Tagها فضاپیمای

موفقیت ناسا در یافتن فضاپیمای مفقود شده هندی ها

موفقیت ناسا در یافتن فضاپیمای مفقود شده هندی ها

برخی اوقات فضاپیماها به سرنوشت ناگواری دچار شده و در فضا گم می شوند. اخیراً ناسا موفق شده یکی از این فضاپیماهای نگون بخت را که هشت سال پیش ارتباطش با زمین قطع شده بود را مجدداً پیدا کند.

گفتنی است محققان سازمان فضایی آمریکا مستقر در «» با استفاده از یک تکنیک رادار زمینی توانستند فضاپیمای «» متعلق به کشور هند را به درستی مکانیابی کنند. این کاوشگر در سال 2008 شروع به پرواز کرد و به دلیل اندازه کوچکش (حدود 152 سانتیمتر از هر طرف) یافتن آن بسیار مشکل بود.

تیم تحقیقاتی برای این منظور از تخمین های مداری برای یافتن مکان تقریبی «چاندریان-۱» بهره بردند. سپس ناسا با استفاده از آنتن هفتاد متری واقع در «» امواج مایکروویوی را به سمت قطب شمالی ماه منتشر کرد تا متوجه گذر فضاپیما از آن منطقه شود.

لازم به ذکر است دانشمندان در طول سه ماه بعدی با کمک رادیو تلسکوپ یک صد متری «»، به «اکوهای» رادار که توسط فضاپیما به سمت زمین باز می گشت، گوش فرا دادند. از آنجایی که این روش به صورت موفقیت آمیزی توانست فضاپیمای کوچک را پیدا می کند، بنابراین می تواند در مأموریت های مربوط به کره ماه در آینده نیز مثمر ثمر واقع شود.

ناگفته نماند فضاپیمای «چاندریان-۱» اولین مأموریت هندی ها در کره ماه بود و در ده ماه از فعالیت خود بین اکتبر 2008 تا آگوست 2009 موفق شد تمام هدف های خود را با موفقیت به سرانجام برساند اما در نهایت به سرنوشت نامعلومی دچار شد.

شاید به خواندن این مطالب هم علاقه مند باشید:

The post appeared first on .

موفقیت ناسا در یافتن فضاپیمای مفقود شده هندی ها

تلاش ناسا جهت ساخت یک فضاپیمای رباتیک سوخت رسان برای ماهواره ها

تلاش ناسا جهت ساخت یک فضاپیمای رباتیک سوخت رسان برای ماهواره ها

ناسا نه تنها مهر تأیید خود را بر مأموریت Restore-L کوبیده، بلکه احتمالاً اولین مشتری آن را نیز پیدا کرده است: ماهواره ی دولتی Landsat 7. هدف مأموریت Restore-L توسعه و پرتاب فضاپیمایی رباتیک تا سال ۲۰۲۰ است که قادر باشد سوخت رسانی و امور نگهداری ماهواره هایی مثل Landsat 7 که هم اکنون در مدار قرار دارند را انجام دهد. همان گونه که در تصویر مشخص است، فضاپیمای مذکور به بازوهای رباتیکی مجهز خواهد بود که می توانند به مدارپیما ها و سامانه های انتقال پیشران آنها متصل شوند و مقادیر مشخصی سوخت با دما و فشار مناسب در اختیار آنها قرار دهند.

مأموریت Restore-L می تواند نحوه ی ساخت و به کار گیری ماهواره ها توسط شرکت های دولتی و خصوصی را تغییر دهد. این مأموریت پتانسیل آن را دارد که عمر وسایل نقلیه ی فضایی را افزایش دهد و از مرگ زودهنگام آنها جلوگیری کند. به علاوه، با عملیاتی شدن پروژه ی مذکور، شرکت ها می توانند فضاپیماهای خود را با محفظه ی سوخت نیمه خالی به فضا پرتاب کنند تا جا برای دستگاه های بیشتری روی آنها وجود داشته باشد.

بنجامین رید، از مدیران اداره ای در ناسا که این پروژه را پیش می برد، در این باره اینگونه توضیح داده است: «اگر امکان خدمات رسانی رباتیک وجود داشته باشد، مالکان ماهواره ها می توانند عمر آن دسته از ماهواره های خود که با اتمام سوخت مواجه هستند را افزایش دهند و چند سال دیگر نیز از آنها کار بکشند و از همان سرمایه گذاری اولیه باز هم درآمدزایی داشته باشند. اگر عملکرد یکی از پنل های خورشیدی یا آنتن های ارتباطی ماهواره ها دچار اختلال شود، یک فضاپیمای خدماتی مجهز به دوربین های نظارتی و ابزارهای تعمیراتی مناسب، می تواند به بازیابی دارایی گران قیمتی کمک کند که در غیر این صورت برای همیشه از دست می رود. از دست رفتن غیر منتظره ی درآمد یا جریان داده، می تواند برای شرکت ها ویرانگر باشد».

ناسا قصد دارد در کنار تعمیر دیگر فضاپیماها، فناوری های مختلف Restore-L را برای مأموریت های آینده اش در مریخ یا فراتر از آن نیز بیازماید. فناوری های مذکور، سامانه ی ناوبری، بازوی رباتیک، نرم افزار و مدیریت زباله های مدارگرد را شامل می شود. در حقیقت اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، ناسا برخی از فناوری های فضاپیمای Restore-L را مستقیماً در مأموریت های دیگر خود به کار خواهد گرفت.

The post appeared first on .

تلاش ناسا جهت ساخت یک فضاپیمای رباتیک سوخت رسان برای ماهواره ها

ناسا نه تنها مهر تأیید خود را بر مأموریت Restore-L کوبیده، بلکه احتمالاً اولین مشتری آن را نیز پیدا کرده است: ماهواره ی دولتی Landsat 7. هدف مأموریت Restore-L توسعه و پرتاب فضاپیمایی رباتیک تا سال ۲۰۲۰ است که قادر باشد سوخت رسانی و امور نگهداری ماهواره هایی مثل Landsat 7 که هم اکنون در مدار قرار دارند را انجام دهد. همان گونه که در تصویر مشخص است، فضاپیمای مذکور به بازوهای رباتیکی مجهز خواهد بود که می توانند به مدارپیما ها و سامانه های انتقال پیشران آنها متصل شوند و مقادیر مشخصی سوخت با دما و فشار مناسب در اختیار آنها قرار دهند.

مأموریت Restore-L می تواند نحوه ی ساخت و به کار گیری ماهواره ها توسط شرکت های دولتی و خصوصی را تغییر دهد. این مأموریت پتانسیل آن را دارد که عمر وسایل نقلیه ی فضایی را افزایش دهد و از مرگ زودهنگام آنها جلوگیری کند. به علاوه، با عملیاتی شدن پروژه ی مذکور، شرکت ها می توانند فضاپیماهای خود را با محفظه ی سوخت نیمه خالی به فضا پرتاب کنند تا جا برای دستگاه های بیشتری روی آنها وجود داشته باشد.

بنجامین رید، از مدیران اداره ای در ناسا که این پروژه را پیش می برد، در این باره اینگونه توضیح داده است: «اگر امکان خدمات رسانی رباتیک وجود داشته باشد، مالکان ماهواره ها می توانند عمر آن دسته از ماهواره های خود که با اتمام سوخت مواجه هستند را افزایش دهند و چند سال دیگر نیز از آنها کار بکشند و از همان سرمایه گذاری اولیه باز هم درآمدزایی داشته باشند. اگر عملکرد یکی از پنل های خورشیدی یا آنتن های ارتباطی ماهواره ها دچار اختلال شود، یک فضاپیمای خدماتی مجهز به دوربین های نظارتی و ابزارهای تعمیراتی مناسب، می تواند به بازیابی دارایی گران قیمتی کمک کند که در غیر این صورت برای همیشه از دست می رود. از دست رفتن غیر منتظره ی درآمد یا جریان داده، می تواند برای شرکت ها ویرانگر باشد».

ناسا قصد دارد در کنار تعمیر دیگر فضاپیماها، فناوری های مختلف Restore-L را برای مأموریت های آینده اش در مریخ یا فراتر از آن نیز بیازماید. فناوری های مذکور، سامانه ی ناوبری، بازوی رباتیک، نرم افزار و مدیریت زباله های مدارگرد را شامل می شود. در حقیقت اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، ناسا برخی از فناوری های فضاپیمای Restore-L را مستقیماً در مأموریت های دیگر خود به کار خواهد گرفت.

The post appeared first on .

تلاش ناسا جهت ساخت یک فضاپیمای رباتیک سوخت رسان برای ماهواره ها