Tagچرا کنند؟

چرا سازنده های موبایل «رابط کاربری» را از نو اختراع می کنند؟

چرا سازنده های موبایل «رابط کاربری» را از نو اختراع می کنند؟

اگرچه همه ما از یک اندروید واحد و مشابه استفاده می کنیم، اما هر تولیدکننده تلفن همراهی در سراسر جهان که از اندروید به عنوان سیستم عامل خود استفاده می کند، یک پوسته و لایه روی اندروید می کشد و به عنوان رابط کاربری مخصوص به شرکت خودش ارائه می دهد.

گزینه ها متنوع هستند و هر کسی می تواند بر مبنای سلیقه خود یکی را انتخاب کند؛ البته در اغلب موارد. با این حال، توسعه دهنده ها برای مدتی طولانی نمی توانند به یک طراحی خاص رضایت دهند و همان را بهتر کنند. برای مثال، ال جی جی 6 و گلکسی اس 8 می خواهند دوباره چرخ را اختراع کنند و از پایه یک رابط کاربری دیگر بسازند.

حتی گوگل هم برای اندروید O می خواهند یک منو تنظیمات جدید بسازد. اگر شما طی تمام این سال ها با منوی تنظیمات اندروید اخت شده باشید، حالا باید خودتان را آماده کنید تا همه چیز تغییر کند.

ال جی

هم تاچ ویز یا Samsung Experience و هم UX ال جی طی سال های گذشته، تغییرات عمده ای در رابط کاربری خود تجربه کرده اند که با هر مدل جدید از موبایل ها، این تغییرات همراه بوده.

پس از معرفی قابلیت پنجره دوگانه G4 و اپلیکیشن LG SmartWorld، در موبایل G5 شاهد تغییر رنگ نوتیفیکیشن ها و دکمه های تنظیمات بودیم؛ به طور کل منوی تنظیمات دستخوش تغییر شد.

G6 اما باز هم به این تغییرات ادامه می دهد. آیکون ها و لانچر دستگاه، همه آن ها تغییر می کنند و افزوده شدن Google Assistant تجربه استفاده از دکمه هوم را تغییر خواهد داد.

سامسونگ

همتای کره ای ال جی هم این تغییرات را اخیرا تجربه کرده. در گلکسی اس 7 شاهد معرفی یک دکمه سفید رنگ برای دسترسی سریع به منو، منو نوتیفیکیشن ها، انیمیشن های جدید و یک تغییر کلی در بخش منوی تنظیمات بودیم که بسیاری از گزینه ها را در بخش Advanced Features قرار می دهد.

رابط کاربری سامسونگ همچنین قابلیت آوردن چندین اپلیکیشن روی صفحه هوم را هم اضافه کرد. تکنولوژی همیشه روشن به نمایشگر افزوده شد و یک سری ابزارها و گیم لانچر مخصوص نیز به گلکسی اس 7 آمد.

تازه به آن قابلیت هایی که روی نسخه اج در دسترس هستند اشاره نمی کنیم که از حوصله خارج است. و بعد از گلکسی اس 7، گلکسی نوت 7 آمد و دوباره همه چیز را تغییر داد (خب البته تا قبل از اینکه کاملا از بازار جمع شود).

طرح بندی دکمه هوم گلکسی اس 8 باز هم به طور کل عوض شده، آیکون ها تغییر کرده اند و بخش تنظیمات باز هم تغییراتی داشته. اوه، لانچر را هم فراموش نکنیم که حالا با اضافه شده بیکسبی، صفحه هاب مخصوصی در قسمت چپ خود دارد.

خب پرسش اینجا است که چرا تولیدکننده های تلفن های همراه تا این حد به تغییر علاقه دارند، تغییراتی که حتی در کمتر از یک سال رخ می دهند و لزومی به آن ها اصلا دیده نمی شود وقتی مشکلات بزرگ تری مثل عمر باتری اندک وجود دارد.

کجای کار هستیم؟

دلیل اصلی این اتفاق احتمالا این است که اندرویدی ها هنوز نتوانسته اند یک طراحی عالی برای رابط کاربری سیستم عاملشان پیاده کنند و مدام در حال تغییرش هستند تا به مشتریان یک تجربه بهتر ارائه دهند و در عین حال، از رقابت جا نمانند. ال جی از همه بیشتر برای رابط کاربری اش زیر آتش نقد و کنایه بوده و حتی حذف اپ دراور در G5 هم کمکی به بهبود ماجرا نکرده است.

برای ال جی، جی 6 فرصتی است برای باز پس گیری بازار، خصوصا پس از آزمایش ناموفقی که با جی 5 انجام داد. به همین منظور، تغییرات بیشتر و بیشتری اعمال کرده تا از رقبایی که آن ها هم مرتب در حال تغییر رابط کاربری هستند عقب نماند.

همه این سردرگمی ها یک سوال بزرگ را پیش می کشد: چرا از همان اندروید خالص و پایه استفاده نکنیم؟

رابط کاربری اندروید یکی از محبوب ترین ها میان تمام مشتاقان سیستم عامل اندروید است و تعادل معرکه ای میان قابلیت ها و عملکرد سریع ارائه می دهد. تازه این را هم تصور کنید که رابط کاربری اندروید چند سالی است دست نخورده باقی مانده. احتمالا ال جی و دیگر شرکت ها فکر می کنند یا باور دارند که آن ها می توانند خیلی بهتر از گوگل در این زمینه عمل کنند.

همیشه این انگیزه برای افزودن قابلیت های جدید و بیرون کشیدن توانایی های بیشتر از یک تلفن همراه وجود داشته، مثل نمایشگر 18:9 ال جی برای جی 6 که گزینه های بیشتری را به هسته سیستم عامل و رابط کاربری اضافه می کند.

البته، این مسئله ریسک اضافه شدن قابلیت های بی شماری که هیچ گاه توسط کاربر عادی مورد استفاده قرار نمی گیرند را هم اضافه می کند. با این حال، جی 6 عملکرد و عمر باتری مناسبی دارد، بنابراین این تغییرات لزوما بد نبوده اند.

بد بیاری

برای سامسونگ، دلیل این تغییرات احتمالا دوری جستن از رسوایی های تابستان سال گذشته است. آن ها می خواهند هیچ اثری از گلکسی نوت 7 باقی نماند. به همین خاطر، خانواده گلکسی اس 8 هم این همه تغییر و پیشرفت را به خود دید و تا به اینجای کار فوق العاده عمل کرده.

گلکسی اس 8 هیچ ارتباطی با گذشته ندارد و تغییرات رابط کاربری نیز این عدم وجود ارتباط را اثبات می کند.

فراتر از نوت 7، سامسونگ در گلکسی اس 8 دکمه فیزیکی هوم را هم حذف کرده که این موضوع نیز خود باعث می شود رابط کاربری دستخوش تغییرات گسترده تر شود.

سامسونگ از همه کمپانی های دیگر، بیش از پیش با پیروی از گوگل مخالفت کرده و سیستم عامل را با طعم و رنگی مخصوص به خودش طراحی و ارائه کرده است. کافی است به یکی از دستگاه های سامسونگ و رابط کاربری اش نگاه کنید تا بلافاصله متوجه شوید این دستگاه را سامسونگ تولید کرده و چقدر با طراحی گوگل تفاوت دارد؛ هیچ شرکت دیگری این طور نیست.

تغییر همیشه خوب بوده و همیشه هم از آن استقبال می شود. کسی نمی گوید تغییرات بد و ناپسند هستند اما در زمینه رابط کاربری، آنچه که هر روز با آن سر و کار داریم، شاید این حجم از تغییرات دلپسند نباشد. با وجود همه این تغییرات و عدم وجود یک زبان واحد، تغییر کمپانی، بسیار سخت تر از خرید یک موبایل جدید از همان شرکتی است که همین الان از آن استفاده می کنید.

به نظر شما، این تغییرات مثبت هستند و آیا تغییر می تواند برای رابط کاربری مفید باشد یا خیر؟

The post appeared first on .

چرا سازنده های موبایل «رابط کاربری» را از نو اختراع می کنند؟

چرا سامسونگ و اپل در نهایت کلید هوم را از پرچمداران خود حذف می کنند؟

چرا سامسونگ و اپل در نهایت کلید هوم را از پرچمداران خود حذف می کنند؟

در سال ۲۰۱۶ پرچمداران اندکی از کلید فیزیکی هوم استفاده کردند. محصولاتی که از سوی برندهایی نظیر گوگل، سونی و ال جی عرضه شدند فاقد این کلید مکانیکی و سخت افزاری بودند. این در حالیست که سامسونگ از زمانی که به تولید تلفن های هوشمند اندرویدی روی آورده، به کلید هوم وفادار باقی مانده است.

با این حال شایعات مرتبط به پرچمدار بعدی شرکت کره ای، حکایت از آن دارند که سامسونگ هم می خواهد کلید خانه را از گلکسی S8 حذف کند. در ادامه به دلایل این کار خواهیم پرداخت، اما حذف یک کلید فیزیکی که سال هاست در محصولات بزرگترین سازنده دنیای اندروید قرار داشته، چه تاثیراتی را با خود به همراه خواهد داشت؟ برای پاسخ به این پرسش، بیایید ابتدا نگاهی داشته باشیم به مبدا این کلید مکانیکی.

فراگیری نمایشگرهای لمسی

آیفون اولین دستگاه مجهز به نمایشگری با تکنولوژی لمس چندگانه نبود اما تاثیر بسیار زیادی بر محبوبیت و فراگیر شدن این نوع فناوری داشت. کاربر می توانست به راحتی شماره و کاراکترهای مورد نظرش را روی نمایشگر لمس کند و دیگر نیازی به فشردن کلیدهایی فیزیکی نبود.

با حذف کلیدهای فیزیکی، سازندگان توانایی جاسازی نمایشگری بزرگتر را در بدنه موبایل پیدا می کردند، بدون اینکه نیاز به افزایش اندازه کلی دستگاه به وجود می آمد. از سوی دیگر، کلیدهای مجازی که روی نمایشگر قرار می گرفتند، با توجه به عملکرد دستگاه متغیر بودند. برای مثال زمانی که به اپ تلفن مراجعه می کردید، به راحتی قادر بودید کلیدهایی بزرگ که هر کدام نشانگر یک شماره بودند را لمس کنید یا در زمان نگارش ایمیل، یک کیبورد مجازی کامل نمایان می شد.

aa-original-smartphones-steve-jobs-w700

اگرچه آیفون عریان از کلیدهایی بود که در سایر همتایان آن زمانش وجود داشتند اما برعکس سایر موبایل ها، از چند کلید فیزیکی دیگر بهره می برد. یک کلید Power برای باز یا قفل کردن (در کنار خاموش و روشن کردن) دستگاه، کلیدهای کنترل صدا، و البته یک کلید مدور که در میانه بخش پایینی دستگاه خودنمایی می کرد.

مهم نبود در چه اپلیکیشن و در کجای آیفون هستید؛ با فشردن کلید هوم،‌ به صفحه اصلی وارد می شدید، همان صفحه ای که اپل نامش را هوم – خانه گذاشته بود. با وجود این کلید فیزیکی و مکانیکی، عملاً نیاز نبود تا کاربر برای برگشت به محیط اصلی تلفن هوشمند خود به شکل مداوم به کلید برگشت نیاز داشته باشد.

کاربران ایده آن زمان اپل را پسندیدند و از سال ۲۰۰۷ تا کنون، خود اپل در آیفون هایش و سایر سازندگان در پلتفرم اندروید -به شکل سخت افزاری یا نرم افزاری- از این ایده استفاده کرده اند. مشکلی که در حال حاضر و در سال ۲۰۱۶ با کلید هوم پیدا شد،‌ ماهیت فیزیکی آن بود و تعدادی سازندگان تصمیم گرفتند آن را از بخش جلوی دستگاه حذف کنند.

رویکرد متفاوت شرکت ها درباره کلید هوم

در حال حاضر شرکت های مختلف نگاه های متفاوتی به مقوله کلید خانه دارند و به شکل های مختلفی از این ایده استفاده می کنند. موبایل های سامسونگ از ابتدا تا کنون مجهز به کلیدهایی کلیک پذیر با حرکت مکانیکی بوده اند که چند سالی است مجهز به حسگر تشخیص اثر انگشت نیز شده اند.

این در حالیست که کلید هوم به کار رفته در موبایل های وان پلاس حرکتی مکانیکی ندارد و صرفاً می توان آن را لمس کرد تا فعالیت خود را انجام دهد. بسیاری از سازندگان موبایل های اندرویدی مانند سونی، ال جی و گوگل ترجیح می دهند یک ردیف کلید را به شکل نرم افزاری در پایین نمایشگر جای داده و به این شکل کلید هوم را در اختیار کاربر قرار دهند.

اما چرا در سال های اخیر، برخی شرکت ها به سراغ کلیدهای نرم افزاری به جای سخت افزاری رفته اند؟ برای این سوال، سه پاسخ وجود دارد. نخست اینکه تولید انبوه سخت افزار، هزینه ای بسیار بالاتر از نرم افزار روی دست سازنده می گذارد. در نتیجه وقتی که تولید کننده موبایل می تواند همان قابلیت را به شکل نرم افزاری در اختیار کاربر قرار دهد، علاقه ای ندارد تا هزینه های تولید را افزایش داده و آن را در قالب یک کلید فیزیکی در آورد.

دلیل دوم، عدم آسیب دیدن کلیدهای نرم افزاری است. برای مثال پس از سقوط موبایل از دست شما یا استفاده چند ساله و  مداوم از کلید فیزکی، مشکلاتی برای آن پیش می آید. این مشکلات در دنیای نرم افزار وجود ندارند.

علت سوم، گشوده شدن فضای بیشتر در داخل دستگاه است؛ فضایی که می تواند برای بزرگتر شدن نمایشگر مورد استفاده قرار گیرد. گفته می شود که سامسونگ این کلید را حذف کرده و نسبت نمایشگر به بدنه را در گلکسی S8 به ۹۰ درصد می رساند. طبیعتاً بدون حذف این کلید، رسیدن به چنین درصدی ممکن نیست.

اینجا به یک سوال دیگر می رسیم. اگر حذف کلید هوم باعث کاهش هزینه تولید، کاهش خرابی احتمالی و افزایش نسبت نمایشگر به بدنه می شود، چرا تا کنون تمام تولید کنندگان موبایل آن را حذف نکرده اند؟

حسِ در خانه بودن

فکر می کنید چرا کنترلرهای کنسول ها در زمان بازی دست شما را می لرزانند؟ چرا اپلیکیشن های مرور کتاب های الکترونیکی با صدا و جلوه ورق خوردن، حس در دست داشتن یک کتاب واقعی را القا می کنند؟ یا چرا تلفن های هوشمند جدید بیشتر از هر زمان دیگری حس بازخوردهای لرزشی را در هر حالتی به دست شما منتقل می کنند؟

انسان به حس لامسه علاقه دارد. در گذشته فشردن یک کلید فیزیکی برای انجام هر فرایندی، یک الزام بود. برای نوشتن با ماشین تایپ، کلیدهای آن را می فشردیم تا اهرم مربوط به هر کاراکتر روی کاغذ بچسبد. حالا طراحان به دنبال آن هستند تا بتوانند دوباره در محصولاتی دیجیتالی، چنین حال و هوایی را زنده کنند.

برای مثال آیفون ۷ اگرچه همچنان از یک کلید فیزیکی برخوردار است، اما با این حال دیگر عملاً‌ تکان نمی خورد و تکنولوژی به کار رفته در آن، حس حرکت کردن را القا می کند. اپل این حس را به لطف نسل جدید موتور تپتیک به دست آورده، در حالی که کلید هوم در آیفون ۷ می تواند بدون ایجاد این حس هم تقریباً عملکرد کنونی و کلی اش را حفظ کند.

علت اصلی عدم حذف شدن کلید فیزیکی هوم از برخی پرچمداران، این است که به طور کلی کاربر در زمان فشردن یک کلید فیزیکی حس رضایت بیشتری نسبت به فشردن یک کلید نرم افزاری روی نمایشگر موبایلش دارد. همانطور که ورق زدن برگ های کتاب، هنوز هم لذت بیشتری از خواندن همان برگ های دیجیتالی روی یک تبلت یا موبایل دارد.

با این حال سامسونگ در گذشته تلاش کرده تا جدا از ایجاد حس رضایت در کاربر، استفاده های مفیدتری هم از کلید هوم داشته باشد. برای مثال در پرچمداران کنونی این شرکت، می توانید دو بار به سرعت کلید یاد شده را فشرده و شاهد گشوده شدن دوربین موبایل باشید.

آینده ای به همراه نمایشگرهای بدون حاشیه

راه گریزی نیست؛‌ کاربران نمایشگرهای بزرگتر در موبایل هایی کوچکتر می خواهند و سازندگان ابزارهای همراه هم به ناچار در آینده ای دور یا نزدیک ملزم به حذف کلیدهای فیزیکی از پنل جلویی موبایل های هستند.

اگرچه فیزیکِ حرکتِ‌ یک کلید سخت افزاری روی موبایل جذابیت های خودش را دارد، اما محدودیت هایی که ایجاد می کند باعث می شود تا به مرگ نهایی آن از سوی شرکت هایی بزرگ مانند اپل و سامسونگ نزدیک باشیم.

ذهن کاربران و گرایش کنونی بازار درگیر وجود نمایشگرهای بدون حاشیه شده و بعید به نظر می رسد که دو شرکت تولید کننده بزرگ تلفن همراه در پرچمداران سال آینده خود از کنار این گرایش به سادگی عبور کنند.

The post appeared first on .

چرا سامسونگ و اپل در نهایت کلید هوم را از پرچمداران خود حذف می کنند؟

چرا کاربران باز هم به شرکت های قربانی هک اطمینان می کنند؟

چرا کاربران باز هم به شرکت های قربانی هک اطمینان می کنند؟

و تایید این مساله از سوی مدیران ارشد آن، خبری است که شاید در هفته های اخیر بیشتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و سهامداران آن را نسبت به بی کفایتی خانم میر در مدیریت این کمپانی عظیم اینترنتی هوشیار کرد.

این اتفاق را می توان در تاریخ جهان بی سابقه قلمداد کرد و حقیقتا به سختی میتوان مانند آن را پیدا کرد. اما با درز این خبر بسیاری از شما احتمالا اینطور تصور کرده اید که پیامدهای ناتوانی یاهو در حفاظت از داده های کاربرانش سنگین و غیرقابل جبران خواهند بود و این غول فناوری ساکن آمریکا احتمالا در روزهای پیش رو، بسیاری از کاربرانش را از دست خواهد داد.

به بیان دیگر، هر وقت اتفاقی مانند این رخ می دهد سناریویی اینچنینی نیز به وقوع می پیوندد که منشا بدبیاری کجا بوده، اثرات آن روی شرکت قربانی چیست و در پایان نیز شرکت های امنیتی مشتریان آن را تشویق می کنند که پسوردهای خود را تغییر داده، اکانت هایشان را ریست کنند یا اقدامات امنیتی دیگری را برای پیشگیری از بروز اتفاقات مشابه اتخاذ نمایند.

این روزها سرقت اطلاعات به بخشی از دورنمای دیجیتالی مدرن زندگی بشر بدل شده

شرکتی هم که هدف هکرها قرار گرفته معمولا در واکنش به چنین اتفاقی با افراد تحت تاثیر تماس می گیرد و آنها را در جریان ماجرا قرار می دهد. البته سرقت اطلاعات یا بهتر بگوییم مواردی نظیر این به بخشی از دورنمای دیجیتالی مدرن بدل شده اند و مطالعات زیادی هم برای تخمین هزینه ها و دلایل بروز این رویدها و البته اثرات مالی آن روی شرکت های قربانی صورت گرفته، با این حال کمتر در مورد واکنش مشتریان این شرکت ها به رویدادهایی از این دست تحقیق شده و تا به الان نمی دانستیم که ده ها میلیون دارنده اکانت های هک شده که اطلاعات مهم شان از جمله داده های مالی به سرقت رفته چه واکنشی را به شرکت مسئول نشان می دهند یا بعد از کسب اطلاع از موضوع دست به چه اقدام هایی خواهند زد.

محققان مرکز تحقیقاتی RAND نیز با علم به این مساله بررسی تازه ای را با هدف تشخیص واکنش های احتمالی کاربران تحت تاثیر هک های اطلاعاتی انجام دادند.

جالب است بدانید براساس نتایج این تحقیق مشتریانی که اطلاعات شان تضعیف شده همچنان به شرکت هایی که قربانی این قبیل حملات هکی قرار گرفته اند وفادار می مانند. برای نمونه 77 درصد از جامعه شرکت کنندگان در این تحقیق گزارش دادند که رضایت کامل از نحوه مدیریت رویداد توسط شرکت ارائه دهنده خدمات دارند و تنها 11 درصد از آنها عنوان کردند که دیگر از سرویس های آن استفاده نخواهند کرد.

اما نکته جالب در مورد این تحقق آن است که بالغ بر یک چهارم بزرگسالان آمریکایی (که حدود 60 میلیون نفر از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند) در اواسط سال های 2014 و 2015 هدف چنین حملاتی قرار گرفته اند و غالبا در مورد آن ابراز بی تفاوتی کرده اند.

سوال اینجاست: چرا این افراد همچنان نسبت به شرکت ارائه دهنده خدمات وفادار می مانند؟ هنوز مشخص نیست. البته روشن است که برخی از مشتریان این کمپانی ها ترجیح می دهند دیگر از خدمات آنها استفاده نکنند اما از سویی هم احتمال می رود بنابر دلایلی نظیر نیاز داشتن به سرویس های انحصاری ارائه شده توسط آن همچنان به استفاده از خدماتش ادامه دهند.

در مورد یاهو باید بگوییم که واکنش نسبتا سریعی به این اتفاق داشت و ظرف تنها چند ساعت از رسانه ای شدنش هشدارهای لازم را برای کاربرانش ارسال نمود.

اما همین اتفاق باعث شد که شرکت های تحقیقاتی نظیر Rand به کنکاش در مورد علل وفاداری کاربران به شرکت های قربانی بپردازند. طبق نتایج به دست آمده از پژوهش این موسسه، در 44 درصد از موارد، قربانیان از طرق دیگری غیر از شرکت مورد نظر نسبت به بروز این اتفاقات آگاهی می یابند.

در 44 درصد موارد، کاربران از طرق دیگری غیر از شرکت ارائه دهنده خدمات از بروز حمله هکی اطلاع می یابند.

البته روشن است که ارسال اعلان برای کاربران می تواند زیان های احتمالی برای آنها را به میزان چشم گیری پایین بیاورد اما اگر این اتفاق زودتر از زمان لزوم رخ دهد ممکن است کارایی و نتیجه بخشی اش را از دست بدهد. علت هم این است که شرکت هدف حمله احتمالا اطلاعات اندکی در مورد علت بروز اتفاق یا مقیاس دیتای به سرقت رفته در اختیار دارد و در نتیجه اگر زودتر از زمان مناسب اقدام به مطلع ساختن کاربرانش نماید ممکن است بررسی های نهادهای مجری قانون را با اختلال روبرو کند.

حالا توصیه کارشناسان حوزه امنیت به کاربران یاهو این است که در کوتاه ترین زمان ممکن پسوردها و سوالات امنیتی اکانت خود را تغییر دهند و هرجا که ممکن بود از ابزارهای مدیریت کننده گذرواژه و سیستم احراز هویت چند عاملی برای پیشگیری از بهره برداری های دیگر عاملان هک استفاده نمایند.

اما اگر می خواهید بدانید که آیا مردم واقعا این کارها را انجام می دهند یا خیر باید بگوییم که تنها 51 درصد از شرکت کنندگان در این نظر سنجی بعد از اطلاع از ماجرا پسوردهایشان را تغییر داده اند و روشن است اگر شرکت های آسیب پذیر پروتکل های ویژه ای را برای تغییر گذرواژه در این سناریوها تعریف کنند شمار بیشتری از کاربران دست به این قبیل اقدامات امنیتی خواهند زد.

البته شرکت هایی که هدف این قبیل فعالیت ها قرار می گیرند می توانند گام های دیگری را برای جلب رضایت مشتریان خود بردارند و برای نمونه با ارسال به موقع نوتیفیکیشن در صورت بروز این اتفاقات، اندکی از آلام کاربران خود بکاهند.

The post appeared first on .

چرا کاربران باز هم به شرکت های قربانی هک اطمینان می کنند؟

و تایید این مساله از سوی مدیران ارشد آن، خبری است که شاید در هفته های اخیر بیشتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و سهامداران آن را نسبت به بی کفایتی خانم میر در مدیریت این کمپانی عظیم اینترنتی هوشیار کرد.

این اتفاق را می توان در تاریخ جهان بی سابقه قلمداد کرد و حقیقتا به سختی میتوان مانند آن را پیدا کرد. اما با درز این خبر بسیاری از شما احتمالا اینطور تصور کرده اید که پیامدهای ناتوانی یاهو در حفاظت از داده های کاربرانش سنگین و غیرقابل جبران خواهند بود و این غول فناوری ساکن آمریکا احتمالا در روزهای پیش رو، بسیاری از کاربرانش را از دست خواهد داد.

به بیان دیگر، هر وقت اتفاقی مانند این رخ می دهد سناریویی اینچنینی نیز به وقوع می پیوندد که منشا بدبیاری کجا بوده، اثرات آن روی شرکت قربانی چیست و در پایان نیز شرکت های امنیتی مشتریان آن را تشویق می کنند که پسوردهای خود را تغییر داده، اکانت هایشان را ریست کنند یا اقدامات امنیتی دیگری را برای پیشگیری از بروز اتفاقات مشابه اتخاذ نمایند.

این روزها سرقت اطلاعات به بخشی از دورنمای دیجیتالی مدرن زندگی بشر بدل شده

شرکتی هم که هدف هکرها قرار گرفته معمولا در واکنش به چنین اتفاقی با افراد تحت تاثیر تماس می گیرد و آنها را در جریان ماجرا قرار می دهد. البته سرقت اطلاعات یا بهتر بگوییم مواردی نظیر این به بخشی از دورنمای دیجیتالی مدرن بدل شده اند و مطالعات زیادی هم برای تخمین هزینه ها و دلایل بروز این رویدها و البته اثرات مالی آن روی شرکت های قربانی صورت گرفته، با این حال کمتر در مورد واکنش مشتریان این شرکت ها به رویدادهایی از این دست تحقیق شده و تا به الان نمی دانستیم که ده ها میلیون دارنده اکانت های هک شده که اطلاعات مهم شان از جمله داده های مالی به سرقت رفته چه واکنشی را به شرکت مسئول نشان می دهند یا بعد از کسب اطلاع از موضوع دست به چه اقدام هایی خواهند زد.

محققان مرکز تحقیقاتی RAND نیز با علم به این مساله بررسی تازه ای را با هدف تشخیص واکنش های احتمالی کاربران تحت تاثیر هک های اطلاعاتی انجام دادند.

جالب است بدانید براساس نتایج این تحقیق مشتریانی که اطلاعات شان تضعیف شده همچنان به شرکت هایی که قربانی این قبیل حملات هکی قرار گرفته اند وفادار می مانند. برای نمونه 77 درصد از جامعه شرکت کنندگان در این تحقیق گزارش دادند که رضایت کامل از نحوه مدیریت رویداد توسط شرکت ارائه دهنده خدمات دارند و تنها 11 درصد از آنها عنوان کردند که دیگر از سرویس های آن استفاده نخواهند کرد.

اما نکته جالب در مورد این تحقق آن است که بالغ بر یک چهارم بزرگسالان آمریکایی (که حدود 60 میلیون نفر از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند) در اواسط سال های 2014 و 2015 هدف چنین حملاتی قرار گرفته اند و غالبا در مورد آن ابراز بی تفاوتی کرده اند.

سوال اینجاست: چرا این افراد همچنان نسبت به شرکت ارائه دهنده خدمات وفادار می مانند؟ هنوز مشخص نیست. البته روشن است که برخی از مشتریان این کمپانی ها ترجیح می دهند دیگر از خدمات آنها استفاده نکنند اما از سویی هم احتمال می رود بنابر دلایلی نظیر نیاز داشتن به سرویس های انحصاری ارائه شده توسط آن همچنان به استفاده از خدماتش ادامه دهند.

در مورد یاهو باید بگوییم که واکنش نسبتا سریعی به این اتفاق داشت و ظرف تنها چند ساعت از رسانه ای شدنش هشدارهای لازم را برای کاربرانش ارسال نمود.

اما همین اتفاق باعث شد که شرکت های تحقیقاتی نظیر Rand به کنکاش در مورد علل وفاداری کاربران به شرکت های قربانی بپردازند. طبق نتایج به دست آمده از پژوهش این موسسه، در 44 درصد از موارد، قربانیان از طرق دیگری غیر از شرکت مورد نظر نسبت به بروز این اتفاقات آگاهی می یابند.

در 44 درصد موارد، کاربران از طرق دیگری غیر از شرکت ارائه دهنده خدمات از بروز حمله هکی اطلاع می یابند.

البته روشن است که ارسال اعلان برای کاربران می تواند زیان های احتمالی برای آنها را به میزان چشم گیری پایین بیاورد اما اگر این اتفاق زودتر از زمان لزوم رخ دهد ممکن است کارایی و نتیجه بخشی اش را از دست بدهد. علت هم این است که شرکت هدف حمله احتمالا اطلاعات اندکی در مورد علت بروز اتفاق یا مقیاس دیتای به سرقت رفته در اختیار دارد و در نتیجه اگر زودتر از زمان مناسب اقدام به مطلع ساختن کاربرانش نماید ممکن است بررسی های نهادهای مجری قانون را با اختلال روبرو کند.

حالا توصیه کارشناسان حوزه امنیت به کاربران یاهو این است که در کوتاه ترین زمان ممکن پسوردها و سوالات امنیتی اکانت خود را تغییر دهند و هرجا که ممکن بود از ابزارهای مدیریت کننده گذرواژه و سیستم احراز هویت چند عاملی برای پیشگیری از بهره برداری های دیگر عاملان هک استفاده نمایند.

اما اگر می خواهید بدانید که آیا مردم واقعا این کارها را انجام می دهند یا خیر باید بگوییم که تنها 51 درصد از شرکت کنندگان در این نظر سنجی بعد از اطلاع از ماجرا پسوردهایشان را تغییر داده اند و روشن است اگر شرکت های آسیب پذیر پروتکل های ویژه ای را برای تغییر گذرواژه در این سناریوها تعریف کنند شمار بیشتری از کاربران دست به این قبیل اقدامات امنیتی خواهند زد.

البته شرکت هایی که هدف این قبیل فعالیت ها قرار می گیرند می توانند گام های دیگری را برای جلب رضایت مشتریان خود بردارند و برای نمونه با ارسال به موقع نوتیفیکیشن در صورت بروز این اتفاقات، اندکی از آلام کاربران خود بکاهند.

The post appeared first on .

چرا کاربران باز هم به شرکت های قربانی هک اطمینان می کنند؟