Tag

بررسی بازی Sniper Elite 4؛ سفری نه چندان خوشایند به قلب ایتالیا

بررسی بازی Sniper Elite 4؛ سفری نه چندان خوشایند به قلب ایتالیا

بازار بازی هایی جنگ جهانی محور همیشه داغ و جذاب است و حتی بدترین شان هم به فروش خوبی دست پیدا می کنند. توسعه دهندگان هم روز به روز سعی می کنند تا نمایی جذاب تر از این جنگ های بزرگ را نشان گیمرهای تشنه به شوترهای نظامی بدهند.

اما استودیو دایس پس از بردن سری بتلفید به دوران جنگ جهانی اول همه چیز را عوض کرد و استانداردهای این آثار را به سطحی دست نیافتنی رساند. مسلما پس از عرضه بتلفیلد ۱ نمی شود یک بازی اکشن پیش پا افتاده را به راحتی تحمل کرد.

پس توسعه دهندگان باید تمامی سعی شان را بکنند که بازی های خود را به این سطح نزدیک کنند. چرا که اگر چنین رویه ای را در پیش نگیرند، نمی توانند به راحتی نظر هر گیمری را به آثار خود جلب کنند و در بهترین شرایط بازی های شان برای مدتی سر و صدا به پا می کند و پس از آن به فراموشی سپرده می شود.

از جمله توسعه دهندگانی که مدتیست دست روی داستان های جنگ جهانی دوم گذاشته، ربلیون است. استودیو مذکور با سری اسنایپر الیت وارد این حوزه شد و همیشه سعی داشته تا اثری سرگرم کننده و جذاب برای گیمرها توسعه دهد.

اما تلاش های مداوم ربلیون باعث نشده که آثارش به نقطه اوج برسند و از محبوبیتی بی حد و اندازه برخوردار شوند. اسنایپر الیت ها اکثرا آثاری با گیم پلی و داستانی متوسط بودند که تنها می توانستند برای چندین ساعت متوالی گیمر را تا اندازه ای به خود سرگرم کنند و پس از آن به حال خود رها می شدند.

پس از تمام فراز و نشیب هایی که این فرانچایز پشت سر گذاشت، ربلیون وعده داد که قسمت چهارم متفاوت ترین و بهترین قسمت سری خواهد بود و گیمر ها آزادی عمل بیشتری در گیم پلی بازی خواهند داشت. حال در این مقاله می خواهیم به بررسی تمامی جزئیات اسنایپر الیت ۴ بپردازیم و ببینیم که آیا ربلیون توانسته به تمامی وعده های خود جامه عمل بپوشاند یا خیر؟

بهتر است برای شروع با گیم پلی اسنایپر الیت ۴ شروع کنیم که مسلما مهم ترین بخش آن و هر بازی ویدیویی دیگری است. اگر برای اولین بار است که نام فرانچایز اسنایپر الیت را می شنوید و چیزی درباره آن نمی دانید، بهترین راه برای آشنا شدن با گیم پلی این سری، خواندن توضیحاتیست که در ادامه به آن اشاره می کنیم.

اسنایپر الیت ها بر خلاف نام شان، گیمر را به استفاده از یک سلاح دوربین دار پر قدرت و تیر اندازی از فواصل دور محدود نمی کنند. در اصل اسنایپر الیت ها بازی های سند باکسی هستند که گیمر در محیط های بزرگ مراحل آن ها، قادر به انجام کارهای بسیاری است.

آزادی عمل، محیط های پر جزئیات و از همه مهمتر اکس-ری کیل ها از مهمترین ویژگی هایی هستند که در تمامی نسخه های منتشر شده از این فرانچایز به چشم می خورند. حالا که صحبت از آزادی عمل شد باید گفت که می توانید در اسنایپر الیت ها، مراحل بازی را هر طور که می خواهید به پایان برسانید.

می توانید اسلحه به دست شوید و به قلب دشمن بزنید یا با پنهان شدن در سایه ها، از پشت به نازی ها حمله کنید و یک به یک آن ها را از پا در آورید. با وجود اینکه آزادی عمل تقریبا در تمامی قسمت های سری حضور داشته، اما پیاده سازی این سیستم هیچگاه از کیفیت قابل قبولی برخوردار نبوده است.

با وجود اینکه آزادی عمل تقریبا در تمامی قسمت های سری حضور داشته، اما پیاده سازی این سیستم هیچگاه از کیفیت قابل قبولی برخوردار نبوده

گیم پلی این مجموعه بازی ها آنطور که باید کاربر را برای به پایان رساندن بازی آن هم به صورت مخفی کاری ترغیب نمی کنند و دلیل این موضوع هم به مکانیزم خشک سیستم Stealth بازی باز می گردد. اگر می خواهید بدانید منظورمان از مکانیزم خشک سیستم مخفی کاری چیست، بهتر است چند ساعتی Shadow of Mordor یا سری بتمن آرکام را بازی کنید تا بفهمید مکانیزم مخفی کاری روان و جذاب چه معنایی دارد.

با این حال سوال پیش می آید که آیا این سیستم در نسخه چهارم بهبود یافته است یا خیر. اگر بخواهیم مو شکافانه راجع به این موضوع صحبت کنیم، باید بگوییم با وجود آنکه روند گیم پلی اسنایپر الیت ۴ نسبت به نسخه های پیشین دست خوش تغییرات بسیاری بوده، اما تلاش های استودیو توسعه دهنده این اثر همچنان کافی نیست.

گیم پلی بازی به غیر از بخش تیر اندازی با اسلحه های دوربین دار، همچنان خشک و معمولی است و کم تر پیش می آید که کاربر بخواهد مراحل را بی سر و صدا و با استفاده از سیستم مخفی کاری به پایان برساند. سیستم مخفی کاری با اینکه بسیار بهبود یافته تر نسبت به گذشته عمل می کند، هنوز راه بسیاری برای رسیدن به استاندارد بازی های بزرگ در پیش دارد.

گیم پلی بازی به غیر از بخش تیر اندازی با اسلحه های دوربین دار، همچنان خشک و معمولی است

در کنار مسائلی که مکانیزم گیم پلی با آن رو به رو است، اسنایپر الیت ۴ با مشکل بزرگتری هم دست و پنجه نرم می کند؛ طراحی مراحل ضعیف و خسته کننده. طراحی مراحل اسنایپر الیت ۴، همانند تمامی قسمت های پیشین روندی تکراری و خسته کننده دارد.

اغلب مراحل بازی تکراری هستند و می بایست در بسیاری از آن ها از نقطه A به نقطه B برسید و در این میان دشمنان خود را از پیش رو بردارید. طراحی مراحل اسنایپر الیت ۴ تقریبا هیچ سورپرازی برای گیمر در دست ندارد و مراحل ساده این اثر یک به یک پشت سر گذاشته می شوند تا زمانی که بازی با پایانی نه چندان دلچسب به آخر می رسد.

تقریبا هیچ باس فایتی برای بازی در نظر گرفته نشده و یکی از دلایل خسته کننده شدن این عنوان هم به همین موضوع باز می گردد. با این حال، گیم پلی بازی بدون جذابیت هم نیست و استفاده از اسلحه های دوربین دار و تلفیق شان با اکس-ری کیل ها همچنان از جذابیت بسیار بالایی برخوردار است و نمی توان از آن به راحتی چشم پوشید.

اما این المان ها هم تاریخ مصرف خود را دارند و اگر ربلیون بخواهد فقط با تمرکز روی آن ها آثاری شییه به هم روانه بازار بازی های ویدیویی کند، مسلما دیری نمی پاید که این فرانچایز وارد تالار فراموشی شود و از یادها به کل بیرون رود.

در کنار تمامی مشکلاتی که در بازی به چشم می خورد، سیستم امتیاز دهی ضعیف و درخت توانایی ها را هم اضافه کنید. ربلیون قصد داشته با استفاده از این سیستم امتیاز دهی و قرار دادن درخت توانایی ها در بازی، کمی بر پیچیدگی گیم پلی اضافه کند.

اما متاسفانه باید گفت که اضافه کردن درخت توانایی ها نیز نتوانسته رنگ یکنواختی و تکرار را از گیم پلی بازی پاک کند. درخت توانایی های بازی، آنقدر ناقص و خام طراحی شده که به جای نقطه قوت تبدیل به یکی از اساسی ترین مشکلات بازی شده است.

اما متاسفانه باید گفت که اضافه کردن درخت توانایی ها نیز نتوانسته رنگ یکنواختی و تکرار را از گیم پلی بازی پاک کند

حتی می توانید به راحتی حضور این سیستم را در بازی نادیده بگیرید و از کنار امتیازهایی که دریافت می کنید، به راحتی بگذرید. اما اساسی ترین مشکلی که اسنایپر الیت ۴ با آن رو به روست، گرافیک بی کیفیت و نه چندان جالب آن است.

جلوه های بصری اسنایپر الیت ۴ فرسنگ ها با استاندارد بازی های کنسول های نسل هشتمی فاصله دارد. بافت های بی کیفیت، افکت های نه چندان زیبا، Draw Distance بسیار ضعیف، همگی از مشکلاتی هستند که اسنایپر الیت ۴ با آن دست و پنجه نرم می کند.

به تمامی مشکلات گفته شده، حرکات غیر طبیعی چهره ها و بدن کاراکترها را بیافزایید تا بفهمید با چه گرافیک هنری ضعیفی رو به رو هستید. اما اگر فکر می کنید گرافیک فنی بازی هم وضعیتی بهتر از گرافیک هنری دارد، سخت در اشتباه هستید.

نرخ فریم دهی بازی همانند بسیاری از بازی های کنسولی روی ۳۰ قفل شده و با وجود آنکه اسنایپر الیت ۴ گرافیک هنری فوق العاده ای هم ندارد، این موضوع کمی آزار دهنده تر شده است. حتی جالب است بدانید که این نرخ فریم حتی ثابت هم نیست و گاهی به زیر ۳۰ نیز افت پیدا می کند.

اسنایپر الیت ۴ به هیچ عنوان گرافیک قابل قبولی ندارد و تنها قسمت خوب جلوه های بصری این اثر به اکس-ری کیل ها و لحظه برخورد گلوله به بدن دشمنان خلاصه می شود. خوشبختانه جزئیات در اکس-ری کیل ها بیداد می کنند که همین موضوع باعث شده تا لذت تماشای انیمیشن های خرد شدن استخوان ها و انفجار اعضای بدن دشمنان دو چندان شود.

داستان بازی آنقدر ساده و خطیست که به تنهایی نمی تواند نظر گیمر را به خود جلب کند

نوبتی هم که باشد، نوبت به داستان اسنایپر الیت ۴ می رسد. اسنایپر الیت ۴ صرفا یک بازی سرگرم کننده است و چیزی بیش از آن نیست. به همین منظور نمی توان از آن انتظار روایت داستانی پیچیده و خاص را داشت. پلات بازی ساده و بی آب و رنگ است و هیچ پیچیدگی خاصی در داستان وجود ندارد.

داستان بازی آنقدر ساده و خطیست که به تنهایی نمی تواند نظر گیمر را به خود جلب کند. با این حال، جای شکر آن باقیست که روند گیم پلی با تمام ایراداتی که به آن وارد است، جذابیت نسبتا قابل قبولی دارد و می تواند برای مدت زمان تقریبی ده ساعتی، هر گیمری را به خود درگیر کند.

در کنار تمامی موضوعاتی که به آن ها اشاره شد، باید گفت اسنایپر الیت ۴ در بخش موسیقی و صدا گذاری توانسته عملکرد نسبتا خوبی از خود نشان دهد. موسیقی ها با اینکه شاهکار نیستند، اما از کیفیت قابل قبولی برخوردارند و لذت انجام مراحل را چند برابر می کنند.

در کنار موسیقی ها، صدای گذاری سلاح ها و انفجارها بسیار خوب و با کیفیت هستند. خصوصا در اکس-ری کیل ها، صدای اصابت گلوله و از بین رفتن بافت های اعضای بدن دشمنان بسیار خوب کار شده اند و حس خوبی به گیمر هنگام بازی کردن منتقل می کنند.

در کلام پایانی باید گفت، اسنایپر الیت ۴ با وجود تمامی پیشرفت هایی که نسبت به نسخه های پیشین خود داشته، بازی قدرتمند و خوش ساختی نیست. با وجود اینکه می تواند برای چندین ساعت گیمر را در حد متوسطی درگیر خود سازد، اما قادر نیست تا یاد و خاطره ای خوش از خود در ذهن ها باقی بگذارد.

با توجه به این موضوع که خرید بازی ها روی کنسول ها ارزان تمام نمی شوند، باید گفت که اسنایپر الیت ۴ برای گیمرهایی که به دنبال آثاری پر قدرت هستند، یک بازی نا امید کننده خواهد بود. اما اگر به دنبال یک بازی ساده برای گذراندن اوقات فراغت خود هستید، می توانید به سراغ اسنایپر الیت ۴ بروید و چندین ساعت متوالی از گیم پلی ساده اما نسبتا خوب آن لذت ببرید.

The post appeared first on .

بررسی بازی Sniper Elite 4؛ سفری نه چندان خوشایند به قلب ایتالیا

مروری بر امتیازات Gears of War 4؛ تغییرات کم نسبت به گذشته

مروری بر امتیازات Gears of War 4؛ تغییرات کم نسبت به گذشته

همیشه تغییر استودیوهای سازنده نگران کننده است. تاکنون چندین بازی را دیده اید که بتوانند بدون خالقینش به موفقیت هایی برسند؟ رزیدنت اویل؟ کرش بندیکوت؟ نه، هیچکدام از آن ها نتوانستند روند رو به رشد خود را ادامه دهند. می دانیم، همچنان هستند عناوینی که با نبود سازندگانش هم مخاطب ها را سرگرم کرده باشند (همانند Deus Ex) اما اگر بخواهیم به تمام این بازی ها نگاه بیندازیم، متوجه می شویم بیشتر آن ها شکست خورده اند.

به همین خاطر ممکن است بازیکن ها از تغییر توسعه دهندگان چندان استقبال نکنند. مایکروسافت با دو تا از بزرگترین فرنچایزهای خود تصمیم گرفت تا این ریسک را بپذیرد. پس از جدایی «بانجی» (Bungie) از ردموندی ها، آن ها ساخت Halo را به 343 Industries سپردند، استودیویی که شاید نتوانست موفقیت بازی های پیشین را تکرار نماید ولی از میراث بانجی به خوبی نگهداری کرد.

همین مسئله را با «گیرز آو وار» (Gears of War) شاهد هستیم. 2013 مایکروسافت از خرید این عنوان و ساخت قسمت بعدی برای اکس باکس وان پرده برداشت، پروژه ای که اپیک گیمز و کلیف بلزینسکی مسئولیت توسعه آن را برعهده نداشتند. اگر دوست دارید بدانید استودیو «کولیشن» (The Coalition) چگونه آزمون سخت خود را پشت سر گذاشته، با ما و بررسی نقدهای گیرز آو وار 4 همراه باشید.

کولیشن با گیرز آو وار 4 همان کاری را کرد که 343 پیشتر با هیلو 4 انجام داده بود. آن ها به میراث اپیک گیمز چنگ زدند و عنوانی ساختند که از دیدگاه گیم پلی خیلی متفاوت با گیرز آو وارهای قبلی نیست. طبیعی هم است، شاید راد فرگوسن کارگردان بازی بوده باشد اما برای نخستین تجربه کولیشن، او تصمیم گرفت تا ریسک نکند. اگر از کمپین فاکتور بگیریم، بیشترین انتقادات گیرز آو وار 4 هم به همین قسمت باز می گردند.

وب سایت های CGMagazine و Digitally Downloaded بازی را بهترین عنوان سری نامیدند.

Andrew Reiner از [به بازی امتیاز 93 داد] گفت تمام لحظه های بازی همانند گذشته لذت بخش هستند اما گیرز 4 شروع تازه ای که به انتظارش نشسته بودید را نخواهد داشت. وب سایت COG Connected نوشت که این عنوان فرمول های قبلی را بازآفرینی نکرده و مکانیزم های پایه ای پیشرفت های کمی داشته اند که همین هم به اعتقاد منتقد کافی بوده است.

XGN افزود ساخته کولیشن گیم پلی مشابه عناوین پیشین را ارائه می دهد که همچنان توانسته تازگی خودش را حفظ کند. US Gamer هم با وجود این که به تعریف از داستان و گرافیک فوق العاده کمپین پرداخت، گفت شاید کمی طعم «تکرار» را بچشید. به یاد داشته باشید همانند همیشه منتقدها پیرامون این قضیه به دو دسته تقسیم شده بودند؛ بعضی ها به واسطه بقیه المان ها با این قضیه کنار آمدند.

Andrew Reiner مقدمه بازی را هوشمندانه توصیف کرد.

تعدادی هم نتوانستند از گیم پلی مشابه با قسمت های قبلی بگذرند. دومین انتقاد به گیرز 4 کمپین نامناسب بازی بود. Mike Mahardy از [به بازی امتیاز 70 داد] که بخش تک نفره را ضعیف خواند، گفت فرنچایز گیرز آو وار همیشه یک داستان پنهان با کیفیت بین روایت و شوخی هایش داشته که استودیو کولیشن با گیرز 4 نتوانسته به این مهم دست پیدا کند.

شوخی های آزار دهنده، دیالوگ های نه چندان جالب و احساسات عاشقانه سطحی همگی موجب شده اند تا به این باور برسید که انگار کاراکترها اهمیتی برای هم ندارند. Mahardy حرف های خود را این گونه ادامه داد که جهان گیرز 4 فوق العاده بوده و طراحی شخصیت ها به خوبی جهان پسا گیرز 3 را به نمایش می گذارد ولی احساسی بین آن ها نیست.

منتقد Gamespot بخش زیادی از روایت را قابل پیشبینی خواند.

همان طور که احتمالا می دانید، این بار با فرزند مارکوس فنیکس به نام JD به ماجراجویی می پردازیم. گفته های Gameinformer نشان می دهند که او هیچ شباهتی به پدرش نداشته و بیشتر کاراکتری کامیک گونه است. جالب اینجاست او ادمه نقدهای خود به شوخی نوشت شاید اگر از او DNA بگیریم، به این نتیجه برسیم که JD فرزند ناتان دریک از فرنچایز محبوب آنچارتد خواهد بود.

به اعتقاد Jim Sterling از  [به بازی امتیاز 70 داد] به اتفاقات به خوبی پرداخته نشده و شاهد جزییات کافی نیستیم. Mahardy هم اذعان داشت که دو ساعت ابتدایی بازی چندان هیجان انگیز نبوده و باید با چندین دشمن طی یک شرایط خسته کننده مبارزه نمایید. حرف های او هنگامی رنگ و بوی جالبی به خود می گیرند بدانید پس از این که بازی خودش را می یابد، باز هم این «تکرار» ادامه می یابد.

TheSixthAxis با وجود این که از گرافیک تعریف کرد، اذعان داشت که بعضی انیمیشن ها قدیمی هستند.

انگار کمپین گیرز 4 می خواهد تا یک سناریو تکراری را بارها تکرار کند. Sterling بخشی از نقدش را به دشمنان جدید بازی اختصاص داد. به اعتقاد او The Swan ها مشابه لوکاست ها، شخصیت های منفی سه گانه گیرز آو وار، هستند و همان نقش را ایفا می کنند. بر اساس گفته Sterling، لوکاست ها شخصیت خود را داشتند و دارای یک پیشینه قدرتمند بودند، چیزی که دشمنان گیرز 4 بویی از آن نبرده اند.

سومین انتقادات بخش کمپین بازی، پایانش است. منتقد Jimquistion نقطه قوت داستان را ورود کاراکترهای آشنا خواند، ولی به خاطر یک پایان ناگهانی این احساس لذت از بین می رود. او که مبارزه نهایی را نا امید کننده توصیف کرد، گفت گیرز آو وارها همیشه با یک پایان دوست داشتنی، بازیکن را برای تجربه قسمت بعدی کنجکاو می کردند. کولیشن با گیرز 4 نتوانسته این کار را انجام دهد.

گیرز 4 از معدود بازی های مایکروسافت به شمار می رود که روی پی سی عملکرد خیلی خوبی از خود به جای گذاشته است.

با این حرف ها فکر نکنید که با یک کمپین خیلی ضعیف مواجه هستید. جدا از این که بعضی ها تنها تعریف کردند شاهد المان مثبت متفاوتی هم هستیم. بر اساس گفته Gamespot، طراحی مینی باس ها خوب بوده و همین مسئله توانسته تا میزان دژاوو گیرز 4 را کاهش دهد. منتقد Gameinformer که کمپین گیرز 4 را بهترین بین سری خواند، گفت دشمنان داینامیک وار شیوه مبارزات خود را تغییر خواهند داد.

همچنین او افزود سرعت ریتم کمپین بالا بوده و طراحی خوب مبارزه با باس ها کنار اسلحه های هیجان انگیز توانسته اند تا جذابیت گیرز 4 را افزایش دهند. Jimquistion هم از منتقدهایی بود که به تعریف از اسلحه ها پرداخت. این نکته را اضافه کنیم که منتقدهای گوناگونی به مسئله افزایش «سرعت» ریتم گیم پلی اشاره کرده بودند.

Windows Central گفت داستان بازی جذاب بوده و با یکی از بهترین عناوین اکس باکس وان از دیدگاه گرافیکی مواجه هستیم.

از کمپین که فاصله بگیریم به بخش چند نفره می رسیم، جایی که درخشش واقعی گیرز 4 آنجاست و تقریبا تمام منتقدها به تعریف از این قسمت پرداختند. استودیو سازنده کنار بهبود المان های قدیمی، سعی کرده با اضافه سازی حالت های (Mode) گیم پلی گوناگون بازیکن ها را ماه ها سرگرم خود کند. در این بین، بخش Horder 3.0 بیشتر از همه توانست نظر منتقدها را به خود جلب کند.

به اعتقاد منتقد Gameinformer، حالت های بخش چند نفره عمیق تر از همیشه بوده و با استراتژی های گوناگون می توانید به پیروزی برسید. گیم اسپات گفت که گیرز 4 بهترین بخش چند نفره سری را داراست. Hardcore Gamer هم این قسمت را فوق العاده خواند. Jimquistion هم با وجود این که اذعان داشت بخش چند نفره همچنان از بعضی مشکلات قدیمی رنج می برد اما حالت های گیم پلی جدید کنار قدیمی ها توانسته اند تا جذابیت بازی را افزایش دهند.

Twinfinite که از مبارزه پایانی راضی نبود، گفت شخصیت های جدید همانند قبلی ها جذابی هستند. همچنین منتقد این وب سایت افزود که هوش مصنوعی بهتر دشمنان توانسته تا چالش بازی را افزایش دهد.

Attack of the Fanboy گیرز 4 را یک دستاورد فنی برای اکس باکس وان و استودیو کولیشن به شمار آورد. به اعتقاد منتقد این وب سایت بازی بهترین گرافیک فرنچایز را داشته و بازی به اندازه گیرز آو وارهای قدیمی می درخشد. البته Mahardy گفت بازی هر از چندگاهی در منو گیر کرده و هنگام انجامش هم شاهد مشکلاتی خواهید بود که موجب می شوند از ابتدا دست به تجربه بعضی چپتر ها بزنید.

برای سخن پایانی باید بگوییم بررسی ها نشان می دهند گیرز 4 با تمام نکات مثبتش، نتوانسته یک گیم پلی متفاوت را به ارمغان بیاورد. شاید کولیشن روند 343 را ادامه داده و همان گونه که آن ها هیلو 5 را با تغییرات گوناگون به انتشار رساندند همین کار را با گیرز آو وار بعدی انجام دهد. باید به انتظار بشینیم و ببینم چه اتفاقی می افتاد. امتیازات گیرز آو وار 4 را در ادامه می توانید مشاهده کنید.

Windows Central – 100
NZGamer – 100
Twinfinite – 100
COGconnected – 96
Hobby Consolas – 95
God is a Geek – 95
Atomix – 93
Game Informer – 93
The Digital Fix – 90
Trusted Reviews – 90
Areajugones – 90
Attack of the Fanboy – 90
XGN – 88
Forbes – 85
3DJuegos – 85
Cheat Code Central – 84
Guardian – 80
Eurogamer Poland – 80
Digital Spy – 80
USgamer – 80
Digitally Downloaded – 80
Destructoid – 80
Metro GameCentral – 80
GamesRadar+ – 80
Hardcore Gamer – 80
Post Arcade – 70
The Jimquisition – 70
GameSpot – 70

میانگین امتیازی بازی تاکنون به صورت زیر بوده است:

وب سایت با 54 نقد – 85
وب سایت با 50 نقد – 84

The post appeared first on .

مروری بر امتیازات Gears of War 4؛ تغییرات کم نسبت به گذشته

همیشه تغییر استودیوهای سازنده نگران کننده است. تاکنون چندین بازی را دیده اید که بتوانند بدون خالقینش به موفقیت هایی برسند؟ رزیدنت اویل؟ کرش بندیکوت؟ نه، هیچکدام از آن ها نتوانستند روند رو به رشد خود را ادامه دهند. می دانیم، همچنان هستند عناوینی که با نبود سازندگانش هم مخاطب ها را سرگرم کرده باشند (همانند Deus Ex) اما اگر بخواهیم به تمام این بازی ها نگاه بیندازیم، متوجه می شویم بیشتر آن ها شکست خورده اند.

به همین خاطر ممکن است بازیکن ها از تغییر توسعه دهندگان چندان استقبال نکنند. مایکروسافت با دو تا از بزرگترین فرنچایزهای خود تصمیم گرفت تا این ریسک را بپذیرد. پس از جدایی «بانجی» (Bungie) از ردموندی ها، آن ها ساخت Halo را به 343 Industries سپردند، استودیویی که شاید نتوانست موفقیت بازی های پیشین را تکرار نماید ولی از میراث بانجی به خوبی نگهداری کرد.

همین مسئله را با «گیرز آو وار» (Gears of War) شاهد هستیم. 2013 مایکروسافت از خرید این عنوان و ساخت قسمت بعدی برای اکس باکس وان پرده برداشت، پروژه ای که اپیک گیمز و کلیف بلزینسکی مسئولیت توسعه آن را برعهده نداشتند. اگر دوست دارید بدانید استودیو «کولیشن» (The Coalition) چگونه آزمون سخت خود را پشت سر گذاشته، با ما و بررسی نقدهای گیرز آو وار 4 همراه باشید.

کولیشن با گیرز آو وار 4 همان کاری را کرد که 343 پیشتر با هیلو 4 انجام داده بود. آن ها به میراث اپیک گیمز چنگ زدند و عنوانی ساختند که از دیدگاه گیم پلی خیلی متفاوت با گیرز آو وارهای قبلی نیست. طبیعی هم است، شاید راد فرگوسن کارگردان بازی بوده باشد اما برای نخستین تجربه کولیشن، او تصمیم گرفت تا ریسک نکند. اگر از کمپین فاکتور بگیریم، بیشترین انتقادات گیرز آو وار 4 هم به همین قسمت باز می گردند.

وب سایت های CGMagazine و Digitally Downloaded بازی را بهترین عنوان سری نامیدند.

Andrew Reiner از [به بازی امتیاز 93 داد] گفت تمام لحظه های بازی همانند گذشته لذت بخش هستند اما گیرز 4 شروع تازه ای که به انتظارش نشسته بودید را نخواهد داشت. وب سایت COG Connected نوشت که این عنوان فرمول های قبلی را بازآفرینی نکرده و مکانیزم های پایه ای پیشرفت های کمی داشته اند که همین هم به اعتقاد منتقد کافی بوده است.

XGN افزود ساخته کولیشن گیم پلی مشابه عناوین پیشین را ارائه می دهد که همچنان توانسته تازگی خودش را حفظ کند. US Gamer هم با وجود این که به تعریف از داستان و گرافیک فوق العاده کمپین پرداخت، گفت شاید کمی طعم «تکرار» را بچشید. به یاد داشته باشید همانند همیشه منتقدها پیرامون این قضیه به دو دسته تقسیم شده بودند؛ بعضی ها به واسطه بقیه المان ها با این قضیه کنار آمدند.

Andrew Reiner مقدمه بازی را هوشمندانه توصیف کرد.

تعدادی هم نتوانستند از گیم پلی مشابه با قسمت های قبلی بگذرند. دومین انتقاد به گیرز 4 کمپین نامناسب بازی بود. Mike Mahardy از [به بازی امتیاز 70 داد] که بخش تک نفره را ضعیف خواند، گفت فرنچایز گیرز آو وار همیشه یک داستان پنهان با کیفیت بین روایت و شوخی هایش داشته که استودیو کولیشن با گیرز 4 نتوانسته به این مهم دست پیدا کند.

شوخی های آزار دهنده، دیالوگ های نه چندان جالب و احساسات عاشقانه سطحی همگی موجب شده اند تا به این باور برسید که انگار کاراکترها اهمیتی برای هم ندارند. Mahardy حرف های خود را این گونه ادامه داد که جهان گیرز 4 فوق العاده بوده و طراحی شخصیت ها به خوبی جهان پسا گیرز 3 را به نمایش می گذارد ولی احساسی بین آن ها نیست.

منتقد Gamespot بخش زیادی از روایت را قابل پیشبینی خواند.

همان طور که احتمالا می دانید، این بار با فرزند مارکوس فنیکس به نام JD به ماجراجویی می پردازیم. گفته های Gameinformer نشان می دهند که او هیچ شباهتی به پدرش نداشته و بیشتر کاراکتری کامیک گونه است. جالب اینجاست او ادمه نقدهای خود به شوخی نوشت شاید اگر از او DNA بگیریم، به این نتیجه برسیم که JD فرزند ناتان دریک از فرنچایز محبوب آنچارتد خواهد بود.

به اعتقاد Jim Sterling از  [به بازی امتیاز 70 داد] به اتفاقات به خوبی پرداخته نشده و شاهد جزییات کافی نیستیم. Mahardy هم اذعان داشت که دو ساعت ابتدایی بازی چندان هیجان انگیز نبوده و باید با چندین دشمن طی یک شرایط خسته کننده مبارزه نمایید. حرف های او هنگامی رنگ و بوی جالبی به خود می گیرند بدانید پس از این که بازی خودش را می یابد، باز هم این «تکرار» ادامه می یابد.

TheSixthAxis با وجود این که از گرافیک تعریف کرد، اذعان داشت که بعضی انیمیشن ها قدیمی هستند.

انگار کمپین گیرز 4 می خواهد تا یک سناریو تکراری را بارها تکرار کند. Sterling بخشی از نقدش را به دشمنان جدید بازی اختصاص داد. به اعتقاد او The Swan ها مشابه لوکاست ها، شخصیت های منفی سه گانه گیرز آو وار، هستند و همان نقش را ایفا می کنند. بر اساس گفته Sterling، لوکاست ها شخصیت خود را داشتند و دارای یک پیشینه قدرتمند بودند، چیزی که دشمنان گیرز 4 بویی از آن نبرده اند.

سومین انتقادات بخش کمپین بازی، پایانش است. منتقد Jimquistion نقطه قوت داستان را ورود کاراکترهای آشنا خواند، ولی به خاطر یک پایان ناگهانی این احساس لذت از بین می رود. او که مبارزه نهایی را نا امید کننده توصیف کرد، گفت گیرز آو وارها همیشه با یک پایان دوست داشتنی، بازیکن را برای تجربه قسمت بعدی کنجکاو می کردند. کولیشن با گیرز 4 نتوانسته این کار را انجام دهد.

گیرز 4 از معدود بازی های مایکروسافت به شمار می رود که روی پی سی عملکرد خیلی خوبی از خود به جای گذاشته است.

با این حرف ها فکر نکنید که با یک کمپین خیلی ضعیف مواجه هستید. جدا از این که بعضی ها تنها تعریف کردند شاهد المان مثبت متفاوتی هم هستیم. بر اساس گفته Gamespot، طراحی مینی باس ها خوب بوده و همین مسئله توانسته تا میزان دژاوو گیرز 4 را کاهش دهد. منتقد Gameinformer که کمپین گیرز 4 را بهترین بین سری خواند، گفت دشمنان داینامیک وار شیوه مبارزات خود را تغییر خواهند داد.

همچنین او افزود سرعت ریتم کمپین بالا بوده و طراحی خوب مبارزه با باس ها کنار اسلحه های هیجان انگیز توانسته اند تا جذابیت گیرز 4 را افزایش دهند. Jimquistion هم از منتقدهایی بود که به تعریف از اسلحه ها پرداخت. این نکته را اضافه کنیم که منتقدهای گوناگونی به مسئله افزایش «سرعت» ریتم گیم پلی اشاره کرده بودند.

Windows Central گفت داستان بازی جذاب بوده و با یکی از بهترین عناوین اکس باکس وان از دیدگاه گرافیکی مواجه هستیم.

از کمپین که فاصله بگیریم به بخش چند نفره می رسیم، جایی که درخشش واقعی گیرز 4 آنجاست و تقریبا تمام منتقدها به تعریف از این قسمت پرداختند. استودیو سازنده کنار بهبود المان های قدیمی، سعی کرده با اضافه سازی حالت های (Mode) گیم پلی گوناگون بازیکن ها را ماه ها سرگرم خود کند. در این بین، بخش Horder 3.0 بیشتر از همه توانست نظر منتقدها را به خود جلب کند.

به اعتقاد منتقد Gameinformer، حالت های بخش چند نفره عمیق تر از همیشه بوده و با استراتژی های گوناگون می توانید به پیروزی برسید. گیم اسپات گفت که گیرز 4 بهترین بخش چند نفره سری را داراست. Hardcore Gamer هم این قسمت را فوق العاده خواند. Jimquistion هم با وجود این که اذعان داشت بخش چند نفره همچنان از بعضی مشکلات قدیمی رنج می برد اما حالت های گیم پلی جدید کنار قدیمی ها توانسته اند تا جذابیت بازی را افزایش دهند.

Twinfinite که از مبارزه پایانی راضی نبود، گفت شخصیت های جدید همانند قبلی ها جذابی هستند. همچنین منتقد این وب سایت افزود که هوش مصنوعی بهتر دشمنان توانسته تا چالش بازی را افزایش دهد.

Attack of the Fanboy گیرز 4 را یک دستاورد فنی برای اکس باکس وان و استودیو کولیشن به شمار آورد. به اعتقاد منتقد این وب سایت بازی بهترین گرافیک فرنچایز را داشته و بازی به اندازه گیرز آو وارهای قدیمی می درخشد. البته Mahardy گفت بازی هر از چندگاهی در منو گیر کرده و هنگام انجامش هم شاهد مشکلاتی خواهید بود که موجب می شوند از ابتدا دست به تجربه بعضی چپتر ها بزنید.

برای سخن پایانی باید بگوییم بررسی ها نشان می دهند گیرز 4 با تمام نکات مثبتش، نتوانسته یک گیم پلی متفاوت را به ارمغان بیاورد. شاید کولیشن روند 343 را ادامه داده و همان گونه که آن ها هیلو 5 را با تغییرات گوناگون به انتشار رساندند همین کار را با گیرز آو وار بعدی انجام دهد. باید به انتظار بشینیم و ببینم چه اتفاقی می افتاد. امتیازات گیرز آو وار 4 را در ادامه می توانید مشاهده کنید.

Windows Central – 100
NZGamer – 100
Twinfinite – 100
COGconnected – 96
Hobby Consolas – 95
God is a Geek – 95
Atomix – 93
Game Informer – 93
The Digital Fix – 90
Trusted Reviews – 90
Areajugones – 90
Attack of the Fanboy – 90
XGN – 88
Forbes – 85
3DJuegos – 85
Cheat Code Central – 84
Guardian – 80
Eurogamer Poland – 80
Digital Spy – 80
USgamer – 80
Digitally Downloaded – 80
Destructoid – 80
Metro GameCentral – 80
GamesRadar+ – 80
Hardcore Gamer – 80
Post Arcade – 70
The Jimquisition – 70
GameSpot – 70

میانگین امتیازی بازی تاکنون به صورت زیر بوده است:

وب سایت با 54 نقد – 85
وب سایت با 50 نقد – 84

The post appeared first on .

مروری بر امتیازات Gears of War 4؛ تغییرات کم نسبت به گذشته