بازی آزاد

رویای آمریکایی؛ تجربه رانندگی با نسل هفتم شورولت کوروت در جزیره کیش

نسل هفتم شورولت کوروت برای اولین بار در سال 2013 و در جریان نمایشگاه دیترویت معرفی شد و یکسال بعد یعنی در سال 2014 فروش و عرضه ی آن آغاز شد.

طی سفری که برای مسابقات درگ از تهران به مقصد کیش داشتیم تصمیم گرفتیم یک دستگاه شورولت کوروت C7 استینگری زرد رنگ را اجاره کرده تا ضمن حمل و نقل در سطح شهر تجربه ی رانندگی بیشتری را با آن تجربه کنیم.

لازم به ذکر است 3 دستگاه نسل هفتم کوروت در 3 رنگ زرد،قرمز و سفید در جزیره ی زیبای کیش موجود است که در زمان سفر ما،رنگ سفید آن برای حل مشکلات فنی به خارج از جزیره منتقل شده بود و فقط دو رنگ قرمز و زرد آن در شهر دیده می شد.

طراحی نسل هفتم این اتاق تلفیقی از احساس جسارت، غرور و جذبه را به بیننده منتقل می کند. نمای جلو با کاپوتی کشیده همراه است که بخش بزرگی از خودرو را شامل می شود و با خطوط که روی آن قرار دارد به وحشی جلوه دادن کوروت کمک زیادی کرده است،چراغ های اصلی با فرمی زیبا در فرم کلی دماغه جلو جذب شده اند.

در نمای جانبی اولین نکته ای که برای هر بیننده ای سوال برانگیز خواهد بود، نبود دستگیره ی در است. در این مدل کوروت مشابه بی ام و i8 درون یک گودی که روی در دیده می شود دکمه ای است که با فشار آن ضامن در باز شده و می توانید وارد خودرو شوید.

آبشش هایی در این قسمت دیده می شوند که وظیفه دارند دیسک های ترمز را خنک کاری کنند.

نمای عقب با چراغ های مربعی شکل شباهت بسیار زیادی به نسل جدید کامارو دارند با این تفاوت که خطوطی مشکی رنگ در کنار این چراغ ها وجود دارد که در کامارو قابل مشاهده نیست.

مه شکن هایی افقی در دو طرف روی بالاترین قسمت سپر دیده می شوند،مضاف بر اینکه اگزوزهای چهارتایی گرد در میانه ی سپر تصویری هولناک را از نسل هفتم شورولت کوروت پدید آورده اند.

به طور کلی طراحی نسل هفتم شورولت کوروت بسیار زیباتر و جذاب تر از نسل ششم به نظر می رسد و همانند بسیاری از کمپانی ها که طی چند سال گذشته تحول و تغییرات زیادی را در طراحی های خود اعمال کرده اند کوروت نیز به تغییرات فراوانی را در نسل جدید خود ایجاد کرده که در عین حفظ اصالت طراحی، بسیار دلرباتر از نسل گذشته به چشم می آید.

سوپیچ زیبای مستطیل شکل کوروت را در دست گرفته و نزدیک خودرو می شویم. کوروت یکی از جذاب ترین خودروهای دنیاست و حتی قبل از روشن کردن پیشرانه نیز احساسی توام با هیجان و استرس به راننده دست می دهد.

در راننده را بازکرده و سوار بر خودرو می شویم، اولین نکته ای که جلب توجه می کند ارتفاع کم خودرو است که در همین ابتدای کار حس خاص سوار شدن به خودرویی اسپرت و قدرتمند به شما منتقل خواهد شد.

کیفیت نه چندان چشمگیر کابین از جمله مواردی است که همواره پاشنه ی آشیل برخی از خودروهای آمریکایی است و بسیاری از طرفداران ماسل کارها از این موضوع گلایه مندند، موضوعی که در این خودرو کمتر احساس می شد به گونه ای که کیفیت کابین با وجود اجاره ای بودن خودرو در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار داشت.

البته استفاده از رنگ مشکی و نبود رنگ های جیغ مثل قرمز که می تواند جذابیت دوچندانی به  کابین خودروهای اسپرت بدهد از مواردی بود که باید به آن اشاره کرد، به هرحال تصور آن که کیفیت کابین را با محصولات آلمانی مقایسه کنید از ذهن خود بیرون کنید زیرا کوروت بازنده ی بزرگی در این مقوله خواهد بود.

فضای کافی برای راننده و سرنشین کناری در نظر گرفته شده و نگارنده با قد 170 سانتی متری کمبود فضایی را نه برای سر و نه برای زانوان حس نکردم.

صندلی های اسپرت به خوبی از بدن محافظت می کنند،مضاف بر اینکه تهویه ی اتوماتیک برای دو سرنشین در نظر گرفته شده است.

موتور 8 سیلندر V شکل 6.2 لیتری کوروت قادر است حداکثر قدرت 455 اسب بخار را در دور موتور 6000 دور در دقیقه در اختیار راننده قرار دهد.

مضاف بر اینکه حداکثر گشتاور این خودرو نیز به 620 نیوتن متر در 4600 دور بر دقیقه می رسد، تزریق مستقیم سوخت، مدیریت سوخت فعال و زمان بندی متغیر سوپاپ ها از جمله مواردی است که برای بهتر شدن سوخت رسانی در این خودرو اعمال شده است.

شتاب صفر تا صد توسط کمپانی 3.8 ثانیه اعلام شده است که با توجه به ارتفاع از سطح دریای جزیره کیش که در مرتفع ترین منطقه ی این جزیره 35 متر می باشد، در مقابل ارتفاع از سطح دریای 1368 متری تهران، می توان امیدوار بود که به این عدد یا حداقل با عددی نزدیک به این شتاب دست پیدا کرد.

مصرف سوخت ترکیبی این آمریکایی قلدر که از پیشرانه ای 8 سیلندر بهره می برد به حدود 11.8 لیتر در صد کیلومتر می رسد، البته این رقم معقول با وجود سامانه خارج کردن سیلندرهای مازاد از مدار تولید قدرت بدست آمده است.

در واقع در حالت رانندگی اقتصادی 4 سیلندر از 8 سیلندر آن از مدار خارج شده تا شاهد مصرف سوخت بهتری باشیم.

حال وقت آن رسیده که گیربکس را درگیر کرده و شروع به حرکت کنیم. ترمز دستی الکترونیکی را غیر فعال کرده و شروع به حرکت می کنیم.

از طریق دکمه ای دوار که پایین تر از گیربکس قرار گرفته می توان حالت های رانندگی را بین 5 حالت پیست، رانندگی روزمره، باران و برف، اقتصادی و اسپرت تنظیم کرد که در هرکدام از این حالت ها عملکردهای متفاوتی را از این آمریکایی شاهد بودیم.

گیربکس 6 سرعته اتوماتیک به خوبی با موتور هماهنگ است و می توانید در حالت دستی از طریق شیفترهای پشت فرمان اقدام به تعویض دنده کنید.

اما بسیاری کارشناسان معتقدند که لذت واقعی راندن این شورولت سرکش در صورت انتخاب گیربکس 7 سرعته دستی دو چندان می شود.

تصمیم گرفتیم حالت رانندگی را روی اسپرت قرار داده و برای کسب شتاب بهتر صفر تا صد تلاش کنیم. عملکرد موتور و گیربکس کاملا محسوس تغییر پیدا کرد و توانستیم شتاب صفر تا صدی حدود 4.3 ثانیه ای را کسب کنیم.

البته در صورت تسلط بیشتر به پدل شیفترهای پشت فرمان و دسترسی به مسیر مناسب و هموار دست یابی به عددی در حدود 4 ثانیه هم دور از ذهن نبود.

صدای پیشرانه و جذابیت های بصری نسل هفتم شورولت کوروت به میزانی بالاست که زمانی که سوار بر آن بودیم بارها رهگذران از خودرو عکس گرفتند.

با غیر فعال کردن سیستم کنترل کشش می توانید به خوبی با پدال گاز بازی کنید و قسمت انتهایی خودرو را بلغزانید، البته باید با احتیاط با این خودرو رفتار کرد زیرا کوچک ترین بی دقتی می تواند موجب اتفاقی تلخ شود.

ترمز ضدقفل و سامانه توزیع الکترونیکی هوشمند نیروی ترمز بین چرخ ها عملکردی بی نظیر از ترمزگیری را برای کوروت به همراه آورده است، به شکلی که این نسل از کوروت به عنوان یکی از رکورد داران مسافت توقف از سرعت 100 کیلومتر در ساعت شناخته می شود.

هندلینگ کوروت نسل هفت نیز نسبت به اسلاف خود بهبود قابل ملاحظه ای داشته است و براساس تست های معتبر این نسل از کوروت می تواند در پیچ های شتاب جانبی ای بیش از 1.1 G را تحمل کند که رقمی قابل قیاس با بهترین سوپر اسپرت های اروپایی است.

قیمت پایه ی نسل هفتم شورولت کوروت حدود 52 هزار دلار است که با پرداخت این مبلغ می توانید سوار بر یکی از جذاب ترین خودروهای آمریکایی تولیدی حال حاضر جهان شوید و لذتی وصف ناپذیر را تجربه کنید، البته در مناطق آزاد به دلیل ممنوعیت ورود خودروهای آمریکایی که مدتی قبل به تصویب رسید قیمت دقیقی را نمی توان برای این خودرو در نظر گرفت.

از رقبای کوروت استینگری می توان به نیسان GTR اشاره کرد که دو دستگاه از آن نیز در جزیره کیش موجود است که البته قیمتی بسیار بیشتر از کوروت دارد، به طور کلی می توان گفت که نقطه ضعف چندان پر رنگی در نسل هفتم کوروت دیده نمی شود و مواردی مانند معمولی بودن کیفیت کابین یا کمبود آپشن ها، با توجه به قیمت بسیار مناسب این خودرو در مقایسه با رقبا قابل اغماض هستند.

The post appeared first on .

رویای آمریکایی؛ تجربه رانندگی با نسل هفتم شورولت کوروت در جزیره کیش

تغییر شیوه نامگذاری پردازنده های نسل هفتم اینتل؛ هوشمندی یا فریبکاری؟

آیا اگر به «درشکه» لقب «اتومبیل» را اعطا کنیم، سریع تر حرکت خواهد کرد؟ ظاهراً اینتل قصد دارد به شیوه خودش به این سؤال پاسخ مثبت دهد.

کمپانی اینتل در سال جاری نحوه نامگذاری پردازنده هایش را تغییر داده، اقدامی که قطعاً باعث سردرگمی بسیاری از خریداران خواهد شد. در این فرایند پیشوند Core m به طور کلی حذف شده و با Core i جایگزین گشته، به عبارت دیگر از این به بعد تشخیص قدرت پردازنده ها از طریق حروف پیشوندشان ناممکن می گردد.

این وضعیت حداقل در کوتاه مدت بسیار مشکل ساز خواهد بود، زیرا تفاوت قابل توجهی بین این دو سری CPU وجود دارد. نسل Core i همان چیپ هایی هستند که در بسیاری از لپ تاپ ها مانند «سرفس پرو» یا «مک بوک ایر» دیده می شوند، و به اندازه کافی قدرتمندند که نیازی نیست نگران انجام فعالیت های سنگین روی آنها باشیم.

اما پردازنده های Core m در واقع در لپ تاپ های فوق باریک و بدون فَن به کار می روند، و از توان پردازشی بسیار کمتری برخوردارند، حتی گاهی اوقات در مرور صفحات سنگین وب نیز با مشکل مواجه خواهند شد.

بنابراین موضوع فوق در زمان خرید نوت بوک بسیار حائز اهمیت است، زیرا بر اساس سری CPU به کار رفته در آنها، عملکرد متفاوتی در اختیار شما قرار می گیرد. ظاهراً اینتل با ارائه پردازنده های نسل هفتم «کیبی لیک» که چند روز قبل معرفی شدند، رویه کار خود را تغییر داده.

طبق اخبار موجود، مدل هایی که پیشتر با پیشوند m5 و m7 می شناختیم، در سال جاری با نام i5 و i7 عرضه می شوند، بنابراین بدون توجه دقیق به شماره مدل آنها، نمی توان فهمید که با چه محصولی روبرو هستیم، پردازنده ای قدرتمند در سطح «مک بوک پرو»، یا چیپ متوسط و ضعیف تری در سطح «مک بوک».

شاید این نام گذاری باعث شود برخی افراد تصور کنند قرار است محصولی قدرتمندتر نصیبشان شود، اما در واقع اینگونه نیست. اینتل می گوید این تغییر نام در راستای درخواست ها و بازخوردهای مشتریان به منظور «ساده سازی نحوه شناسایی پردازنده ها از یکدیگر» صورت گرفته.

در همین رابطه «اسکات ماسی» از مدیران شرکت مورد بحث می گوید:

ما بهینه سازی های زیادی را در زمینه عملکرد انجام داده ایم، به گونه ای که مرز بین دو سری از نظر فرم فکتور و کارآیی در حال از بین رفتن است. بنابراین می توان گفت اگرچه تفاوت هایی وجود دارد (همان طور که تمامی SKUها با یکدیگر فرق دارند) اما اختلاف به اندازه زمانی که نسل Core m برای اولین بار معرفی شد، نخواهد بود.

«ماسی» می گوید تفاوت بین این دو نسل، چیزی شبیه به اختلاف بین چیپ های دو هسته ای و چهار هسته ای است که سال ها تحت عنوان مشابه Core i کنار یکدیگر قرار داشتند، در حالی که عملکردشان با یکدیگر فرق داشت.

او اضافه می کند تفاوت بین چیپ های m و i نیز آن قدر زیاد نیست، چون CPUهای سری m با توان حداکثر 7 وات عرضه می شوند، و پردازنده های سری i نیز از 7.5 وات شروع می شوند. در واقع مرز بین دو سری بسیار کم است و اختلاف موجود بین آنها نباید باعث نگرانی کاربران شود.

از این نظر می توان حق را به اینتل داد، زیرا در بررسی مک بوک سال 2015 مشاهده کردیم که این لپ تاپ گاهی اوقات در باز کردن بیش از 10 صفحه وب به صورت همزمان در مرورگر کروم مشکل دارد، اما در مک بوک 2016 شاهد مشکلاتی از این دست نبودیم، و عملکردی بسیار سریع و مناسب را دیدیم.

از منظر تجاری نیز این موضوع قابل درک است، زیرا نام Core i بسیار شناخته شده و تبلیغات گسترده ای برای آن صورت گرفته، بنابراین اقدام فوق در کوتاه مدت خبر خوبی برای دیوایس های مجهز به CPUهای سری m به شمار می رود، زیرا بهتر از قبل به نظر می رسند (هرچند در واقع خیلی بهتر نیستند).

همچنین رویکرد مورد بحث برای اینتل و شرکای تجاری اش در درازمدت بسیار سودمند خواهد بود. چیپ های نسل m به احتمال زیاد در آینده نزدیک به پردازنده های استاندارد لپ تاپ ها بدل می شوند، زیرا عملکرد آنها بسیار بهبود یافته، و تنها گزینه موجود برای لپ تاپ های فوق باریک به شمار خواهند رفت.

بنابراین با تغییر نام، کمپانی مذکور و تولید کنندگان PC می توانند تبلیغات را بر اساس برند Core i ادامه دهند، و نیازی نیست تلاش و هزینه زیادی را برای معرفی Core m و قابلیت های پیشرفته آن صرف نمایند.

اما نکته مهم این است که منفعت تولید کننده، همواره سود مصرف کننده را نیز در پی ندارد و گاهی اوقات نتیجه برعکس می شود، و اینجا نیز وضعیت همین طور است.

همان طور که می دانید بسیاری از تولیدکنندگان هنگام معرفی و تبلیغ لپ تاپ هایشان، نام کامل پردازنده را عنوان نمی کنند. البته همواره با جستجوی برگه مشخصات فنی می توان به مدل دقیق CPU پی برد، اما بسیاری از افراد حوصله یا دانش فنی این کار را ندارند، و بنابراین به خود زحمت نمی دهند.

بدین ترتیب، قطعاً بسیاری از افراد اقدام به خرید نوت بوک هایی با پردازنده های Core i می کنند، اما در نهایت متوجه می شوند محصولی که به دستشان رسیده عملکردی ضعیف تر از آنچه انتظار دارند، ارائه می کند.

با نگاهی دقیق به جدول مقایسه چهار CPU نسل هفتم اینتل می توانید به اختلاف پردازشی آنها پی ببرید:

به هر حال، هنوز هم راهی برای تشخیص این دو سری پردازنده از یکدیگر وجود دارد، البته باید حتماً شماره مدل کامل دستگاه را بدانید. در این صورت اگر شاهد عبارتی همچون i5-7Y54 بودید، مطمئن باشید که پردازنده ای ضعیف تر روبروی شماست. در واقع هرجا حرف Y را دیدید، بدانید پردازنده از نسل m کنونی است، هرچند خودش را به اسم i جا زده باشد.

گفتنی است چیپ های نسل Core i کنونی، در ادامه نیز با ساختار اسمی مشابه به صورت i5-7200u عرضه می شوند، و تغییری از این لحاظ در آنها ایجاد نشده.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که اگرچه شاید در آینده، تفاوت بین چیپ های سری m و سری i از بین برود و عملکرد آنها بسیار به یکدیگر نزدیک شود، ضمن اینکه احتمال دارد دیگر هیچکس به لپ تاپ های مجهز به پردازنده های قدرتمند Core i نیاز نداشته باشد، اما اینها همه در آینده خواهد بود.

در حال حاضر، تفاوت زیادی بین دو نسل i و m وجود دارد، بنابراین اگر قصد دارید طی چند ماه آینده لپ تاپ جدیدی بخرید، حتماً با دقت به شماره مدل CPU توجه کرده و حرف Y را جدی بگیرید.

The post appeared first on .

تغییر شیوه نامگذاری پردازنده های نسل هفتم اینتل؛ هوشمندی یا فریبکاری؟

آیا اگر به «درشکه» لقب «اتومبیل» را اعطا کنیم، سریع تر حرکت خواهد کرد؟ ظاهراً اینتل قصد دارد به شیوه خودش به این سؤال پاسخ مثبت دهد.

کمپانی اینتل در سال جاری نحوه نامگذاری پردازنده هایش را تغییر داده، اقدامی که قطعاً باعث سردرگمی بسیاری از خریداران خواهد شد. در این فرایند پیشوند Core m به طور کلی حذف شده و با Core i جایگزین گشته، به عبارت دیگر از این به بعد تشخیص قدرت پردازنده ها از طریق حروف پیشوندشان ناممکن می گردد.

این وضعیت حداقل در کوتاه مدت بسیار مشکل ساز خواهد بود، زیرا تفاوت قابل توجهی بین این دو سری CPU وجود دارد. نسل Core i همان چیپ هایی هستند که در بسیاری از لپ تاپ ها مانند «سرفس پرو» یا «مک بوک ایر» دیده می شوند، و به اندازه کافی قدرتمندند که نیازی نیست نگران انجام فعالیت های سنگین روی آنها باشیم.

اما پردازنده های Core m در واقع در لپ تاپ های فوق باریک و بدون فَن به کار می روند، و از توان پردازشی بسیار کمتری برخوردارند، حتی گاهی اوقات در مرور صفحات سنگین وب نیز با مشکل مواجه خواهند شد.

بنابراین موضوع فوق در زمان خرید نوت بوک بسیار حائز اهمیت است، زیرا بر اساس سری CPU به کار رفته در آنها، عملکرد متفاوتی در اختیار شما قرار می گیرد. ظاهراً اینتل با ارائه پردازنده های نسل هفتم «کیبی لیک» که چند روز قبل معرفی شدند، رویه کار خود را تغییر داده.

طبق اخبار موجود، مدل هایی که پیشتر با پیشوند m5 و m7 می شناختیم، در سال جاری با نام i5 و i7 عرضه می شوند، بنابراین بدون توجه دقیق به شماره مدل آنها، نمی توان فهمید که با چه محصولی روبرو هستیم، پردازنده ای قدرتمند در سطح «مک بوک پرو»، یا چیپ متوسط و ضعیف تری در سطح «مک بوک».

شاید این نام گذاری باعث شود برخی افراد تصور کنند قرار است محصولی قدرتمندتر نصیبشان شود، اما در واقع اینگونه نیست. اینتل می گوید این تغییر نام در راستای درخواست ها و بازخوردهای مشتریان به منظور «ساده سازی نحوه شناسایی پردازنده ها از یکدیگر» صورت گرفته.

در همین رابطه «اسکات ماسی» از مدیران شرکت مورد بحث می گوید:

ما بهینه سازی های زیادی را در زمینه عملکرد انجام داده ایم، به گونه ای که مرز بین دو سری از نظر فرم فکتور و کارآیی در حال از بین رفتن است. بنابراین می توان گفت اگرچه تفاوت هایی وجود دارد (همان طور که تمامی SKUها با یکدیگر فرق دارند) اما اختلاف به اندازه زمانی که نسل Core m برای اولین بار معرفی شد، نخواهد بود.

«ماسی» می گوید تفاوت بین این دو نسل، چیزی شبیه به اختلاف بین چیپ های دو هسته ای و چهار هسته ای است که سال ها تحت عنوان مشابه Core i کنار یکدیگر قرار داشتند، در حالی که عملکردشان با یکدیگر فرق داشت.

او اضافه می کند تفاوت بین چیپ های m و i نیز آن قدر زیاد نیست، چون CPUهای سری m با توان حداکثر 7 وات عرضه می شوند، و پردازنده های سری i نیز از 7.5 وات شروع می شوند. در واقع مرز بین دو سری بسیار کم است و اختلاف موجود بین آنها نباید باعث نگرانی کاربران شود.

از این نظر می توان حق را به اینتل داد، زیرا در بررسی مک بوک سال 2015 مشاهده کردیم که این لپ تاپ گاهی اوقات در باز کردن بیش از 10 صفحه وب به صورت همزمان در مرورگر کروم مشکل دارد، اما در مک بوک 2016 شاهد مشکلاتی از این دست نبودیم، و عملکردی بسیار سریع و مناسب را دیدیم.

از منظر تجاری نیز این موضوع قابل درک است، زیرا نام Core i بسیار شناخته شده و تبلیغات گسترده ای برای آن صورت گرفته، بنابراین اقدام فوق در کوتاه مدت خبر خوبی برای دیوایس های مجهز به CPUهای سری m به شمار می رود، زیرا بهتر از قبل به نظر می رسند (هرچند در واقع خیلی بهتر نیستند).

همچنین رویکرد مورد بحث برای اینتل و شرکای تجاری اش در درازمدت بسیار سودمند خواهد بود. چیپ های نسل m به احتمال زیاد در آینده نزدیک به پردازنده های استاندارد لپ تاپ ها بدل می شوند، زیرا عملکرد آنها بسیار بهبود یافته، و تنها گزینه موجود برای لپ تاپ های فوق باریک به شمار خواهند رفت.

بنابراین با تغییر نام، کمپانی مذکور و تولید کنندگان PC می توانند تبلیغات را بر اساس برند Core i ادامه دهند، و نیازی نیست تلاش و هزینه زیادی را برای معرفی Core m و قابلیت های پیشرفته آن صرف نمایند.

اما نکته مهم این است که منفعت تولید کننده، همواره سود مصرف کننده را نیز در پی ندارد و گاهی اوقات نتیجه برعکس می شود، و اینجا نیز وضعیت همین طور است.

همان طور که می دانید بسیاری از تولیدکنندگان هنگام معرفی و تبلیغ لپ تاپ هایشان، نام کامل پردازنده را عنوان نمی کنند. البته همواره با جستجوی برگه مشخصات فنی می توان به مدل دقیق CPU پی برد، اما بسیاری از افراد حوصله یا دانش فنی این کار را ندارند، و بنابراین به خود زحمت نمی دهند.

بدین ترتیب، قطعاً بسیاری از افراد اقدام به خرید نوت بوک هایی با پردازنده های Core i می کنند، اما در نهایت متوجه می شوند محصولی که به دستشان رسیده عملکردی ضعیف تر از آنچه انتظار دارند، ارائه می کند.

با نگاهی دقیق به جدول مقایسه چهار CPU نسل هفتم اینتل می توانید به اختلاف پردازشی آنها پی ببرید:

به هر حال، هنوز هم راهی برای تشخیص این دو سری پردازنده از یکدیگر وجود دارد، البته باید حتماً شماره مدل کامل دستگاه را بدانید. در این صورت اگر شاهد عبارتی همچون i5-7Y54 بودید، مطمئن باشید که پردازنده ای ضعیف تر روبروی شماست. در واقع هرجا حرف Y را دیدید، بدانید پردازنده از نسل m کنونی است، هرچند خودش را به اسم i جا زده باشد.

گفتنی است چیپ های نسل Core i کنونی، در ادامه نیز با ساختار اسمی مشابه به صورت i5-7200u عرضه می شوند، و تغییری از این لحاظ در آنها ایجاد نشده.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که اگرچه شاید در آینده، تفاوت بین چیپ های سری m و سری i از بین برود و عملکرد آنها بسیار به یکدیگر نزدیک شود، ضمن اینکه احتمال دارد دیگر هیچکس به لپ تاپ های مجهز به پردازنده های قدرتمند Core i نیاز نداشته باشد، اما اینها همه در آینده خواهد بود.

در حال حاضر، تفاوت زیادی بین دو نسل i و m وجود دارد، بنابراین اگر قصد دارید طی چند ماه آینده لپ تاپ جدیدی بخرید، حتماً با دقت به شماره مدل CPU توجه کرده و حرف Y را جدی بگیرید.

The post appeared first on .

تغییر شیوه نامگذاری پردازنده های نسل هفتم اینتل؛ هوشمندی یا فریبکاری؟