بازی آزاد

دوربین های دوگانه چگونه کار می کنند و تفاوت تکنولوژی آنها در چیست؟

همانطور که امسال کنگره جهانی موبایل بارسلون نشان داد، به نظر می رسد در دنیای تلفن های هوشمند، شاهد یک رویه و پدیده فراگیر یعنی استفاده از دوربین های دوگانه در تلفن های هوشمند هستیم. هرچند ایده استفاده از دوربین های دوگانه به نوبه خود اتفاق تازه ای نیست چرا که در حقیقت قدمت آن به سال 2011 میلادی و زمانی می رسد که کمپانی HTC با معرفی موبایل Evo 3D، به طور جدی نخستین تلفن هوشمند مجهز به تکنولوژی ضبط تصاویر ویدیویی سه بعدی را معرفی و عرضه کرد.

گرچه این کارکرد بخصوص دوربین های دوگانه تا کنون به طور کامل موفق نبوده، اما با این حال، تولیدکنندگان موبایل های هوشمند، هنوز هم مشتاقانه به دنبال جایگزین مناسبی برای این ایده هستند و در نتیجه، در پرچمدارانی که طی امسال وارد بازار می شوند، وجود دوربین دوگانه یکی از مواردی خواهد بود که در قضاوت منتقدان و مردم تاثیرگذار خواهد بود.

حتی اگر هم ایده استفاده از دو سنسور ثبت تصاویر در بین تمام این پرچمداران فراگیر شود، باز هم تنها شباهت میان آنها در به کارگیری این فناوری خواهد بود چراکه هریک از تولیدکنندگان موبایل های هوشمند، با توجه به عملکرد این فناوری و به فراخور تکنولوژی هایی که در اختیار دارند، قطعا ایده و راهکار متفاوتی خواهند داشت. این موضوع، متاسفانه می تواند به منشا اصلی سردرگمی تبدیل شود.

اما نگران نباشید؛ زیرا ابهام زدایی و رفع این موانع جزو وظایف شما نیست پس نیازی نیست ذهنتان را درگیر این موضوع کنید. بنابراین، فرقی نمی کند که اکنون در بازار به دنبال خرید موبایلی جدید هستید یا آنکه تنها کنجکاوی و اطلاع از آنچه که می گذرد برایتان جذابیت داشته باشد، این گزارش به تمام سوالات و ابهامات شما در رابطه با عملکرد دوربین های دوگانه در موبایل ها پاسخ می دهد.

راهکار اپل در به کارگیری دوربین های دوگانه

برای شروع بهتر است از اصلی ترین مدعی در عرصه استفاده از دوربین های دارای دو حسگر در دنیای موبایل ها، یعنی آیفون 7 پلاس اپل شروع کنیم. آیفون 7 پلاس، که نسخه بزرگتر پرچمدار اپل محسوب می شود، از امکاناتی بهره می برد که نسخه کوچکتر آن یعنی آیفون 7 معمولی از آن بی بهره است؛ این امکان ویژه همان دوربین دوگانه ای است که در پشت این دیوایس به خوبی قابل مشاهده است.

کمپانی اپل با به کار گیری دوربین دوگانه، یکبار دیگر بر وجود یک مشکل کوچک اما متداول در دنیای اسمارت فون ها ی یعنی قابلیت «زوم اپتیکال» صحه گذاشت. گرچه گزینه زوم دیجیتال در موبایل ها همیشه به عنوان یکی از راهکارهای اصلی در دسترس بوده اما این گزینه هرگز به کیفیت زوم اپتیکال نبوده و سبب افت کیفیت عکس می شود.

هرچند، دوربین آیفون 7 پلاس، تا حدی توانسته مشکل فوق را به شیوه ای نه چندان زیبا اما در عین حال مبتکرانه حل کند.  دوربین پشتی آیفون 7 پلاس، از دو دوربین جداگانه با لنزهای متفاوت بهره می برد که یکی از دوربین ها به لنز تله-فوتو مجهز است که این لنز دائما در حالت زوم قرار دارد با استفاده و از یک دیوایس، هر زمان که نیاز باشد، یکی از این دو لنز انتخاب می شود. درحالی که به نظر می رسد این راهکار اپل یک راه حل پیش پا افتاده  باشد اما به لطف نرم افزار قدرتمند اپل که کار انتخاب و تغییر میان دو دوربین را به میزان قابل توجهی تسهیل کرده، دوربین دوگانه آیفون 7 پلاس عالی عمل می کند.

در نتیجه استفاده اپل از این روش دو دوربین پشتی آیفون 7 پلاس، دو فاصله کانونی متفاوت دارند که باز هم طراحان اپل سنگ تمام گذاشته و از آن به بهترین نحو، برای عکاسی حالت پرتره که در آن به عمق میدان بالا نیاز است، بهره گرفته اند. هرچند این قابلیت، اندکی پس از معرفی این دیوایس و در غالب یک بروزرسانی عرضه شد، اما این قابلیت همچنان به عنوان یکی از ویژگی های قابل ذکر آیفون 7 پلاس محسوب می شود.

به طور خلاصه باید گفت که دوربین دوگانه آیفون 7 پلاس اینگونه عمل می کند: عکس های ثبت شده توسط هر دو دوربین با یکدیگر ادغام شده و به یک عکس تبدیل می شوند در حالیکه در این تصاویر، فوکوس دوربین تنها روی اشخاص یا اشیاء جلوی تصویر است. در حالیکه ممکن است این تصاویر تا حدی مصنوعی به نظر برسند اما بازهم عکسهای ثبت شده از این دوربین تا حدی از روش های نرم افزاری که تا پیش از این برای ایجاد این افکت ها استفاده می شد، جلوتر به نظر می رسند.

از سوی دیگر، گرچه آیفون 7 پلاس شناخته شده ترین دیوایسی است که از این روش استفاده می کند، اما در این راه تنها نیست. در نمایشگاه لوازم الکترونیک (CES) 2017، کمپانی ایسوس از محصول جدید خود با عنوان Zenfone 3 Zoom پرده برداری کرد که این موبایل نیز از فناوری تقریبا مشابهی در دوربین دوگانه خود بهره می برد اما عملکرد زوم سه گانه توانایی فوکوس آن را تا حد زیادی بهبود داده است. این اسمارت فون همچنین مجهز به قابلیت عکاسی پرتره انحصاری است گرچه باید منتظر ماند و دید که دوربین این موبایل در شرایط واقعی چگونه عمل می کند.

 راهکار ال جی در استفاده از دوربین های دوگانه

حتی تا قبل از آنکه کمپانی اپل، آیفون 7 پلاس را معرفی کند، کمپانی ال جی با پرچمدار خود یعنی G5، امکانات مشابهی را ارائه کرده اما بسیاری از افراد از این حقیقت آگاه نبوده اند که در موبایلی که در بازار شکست خورد، چه امکانات فوق العاده ای وجود داشته است. با این حال، کمپانی ال جی هنوز نا امید نشده چراکه طراحان این کمپانی این ایده را رها نکرده و در پرچمدار آتی خود یعنی G6، با یک بروزرسانی در سنسور دوم، عملکرد دوربین آن را بهبود داده اند.

اما راهی که ال جی برای به کار گیری از دوربین دوم در پیش گرفته، در مقایسه با اپل، کاملا در تضاد است. برخلاف آیفون 7 پلاس یک دوربین همیشه در حالت زوم (Zoomed-in) قرار دارد، به خاطر میدان دید وسیع تر، دوربین دوم G6 در حالت Zoomed-out قرار دارد. البته استفاده از این شیوه چندان فراگیر نیست بنابراین G6 به سرعت می تواند این رویه را تغییر دهد ضمن اینکه انتظار می رود فروش G6 قابل قبول باشد.

با این حال، به دلیل آنکه میدان دید وسیع به میزان قابل توجهی سبب اعوجاج تصاویر، به خصوص در لبه ها می شود، عکسهای ثبت شده توسط دوربین G6 ممکن است نتواند همه کاربران مشکل پسند را راضی کند.

راهکار هوآوی

ایده استفاده از دوربین های دوگانه تاکنون در تعدادی از پرچمداران کمپانی هوآوی نظیر جدیدترین آنها یعنی P10، به کار گرفته شده که این یکی از پیچیده ترین روش ها نیز محسوب می شود. دوربین دوگانه هوآوی P10 نیز مانند آیفون 7 پلاس و ال جی G6، از دو حسگر مجزا تشکیل شده اما تفاوت آن با رقبا در این است که یکی از این دوربینها عکس را منحصرا به صورت سیاه و سفید ثبت می کند. این در عمل بدان معناست که تنظیمات دوربین به نور حساس تر است و در نتیجه در محیط های کم نور، تصاویر بهتری ثبت کند.

مزیت دیگر استفاده هوآوی از این شیوه این است که کاربران می توانند تصاویر سیاه سفید را حتی بسیار با کیفیت تر از تصاویر رنگی ثبت کنند که این برای علاقمندان به عکاسی سیاه و سفید یک مزیت عالی محسوب می شود.

متاسفانه بررسی های موبایل P9 کمپانی هوآوی که از فناوری مشابه p10 استفاده می کند، نشان می دهد که در این دیوایس با وجود آنکه عکس ها کیفیت قابل قبولی دارند، اما تصاویر ویدیویی از کیفیت خوبی برخوردار نیستند.

حتی اگر کمپانی هوآوی در این فناوری انحصاری پیشگام باشد، اما در کاربرد و استفاده از آن یکه تاز و تنها نیست چرا که درست در ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، «کوالکام» از تکنولوژی جدید خود موسوم به Clear Sight‌ یا «دید شفاف»، پرده برداری کرد که یکی دیگر از روش های به کارگیری تکنولوژی هوآوی در دوربین های دوگانه بود اما تفاوت روش کوالکام با هوآوی، در راحتی و کم هزینه تر بودن برای استفاده تولیدکنندگان موبایل است.

این درحالیست که کمپانی چینی و معروف شیائومی نیز سال پیش از همین تکنولوژی در پرچمدار خود یعنی Mi 5s Plus استفاده کرد؛ علاوه بر شیائومی، سایر تولیدکنندگان تلفن های هوشمند نیز برای استفاده از این فماوری خیز برداشتند و بنظر می رسد در آینده نزدیک شاهد افزایش تعداد استفاده کنندگان از فناوری فوق خواهیم بود.

گذشته، حال و آینده

گرچه تکنیک های اعلام شده، در حال حاضر جزو محبوب ترین ها و پر استفاده ترین ها به حساب می آیند، اما نباید این تکنولوژی ها را تنها گزینه های موجود در دنیای دوربین های دوگانه تلفن های هوشمند قلمداد کرد. به عنوان مثال، موبایل HTC Evo 3D که پیش تر هم به آن اشاره شد، به گونه ای طراحی شده تا بتواند از دوربین دوگانه خود برای نمایشگر سه بعدی آن که حتی بدون نیاز به عینک های مخصوص قادر به پخش تصاویر سه بعدی است، استفاده کند. این همان ایده ای است که در نینتندو 3DS نیز به کار گرفته شد. اما متاسفانه فناوری سه بعدی با استقبال کاربران مواجه شد و کمپانی HTC‌نیز تصمیم گرفت تا این پروژه را متوقف کند.

در این بین، شاید بد نباشد نگاهی گذرا هم به شیوه ای که امروزه محبوبیت کمتری دارد اما همچنان مورد استفاده قرار می گیرد، داشته باشیم؛ این تکنولوژی در موبایل های میان رده ای چون هوآوی honor 6X و همین طور برخی پرچمداران قدیمی اچ تی سی به کار رفته است. این تکنولوژی به دو حسگر کاملا متفاوت وابسته است که یکی از آنها قدرت تفکیک بالا و دیگری قدرت تفکیک پایینی دارد و از حسگر دوم تنها برای افکت های خاص نظیر افکت محبوب «بوکه» در آیفون استفاده می کند. در بسیاری از موارد، این فناوری برای ایجاد تصاویری جذاب، جالب و در عین حال ارزان است گرچه برای بسیاری از کاربران تلفن های هوشمند این تمام آن چیزی است که لازم دارند.

و اما به عنوان پرچمداران آینده، کمپانی Oppo، به تازگی از جدیدترین فناوری دوربین عکاسی خود موسوم به 5X پرده برداشته که این دوربین هم مانند سایر دوربین های دوگانه، از تنظیمات دو حسگره اما با اندکی پیچیدگی بیشتر بهره می برد. در این دوربین، کاربران با کمک یکی از حسگرها که به یک لنز تله-فوتو متصل شده و در پشت شاسی دیوایس مخفی شده، می توانند از 5X زوم بدون افت کیفیت عکس بهره بگیرند که این به خوبی تایید می کند تا اینجای کار دوربین Oppo نسبت به سایر رقبا در این تکنولوژی یک سر و گردن بالاتر است.

گرچه هنوز در هیچ یک از محصولات موجود از بازار، این تکنولوژی استفاده نشده اما انتظار می رود که کمپانی Oppo برای استفاده همگانی از این فناوری، خیلی هم ما را منتظر نگذارد.

یکی از نمونه های دیگر استفاده از این فناوری را می توان در پلتفرم «تانگو» که از سوی گوگل معرفی شد، مشاهده کرد که این پلتفرم در واقع همان فناوری «واقعیت افزوده» یا AR است. هرچند در این فناوری، تانگو نیازمند استفاده از 3 حسگر مجزا است اما ایده اصلی عمدتا شبیه دوربین های دوگانه است و در آن از چندین ماژول دوربین برای یک هدف واحد استفاده می شود که با وجود آنکه هنوز به یک پلتفرم نهایی دست نیافته ایم، نتایج حاصل امیدوار کننده است.

تا اینجای کار، تنها چند دیوایس با قابلیت پشتیبانی از فناوری تانگو در بازار وجود دارد اما به نظر می رسد در آینده نزدیک، شاهد اتفاقات بزرگی در این زمینه باشیم، به شرط آنکه گوگل هم در این راه به تلاش های خود ادامه دهد. در پایان باید یادآور شد که در شرایط کنونی که راه حل های موجود مشکلات خاص خود را دارند، طراحی و ساخت سیستم های چند دوربینه جدید به منزله حذف تکنولوژی قبلی خواهد بود و ما هیجان زده هستیم ببینیم نسل بعدی این فناوری چه خواهد بود.

The post appeared first on .

دوربین های دوگانه چگونه کار می کنند و تفاوت تکنولوژی آنها در چیست؟

ویژگی های برجسته ی کارآفرینان موفق چیست؟

هیچ کس نمی داند که آیا در کارش موفق می شود یا خیر اما به یقین نشانه هایی وجود دارند که مختص افراد موفق هستند. Mike Kapple چندین کسب و کار را در سال های عمرش تجربه کرده و با صدها کارآفرین هم کلام شده و متوجه تشابهاتی میان خود و دیگر کارآفرینان شده است.

در زیر ویژگی هایی که در موفقیت کارآفرینان اثر داشته آورده شده است. آیا شما نیز این ویژگی ها را دارید؟

• زیاد سوال پرسیدن

صاحبان کسب و کار کوچک در آغاز کار و برای گسترش آن باید زیاد سوال بپرسند. آنها هرگز نباید سوال پرسیدن را متوقف کنند و یک سوال آنها باید به ده ها سوال دیگر منجر شود.

• نترسیدن از اشتباه

هیچ کس دوست ندارد اشتباه کند و هیچ کس آگاهانه اشتباه نمی کند. اما برای یک کارآفرین اشتباه کردن اجتناب ناپذیر است.گروهی از مردم توانایی غلبه بر ترس شان را ندارند از این رو هرگز وارد حوزه ی کسب و کار نمی شوند.

اشتباه کردن نه تنها هیچ اشکالی ندارد بلکه باعث موفقیت شما می شود. مهم در کسب و کار این است که کارهای درست تان بیشتر از اشتباهات تان باشد نه اینکه اصلا اشتباهی مرتکب نشوید زیرا ممکن نیست.

• داشتن سطح متوسطی از دانش

برای موفق بودن لازم نیست بالاترین مدارج علمی را داشته باشید. بلکه سطح متوسطی از دانش برای شما کافی است. تحقیقات نشان داده که صاحبان کاری که میلیاردر شده اند جزء دانشجویان متوسط دانشگاه بوده اند.

البته منظور این نیست که افراد باهوش نمی توانند کسب و کار خود را به راه بیاندازند بلکه این است که افراد متوسط می توانند خلاق تر باشند و در آینده کارآفرین های موفقی نیز شوند.

• داشتن ویژگیهای شخصیتی کلیدی

حتما تا به حال شنیده اید که کارآفرینان موفق ویژگی هایی متفاوت از دیگران دارند. مانند: ثبات، اعتماد به نفس، اشتیاق، فداکاری و جرأت.

لازم نیست قبل از شروع کسب و کار همه ی اینها را داشته باشید. بلکه اینها را در مسیر کارآفرینی کسب خواهید کرد.

• تمایل به کار زیاد و یادگیری

سختی کار صاحبان کار را زمانی می توانید متوجه شوید که آن را تجربه کنید. آنها مدیریت مالی و حساب کار شان را در گذشت سال ها کارآفرینی آموختند و توانستند موفق شوند، پس شما هم می توانید.

تمایل به یادگیری و پشتکار باعث می شود هر چیزی که برای رشد کار و مهم تر از آن شخصیت تان نیاز داشته باشید را یاد بگیرید.

شاید این مطالب نیز برایتان جذاب باشند:

The post appeared first on .

ویژگی های برجسته ی کارآفرینان موفق چیست؟

باتری های لیتیومی-یونی ناسا نیز دچار آتش سوزی می شوند؛ علت چیست؟

حدود چهار ماه پیش بود که جمعی از محققین آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا مشغول آماده سازی رباتی با شکل و شمایل یک میمون به نام RoboSimian بودند تا آن را به فضایی خارج از محدوده آزمایشگاه انتقال دهند.

این ربات که قد و قواره اش حدودا یک متر بود ساخته شده بود تا در شرایط سخت به کمک امدادگران انسانی بیاید و جان افراد در خطر را نجات دهد.

اما باز گردیم به محیط آزمایشگاه؛ پژوهشگران در جریان فعالیت های خود تصمیم گرفتند که باتری لیتیومی یونی ربات را با یک باتری جدید تعویض نمایند و سپس فضای آزمایشگاه را ترک کردند تا هم ناهارشان را صرف کنند و هم اینکه به منبع تغذیه جدید زمان بدهند تا شارژ شود.

در این فاصله ربات در آزمایشگاه تنها ماند و باتری آن دچار سرنوشتی شد که آینده گلکسی نوت 7 سامسونگ را بر باد داد: منفجر شد. از ربات دود شدیدی به آسمان بلند شد و بعد شعله های آتش آن را در برگرفتند. دود برخاسته از این ربات پژوهشگران را هوشیار کرده و سراسیمه به سراغ میمون رباتیک آمدند تا ماجرا را از نزدیک رصد کنند.

همانطور که تایید می کنید انفجار باتری های لیتیومی یونی اتفاق تازه ای نیست. اگر خاطرتان باشد سال گذشته خبر را داشتیم که به عنوان هدیه کریسمس خریداری شده بود. از آن سو نمی توان سیگارهای الکترونیکی را با خود در سفرهای هوایی حمل کرد چراکه ممکن است در بخش بار دچار آتش سوزی شوند و اگر در فکر خرید گلکسی نوت 7 سامسونگ بوده اید حتما می دانید که این موبایل در ماه های اخیر با مشکلات عدیده ای از باب ایمنی دست و پنجه نرم کرده است.

Jay Whitacre از اساتید رشته مهندسی و علوم مواد دانشگاه کارنگی ملون که پیشتر در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا روی باتری ها تحقیق می کرد در این باره می گوید: به طور کلی یک سل لیتیوم یونی خطرناک است و می تواند موجب بروز آتش سوزی عظیمی شود.

تلفن های همراه معمولا یک عدد سل دارند در حالی که RoboSimian حدود 69 عدد از آنها را در خود جای داده بود. حتما تصاویر مربوط به آتش گرفتن باتری نوت 7 را دیده اید، حال تصور کنید که اتفاق رخ داده برای ربات ناسا تا چه حد گسترده بوده است.

از طرف دیگر، چون ناسا فضاپیماهایی حاوی باتری های لیتیومی می سازد و به فضا می فرسد (این وسایل بالاخره روزی قرار است انسان را حمل کنند) مشکل آتش گرفتن این باتری ها اهمیتی دوچندان می یابد. مجموعه عظیم باتری هایی که درون ربات ها، فضاپیماها و غیره قرار دارند همگی با این خطر روبرو هستند. این باتری ها حجم قابل توجه ای انرژی را در خود جای داده اند که به سرعت آزاد می شود و می تواند کشنده باشد. در واقع هرچه انرژی ذخیره شده در این باتری ها بیشتر باشد لازم است که توجه بیشتری به آن معطوف گردد.

طبق گفته لاین لی یکی از محققین آزمایشگاه ناسا، انفجار ناشی از باتری به کار رفته در ربات یاد شده نیرویی برابر با یک دینامیت داشته. او در ادامه گفت: اگر به مسیر خروج آتش دقت کرده باشید متوجه می شوید که محققان ما فاصله زیادی تا ربات نداشتند و این حادثه می توانست پیامدهای ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.

بعد از انفجار اولیه باتری، یکی از کارآموزان آزمایشگاه کناری محل نگهداری میمون رباتیک، از پنجره اتاق آتش را با استفاده از کپسول حاوی CO2 خاموش کرد اما آتش پایدارتر از این حرف ها بودو او برای فرو نشاندنش به آب نیاز داشت.

در این حین یکی دیگر از کارآموزان با آتش نشانی سازمان تماس گرفت و آتش نشان ها کمی بعد با ماسک های تنفسی ویژه از راه رسیدند و با استفاده از یک گیره RoboSimian را از فضای آزمایشگاه خارج و سپس حریق را خاموش کردند.

سوال اینجاست: دقیقا چه اتفاقی رخ داده بود؟

گزارش نهایی در مورد علت آتش سوزی هنوز منتشر نشده اما آنطور که برت مندی مدیر پروژه RoboSimian می گوید جزئیات زیادی در مورد این حادثه وجود دارند و هم اکنون در دست بررسی هستند.

باتری های لیتیومی یونی یک سر مثبت (آنود) و یک سر منفی (کاتد) دارند که توسط نوعی الکترولیت مایع از هم جدا می شوند و این ماده به شدت محترقه است. وقتی باتری در حال شارژ باشد یون ها از سر مثبت به سر منفی می روند.

Whitacre می گوید در حین شارژ در واقع شما جریانی را به این ماده وارد می کنید و تا زمانی که باتری به بالاترین ولتاژ خود برسد این کار ادامه می یابد. بعد از رسیدن به این نقطه لازم است جریان را متوقف نمایید و اگر این کار را انجام ندهید باتری دچار اختلال عملکرد شده و گاهی اوقات منفجر می گردد.

کندی در مورد این حادثه می گوید: خود باتری به عنوان یک کلیت اورشارژ (شارژ بیش از اندازه) نشده بود. در واقع آنها از نوعی سیستم مانیتورینگ استفاده می کردند که ولتاژ و جریان کلی باتری را به صورت مستمر پایش می کرد و هر زمان که این دو فاکتور از میزان معین خارج می شدند فرایند شارژ متوقف می شد.

اما براساس تحلیل های اولیه صورت گرفته در این باره یکی از سل های به کار رفته در باتری دچار آسیب گشته و اطلاعات گمراه کننده ای را برای تجهیزات پایشی ارسال کرده و در نتیجه این اتفاق تک تک پیل ها بیش از حدی که باید شارژ شده اند.

البته اشاره نماییم که Whitacre نه فرضیه ای را تایید کرد و نه در مقام رد آن برآمد (شواهد در اختیار وی تنها به همین ویدیوی غیررسمی خلاصه می شوند) اما یک مساله در نظر او روشن است: اتفاق خیلی سریع رخ داده و از این جهت نمی توان گفت که به فرایند کند آتش گرفتن باتری های دیگر شباهتی داشته است.

او در ادامه می گوید: باتری ها از تعدادی سل کوچک ساخته می شوند و اینکه یکی از آنها دچار مشکل شود امری عادی است. در ادامه نیز آن سل به سل های مجاورش آسیب می زند و سپس فاجعه به صورت سلسله وار ادامه می یابد. اما اتفاقی که برای ربات افتاده اندکی عجیب است چراکه ظاهرا همه سل های درون باتری به یکباره دچار مشکل شده اند یا اینکه دست کم یکی از آنها در کمترین زمان به شدت داغ شده است.

صنعت انفجار

باتری های لیتیومی یونی بخشی ضروری از منبع تامین انرژی ناسا به شمار می روند و هم اکنون در کاوشگر کنجکاوی، فضاپیمای OSIRIS-REx که چندی قبل به سمت یک شهاب سنگ پرتاب شد، ماموریت Juno و همچنین ایستگاه فضایی بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند.

Whitacre در ادامه صحبت هایش یادآور می شود که این باتری ها به صورت کلی در صنعت هوافضا و ماهواره ها کاربردهای زیادی دارند و به شکلی وسیع مورد استفاده قرار می گیرند.

اما اهمیت استفاده از این باتری ها در صنعت هوافضا نیز از آن جهت است که حجم بالایی از انرژی را در قیاس با ابعاد کوچک شان در خود جای داده اند، در بازه عمرشان نیز شارژ را برای مدتی طولانی نگه می دارند، اگر بدون استفاده در جایی نگه داشته شوند به سرعت خالی نمی شوند و اینها دقیقا همان مشخصه هایی هستند که در فضا به آنها نیاز داریم.

اما به خاطر حساسیت سیستم هایی که پرواز می کنند، ناسا نظارت و بررسی دقیقی را روی آنها انجام می دهد تا از بابت ایمنی شان اطمینان لازم را کسب نماید. اگر هم یک باتری دچار مشکلات و نقایص ذاتی باشد مهندسان مدت ها قبل از ارسالش به فضا این موضوع را می دانند. Whitacre می گوید: با در نظر داشتن همین مساله اگر چنین اتفاقی حین پرواز یک فضاپیما رخ دهد به شدت شگفت زده خواهیم شد.

در مورد RoboSimian اما باید بگوییم که به لحاظ تکنیکی قرار نبود به فضا ارسال شود و آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا نیز در تلاش است تا راهکارها مناسب برای استفاده از این ربات به منظور «گردآوری سازه های مداری نظیر تلسکوپ های عظیم الجثه» را بیابد. اگر این ربات میمونی شکل در آینده به فضا ارسال شود و مشکلی پیش نیاید آنگاه طیف کامل آزمایشات را پشت سر خواهد گذاشت اما چون این ربات خاص قرار نبود که به فضا ارسال شود در نتیجه آزمایشات صورت گرفته روی آن نیز سختی معمول را نداشتند.

The post appeared first on .

باتری های لیتیومی-یونی ناسا نیز دچار آتش سوزی می شوند؛ علت چیست؟

حدود چهار ماه پیش بود که جمعی از محققین آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا مشغول آماده سازی رباتی با شکل و شمایل یک میمون به نام RoboSimian بودند تا آن را به فضایی خارج از محدوده آزمایشگاه انتقال دهند.

این ربات که قد و قواره اش حدودا یک متر بود ساخته شده بود تا در شرایط سخت به کمک امدادگران انسانی بیاید و جان افراد در خطر را نجات دهد.

اما باز گردیم به محیط آزمایشگاه؛ پژوهشگران در جریان فعالیت های خود تصمیم گرفتند که باتری لیتیومی یونی ربات را با یک باتری جدید تعویض نمایند و سپس فضای آزمایشگاه را ترک کردند تا هم ناهارشان را صرف کنند و هم اینکه به منبع تغذیه جدید زمان بدهند تا شارژ شود.

در این فاصله ربات در آزمایشگاه تنها ماند و باتری آن دچار سرنوشتی شد که آینده گلکسی نوت 7 سامسونگ را بر باد داد: منفجر شد. از ربات دود شدیدی به آسمان بلند شد و بعد شعله های آتش آن را در برگرفتند. دود برخاسته از این ربات پژوهشگران را هوشیار کرده و سراسیمه به سراغ میمون رباتیک آمدند تا ماجرا را از نزدیک رصد کنند.

همانطور که تایید می کنید انفجار باتری های لیتیومی یونی اتفاق تازه ای نیست. اگر خاطرتان باشد سال گذشته خبر را داشتیم که به عنوان هدیه کریسمس خریداری شده بود. از آن سو نمی توان سیگارهای الکترونیکی را با خود در سفرهای هوایی حمل کرد چراکه ممکن است در بخش بار دچار آتش سوزی شوند و اگر در فکر خرید گلکسی نوت 7 سامسونگ بوده اید حتما می دانید که این موبایل در ماه های اخیر با مشکلات عدیده ای از باب ایمنی دست و پنجه نرم کرده است.

Jay Whitacre از اساتید رشته مهندسی و علوم مواد دانشگاه کارنگی ملون که پیشتر در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا روی باتری ها تحقیق می کرد در این باره می گوید: به طور کلی یک سل لیتیوم یونی خطرناک است و می تواند موجب بروز آتش سوزی عظیمی شود.

تلفن های همراه معمولا یک عدد سل دارند در حالی که RoboSimian حدود 69 عدد از آنها را در خود جای داده بود. حتما تصاویر مربوط به آتش گرفتن باتری نوت 7 را دیده اید، حال تصور کنید که اتفاق رخ داده برای ربات ناسا تا چه حد گسترده بوده است.

از طرف دیگر، چون ناسا فضاپیماهایی حاوی باتری های لیتیومی می سازد و به فضا می فرسد (این وسایل بالاخره روزی قرار است انسان را حمل کنند) مشکل آتش گرفتن این باتری ها اهمیتی دوچندان می یابد. مجموعه عظیم باتری هایی که درون ربات ها، فضاپیماها و غیره قرار دارند همگی با این خطر روبرو هستند. این باتری ها حجم قابل توجه ای انرژی را در خود جای داده اند که به سرعت آزاد می شود و می تواند کشنده باشد. در واقع هرچه انرژی ذخیره شده در این باتری ها بیشتر باشد لازم است که توجه بیشتری به آن معطوف گردد.

طبق گفته لاین لی یکی از محققین آزمایشگاه ناسا، انفجار ناشی از باتری به کار رفته در ربات یاد شده نیرویی برابر با یک دینامیت داشته. او در ادامه گفت: اگر به مسیر خروج آتش دقت کرده باشید متوجه می شوید که محققان ما فاصله زیادی تا ربات نداشتند و این حادثه می توانست پیامدهای ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.

بعد از انفجار اولیه باتری، یکی از کارآموزان آزمایشگاه کناری محل نگهداری میمون رباتیک، از پنجره اتاق آتش را با استفاده از کپسول حاوی CO2 خاموش کرد اما آتش پایدارتر از این حرف ها بودو او برای فرو نشاندنش به آب نیاز داشت.

در این حین یکی دیگر از کارآموزان با آتش نشانی سازمان تماس گرفت و آتش نشان ها کمی بعد با ماسک های تنفسی ویژه از راه رسیدند و با استفاده از یک گیره RoboSimian را از فضای آزمایشگاه خارج و سپس حریق را خاموش کردند.

سوال اینجاست: دقیقا چه اتفاقی رخ داده بود؟

گزارش نهایی در مورد علت آتش سوزی هنوز منتشر نشده اما آنطور که برت مندی مدیر پروژه RoboSimian می گوید جزئیات زیادی در مورد این حادثه وجود دارند و هم اکنون در دست بررسی هستند.

باتری های لیتیومی یونی یک سر مثبت (آنود) و یک سر منفی (کاتد) دارند که توسط نوعی الکترولیت مایع از هم جدا می شوند و این ماده به شدت محترقه است. وقتی باتری در حال شارژ باشد یون ها از سر مثبت به سر منفی می روند.

Whitacre می گوید در حین شارژ در واقع شما جریانی را به این ماده وارد می کنید و تا زمانی که باتری به بالاترین ولتاژ خود برسد این کار ادامه می یابد. بعد از رسیدن به این نقطه لازم است جریان را متوقف نمایید و اگر این کار را انجام ندهید باتری دچار اختلال عملکرد شده و گاهی اوقات منفجر می گردد.

کندی در مورد این حادثه می گوید: خود باتری به عنوان یک کلیت اورشارژ (شارژ بیش از اندازه) نشده بود. در واقع آنها از نوعی سیستم مانیتورینگ استفاده می کردند که ولتاژ و جریان کلی باتری را به صورت مستمر پایش می کرد و هر زمان که این دو فاکتور از میزان معین خارج می شدند فرایند شارژ متوقف می شد.

اما براساس تحلیل های اولیه صورت گرفته در این باره یکی از سل های به کار رفته در باتری دچار آسیب گشته و اطلاعات گمراه کننده ای را برای تجهیزات پایشی ارسال کرده و در نتیجه این اتفاق تک تک پیل ها بیش از حدی که باید شارژ شده اند.

البته اشاره نماییم که Whitacre نه فرضیه ای را تایید کرد و نه در مقام رد آن برآمد (شواهد در اختیار وی تنها به همین ویدیوی غیررسمی خلاصه می شوند) اما یک مساله در نظر او روشن است: اتفاق خیلی سریع رخ داده و از این جهت نمی توان گفت که به فرایند کند آتش گرفتن باتری های دیگر شباهتی داشته است.

او در ادامه می گوید: باتری ها از تعدادی سل کوچک ساخته می شوند و اینکه یکی از آنها دچار مشکل شود امری عادی است. در ادامه نیز آن سل به سل های مجاورش آسیب می زند و سپس فاجعه به صورت سلسله وار ادامه می یابد. اما اتفاقی که برای ربات افتاده اندکی عجیب است چراکه ظاهرا همه سل های درون باتری به یکباره دچار مشکل شده اند یا اینکه دست کم یکی از آنها در کمترین زمان به شدت داغ شده است.

صنعت انفجار

باتری های لیتیومی یونی بخشی ضروری از منبع تامین انرژی ناسا به شمار می روند و هم اکنون در کاوشگر کنجکاوی، فضاپیمای OSIRIS-REx که چندی قبل به سمت یک شهاب سنگ پرتاب شد، ماموریت Juno و همچنین ایستگاه فضایی بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند.

Whitacre در ادامه صحبت هایش یادآور می شود که این باتری ها به صورت کلی در صنعت هوافضا و ماهواره ها کاربردهای زیادی دارند و به شکلی وسیع مورد استفاده قرار می گیرند.

اما اهمیت استفاده از این باتری ها در صنعت هوافضا نیز از آن جهت است که حجم بالایی از انرژی را در قیاس با ابعاد کوچک شان در خود جای داده اند، در بازه عمرشان نیز شارژ را برای مدتی طولانی نگه می دارند، اگر بدون استفاده در جایی نگه داشته شوند به سرعت خالی نمی شوند و اینها دقیقا همان مشخصه هایی هستند که در فضا به آنها نیاز داریم.

اما به خاطر حساسیت سیستم هایی که پرواز می کنند، ناسا نظارت و بررسی دقیقی را روی آنها انجام می دهد تا از بابت ایمنی شان اطمینان لازم را کسب نماید. اگر هم یک باتری دچار مشکلات و نقایص ذاتی باشد مهندسان مدت ها قبل از ارسالش به فضا این موضوع را می دانند. Whitacre می گوید: با در نظر داشتن همین مساله اگر چنین اتفاقی حین پرواز یک فضاپیما رخ دهد به شدت شگفت زده خواهیم شد.

در مورد RoboSimian اما باید بگوییم که به لحاظ تکنیکی قرار نبود به فضا ارسال شود و آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا نیز در تلاش است تا راهکارها مناسب برای استفاده از این ربات به منظور «گردآوری سازه های مداری نظیر تلسکوپ های عظیم الجثه» را بیابد. اگر این ربات میمونی شکل در آینده به فضا ارسال شود و مشکلی پیش نیاید آنگاه طیف کامل آزمایشات را پشت سر خواهد گذاشت اما چون این ربات خاص قرار نبود که به فضا ارسال شود در نتیجه آزمایشات صورت گرفته روی آن نیز سختی معمول را نداشتند.

The post appeared first on .

باتری های لیتیومی-یونی ناسا نیز دچار آتش سوزی می شوند؛ علت چیست؟