بازی آزاد

دور همی؛ عروسک های توانمند

عروسک ها که مخصوص دختر بچه ها و یا خردسال ها نیست. همه ما کلاه قرمزی و دوستانش را دوست داریم و هیچ خجالتی هم نمی کشیم چون همه ما به شادی، تفریح و نشاط نیازمندیم و اگر قصد کسی قصد مبارزه با آن را دارد، قطعا شکست می خورد.

عروسک ها، شخصیت های کارتونی و چهره های مهربان، بخشی جدا نشدنی از دنیای بازی های ویدیویی هستند و ما هم ساعت ها و شاید سال ها خاطره از آن ها داریم. این بار می خواهیم عناوینی با هویتی تقریبا یکسان اما متفاوت از زمین تا آسمان به شما معرفی کنیم.

یکی پازل مانند و معمایی، دیگری خشن و پر زد و خورد. یکی سریع و پر از هیجان و دیگری درگیر کننده و مملو از شادی. مهم نیست چه پلتفرمی برای بازی کردن دارید، در مطلب امشب همه مدل بازی برای همه پلتفرم ها داریم.

سری LittleBigPlanet

• پلی استیشن 3، پلی استیشن 4

در دوران پلی استیشن 3 (که به خاطر کپی خور نشدن و گران قیمت بودن بازی هایش در ایران خیلی محبوب نبود)، اگر کسی می خواست پلی استیشن 4 بخرد و از تصمیم خود دفاع کند، احتمالا نامی از لیتل بیگ پلنت هم می آورد.

این سری بازی که سال گذشته با عرضه LittleBigPlanet 3، بار دیگر بر سر زبان ها افتاد، عنوانی معرکه و درجه یک برای دارندگان کنسول های سونی است. البته، شاید نسخه سوم به اندازه دو شماره اول خوب نبود ولی به هر حال LittleBigPlanet است دیگر، نباید زیاد سخت بگیریم.

دو نسخه ابتدایی اوج بلوغ طراحی مراحل را نشان می دهند و هر چه که در وصف آن ها بگوییم کم گفته ایم. کافی است کنترلر را به دست بگیرید و دو نفره یک مرحله را سپری کنید، متوجه می شوید که گذر زمان اصلا احساس نمی شود از بس این بازی عالی طراحی شده.

دو نسخه اول برای پلی استیشن 3 و نسخه سوم برای پلی استیشن 4 منتشر شد و ماه به به عنوان یکی از بازی های رایگان پلی استیشن پلاس، در اختیار میلیون ها مخاطب قرار گرفت. بنابراین اگر LBP3 را در حساب کاربری خود دارید و هنوز اقدام به دانلود آن نکرده اید، حالا زمان مناسبی است.

Rayman Legends

• پی سی، پلی استیشن 4، اکس باکس وان، وی یو، پلی استیشن 3، اکس باکس 360

ریمن لجندز در سال 2012 و به عنوان یک بازی انحصاری برای کنسول بازی شکست خورده وی یو معرفی شد. کمپانی یوبی سافت یکی از الماس های ارزشمند خود را برای نینتندو کنار گذاشته بود اما عملکرد ضعیف وی یو سبب شد تا ریمن لجندز برای دیگر پلتفرم های نیز عرضه گردد (خوشبختانه).

این شد که میلیون ها مخاطب دیگر نیز فرصت آن را پیدا کردند تا این جواهر را تجربه کنند و لذت ببرند. در ریمن لجندز می توانید با دوستان خود سرگرم شوید. البته کنسول وی یو به خاطر کنترلر تبلت مانندش، یک برتری نسبت به دیگر پلتفرم ها دارد و بازی کردن روی آن جذابیت بیشتری خواهد داشت اما چند ویژگی ساده ارزش این حرف ها را ندارد.

روی هر پلتفرمی که بازی می کنید، ریمن لجندز را تهیه کنید و از تجربه اش با دوستان و اقوام خود لذت ببرید. بسیاری از مراحل Rayman Origins (عنوان قبلی در سری ریمن) نیز کاملا رایگان در لجندز بازسازی شده اند تا هیچ محدودیتی در سرگرم شدن باقی نماند.

سری هم به بخش فوتبال دو نفره این بازی بزنید. احمقانه است اما فوق العاده خواهید خندید، مطمئن باشید.

Castle Crasher و Battleblock Theater

• پی سی، اکس باکس 360، اکس باکس وان، پلی استیشن 3

سازنده این دو بازی استودیویی است به نام The Behemoth. وقتی به پروفایل این بازی ها در شبکه استیم مراجعه می کنید متوجه می شوید که یک گزینه وجود دارد تا این دو بازی را یک جا بخرید و اسم آن هست «Can’t Stop Laughing Bundle» یا «باندل نمی توان جلوی خندیدن را گرفت».

حالا با این توصیف ساده، تا آخر ماجرا را بخوانید. البته ممکن است عکس بالا را ببینید و بگویید که سر بریدن ها و خون و خون ریزی پس چیست اما مطمئن باشید حماقت این کاراکترهای به ظاهر شوالیه مرتبا لبخند به لب تان می آورد، حتی اگر روز سخت و ناراحت کننده ای را پشت سر گذاشته باشید. (مگر در تعطیلات نوروز به کسی سخت هم می گذرد؟)

Castle Crasher و Battleblock Theater دو بازی تقریبا مشابه اما به شدت مستقل از یکدیگر هستند که شاید تک نفره بازی کردن آن ها بدک نباشد اما وقتی که در کنار دوستانتان باشید، حرف ندارد.

اولی را می توانید چهار نفره بازی کنید و دومی را در بخش داستانی به صورت تک نفره و در بخش آرنا با 3 نفر دیگر بازی کرد. خب، طبیعی است، هر چه بیشتر بهتر و این را هیچ وقت در مورد بازی های دور همی فراموش نکنید.

The post appeared first on .

دور همی؛ عروسک های توانمند

دور همی؛ با زامبی های احمق

بازی های دو یا چند نفره که بتوانید روی تلویزیون بزرگ انجام دهید به شوترهای واقع گرایانه مثل Call of Duty خلاصه نمی شود و همه نوع ژانر و استایل گرافیکی را در بر می گیرد. کافی است بخواهید کمی بگردید تا ببینید چه بازی های زیادی در رنگ و لعاب مختلف، برای دور همی هایتان مناسب هستند.

در دور همی امشب می روید به سراغ یکی از تحسین شده ترین سری بازی های نسل پیش و سفری می کنیم به دروازه های جهنم و البته، کمی هم با زامبی های احمقی که از گیاهان کتک می خورند برایتان می گوییم تا شاید یکی از آن ها را برای بازی کردن در روزهای تعطیل دلنشین نوروزی انتخاب کنید.

سری Borderlands

• پی سی، پلی استیشن 4، اکس باکس وان، پلی استیشن 3، اکس باکس 360

شاید بشود گفت بهترین بازی شوتر اول شخص و درگیرکننده نسل پیش است که تک نفره بازی کردن آن خیلی جذاب نیست اما وقتی که با دوستانتان آن را تجربه می کنید، امکان ندارد از تجربه اش دست بکشید و نخواهید مراحل را پشت سر هم به پیش ببرید.

بوردرلندز بخش داستانی نسبتا طولانی اما فوق العاده سرگرم کننده ای دارد که بیشتر به درد تجربه های طولانی و چند ساعته می خورد، و نه سرگرمی در مهمانی ها با اقوام. بنابراین بهتر است حسابی زمان برای آن بگذارید و با یک نفر که مثل خودتان پایه دیوانه بازی باشد، وارد دنیای عظیم و دوست داشتنی بوردرلندز شوید.

در بوردرلندز بی شمار ماموریت پیش روی شما وجود دارد که می توانید به صورت انتخاب شده، برخی از آن ها را انجام دهید و آرام آرام بازی را تمام کنید اما اگر از بازی خوشتان آمد، توصیه می کنیم که همه مراحل جانبی با همه جزئیاتشان را انجام دهید.

اگر روی پلی استیشن 4 و اکس باکس وان بازی می کنید، با خریدن Borderlands The Handsome Collection، صاحب 3 بازی از این سری می شوید که هر کدام از آن ها می تواند ده ها ساعت گیم پلی برای شما به ارمغان آورد.

اگر هم روی پی سی و یا پلی استیشن 3 و اکس باکس 360 بازی می کنید، باید هر سه عنوان Borderlands 2 ،Borderlands و Borderlands: The Pre-Sequel را به صورت جداگانه تهیه کنید.

سری Plants vs Zombies Garden Warfare

• پی سی، پلی استیشن 4، اکس باکس وان

شما فقط به چشم های این زامبی احمق نگاه کنید.

حالا تصور کنید در یک زمین بازی بزرگ که همه جای آن را این بی دست و پاها پر کرده اند، قرار است چقدر خوش بگذرد. اگر در تیم گیاهان باشید، دانش و قدرت همراه با شماست اما زامبی ها هم برای خودشان آبرویی دارند که حفظ کنند.

احتمالا Plants vs Zombies را تجربه کرده اید و می دانید چقدر معتاد کننده است. اما سری Garden Warfare که از نسخه های اصلی منشعب شده، محیطی سه بعدی دارد و همه چیز محدود به خطوط عمودی و صف بندی گیاهان نیست.

در Garden Warfare آزاد هستید تا به هر جهتی که می خواهید حرکت کنید و در نهایت اما هدف را از آن خود کنید. حتی گیاهان هم می توانند راه بروند و هر جا که یک زامبی دیدند، او را به تیر ببندند تا دیگر جرات حرکت به خودش ندهد.

حالا تصور کنید در یک مهمانی خودمانی چقدر فضا برای شاد شدن وجود دارد. در تیم های متحد در برابر زامبی ها بایستید و همه شان را لت و پار کنید. Garden Warfare به اندازه سری اصلی جذاب نیست اما برای دور هم بودن انتخاب خوبی هستند. بازی نه خشن است و نه خیلی جدی.

بنابراین هم می توانید بچه های کم سن و سال فامیل را سرگرم کنید و هم اینکه کنترلر را به دست بزرگترها دهید و نگران آن نباشید که نمی توانند درست و حسابی بازی کنند. بنابراین از تجربه اش لذت ببرید و فراموش نکنید که نسخه دوم، یعنی Plants vs. Zombies Garden Warfare 2 انتخاب بهتری است.

Diablo 3

• پی سی، پلی استیشن 4، اکس باکس وان، پلی استیشن 3، اکس باکس 360

عاشقان ماوس و کیبورد باید افتخار کنند که بازی های بزرگی مثل دیابلو 3 حالا روی کنسول ها هم قابل بازی است و کسانی هم که با کنترلر بازی می کنند می توانند این بازی شگفت انگیز را تجربه کنند.

دیابلو 3 در یک دنیای تاریک و وهمناک اتفاق می افتد و بسیار سرگرم کننده است، خصوصا اگر دو نفره آن را بازی کنید. همسفرتان در دنیای سیاه و پر از هیولای دیابلو 3 می تواند دوستی و عشقش را به شما ثابت کند.

جای شوخی و خنده نیست و باید جدیت را سرلوحه خود قرار دهید تا هم در جو بازی فرو بروید و هم از حرفه ای بازی کردن لذت ببرید. دیابلو 3 را روی همه پلتفرم های ذکر شده می توانید با 4 نفر بازی کنید.

البته جا دارد یادی هم کنیم از سری بازی Torchlight که در صورت عدم دسترسی به دیابلو 3، می تواند جایگزین شایسته و بر حقی باشد. در هر صورت، اگر عاشق این سبک از بازی های چند نفره دور همی هستید، تجربه دیابلو و تورچ لایت از اوجب واجبات است.

The post appeared first on .

دور همی؛ با زامبی های احمق

دور همی؛ ماشین های فوتبالیست

طی تعطیلات نوروز، احتمالا بیشترین رفت و آمد بین اقوام و فامیل را تجربه خواهید کرد. گرچه عده ای به بحث در مورد فوتبال یا آخرین اخبار جنگ های منطقه علاقه دارند اما بسیاری از ما هم ترجیح می دهیم که این فرصت را غنیمت شمرده و با عزیزان مان سرگرمی مشترک و پر هیجانی را تجربه کنیم.

اما چه کنیم که بازی های ویدیویی بخشی جدانشدنی از دنیای امروز ما شده و چه بهتر از دور همی هایی که این بازی های جذاب و دوست داشتنی به ارمغان می آورند؟ نه بازی های آنلاین که یک سو شما نشسته اید و در سوی دیگر، کیلومترها دورتر، شخص دیگر قرار گرفته؛ این بار می خواهیم بازی هایی را معرفی کنیم که امکان بازی کردنشان به صورت دو تا چند نفره در یک محفل گرم و دور هم امکان پذیر باشد.

Rocket League

• ، ،

تصور کنید که ماشین ها در یک محیط بزرگ، با یک توپ خیلی بزرگ، مسابقه فوتبال بدهند. نتیجه یک غوغای اساسی خواهد بود. راکت لیگ در واقع همان چیزی است که توصیفش را کردیم. شما در نقش یک ماشین کوچک، توپی بزرگ را به سمت دروازه حریف هدایت کنید.

منتها مسئله آنقدرها هم ساده نیست و پیچیدگی های خاص خودش را دارد. ماشین ها از هر دو سمت زمین، به سمت توپ دیوانه وار حرکت می کنند و آن را به این طرف و آن طرف پرت خواهند کرد تا در نهایت تیم خوش شانس به گل برسد.

شاید دیوانه وار به نظر برسد (که البته هست) اما فراموش نکنید همین غیر قابل پیش بینی بودن و مهارتی که به سختی پیدا می کنید، گیم پلی راکت لیگ را فوق العاده جذاب می کند. حالا تصور کنید که در یک تیم یا تیم های مخالف، با اقوام خودتان بازی کنید.

راکت لیگ را می شود به صورت آفلاین و روی یک تلویزیون یا مانیتور بزرگ به صورت 2 الی 4 نفره بازی کرد و از رقابت پر هیجان آن لذت برد.

بازی های ورزشی الکترونیک آرتز

• پلی استیشن 4، اکس باکس وان، پی سی، اکس باکس 360، پلی استیشن 3، موبایل و تبلت ها

 

همه با معجزه فیفا در جمع های خانوادگی و دوستانه آشنایی دارند و اینکه بگوییم فیفا بازی کنید اتفاق جدیدی نیست. اما مجموعه بازی های ورزشی الکترونیک آرتز محدود به یک بازی نمی شوند و محصولات جذاب دیگری هم وجود دارد که هیچ وقت احتمالا به سراغشان نرفته اید.

اگر به مبارزه علاقه دارید حتما EA Sports UFC 2 را امتحان کنید و با Madden NFL 17 و NHL 17 هم شانسی به فوتبال آمریکایی و هاکی روی یخ بدهید.

بخش جذابی از همه این گیم ها، بازی به صورت چند نفره است. راستی، اگر 4 کنترلر برای کنسولتان دارید، حتما یک بار فیفا را 4 نفره امتحان کنید. دو نفر در یک تیم و دو نفر در تیم مقابل. تجربه اش نه تنها جذاب و نفس گیر بلکه فوق العاده هم خنده دار و مفرح است (البته اگر با آدم های خوش مشربی بازی کنید).

سری بازی های لگو

• پلی استیشن 4، اکس باکس وان، پی سی، اکس باکس 360، پلی استیشن 3، وی یو

این یکی تجربه متفاوت تری است. اگر برادر یا خواهر کوچک تری دارید که می خواهید با یکدیگر سرگرم شوید و در عین حال خلاقیت هم به خرج دهید، سری بازی های لگو بهترین انتخاب هستند.

لگوها معمولا داستانی بلند بالا داشته و تمام کردن خط داستانی آن ها چند ساعتی طول می کشد. البته اخیرا LEGO Worlds هم منتشر شده که سبکی مشابه با ماینکرفت دارد و به بازیکن اجازه می دهد تا هر چقدر می خواهد بسازد و خراب کند.

در هر صورت، نه برای دور همی های خانوادگی در این شب های دوست داشتنی، بلکه برای روزهای تعطیل و در کنار خانواده (خصوصا برادر یا خواهر کوچک تر)، لگوها تفریحی درجه یک هستند که نه تنها خشونتی در آن ها دیده نمی شود، بلکه ذهنتان را آماده حل معماها و ساختن راه حل ها می کند و این غذای فکری در عین سرگرم کننده بودن می تواند بهره وری خوبی هم از زمان تعطیلات باشد.

The post appeared first on .

دور همی؛ ماشین های فوتبالیست

یاهو بودن آسان نیست؛ نگاهی به بحران های اخیر پیش آمده برای غول اینترنتی دوران دور

حتما به خاطر دارید که یاهو زمانی غول فضای مجازی به شمار می رفت و استانداردها و معیارهای این حوزه را تعریف می کرد. حالا اما آن دوران گذشته و ماریسا میر و تیم همراهش بعد از طی کردن سراشیبی ها، به بلندی رسیده اند.

خبرهای چند هفته اخیر را هم می توان اوج بدبیاری این شرکت خواند چراکه به دنبال انتشارشان خانه خیالی یاهو از هم فرو پاشید و به یکباره طعم خوش تمام شدن سختی ها در کامش به زهر بدل شد.

همانطور که احتمالا می دانید این کمپانی در سال 2014 میلادی هدف یک حمله هکی بزرگ و ترجیح داد برای حفظ اعتبارش، این اتفاق را سرپوشیده نگه دارد.

اما پنهانکاری دیگر چاره ساز نبود و تبعات این اتفاق بالاخره دامن یاهو را گرفت و میر مجبور شد خودش این اتفاق را و به تدریج رسانه های خبری شروع به کوبیدن بر طبل بی کفایتی میر و مدیران عالی رتبه این شرکت در حفظ داده های شخصی کاربرانشان نمودند.

این رویدادها باعث شد که ورایزن نیز با اعتماد به نفسی وصف ناشدنی خواهان دریافت یک میلیارد دلار تخفیف در مبلغ نهایی قرارداد خرید یاهو شود.

در اینجا باید اشاره نماییم اغلب آنچه در مورد یاهو می شنویم از منابع ناشناس به دست آمده اما حقیقتی که در میان انبوه شایعات منتشر شده خودنمایی می کند این است: اگر عملکرد شرکت های دیگر در حفاظت از داده های کاربرانشان را بد در نظر بگیریم آنگاه یاهو بدترین است.

ماجرا در تاریخ 22 سپتامبر و کمی بعد از انتشار شروع شد؛ در آن روزها این کمپانی تایید کرد که در سال 2014 میلادی در بیانیه شرکت مورد بحث پیرامون این مساله آمده بود: «عاملی با حمایت دولت» اطلاعات مربوط به اکانت های بالغ بر 500 میلیون کاربر شامل نام، آدرس ایمیل، شماره تلفن، تاریخ تولد، پسوردهای هش شده و در برخی موارد حتی پرسش های امنیتی و پاسخ های رمزگذاری شده یا نشده آنها را به سرقت برده اند.

گفتنی است هک اخیر یاهو هم اکنون بزرگ ترین نقض امنیتی در تاریخ دنیا محسوب می گردد. حالا همه می خواهند بدانند که چرا این کمپانی انقدر دیر ماجرا را به مخاطبانش اطلاع داده و در این باره سکوت پیشه کرده است.

ممکن است استدلال برخی این باشد که ماریسا میر مسئول اصلی این اتفاق است و در زمان مقتضی دست به کار نشده. ظرف تنها چند روز از اعلام این خبر یا بهتر بگوییم تایید اتفاقی که رخ داده، چندین پرونده حقوقی علیه یاهو گشوده شد: شش سناتور آمریکایی خواهان ارائه تایم لاین مربوط به هک از میر شدند و یک سناتور دیگر درخواست انجام بررسی های بیشتر توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا را مطرح نمود تا از این طریق قوانین نهاد یاد شده در رابطه با شفاف سازی شرکت ها پیرامون رویدادهای مهم امنیتی نیز به بوته آزمایش گذاشته شود.

اما قبل از آنکه یاهو لب به اعتراف بگشاید و از بلایی که به سرش آمده بگوید منابعی که نامشان فاش نشده، تاحدودی مخاطبان این شرکت را از ماجرایی که رخ داده مطلع کردند. یکی از این افراد در مصاحبه با نیویورک تایمز اعلام کرده بود الکس استاموس مدیر ارشد امنیت یاهو و تیم تحت نظارتش سخت در جهت بهبود اوضاع تلاش کرده بودند اما ماریسا میر همواره سعی در ایجاد مانع برای آنها می کرده.

در ادامه استاموس به طور ناگهانی و بدون ارائه هرگونه توضیحی یاهو را ترک کرد که البته طبق اعلام برخی کارشناسان علت اصلی ترک کار او و بعدا پیوستنش به فیسبوک این بود که همواره برای کاربران می جنگید (و پول هدف اصلی اش نبود).

در هر حال اگر ادعاهای مطرح شده پیرامون صحت داشته باشند، آنگاه انتقادات مطرح شده در نشریه تایمز پیرامون روش مستبدانه میر برای مدیریت تیم امنیتی شرکت مورد بحث کاملا درست هستند.

گفتنی است که استاموس و تیم همراهش در جریان فعالیت های خود تلاش های بسیاری را در جهت ارائه نوآوری های مختلف و همچنین بهبود امنیت کلی محصولات و خدمات یاهو ارائه نمودند، با این همه سهل انگاری آنها در پیشگیری از بروز این شرایط و حفاظت از داده های کاربران مساله ایست که ابدا چشم پوشی از آن ممکن نیست.

در این میانه بد نیست اشاره کنیم که نیویورک تایمز رابطه مالی بسیار نزدیکی با فیسبوک دارد و همین اواخر شرکت تحت مدیریت زاکربرگ مبلغی برابر با 3.3 میلیون دلار را برای تامین محتوای مورد نظرش به تایمز اعطا کرد.

خبر پراکنی های منابع ناشناس در این باره همچنان ادامه داشت تا اینکه اندکی بعد یکی از مدیران سابق یاهو که با بازرسان امنیتی نظارت کننده بر پرونده هک آن در ارتباط بود به بیزنس اینسایدر گزارش داد که پیشتر این شرکت در بیانیه خود به آن اشاره کرده بود.

بیزنس اینسایدر نیز در خبر خود اینطور آورد: منبع آگاه باور دارد هک اتفاق افتاده «وسعتی به مراتب بیشتر از آنچه گزارش شده، دارد». آنها همچنان برآورد شمار اکانت های هدف یا بهتر بگوییم قربانیان این ماجرا را ادامه دادند و دست آخر هم اعلام کردند که با رقم یک تا سه میلیارد روبرو هستند و اظهار نمودند: اینکه یاهو چطور عدد پانصد میلیون اکانت را مطرح کرده برایشان جای تعجب دارد.

در مقابل یاهو همچنان تلاش می کرد که هکرهای دولتی (معمولا چین و روسیه) را به عنوان مسئول این اتفاق معرفی کند تا اینکه منبع خبری جدیدی اطلاعات تازه ای را در این باره به نشریه CSO Online ارائه نمود. در ادامه شرکت امنیتی InfoArmor خبر داد که طبق بررسی هایش هکرهای استخدام شده دست به چنین کاری زده اند و کارشناسان آن موفق شده بودند اطلاعات سرقتی از اکانت های یاهو را در جریان بررسی های یک پرونده سه ساله مرتبط با شرق اروپا بیابند.

اندرو کاماروف مدیر ارشد اطلاعاتی شرکت مذکور در مصاحبه با نشریه ای که در بالا به آن اشاره شد اظهار داشت: براساس اطلاعات ما، اغلب مشتریان این گروه را اسپمرها تشکیل می دهند. کاماروف مدعی شد که این تیم دیتابیس سرقتی از یاهو را در قالب سه قرارداد پنهانی که ارزش یکی از آنها نیز سیصد هزار دلار بوده به ارباب رجوع خود (یعنی همان اسپمرها) فروخته است.

درست زمانی که اوضاع برای یاهو بدتر از این نمی توانست باشد، اتفاق ناخوشایند دیگری رخ داد. در روز سه شنبه رویترز خبر مهم دیگری را به نقل از یک منبع ناشناس منتشر کرد تا تیشه بر ریشه یاهو بزند. براساس آن خبر، سه تن از کارکنان سابق این کمپانی عظیم اینترنتی و شخص چهارمی که از این ماجراها اطلاع داشته مدعی شده بودند که یاهو سال قبل به صورت پنهانی یک برنامه نرم افزاری سفارشی را طراحی کرده تا کلیه ایمیل های ورودی مشتریانش را برای یافتن برخی اطلاعات مد نظر مقامات سازمان جاسوسی آمریکا.

در بخشی از این خبر، نویسنده، به مقاله نویس نیویورک تایمز پیشنهاد داده بود در مورد چرایی پیوستن استاموس به فیسبوک اینطور در گزارش خود بنویسد:

براساس اعلام دو تن از کارکنان سابق، تصمیم ماریسا میر مدیرعامل این شرکت برای اطاعت کردن از دستورالعمل های هیئت رئیسه باعث رنجش خاطر برخی از مدیران ارشد این کمپانی شده و در ژوئن 2015 به ترک الکس استاموس مدیر ارشد امنیت این کمپانی انجامید که حالا بالاترین سمت امنیتی در فیسبوک را در اختیار دارد.

همانطور که اشاره کردیم نشریات مختلف مرتبا در طرفداری از استاموس و تلاش هایش دست به قلم می شدند اما سوالی که شاید از جانب هیچکدامشان مطرح نشد این بود: استاموس و تیم تحت سرپرستی اش دقیقا چه می کردند و چرا بزرگ ترین هک تاریخ در بازه زمانی فعالیت های آنها رخ داده است. سوال دیگری که مطرح می شد آن بود که چرا همزمان با درز اطلاعات میلیون ها کاربر بی گناه و فروش چندین و چندین باره و البته چند ساله آن اطلاعات به بازارهای سیاه هیچکس حرفی بر زبان نیاورده؟

یاهو البته این گزارش را «گمراه کننده» خواند اما همانطور که بسیاری متوجه شدند، این شرکت ابدا اتفاق مذکور را انکار نکرد. کمی بعد از انتشار این گزارشِ به اصطلاح گمراه کننده، نیویورک تایمز مقاله دیگری را منتشر کرد و در آن مستقیما گزارش رویترز در مورد ساخت ابزارهای مراقبتی توسط یاهو به منظور جاسوسی برای دولت را بی پایه واساس خواند.

در مقاله تایمز آمده بود: دادگاهی سری از یاهو خواسته بود تا در ایمیل های مردم به دنبال پیام های حاوی نوعی «امضا»ی کامپیوتری بگردد که به ارتباطات یک سازمان تروریستی تحت حمایت دولت های خارجی مربوط می شد و کمپانی مورد بحث نیز به پیروی از حکم صادر شده سیستمی را که پیشتر برای اسکن ایمیل ها و یافتن محتوای مرتبط با پورنوگرافی کودکان و اسپمرها طراحی کرده بود برای این منظور به خدمت گرفت.

منابعی که ادعا می کردند از موضوع اطلاع دارند، در ادامه اظهار داشتند که پروژه مذکور منحل شده اما کمی بعد در یکی دیگر از مقالات رویترز که به نقل از یک منبع ناشناس منتشر گردید ذکر شد که پروژه یاد شده همزمان با ترک استاموس لغو شده است.

علاوه بر این، منابع مرتبط با نیویورک تایمز خبر دادند که فرایند اسکن ایمیل ها با استناد به قانون جاسوسی خارجی (FISA) از سوی دادگاه صادر شده و آنطور که رویترز مدعی شده «یک درخواست محرمانه از سوی دولت آمریکا نیست که با هدف تامین اطلاعات مورد نیاز سازمان جاسوسی یا پلیس فدرال رخ داده باشد».

هنوز مشخص نیست که ظرف روزهای آینده چه اتفاقات دیگری رخ می دهد و بازی رویترز و نیویورک تایمز برای جذب مخاطبان بیشتر به کدام نقطه کشیده می شود. در هر حال، شنیدن خبر هک شدن یاهو و درز اطلاعات محرمانه کاربرانش به امری عادی بدل شده و آنقدر قبحش شکسته شده که به راحتی میتوان رویدادهای چند هفته اخیر را به دست فراموشی سپرد.

به بیان دیگر، اینطور به نظر می رسد که هک شدن، قرار دادن کاربران در معرض آسیب و سهل انگاری به عادت همیشگی این شرکت بدل شده و اتفاق تازه ای نیست.

در جریان حمله هکی سال 2014 که مطمئنا خبرهای آن را خوانده اید، اکانت های بیش از 500 میلیون کاربر مورد سرقت قرار گرفت. این در حالیست که در ژانویه همان سال نیز یاهو هک شد و مطمئنا قصد ندارد آمار دقیق مربوط به این اتفاق را منتشر نماید.

پیش از این اتفاق و در ماه مارس سال 2013 کاربران سرویس میل این شرکت مدعی شدند اکانت هایشان چند ماهی بوده که هدف هکرها قرار گرفته و یاهو نیز در این رابطه سکوت پیشه کرد.

جالب اینجاست که اواخر همان سال پسوردهای کاربران این سایت در مجموعه ای متشکل از 2 میلیون اطلاعات هویتی در یک سرور باتنت کشف شد و قبل از آن یعنی در سال 2012 هم این کمپانی مجددا هک شد و پسوردهای 450000 نفر از کاربرانش روی فضای آنلاین قرار گرفت.

در زمانی که این مقاله را می خوانید مشخص نیست که تیم های امنیتی این شرکت در تلاش برای رفع حفره های امنیتی و سد کردن راه هکرها هستند یا اینکه به خواست تصمیم گیرندگان اصلی یاهو شغل خود را از دست داده اند.

The post appeared first on .

یاهو بودن آسان نیست؛ نگاهی به بحران های اخیر پیش آمده برای غول اینترنتی دوران دور

حتما به خاطر دارید که یاهو زمانی غول فضای مجازی به شمار می رفت و استانداردها و معیارهای این حوزه را تعریف می کرد. حالا اما آن دوران گذشته و ماریسا میر و تیم همراهش بعد از طی کردن سراشیبی ها، به بلندی رسیده اند.

خبرهای چند هفته اخیر را هم می توان اوج بدبیاری این شرکت خواند چراکه به دنبال انتشارشان خانه خیالی یاهو از هم فرو پاشید و به یکباره طعم خوش تمام شدن سختی ها در کامش به زهر بدل شد.

همانطور که احتمالا می دانید این کمپانی در سال 2014 میلادی هدف یک حمله هکی بزرگ و ترجیح داد برای حفظ اعتبارش، این اتفاق را سرپوشیده نگه دارد.

اما پنهانکاری دیگر چاره ساز نبود و تبعات این اتفاق بالاخره دامن یاهو را گرفت و میر مجبور شد خودش این اتفاق را و به تدریج رسانه های خبری شروع به کوبیدن بر طبل بی کفایتی میر و مدیران عالی رتبه این شرکت در حفظ داده های شخصی کاربرانشان نمودند.

این رویدادها باعث شد که ورایزن نیز با اعتماد به نفسی وصف ناشدنی خواهان دریافت یک میلیارد دلار تخفیف در مبلغ نهایی قرارداد خرید یاهو شود.

در اینجا باید اشاره نماییم اغلب آنچه در مورد یاهو می شنویم از منابع ناشناس به دست آمده اما حقیقتی که در میان انبوه شایعات منتشر شده خودنمایی می کند این است: اگر عملکرد شرکت های دیگر در حفاظت از داده های کاربرانشان را بد در نظر بگیریم آنگاه یاهو بدترین است.

ماجرا در تاریخ 22 سپتامبر و کمی بعد از انتشار شروع شد؛ در آن روزها این کمپانی تایید کرد که در سال 2014 میلادی در بیانیه شرکت مورد بحث پیرامون این مساله آمده بود: «عاملی با حمایت دولت» اطلاعات مربوط به اکانت های بالغ بر 500 میلیون کاربر شامل نام، آدرس ایمیل، شماره تلفن، تاریخ تولد، پسوردهای هش شده و در برخی موارد حتی پرسش های امنیتی و پاسخ های رمزگذاری شده یا نشده آنها را به سرقت برده اند.

گفتنی است هک اخیر یاهو هم اکنون بزرگ ترین نقض امنیتی در تاریخ دنیا محسوب می گردد. حالا همه می خواهند بدانند که چرا این کمپانی انقدر دیر ماجرا را به مخاطبانش اطلاع داده و در این باره سکوت پیشه کرده است.

ممکن است استدلال برخی این باشد که ماریسا میر مسئول اصلی این اتفاق است و در زمان مقتضی دست به کار نشده. ظرف تنها چند روز از اعلام این خبر یا بهتر بگوییم تایید اتفاقی که رخ داده، چندین پرونده حقوقی علیه یاهو گشوده شد: شش سناتور آمریکایی خواهان ارائه تایم لاین مربوط به هک از میر شدند و یک سناتور دیگر درخواست انجام بررسی های بیشتر توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا را مطرح نمود تا از این طریق قوانین نهاد یاد شده در رابطه با شفاف سازی شرکت ها پیرامون رویدادهای مهم امنیتی نیز به بوته آزمایش گذاشته شود.

اما قبل از آنکه یاهو لب به اعتراف بگشاید و از بلایی که به سرش آمده بگوید منابعی که نامشان فاش نشده، تاحدودی مخاطبان این شرکت را از ماجرایی که رخ داده مطلع کردند. یکی از این افراد در مصاحبه با نیویورک تایمز اعلام کرده بود الکس استاموس مدیر ارشد امنیت یاهو و تیم تحت نظارتش سخت در جهت بهبود اوضاع تلاش کرده بودند اما ماریسا میر همواره سعی در ایجاد مانع برای آنها می کرده.

در ادامه استاموس به طور ناگهانی و بدون ارائه هرگونه توضیحی یاهو را ترک کرد که البته طبق اعلام برخی کارشناسان علت اصلی ترک کار او و بعدا پیوستنش به فیسبوک این بود که همواره برای کاربران می جنگید (و پول هدف اصلی اش نبود).

در هر حال اگر ادعاهای مطرح شده پیرامون صحت داشته باشند، آنگاه انتقادات مطرح شده در نشریه تایمز پیرامون روش مستبدانه میر برای مدیریت تیم امنیتی شرکت مورد بحث کاملا درست هستند.

گفتنی است که استاموس و تیم همراهش در جریان فعالیت های خود تلاش های بسیاری را در جهت ارائه نوآوری های مختلف و همچنین بهبود امنیت کلی محصولات و خدمات یاهو ارائه نمودند، با این همه سهل انگاری آنها در پیشگیری از بروز این شرایط و حفاظت از داده های کاربران مساله ایست که ابدا چشم پوشی از آن ممکن نیست.

در این میانه بد نیست اشاره کنیم که نیویورک تایمز رابطه مالی بسیار نزدیکی با فیسبوک دارد و همین اواخر شرکت تحت مدیریت زاکربرگ مبلغی برابر با 3.3 میلیون دلار را برای تامین محتوای مورد نظرش به تایمز اعطا کرد.

خبر پراکنی های منابع ناشناس در این باره همچنان ادامه داشت تا اینکه اندکی بعد یکی از مدیران سابق یاهو که با بازرسان امنیتی نظارت کننده بر پرونده هک آن در ارتباط بود به بیزنس اینسایدر گزارش داد که پیشتر این شرکت در بیانیه خود به آن اشاره کرده بود.

بیزنس اینسایدر نیز در خبر خود اینطور آورد: منبع آگاه باور دارد هک اتفاق افتاده «وسعتی به مراتب بیشتر از آنچه گزارش شده، دارد». آنها همچنان برآورد شمار اکانت های هدف یا بهتر بگوییم قربانیان این ماجرا را ادامه دادند و دست آخر هم اعلام کردند که با رقم یک تا سه میلیارد روبرو هستند و اظهار نمودند: اینکه یاهو چطور عدد پانصد میلیون اکانت را مطرح کرده برایشان جای تعجب دارد.

در مقابل یاهو همچنان تلاش می کرد که هکرهای دولتی (معمولا چین و روسیه) را به عنوان مسئول این اتفاق معرفی کند تا اینکه منبع خبری جدیدی اطلاعات تازه ای را در این باره به نشریه CSO Online ارائه نمود. در ادامه شرکت امنیتی InfoArmor خبر داد که طبق بررسی هایش هکرهای استخدام شده دست به چنین کاری زده اند و کارشناسان آن موفق شده بودند اطلاعات سرقتی از اکانت های یاهو را در جریان بررسی های یک پرونده سه ساله مرتبط با شرق اروپا بیابند.

اندرو کاماروف مدیر ارشد اطلاعاتی شرکت مذکور در مصاحبه با نشریه ای که در بالا به آن اشاره شد اظهار داشت: براساس اطلاعات ما، اغلب مشتریان این گروه را اسپمرها تشکیل می دهند. کاماروف مدعی شد که این تیم دیتابیس سرقتی از یاهو را در قالب سه قرارداد پنهانی که ارزش یکی از آنها نیز سیصد هزار دلار بوده به ارباب رجوع خود (یعنی همان اسپمرها) فروخته است.

درست زمانی که اوضاع برای یاهو بدتر از این نمی توانست باشد، اتفاق ناخوشایند دیگری رخ داد. در روز سه شنبه رویترز خبر مهم دیگری را به نقل از یک منبع ناشناس منتشر کرد تا تیشه بر ریشه یاهو بزند. براساس آن خبر، سه تن از کارکنان سابق این کمپانی عظیم اینترنتی و شخص چهارمی که از این ماجراها اطلاع داشته مدعی شده بودند که یاهو سال قبل به صورت پنهانی یک برنامه نرم افزاری سفارشی را طراحی کرده تا کلیه ایمیل های ورودی مشتریانش را برای یافتن برخی اطلاعات مد نظر مقامات سازمان جاسوسی آمریکا.

در بخشی از این خبر، نویسنده، به مقاله نویس نیویورک تایمز پیشنهاد داده بود در مورد چرایی پیوستن استاموس به فیسبوک اینطور در گزارش خود بنویسد:

براساس اعلام دو تن از کارکنان سابق، تصمیم ماریسا میر مدیرعامل این شرکت برای اطاعت کردن از دستورالعمل های هیئت رئیسه باعث رنجش خاطر برخی از مدیران ارشد این کمپانی شده و در ژوئن 2015 به ترک الکس استاموس مدیر ارشد امنیت این کمپانی انجامید که حالا بالاترین سمت امنیتی در فیسبوک را در اختیار دارد.

همانطور که اشاره کردیم نشریات مختلف مرتبا در طرفداری از استاموس و تلاش هایش دست به قلم می شدند اما سوالی که شاید از جانب هیچکدامشان مطرح نشد این بود: استاموس و تیم تحت سرپرستی اش دقیقا چه می کردند و چرا بزرگ ترین هک تاریخ در بازه زمانی فعالیت های آنها رخ داده است. سوال دیگری که مطرح می شد آن بود که چرا همزمان با درز اطلاعات میلیون ها کاربر بی گناه و فروش چندین و چندین باره و البته چند ساله آن اطلاعات به بازارهای سیاه هیچکس حرفی بر زبان نیاورده؟

یاهو البته این گزارش را «گمراه کننده» خواند اما همانطور که بسیاری متوجه شدند، این شرکت ابدا اتفاق مذکور را انکار نکرد. کمی بعد از انتشار این گزارشِ به اصطلاح گمراه کننده، نیویورک تایمز مقاله دیگری را منتشر کرد و در آن مستقیما گزارش رویترز در مورد ساخت ابزارهای مراقبتی توسط یاهو به منظور جاسوسی برای دولت را بی پایه واساس خواند.

در مقاله تایمز آمده بود: دادگاهی سری از یاهو خواسته بود تا در ایمیل های مردم به دنبال پیام های حاوی نوعی «امضا»ی کامپیوتری بگردد که به ارتباطات یک سازمان تروریستی تحت حمایت دولت های خارجی مربوط می شد و کمپانی مورد بحث نیز به پیروی از حکم صادر شده سیستمی را که پیشتر برای اسکن ایمیل ها و یافتن محتوای مرتبط با پورنوگرافی کودکان و اسپمرها طراحی کرده بود برای این منظور به خدمت گرفت.

منابعی که ادعا می کردند از موضوع اطلاع دارند، در ادامه اظهار داشتند که پروژه مذکور منحل شده اما کمی بعد در یکی دیگر از مقالات رویترز که به نقل از یک منبع ناشناس منتشر گردید ذکر شد که پروژه یاد شده همزمان با ترک استاموس لغو شده است.

علاوه بر این، منابع مرتبط با نیویورک تایمز خبر دادند که فرایند اسکن ایمیل ها با استناد به قانون جاسوسی خارجی (FISA) از سوی دادگاه صادر شده و آنطور که رویترز مدعی شده «یک درخواست محرمانه از سوی دولت آمریکا نیست که با هدف تامین اطلاعات مورد نیاز سازمان جاسوسی یا پلیس فدرال رخ داده باشد».

هنوز مشخص نیست که ظرف روزهای آینده چه اتفاقات دیگری رخ می دهد و بازی رویترز و نیویورک تایمز برای جذب مخاطبان بیشتر به کدام نقطه کشیده می شود. در هر حال، شنیدن خبر هک شدن یاهو و درز اطلاعات محرمانه کاربرانش به امری عادی بدل شده و آنقدر قبحش شکسته شده که به راحتی میتوان رویدادهای چند هفته اخیر را به دست فراموشی سپرد.

به بیان دیگر، اینطور به نظر می رسد که هک شدن، قرار دادن کاربران در معرض آسیب و سهل انگاری به عادت همیشگی این شرکت بدل شده و اتفاق تازه ای نیست.

در جریان حمله هکی سال 2014 که مطمئنا خبرهای آن را خوانده اید، اکانت های بیش از 500 میلیون کاربر مورد سرقت قرار گرفت. این در حالیست که در ژانویه همان سال نیز یاهو هک شد و مطمئنا قصد ندارد آمار دقیق مربوط به این اتفاق را منتشر نماید.

پیش از این اتفاق و در ماه مارس سال 2013 کاربران سرویس میل این شرکت مدعی شدند اکانت هایشان چند ماهی بوده که هدف هکرها قرار گرفته و یاهو نیز در این رابطه سکوت پیشه کرد.

جالب اینجاست که اواخر همان سال پسوردهای کاربران این سایت در مجموعه ای متشکل از 2 میلیون اطلاعات هویتی در یک سرور باتنت کشف شد و قبل از آن یعنی در سال 2012 هم این کمپانی مجددا هک شد و پسوردهای 450000 نفر از کاربرانش روی فضای آنلاین قرار گرفت.

در زمانی که این مقاله را می خوانید مشخص نیست که تیم های امنیتی این شرکت در تلاش برای رفع حفره های امنیتی و سد کردن راه هکرها هستند یا اینکه به خواست تصمیم گیرندگان اصلی یاهو شغل خود را از دست داده اند.

The post appeared first on .

یاهو بودن آسان نیست؛ نگاهی به بحران های اخیر پیش آمده برای غول اینترنتی دوران دور

فروش سرور مجازی (VPS) خارجی با کانفیگ های عالی با قیمت مناسب به همراه بک دور

این VPS ها خارجی و کرک شده و دارای قابلیت بک دور هستند  بک دور = برگشت به VPS حتی در صورت تعویض پسورد توسط ادمین اصلی  این VPS ها مناسب برای کرک vps و کرک اکانت هستند و در صورت کرک، VPS بلاک نخواهد شد کانفیگ های این VPS ها عالی و به صورت 4 تا 8 هسته ای […]

******************

فروش سرور مجازی (VPS) خارجی با کانفیگ های عالی با قیمت مناسب به همراه بک دور

(image)

این VPS ها خارجی و کرک شده و دارای قابلیت بک دور هستند  بک دور = برگشت به VPS حتی در صورت تعویض پسورد توسط ادمین اصلی  این VPS ها مناسب برای کرک vps و کرک اکانت هستند و در صورت کرک، VPS بلاک نخواهد شد کانفیگ های این VPS ها عالی و به صورت 4 تا 8 هسته ای […]

******************

(image)
فروش سرور مجازی (VPS) خارجی با کانفیگ های عالی با قیمت مناسب به همراه بک دور