Tagکنید] تصادف

3 ستاره ایمنی؛ نتیجه تست تصادف سنگ یانگ تیوولی [تماشا کنید]

3 ستاره ایمنی؛ نتیجه تست تصادف سنگ یانگ تیوولی [تماشا کنید]

تیوولی یکی از متناسب ترین و خوش فرم ترین ساخته های کمپانی کره ای سنگ یانگ تا به این تاریخ است. برخلاف محصولات پیشین سنگ یانگ، تیوولی پیکره ای زیبا و مدرن داشته و از ظاهر مشتری پسندی برخوردار است.

این اتومبیل که به بازار ایران نیز راه پیدا کرده، با تکیه بر همین ویژگی کلیدی در کنار کیفیت و قیمت نسبتا متعادل با استقبال بازار روبرو شده و جزو گزینه های پرطرفدار به شمار می رود.

سنگ یانگ اکتیون با ظاهری عجیب و غریب

به تازگی نتایج تست تصادف این خودروی کره ای توسط موسسه یوروانکپ منتشر شده که دارای نکات جالبی است. بر اساس رویه جدید این موسسه خودروها یک بار با تجهیزات استاندارد و یک بار با آپشن ها و تجهیزات ایمنی مورد ارزیابی قرار می گیرند.

 

تیوولی در دو تست برگزار شده موفق به کسب سه ستاره برای نسخه استاندارد و چهار ستاره برای نسخه مجهز به آپشن های ایمنی شده است.

در تست های انجام شده، تیوولی ضربات ناشی از تصادف را به خوبی جذب کرده و تغییر شکلی در ساختار کابین آن دیده نمی شود. در برخورد قسمتی از جلوی خودرو با مانع نرم (Frontal Offset Deformable Barrier) که با سرعت 64 کیلومتر در ساعت انجام می گیرد، حفاظت از همه سرنشینان راضی کننده بوده و نقصی جدی در این بخش مشاهده نمی شود.

در برخورد کامل از جلو با مانع سخت (Frontal Full Width) که با سرعت 50 کیلومتر در ساعت انجام می پذیرد، محافظت از راننده به جز در بخش قفسه سینه بسیار خوب است؛ البته میزان حفاظت ار سینه راننده کافی ارزیابی شده است.

در این تست آدمک موجود بر روی صندلی عقب بیش از حد به سمت جلو حرکت کرده و از ناحیه سر دچار آسیب شده که البته سنگ یانگ قول داده بر روی این مساله تحقیق کند.

حفاظت ضعیف از سرنشین عقب باعت شده تیوولی امتیاز زیادی را در تست تصادف از جلو با مانع سخت از دست بدهد.

ssangyong-tivoli-crash-test-7

در برخورد از کنار با مانع متحرکی که 50 کیلومتر در ساعت سرعت دارد، تیوولی به بهترین شکل ممکن از قسمت های اصلی بدن محافظت کرده و بیشترین امتیاز را کسب کرده است.

ssangyong-tivoli-crash-test-6

حتی در تست برخورد از کنار با ستون محکم که خودرو را در شرایط بسیار دشواری قرار می دهد، تیوولی توانسته در مجموع به خوبی از عهده حفاظت از سرنشینان برآید.

در تست واخوردگی گردن که در واقع برخورد یک خودرو از عقب را شبیه سازی می کند، صندلی های جلویی تیوولی محافظت خوبی از گردن آدمک ها داشتند؛ اما صندلی های عقب عملکردی نزدیک به کمترین حد قابل قبول از خود نشان دادند.

ترمز اضطراری خودکار یکی از تفاوت های بین نسخه استاندارد و نسخه مجهز به آپشن های ایمنی است. عملکرد این سیستم – که در سرعت های پایین و رانندگی در شهر بیشتر کاربرد دارد – در تیوولی بی نقص بوده و توانسته بیشترین امتیاز ممکن را کسب کند.

تیوولی با وجود محافظت بسیار خوب از سرنشینان بزرگسال، در حفاظت از سرنشینان خردسال عملکرد چندان قابل قبولی ندارد. در اکثر تست ها، تیوولی در محافظت از کودکان ضعیف ظاهر شده و امتیازهای زیادی را از دست داده است.

ssangyong-tivoli-crash-test-13

در بخش حفاظت از سر عابر پیاده در برخوردهای احتمالی، کاپوت تیوولی عمدتا عملکرد خوبی داشته و به جز ناحیه ستون های کناری بقیه قسمت ها انعطاف خوبی در برابر ضربه دارند. سپر هم در تست برخورد با پا امتیاز خوب را کسب کرده است.

اما دماغه خودرو در برخورد با لگن واکنش های متفاوتی از خود نشان داده و در برخی ناحیه ها امتیاز خوب و در برخی نواحی دیگر امتیاز ضعیف را دریافت کرده است. سیستم ترمز اضطراری خودکار نیز در تشخیص عابرین و اقدام به موقع عملکرد قابل قبولی داشته است.

ssangyong-tivoli-crash-test-14

همانطور که در بالا نیز اشاره شد، سنگ یانگ تیوولی در نسخه های استاندارد و فول به ترتیب 3 و 4 ستاره ایمنی کسب کرده است. شاید در ابتدا این امتیازها چندان چشمگیر نباشند، اما با توجه به سخت گیری های یورو انکپ و مقایسه امتیازهای تیوولی با نتایج تست های اخیر این موسسه می توان گفت که شاسی بلند کوچک کره ای عملکردی قابل قبول داشته است.

برای مثال بد نیست بدانید که فیات تیپو، سوزوکی بالنو، تویوتا هایلوکس و حتی ب ام و Z4 در نسخه های استاندارد همگی موفق به کسب سه ستاره شده اند.

علاوه بر اینها مواردی که باعث شده اند تیوولی امتیاز از دست بدهد، بیشتر به نحوه طراحی صندلی ها و در نتیجه حفاظت ضعیف از خردسالان مربوط می شود که جزو ایرادات ساختاری نبوده و میتوان با بازنگری در این قسمت ها نقص های موجود را برطرف کرد؛ مساله ای که کره ای ها قول پیگیری آن را داده اند.

به هر ترتیب سنگ یانگ تیوولی در یکی از معتبرترین مراجع تست تصادف جهان تحت آزمایش قرار گرفته و وضعیت ایمنی آن با آنکه عالی نیست اما در سطح خوبی قرار دارد.

البته نسخه های تیولی که در ایران عرضه می شوند به تکنولوژی ترمز گیری خودکار مجهز نیستند و از این رو بیشتر به نسخه 3 ستاره ای شباهت دارند تا مدلی که موفق به کسب چهار ستاره ایمنی شده است.

سوال اینجاست که اگر رقبای چینی تیوولی در این امتحان شرکت کنند، چه نمره ای خواهند گرفت؟! پنج ستاره چینی معادل چند ستاره اروپایی خواهد شد؟

The post appeared first on .

3 ستاره ایمنی؛ نتیجه تست تصادف سنگ یانگ تیوولی [تماشا کنید]

شکست ناپذیر؛ نگاهی به زندگی الکس زاناردی از تصادف در اتومبیل رانی تا قهرمانی در پارالمپیک [تماشا کنید]

شکست ناپذیر؛ نگاهی به زندگی الکس زاناردی از تصادف در اتومبیل رانی تا قهرمانی در پارالمپیک [تماشا کنید]

زندگی مسیری است که از فصل های مختلف با سربالایی ها و سراشیبی های گوناگون می گذرد. این مسیر گهگاه مستقیم بوده و گهگاه پیچ های تندی را پیش روی ساکنین کره خاکی قرار می دهد.

برخی از مسافرین این مسیر بسیار مصمم بوده و با عزمی راسخ آن را ادامه می دهند. این دسته دوست دارند هر چه بیشتر از نقطه شروع فاصله گرفته و تا می توانند پیش روی کنند.

این افراد هرگز به دلیل حوادث بعضا ناگواری که ممکن است در مسیر برایشان اتفاق بیفتد، نا امید نشده و از حرکت باز نمی ایستند. الساندرو الکس زاناردی یکی از این افراد سخت کوش است.

الکس 49 ساله در 23 اکتبر 1966 در بولونیای ایتالیا متولد شد. او با ساختن یک اتومبیل کارتینگ ابتدایی با استفاده از چرخ های سطل آشغال و لوله هایی که در شغل پدرش کاربرد داشت، علاقه خود را به مسابقات اتومبیل رانی نشان داد.

همین علاقه و البته تلاش های بعدی وی سبب شد در سال 1988 او وارد رقابت های فرمول 3 ایتالیا شود.

سه سال بعد و در سال 1991 الکس به رقابت های فرمول 3000 راه پیدا کرد و پس از کسب موفقیت در این مسابقات تست هایی را برای حضور در رقابت های فرمول یک پشت سر گذاشت.

او سرانجام توانست وارد پیشرفته ترین مسابقات اتومبیل رانی برگزار شده بر روی کره زمین شود و سابقه همکاری با تیم های میناردی و لوتوس را در کارنامه خود ثبت کند؛ البته الکس هیچوقت نتوانست عملکرد درخشانی از خود نشان دهد.

به هر ترتیب با عدم ثبات لوتوس در فصل 1994 زاناردی تصمیم گرفت علاقه خود را در سایر مسابقات اتومبیل رانی نه چندان مطرح پیگیری کند.

در سال 1995 او به آمریکا رفت تا دوباره شانس خود را درمسابقات کارت (CART) امتحان کند. اگر چه در ابتدا تیم های حاضر به وی روی چندان خوشی نشان ندادند، اما پشتکار او باعث شد تا با یکی از تیم ها قرارداد بسته و در مدت کوتاهی موفقیت های خوبی را کسب کند.

همین امر باعث شد تا وی در کانون توجه قرار گرفته و نظر مثبت مسئولان تیم ویلیامز را جلب کند. الکس دوباره به رقابت های فرمول یک بازگشت، تیم های هوندا و BAR نیز خواهان امضای قرارداد با او بودند اما او در سال 1998 به ویلیامز پیوست.

زاناردی با تیم ویلیامز بسیار بهتر از قبل ظاهر شد و حتی در چند مسابقه تعیین خط بالاتر از میشائیل شوماخر افسانه ای قرار گرفت. در این مدت بدشانسی هایی هم گریبان وی را در مسابقات گرفت؛ برای مثال اتومبیل وی در میانه یک مسابقه دچار ایرادات الکترونیکی شده و به مقام هفتم دست یافت.

بدتر اینکه در روز یکی از مسابقات هنگام آماده سازی خودروی وی صندلی آن شکست و الکس مجبور شد با این وضعیت وارد مسابقه شود. در یکی دیگر از این بدشانسی ها، در دور 33 مسابقه فرمول یک اتریش ارتباط رادیویی وی با تیم خود قطع شد و اعضای تیم تصمیم گرفتند با تابلوهای دستی به او اشاره کنند که وارد پیت استاپ شود؛ اما رقابت شدیدی که الکس با یکی از راننده ها داشت باعث شد او به موقع تابلو مربوطه را نبیند و سرانجام با تمام شدن سوخت از دور مسابقه خارج شد.

اتفاقات دیگری که اکثرا از روی بدشانسی برای الکس رخ داد باعث شد راه او و ویلیامز از هم جدا شده و سرانجام الکس از این تیم کنار رفت.

زاناردی دوباره تصمیم گرفت به مسابقات کارت (CART) برگردد. در سال 2001 و در یکی از مسابقات برگزار شده در آلمان او متحمل تصادف وحشتناکی شد که نتیجه آن از دست دادن دو سوم خون بدن و آسیب شدید به هر دو پا بود.

Zanardi's crash

با اقدام به موقع تیم نجات او زنده ماند، اما بعدا پس از یک عمل جراحی 3 ساعته هر دو پای خود را از بالای زانو از دست داد؛ اتفاقی که بدون شک هیچکسی دوست ندارد آن را تجربه کند.

بعد از این اتفاق مسیر زندگی الکس کاملا عوض شد. او در مصاحبه ای در سال 2007 گفته بود که اگر قبل از مسابقه شخصی را بدون دو پا می دید ترجیح می داد بمیرد ولی آنگونه نشود.

Zanardi-Hospital

به هر ترتیب بعد از جراحی او به زندگی برگشت؛ جالب اینکه الکس حتی با راننده مسبب حادثه صحبت کرده و به او گفته که از این اتفاق اصلا ناراحت نیست. او حتی به پیست مورد نظر برگشت و بصورت نمادین 13 دور باقیمانده را طی کرد.

زاناردی با اراده استوار خود دوباره با استفاده از تجهیزات ویژه به دنیای اتومبیل رانی هم بازگشت و در سری مسابقات World Touring Car برای بی ام وی رانندگی کرده و حتی در یکی از آنها در سال 2005 به عنوان نخست دست یافت.

از آن تاریخ تاکنون الکس فرصت حضور دوباره در پشت فرمان اتومبیل های مختلف از جمله خودروی فرمول یک را نیز پیدا کرده است، اما مسلما هیچکدام به اندازه افتخاراتی که او در سایر میادین رقم زده مهم و ارزشمند نیستند.

فرمان مخصوصی که تیم ب ام و سائوبر برای استفاده زاناردی طراحی کرد و شامل پدال های اضافه برای جایگزینی پدال های گاز و ترمز است.

گفتنی است که ب ام و در طول یک دهه اخیر همواره به حمایت های فنی و مادی خود از زاناردی ادامه داده و تجهیزات ویژه ای برای تعامل این راننده با خودروهای مسابقه ای -بدون استفاده از پدال گاز و ترمز- و حتی حضور در مسابقات پارا المپیک 2016 را برای زاناردی مهندسی کرده است.

الکس زاناردی بعد از معلولیتی که برایش پیش آمد، در کنار اتومبیل رانی به ورزش ویلچررانی نیز پرداخت. او آنقدر در این زمینه پیشرفت کرد که عناوین مختلف در این رشته به سوی او سرازیر شدند.

پس از قهرمانی در رقابت های مختلف ویلچررانی، الکس در پارالمپیک 2012 لندن به یک مدال طلا و یک برنز دست پیدا کرد. 4 سال بعد و در رقابت های پارالمپیک ریو 2016 او بار دیگر خبرساز شد و با کسب مدال طلا در ویلچررانی کلاس H5 نام خود را بیش از بیش بر سر زبان ها انداخت.

نام الساندرو الکس زاناردی در ورزش اتومبیل رانی ماندگار خواهد بود.

alex-5

زاناردی معتقد است؛ حضور در این دنیای شگفت انگیز فرصتی است که فقط یک بار به همه ما تعلق گرفته است. همه باید از این فرصت زندگی به بهترین شکل استفاده کنیم؛ مهارتی که الساندرو الکس زاناردی در آن استاد است.

The post appeared first on .

شکست ناپذیر؛ نگاهی به زندگی الکس زاناردی از تصادف در اتومبیل رانی تا قهرمانی در پارالمپیک [تماشا کنید]

زندگی مسیری است که از فصل های مختلف با سربالایی ها و سراشیبی های گوناگون می گذرد. این مسیر گهگاه مستقیم بوده و گهگاه پیچ های تندی را پیش روی ساکنین کره خاکی قرار می دهد.

برخی از مسافرین این مسیر بسیار مصمم بوده و با عزمی راسخ آن را ادامه می دهند. این دسته دوست دارند هر چه بیشتر از نقطه شروع فاصله گرفته و تا می توانند پیش روی کنند.

این افراد هرگز به دلیل حوادث بعضا ناگواری که ممکن است در مسیر برایشان اتفاق بیفتد، نا امید نشده و از حرکت باز نمی ایستند. الساندرو الکس زاناردی یکی از این افراد سخت کوش است.

الکس 49 ساله در 23 اکتبر 1966 در بولونیای ایتالیا متولد شد. او با ساختن یک اتومبیل کارتینگ ابتدایی با استفاده از چرخ های سطل آشغال و لوله هایی که در شغل پدرش کاربرد داشت، علاقه خود را به مسابقات اتومبیل رانی نشان داد.

همین علاقه و البته تلاش های بعدی وی سبب شد در سال 1988 او وارد رقابت های فرمول 3 ایتالیا شود.

سه سال بعد و در سال 1991 الکس به رقابت های فرمول 3000 راه پیدا کرد و پس از کسب موفقیت در این مسابقات تست هایی را برای حضور در رقابت های فرمول یک پشت سر گذاشت.

او سرانجام توانست وارد پیشرفته ترین مسابقات اتومبیل رانی برگزار شده بر روی کره زمین شود و سابقه همکاری با تیم های میناردی و لوتوس را در کارنامه خود ثبت کند؛ البته الکس هیچوقت نتوانست عملکرد درخشانی از خود نشان دهد.

به هر ترتیب با عدم ثبات لوتوس در فصل 1994 زاناردی تصمیم گرفت علاقه خود را در سایر مسابقات اتومبیل رانی نه چندان مطرح پیگیری کند.

در سال 1995 او به آمریکا رفت تا دوباره شانس خود را درمسابقات کارت (CART) امتحان کند. اگر چه در ابتدا تیم های حاضر به وی روی چندان خوشی نشان ندادند، اما پشتکار او باعث شد تا با یکی از تیم ها قرارداد بسته و در مدت کوتاهی موفقیت های خوبی را کسب کند.

همین امر باعث شد تا وی در کانون توجه قرار گرفته و نظر مثبت مسئولان تیم ویلیامز را جلب کند. الکس دوباره به رقابت های فرمول یک بازگشت، تیم های هوندا و BAR نیز خواهان امضای قرارداد با او بودند اما او در سال 1998 به ویلیامز پیوست.

زاناردی با تیم ویلیامز بسیار بهتر از قبل ظاهر شد و حتی در چند مسابقه تعیین خط بالاتر از میشائیل شوماخر افسانه ای قرار گرفت. در این مدت بدشانسی هایی هم گریبان وی را در مسابقات گرفت؛ برای مثال اتومبیل وی در میانه یک مسابقه دچار ایرادات الکترونیکی شده و به مقام هفتم دست یافت.

بدتر اینکه در روز یکی از مسابقات هنگام آماده سازی خودروی وی صندلی آن شکست و الکس مجبور شد با این وضعیت وارد مسابقه شود. در یکی دیگر از این بدشانسی ها، در دور 33 مسابقه فرمول یک اتریش ارتباط رادیویی وی با تیم خود قطع شد و اعضای تیم تصمیم گرفتند با تابلوهای دستی به او اشاره کنند که وارد پیت استاپ شود؛ اما رقابت شدیدی که الکس با یکی از راننده ها داشت باعث شد او به موقع تابلو مربوطه را نبیند و سرانجام با تمام شدن سوخت از دور مسابقه خارج شد.

اتفاقات دیگری که اکثرا از روی بدشانسی برای الکس رخ داد باعث شد راه او و ویلیامز از هم جدا شده و سرانجام الکس از این تیم کنار رفت.

زاناردی دوباره تصمیم گرفت به مسابقات کارت (CART) برگردد. در سال 2001 و در یکی از مسابقات برگزار شده در آلمان او متحمل تصادف وحشتناکی شد که نتیجه آن از دست دادن دو سوم خون بدن و آسیب شدید به هر دو پا بود.

(image)

با اقدام به موقع تیم نجات او زنده ماند، اما بعدا پس از یک عمل جراحی 3 ساعته هر دو پای خود را از بالای زانو از دست داد؛ اتفاقی که بدون شک هیچکسی دوست ندارد آن را تجربه کند.

بعد از این اتفاق مسیر زندگی الکس کاملا عوض شد. او در مصاحبه ای در سال 2007 گفته بود که اگر قبل از مسابقه شخصی را بدون دو پا می دید ترجیح می داد بمیرد ولی آنگونه نشود.

(image)

به هر ترتیب بعد از جراحی او به زندگی برگشت؛ جالب اینکه الکس حتی با راننده مسبب حادثه صحبت کرده و به او گفته که از این اتفاق اصلا ناراحت نیست. او حتی به پیست مورد نظر برگشت و بصورت نمادین 13 دور باقیمانده را طی کرد.

زاناردی با اراده استوار خود دوباره با استفاده از تجهیزات ویژه به دنیای اتومبیل رانی هم بازگشت و در سری مسابقات World Touring Car برای بی ام وی رانندگی کرده و حتی در یکی از آنها در سال 2005 به عنوان نخست دست یافت.

از آن تاریخ تاکنون الکس فرصت حضور دوباره در پشت فرمان اتومبیل های مختلف از جمله خودروی فرمول یک را نیز پیدا کرده است، اما مسلما هیچکدام به اندازه افتخاراتی که او در سایر میادین رقم زده مهم و ارزشمند نیستند.

فرمان مخصوصی که تیم ب ام و سائوبر برای استفاده زاناردی طراحی کرد و شامل پدال های اضافه برای جایگزینی پدال های گاز و ترمز است.

گفتنی است که ب ام و در طول یک دهه اخیر همواره به حمایت های فنی و مادی خود از زاناردی ادامه داده و تجهیزات ویژه ای برای تعامل این راننده با خودروهای مسابقه ای -بدون استفاده از پدال گاز و ترمز- و حتی حضور در مسابقات پارا المپیک 2016 را برای زاناردی مهندسی کرده است.

الکس زاناردی بعد از معلولیتی که برایش پیش آمد، در کنار اتومبیل رانی به ورزش ویلچررانی نیز پرداخت. او آنقدر در این زمینه پیشرفت کرد که عناوین مختلف در این رشته به سوی او سرازیر شدند.

پس از قهرمانی در رقابت های مختلف ویلچررانی، الکس در پارالمپیک 2012 لندن به یک مدال طلا و یک برنز دست پیدا کرد. 4 سال بعد و در رقابت های پارالمپیک ریو 2016 او بار دیگر خبرساز شد و با کسب مدال طلا در ویلچررانی کلاس H5 نام خود را بیش از بیش بر سر زبان ها انداخت.

نام الساندرو الکس زاناردی در ورزش اتومبیل رانی ماندگار خواهد بود.

(image)

زاناردی معتقد است؛ حضور در این دنیای شگفت انگیز فرصتی است که فقط یک بار به همه ما تعلق گرفته است. همه باید از این فرصت زندگی به بهترین شکل استفاده کنیم؛ مهارتی که الساندرو الکس زاناردی در آن استاد است.

The post appeared first on .

شکست ناپذیر؛ نگاهی به زندگی الکس زاناردی از تصادف در اتومبیل رانی تا قهرمانی در پارالمپیک [تماشا کنید]