Tagخودرو اول]

آماده سازی خودرو برای مسافرت های نوروزی [بخش اول]

آماده سازی خودرو برای مسافرت های نوروزی [بخش اول]

یکی از لذت بخش ترین حالت های سفر نوروزی قطعا سفر با اتومبیل شخصی است. اما نکته ای که باید بدان توجه داشت این است که نباید به طور ناگهانی تصمیم گرفته و با خودروی خود به دل جاده بزنید چرا که اگر مشکلی برای خودرو پیش بیاید جدای از تلف شدن وقت و پول ممکن است، شادی سفرهای نوروزی تبدیل به تلخی شود. حال در این مقاله تصمیم داریم تا برایتان نکاتی را در خصوص آماده سازی خودرو برای انجام سفر ذکر کنیم. پس همراه ما باشید.

1- بازدید مایعات موتور

یکی از مهمترین بخش های هر خودرویی مایعات خودرو از جمله روغن‌ها و خنک کننده و … هستند. حتما توصیه می کنیم که پیش از انجام سفر روغن موتور خودرو را بازدید کرده و در صورت نیاز آن را تعویض کنید.

ممکن است خودروی شما هنوز با زمان تعویض روغن موتور فاصله داشته باشد اما روغن کم کرده باشد. در این صورت لازم است تا از مکانیک خود بخواهید دلیل کم کردن روغن را چک کند.

البته در مناطقی که هوای گرمی دارند (مانند بخش های جنوبی کشور) کم شدن جزیی سزح روغن موتور به خصوص اگر موتور خودروی شما از انواع دما بالا باشد تا حدودی طبیعی است. مورد دیگری که باید چک شود روغن گیربکس است. دقت نمایید که حتما در هر بار تعویض روغن فیلتر روغن را نیز تعویض کنید.

مخصوصا اگر خودروی شما دارای گیربکس اتوماتیک باشد چون در صورتی که سطح روغن گیربکس خودکار کم شده باشد ضمن اینکه سبب آسیب به صفحات داخلی خواهد شد می تواند هنگام تعویض دنده ها لگد هایی را نیز به اتاق وارد کند که از آسایش سرنشینان می‌ کاهد.

اگر روغن گیربکس کم شده باشد هم می توانید با اضافه کردن روغن آن را به سطح مناسب برسانید و هم می توانید کل روغن را تعویض کنید و روغن جدید را داخل آن بریزید که گزینه ی دوم بهتر است.

توجه هم داشته باشید در صورتی که تصمیم به تعویض روغن گیربکس خودکار گرفتید از مکانیک خود بخواهید تا روغن داخل مبدل گشتاور (تورک کانورتور) را نیز به همراه روغن گیربکس برایتان تعویض کند. بدین ترتیب هم گیربکس و هم مبدل گشتاور از روغن جدید پر خواهند شد و دیگر روغن جدیدتان با روغن کهنه مخلوط نخواهد شد.

گزینه ی بعدی که باید به سراغ آن بروید مایع خنک کننده ی موتور یا همان آب رادیاتور است. لازم است هم سطح آب رادیاتور و هم وجود جرم در رادیاتور خودرو چک شود چون جرم گرفتگی های داخل موتور در صورت ورود به رادیاتور می توانند سبب اختلال در کار رادیاتور و به دنبال آن بروز مشکل برای موتور شوند.

اگر مدت ها است که آب رادیاتور را عوض نکرده اید و از عمر آن بیش از یک سال می گذرد پیشنهاد می کنیم کاملا آن را خالی کرده و از آب و ضد یخ نو استفاده کنید.

نسبت اختلاط آب و ضد یخ را نیز می توانید بر روی بسته بندی ضد یخ مطالعه کنید و یا از مکانیک خود کمک بگیرید. بر روی برخی از انواع ضد یخ ها عبارت (Do not add water) قید شده است که این نوع از ضد یخ ها نیازی به اضافه کردن آب ندارند و می توانید به طور کامل رادیاتور را از آنها پر کنید.

مورد بعدی روغن های هیدرولیک و ترمز هستند. روغن ترمز با توجه به اهمیت سیستم ترمز در ایمنی خودرو بسیار مهم است و ضمن اینکه باید سطح و کیفیت آن را چک کنید باید از مکانیک خود نیز بخواهید تا سیستم ترمز را نیز از نظر وجود نشتی مورد بازبینی قرار دهد.

پیشنهاد ما این است که همواره از روغن ترمز پیشنهاد شده توسط سازنده استفاده کنید و هر حدودا ۲۰ هزار کیلومتر روغن ترمز را کاملا تعویض کنید.

روغن هیدرولیک فرمان هم در خودروهایی که مجهز به سیستم کمکی هیدرولیک فرمان هستند باید بررسی شود. وجود نشتی و یا کم شدن سطح روغن هیدرولیک در سیستم هیدرولیک فرمان دردسر بزرگی است و می تواند سبب سفت شدن فرمان شود.

در انتها نیز باید مخزن مایع شیشه شور را پر کنید. برای اینکار به جای استفاده از مخلوط الکل یا امثال شامپو و آب از محلول های مخصوص شیشه شوی اتومبیل استفاده کنید.

این محلول ها قیمت کم و کیفیت بالایی دارند و آنها را باید با نسبت مشخصی از آب مخلوط کرده و در مخزن شیشه شوی بریزید.

در کنار بررسی بخش هایی همچون ضد یخ و روغن هیدرولیک و ترمز توجه داشته باشید که شلنگ ها و اتصالات مربوطه نیز کاملا مورد بازدید قرار گیرند. مطمعنا پاره شدن شلنگ آب رادیاتور آن هم در وسط جاده چیزی نیست که دوست داشته باشید آن را تجربه کنید.

2 – بازدید جلوبندی

جلو بندی خودرو از اهمیت بالایی برخوردار است. ختما پیش از انجام هر سفر برون شهری خودرو را پیش یک جلوبند ساز برده و از وی بخواهید تا اتصالات مربوطه را چک کند.

اگر در هنگام عبور از دست اندازها هر صدایی از زیر خودرو شنیدید لازم است تا یک جلوبند ساز خودرو را مورد بررسی قرار دهد. شنیدن صدای تق تق از چرخ های جلویی نیز در هنگام دور زدن می تواند نشانه ای از آسیب دیدن سر پلوس های خودرو باشد که در این صورت تعویض کامل آنها اصولی ترین و بهترین راه حل است.

بازدید هر چهارچرخ نیز از ملزومات پیش از انجام هر سفری است.

3- بررسی نشتی های اطراف موتور

بخش هایی که بررسی آنها در این بخش توصیه می شود شامل درب سوپاپ موتور، واشر اگزوز و مانیفولد، کاسه نمد ها، گردگیرها و واشر گیربکس هستند.

روغن دادن درب سوپاپ البته در بسیاری از خودروهای داخلی و چینی امری عادی است و معمولا پیش میاید اما اگر خودروی بهتری دارید بهتر است در صورت بروز چنین مشکلی فورا نسبت به رفع آن اقدام کنید.

خرابی واشر اگزوز نیز می تواند سبب تولید صدای ناهنجار و افزایش مصرف سوخت شود و تعویض آن نیز با یک نمونه ی نو چندان پر هزینه نخواهد بود. کاسه نمد ها و اورینگ های موتور نیز در صورتی که روغن از آنها به بیرون نشت کند باید تعویض شوند که البته این یکی شاید کمی زمان و هزینه ی بیشتری را طلب کند.

اورینگ های مربوط به گیربکس نیز اگر خراب باشند در این صورت روغن گیربکس به بیرون نشت خواهد کرد. گردگیرها هم از بخش های بسیار مهم یک خودرو هستند که بازدید و اطمینان از پاره نبودن آنها امری بسیار حیاتی است به خصوص اگر خودروی شما رنوی تندر 90 باشد بازید گردگیرها را حتما توصیه می کنیم.

در واقع پاره شدن گردگیرهای گیربکس در خودرویی مثل تندر 90 می تواند به نشت نسبتا سریع روغن گیربکس منجر شده و آسیب دیدگی شدید گیربکس را به دنبال داشته باشد.

4- آگاهی از سلامتی باتری و سیستم برق رسانی

سیستم برق رسانی خودرو مدار نسبتا ساده ای دارد که شامل شارژ شدن باتری توسط دینام می شود، چرخش دینام نیز به واسطه یک تسمه انجام می شود که جزییات آن در بخش نگهداری و تعویض تسمه ها بیان شده است.

دینام به قطعه ای تحت عنوان زغال دینام یا آفتامات مجهز است که در صورت به پایان رسیدن عمر آن، شارژ شدن باتری به کُندی انجام می شود و هنگام نیاز به برق در مسافرت (نظیر استفاده همزمان از سیستم صوتی، چراغ ها، برف پاک کن و …) ممکن است خودرو با کمبود برق مواجه شود.

از این رو چک کردن ولتاژ خروجی دینام که معمولا توسط برق کاران یا فروشندگان باتری به شکل رایگان انجام می شود، می تواند روشی موثر و پیشگیرانه برای مواجه با مشکلات برقی باشد.

باتری خودرو نیز معمولا عمر محدودی دارد و در مورد باتری های اسیدی، ضعیف شدن استارت صبحگاهی می تواند نشانه ای برای به پایان رسیدن عمر آن باشد.

اما باتری های خشک معمولا به شکل ناگهانی از کار می افتند، به همین دلیل نیز یک نشانگر وضعیت سلامت باتری برای این باتری ها در نظر گرفته شده است که شایسته است پیش از سفر با بازدید این نشانگر از سالم بودن باتری اطمینان حاصل کنید.

در هر صورت به همراه داشتن کابل شارژ باتری در مسافرت ها می تواند از ریسک استارت نخوردن خودرو در سفر بکاهد، چرا که در شرایط اضطراری می توانید با استفاده از کابل شارژ و برقرار کردن اتصال بین باتری معیوب و موتور روشن سایر خودروها، استارت زده و به سفر خود ادامه دهید.

بخش دوم این مقاله فردا شب منتشر خواهد شد.

در همین رابطه بخوانید:

 

The post appeared first on .

آماده سازی خودرو برای مسافرت های نوروزی [بخش اول]

چرا خودرو در ایران گران است؟ [بخش اول]

چرا خودرو در ایران گران است؟ [بخش اول]

با مقایسه اعداد و ارقام مربوط به میانگین درآمد در کشورمان و سایر کشورهای دیگر جهان و تناسب بستن میان قیمت خودروها در ایران و جهان به راحتی می توان دریافت که خودرو در ایران کالایی گران قیمت و دور از دسترس است و سالانه ایرانیان بخش قابل توجهی از در آمد خود را صرف خرید خودرو می کنند.

این موضوع با توجه به نیرو کار ارزان معمولا به شکل یک تضاد عجیب خود را نشان می دهد. به خصوص در مورد خودروهای تولید داخل همواره این پرسش مطرح می شود که علیرغم قدیمی بودن تکنولوژی خودروها و ارزان بودن نیروی کار، چرا قیمت تمام شده خودرو ها بالاتر از توان مالی عمده مشتریان است.

برای مثال حتی در مورد خودرو بسیار ساده و ارزان قیمتی نظیر پراید می توان گفت که قیمت حدود 20 میلیون تومانی این خودرو، معادل حداقل ده ماه پس انداز فردی با حقوق 2 میلیون تومان است.

اما در بسیاری از کشورها با پس انداز 10 ماهه حقوق میتوان به خودروهایی بسیار بهتر از پراید دست یافت، در واقع پرایدی که در ایران یک خودرو حداقلی به حساب می آید نسبت به سطح درآمد از تویوتاهای نظیر کرولا در بسیاری از کشورهای جهان گران قیمت تر و دور از دسترس تر است.

طبیعتا با گران تر شدن خودروها و تغییر روند از پراید و پژو به سمت خودروهای مونتاژی و وارداتی شاهد تشدید این شرایط نیز خواهیم بود.

کار به جایی می رسد که یک خودرو 200 میلیون تومانی بسیار معمولی (مانند تویوتا کمری که خودرو قشر متوسط در جوامع پیشرفته محسوب می شود) در ایران به قیمت پس انداز 100 ماه (بیش از هشت سال) فردی با حقوق 2 میلیون تومان تمام خواهد شد.

اما با چنین پس اندازی در سایر کشورها می توان به راحتی مدل های رنج متوسط فراری رولزرویس یا لامبورگینی را خریداری کرد.

با رد شدن از ارقام یک میلیارد تومان در ایران شرایط به گونه ای تغییر پیدا می کند که شاید نتوان در جهان غرب معادلی برای خودرویی هم ارزش یافت!

در واقع حتی نمونه های بسیار خاص لامبورگینی یا بوگاتی با قیمت های چند میلیون دلاری نیز در چنین قیاسی در مقابل خودروهای معمولی چند میلیاردی موجود در ایران ارزان قیمت تر تمام می شوند.

برای مثال در صورتی که قیمت یک بوگاتی شیرون را 2 میلیون دلار در نظر بگیریم و حقوق متعادل در کشوری مثل آمریکا را 5000 دلار در ماه، به عدد 400 ماه پس انداز خواهیم رسید.

اما در ایران با پس انداز 400 ماه شخصی با در آمد میانگین 2 میلیون تومان، به رقم 800 میلیون تومان می رسیم که شاید برای یک خرید یک ب ام و 650 دست دوم نیز کافی نباشد.

بنابراین به شکل کلی می توان گفت که نه تنها خودروهای لوکس وارداتی، بلکه حتی ماشین های قدیمی ساخت داخل نیز در ایران بسیار گران قیمت هستند و به همین دلیل نیز بر خلاف بسیاری از کشورهای جهان، خودرو در ایران کالایی سرمایه ای محسوب می شود.

ریشه این مشکل اما به چند کاستی بزرگ در صنعت خودروسازی کشورمان باز می گردد.

خودروسازان همواره از بالا بودن نرخ بهره بانکی و گران قیمت بودن منابع مالی گله مند هستند. در واقع اگر نرخ بهره بانکی بیش از 15 درصدی در ایران را با نرخ بهره 1 یا 2 درصدی در کشورهای غربی مقایسه کنید، می توان گفت که این گلایه چندان هم ناصحیح نیست.

هرچند خودروسازان و حتی شرکت های وارد کننده در سال های اخیر خود نیز به فعالیت های بانکداری روی آورده اند و به جای گرفتن وام های کلان با سود زیاد از بانک ها، خود با پیش فروش خودرو نسبت به جمع آوری منابع مالی لازم و دادن سود و بهره به خریداران اقدام می کنند و حتی شاید مانند بانک ها از این مسئله سود هم ببرند.

اما در مجموع می توان گفت که به سبب پایین بودن نرخ بهره بانکی و تورم در کشورهای پیشرفته، حاشیه سود خودروسازان و صنعت در این مناطق نیز ناچیز است و در مورد بسیاری از شرکت های خودروساز رقمی کمتر از 7 درصد را شامل می شود.

اما در ایران با توجه به تورم + 10 درصدی سالانه و نرخ بالای بهره بانکی، خودروسازان نیز ناچارند تا سود های +20 درصدی را بر روی محصولات خود اعمال کنند تا در پایان سال با زیان انباشه مواجه نشوند، پر واضح است که در شرایطی که سود فروش از نرخ تورم کمتر باشد، برآیند مالی شرکت در پایان سال منفی خواهد بود.

در کنار این موضوع، اما نرخ عوارض و مالیات های دریافتی بر روی هر خودرو رقم قابل توجهی است، برای مثال مدیران سابق سایپا بارها اعلام کرده اند که حدود 5 یا 6 میلیون تومان از قیمت تمام شده حدود 20 میلیون تومانی پراید صرف عوارض مربوط به شماره گذاری، مالیات، سود بهره های بانکی و …می شود و سهم خودروسازان از قیمت نهایی خودروها چندان قابل توجه نیست.

فارغ از این دو عامل مالی، باید به هزینه های بالای ناشی از سوئ مدیریت و نیروی مازاد کار نیز اشاره کرده که در واقع پاشنه آشیل صنعت خودرو کشورمان در مقایسه با خودروسازان بزرگ محسوب می شود.

براساس بر آورد های مختلف، ایران خودرو و سایپا با نیروی مازادی بین 30 تا 60 درصد مواجه هستند، به عبارت ساده تر حداقل حدود نیمی از کارکنان (کارگران و کارمندان) این دو شرکت حقوقی بی حاصل دریافت می کنند و بود و نبودشان در پروسه تولید تاثیر مثبتی ندارد.

براساس یک تحقیق بازدهی خودروسازان کره ای از نظر نیروی کاری حدود 60 درصد بیشتر از خودروسازان ایرانی است.

مسلما چنین بهره وری پایینی برای هر شرکتی در بازار رقابتی بسیار سنگین تمام خواهد شد اما از آنجا که یکی از مهمترین اهداف وجود صنعت خودروسازی در ایران، اشتغال زایی عنوان می شود، ایران خودرو و سایپا در این زمینه عملکرد درخشانی را از خود نشان داده اند و دولت نیز برای حفظ شغل های موجود از اعمال فشار بیشتر بر روی این دو شرکت خودداری می کند.

البته مشکل بهره وری و سوء مدیریت تنها به این دو شرکت و تعداد بالای نیروی مازادشان محدود نمی شود و از نظر مالی و مدیریت منابع پولی و سرمایه ای نیز هر دو کمپانی با مشکلات عدیده ای مواجهند که ریشه در ساختار سیاسی و دولتی آن ها دارد.

بدین ترتیب است که هر دو خودروساز بزرگ کشورمان علیرغم دریافت حاشیه سود قابل توجه و نبود بازار رقابتی، عملا زیان ده ظاهر می شوند و هر ساله چند هزار میلیارد تومان زیان انباشه را به سهامداران تحویل می دهند.

در واقع بازی خودروسازی دولتی در ایران به یک پروسه بازنده- بازنده تبدیل شده است که نه به نفع مشتریان تمام می شود و نه خودروسازان می توانند از نتایج این گران فروشی (در مقایسه با قیمت جهانی خودرو) بهره ای ببرند.

در چنین شرایطی شاید برایتان این سوال مطرح باشد که آیا در چنین معادله عجیب و غریبی برنده ای هم وجود دارد؟

پاسخ مثبت است، شرکت های قطعه سازی که سالانه با تیراژ مافوق تصور صد ها هزار واحد قطعات قدیمی با تکنولوژی پایین را در بازار غیر رقابتی به فروش می رسانند، از مهمترین برندگان هستند.

انبوهی از کارمندان، کارگران و مدیرانی که به شکل مازاد به سیستم صنعت خودرو تزریق شده اند نیز برندگان دیگری هستند که شغلی کم حاشیه با درآمدی نسبتا مناسب را بدست آورده اند.

در زمینه خدمات پس از فروش نیز به دلیل تولید خودروهای معیوب و بی کیفیت، هزاران مکانیک، قطعه فروش، باتری ساز و …. به نان و نوایی می رسند که در صورت تولید خودروهای با کیفیت از آن بی نصیب می ماندند.

mercedes-amg-expands-v12-engine-2

پس در مجموع می توان مهمترین برندگان صنعت خودرو را عده ای معدود (در خوشبینانه ترین حالت 2 میلیون نفر) دانست که به واسطه شرایط فعلی کاسبی می کنند ولی در واقعیت قیمت اشتغال آفرینی برای این عده را حدود 78 میلیون نفر دیگر از جمعیت ایران می پردازند که ناچار به استفاده از خودروهای قدیمی، نا امن و بی کیفیتند.

The post appeared first on .

چرا خودرو در ایران گران است؟ [بخش اول]