایان از آن بیزارند. رفته رفته با مشخص شدن نیت پاک “تاکاشی”، خدایان قدرتی خاص را به شمشیر وی (شمشیری که ماسامونه نام داشت) دادند. شمشیر ماسامونه “تاکاشی” فقط جان کسانی را می گرفت که عدالت را زیر پا می گذاشتند و هیچ خونی را روی زمین ریخته نمی شد و جز “تاکاشی” شخص دیگری قادر به استفاده از شمشیر نبود.

حال می بینیم که شمشیر “سفیروث” که ماسامونه نام دارد نیز این ویژگی ها را در خود جای داده است. شمشیری که خونی از آن ریخته نمی شود و عدالت را به پا می کند. حال صاحب این شمشیر یک موجودی است که به وسیله انتقام و خونریزی می خواهد عدالت را برپا کند و این پارادوکسی زیبا را بوجود آورده است.

(image)

“جنووا” نه زن و نه مرد است. فورم فیزیکی خاصی ندارد و دقیقا مثل جریان زندگی می ماند. وی خالق سیارات و مادر تمامی آن هاست. کم کم تمامی سیاراتی که از طریق وی به وجود آمده اند در حال نابودی هستند. اگر نابود شوند، “جنووا” هم نابود می شود. پس بهترین کار پیدا کردن سیاره ای است که از طریق آن به تواند باز به زندگی برگردد. به زمین برخورد می کند و از طریق انرژی زمین کم کم فرم فیزیکی خود را پیدا می کند ولی آینده ای شوم در انتظار “جنووا” است و آن هم سترا ها بوده و پس از شکست دادنش بدن بی جانش را در کوه های Nibelheim حبس شد.

قهرمانی که قهرمان نبود!

+کلود چرا می خواهی Nibelheim ترک کنی؟

–  مجبورم “تیفا” (Tifa)

– می خواهم عضو گروه Soldier شوم. می خواهم به رویای همیشگیم برسم. اینقدر قدرتمند شوم تا به توانم مثل “سفیروث” مشهور شوم.

+ خب پس یک قول به من بده. قول بده وقتی معروف شدی اگه واسه من اتفاقی افتاد برگردی و من نجات بدی.

– باشه میام نجاتت میدم.

(image)

پسرکی با موهای زرد و رویاهایی بلند پروازانه که در سن 15 سالگی زادگاهش را ترک می کند تا به جرگه گروه سربازان شینرا به پیوندد. خب پیوستن به گروهی که ژنرالش “سفیروث” است افسانه ای کار ساده ای نیست. در بدو ورود “کلود” به دلیل بدن ضعیف و لاغرش و همچنین سن کم، برای عضویت گروه سربازان رد شد ولی توانست به عضویت سرباز های معمولی خود سازمان در آید. اگر کمی دقیق تر شویم رو طراحی کلود می فهمیم که وی دقیقا نقطه مقابل “سفیروث” ساخته شده است. در ابتدا قرار بوده کلود با موهای مشکی کوتاه طراحی شود و هیکلی لاغر و ریز اندام داشته باشد که در مرحله نهایی کار تمامی ایده های اولیه اجرا شد ولی موهایش به رنگ طلایی درآمد. طراح شخصیت کلود دلیل مشکلی قرار دادن موه های وی در ابتدای کار را تضادش با موه های نقره ای و بلند “سفیروث” دانست.

وی بر این باور بود که می تواند شخصیتی خلق کند که از همه نظر با شخصیت منفی داستان در تضاد است. قد و مو کوتاه و به هم ریخته با هیکلی لاغر مردنی در مقابل شخصیتی با قد و مو بلند و صاف و یک دست. حتی از شمشیر همانطور که قبلا گفته شد ماسامونه “سفیروث” در مقابل “باستر” (Buster) کلود در تضاد است. باستر شمشیری نسبتا بلند (البته نسبت به قد کلود بلند وگرنه اندازه خاصی ندارد) و به صورت تک لبه و پهنای زیاد. از آن طرف ماسامونه که از ارتفاع بالایی برخوردار و تیغه بلند تری دارد و فوق العاده نازک است.  نکته حالب تر دیگر در مورد این دو شخصیت این که در ابتدا قرار بوده “کلود” شخصیت منفی و “سفیروث” شخصیت مثبت باشد!!!! فکر کنم اگه شاهد این اتفاق بودیم هیچوقت این دو شخصیت نمی توانستند محبوبیت الان خودشون داشته باشند.

از نظر شخصیتی چه چیزی از “کلود” می دانیم؟؟ از نظر من “کلود” را باید از دو دید نگاه کرد. دید اول زمانی که داستان فاینال فانتزی 7 رخ می دهد. وی پسری که گذشته اش را به یاد نمی آورد و به عنوان یک مزدور عضو گروهک Avalanche می شود. برای پول کار می کند و اگر پولش را به موقع پرداخت نشود، دست از کار می کشد. رفته رفته یک سری اهدافی برایش بوجود می آورند که پوسته ای تازه برای شخصیت “کلود” به حساب می آید. عاشق می شود، دوستانش در Avalanche را از دست می دهد و از همه مهمتر، سفیروث را می بیند. در این نقطه از داستان تا حدی حافظه اش بر می گردد. اوج طراحی و شخصیت پردازی کلود از نظر من در دل داستان بازی است. مخاطب دو سوم بازی را به یک ذهنیت جلو می رود و در نقطه ای خاص زمانی که “کلود” و “تیفا” وارد جریان زندگی شده و حافظه وی بر می گردد در میابیم که داستان دقیقا چیز دیگریست!

(image)

داستانی که در ابتدا به خوردمان داده می شود شامل عشق و علاقه شخصی “کلود” به “آیریث” (Aerith) و یا ایجاد مثلت عاطفی با در نظر گرفتن “تیفا” و یا حتی حس انتقام “کلود” از سفیروث بود. اینکه نگذارد زمین را نابود کند و یا “جنووا” را آزاد کند. در یکی از حساس ترین نقاط داستانی می بینیم که “کلود” به همراه “سفیروث” به Nibelheim می روند تا به بررسی گزارشات اخیر برای وجود هیولا ها به پردازند. رفته رفته می بینیم که “سفیروث” حقایقی را کشف می کند که بسیار تلخ هستند و پس از نابودی دهکده درگیری بین وی و “کلود” بوحود می آید و طی این درگیری “کلود” برای اولین بار “سفیروث” را شکست می دهد. این چیزیست که تا نصف بیشتر بازی می دانیم. ولی این وسط یک چیزی درست نیست. شخصیت پردازی “کلود” به قدری عالی کار شده که از حرکات، کارها و دیالوگ هایش می فهمیم احساسی خاص دارد. یک تیکه پازل در جای خود قرار نگرفته و هنوز حسی غریب در وی نمایان است. سایه ای می بیند از شخصی که در ذهنش شکل بسته و مدام با وی به گفت و گو می پردازد. انگار داستان چیز دیگری است.

زمانی که می فهمیم داستان چیست و پای شخصیت “زک فایر” وسط می آید همه چیز دگرگون می شود. اینجاست که دید دوم به شخصیت “کلود” مطرح می شود. از این نقطه داستان تا پایان انیمه مووی فاینال فانتزی: نجات کودکان.

پسری که آرزوی قهرمان شدن داشت ولی به چه قیمت؟ زادگاهش را ترک کرد تا بهترین عضو سرباز شود. اندکی گذشت و با “زک” آشنا شد. دوستی این دو اینقدر صمیمانه پیش رفت که خیلی ها این دو را برادر می دانستند تا اینکه وی برای نجات جان “کلود” کشته شد. حافظه اش را از دست داد. عاشق شد بدون اینکه بفهمد عاشق عشق “زک” شده و وقتی فهمید که دیر شده بود. زیرا “آیریث” نیز کشته شد. اگر “کلود” هیچوقت با ورود وی به Avalanche موافقت نمی کرد این اتفاقات نمی افتاد. به خیال خودش “سفیروث” را نابود کرد ولی فهمید که با پخش شدن ژن “جنووا” کودکان و مردمان را آلوده یک ویروس کرده که در صدد مرگ هستند و خودش نیز یکی از قربانیان خواهد بود. ولی دلگرمی در دلش بوجود آمد، زمانی که در خیالاتش “آیریث” و “زک” را دید که با خوشحالی در کنار هم هستند و به وی لبخند می زنند. قطعا “کلود” یک قهرمان است. قهرمانی که خودش را قهرمان نمی داند و سالیان سال غم هایش را به دوش کشیده و با آن ها زندگی کرده  است.

(image)

سربازی که هیچوقت نمرد

مگر می شود از فاینال فانتزی نوشت و نامی از “زک فایر” نبرد. وی برای اولین بار در نسخه اصلی بازی به عنوان دوست قدیمی “کلود” و “سفیروث” و همچنین عشق “آیریث (Aerith)” به نمایش در آمد. همان صحنه هایی که از وی به نمایش در آمد کافی بود تا بفهمیم این سرباز چقدر بزرگ بوده است.

زک فایر” متولد روستای Gangaga یکی دیگر از اشخاصی بود که برای تحقق رویاهای خود عضو گروه سربازان شد. وی نیز همانند “کلود” دوست داشت روزی به قدرتمندی “سفیروث” شود. “زک” نیز همانند “کلود” شخصیتیست که هیچوقت نتوانست در کنار دوستان خود باشد. هر بار که خواست معنی واقعی را بچشد اتفاقی افتاد که از دوستان خود جدا شد. در ابتدا با شخصیت “انجیل” که سرباز درجه یک Soldier و دوست صمیمی “سفیروث” بود آشنا شد. به عبارتی “انجیل” فرمانده “زک” به حساب می آمد. رفته رفته در می یابیم که “انجیل” به همراه “جنسیس” به شینرا پشت کرده و هدفشان نابودی شینراست. اینجا اولین نقطه ایست که بار دیگر “زک” همانند بچگی اش تنها می شود. نمی داند در مقابل اتفاقات پیش رو چه اقداماتی را انجام دهد. چندی می گذرد و خودش نیز به عنوان سرباز درجه نیز انتخاب می شود و با “سفیروث” و اندکی بعد “کلود” همکار می شود. رابطه دوستی “زک” و “کلود” به قدری قوی پیش می رود که اکثر اعضای شینرا این دو دوست را دو برادر می خوانند. همچنین در کنار “کلود” رابطه وی با “سفیروث” نیز به خوبی پیش می رود. فعلا روزهای خوش برای “زک” در حال رقم خوردن هستند. در میان آشنایی وی با دوستان جدیدش می توان به عاشق شدنش نیز اشاره کرد. اتفاقی تصادفی که منجر به آشنا شدن با “آیریث” شد.

قرار نیست داستان همینطور طبق میل “زک” پیش رود. رفته رفته داستان به جایی می رسد که قرار است “سفیروث” را از دست دهیم! بار دیگر “زک” طعم از دست دادن دوستانش را می چشد و این بار کمی تلخ تر! دیوانه شدن و جنون کسی را می بیند که سال ها رویا شبیه شدن به آن را در سر می پروراند. بعد از این اتفاقات 4 سال سگی شروع می شود. 4 سالی که در آن “زک” و “کلود” به خاطر تزریق ژن های “سفیروث” به بدنشان به خوابی عمیق فرو رفتند. بعد از گذشت این 4 سال، “زک” به ادامه جست و جو برای پیدا کردن “جنسیس” و “انجیل” می پردازد تا یک بار برای همیشه به تمامی اتفاقات پایان دهد.

(image)

شاید این نقطه از داستان را به توان قسمت دردناک دیگری برای وی در نظر بگیریم. زیرا طی یک سری اتفاقات مجبور شد با استاد قدیمی اش “انجیل” جنگیده و وی را از بین ببرد.  تا به حال با خود فکر کرده اید که شمشیر “کلود” از کجا آمده است؟ شمشیر “باستر” در اصل شمشیر “انجیل” که پس از کشته شدنش به “زک” داده می شود. شاید “باستر” از گذشته تاریخی و افسانه ای مثل “ماسامونه” برخوردار نباشد ولی می توان آن را علت اصلی وقایع نسخه کرایسیس کور دانست.

بعد از کشته شدن “انجیل” آخرین نامه “آیریث” را پی دا می کند و اینجاست که “زک” و “کلود” می فهمند 4 سال به خواب رفته بودند. از این رو “زک” به همراه “کلود” به سمت میدگار می روند تا ماجرا را برای “آیریث” تعریف کند. ولی حیف که دیگر دیر است. حیف که “زک” دیگر نمی تواند به چشمان “آیریث” نگاه کند، نمی تواند در کنار دوست و برادر خود باشد. اینجا پایان کار “زک فایر” یکی از بزرگان شینراست. در مسیر بازگشت سربازان شینرا به آن ها حمله می کنند و از آن جایی که “کلود” جان مبارزه کردن ندارد توسط “زک”مخفی می شود و خود یک تنه با سربازان شینرا به مبارزه کردن می پردازد. با تمام قابلیت ها و مهارت هایش نمی تواند تمامی سربازان را از بین ببرد و توسط شلیک گلوله آن ها کشته می شود. “زک فایر” در آخرین ثانیه های زندگی اش از “کلود می خواهد تا شمشیر “باستر” را گرفته و از آن برای نابودی دشمن استفاده کند. همچنین از “کلود” تقاضا می کند تا همیشه “زک” را در ذهن و قلب خود نگه دارد گویی که هنوز نمرده است.

(image)

نکته دیگری که از نظر من فاینال فانتزی 7 را به یک اثر جاودانه تبدیل کرده واقع گرایانه جلوه دادن گیم پلی و روند بازی کردن مخاطب است. برای مثال در یکی از صحنه ها شما می بایست به ساختمان اصلی Shinra حمله کنید؛ حال دو راه پیش رو دارید. اولین راه به صورت مخفیانه وارد شده و دومین راه جنگیدن از همان ابتدای کار است. با انتخاب راه اول، شما به در پشتی ساختمان هدایت شده و می بایست 70 طبقه را پشت سر بگذارید تا به بخش اصلی ساختمان برسید. فکر نکنید با رفتن چند طبقه به آخرین طبقه می رسید.

 دقیقا می بایست 70 طبقه را بپیمایید تا به محل مورد نظر خود برسید. جالب ترین نکته نوع عکس العمل همراهانتان که در طول راه خسته شده و نفسی تازه می کنند و یا هی غر می زنند که چرا نمی رسیم و خسته شده ایم. همچنین خود شما نیز با بالا رفتن چندین طبقه خسته خواهید شد و در صورت ایستادن، “کلود” خستگی خود را به نمایش می گذارد. بخواهیم دقیق تر به این قضیه نگاه کنیم، تا قبل از عرضه فاینال فانتزی VII در غرب کسی سبک نقش آفرینی را نمی شناخت. کمتر کسی بود که با این سبک آشنایی داشته باشد چه برسد که عناوینی در این سبک ساخته شوند. با ورود این نسخه و عرضه اش در غرب، خیلی از بازی سازان عناوینی را ساختند که بر گرفته از همین سبک و استایل بود و به عبارتی می توان فاینال فانتزی VII را مادر سبک نقش آفرینی در غرب دانست.

حال 19 سال از این عنوان و ویژگی هایی که در خود جای داده بود می گذرد و قرار است با ظاهری جدید به سراغ “کلود” و دوستانش برویم. وقتی اسم از بازسازی این جاودانه Square Enix آمد، هیچکدام از ما توقع همچین چیزی را نداشته و یک جورایی سوپرایز شدیم. با این کار هم طرفداران این سری هایپ شدند و هم توقعاتشان از یک سری مسائل در روند ساخت بالارفته است. از طرفی یک سری اخبار از طرف این بازی نگران کننده است.

(image)

پس از نشان دادن نمایش ها اخبار بر محوریت اپیزودیک بودن بازی به بیرون منتشر شد. قطعا خیلی ها دوست ندارند هر ماه صبر کنند تا قسمت جدید عرضه شود و قصد تجربه کلی بازی را دارند. از طرفی گفته شده بازی بزرگتر از چیزی که قبلا بوده و اپیزودیک بودن بازی لطمه ای به تجربه هواداران وارد نمی کند. به شخصه دوست دارم نسخه بازسازی فاینال فانتزی VII فراتر از نسخه اصلی بوده و تا حدی وقایع نسخه کرایسیس کور را نیز در بر بگیرد. دنیایی فراتر از نسخه اصلی. یه طرفدار بازی حق داره تا تمامی اتفاقات که همه آن ها در باطن یک داستان هستند خودش تجربه کند.

یکی دیگر از نکاتی که در این نسخه شاهد آن بودیم نحوه مبارزات بازیست . فرض کنید محیط های شلوغ مبارزه ای میدگار در راه آهن و یا کوهستان Nibelheim و بازسازی آن در نسخه بازسازی شده می تواند مبارزات نفس گیر و هیجان انگیزی را به وجود آورد. از همه مهم تر مبارزه با “سفیروث” قطعا یکی از مهم ترین توقعات مخاطبین که به صورت هرچه بهتر و نفس گیر ساخته شود. آن هم زمانی که قرار است آهنگ معروف “سفیروث” در طول مبارزه پخش شود. یا صحنه حمله به ساختمان شینرا، ایا واقعا آن واقع گرایانه بودن گیم پلی و سایر مواردی که قبلا ذکر شد در این نسخه وجود خواهد داشت؟ یا صرفا قرار یک عنوان اکشن ادونچر ببینیم که بعضا از یک سری المان های نقش آفرینی هم قرار استفاده کند.

بحث دیگری که پیش می آید این که طراحی شخصیت ها چگونه خواهند بود؟ چیزی که طی نمایش دیدیم، طراحی شخصیت ها دقیقا مثل انیمه مووی فاینال فانتزی: نجات کودکان بود! البته نمی توان ایراد گرفت زیرا همان انیمه مووی از طراحی شخصیت های فوق العاده ای برخوردار بود و از آن جایی که نسخه بازسازی شده تا حدی تم ژاپنی و انیمه ای خود را دارد، شخصیت ها از آن حالت خارج نخواهند شد. طراحی محیط آیا طراحی های نسل هشتمی است؟ طی چند ثانیه که از مبارزات “کلود” به نمایش در آمد، دیدیم که گرافیک محیط و افکت های حاصل از برخورد گلوله ها با شمشیر باستر به خوبی انجام شده اند. همچنین امیدوارم باس فایت ها و سایر فایت ها به همان اندازه که در نسخه اصلی چالش برانگیز و سخت بودند، در این نسخه نیز به همین صورت باشد.  حدسی که می توان زد این است که طراحی محیط یا حداقل نمایش جزئیات و تکسچر ها به خوبی انجام شده اند. به شخصه منتظر دیدن یک صحنه در بازسازی نسخه هفتم هستم و آن هم زمانی که “سفیروث” Nibelheim در آتش خشم خود می سوزاند. این صحنه معروف راه رفتن “سفیروث” در آتش را تا حدی در نجات کودکان دیدیم. ولی لذت دیدن این صحنه با موتور های گرافیکی نسل هشتم چیز دیگریست!

(image)

یک بحث دیگر باقی می ماند این است که سازندگان فاینال فانتزی شدیدا در یک بخش ماهر هستند و آن هم به تاخیر انداختن بازی است! آیا واقعا نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 اوایل 2017 منتشر خواهد شد؟ با تجربه ای که از نسخه اخیر یعنی فاینال فانتزی 15 همگی ما داریم بسیار بعید است شاهد تاخیر در عرضه نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 نباشیم! امیدواریم این اتفاقات حداقل برای این نسخه بازسازی شده رخ ندهد و بتوانیم بازی با تمام هیجان هایی که قرار است برای ما بوجود آورد را تجربه کنیم و در محیط بازی به گشت و گذار پرداخته و هیولاها و سرباز های شینرا از بین ببریم!

در آخر همگی چشم انتظار نسخه بازسازی شده فاینال فانتزی 7 هستیم؛ انتظاری شدیدا سخت. همچنین اگر دوست دارید از دنیای Final Fantasy VII بیشتر بدانید و اینکه سرگذشت مابقی شخصیت های نسخه اصلی بعد از وقایع رخ داده به چه صورت پیش رفته است حتما انیمه On the Way to a Smile و ناول این سری را بخوانید.

منابع:

بازی فاینال فانتزی VII / تولید: 1997 / سازنده: Square Enix

بازی فاینال فانتزی VII: کرایسیس کور / سال تولید: 2007 / سازنده: Square Enix

انیمه مووی فاینال فانتزی VII: نجات کودکان / سال تولید: 2005 / کارگردان: Tetsuya Namura / تهیه کننده: Shinji Hashimoto, Yoshinori Kitase

پرونده : Final Fantasy 7 Remake