Space Warrior یک بازی فضایی جذاب دیگر
جنگنده های فضایی از جمله مولفه هایی هستند که هیچ گاه در بازی های ویدیویی جذابیت خود را از دست نمی دهند.
(image)
جنگنده های فضایی از جمله مولفه هایی هستند که هیچ گاه در بازی های ویدیویی جذابیت خود را از دست نمی دهند.
Space Warrior یک بازی فضایی جذاب دیگر
با جزئیاتی از نبردهای فضایی Call of Duty: Infinite Warfare همراه باشید
به گزارش و به نقل از ، از آنجایی که COD : IW یک عنوان علمی تخیلی ست، ضرورت وجود مبارزات فضایی و ستاره ای درک می شود. “برایان هورتن” (Brian Horton) طی مصاحبه ای که با Gamingbolt داشته، توضیح داد که این موضوع بخوبی پیاده شده است.
“هورتن”: “مبارزات jakal و بخش های zero-G سرمایه گذاری بزرگی هست که ما بر روی بخش کمپین تک نفره انجام داده ایم. و این ها همه در کشتی فضایی The Retribution قرار دارند. شما به عنوان ستوان ریِس وارد کشتی شده و می توانید به ماموریت های پیش رو دسترسی داشته باشید. در یک پنل می توانید یک نقطه از سیاره یا منطقه ی درون منظومه ی شمسی را شناسایی کنید و آن نقطه را برای ماموریت خود برگزینید. وقتی به آنجا رفتید می توانید نبرد های هوایی، مبارزات zero-G و … را تجربه کنید. در طول بازی چندین بار فرصت دارید این کار را بکنید.“
این خیلی خوبه که ببینیم Infinity Ward تلاش زیادی برای پیاده سازی صحیح جزئیات می کند. جزئیاتی مانند همین نبردهای فضایی؛ که البته در بازی هایی مثل Halo هم شاهد موارد این چنینی هستیم. ولی فرقی که COD با Halo دارد این است که جمعیت هوادران و بازیکنان COD بسیار بیشتر است. پس اگر فرنچایز COD بخواهد نماینده ی فضایی خود را معرفی کند، بهتر است به بهترین شکل ممکن اینکار را انجام دهد تا تعداد بیشماری از طرفداران خود را نا امید نکند. عنوان COD: IW در تاریخ 14 آبان سال جاری برای پلتفرمهای PC، PS4 و Xbox One منتشر می شود.
(image)
به گزارش و به نقل از ، از آنجایی که COD : IW یک عنوان علمی تخیلی ست، ضرورت وجود مبارزات فضایی و ستاره ای درک می شود. “برایان هورتن” (Brian Horton) طی مصاحبه ای که با Gamingbolt داشته، توضیح داد که این موضوع بخوبی پیاده شده است.
“هورتن”: “مبارزات jakal و بخش های zero-G سرمایه گذاری بزرگی هست که ما بر روی بخش کمپین تک نفره انجام داده ایم. و این ها همه در کشتی فضایی The Retribution قرار دارند. شما به عنوان ستوان ریِس وارد کشتی شده و می توانید به ماموریت های پیش رو دسترسی داشته باشید. در یک پنل می توانید یک نقطه از سیاره یا منطقه ی درون منظومه ی شمسی را شناسایی کنید و آن نقطه را برای ماموریت خود برگزینید. وقتی به آنجا رفتید می توانید نبرد های هوایی، مبارزات zero-G و … را تجربه کنید. در طول بازی چندین بار فرصت دارید این کار را بکنید.“
این خیلی خوبه که ببینیم Infinity Ward تلاش زیادی برای پیاده سازی صحیح جزئیات می کند. جزئیاتی مانند همین نبردهای فضایی؛ که البته در بازی هایی مثل Halo هم شاهد موارد این چنینی هستیم. ولی فرقی که COD با Halo دارد این است که جمعیت هوادران و بازیکنان COD بسیار بیشتر است. پس اگر فرنچایز COD بخواهد نماینده ی فضایی خود را معرفی کند، بهتر است به بهترین شکل ممکن اینکار را انجام دهد تا تعداد بیشماری از طرفداران خود را نا امید نکند. عنوان COD: IW در تاریخ 14 آبان سال جاری برای پلتفرمهای PC، PS4 و Xbox One منتشر می شود.
با جزئیاتی از نبردهای فضایی Call of Duty: Infinite Warfare همراه باشید
تاریخچه پر فراز و نشیب رقابت فضایی ناسا و فرود اولین انسان ها روی ماه
راکت Saturn V را می توان دستاوردی بسیار مهم در علم مهندسی خواند؛ بخش اعظمی از ماموریت های آپولو از طریق این راکت انجام گرفتند و فرود فضانوردان آمریکایی روی ماه نیز به لطف آن محقق شد.
Saturn V همچنین با تکیه بر فناوری نازی ها ساخته شد. Wernher von Braun مهندس هوافضا بود و در جریان جنگ دوم جهانی نیز از اعضای حزب نازی به شمار می رفت. وی که در آن دوران از مهندسان ارشد آلمان نازی بود یک موشک دوربرد بالستیک به نام V-2 را برای این رژیم طراحی کرد و بعدها نیز راکت Saturn V را با الهام از آن برای ایالات متحده آمریکا ساخت.
اما در ادامه می خواهیم به تاریخ 20 ژوئن (31 خرداد ماه) بپردازیم که اهمیت ویژه ای در تاریخ دارد چراکه در دو سال مختلف در چنین تاریخی، جهان شاهد وقایع بسیار مهمی بود.
نخست 20 ژوئن سال 1944 را مرور می کنیم که در آن، راکت V-2 نامش را به عنوان اولین ابزار دست ساز بشر به ثبت رساند که از عبور می کرد (این خط در صد کیلومتری از سطح دریا قرار دارد) و به ارتفاع قابل توجه 189 کیلومتر از سطح زمین رسید.
از سپتامبر سال 1944 میلادی بالغ بر 3 هزار راکت V-2 به آسمان پرتاب شد که مجموعا کشته شدن 2754 غیرنظامی و حدود 4500 نیروی نظامی را به دنبال داشتند. اما حتی این آمار بالای تلفات هم نتوانست جلوی آمریکایی ها را برای ساخت راکت بگیرد و همچنان زندانیان دربند در اردوگاه های کار اجباری نازی این راکت ها را در کارخانه زیرزمینی Mittelwork تولید می کردند.
در سال 1943 میلادی، Von Braun به درجه سرگردی رسید و نامش در صدر لیست دانشمندانی قرار گرفت که برای انجام بازجویی و استخراج اطلاعات تحت تعقیب ارتش ایالات متحده آمریکا بودند.
اما با شدت یافتن جنگ این برنامه نیز تغییر یافت و ارتش آمریکا به این نتیجه رسید که به جای بازجویی از دانشمندان آلمانی بهتر است آنها را جذب نماید و از دانش شان به نفع خود استفاده کند.
در همین راستا برنامه ای به نام عملیات Paperclip یا گیره کاغذ کلید خورد که در واقع یک پروژه محرمانه بود و هدفش جذب و استخدام دانشمندان ارشد آلمان و انتقالشان به آمریکا بود. به این ترتیب تخصص آمریکا نیز تقویت می شد و این کشور در جایگاهی بالاتر از جماهیر شوروی قرار می گرفت.
در ادامه، به 20 ژوئن سال 1945 میلادی می رسیم که دومین تاریخ مهم است. در این روز، von Braun به همراه تیم تحت سرپرستی اش مورد تایید ارتش آمریکا قرار گرفتند. او در کنار آرتور رادولف (مدیر عملیات های کارخانه Mittelwerk که بسیاری در آن کشته شدند) کار ساخت راکت Saturn V را بر پایه دانش به خدمت گرفته شده در تولید موشک بالستیک V-2 آغاز نمود.
در سال 1960 میلادی، von Braun به عنوان نخستین مدیر مرکز پروازهای فضایی مارشال متعلق به ناسا برگزیده شد. در یکی از صفحات وب متعلق به ناسا اینطور آمده: بی شک او یکی از بزرگ ترین دانشمندان حوزه راکت در تاریخ است.
اما نباید از یاد برد که این دستاوردها به بهای از دست رفتن جان انسان های بی گناهی حاصل شده که حالا بسیاری از آنها از صفحه روزگار محو شده اند و تنها در آمار و ارقام کشته شدگان جنگی یاد و خاطره شان به جای مانده.
پروژه جدید آرشیو آپولو در فلیکر دربرگیرنده تصاویر ارزشمند بیشماری است که بسیاری از آنها از سطح ماه گرفته شده اند.
این عکس زیبا که به آفریقا مربوط می شود در جریان ماموریت آپولو 11 در دسامبر سال 1972 میلادی گرفته شده است.
این تصویر به زمین هلالی شهرت دارد و زمانی که آپولو 16 در مدار اطراف ماه به سر می برد در آوریل سال 1972 میلادی گرفته شد.
در این عکس مهندس Wally Schirra را در جریان ماموریت آپولو 7 می بینید (اکتبر سال 1968).
این عکس یکی از مراحل یا بخش های راکت Saturn V موسوم به Saturn IVB را نشان می دهد که در اکتبر 1968 میلادی از داخل فضاپیمای آپولو 7 گرفته شد.
عکسی از ماژول های فرماندهی/ خدمات آپولو 9 که در مارس 1968 میلادی از داخل ماه نشین آپولو گرفته شد.
کاوشگر ماه آپولو 17، دسامبر 1972.
سایه بلند یکی از فضانوردان روی ماه که در 17 دسامبر 1972 میلادی برای نخستین بار از آپولو 7 خارج شد و قدم به روی ماه گذاشت.
عکس مشهور «طلوع زمین» که توسط فضانوردی به نام William Anders در جریان ماموریت آپولو 8 در دسامبر 1968 میلادی گرفته شد.
تصویر یکی از دهانه های روی ماه که در نوامبر 1968 میلادی از داخل فضاپیمای آپولو 12 در درون مدار گرفته شد.
تصویری از زمین که توسط آپولو 11 در جولای 1969 میلادی زمانی که عازم ماه بود گرفته شد.
ماه نشین آپولو 11، جولای 1969.
اوین «باز» آلدرین، دومین انسانی که قدم به روی ماه گذاشت. عکس در جولای 1969 میلادی و از داخل فضاپیمای آپولو 11 گرفته شده است.
سومین ماه پیمایی یکی از فضانوردان آپولو 17 در تاریخ 13 دسامبر 1972 که آخرین ماموریت این فضاپیما هم به شمار می رود. از آن زمان تاکنون هیچ انسانی روی ماه قدم نگذاشته است.
جای پای فضانوردان روی سطح ماه که تصویر آن در نوامبر 1969 و همزمان با ماموریت آپولو 12 گرفته شد.
این عکس که در دسامبر 1972 از داخل آپولو 17 گرفته شده سطح تقریبا عاری از رنگ ماه را نشان می دهد.
The post appeared first on .
راکت Saturn V را می توان دستاوردی بسیار مهم در علم مهندسی خواند؛ بخش اعظمی از ماموریت های آپولو از طریق این راکت انجام گرفتند و فرود فضانوردان آمریکایی روی ماه نیز به لطف آن محقق شد.
Saturn V همچنین با تکیه بر فناوری نازی ها ساخته شد. Wernher von Braun مهندس هوافضا بود و در جریان جنگ دوم جهانی نیز از اعضای حزب نازی به شمار می رفت. وی که در آن دوران از مهندسان ارشد آلمان نازی بود یک موشک دوربرد بالستیک به نام V-2 را برای این رژیم طراحی کرد و بعدها نیز راکت Saturn V را با الهام از آن برای ایالات متحده آمریکا ساخت.
اما در ادامه می خواهیم به تاریخ 20 ژوئن (31 خرداد ماه) بپردازیم که اهمیت ویژه ای در تاریخ دارد چراکه در دو سال مختلف در چنین تاریخی، جهان شاهد وقایع بسیار مهمی بود.
نخست 20 ژوئن سال 1944 را مرور می کنیم که در آن، راکت V-2 نامش را به عنوان اولین ابزار دست ساز بشر به ثبت رساند که از عبور می کرد (این خط در صد کیلومتری از سطح دریا قرار دارد) و به ارتفاع قابل توجه 189 کیلومتر از سطح زمین رسید.
از سپتامبر سال 1944 میلادی بالغ بر 3 هزار راکت V-2 به آسمان پرتاب شد که مجموعا کشته شدن 2754 غیرنظامی و حدود 4500 نیروی نظامی را به دنبال داشتند. اما حتی این آمار بالای تلفات هم نتوانست جلوی آمریکایی ها را برای ساخت راکت بگیرد و همچنان زندانیان دربند در اردوگاه های کار اجباری نازی این راکت ها را در کارخانه زیرزمینی Mittelwork تولید می کردند.
در سال 1943 میلادی، Von Braun به درجه سرگردی رسید و نامش در صدر لیست دانشمندانی قرار گرفت که برای انجام بازجویی و استخراج اطلاعات تحت تعقیب ارتش ایالات متحده آمریکا بودند.
اما با شدت یافتن جنگ این برنامه نیز تغییر یافت و ارتش آمریکا به این نتیجه رسید که به جای بازجویی از دانشمندان آلمانی بهتر است آنها را جذب نماید و از دانش شان به نفع خود استفاده کند.
در همین راستا برنامه ای به نام عملیات Paperclip یا گیره کاغذ کلید خورد که در واقع یک پروژه محرمانه بود و هدفش جذب و استخدام دانشمندان ارشد آلمان و انتقالشان به آمریکا بود. به این ترتیب تخصص آمریکا نیز تقویت می شد و این کشور در جایگاهی بالاتر از جماهیر شوروی قرار می گرفت.
در ادامه، به 20 ژوئن سال 1945 میلادی می رسیم که دومین تاریخ مهم است. در این روز، von Braun به همراه تیم تحت سرپرستی اش مورد تایید ارتش آمریکا قرار گرفتند. او در کنار آرتور رادولف (مدیر عملیات های کارخانه Mittelwerk که بسیاری در آن کشته شدند) کار ساخت راکت Saturn V را بر پایه دانش به خدمت گرفته شده در تولید موشک بالستیک V-2 آغاز نمود.
در سال 1960 میلادی، von Braun به عنوان نخستین مدیر مرکز پروازهای فضایی مارشال متعلق به ناسا برگزیده شد. در یکی از صفحات وب متعلق به ناسا اینطور آمده: بی شک او یکی از بزرگ ترین دانشمندان حوزه راکت در تاریخ است.
اما نباید از یاد برد که این دستاوردها به بهای از دست رفتن جان انسان های بی گناهی حاصل شده که حالا بسیاری از آنها از صفحه روزگار محو شده اند و تنها در آمار و ارقام کشته شدگان جنگی یاد و خاطره شان به جای مانده.
پروژه جدید آرشیو آپولو در فلیکر دربرگیرنده تصاویر ارزشمند بیشماری است که بسیاری از آنها از سطح ماه گرفته شده اند.
این عکس زیبا که به آفریقا مربوط می شود در جریان ماموریت آپولو 11 در دسامبر سال 1972 میلادی گرفته شده است.
این تصویر به زمین هلالی شهرت دارد و زمانی که آپولو 16 در مدار اطراف ماه به سر می برد در آوریل سال 1972 میلادی گرفته شد.
در این عکس مهندس Wally Schirra را در جریان ماموریت آپولو 7 می بینید (اکتبر سال 1968).
این عکس یکی از مراحل یا بخش های راکت Saturn V موسوم به Saturn IVB را نشان می دهد که در اکتبر 1968 میلادی از داخل فضاپیمای آپولو 7 گرفته شد.
عکسی از ماژول های فرماندهی/ خدمات آپولو 9 که در مارس 1968 میلادی از داخل ماه نشین آپولو گرفته شد.
کاوشگر ماه آپولو 17، دسامبر 1972.
سایه بلند یکی از فضانوردان روی ماه که در 17 دسامبر 1972 میلادی برای نخستین بار از آپولو 7 خارج شد و قدم به روی ماه گذاشت.
عکس مشهور «طلوع زمین» که توسط فضانوردی به نام William Anders در جریان ماموریت آپولو 8 در دسامبر 1968 میلادی گرفته شد.
تصویر یکی از دهانه های روی ماه که در نوامبر 1968 میلادی از داخل فضاپیمای آپولو 12 در درون مدار گرفته شد.
تصویری از زمین که توسط آپولو 11 در جولای 1969 میلادی زمانی که عازم ماه بود گرفته شد.
ماه نشین آپولو 11، جولای 1969.
اوین «باز» آلدرین، دومین انسانی که قدم به روی ماه گذاشت. عکس در جولای 1969 میلادی و از داخل فضاپیمای آپولو 11 گرفته شده است.
سومین ماه پیمایی یکی از فضانوردان آپولو 17 در تاریخ 13 دسامبر 1972 که آخرین ماموریت این فضاپیما هم به شمار می رود. از آن زمان تاکنون هیچ انسانی روی ماه قدم نگذاشته است.
جای پای فضانوردان روی سطح ماه که تصویر آن در نوامبر 1969 و همزمان با ماموریت آپولو 12 گرفته شد.
این عکس که در دسامبر 1972 از داخل آپولو 17 گرفته شده سطح تقریبا عاری از رنگ ماه را نشان می دهد.
The post appeared first on .
تاریخچه پر فراز و نشیب رقابت فضایی ناسا و فرود اولین انسان ها روی ماه
روسیه اولین موشک پایگاه فضایی جدید خود را به فضا فرستاد
سازمان فضایی روسیه که با نام Roscosmos شناخته می شود، اخیرا اولین موشک پایگاه فضایی جدید Vostochny Cosmodrome را به فضا فرستاده است. این موشک سایوز 2.1a شب گذشته به فضا فرستاده شد و محموله ای شامل سه ماهواره را با خود برد که قرار است از آنها برای رصد زمین و پرتوهای نوری فضایی استفاده شود.
نکته جالب اینجاست که پرتاب این موشک به فضا، تقریبا توسط هیچکس مشاهده نشد و دولت روسیه به هیچ یک از مطبوعات خارجی اجازه نداد تا لحظه ارسال موشک سایوز 2.1a به فضا را از نزدیک مشاهده کنند. در همین حال، از آن جایی که موشک از پایگاه فضایی جدید Vostochny پرتاب شده، حتی ناسا و سازمان فضایی اروپا هم نتوانستند مسئولیت استریم زنده این رویداد را برعهده گیرند.
در واقع تنها یک کانال تلویزیونی اجازه داشت تا لحظه خروج سایوز 2.1a را از زمین به صورت زنده استریم کند؛ اما مقامات روسی، گزارشگران این کانال را نیز مجبور کردند تا تجهیزاتشان را در فاصله ای چند مایلی از موشک برپا کنند. کانال مورد اشاره اگرچه به صورت موفقیت آمیز این رویداد را استریم کرد اما فاصه زیاد از محل پرتاب سبب شد تا جزییات زیادی در تصویر مشخص نباشد.
برای ساخت پایگاه فضایی جدید روسیه، مقامات این کشور هزاران کارگر را استخدام کرده و میلیاردها دلار هزینه نمودند. این پایگاه به چند جایگاه برای پرتاب موشک، یک ایستگاه قطار، مرکز کنترل ماموریت و مجموعه ای برای تولید و اسمبل قطعات پیچیده مجهز است که موشک سایوز 2.1a هم در همان جا ساخته شد.پایگاه فضایی Vostochny از آن جهت برای سیاستمداران روسی مهم تلقی می شود که می توانند با استقلال بیشتری اهداف خود را دنبال نمایند. تا پیش از این، پایگاه فضایی Baikonur تنها محل در دسترس روس ها برای پرتاب موشک به حساب می آمد که به صورت مشترک با کشور قزاقستان و با دریافت 115 میلیون دلار به صورت سالانه مورد استفاده قرار می گیرد.
The post appeared first on .
سازمان فضایی روسیه که با نام Roscosmos شناخته می شود، اخیرا اولین موشک پایگاه فضایی جدید Vostochny Cosmodrome را به فضا فرستاده است. این موشک سایوز 2.1a شب گذشته به فضا فرستاده شد و محموله ای شامل سه ماهواره را با خود برد که قرار است از آنها برای رصد زمین و پرتوهای نوری فضایی استفاده شود.
نکته جالب اینجاست که پرتاب این موشک به فضا، تقریبا توسط هیچکس مشاهده نشد و دولت روسیه به هیچ یک از مطبوعات خارجی اجازه نداد تا لحظه ارسال موشک سایوز 2.1a به فضا را از نزدیک مشاهده کنند. در همین حال، از آن جایی که موشک از پایگاه فضایی جدید Vostochny پرتاب شده، حتی ناسا و سازمان فضایی اروپا هم نتوانستند مسئولیت استریم زنده این رویداد را برعهده گیرند.
در واقع تنها یک کانال تلویزیونی اجازه داشت تا لحظه خروج سایوز 2.1a را از زمین به صورت زنده استریم کند؛ اما مقامات روسی، گزارشگران این کانال را نیز مجبور کردند تا تجهیزاتشان را در فاصله ای چند مایلی از موشک برپا کنند. کانال مورد اشاره اگرچه به صورت موفقیت آمیز این رویداد را استریم کرد اما فاصه زیاد از محل پرتاب سبب شد تا جزییات زیادی در تصویر مشخص نباشد.
برای ساخت پایگاه فضایی جدید روسیه، مقامات این کشور هزاران کارگر را استخدام کرده و میلیاردها دلار هزینه نمودند. این پایگاه به چند جایگاه برای پرتاب موشک، یک ایستگاه قطار، مرکز کنترل ماموریت و مجموعه ای برای تولید و اسمبل قطعات پیچیده مجهز است که موشک سایوز 2.1a هم در همان جا ساخته شد.پایگاه فضایی Vostochny از آن جهت برای سیاستمداران روسی مهم تلقی می شود که می توانند با استقلال بیشتری اهداف خود را دنبال نمایند. تا پیش از این، پایگاه فضایی Baikonur تنها محل در دسترس روس ها برای پرتاب موشک به حساب می آمد که به صورت مشترک با کشور قزاقستان و با دریافت 115 میلیون دلار به صورت سالانه مورد استفاده قرار می گیرد.
The post appeared first on .
روسیه اولین موشک پایگاه فضایی جدید خود را به فضا فرستاد
© 2024 بازی آزاد
آخرین دیدگاه‌ها