بازی آزاد

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید [بخش دوم – آخر]

در قسمت قبل خواندید که حباب دات کام به وضعیت اقتصادی شرکت های فناوری نوپا در بازه انتهایی هزاره دوم و سال های آغازین هزاره سوم اشاره دارد. در این عصر، فناوری های اینترنتی به تازگی متولد شده و مورد توجه سرمایه گذاران عام و خاص قرار گرفته بودند.

بیشتر شرکت هایی که در این دوران به حوزه اینترنت قدم گذاشتند، به یک باره با رشد خارق العاده در ارزش سهام روبرو شدند، اما بسیاری از آنها که بدون طرح و برنامه مالی حساب شده وارد گود شده بودند، سریعاً شکست خوردند. برای آشنایی بیشتر با این پدیده، پیشنهاد می کنیم دو مقاله زیر را مطالعه نمایید:

البته همان طور که دیدید، شکست کمپانی های اولیه به هیچ وجه سد راه پیشرفت بنیانگذاران آنها نشد، و اکثر آنها به سرعت در دیگر شرکت ها و استارتاپ ها به فعالیت پرداختند، یا سرمایه گذاری در استارتاپ های دیگر را تسهیل نمودند. در واقع بسیاری از سرویس ها و خدمات کنونی دنیای اینترنت را مدیون ایده های دوران مذکور هستیم.

در بین صدها کسب و کار که غروبی زودهنگام را در حباب دات کام تجربه کردند، نام های بزرگی به چشم می خورند. در ادامه با برخی از آنها آشنا می شوید.

Pets.com

این وب سایت با نام ساده اش، تنها یک هدف را دنبال می کرد: فروش لوازم و مواد غذایی مربوط به حیوانات خانگی به صورت آنلاین. این کسب و کار توسط «گرگ مک‌لمور» راه‌اندازی شد و به سرعت توانست سرمایه هنگفتی را از شرکت Hummer Winblad تأمین نماید، ضمن اینکه Amazon.com نیز 54% سهامش را خرید.

پس از این اقدام، «جولی وینرایت» به سمت مدیرعاملی این کمپانی منصوب شد که اداره این مجموعه را در روند نزولی اش بر عهده داشت. ظاهراً این کسب و کار زودتر از موعد راه‌اندازی شده بود و به همین دلیل با شکست مواجه شد.

زمانی که Pets.com تنها دو سال پس از تأسیس از فعالیت بازماند، 300 میلیون دلار سرمایه را نیز به باد داد و ارزش سهام آن پس از شروع خوب 11 دلاری در فوریه 2000، به حدود 19سنت رسید. جالب است که حتی تبلیغات گسترده از جمله حضور در مراسم روز شکرگزاری، سوپرباول 2000، عروسک های محبوب و برنامه های تلویزیونی مختلف نیز نتوانست مانع از این صعود و نزول زودهنگام شود.

گرگ مک لمور

«مک لمور» کارآفرین فعالی بود و پس از Pets.com در نقش مدیریت موزه بازی ها (Museum of the Game)، بنیان گذار Data Refinery و WebMagic و مدیر ارشد کارآفرینی شرکت Octane Realty & Development فعالیت نمود. او به راحتی از مشکلات روزهای پایانی Pets.com عبور کرد و سریعاً در دیگر حوزه ها مشغول به کار شد.

جولی وینرایت

او پس از Pets.com وب سایت SmartNow را با هدف کمک به زنان 35 الی 55 ساله در حوزه های مختلف سلامتی، بهداشت، روابط و غیره راه اندازی کرد، که فعالیتش در سایت 2011 متوقف شد. «وینرایت» پس از آن دست به قلم شد و کتاب «شروعی دوباره: پنج اشتباهی که زندگی ام را تغییر داد، و چگونه از بحران به سلامت عبور کردم» را نوشت. سپس سایت TheRealReal.com را پی ریزی نمود.

Kozmo

15 سال پیش از آن که سرویس Amazon Now بتواند شیوه خرید مردم در بسیاری از شهرها و کشورها را متحول سازد، «جوزف پارک» و «یونگ کانگ» وب سایت Kozmo.com را به راه انداختند. این وب سایت، به کاربران وعده می داد که انواعی از کالاها را با تحویل رایگان یک ساعته به دست آنها می رساند.

تحلیلگران با این سؤال مواجه شدند که چگونه کسب و کاری می تواند تحویل رایگان یک ساعته را به اجرا درآورده، و سودآوری نیز داشته باشد. سؤال آنها به جا بود، زیرا حتی عقد قرارداد با استارباکس نیز نتوانست این کمپانی را به سوددهی برساند.

پس از آن تغییری در شیوه مدیریت مناطق تحویل Kozmo ایجاد شد، اما باز هم نتیجه ای در بر نداشت، و این کمپانی در آوریل 2001، یعنی تنها سه سال پس از تأسیس، منحل گشت.

جوزف پارک

او زمانی که در آمازون مشغول به کار بود، Askville را به راه انداخت که مقدمه ای برای تأسیس Quora به شمار می رفت. سپس در ماه ژوئن 2009 آمازون را ترک کرد و به ریاست biblegateway.com منصوب شد.

یونگ کانگ

مسیر شغلی «کانگ» پس از Kozmo به آرامی سپری شد. او ابتدا به Citi و سپس به Lehman Brothers پیوست، و نهایتاً در Barclays Capital مشغول به کار شد. او بنیانگذار و مدیر KPK Capital به شمار می رود که در زمینه سهامی عمومی و خصوصی، درآمدهای ثابت و سرمایه گذاری در املاک و مستغلات فعالیت می کند. از دیگر سمت های او می توان به معاونت ارشد BG Strategic Advisers و متخصص سرمایه گذاری در Cambridge Capital اشاره کرد.

Startups.com

این روزها فضاهای کاری مشترک، مراکز رشد و توسعه، و شتابدهنده های کسب و کار بسیار زیاد هستند، اما در روزهای آغازین اینترنت، چنین زیرساخت هایی برای کمک به کارآفرینان در راه اندازی مجموعه هایشان وجود نداشت. به همین دلیل «دونا جنسن» و «جاستین سگال» وب سایت Startups.com را به راه انداختند.

هدف آنها، کمک به شرکت های تازه تأسیس در حوزه خدمات معمول کسب و کار و برنامه ریزی بود. این شرکت در ازای دریافت هزینه اولیه (با شروع از 25 هزار دلار) در زمینه دفتر کار، دکوراسیون و اثاثیه، IT، خدمات قانونی، پرداخت حقوق کارکنان، بیمه، مزایا و حتی بازاریابی به دیگر شرکت ها کمک می کردند.

نکته جالب این بود که تقریباً تمامی خدمات ذکر شده توسط استارتاپ های دیگر ارائه می شد. این وب سایت در ماه مارس 2000 با پشتیبانی سرمایه ریسک پذیر آغاز به کار کرد و در ادامه توانست 15 میلیون دلار دیگر به سرمایه اش اضافه کند.

در نهایت پس از چندین مورد شکست در فعالیت های تجاری، Startups.com به کار خود خاتمه داد و میلیون ها دلار را به سرمایه گذاران اصلی اش بازگرداند.

دانا جنسن

پس از Startups.com، «جنسن» به تدریس دوره های MBA در UNC Chapel Hill پرداخت. سپس به عنوان مشاور در Vibrant Ventures مشغول به کار شد. این کمپانی خدمات مشاوره ای به بانک ها، شرکت های حقوقی و استارتاپ ها ارائه می کرد. جدیدترین کمپانی او Belle Boutiques نام دارد که نوعی فروشگاه آنلاین جهانی برای مبلمان و اثاثیه به شمار می رود.

جاستین سگال

فعالیت «سگال» عمدتاً حول محور املاک و مستغلات بود. او Boxer Property را از سال 1992 و Core Group Properties را از سال 1996 تحت مدیریت دارد. او همچنین شرکت Stemmons Enterprise را در ابتدای سال جاری میلادی تأسیس نمود. Stemmons یک کمپانی نرم افزاری سازمانی به شمار می رود که خدمات متنوع تجاری را ارائه می کند.

از سال 2008 تا 2016 «سگال» عضو هیئت مدیره مجموعه مدارس YEP Prep است که به آموزش و پرورش قشر محروم در هیوستن می پردازد.

Boo.com

این وب سایت در نقش خرده فروشی آنلاین پوشاک فعالیت می کرد و توسط «ارنست مالمستن» و «کایسا لیندر» در سال 1999 راه اندازی شد. آتش این کسب و کار طی مدت 18 ماه به سردی گرایید و در این بازه حدود 135 میلیون دلار سرمایه کارآفرینی را بر باد داد.

ارنست مالمستن

بدون شک سقوط کسب و کار Boo.com داستان جذابی به شمار می رفت، در نتیجه «مالمستن» در سال 2002 کتاب «بوهو: داستان دات کام از بدایت تا نهایت» را منتشر ساخت. او در ادامه فعالیت کاری اش دوباره به حوزه تجارت الکترونیک پیوسته و به عنوان مدیر ارشد کمپانی بریتانیایی Lara Bohinc به فعالیت پرداخت. این وب سایت کالاهای لوکس را به صورت آنلاین به فروش می رساند.

کایسا لیندر

او پس از فروپاشی Boo.com همراه شوهرش به ایتالیا رفت و شرکت تبلیغاتی Studio Berg را تأسیس نمود.

Webvan

در سال 1996 «لوئیس بردرز» که بنیانگذار کتاب فروشی های Borders بود، به این ایده عجیب رسید که امکان خرید مواد غذایی به صورت آنلاین و تحویل درب منزل خریداران را فراهم سازد. او برای دستیابی به این امر توانست 396 میلیون دلار سرمایه را در عرضه اولیه سهام در اواخر سال 1999 جمع آوری نماید.

پس از زیان های متوالی، این کمپانی در سال 2001 از هم پاشید. اما رؤیای «بردرز» توسط آمازون و دیگر استارتاپ هایی که کسب و کار فروشگاه های موادغذایی را مختل می کردند، به کار گرفته شد. نهایتاً آمازون پس از یک دهه تلاش، توانست سیستم Webvan را به درستی پیاده سازی کند، و به کمک مدیران اجرایی کمپانی مذکور و زیرساخت های آن به راه اندازی Amazon Fresh پرداخت.

لوئیز بردرز

او با HDS دوباره به صنعت تجارت الکترونیک بازگشت، شرکتی که فروشگاه آنلاین محصولات لوکس به شمار می رود و محصولاتش از طریق انبارهای اختصاصی و سیستم حمل و نقل سفارشی HDS به دست مشتریان می رسد. این سرویس در سال 2017 راه اندازی خواهد شد. بردرز همچنین در شرکت Mercury Startups که کمک های مدیریتی و مالی به استارتاپ ها ارائه می کند، فعالیت دارد.

Excite

این شرکت یکی از اولین خدمات دهنده های آنلاین اینترنتی بود که در سال 1994 توسط تعدادی از دانشجویان دانشگاه استنفورد، از جمله «جو کراوس» تأسیس شد و به عنوان یک پرتال وب و عملکردهای پایه جستجو فعالیت می کرد. پروژه مذکور از سوی شرکت International Data Group به ارزش 80 هزار دلار پشتیبانی شده و به سرعت توانست سرمایه های بیشتری جذب نماید.

ابتدا شرکت Kleiner Perkins Caufield & Byers به مبلغ 1.5 میلیون دلار روی Excite سرمایه گذاری کرد و سپس Institutional Venture Partners نیز 1.5 میلیون دلار دیگر را به این مجموعه تزریق نمودند، و وب سایت نهایتاً در سال 1995 دایر گردید.

ژانویه سال بعد، «جرج بل» به عنوان مدیرعامل این کمپانی استخدام شد. در ماه آوریل 1996خدمات عمومی این وب سایت عرضه شد و در همین زمان، Intuit مقدار 19 درصد از سهام کمپانی مذکور را خرید. سپس Excite اقدام به خرید Netbot کرده و قراردادی را با Ticketmaster منعقد کرد.

اما پس از آن اوضاع به هم ریخت. در ماه مارس 1998 این کمپانی اعلام کرد که زیان خالص آنها بالغ بر 30 میلیون دلار بوده و تنها تا پایان سال قادر به تأمین هزینه هایشان هستند. پس از آن Excite با Home Network@ ادغام شد، اما این عمل نیز نتیجه ای در بر نداشت و نهایتاً در اکتبر سال 2001 کمپانی Excite@Home اعلام ورشکستگی نمود.

جو کراوس

او پس از تأسیس Excite@Home اقدام به راه اندازی Digitalconsumer.org نمود تا از حقوق مصرف کنندگان کالاهای دیجیتال دفاع کند. «کراوس» در هیئت مدیره گروه غیرانتفاعی Electronic Frontier Foundation نیز عضویت دارد، که آن هم به حقوق افراد در دنیای دیجیتال می پردازد. وقتی او مدیریت JotSpot که نرم افزارهای کمکی را برای کسب و کارها توسعه می دهد بر عهده داشت، این کمپانی توسط گوگل خریداری شد.

«کراوس» در گوگل به توسعه محصولات پروژه هایی همچون Open Social پرداخت. او در دوران شغلی خود به سرمایه گذاری های ریسک پذیر زیادی دست زد، و در سال 2009 به عنوان یکی از شرکای Google Ventures معرفی شد.

جرج بل

همه می دانیم که یاهو دو مرتبه پیشنهاد خرید گوگل را رد کرد، اما در سال 1998 کمپانی Excite نیز این فرصت را داشت که غول جستجوی امروزی را به قیمت تنها 1 میلیون دلار خریداری کند، و حتی قیمت نهایی پیشنهاد به 750 هزار دلار نیز کاهش یافت.

«بل» در دفاع از تصمیمش برای نخریدن گوگل، گفت در حال حاضر سرویس هایی همچون Excite ترجیح می دهند کاربران را روی وب سایت خود نگه دارند، تا اینکه آنها را به پایگاه های دیگر هدایت نمایند. در هر صورت این فرصت سوزی، تأثیر چندانی بر آینده شغلی او نداشت.

«بل» مدیریت اجرایی Upromise را بر عهده گرفت و به عنوان رئیس هیئت مدیره Mass Technology Leadership Council ایفای نقش کرد. او در هیئت مدیره شرکت های متعدد دیگری نیز عضویت داشته و در سال 2005 در مجموعه Residence به سمت مدیر اجرایی رسید.

Infoseek

این وب سایت در سال 1994 توسط «استیو کرش» راه اندازی شد، و در سال 1997 به بیش از 7.3 میلیون بازدیدکننده ماهانه دست یافت. در سال 1998 کمپانی دیزنی اقدام به خرید Infoseek نمود و آن را با شرکت دیگری تحت عنوان Starwave ادغام کرد تا نهایتاً Go.com شکل بگیرد. یکی از نوآوری های اصلی Infoseek فروش تبلیغات بر اساس «پرداخت به ازای مشاهده» یا CPM بود.

آنها همچنین اولین موتور جستجو به شمار می رفتند که از هدف گذاری رفتاری استفاده می کردند. تمامی این موارد باعث نشد که توجه دیزنی به Infoseek ادامه یابد، و نهایتاً در سال 2001 سرویس مورد بحث متوقف شد. با این حال بخش های مختلف این کسب و کار به شرکت های دیگر واگذار گشت، البته برند Infoseek هنوز در کشورهای استرالیا، ژاپن و لهستان فعال است.

استیو کرش

او در سال 1999 شرکت Infoseek را ترک کرده و مدیرعامل Propel Software شد. در همان سال «بنیاد کرش» را نیز راه اندازی کرد که در حوزه های مختلف اقدامات بشردوستانه فعالیت می کند. از دیگر کسب و کار های «کرش» می توان به شرکت های Abaca Technology و OneID اشاره کرد. او در حال حاضر مدیرعامل کمپانی Token است که در زمینه نسل بعدی روش های پرداخت فعالیت دارد.

روبین لی

«لی» یکی از اعضای اولیه تیم مهندسی Infoseek به شمار می رفت که در سال 1999 این کمپانی را ترک کرد و به چین بازگشت، و در آنجا موتور جستجوی چینی Baidu را بنیان نهاد. شرکت مذکور در سال 2005 عمومیت یافت و «لی» هنوز در آن فعالیت دارد.

در سال 2014 «روبین لی» به عضویت شورای متخصصین مستقل سازمان ملل در زمینه تحول اطلاعات در حوزه توسعه پایدار درآمد.

Ask Jeeves (امروزه با نام Ask.com فعالیت دارد)

این وب سایت در سال 1996 توسط «گرت گرونر» و «دیوید وارتن» تأسیس شده و نرم افزار مورد استفاده آنها از سوی «گری چیوسکی» توسعه یافت. محبوبیت این سایت در دوره پیش از گوگل به اوج رسید و این پیشرفت را مدیون شخصیت Jeeves بود. این فرد به شکل یک مستخدم آنلاین عمل می کرد و اطلاعات مورد نیاز کاربران را به دست آنها می رساند. همچنین کاربران از زبان طبیعی برای پرسیدن سؤالاتشان از Jeeves استفاده می کردند.

این قالب را می توان زمینه ساز عملیات جستجو به زبان طبیعی دانست که در حال حاضر در Google Instant به کار می رود، و به کاربران امکان می دهد سؤالاتشان را به شکل محاوره ای بپرسند. شخصیت Jeeves در سال 2006 بازنشسته شد، اما تا سال 2009 در وب سایت های بریتانیا و ایرلند به فعالیتش ادامه داد.

سرمایه اولیه کمپانی مذکور توسط Highland Capital Partners و Institutional Venture Partners در کنار گروه RODA تأمین شد، و ماه جولای 1999 عمومیت یافت. پس از آن ارزش سهام آنها به رقم نجومی 190 دلار به ازای هر سهم رسید، اما در سال 2002 به 86 سنت کاهش یافت.

پس از این روند نزولی، Ask Jeeves دستخوش تغییرات زیادی شد و نهایتاً نامش را به Ask.com تغییر داد، و در سال 2010 به طور کامل دریافت که نمی تواند با گوگل رقابت کند. به همین دلیل سرویس موتور جستجویش را متوقف نمود، اما هنوز به عنوان سایت پرسش و پاسخ فعالیت می کند.

گرت گرونر

«گرونر» در حال حاضر رئیس شرکت Nanomix Inc است، که شرکت تولیدی و تحقیقاتی بیوحسگر و تشخیص بیماری به شمار می رود. او همچنین بنیانگذار شرکت Alta Partners نیز هست که در استارتاپ های بیوفناوری و علوم زیستی فعالیت دارد.

دیوید وارتن

وارتن به عنوان مدیر ارشد فنی و پایه گذار چندین استارتاپ، از جمله وب سایت پخش ویدیوی GlobalStreams و شرکت بازی های ویدیویی Eye Games فعالیت کرده. او در حال حاضر مدیر فنی exactly.me به شمار می رود، که استارتاپی در حوزه پیام رسانی است.

گری چیوسکی

او پس از ترک Ask.com در سال 2006 به عنوان معاون ارشد مهندسی کمپانی Symantec در بخش محصولات عمومی منصوب شد. «چیوسکی» در حال حاضر مدیر بخش توسعه محصول در سرویس پیام رسان موبایل Tango است.

The post appeared first on .

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید [بخش دوم – آخر]

در قسمت قبل خواندید که حباب دات کام به وضعیت اقتصادی شرکت های فناوری نوپا در بازه انتهایی هزاره دوم و سال های آغازین هزاره سوم اشاره دارد. در این عصر، فناوری های اینترنتی به تازگی متولد شده و مورد توجه سرمایه گذاران عام و خاص قرار گرفته بودند.

بیشتر شرکت هایی که در این دوران به حوزه اینترنت قدم گذاشتند، به یک باره با رشد خارق العاده در ارزش سهام روبرو شدند، اما بسیاری از آنها که بدون طرح و برنامه مالی حساب شده وارد گود شده بودند، سریعاً شکست خوردند. برای آشنایی بیشتر با این پدیده، پیشنهاد می کنیم دو مقاله زیر را مطالعه نمایید:

البته همان طور که دیدید، شکست کمپانی های اولیه به هیچ وجه سد راه پیشرفت بنیانگذاران آنها نشد، و اکثر آنها به سرعت در دیگر شرکت ها و استارتاپ ها به فعالیت پرداختند، یا سرمایه گذاری در استارتاپ های دیگر را تسهیل نمودند. در واقع بسیاری از سرویس ها و خدمات کنونی دنیای اینترنت را مدیون ایده های دوران مذکور هستیم.

در بین صدها کسب و کار که غروبی زودهنگام را در حباب دات کام تجربه کردند، نام های بزرگی به چشم می خورند. در ادامه با برخی از آنها آشنا می شوید.

Pets.com

این وب سایت با نام ساده اش، تنها یک هدف را دنبال می کرد: فروش لوازم و مواد غذایی مربوط به حیوانات خانگی به صورت آنلاین. این کسب و کار توسط «گرگ مک‌لمور» راه‌اندازی شد و به سرعت توانست سرمایه هنگفتی را از شرکت Hummer Winblad تأمین نماید، ضمن اینکه Amazon.com نیز 54% سهامش را خرید.

پس از این اقدام، «جولی وینرایت» به سمت مدیرعاملی این کمپانی منصوب شد که اداره این مجموعه را در روند نزولی اش بر عهده داشت. ظاهراً این کسب و کار زودتر از موعد راه‌اندازی شده بود و به همین دلیل با شکست مواجه شد.

زمانی که Pets.com تنها دو سال پس از تأسیس از فعالیت بازماند، 300 میلیون دلار سرمایه را نیز به باد داد و ارزش سهام آن پس از شروع خوب 11 دلاری در فوریه 2000، به حدود 19سنت رسید. جالب است که حتی تبلیغات گسترده از جمله حضور در مراسم روز شکرگزاری، سوپرباول 2000، عروسک های محبوب و برنامه های تلویزیونی مختلف نیز نتوانست مانع از این صعود و نزول زودهنگام شود.

گرگ مک لمور

«مک لمور» کارآفرین فعالی بود و پس از Pets.com در نقش مدیریت موزه بازی ها (Museum of the Game)، بنیان گذار Data Refinery و WebMagic و مدیر ارشد کارآفرینی شرکت Octane Realty & Development فعالیت نمود. او به راحتی از مشکلات روزهای پایانی Pets.com عبور کرد و سریعاً در دیگر حوزه ها مشغول به کار شد.

جولی وینرایت

او پس از Pets.com وب سایت SmartNow را با هدف کمک به زنان 35 الی 55 ساله در حوزه های مختلف سلامتی، بهداشت، روابط و غیره راه اندازی کرد، که فعالیتش در سایت 2011 متوقف شد. «وینرایت» پس از آن دست به قلم شد و کتاب «شروعی دوباره: پنج اشتباهی که زندگی ام را تغییر داد، و چگونه از بحران به سلامت عبور کردم» را نوشت. سپس سایت TheRealReal.com را پی ریزی نمود.

Kozmo

15 سال پیش از آن که سرویس Amazon Now بتواند شیوه خرید مردم در بسیاری از شهرها و کشورها را متحول سازد، «جوزف پارک» و «یونگ کانگ» وب سایت Kozmo.com را به راه انداختند. این وب سایت، به کاربران وعده می داد که انواعی از کالاها را با تحویل رایگان یک ساعته به دست آنها می رساند.

تحلیلگران با این سؤال مواجه شدند که چگونه کسب و کاری می تواند تحویل رایگان یک ساعته را به اجرا درآورده، و سودآوری نیز داشته باشد. سؤال آنها به جا بود، زیرا حتی عقد قرارداد با استارباکس نیز نتوانست این کمپانی را به سوددهی برساند.

پس از آن تغییری در شیوه مدیریت مناطق تحویل Kozmo ایجاد شد، اما باز هم نتیجه ای در بر نداشت، و این کمپانی در آوریل 2001، یعنی تنها سه سال پس از تأسیس، منحل گشت.

جوزف پارک

او زمانی که در آمازون مشغول به کار بود، Askville را به راه انداخت که مقدمه ای برای تأسیس Quora به شمار می رفت. سپس در ماه ژوئن 2009 آمازون را ترک کرد و به ریاست biblegateway.com منصوب شد.

یونگ کانگ

مسیر شغلی «کانگ» پس از Kozmo به آرامی سپری شد. او ابتدا به Citi و سپس به Lehman Brothers پیوست، و نهایتاً در Barclays Capital مشغول به کار شد. او بنیانگذار و مدیر KPK Capital به شمار می رود که در زمینه سهامی عمومی و خصوصی، درآمدهای ثابت و سرمایه گذاری در املاک و مستغلات فعالیت می کند. از دیگر سمت های او می توان به معاونت ارشد BG Strategic Advisers و متخصص سرمایه گذاری در Cambridge Capital اشاره کرد.

Startups.com

این روزها فضاهای کاری مشترک، مراکز رشد و توسعه، و شتابدهنده های کسب و کار بسیار زیاد هستند، اما در روزهای آغازین اینترنت، چنین زیرساخت هایی برای کمک به کارآفرینان در راه اندازی مجموعه هایشان وجود نداشت. به همین دلیل «دونا جنسن» و «جاستین سگال» وب سایت Startups.com را به راه انداختند.

هدف آنها، کمک به شرکت های تازه تأسیس در حوزه خدمات معمول کسب و کار و برنامه ریزی بود. این شرکت در ازای دریافت هزینه اولیه (با شروع از 25 هزار دلار) در زمینه دفتر کار، دکوراسیون و اثاثیه، IT، خدمات قانونی، پرداخت حقوق کارکنان، بیمه، مزایا و حتی بازاریابی به دیگر شرکت ها کمک می کردند.

نکته جالب این بود که تقریباً تمامی خدمات ذکر شده توسط استارتاپ های دیگر ارائه می شد. این وب سایت در ماه مارس 2000 با پشتیبانی سرمایه ریسک پذیر آغاز به کار کرد و در ادامه توانست 15 میلیون دلار دیگر به سرمایه اش اضافه کند.

در نهایت پس از چندین مورد شکست در فعالیت های تجاری، Startups.com به کار خود خاتمه داد و میلیون ها دلار را به سرمایه گذاران اصلی اش بازگرداند.

دانا جنسن

پس از Startups.com، «جنسن» به تدریس دوره های MBA در UNC Chapel Hill پرداخت. سپس به عنوان مشاور در Vibrant Ventures مشغول به کار شد. این کمپانی خدمات مشاوره ای به بانک ها، شرکت های حقوقی و استارتاپ ها ارائه می کرد. جدیدترین کمپانی او Belle Boutiques نام دارد که نوعی فروشگاه آنلاین جهانی برای مبلمان و اثاثیه به شمار می رود.

جاستین سگال

فعالیت «سگال» عمدتاً حول محور املاک و مستغلات بود. او Boxer Property را از سال 1992 و Core Group Properties را از سال 1996 تحت مدیریت دارد. او همچنین شرکت Stemmons Enterprise را در ابتدای سال جاری میلادی تأسیس نمود. Stemmons یک کمپانی نرم افزاری سازمانی به شمار می رود که خدمات متنوع تجاری را ارائه می کند.

از سال 2008 تا 2016 «سگال» عضو هیئت مدیره مجموعه مدارس YEP Prep است که به آموزش و پرورش قشر محروم در هیوستن می پردازد.

Boo.com

این وب سایت در نقش خرده فروشی آنلاین پوشاک فعالیت می کرد و توسط «ارنست مالمستن» و «کایسا لیندر» در سال 1999 راه اندازی شد. آتش این کسب و کار طی مدت 18 ماه به سردی گرایید و در این بازه حدود 135 میلیون دلار سرمایه کارآفرینی را بر باد داد.

ارنست مالمستن

بدون شک سقوط کسب و کار Boo.com داستان جذابی به شمار می رفت، در نتیجه «مالمستن» در سال 2002 کتاب «بوهو: داستان دات کام از بدایت تا نهایت» را منتشر ساخت. او در ادامه فعالیت کاری اش دوباره به حوزه تجارت الکترونیک پیوسته و به عنوان مدیر ارشد کمپانی بریتانیایی Lara Bohinc به فعالیت پرداخت. این وب سایت کالاهای لوکس را به صورت آنلاین به فروش می رساند.

کایسا لیندر

او پس از فروپاشی Boo.com همراه شوهرش به ایتالیا رفت و شرکت تبلیغاتی Studio Berg را تأسیس نمود.

Webvan

در سال 1996 «لوئیس بردرز» که بنیانگذار کتاب فروشی های Borders بود، به این ایده عجیب رسید که امکان خرید مواد غذایی به صورت آنلاین و تحویل درب منزل خریداران را فراهم سازد. او برای دستیابی به این امر توانست 396 میلیون دلار سرمایه را در عرضه اولیه سهام در اواخر سال 1999 جمع آوری نماید.

پس از زیان های متوالی، این کمپانی در سال 2001 از هم پاشید. اما رؤیای «بردرز» توسط آمازون و دیگر استارتاپ هایی که کسب و کار فروشگاه های موادغذایی را مختل می کردند، به کار گرفته شد. نهایتاً آمازون پس از یک دهه تلاش، توانست سیستم Webvan را به درستی پیاده سازی کند، و به کمک مدیران اجرایی کمپانی مذکور و زیرساخت های آن به راه اندازی Amazon Fresh پرداخت.

لوئیز بردرز

او با HDS دوباره به صنعت تجارت الکترونیک بازگشت، شرکتی که فروشگاه آنلاین محصولات لوکس به شمار می رود و محصولاتش از طریق انبارهای اختصاصی و سیستم حمل و نقل سفارشی HDS به دست مشتریان می رسد. این سرویس در سال 2017 راه اندازی خواهد شد. بردرز همچنین در شرکت Mercury Startups که کمک های مدیریتی و مالی به استارتاپ ها ارائه می کند، فعالیت دارد.

Excite

این شرکت یکی از اولین خدمات دهنده های آنلاین اینترنتی بود که در سال 1994 توسط تعدادی از دانشجویان دانشگاه استنفورد، از جمله «جو کراوس» تأسیس شد و به عنوان یک پرتال وب و عملکردهای پایه جستجو فعالیت می کرد. پروژه مذکور از سوی شرکت International Data Group به ارزش 80 هزار دلار پشتیبانی شده و به سرعت توانست سرمایه های بیشتری جذب نماید.

ابتدا شرکت Kleiner Perkins Caufield & Byers به مبلغ 1.5 میلیون دلار روی Excite سرمایه گذاری کرد و سپس Institutional Venture Partners نیز 1.5 میلیون دلار دیگر را به این مجموعه تزریق نمودند، و وب سایت نهایتاً در سال 1995 دایر گردید.

ژانویه سال بعد، «جرج بل» به عنوان مدیرعامل این کمپانی استخدام شد. در ماه آوریل 1996خدمات عمومی این وب سایت عرضه شد و در همین زمان، Intuit مقدار 19 درصد از سهام کمپانی مذکور را خرید. سپس Excite اقدام به خرید Netbot کرده و قراردادی را با Ticketmaster منعقد کرد.

اما پس از آن اوضاع به هم ریخت. در ماه مارس 1998 این کمپانی اعلام کرد که زیان خالص آنها بالغ بر 30 میلیون دلار بوده و تنها تا پایان سال قادر به تأمین هزینه هایشان هستند. پس از آن Excite با Home Network@ ادغام شد، اما این عمل نیز نتیجه ای در بر نداشت و نهایتاً در اکتبر سال 2001 کمپانی Excite@Home اعلام ورشکستگی نمود.

جو کراوس

او پس از تأسیس Excite@Home اقدام به راه اندازی Digitalconsumer.org نمود تا از حقوق مصرف کنندگان کالاهای دیجیتال دفاع کند. «کراوس» در هیئت مدیره گروه غیرانتفاعی Electronic Frontier Foundation نیز عضویت دارد، که آن هم به حقوق افراد در دنیای دیجیتال می پردازد. وقتی او مدیریت JotSpot که نرم افزارهای کمکی را برای کسب و کارها توسعه می دهد بر عهده داشت، این کمپانی توسط گوگل خریداری شد.

«کراوس» در گوگل به توسعه محصولات پروژه هایی همچون Open Social پرداخت. او در دوران شغلی خود به سرمایه گذاری های ریسک پذیر زیادی دست زد، و در سال 2009 به عنوان یکی از شرکای Google Ventures معرفی شد.

جرج بل

همه می دانیم که یاهو دو مرتبه پیشنهاد خرید گوگل را رد کرد، اما در سال 1998 کمپانی Excite نیز این فرصت را داشت که غول جستجوی امروزی را به قیمت تنها 1 میلیون دلار خریداری کند، و حتی قیمت نهایی پیشنهاد به 750 هزار دلار نیز کاهش یافت.

«بل» در دفاع از تصمیمش برای نخریدن گوگل، گفت در حال حاضر سرویس هایی همچون Excite ترجیح می دهند کاربران را روی وب سایت خود نگه دارند، تا اینکه آنها را به پایگاه های دیگر هدایت نمایند. در هر صورت این فرصت سوزی، تأثیر چندانی بر آینده شغلی او نداشت.

«بل» مدیریت اجرایی Upromise را بر عهده گرفت و به عنوان رئیس هیئت مدیره Mass Technology Leadership Council ایفای نقش کرد. او در هیئت مدیره شرکت های متعدد دیگری نیز عضویت داشته و در سال 2005 در مجموعه Residence به سمت مدیر اجرایی رسید.

Infoseek

این وب سایت در سال 1994 توسط «استیو کرش» راه اندازی شد، و در سال 1997 به بیش از 7.3 میلیون بازدیدکننده ماهانه دست یافت. در سال 1998 کمپانی دیزنی اقدام به خرید Infoseek نمود و آن را با شرکت دیگری تحت عنوان Starwave ادغام کرد تا نهایتاً Go.com شکل بگیرد. یکی از نوآوری های اصلی Infoseek فروش تبلیغات بر اساس «پرداخت به ازای مشاهده» یا CPM بود.

آنها همچنین اولین موتور جستجو به شمار می رفتند که از هدف گذاری رفتاری استفاده می کردند. تمامی این موارد باعث نشد که توجه دیزنی به Infoseek ادامه یابد، و نهایتاً در سال 2001 سرویس مورد بحث متوقف شد. با این حال بخش های مختلف این کسب و کار به شرکت های دیگر واگذار گشت، البته برند Infoseek هنوز در کشورهای استرالیا، ژاپن و لهستان فعال است.

استیو کرش

او در سال 1999 شرکت Infoseek را ترک کرده و مدیرعامل Propel Software شد. در همان سال «بنیاد کرش» را نیز راه اندازی کرد که در حوزه های مختلف اقدامات بشردوستانه فعالیت می کند. از دیگر کسب و کار های «کرش» می توان به شرکت های Abaca Technology و OneID اشاره کرد. او در حال حاضر مدیرعامل کمپانی Token است که در زمینه نسل بعدی روش های پرداخت فعالیت دارد.

روبین لی

«لی» یکی از اعضای اولیه تیم مهندسی Infoseek به شمار می رفت که در سال 1999 این کمپانی را ترک کرد و به چین بازگشت، و در آنجا موتور جستجوی چینی Baidu را بنیان نهاد. شرکت مذکور در سال 2005 عمومیت یافت و «لی» هنوز در آن فعالیت دارد.

در سال 2014 «روبین لی» به عضویت شورای متخصصین مستقل سازمان ملل در زمینه تحول اطلاعات در حوزه توسعه پایدار درآمد.

Ask Jeeves (امروزه با نام Ask.com فعالیت دارد)

این وب سایت در سال 1996 توسط «گرت گرونر» و «دیوید وارتن» تأسیس شده و نرم افزار مورد استفاده آنها از سوی «گری چیوسکی» توسعه یافت. محبوبیت این سایت در دوره پیش از گوگل به اوج رسید و این پیشرفت را مدیون شخصیت Jeeves بود. این فرد به شکل یک مستخدم آنلاین عمل می کرد و اطلاعات مورد نیاز کاربران را به دست آنها می رساند. همچنین کاربران از زبان طبیعی برای پرسیدن سؤالاتشان از Jeeves استفاده می کردند.

این قالب را می توان زمینه ساز عملیات جستجو به زبان طبیعی دانست که در حال حاضر در Google Instant به کار می رود، و به کاربران امکان می دهد سؤالاتشان را به شکل محاوره ای بپرسند. شخصیت Jeeves در سال 2006 بازنشسته شد، اما تا سال 2009 در وب سایت های بریتانیا و ایرلند به فعالیتش ادامه داد.

سرمایه اولیه کمپانی مذکور توسط Highland Capital Partners و Institutional Venture Partners در کنار گروه RODA تأمین شد، و ماه جولای 1999 عمومیت یافت. پس از آن ارزش سهام آنها به رقم نجومی 190 دلار به ازای هر سهم رسید، اما در سال 2002 به 86 سنت کاهش یافت.

پس از این روند نزولی، Ask Jeeves دستخوش تغییرات زیادی شد و نهایتاً نامش را به Ask.com تغییر داد، و در سال 2010 به طور کامل دریافت که نمی تواند با گوگل رقابت کند. به همین دلیل سرویس موتور جستجویش را متوقف نمود، اما هنوز به عنوان سایت پرسش و پاسخ فعالیت می کند.

گرت گرونر

«گرونر» در حال حاضر رئیس شرکت Nanomix Inc است، که شرکت تولیدی و تحقیقاتی بیوحسگر و تشخیص بیماری به شمار می رود. او همچنین بنیانگذار شرکت Alta Partners نیز هست که در استارتاپ های بیوفناوری و علوم زیستی فعالیت دارد.

دیوید وارتن

وارتن به عنوان مدیر ارشد فنی و پایه گذار چندین استارتاپ، از جمله وب سایت پخش ویدیوی GlobalStreams و شرکت بازی های ویدیویی Eye Games فعالیت کرده. او در حال حاضر مدیر فنی exactly.me به شمار می رود، که استارتاپی در حوزه پیام رسانی است.

گری چیوسکی

او پس از ترک Ask.com در سال 2006 به عنوان معاون ارشد مهندسی کمپانی Symantec در بخش محصولات عمومی منصوب شد. «چیوسکی» در حال حاضر مدیر بخش توسعه محصول در سرویس پیام رسان موبایل Tango است.

The post appeared first on .

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید [بخش دوم – آخر]

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید – بخش اول

حباب دات-کام (dot-com bubble) که از اواخر دهه 90 تا اوایل قرن جاری شکل گرفت، با سرعت فوق العاده ای به سودهای کلان برخی افراد و زیان های گسترده دیگران انجامید. البته در این میانه، اینترنت نوین پی ریزی شده و برخی از بزرگ ترین نام های فناوری از درون این حباب بیرون آمدند.

اگرچه در این بازه بسیاری از وب سایت ها با ناکامی مواجه شدند، اما همین شکست ها شکل گیری برخی از بزرگ ترین کمپانی های اینترنتی عصر کنونی را رقم زدند. برای آشنایی بیشتر با این پدیده پیشنهاد می کنیم خواندن مقاله زیر را از دست ندهید:

در این نوشته قصد داریم با نگاه به گذشته، برخی از بزرگ ترین موفقیت ها (و البته شکست ها) در آن روزهای پرماجرا را بررسی کنیم، و ببینیم که بازیگران نقش های اصلی آن دوران، اکنون در کجا به سر می برند.

Broadcast.com

این وب سایت به یک شرکت رادیوی اینترنتی به نام AudioNet تعلق داشت که در سپتامبر 1995 توسط «کریستوفر جیب» تأسیس گشت. بعدها «تاد واگنر» و «مارک کیوبن» مدیریت مجموعه را بر عهده گرفتند، اما نهایتاً در تاریخ 1 آوریل 1999 این وب سایت به مبلغ 5.7 میلیارد دلار به یاهو فروخته شد.

کریستوفر جیب

«جیب» پس از فروش پرمنفعت کمپانی به ثروت گزافی دست یافت و در سال 2003 همراه با خانواده اش به هاوایی کوچ کرد، و در سال 2007 شرکت Common Ground Kauai را تأسیس نمود. هدف CGK ارتقاء آموزش در زمینه محیط زیست، افزایش دسترسی به میوه ها و سبزیجات تازه، و ارتقاء ماندگاری محصولات است.

تاد واگنر

«واگنر» پس از فروش Broadcast.com یک شبه میلیاردر شد. او در حال حاضر (به همراه مارک کیوبن) مالک کمپانی تولیدی 2929 Productions، شرکت پخش Magnolia Pictures و همچنین Landmark Theaters است. او همچنین در شرکت سینمایی Lion’s Gate نیز ذینفع بوده و از سهامداران Dallas Mavericks به شمار می رود. همچنین سازمان خیریه «بنیاد واگنر» توسط او تأسیس شده که برنامه های مهارت افزایی و اوقات فراغت زیادی را تحت عنوان MIRACLES در مناطق محروم به اجرا در می آورد.

مارک کیوبن

«کیوبن» نیز پس از فروش وب سایت مذکور به ثروت هنگفتی دست یافت و اکنون مالک Dallas Mavericks و Landmark Theaters و Magnolia Pictures است. او به صورت منظم در برنامه تلویزیونی Shark Tank شرکت می کند و همواره تمایل به سرمایه گذاری های مختلف دارد. او نیز بنیاد خیریه ای با نام Mark Cuban Foundation را مدیریت می نماید.

GeoCities

این شرکت خدمات میزبانی وب، به تنهایی مسئول به وجود آمدن بسیاری از سایت های عجیب و غریب با طراحی ضعیف به شمار می رود که زمانی فضای اینترنت را قبضه کرده بودند. بنیانگذاران این کمپانی «دیوید بونت» و «جان رزنر» هستند که در سال 1994 آن را تأسیس کرده، و در سال 1998 به آن رسمیت دادند. نهایتاً یاهو در سال 1999 این شرکت را خرید.

دیوید سی. بونت

پس از عرضه اولیه سهام GeoCities در سال 1998 و تصاحب آن توسط یاهو در سال 1999، «بونت» در حدود 300 میلیون دلار ثروت به دست آورد. از آن زمان، او در بنیاد خیریه اش با نام David Bohnett Foundation فعالیت کرده و از طریق مرکز سرمایه گذاری اش یعنی Baroda Ventures در تأمین سرمایه شرکت های جدید مشارکت می نماید.

جان رزنر

پس از فروش GeoCities دارایی «رزنر» به حدود 100 میلیون دلار رسید. او در حال حاضر عضو هیئت مدیره Acesis است، که پلتفرمی مبتنی بر وب برای ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی و مستندسازی مدارک به شمار می رود.

theGlobe.com

این وب سایت نوعی شبکه اجتماعی بود که در سال 1994 توسط «استفن پترنات» و «تاد کریزلمن» پی ریزی شده و در 13 نوامبر 1998 به رسمیت درآمد. این کمپانی رکورددار بیشترین درآمد در روز اولیه عرضه عمومی سهام تا به امروز به شمار می رود، به گونه ای که در پایان روز اول قیمت سهام آنها 606% بیشتر از مبلغ آغازین ارزش گذاری شد.

در سال 2001 اولین حباب دات-کام شکست و ارزش سهام آنها از 97 دلار، به 10 سنت در ازای هر سهم تنزل یافت.

استفن پترنات

«پترنات» زمانی به تأسیس این کمپانی اقدام کرد که هنوز در دانشگاه مشغول تحصیل بود، و سپس به نیویورک منتقل شد تا کسب و کارش را شکل دهد. او در سال 2000 از theglobe.com کناره گیری کرده و پس از مدتی استراحت، در سال 2002 شرکت سرمایه گذاری روی ایده ها را تأسیس کرد. «پترنات» در حال حاضر شریک بنیاد Actarus Funds به شمار می رود، که در درجه اول روی استارتاپ های اینترنتی سرمایه گذاری می نماید.

تاد کریزلمن

علی رغم رشد بی نظیر ارزش سهام «پترنات» و «کریزلمن» در روزهای اولیه، دو سال بعد از آن چالش های بزرگی در پی داشت. «کریزلمن» اعلام کرد خوشبختانه مقداری از ثروتش را در دیگر شرکت ها سرمایه گذاری کرده و بنابراین توانست اثرات منفی theglobe.com را تا حدودی جبران نماید.

او در حال حاضر مدیریت پلتفرم هوشمند تبلیغات با نام MediaRadar را بر عهده دارد که «شرکت سهامی عام با کنترل های مالی بسیار دقیق» است، یعنی حالتی مخالف با آنچه در ابتدای دوره دات-کام شاهد بودیم.

Napster

«نپستر» را می توان یکی از اولین و پرطرفدارترین وب سایت های اشتراک گذاری موسیقی دانست. آنها پس از چندی به خاطر تخلف از قوانین حقوق مالکیت به دادگاه فراخوانده شدند، و نهایتاً خدماتشان را متوقف ساختند. در ادامه به ترتیب شرکت های Roxio و BestBuy و سرانجام Rhapsody مالک این شرکت شدند.

شان فنینگ

«فنینگ» برنامه نویس نسخه اصلی نپستر به شمار می رفت و حتی در سال 2002 به عنوان «یکی از 100 مخترع برتر زیر 35 سال جهان» معرفی شد. اقدام بعدی او فروشگاه آنلاین موسیقی با نام Snocap بود که با شکست همراه گشت. در سال 2006 «فنینگ» روی شبکه اجتماعی مخصوص بازیکنان World of Warcraft با نام Rupture کار کرد که توسط «الکترونیک آرتز» خریداری شد. خدمات این شبکه نیز در سال 2010 به پایان رسید.

چند ماه بعد «فنینگ» وب سایت path.com را برای اشتراک گذاری تصاویر بنیان نهاد، که هنوز هم فعالیت می کند. سپس در سال 2011 دوباره به «شان پارکر» پیوست تا وب سایت پخش زنده ویدیویی با نام Airtime.com را تأسیس کنند.

شان پارکر

اسطوره برنامه نویسی «شان پارکر» یکی از عناصر اصلی در اوج گرفتن نپستر به شمار می رود. با سقوط این سرویس، «پارکر» به مجموعه Plaxo که نوعی شبکه اجتماعی و مرکز اطلاعات آنلاین است، پیوست و سپس به عنوان مدیر فیسبوک به کار مشغول شد.

او حتی پس از اینکه در سال 2005 از فیسبوک بیرون آمد، باز هم به ملاقات و مشاوره با «مارک زاکربرگ» می پرداخت. «پارکر» در سال 2006 به شرکت سرمایه گذاری Founders Fund پیوست و در سال 2010 در اسپاتیفای سرمایه گذاری نمود، و سپس در سال 2011 به همراه «فنینگ» سرویس Airtime را به راه انداخت.

از دیگر حوزه هایی که «پارکر» در آنها فعالیت کرده می توان به اپلیکیشن کنسرت WillCall در کنار Brigade Media و The People’s Operator اشاره کرد. او همچنین از طریق بنیاد خیریه Parker Foundation در اقدامات بشردوستانه فعالیت می کند.

InfoSpace (در حال حاضر Blucora نام دارد)

در ماه مارس 1996 «ناوین جین» مایکروسافت را ترک کرده و InfoSpace را بنیان نهاد. این وب سایت با هدف ارائه اطلاعات کسب و کارها راه اندازی شده و درآمد آن از طریق تبلیغات حاصل می شد، ضمن اینکه اتاق های گفتگوی ساده مبتنی بر HTML نیز در آن تعبیه شده بود.

در دسامبر 1998 عرضه اولیه سهام این شرکت به صورت عمومی، درآمدی 75 میلیون دلاری را در پی داشت، و سپس در جولای 2000 کمپانی Go2Net تحت مالکیت آنها درآمد. با این حال در همین سال، InfoSpace از روش های حسابداری نامتعارفی استفاده کرده و به جای زیان 282 میلیون دلاری، سود 46 میلیون دلاری به سهامداران اعلام کرد.

مدیران اجرایی این شرکت حتی قوانین سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا را نیز زیر پا گذاشته و بخش های بزرگی از سهام شخصی شان را فروختند. «جین» تا سال 2000 مدیرعامل این شرکت بود، سپس دوره کوتاهی جایش را به «راسل هورویتز» داد، اما در سال 2011 به سمت اصلی اش برگشت.

سرانجام در سال 2002 هیئت مدیره کمپانی «جین» را از این سمت برکنار کردند. ارزش هر یک از سهام این شرکت از 1305 دلار در ماه مارس 2000، به رقم ناچیز 2.67 دلار در ماه ژوئن 2002 رسید.

ناوین جین

حرکت بعدی «ناوین» پس از InfoSpace تأسیس Intelius در سال 2003 بود (که در محلی روبروی شرکت قبلی اش قرار داشت). این شرکت به تحقیق و بررسی پیشینه افراد می پرداخت، و در سال 2008 به سهامی عام تبدیل شد، و سپس در سال 2015 به کمپانی خصوصی H.I.G. Capital فروخته شد.

در سال 2010 «جین» کمپانی دیگری را با نام Moon Express راه اندازی کرد، که هدف آن استحصال مواد ارزشمند از فضا بود. ظاهراً ناسا از این پیشنهاد استقبال کرده و قراردادی را با آنها منعقد نمود. «جین» یکی از اعضای هیئت مدیره بنیاد خیریه Kairos Society نیز هست.

lastminute.com

این سایت مسافرتی بریتانیایی در سال 1998 توسط «لیدی لین فاکس» و «برنت هابرمن» تأسیس شد و تا سال 2002 به بیش از نیم میلیون کاربر دائمی دست یافت. عرضه اولیه سهام این شرکت در ماه مارس 2000 با قیمت 7.60 دلار آغاز شد، و حداکثر به 10.22 دلار دست یافت، اما پس از دو هفته به 5.40 دلار کاهش یافت.

در ماه نوامبر 2001، این کمپانی اعلام کرد 108 میلیون دلار زیاندهی داشته، و دو سال بعد «لین فاکس» از سمت مدیریتی اش کناره گیری کرد. در سال 2005 این شرکت توسط Sabre Holdings که مالک Travelocity است، خریداری شد.

لیدی لین فاکس

زمانی که lastminute.com فروخته شد، ارزش سهام «لین فاکس» به 26 میلیون دلار می رسید. او در سال 2005 در تأسیس کمپانی Lucky Voice که مجموعه کلوپ های تفریحی به همراه اپلیکیشن های موبایل و دسکتاپ را عرضه می کرد، همکاری نمود.

او در حال حاضر از اعضای هیئت مدیره کانال 4 بریتانیاست، ضمن اینکه در وب سایت طراحی داخلی mydeco.com نیز مشارکت دارد، همچنین در دولت بریتانیا نیز نفوذ داشته و یکی از اعضای مجلس اعیان این کشور به شمار می رود.

برنت هابرمن

«هابرمن» از 2005 تا آوریل 2006 در نقش مدیرعاملی lastminute.com فعالیت نمود، و سپس با چند مرتبه تغییر جایگاه، بالاخره در سال 2007 به طور کامل این کمپانی را ترک کرد. از آن به بعد با شریک سابقش یعنی «لین فاکس» در mydeco.com مشغول به فعالیت است، ضمن اینکه ریاست دانشگاه هنر لندن را بر عهده دارد و از اعضای هیئت مدیره Guardian Media Group به شمار می رود.

او در چندین شرکت اینترنتی سرمایه گذاری کرده و یکی از بنیانگذاران Founders Forum محسوب می شود، که «شبکه ای خصوصی از برترین کارآفرینان عرصه دیجیتال و فناوری» است.

Lycos

این شرکت در سال 1994 در قالب پروژه ای از پردیس «پیتزبورگ» دانشگاه «کارنگی ملون» آغاز به کار کرد، و سریعاً توسط کمپانی سرمایه گذاری CMGI خریداری شد. Lycos تحت مدیریت «باب دیویس» به یک پرتال وب مبتنی بر تبلیغات تبدیل شد، و محبوبیتش در دهه 90 به اوج رسید، به گونه ای که به یکی از مقاصد اصلی اینترنت تبدیل شد و در سطح جهان معروف گشت.

این شرکت در ادامه تعدادی از دیگر کمپانی های اینترنتی را نیز خریداری کرد. عرضه اولیه سهام این شرکت در سال 1996 یکی از سریع ترین فروش ها را در تاریخ NASDAQ رقم زد. برخلاف بسیاری از مواردی که تاکنون ذکر شد، Lycos هنوز هم به فعالیت حرفه ای خود ادامه می دهد.

خدمات کنونی این کمپانی در قالب پست الکترونیک، اشتراک گذاری تصاویر، خرید نام های دامنه اینترنتی و غیره ارائه می گردد.

باب دیویس

«دیویس» کمپانی اینترنتی نوپایش را در روند عمومی شدن هدایت کرد، و شرکت های اینترنتی دیگری را برای تقویت برند Lycos خریداری نمود که از بین آنها می توان به Gamesville و Wired Digital در کنار WhoWhere و غیره اشاره کرد.

سرانجام کمپانی Telefonica اقدام به خرید Lycos نمود و «دیویس» تا سال 2001 در سمت مدیریت آن باقی ماند. او پس از خروج از Lycos اقدام به تأسیس کمپانی سرمایه گذاری Highland Capital Partners کرد، ضمن اینکه در هیئت مدیره شرکت های مختلفی از جمله nuTonomy و Freshly به علاوه Handy HQ عضویت دارد.

AltaVista

آلتاویستا یکی از اولین موتورهای جستجوی اینترنت به شمار می رود که فناوری جستجوی آن توسط «لوئیس مونیر» و «مایکل باروز» ارائه شده است. این وب سایت در سال 1995 راه اندازی شد و در سال 1996 تمامی نتایج جستجوی یاهو را تأمین می کرد.

عرضه سهام عمومی این شرکت به خوبی پیش می رفت، تا اینکه بازار سهام به طور کلی دگرگون شد و در سال 1999 این عملیات متوقف گشت. با وجود پیشگامی آلتاویستا در حوزه جستجو، نهایتاً در رقابت با گوگل، میدان را خالی کرد.

در سال 2003 این کمپانی توسط یاهو خریداری شد، و در ماه جولای 2013 به طور کامل از کار افتاد. همچنین در سال 2012 مترجم Babel Fish این کمپانی به Bing Translate تغییر نام داد، و در حال حاضر در صورت وارد شدن به آدرس babelfish.yahoo.com دوباره به سایت اصلی یاهو هدایت می شوید.

مایکل باروز

«باروز» در ساخت تکنولوژی جستجوی آلتاویستا نقش کلیدی را ایفا کرد، سپس به صورت موقت در مایکروسافت مشغول به کار شد و نهایتاً به گوگل پیوست. او در گوگل سیستم جستجوی خود را توسعه داده و «تبدیل باروز-ویلر» را معرفی کرد که الگوریتمی برای فشرده سازی داده ها محسوب می شود. «باروز» هنوز هم در گوگل کار می کند.

لوئیز مونیر

فعالیت حرفه ای «مونیر» پس از آلتاویستا در eBay و گوگل ادامه یافت. در سال 2007 او گوگل را ترک کرده و به استارتاپ موتور جستجوی Cuil پیوست و در نقش معاون محصولات به فعالیت مشغول شد، اما این شغل تنها یک ماه دوام داشت. او در ادامه استارتاپ اشتراک ویدیوی Qwiki را نیز بنیان گذاری کرد، که در سال 2014 به تملک یاهو درآمد.

«مونیر» به عنوان مشاور فنی کمپانی هایی همچون Context Scout و Clearwell Systems در کنار Proximic و Five Apes و همچنین Fotopedia ایفای نقش می کند، ضمن اینکه محقق ارشد و رئیس محصولات Import.io به شمار می رود. از دیگر سمت های او می توان به مدیریت Kyron و محقق ارشد Proximic نیز اشاره کرد.

!Yahoo

فصل های آخر کتاب یاهو چندان دلچسب نبودند و این کمپانی به زودی تحت مالکیت ورایزن قرار خواهد گرفت، اما در سال 1995 چنین وضعیتی به ذهن هیچکس خطور نمی کرد. این شرکت که در سال 1994 توسط «جری یانگ» و «دیوید فیلو» تأسیس شد، خدماتی همچون جستجو، تالار گفتگو، پست الکترونیکی، اخبار و غیره را ارائه می کرد.

در واقع برای بسیاری از کاربران آن دوران، یاهو به معنای اینترنت بود. علی رغم افت کیفیت عملکرد این سایت از اوایل سده حاضر، کمپانی سنجش ترافیک وب یعنی الکسا هنوز هم یاهو را به عنوان یکی از پربیننده ترین وب سایت های جهان معرفی می کند.

به هر حال این شرکت مدت هاست که برای بقا می جنگد، اما ظاهراً اقداماتی همچون انتصاب «ماریسا میر» به عنوان مدیرعامل در ماه جولای 2012 و خرید چند میلیارد دلاری «تامبلر» در ماه مه 2013 نیز در این زمینه کارساز نبوده است.

جری یانگ

در سال 1995 زمانی که یاهو توانست 2 میلیون دلار سرمایه را از طریق Sequoia Capital جذب نماید، «یانگ» و «فیلو» به سمت رؤسای ارشد این کمپانی درآمدند. با محرز شدن شکست یاهو در برابر گوگل در سال 2007، «یانگ» جایگزین «تیم کوگل» شد و مدیریت این شرکت را تا سال 2009 بر عهده گرفت.

در همین دوران، یاهو در کمپانی چینی «علی بابا» سرمایه گذاری کرد و چندین قرارداد بحث برانگیز دیگر را نیز با شرکت های چینی منعقد ساخت. در سال 2012 «یانگ» مجموعه یاهو را ترک کرد، ضمن اینکه صندلی اش در هیئت مدیره یاهو و علی بابا را نیز واگذار نمود.

از آن زمان به بعد، «یانگ» به عنوان سرمایه گذار فعال از طریق شرکت خودش یعنی AME Cloud Ventures فعالیت کرده و سرمایه بیش از 50 استارتاپ را تأمین نموده. او در سال 2014 مجدداً به هیئت مدیره علی بابا پیوست.

دیوید فیلو

«فیلو» نرم افزار مربوط به تهیه صفحات وب را در نسخه های اولیه یاهو طراحی کرد. او در زمان فعالیتش در یاهو و حتی حین مذاکرات طولانی فروش در سال 2016 هیچ تمایلی به حضور در صدر اخبار نشان نداد. در زمان نگارش این مقاله «فیلو» هنوز در هیئت مدیره یاهو حضور دارد و همراه با همسرش «آنجلا» به فعالیت های خیرخواهانه می پردازند.

آنها برنامه «بورس تحصیلی بین رشته ای دانشگاه استنفورد» را به اجرا درآورده و بنیاد K12 Start Fund را برای تأمین بودجه استارتاپ های تکنولوژی راه اندازی کردند ضمن اینکه Yellow Chair Foundation نیز به منظور اعطای کمک های مالی در زمینه خدمات آموزشی، حقوق مدنی و محیط زیست توسط آنها به گردش در می آید.

ادامه دارد …

The post appeared first on .

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید – بخش اول

حباب دات-کام (dot-com bubble) که از اواخر دهه 90 تا اوایل قرن جاری شکل گرفت، با سرعت فوق العاده ای به سودهای کلان برخی افراد و زیان های گسترده دیگران انجامید. البته در این میانه، اینترنت نوین پی ریزی شده و برخی از بزرگ ترین نام های فناوری از درون این حباب بیرون آمدند.

اگرچه در این بازه بسیاری از وب سایت ها با ناکامی مواجه شدند، اما همین شکست ها شکل گیری برخی از بزرگ ترین کمپانی های اینترنتی عصر کنونی را رقم زدند. برای آشنایی بیشتر با این پدیده پیشنهاد می کنیم خواندن مقاله زیر را از دست ندهید:

در این نوشته قصد داریم با نگاه به گذشته، برخی از بزرگ ترین موفقیت ها (و البته شکست ها) در آن روزهای پرماجرا را بررسی کنیم، و ببینیم که بازیگران نقش های اصلی آن دوران، اکنون در کجا به سر می برند.

Broadcast.com

این وب سایت به یک شرکت رادیوی اینترنتی به نام AudioNet تعلق داشت که در سپتامبر 1995 توسط «کریستوفر جیب» تأسیس گشت. بعدها «تاد واگنر» و «مارک کیوبن» مدیریت مجموعه را بر عهده گرفتند، اما نهایتاً در تاریخ 1 آوریل 1999 این وب سایت به مبلغ 5.7 میلیارد دلار به یاهو فروخته شد.

کریستوفر جیب

«جیب» پس از فروش پرمنفعت کمپانی به ثروت گزافی دست یافت و در سال 2003 همراه با خانواده اش به هاوایی کوچ کرد، و در سال 2007 شرکت Common Ground Kauai را تأسیس نمود. هدف CGK ارتقاء آموزش در زمینه محیط زیست، افزایش دسترسی به میوه ها و سبزیجات تازه، و ارتقاء ماندگاری محصولات است.

تاد واگنر

«واگنر» پس از فروش Broadcast.com یک شبه میلیاردر شد. او در حال حاضر (به همراه مارک کیوبن) مالک کمپانی تولیدی 2929 Productions، شرکت پخش Magnolia Pictures و همچنین Landmark Theaters است. او همچنین در شرکت سینمایی Lion’s Gate نیز ذینفع بوده و از سهامداران Dallas Mavericks به شمار می رود. همچنین سازمان خیریه «بنیاد واگنر» توسط او تأسیس شده که برنامه های مهارت افزایی و اوقات فراغت زیادی را تحت عنوان MIRACLES در مناطق محروم به اجرا در می آورد.

مارک کیوبن

«کیوبن» نیز پس از فروش وب سایت مذکور به ثروت هنگفتی دست یافت و اکنون مالک Dallas Mavericks و Landmark Theaters و Magnolia Pictures است. او به صورت منظم در برنامه تلویزیونی Shark Tank شرکت می کند و همواره تمایل به سرمایه گذاری های مختلف دارد. او نیز بنیاد خیریه ای با نام Mark Cuban Foundation را مدیریت می نماید.

GeoCities

این شرکت خدمات میزبانی وب، به تنهایی مسئول به وجود آمدن بسیاری از سایت های عجیب و غریب با طراحی ضعیف به شمار می رود که زمانی فضای اینترنت را قبضه کرده بودند. بنیانگذاران این کمپانی «دیوید بونت» و «جان رزنر» هستند که در سال 1994 آن را تأسیس کرده، و در سال 1998 به آن رسمیت دادند. نهایتاً یاهو در سال 1999 این شرکت را خرید.

دیوید سی. بونت

پس از عرضه اولیه سهام GeoCities در سال 1998 و تصاحب آن توسط یاهو در سال 1999، «بونت» در حدود 300 میلیون دلار ثروت به دست آورد. از آن زمان، او در بنیاد خیریه اش با نام David Bohnett Foundation فعالیت کرده و از طریق مرکز سرمایه گذاری اش یعنی Baroda Ventures در تأمین سرمایه شرکت های جدید مشارکت می نماید.

جان رزنر

پس از فروش GeoCities دارایی «رزنر» به حدود 100 میلیون دلار رسید. او در حال حاضر عضو هیئت مدیره Acesis است، که پلتفرمی مبتنی بر وب برای ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی و مستندسازی مدارک به شمار می رود.

theGlobe.com

این وب سایت نوعی شبکه اجتماعی بود که در سال 1994 توسط «استفن پترنات» و «تاد کریزلمن» پی ریزی شده و در 13 نوامبر 1998 به رسمیت درآمد. این کمپانی رکورددار بیشترین درآمد در روز اولیه عرضه عمومی سهام تا به امروز به شمار می رود، به گونه ای که در پایان روز اول قیمت سهام آنها 606% بیشتر از مبلغ آغازین ارزش گذاری شد.

در سال 2001 اولین حباب دات-کام شکست و ارزش سهام آنها از 97 دلار، به 10 سنت در ازای هر سهم تنزل یافت.

استفن پترنات

«پترنات» زمانی به تأسیس این کمپانی اقدام کرد که هنوز در دانشگاه مشغول تحصیل بود، و سپس به نیویورک منتقل شد تا کسب و کارش را شکل دهد. او در سال 2000 از theglobe.com کناره گیری کرده و پس از مدتی استراحت، در سال 2002 شرکت سرمایه گذاری روی ایده ها را تأسیس کرد. «پترنات» در حال حاضر شریک بنیاد Actarus Funds به شمار می رود، که در درجه اول روی استارتاپ های اینترنتی سرمایه گذاری می نماید.

تاد کریزلمن

علی رغم رشد بی نظیر ارزش سهام «پترنات» و «کریزلمن» در روزهای اولیه، دو سال بعد از آن چالش های بزرگی در پی داشت. «کریزلمن» اعلام کرد خوشبختانه مقداری از ثروتش را در دیگر شرکت ها سرمایه گذاری کرده و بنابراین توانست اثرات منفی theglobe.com را تا حدودی جبران نماید.

او در حال حاضر مدیریت پلتفرم هوشمند تبلیغات با نام MediaRadar را بر عهده دارد که «شرکت سهامی عام با کنترل های مالی بسیار دقیق» است، یعنی حالتی مخالف با آنچه در ابتدای دوره دات-کام شاهد بودیم.

Napster

«نپستر» را می توان یکی از اولین و پرطرفدارترین وب سایت های اشتراک گذاری موسیقی دانست. آنها پس از چندی به خاطر تخلف از قوانین حقوق مالکیت به دادگاه فراخوانده شدند، و نهایتاً خدماتشان را متوقف ساختند. در ادامه به ترتیب شرکت های Roxio و BestBuy و سرانجام Rhapsody مالک این شرکت شدند.

شان فنینگ

«فنینگ» برنامه نویس نسخه اصلی نپستر به شمار می رفت و حتی در سال 2002 به عنوان «یکی از 100 مخترع برتر زیر 35 سال جهان» معرفی شد. اقدام بعدی او فروشگاه آنلاین موسیقی با نام Snocap بود که با شکست همراه گشت. در سال 2006 «فنینگ» روی شبکه اجتماعی مخصوص بازیکنان World of Warcraft با نام Rupture کار کرد که توسط «الکترونیک آرتز» خریداری شد. خدمات این شبکه نیز در سال 2010 به پایان رسید.

چند ماه بعد «فنینگ» وب سایت path.com را برای اشتراک گذاری تصاویر بنیان نهاد، که هنوز هم فعالیت می کند. سپس در سال 2011 دوباره به «شان پارکر» پیوست تا وب سایت پخش زنده ویدیویی با نام Airtime.com را تأسیس کنند.

شان پارکر

اسطوره برنامه نویسی «شان پارکر» یکی از عناصر اصلی در اوج گرفتن نپستر به شمار می رود. با سقوط این سرویس، «پارکر» به مجموعه Plaxo که نوعی شبکه اجتماعی و مرکز اطلاعات آنلاین است، پیوست و سپس به عنوان مدیر فیسبوک به کار مشغول شد.

او حتی پس از اینکه در سال 2005 از فیسبوک بیرون آمد، باز هم به ملاقات و مشاوره با «مارک زاکربرگ» می پرداخت. «پارکر» در سال 2006 به شرکت سرمایه گذاری Founders Fund پیوست و در سال 2010 در اسپاتیفای سرمایه گذاری نمود، و سپس در سال 2011 به همراه «فنینگ» سرویس Airtime را به راه انداخت.

از دیگر حوزه هایی که «پارکر» در آنها فعالیت کرده می توان به اپلیکیشن کنسرت WillCall در کنار Brigade Media و The People’s Operator اشاره کرد. او همچنین از طریق بنیاد خیریه Parker Foundation در اقدامات بشردوستانه فعالیت می کند.

InfoSpace (در حال حاضر Blucora نام دارد)

در ماه مارس 1996 «ناوین جین» مایکروسافت را ترک کرده و InfoSpace را بنیان نهاد. این وب سایت با هدف ارائه اطلاعات کسب و کارها راه اندازی شده و درآمد آن از طریق تبلیغات حاصل می شد، ضمن اینکه اتاق های گفتگوی ساده مبتنی بر HTML نیز در آن تعبیه شده بود.

در دسامبر 1998 عرضه اولیه سهام این شرکت به صورت عمومی، درآمدی 75 میلیون دلاری را در پی داشت، و سپس در جولای 2000 کمپانی Go2Net تحت مالکیت آنها درآمد. با این حال در همین سال، InfoSpace از روش های حسابداری نامتعارفی استفاده کرده و به جای زیان 282 میلیون دلاری، سود 46 میلیون دلاری به سهامداران اعلام کرد.

مدیران اجرایی این شرکت حتی قوانین سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا را نیز زیر پا گذاشته و بخش های بزرگی از سهام شخصی شان را فروختند. «جین» تا سال 2000 مدیرعامل این شرکت بود، سپس دوره کوتاهی جایش را به «راسل هورویتز» داد، اما در سال 2011 به سمت اصلی اش برگشت.

سرانجام در سال 2002 هیئت مدیره کمپانی «جین» را از این سمت برکنار کردند. ارزش هر یک از سهام این شرکت از 1305 دلار در ماه مارس 2000، به رقم ناچیز 2.67 دلار در ماه ژوئن 2002 رسید.

ناوین جین

حرکت بعدی «ناوین» پس از InfoSpace تأسیس Intelius در سال 2003 بود (که در محلی روبروی شرکت قبلی اش قرار داشت). این شرکت به تحقیق و بررسی پیشینه افراد می پرداخت، و در سال 2008 به سهامی عام تبدیل شد، و سپس در سال 2015 به کمپانی خصوصی H.I.G. Capital فروخته شد.

در سال 2010 «جین» کمپانی دیگری را با نام Moon Express راه اندازی کرد، که هدف آن استحصال مواد ارزشمند از فضا بود. ظاهراً ناسا از این پیشنهاد استقبال کرده و قراردادی را با آنها منعقد نمود. «جین» یکی از اعضای هیئت مدیره بنیاد خیریه Kairos Society نیز هست.

lastminute.com

این سایت مسافرتی بریتانیایی در سال 1998 توسط «لیدی لین فاکس» و «برنت هابرمن» تأسیس شد و تا سال 2002 به بیش از نیم میلیون کاربر دائمی دست یافت. عرضه اولیه سهام این شرکت در ماه مارس 2000 با قیمت 7.60 دلار آغاز شد، و حداکثر به 10.22 دلار دست یافت، اما پس از دو هفته به 5.40 دلار کاهش یافت.

در ماه نوامبر 2001، این کمپانی اعلام کرد 108 میلیون دلار زیاندهی داشته، و دو سال بعد «لین فاکس» از سمت مدیریتی اش کناره گیری کرد. در سال 2005 این شرکت توسط Sabre Holdings که مالک Travelocity است، خریداری شد.

لیدی لین فاکس

زمانی که lastminute.com فروخته شد، ارزش سهام «لین فاکس» به 26 میلیون دلار می رسید. او در سال 2005 در تأسیس کمپانی Lucky Voice که مجموعه کلوپ های تفریحی به همراه اپلیکیشن های موبایل و دسکتاپ را عرضه می کرد، همکاری نمود.

او در حال حاضر از اعضای هیئت مدیره کانال 4 بریتانیاست، ضمن اینکه در وب سایت طراحی داخلی mydeco.com نیز مشارکت دارد، همچنین در دولت بریتانیا نیز نفوذ داشته و یکی از اعضای مجلس اعیان این کشور به شمار می رود.

برنت هابرمن

«هابرمن» از 2005 تا آوریل 2006 در نقش مدیرعاملی lastminute.com فعالیت نمود، و سپس با چند مرتبه تغییر جایگاه، بالاخره در سال 2007 به طور کامل این کمپانی را ترک کرد. از آن به بعد با شریک سابقش یعنی «لین فاکس» در mydeco.com مشغول به فعالیت است، ضمن اینکه ریاست دانشگاه هنر لندن را بر عهده دارد و از اعضای هیئت مدیره Guardian Media Group به شمار می رود.

او در چندین شرکت اینترنتی سرمایه گذاری کرده و یکی از بنیانگذاران Founders Forum محسوب می شود، که «شبکه ای خصوصی از برترین کارآفرینان عرصه دیجیتال و فناوری» است.

Lycos

این شرکت در سال 1994 در قالب پروژه ای از پردیس «پیتزبورگ» دانشگاه «کارنگی ملون» آغاز به کار کرد، و سریعاً توسط کمپانی سرمایه گذاری CMGI خریداری شد. Lycos تحت مدیریت «باب دیویس» به یک پرتال وب مبتنی بر تبلیغات تبدیل شد، و محبوبیتش در دهه 90 به اوج رسید، به گونه ای که به یکی از مقاصد اصلی اینترنت تبدیل شد و در سطح جهان معروف گشت.

این شرکت در ادامه تعدادی از دیگر کمپانی های اینترنتی را نیز خریداری کرد. عرضه اولیه سهام این شرکت در سال 1996 یکی از سریع ترین فروش ها را در تاریخ NASDAQ رقم زد. برخلاف بسیاری از مواردی که تاکنون ذکر شد، Lycos هنوز هم به فعالیت حرفه ای خود ادامه می دهد.

خدمات کنونی این کمپانی در قالب پست الکترونیک، اشتراک گذاری تصاویر، خرید نام های دامنه اینترنتی و غیره ارائه می گردد.

باب دیویس

«دیویس» کمپانی اینترنتی نوپایش را در روند عمومی شدن هدایت کرد، و شرکت های اینترنتی دیگری را برای تقویت برند Lycos خریداری نمود که از بین آنها می توان به Gamesville و Wired Digital در کنار WhoWhere و غیره اشاره کرد.

سرانجام کمپانی Telefonica اقدام به خرید Lycos نمود و «دیویس» تا سال 2001 در سمت مدیریت آن باقی ماند. او پس از خروج از Lycos اقدام به تأسیس کمپانی سرمایه گذاری Highland Capital Partners کرد، ضمن اینکه در هیئت مدیره شرکت های مختلفی از جمله nuTonomy و Freshly به علاوه Handy HQ عضویت دارد.

AltaVista

آلتاویستا یکی از اولین موتورهای جستجوی اینترنت به شمار می رود که فناوری جستجوی آن توسط «لوئیس مونیر» و «مایکل باروز» ارائه شده است. این وب سایت در سال 1995 راه اندازی شد و در سال 1996 تمامی نتایج جستجوی یاهو را تأمین می کرد.

عرضه سهام عمومی این شرکت به خوبی پیش می رفت، تا اینکه بازار سهام به طور کلی دگرگون شد و در سال 1999 این عملیات متوقف گشت. با وجود پیشگامی آلتاویستا در حوزه جستجو، نهایتاً در رقابت با گوگل، میدان را خالی کرد.

در سال 2003 این کمپانی توسط یاهو خریداری شد، و در ماه جولای 2013 به طور کامل از کار افتاد. همچنین در سال 2012 مترجم Babel Fish این کمپانی به Bing Translate تغییر نام داد، و در حال حاضر در صورت وارد شدن به آدرس babelfish.yahoo.com دوباره به سایت اصلی یاهو هدایت می شوید.

مایکل باروز

«باروز» در ساخت تکنولوژی جستجوی آلتاویستا نقش کلیدی را ایفا کرد، سپس به صورت موقت در مایکروسافت مشغول به کار شد و نهایتاً به گوگل پیوست. او در گوگل سیستم جستجوی خود را توسعه داده و «تبدیل باروز-ویلر» را معرفی کرد که الگوریتمی برای فشرده سازی داده ها محسوب می شود. «باروز» هنوز هم در گوگل کار می کند.

لوئیز مونیر

فعالیت حرفه ای «مونیر» پس از آلتاویستا در eBay و گوگل ادامه یافت. در سال 2007 او گوگل را ترک کرده و به استارتاپ موتور جستجوی Cuil پیوست و در نقش معاون محصولات به فعالیت مشغول شد، اما این شغل تنها یک ماه دوام داشت. او در ادامه استارتاپ اشتراک ویدیوی Qwiki را نیز بنیان گذاری کرد، که در سال 2014 به تملک یاهو درآمد.

«مونیر» به عنوان مشاور فنی کمپانی هایی همچون Context Scout و Clearwell Systems در کنار Proximic و Five Apes و همچنین Fotopedia ایفای نقش می کند، ضمن اینکه محقق ارشد و رئیس محصولات Import.io به شمار می رود. از دیگر سمت های او می توان به مدیریت Kyron و محقق ارشد Proximic نیز اشاره کرد.

!Yahoo

فصل های آخر کتاب یاهو چندان دلچسب نبودند و این کمپانی به زودی تحت مالکیت ورایزن قرار خواهد گرفت، اما در سال 1995 چنین وضعیتی به ذهن هیچکس خطور نمی کرد. این شرکت که در سال 1994 توسط «جری یانگ» و «دیوید فیلو» تأسیس شد، خدماتی همچون جستجو، تالار گفتگو، پست الکترونیکی، اخبار و غیره را ارائه می کرد.

در واقع برای بسیاری از کاربران آن دوران، یاهو به معنای اینترنت بود. علی رغم افت کیفیت عملکرد این سایت از اوایل سده حاضر، کمپانی سنجش ترافیک وب یعنی الکسا هنوز هم یاهو را به عنوان یکی از پربیننده ترین وب سایت های جهان معرفی می کند.

به هر حال این شرکت مدت هاست که برای بقا می جنگد، اما ظاهراً اقداماتی همچون انتصاب «ماریسا میر» به عنوان مدیرعامل در ماه جولای 2012 و خرید چند میلیارد دلاری «تامبلر» در ماه مه 2013 نیز در این زمینه کارساز نبوده است.

جری یانگ

در سال 1995 زمانی که یاهو توانست 2 میلیون دلار سرمایه را از طریق Sequoia Capital جذب نماید، «یانگ» و «فیلو» به سمت رؤسای ارشد این کمپانی درآمدند. با محرز شدن شکست یاهو در برابر گوگل در سال 2007، «یانگ» جایگزین «تیم کوگل» شد و مدیریت این شرکت را تا سال 2009 بر عهده گرفت.

در همین دوران، یاهو در کمپانی چینی «علی بابا» سرمایه گذاری کرد و چندین قرارداد بحث برانگیز دیگر را نیز با شرکت های چینی منعقد ساخت. در سال 2012 «یانگ» مجموعه یاهو را ترک کرد، ضمن اینکه صندلی اش در هیئت مدیره یاهو و علی بابا را نیز واگذار نمود.

از آن زمان به بعد، «یانگ» به عنوان سرمایه گذار فعال از طریق شرکت خودش یعنی AME Cloud Ventures فعالیت کرده و سرمایه بیش از 50 استارتاپ را تأمین نموده. او در سال 2014 مجدداً به هیئت مدیره علی بابا پیوست.

دیوید فیلو

«فیلو» نرم افزار مربوط به تهیه صفحات وب را در نسخه های اولیه یاهو طراحی کرد. او در زمان فعالیتش در یاهو و حتی حین مذاکرات طولانی فروش در سال 2016 هیچ تمایلی به حضور در صدر اخبار نشان نداد. در زمان نگارش این مقاله «فیلو» هنوز در هیئت مدیره یاهو حضور دارد و همراه با همسرش «آنجلا» به فعالیت های خیرخواهانه می پردازند.

آنها برنامه «بورس تحصیلی بین رشته ای دانشگاه استنفورد» را به اجرا درآورده و بنیاد K12 Start Fund را برای تأمین بودجه استارتاپ های تکنولوژی راه اندازی کردند ضمن اینکه Yellow Chair Foundation نیز به منظور اعطای کمک های مالی در زمینه خدمات آموزشی، حقوق مدنی و محیط زیست توسط آنها به گردش در می آید.

ادامه دارد …

The post appeared first on .

با سرنوشت شرکت های برتر حباب دات-کام و مؤسسان آنها آشنا شوید – بخش اول