مروری بر تلاش های هادی پرتوی، کارآفرین ایرانی، برای آموزش کامپیوتر به دانش آموزان آمریکایی
اگر خبرهای حوزه تکنولوژی را دنبال می کنید حتما تابحال بارها و بارها نام را شنیده اید. سیلیکون ولی در اصل به بخش جنوبی خلیج سانفرانسیسکو در شمال ایالت کالیفرنیای آمریکا گفته می شود.
منظور از عبارت «ولی» یا دره در این نام، دره سانتاکلارا در سانتاکلارا کانتی است که شهر سن خوزه و شهرها و شهرک های اقماری آن را شامل می شود و خود عبارت سیلیکون نیز در اصل به شمار زیاد مخترعان و تولیدکنندگان چیپ های سیلیکونی اشاره دارد که در این منطقه سکونت دارند.
سیلیکون ولی را می توان خاستگاه شرکت های مطرح عرصه تکنولوژی دنیا و مدینه فاضله علاقمندان به علم کامپیوتر دانست که از گوشه گوشه دنیا در آن گرد آمده اند تا به رویاهای خود رنگ واقعیت بدهند.
یکی از این افراد (کارآفرین ایرانی الاصل) است که با تاسیس شرکت Tellme Networks پول هنگفتی را به دست آورد و در ادامه شرکت خود را در سال 2007 میلادی با عقد قراردادی به ارزش 800 میلیون دلار به مایکروسافت فروخت.
پرتوی همچنین سرمایه گذاری های هوشمندانه ای در دراپ باکس، فیسبوک و Airbnb انجام داد که ثروت او را به میزان قابل توجهی افزایش دادند.
برادران پرتوی
ظرف چهار سال اخیر او تمام تلاش خود را انجام داد تا به واسطه پروژه دیگری به نام (یک شرکت غیرانتفاعی که در زمینه آموزش علوم رایانه فعالیت دارد) فرصت های تازه ای را در اختیار نسل جدید قرار دهد.
تلاش های آقای پرتوی برای پیشبرد اهداف شرکت Code.org همزمان شده با دورانی که فعالیت های تولیدی در آمریکا به کمتری میزان خود رسیده و مشاغل مربوط به علم کامپیوتر با کمبود شدید نیروی انسانی روبروست.
هادی پرتوی در این باره می گوید: من شخصا باور دارم که مشاغل تولیدی دیگر احیا نخواهند شد و روز به روز به سمت خودکار شدن پیش می روند. لذا بهتر است بخش هایی که بیشترین میزان رشد را دارند، یعنی همان رشته کامپیوتر را در کانون توجه مان قرار دهیم.
در واقع منظور آقای پرتوی این است که همخوانی میان مشاغل و مهارت ها به قدری اندک است که مشاغل کنونی در این رشته به طور بالقوه می توانند 50 میلیارد دلار درآمدزایی داشته باشند.
وی در ادامه گفت: شرکت ها سعی می کنند افرادی را به استخدام خود در بیاورند که پیشتر در زمینه کامپیوتر کار کرده باشند اما نمی توانند.
تنها در دیترویت، فرصت های شغلی موجود برای مهندسان نرم افزار بیشتر از مشاغل تولیدی است و در کنار این موضوع حقوق این مهندسان هم دو برابر است.
ماه گذشته، پرتوی 44 ساله به همراه برادر دوقلوی خود علی، شرکتی به نام Code.org را با یک وبسایت ابتدایی راه اندازی کردند. وبسایت حاوی یک ویدیوی کوتاه با این شعار بود: هرکدام از دانش آموزان مدرسه ای حق دارند که علم کامپیوتر را فرا بگیرند.
اما اندکی بعد، اوضاع به کلی تغییر کرد؛ ظرف تنها یک هفته، حدود یک میلیون نفر که تقریبا 20 هزار نفرشان را دانش آموختگان دانشگاه تشکیل می دادند، با این ایده همراه شدند.
پرتوی که بعد از مرگ جابز تصمیم گرفته بود قدم بزرگی را برای آموزش نوجوانان بردارد، ادامه می دهد:
Code.org در ابتدا بیشتر جنبه سرگرمی داشت و پروژه ای مقطعی بود صرفا برای رساندن این پیام که علم کامپیوتر در حال تغییر دادن همه چیز در این دنیاست اما مدارس آمریکا هنوز هم که هنوز است آن را به بچه ها درس نمی دهند و دانش آموزان نیز مطالعه ای در این باره ندارند.
در هر حال، ایده پرتوی مورد توجه قرار گرفت و تا الان در حدود 1.8 میلیون نفر با امضای طوماری با آن همراه شده اند. پرتوی هم در ادامه بازنگری هایی را در ماموریت گروه خود انجام داد؛ در ابتدا بنا بود Code.org همه معلمان را ترغیب نماید که با کمک کتابخانه طرح تدریس Code.org یک ساعت به دانش آموزان کامپیوتر درس بدهند و فرقی نداشت که رشته تحصیلی آن دبیر چه باشد.
البته قرار نیست که در جریان این آموزش ها، دانش آموزان کدنویسی یاد بگیرند و در مقابل مباحثی نظیر تاریخچه علم کامیپوتر به آنها تدریس می شود.
علی پرتوی هم-بنیانگذار Code.org
پرتوی در ادامه می گوید: تنها یک ساعت زمان می برد تا تشخیص دهید که این درس جالب تر از چیزی است که تصور می کردید و عملکردتان در آن آنقدرها هم بد نیست. یادگیری این مطالب برای دانش آموزان، خصوصا دختران به شدت سودمند است.
از آن زمان تاکنون پرتوی با کمک تیم همراهش ماموریت Code.org را بیشتر از پیش بسط داد تا ورای طرفداری از یک ایده خوب را بر عهده بگیرد و در مقابل با کمک سازمان، نظام آموزشی آمریکا را در سطح مدرسه، منطقه آموزشی و ایالت متحول نماید.
به گفته آقای پرتوی تا الان تلاش های زیادی برای تغییر محتوای درسی مدارس آمریکا انجام شده است. او همچنین خاطر نشان کرد که در قرن حاضر، ارزش علم کامپیوتر حتی از زیست شناسی و شیمی نیز بیشتر است.
اما Code.org برای آنکه به معلمان کمک کند تا علم رایانه را در اختیار دانش آموزانشان قرار دهند نوعی محیط آموزشی اختصاصی را برای محصلان مقاطع ابتدایی و راهنمایی فراهم نموده است. حالا این سازمان، بزرگ ترین ارائه دهنده طرح درس در رشته کامپیوتر است.
Code.org از زمان راه اندازی (چهار سال پیش) تا امروز توانسته از هر 10 دانش آموز در سطح جهان، یک نفر را تحت پوشش فعالیت های خود قرار دهد که البته این رقم در آمریکا، یک از 5 است.
در آمریکا، 31 ایالت و بیش از 120 شهر و منطقه آموزشی از آغاز تلاش های خود برای توسعه علم کامپیوتر در مدارس راهنمایی و ابتدایی خبر داده اند و در حدود دو هزار کلاس نیز درسی تحت عنوان اصول علم کامپیوتر برای آماده سازی دانش آموزان به منظور ورودشان به کالج تدریس می شود.
طبق گفته پرتوی، هدف از این کار آن است که تمامی مدارس درس کامپیوتر را به دانش آموزان تدریس کنند و همزمان گروه هایی که به لحاظ تاریخی کمتر در این زمینه فعالیت داشته اند (زنان، آمریکایی های آفریقایی تبار و اتباع آمریکای لاتین) بتوانند به محتوای آموزشی در این رابطه دست پیدا کنند.
هادی پرتوی تنوع بخشیدن به محصلان رشته علوم کامپیوتر را هسته اصلی ماموریت Code.org دانست و اظهار داشت که این تنوع هم می تواند نژادی باشد و هم اقتصادی و هم جنسیتی.
او ادامه می دهد: ما برای رسیدن به این هدف تمرکز خود را روی دانش آموزان مقطع ابتدایی و راهنمایی قرار داده ایم و در نتیجه برای مشاهده نتایج این طرح در عرصه کسب و کار هنوز اندکی زود است.
طبق گفته وی، هم اکنون 45 درصد از محصلان علوم کامپیوتر در مدارس آمریکا دختر و 48 درصدشان پسر هستند. وی همچنین گفت: احتمال آنکه محصلان خانم دریافت کننده این دروس در کالچ نیز آن را ادامه دهند، ده برابر مردان است و از آن طرف احتمال حضور دانش آموزان سیاه پوست و لاتین تبار در رشته های کامپیوتر کالچ نیز هفت برابر بیشتر از سایرین است.
گفتنی است در ابتدا بودجه Code.org توسط دوقلوهای پرتوی تامین می شد که تاکنون حدود 2 میلیون دلار را صرف این پروژه کرده اند. حالا اما این گروه بالغ بر 50 کارمند دارد و بودجه سال 2016 آن نیز برابر با 19.3 میلیون دلار عنوان گردیده.
از جمله بزرگ ترین نام های مشارکت کننده در پروژه Code.org می توان به بزرگانی نظیر مایکروسافت، فیسبوک، گوگل، موسسه خیریه خانوادگی بالمر و شبکه امیدیار اشاره کرد که البته برخی میلیاردرهای عرصه تکنولوژی نظیر بیل گیتس، مارک زاکربرگ و جف بزوس را نیز شامل می گردد.
پرتوی می گوید: Code.org زندگی شبانه روزی و تمام رویای من است و آنطور که خودش می گوید هفته ای 60 ساعت از وقت خود را بدون دریافت حقوق در این موسسه غیرانتفاعی صرف می کند.
در پایان باید اشاره کنیم که آقای پرتوی مذاکراتی را هم برای تخصیص بودجه سالانه به فعالیت های سازمان تحت مدیریتش با دولت ترامپ انجام داده که البته تا الان نتیجه ای دریافت نکرده است.
The post appeared first on .
آخرین دیدگاه‌ها