بازی آزاد

ارائه سه راهکار تازه برای ذخیره سازی سریع تر ویدیوهای حجیم در دوربین های دیجیتال

برای کمپانی های سازنده دوربین های دیجیتال حرفه ای، افزایش مگاپیکسل سنسورها و در نتیجه ابعاد و کیفیت تصاویر کار چندان دشواری نیست، اما افزایش مگاپیکسل به معنی افزایش قابل توجه فضای ذخیره مورد نیاز است. ضمن این که می بایست سرعت ثبت اطلاعات به حدی باشد که تاثیری ناخوشایند روی نرخ فریم ویدیوهای نگذارد. به تازگی چند راهکار مختلف برای حل این مشکل ارائه شده است.

راهکارهای مورد اشاره توسط سه گروه تحقیقاتی مستقل و در خلال همایش سالانه انستیتو مهندسی الکتریکال و الکترونیک (IEEE) مطرح شده است. نام برند مشهور تولید دوربین های دیجیتال، یعنی کانن نیز در این میان دیده می شود.

به طور معمول «» به عنوان برای ثبت ویدیوها با نرخ فریم بالا پیشنهاد می شود، چرا که می تواند به طور همزمان تمام سطح سنسور را در مقابل نور ورودی از سمت سوژه قرار دهد و مانع بروز هرگونه اعوجاج در تصویر خروجی شود.

دوربین های آماتور و حتی حرفه ای موجود در بازار به طور معمول از سنسورهای CMOS استفاده می کنند. این نوع سنسور فاقد شاتر گلوبال است، در حالی که در طراحی سنسورهای CCD از شاتر گلوبال استفاده شده است، اما آنها نیز در سرعت های بالای شاتر دچار عارضه تولید گرمای بیش از حد می شوند.

تجهیز سنسورهای CMOS به شاتر گلوبال با یک چالش اساسی رو به روست، چرا که لازمه آن اختصاص سلول های ذخیره سازی منحصر به فرد به هر پیکسل خواهد، اما در نمونه های فعلی اطلاعات دریافتی از تمام سطح یک سنسور به صورت یکجا روی حافظه جانبی ذخیره سازی می گردند. همین مسئله باعث می شود که دوربین های فعلی تنها بتوانند برای چند دقیقه به طور مداوم به ضبط ویدیوهای با کیفیت بالا بپردازند.

اگر بتوان فضای ذخیره سازی مجزایی را به هر پیکسل از سنسور اختصاص داد، راه برای ثبت ویدیوهای بسیار با کیفیت با نرخ فریم بالا و شات های طولانی هموار می شود.

سنسور آزمایشی کمپانی Kuroda به ابعاد ۹۶ در ۱۲۸ پیکسل، می تواند ویدیویی را با نرخ فریم ۱ میلیون در ثانیه و به مدت ۴۸۰ میلی ثانیه به ثبت برساند. این یعنی هر پیکسل سنسور مذکور دارای ۴۸۰ سلول اختصاصی برای ذخیره سازی داده است.

یک گروه تحقیقاتی دیگر از کشور ژاپن روش متفاوتی را برای حل مشکل مورد اشاره برگزیده اند. آنها به جای این که فضای ذخیره سازی را میان تمام پیکسل ها توزیع کنند، سلول های حافظه را به شکل عمیق تری در ساختار دوربین جای داده اند، به طوری که حافظه مورد نظر دیگر جزوی از خود سنسور به شمار می رود. آنها از این طریق توانسته اند سرعت ثبت اطلاعات را به شکلی چشمگیر افزایش داده و از دست رفتن داده ها (current loss) را نیز به حداقل ممکن کاهش دهند.

راهکارهای فوق پیشرفته ای که بالاتر به آنها اشاره شد، در حال حاضر در دسترس کاربران معمولی و عکاسان حرفه ای قرار ندارد. به همین منظور شرکت مطرح کانن راهکار اختصاصی خود را برای حل مشکل ارائه داده است.

به طور معمول، با هر بار باز شدن شاتر، مجموعه ای از اطلاعات توسط هر پیکسل تولید شده و در انتها برای پردازش نهایی به پردازنده ارسال می شوند. حال کانن روشی را پیشنهاد کرده تا اطلاعات ذخیره شده در سلول های حافظه یک پیکسل، به جای یک بار ثبت و ارسال در هر باز و بسته شدن شاتر، ۴ بار پر و خالی شوند. از این طریق می توان در واحد زمان، دیتای به مراتب بیشتری را تولید و ذخیره سازی کرد.

مهندسین کمپانی ژاپنی باور دارند که با این روش می تواند اشباع رنگ ها و محدوده دینامکی آن را به شکل قابل ملاحظه ارتقا داد.

گرچه دست آوردهای اخیر بسیار امیدوار کننده به نظر می رسند، اما هنوز نمی توان در خصوص زمان قطعی ورود تکنولوژی های لازم به بازار مصرف اظهار نظر کرد، اما به طور قطع افزایش مدت مجاز برای ثبت ویدیوهای 4K در دوربین های DSLR، دست آوردی بزرگ برای صنعت رسانه های دیجیتال خواهد بود. ضمن این که بالاخره محدوده دینامیکی بهبود یافته نیز راه خود را به حوزه پیدا خواهد کرد.

The post appeared first on .

ارائه سه راهکار تازه برای ذخیره سازی سریع تر ویدیوهای حجیم در دوربین های دیجیتال

نخستین موبایل اندرویدی نوکیا، ارزان تر از آن است که فکر می کنید

همانطور که می دانید کمپانی حقوق تجاری خود را برای مدت ده سال به شرکت HMD Global واگذار نموده و حالا قصد دارد به صورت مستقل (خارج از مجموعه مایکروسافت) در سال 2017 به عرصه تلفن های هوشمند داشته باشد.

نخستین مدل موبایل های اندرویدی نوکیا که در نیمه اول سال 2017 معرفی خواهند شد، نام دارد و پیش تر که احتمالاً در دو مدل مختلف عرضه می شوند که البته فقط از نظر ابعاد و مقدار رم با یکدیگر تفاوت دارند.

حالا برخی از منابع گزارش می دهند مدل ضعیف تر این موبایل که از نمایشگری 5 اینچی با رزولوشن 1080p و 2 گیگابایت رم برخوردار بوده، تنها 150 دلار قیمت دارد.

از طرفی مدل گرانتر هم که 3 گیگابایت رم و نمایشگری 5.5 اینچی با رزولوشن مشابه ارائه می کند، فقط 200 دلار قیمت دارد.

سایر مشخصات احتمالی موبایل جدید اندرویدی نوکیا، بهره مندی از چیپست اسنپدراگون 430 با فرکانس پردازشی 1.4 گیگاهرتز، 16 گیگابایت حافظه داخلی، دوربین اصلی 13 مگاپیکسلی و دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی و البته سیستم عامل اندروید 7.0 را بازگو می کنند.

پیش بینی می شود نخستین خانواده تلفن های هوشمند اندرویدی نوکیا با همکاری HMD Global در جریان کنگره جهانی موبایل در اسفند ماه رونمایی و معرفی گردند.

The post appeared first on .

نخستین موبایل اندرویدی نوکیا، ارزان تر از آن است که فکر می کنید

آیا مغز بزرگ تر باعث هوشمندی بیشتر خواهد شد؟

مغز انسان ساختار بسیار پیچیده و عجیبی دارد که هنوز انسان به طور کامل موفق نشده تمام زوایای آن را بررسی کرده و به آن ها بپردازد. در واقع یکی از مهم ترین عواملی که انسان را نسبت به دیگر موجودات برتر نشان می دهد ساختار مغزی پیچیده تر است.

پرسش حالا اینجا است که اگر انسان مغز بزرگ تری داشته باشد، نورون ها بیشتر باشند و در نتیجه سیناپس ها نیز بیشتر باشند آیا میزان هوش هم به همین میزان تغییر خواهد کرد و شاهد رشد تفکر انسان هم هستیم؟

در این رابطه صحبت های بسیاری می شود و دانشمندان بسیاری به آن پاسخ داده اند اما شاید جالب ترین آن ها، گفته های فابیان ون دن برگ، روانشناس مغز و اعصاب هلندی باشد که در ادامه می خوانیم.

آیا انسان ها هوش بیشتری داشتند اگر مغزشان بزرگ تر بود یا نورون و سیناپس های بیشتری داشت؟ هوش انسان به مراتب فریبنده تر و پیچیده تر از تعداد نورون های خام است. اگر تعداد نورون ها ملاک بود، بنابراین یک فیل باید خیلی باهوش می بود و یک وال هم حتی بیشتر از آن. آن ها حیوانات احمقی نیستند، اما گنجایش فهم آن ها ابدا به اندازه ما نیست.

سپس پیچیدگی مغز مطرح می شود. پیچیدگی مغز سبب می شود تا حجم بیشتری درون فضای کوچکتری قرار بگیرد. به همین خاطر است که مغز دارای چروکیدگی هایی هست. این چروکیدگی ها سطح بیشتری را برای سلول ها فراهم می کنند. مغز ما در این زمینه یکی از بیشترین میزان پیچیدگی ها را دارد ولی نه لزوما بیشترین پیچیدگی را.

دلفین ها مغز عجیبی دارند، و در مقایسه با مغز آن ها، مغز ما کمی سطح پایین تر است، نیست؟ بنابراین، تعداد نورون های خام و پیچیدگی ها، لزوما دلیل بر هوشمندی بیشتر نیست، البته اگر قبول داشته باشیم انسان ها از دلفین و وال باهوش تر هستند.

البته، اندازه به حدی اهمیت دارد. در واقع، مقیاس اندازه مغز به اندازه بدن اهمیت دارد. یک وال، نیازمند مغز بزرگ تری است چون نیازمند کنترل وسیع تری هم روی بدن عظیم خود هست. در این مقیاس هم ما امتیاز خوبی کسب کرده ایم ولی باز هم اول نیستیم. یک پستاندار کوچک به نام ، مقیاس مغز به بدن بزرگ تری نسبت به ما دارد.

اینجا است که اندازه اهمیت پیدا می کند. برای بروز رفتارهای مرتبط با هوش، لزوم بزرگ بودن مغز اهمیت بسیاری دارد. اگر همه مغز مشغول کنترل اعضای بدن باشد، مثلا یک میلیون دست و پا یا چیزهای دیگر، دیگر جایی برای عملکردهای سطح بالاتر باقی نمی ماند.

برخی گونه ها اما به نحوی دیگر عمل می کنند. برای مثال پرنده ها. پرنده ها در قیاس با مغز فوق العاده پیشرفته ما پریمات ها، واحد کنترلی کوچکی دارند. اما مغز آن ها با وجود کوچکی اش، بسیار فشرده و چگال است و یک عالم نورون را در فضای بسیار بسیار کوچکی جمع کرده اند که همین باعث می شود عملکرد مغز آن ها در حد پریمات ها باشد، آن هم بدون آنکه فضای زیادی را بگیرد.

خب، همین حالا گفتیم که نورون های بیشتر، به تنهایی یک موجود را باهوش تر نمی کند (مثلا ما از وال ها باهوش تریم و مغز کوچک تری هم داریم). بنابراین هوش بسیار پیچیده تر است، که نه تنها تعداد و اندازه نورون ها در آن مهم هست، بلکه ساختار مغز هم اهمیت دارد. همانطور که می بینید، مغز ما با دلفین ها و وال ها تفاوت دارد.

آنچه ما داریم، مغز یک پریمات است، بسیار شبیه به مغز یک شامپانزه و گوریل که هر دو مغز پریمات دارند. این ساختار است که اجازه می دهد بسیاری از مسائل پیچیده نظیر استفاده از ابزارها، رفتارهای اجتماعی، مهارت های حرکتی و… انجام شوند.

مغز ما ساخته شده تا بدن مان را در این محیطی که در آن زندگی می کنیم هدایت کند. در واقع تکامل است که همه فاکتورها را کنار هم قرار می دهد تا هوش انسان را به پیش راند. و در مورد ما، قابلیت پخت و پز سبب شده تا تغذیه بهتری داشته باشیم و مغز رشد کند.

هوشمندی یک موجود به دلیل ابعاد، ساختار، نوع بدن، محیطی که در آن زندگی می کند، نوع رابطه میان سلول ها و میزان کارایی آن سلول ها است. راه تقویت هوش، احتمالا بالا بردن کارایی نورون ها خواهد بود. باید آن ها را قوی تر ساخت و اتصالات درستی را در نواحی درست ایجاد کرد که اگر در ناحیه اشتباهی این سیناپس ها شکل بگیرد حتی می تواند به کاهش هوش بیانجامد.

ما لزوما نیازمند مغز بزرگ تری نیستیم، ما مغز بهتری لازم داریم. طی 10 هزار سال گذشته مدام مغز انسان کوچک تر شده اما از هوشمندی آن هیچ کاسته نشده است.

The post appeared first on .

آیا مغز بزرگ تر باعث هوشمندی بیشتر خواهد شد؟