Tagبر در

پایانی بر پرونده ساختمانی با نیم قرن قدمت؛ نگاهی به ابعاد آتش سوزی در پلاسکو

پایانی بر پرونده ساختمانی با نیم قرن قدمت؛ نگاهی به ابعاد آتش سوزی در پلاسکو

همانطور که احتمالا در خبرها خوانده اید، حوالی ساعت ۸ امروز صبح پنجشنبه سی ام دی ماه مامورین آتش نشانی تهران در جریان آتش سوزی یکی از طبقات ساختمان پلاسکو در چهار راه استانبول قرار می گیرند؛ برج ۱۵ طبقه ای که در سال ۱۳۴۲ خورشیدی بنا شد و در دهه چهل و پنجاه قلب تجاری تهران محسوب می گردید، اولین ساختمان دارای اسکلت فلزی و دومین برج بلند مجهز به آسانسور در پایتخت به شمار می رفت.

در هر حال متاسفانه تلاش های تیم آتش نشانان بی ثمر می ماند و بخشی از دیوار اصلی این ساختمان در ادامه حریق فرو می ریزد و به همین خاطر سی تن از مامورین آتش نشانی زیر آوار می مانند. طبق اعلام منابع خبری مختلف سی آتش نشان تا کنون جان خود را از دست داده اند و بیش از ۴۵ نفر نیز مجروح شده اند.

عملیات امداد و نجات تا دقایقی پیش ادامه داشت و در نهایت اطفای حریق با اعلام ۹۰ درصد خسارت به ساختمان پایان یافت. در ادامه قصد داریم نگاهی عمیق تر داشته باشیم به کلیه جوانب این اتفاق و همچنین علت احتمالی بروز حادثه.

تاریخچه تاسیس بنا

ساختمان پلاسکو در اصل توسط تاجری به نام حبیب الله القانیان متولد ۱۲۸۸ هجری خورشیدی تاسیس شد که خانوادگی چندین دهه از پیش گامان نوآوری های تجاری و صنعتی در ایران محسوب می شدند.

این خانواده پس از جنگ جهانی دوم، با امتیازی که برای فروش لباس‌ های متفقین به‌دست آوردند، در مسیر ثروت‌ اندوزی قرار گرفتند. این تاجر که کارش را در نوجوانی، در هتل یکی از اقوام آغاز کرده بود، با برادرانش در بازار به کار تجارت پرداخت. گفته می‌شود برادر حبیب به آمریکا سفری داشت و با صنعت تازه‌ی پلاستیک‌ سازی آشنا شد و این ایده را به ایران آورد. آن‌ها در سال 1337 شرکت پلاسکو و پس از آن، صنایع پروفیل آلومینیوم را تاسیس کردند.

معروف است، حبیب همیشه یک شانه‌ی پلاستیکی در جیبش داشت. به او منسوب است که با این کار می‌خواسته یادش نرود ثروتش را از کجا و از چه راهی به‌دست آورده است.

علت حادثه

یکی از فروشندگان پلاسکو در رابطه با این حادثه به خبرنگار «فردا» می گوید: در طبقه یازدهم مراسم زیارت عاشورا برگزار شد و بعد از آن چند نفر برای پخت غذا رفتند اما متاسفانه آتش سوزی اتفاق افتاد و تا طبقه هشتم این آتش سوزی ادامه پیدا کرد. به بیان دیگر علت حادثه کاملا انسانی بوده است.

تمهیدات صورت گرفته

طبق اعلام مرتضی سلیمی، رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر و بر اساس آخرین گزارش‌ ها 20 تیم امدادی به همراه هشت تیم آماربردار به محل حادثه ساختمان پلاسکو اعزام شدند.
رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر افزود: هشت وانت کمک دار و 10 دستگاه آمبولانس به همراه 100 برانکار به محل حادثه برای امدادرسانی اعزام شده‌ اند.
وی تاکید کرد: دو تیم سگ‌های زنده یاب نیز به محل این حادثه اعزام شدند تا در امدادرسانی به سانحه دیدگان احتمالی گرفتار در ساختمان امدادرسانی کنند.

ابعاد مالی این حادثه

رئیس اتحادیه صنف پوشاک تهران در واکنش به فرو ریختن ساختمان پلاسکو به خبرگزاری صدا و سیما گفت: یک فاجعه رخ داده است، چون گروهی از این افراد ممکن است بیمه نبوده باشند.
طبق آمارها بیش از ۴۰۰ واحد تجاری در پلاسکو فعالیت می کردند که از این میان تنها ۱۱۱ واحد از آنها تحت پوشش بیمه بوده اند و قرار است که از شنبه از شرکت های بیمه گذار خسارت دریافت نمایند.

حادثه دیدگان چگونه از زیر آوار خارج می شوند؟

 

طبق اعلام مقامات آتش نشانی تهران در این سانحه برای بیرون کشیدن مصدومان و حادثه دیدگان از سگ های زنده یاب استفاده خواهد شد.

در مورد سگ های نجات اما باید بگوییم که به دو گروه تقسیم می شوند نخست دنبال کننده ها که بینی خود را روی زمین می گذارند تا رد یا نشانه ای از انسان بیابند که عمدتا هم این نشانه بوی فرد گم شده است.

البته باید اشاره کنیم که این سگ ها عملیات جستجو انجام نمی دهند و در مقابل سوژه ها را دنبال می کنند؛ بدان معنا که باید نقطه شروع حرکت را برایشان مشخص نمایید که این نقطه نیز می تواند بوی بدن فرد گم شده یا چیزی متعلق به وی باشد.

گفتنی است برای سگ های دنبال کننده زمان فاکتوری تعیین کننده است و مثلا اگر کودکی در حیاط مدرسه ناپدید شده باشد یا یک زندانی در سلولش نباشد این سگ ها را بلافاصله و قبل از ورود نیروهای امدادی و پلیس به محل می آورند تا پیش از آلوده شدن هوا با دنبال کردن بوی فرد وی را پیدا کند.

گروه دوم هم سگ هایی هستند که هوا را بو میکشند و برای این کار بینی شان را در هوا حرکت می دهند. آنها برای این منظور ابتدا بوی فرد را در هوای مجاور به خود تشخیص داده و به دنبال منبع و منشاء آن می گردند.

لذا از این نوع سگ ها برای پیدا کردن افراد گم شده در طبیعت، قربانیان گیر کرده در بهمن یا افرادی استفاده می شود که زیر ساختمانی مدفون شده باشند. این سگ ها همچنین ممکن است در حوزه های خاصی تخصص داشته باشند.

جسد یاب ها: سگ هایی که در یافتن ترکیبات گازی ناشی از انفساد بدن انسان تخصص دارند و حتی می توانند یک دندان یا قطره از خون را پیدا کنند.

سگ های آبی: این گروه از حیوانات امدادگر در یافتن افرادی که در آب غرق می شوند تخصص دارند. وقتی جسد انسان در زیر آب قرار داشته باشد ذرات مربوط به پوست و گازهای ناشی از آن به سطح می آیند بنابراین حتی در صورتی که بدن انسان به کلی در آب فرو رفته باشد هم سگ ها می توانند آن را بیابند.

البته به خاطر حرکت جریان های آبی سگ ها به ندرت می توانند محل دقیق جسد را تشخیص دهند به همین خاطر معمولا تیمی از آنها به همراه تحلیلگران جریان های آبی به دنبال موقعیت دقیق فرد گم شده می گردند.

البته گروه هایی از این سگ ها در سناریوهای دیگری نیز مورد استفاده قرار میگیرند که از آن جمله می توان به بهمن، بلایای شهری و حیات وحش اشاره نمود.

چرا در کشور امدادرسانی به حادثه دیدگان دیر رخ می دهد؟

فرهنگ مواجهه با شرایط اضطراری از جمله مباحثی است که فقدان آن در کشور به شدت احساس می شود و این امر در زمان بروز رویدادهایی نظیر آتش سوزی ساختمان پلاسکو یا مواردی با ابعاد کوچک تر چون حوادث رانندگی به شدت نمود می یابد.

کافیست حادثه ای در گوشه و کنار شهر یا خیابان های آن رخ دهد تا بی درنگ موبایل هایمان را از جیب مان خارج کرده و به سان کسی که فیلم مورد علاقه اش را می بیند از صحنه تصویر بگیریم.

البته درد و رنجی که ممکن است از این اقدام بر فرد حادثه دیده وارد شود با هیچ کلمه یا عبارتی قابل توصیف نیست و قطعا این امر باید از بعد جامعه شناختی مورد بررسی قرار گیرد. اما مساله ای که تجمع افراد در محوطه پیرامونی محل حادثه را به امری نامطلوب بدل می کند مشکلاتی است که به این خاطر برای امدادرسانی به حادثه دیدگان به وجود می آورد.

در مورد حادثه ساختمان پلاسکو نیز باید بگوییم که طبق اعلام آتش نشان ها متاسفانه مردم محوطه پیرامونی ساختمان را احاطه کرده بودند و در نهایت نیروهای امدادی با توسل به زور آنها را از سر راه خود کنار زدند.

ایمنی حرف  اول را می زند

همانطور که در ابتدای این مطلب خواندید آتش نشانی علت بروز حادثه را خطای انسانی اعلام کرده و ظاهرا تجهیزات مورد استفاده برای پخت و پز و عدم رعایت ایمنی آتش گرفتن پلاسکو را رقم زده است.

البته به غیر از فاکتورهایی نظیر فرسودگی ساختمان، و مسدود شدن مسیرهای منتهی به آن عوامل دیگری هم در بروز حادثه دخیل بوده اند که از آن جمله میتوان به نبود امکانات ایمنی در واحد های تجاری یاد کرد.

البته صنعت ایمنی حریق در سال های اخیر پیشرفت های قابل توجه ای پیدا کرده و قطعا برخوردای از این تجهیزات می توانست تا حدودی از ابعاد این  فاجعه بکاهد. به همین بهانه نگاهی خواهیم داشت به برخی از تازه ترین دستاوردهای صنعت اطفای حریق که در جریان CES 2017معرفی شدند.

۱- آلارم تشخیص دود پشتیبانی کننده از هوم کیت

این محصول که توسط شرکت Netatmo در جریان CES 2017 به نمایش گذاشته شده بود به محض تشخیص دود آژیری با قدرت ۸۵ دسیبل را پخش میکند. در ادامه اعلان هایی به صورت آنی برای اسمارت فون های جفت شده با دستگاه ارسال می گردد تا صاحب خانه در جریان اتفاق قرار بگیرد.

به محض پایین آمدن شارژ دستگاه نیز هشداری برای موبایل صاحب منزل ارسال می گردد اما آنطور که شرکت سازنده گفته باتری آن تا ده سال دوام می آورد و به همین خاطر بعید به نظر می رسد که در این بازه نیازی به تعویض باتری آن پیدا کنید.

۲- سمعک های هوشمند

در نمایشگاه امسال شرکت Oticon از یک محصول جالب توجه برای ایمنی حریق رونمایی کرد. این محصول که نخستین سمعک هوشمند دنیا با قابلیت اتصال مستقیم به دستگاه های اینترنت اشیاء به شمار می رود در اصل در سال ۲۰۱۶ معرفی شد و سازنده اش از CES 2017 به عنوان فرصتی برای رونمایی از آن استفاده کرد.

این سمعک که Opn نام دارد به دستگاه هایی نظیر زنگ در یا تلویزیون متصل می شود و قادر است هشدارها را به صورت مستقیم از دستگاه های مربوطه دریافت کند و برای آنکه بالاترین دقت را از خود به نمایش بگذارد صدای پس زمینه را نیز به صورت خودکار حذف می کند. گفتنی است Opn  از طریق IFTTT به اینترنت متصل می شود و به همین خاطر با کلیه دستگاه های اینترنت اشیاء سازگاری دارد.

سمعک هوشمندی که از آن صحبت می کنیم همچنین از یادگیری ماشینی برای تشخیص صداها و فرکانس آنها استفاده می کند تا اصوات زاید در پس زمینه را در زمان دریافت آلارم حذف کند.

۳- اجاق هوشمند

بخش لوازم خانگی جنرال الکتریک در نمایشگاه لاس وگاس اعلام کرد که وارد همکاری با Nest Protect شده و امکان یکپارچه سازی سیستم های تشخیص دود این شرکت را درون اجاق گازهای خود فراهم نموده است.

این سیستم تشخیص دهنده قادر است کربن مونو اکسید موجود در محیط را شناسایی کرده و همزمان با پخش آژیر اعلانی را برای اسمارت فون کاربر ارسال نماید تا وی را مطلع کند که اجاق غیر فعال شده است.

گفتنی است Nest Protect به حسگر ویژه ای مجهز شده که با استفاده از دو طول موج نوری آتش سوزی های سریع و آهسته را از هم تفکیک می کند و ساکنان خانه نیز می توانند با استفاده از قابلیت app silence آلارم آن را غیرفعال نمایند. نکته دیگر آنکه چکاپ حسگرهای مورد استفاده در این دستگاه، ارتباط وای فای و اسپیکر آن از طریق موبایل کاربر امکان پذیر است.

Airthings Wave گازهای کشنده رادون را تشخیص می دهد.

۴- Airthings Wave

گاز رادون یکی از دلایل ابتلا به سرطان ریه در افراد غیر سیگاری است و Airthings Wave می تواند به افراد داخل خانه گزارش دهد که چه میزان از این گاز در فضای محیط وجود دارد.
شاید عجیب باشد اما رادون، شش برابر بیشتر از مونواکسید کربن حاصل از سوختن گاز شهری، جان انسان ها را در سراسر جهان می گیرد. سالانه این رقم برای کشور آمریکا 21 هزار نفر اعلام شده است.
بنابراین توجه به این مسئله می تواند بسیار موثر واقع شده و در حفظ جان شما و خانواده تان نقشی اساسی ایفا کند.

The post appeared first on .

پایانی بر پرونده ساختمانی با نیم قرن قدمت؛ نگاهی به ابعاد آتش سوزی در پلاسکو

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور

«با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید»

این یکی از معروف ترین جملات تبلیغاتی مربوط به بیست و چند سال پیش است که در آن زمان، از علاقمندان دعوت می شد تا از «نخستین شبکه تلفن متحرک جیبی» کشور استفاده کنند.

برای آشنایی بیشتر ایرانیان با مقوله تلفن همراه، مخابرات تصمیم گرفت در روزنامه ها تبلیغاتی داشته باشد و تکنولوژی جدید را به مردم بشناساند. یکی از اولین جملاتی که در روزنامه های سیاه و سفید بیست و چند سال پیش نقش بست، چنین بود: «شبکه تلفن متحرک به دو صورت قابل نصب در خودرو و دستی در اختیار متقاضی قرار داده می‌ شود تا در حال تردد، توقف در منزل یا محل کار مورد استفاده قرار گیرد.»

ثبت نام تلفن همراه در کشور ما از تیر ماه ۱۳۷۲ آغاز شد و در تابستان ۱۳۷۳، حدود ۱۰۰۰ مشترک قادر به دریافت و برقراری تماس با استفاده از شبکه ای نوین بودند. پس از گذشت یک سال، تعداد مشترکین به حدود ۹ هزار نفر رسیده بود. البته برای مدتی، تعداد مشترکین به شکل انفجاری افزایش پیدا نکرد. در واقع، قیمت تمام شده بالا برای سیم کارت و خود موبایل، آن را تبدیل به کالایی کاملاً لوکس کرده بود و گویی عموم مردم چندان باور نکرده بودند که چنین وسیله ای در آینده بیش از حد مورد نیازشان خواهد بود.

در نیمه دوم سال ۱۳۷۴ بود که بالاخره شوق و اشتیاق بهره گیری از تکنولوژی نوین موبایل، مردم را فرا گرفت و استقبالی گسترده از این فناوری به عمل آمد، به طوری که صف های طویلی شکل گرفت و افراد برای ثبت نام ساعت ها در صف ایستادند.

در همان زمان پوشش شبکه گسترش می یافت. پس از تهران، شهرهای بزرگ کشور نظیر مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز تحت پوشش شبکه قرار گرفتند. سپس در سال ۱۳۷۵ تعداد ۲۸ شهر دیگر قادر به استفاده از فناوری موبایل شدند و افرادی که ثبت نام کرده بودند، سیم کارت هایشان را دریافت کردند. البته در مقاطعی از زمان تعداد بالای متقاضیان دریافت سیم کارت و تلفن همراه از حجم برآورد شده و ظرفیت ها بیشتر بود و همین مسئله گاهی باعث کندی روند تحویل سیم کارت می شد.

در مقطع زمانی مورد بحث، تمام تمرکز اولین اپراتور کشور بر روی گسترش پوشش شبکه Voice در شهرهای مختلف قرار داشت و ایجاد زیرساخت ها و امکانات تازه تری مانند SMS یا Data در اولویت های بعدی قرار می گرفت.

پس از ایجاد پوشش شبکه موبایل در تمام شهرها، همراه اول به سراغ فراهم کردن قابلیت دیگری به نام SMS رفت و آن را در اختیار مشترکان قرار داد.

همراه اول در سال ۱۳۸۰ توسعه زیرساخت برای تجهیز شبکه به پیام کوتاه را آغاز کرد و یک سال بعد، سرویس مذکور را به شکل ثبت نامی در اختیار کاربرانی که مایل به استفاده از آن بودند قرار داد. علت تاخیر در ارائه قابلیت ارسال و دریافت پیامک، ایجاد بسترهای بهینه تر برای Voice (مکالمه صوتی) و همچنین اولویت داشتن آن بر SMS بوده است.

البته افزایش پوشش پیامک هم داستانی مشابه با خود تماس تلفنی داشت. هرچند در این فاز، توسعه با سرعت بسیار بیشتری انجام گرفت. ارسال و دریافت پیامک اولین بار در تهران امکان پذیر شد و در ادامه با تجهیز تمام مراکز استان و شهرها به SMS Center، پشتیبانی از این ویژگی هم در اختیار تمام کاربران قرار گرفت.

ایرانسل؛ اپراتور دوم

mg_0242-w6001

در آذر ماه ۱۳۸۴، مجوز اپراتور دوم از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کشور و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای شرکت ایرانسل صادر شد.

نزدیک به یک سال بعد و در تاریخ ۲۹ مهر ماه ۱۳۸۵ آنتن دهی در شبکه ایرانسل در سه شهر تهران، مشهد و تبریز آغاز شد. اگرچه سیم کارت های ایرانسل ابتدا در شهرهای کمی آنتن دهی داشتند ولی این اپراتور با استفاده از تخصص شریک خارجی خود به نام MTN، چند ویژگی را به صورت یک جا در اختیار کاربران قرار داد در حالی که اپراتور اول با استفاده از استعدادهای داخلی در پی گسترش قابلیت های نوین بود.

اگر کاربر ایرانسل بودید و در شهرهای محدودی حضور داشتید که پوشش آنتن دهی در آن وجود داشت، دسترسی به تماس تلفنی، پیامک و اینترنت موبایل هم امکان پذیر بود.

ایرانسل در ادامه فعالیت خود اینترنت موبایل از نوع GPRS را در اختیار کاربران قرار داد که در واقع نسل 2.75G شبکه های موبایل به حساب می آید. همراه اول هم تقریباً در همان تاریخ اینترنت نسل 2G و 2.5G را در اختیار مشترکانش گذاشت و در سال ۸۶ آن را به نسل 2.75G ارتقاء بخشید.

پس از ورود ایرانسل به عرصه بازی و همچنین ارائه خدمات نسل 2.75G از سوی هر دو اپراتور، برای مقطعی کوتاه، استانداردهای مخابراتی ایران تقریباً با جهان تطابق و هماهنگی داشت و کاربران ایرانی هم از همان ویژگی هایی بهره می بردند که در اختیار شهروندان دیگر کشورهای پیشرفته جهان بود.

اما نسل سوم شبکه مخابراتی که آن را به اختصار 3G می نامیم، در پایان سال ۲۰۰۷ در حال فراگیر شدن بود. در واقع، در دسامبر ۲۰۰۷ (آذر ۱۳۸۶) تعداد ۱۹۰ اپراتور در ۴۰ کشور جهان خدمات نسل سوم را به مشتریان خود ارائه کردند. همانگونه که اشاره کردیم در آن زمان کاربران ایرانی از ارتباط GPRS بهره می بردند.

با عرضه فراگیر فناوری 3G در سراسر جهان، دوران طلایی هماهنگی شبکه مخابراتی ایران با استانداردهای جهانی پایان یافت. از سوی دیگر دولت نهم هم علاقه چندانی به گسترش دسترسی زودهنگام تکنولوژی 3G و افزایش سرعت اینترنت نداشت. حتی زمانی که پس از چند سال، اپراتور سوم کار خود را با ارائه این فناوری آغاز کرد، ملزم به محدود کردن سرعت اینترنت تا یک مگابیت شد.

رایتل؛ اپراتور سوم

رایتل که در سال ۱۳۸۶ (تحت عنوان شرکت ارتباطات شمس تامین نوین) تاسیس شده بود، در دی ماه ۱۳۸۸ پروانه ارائه خدمات نسل ۳ را دریافت نمود، اما کار خود را از خرداد ۱۳۹۰ آغاز کرد.

اما وجه تمایز رایتل با همراه اول و ایرانسل چه بود؟ بیشتر این تفاوت را می توان در نسل سوم شبکه مخابراتی دید که در کنار کیفیت بالاتر مکالمه، سرعت اینترنت بیشتری را هم در اختیار کاربران قرار می داد. البته همانگونه که می دانید، دو اپراتور اول پروانه مورد نیاز برای ارائه چنین خدماتی را به مشتریان خود در اختیار نداشتند.

دولت دهم در ابتدا انحصاری ۲ ساله را برای رایتل در نظر گرفته بود و قرار شد در این مدت، تنها رایتل ارائه دهنده خدمات نسل سوم شبکه باشد و دو اپراتور دیگر، از همان تکنولوژی ارتقا یافته نسل دوم (نسل2.75) استفاده کنند. در نتیجه چنین تصمیمی، برخی کاربران اپراتورهای اول و دوم برای استفاده از امکاناتی که در آن زمان در جهان کاملاً فراگیر شده بود، مجبور به خرید سیم کارت های اپراتور سوم می شدند.

از سوی دیگر تاخیر خود اپراتور سوم در ارائه خدمات هم بر افزایش دوره انحصارش می افزود. در نهایت هم پروانه انحصاری رایتل تا تابستان ۹۳ تمدید شد.

پایان انحصار رایتل

اگرچه انحصار رایتل به دست دولت دهم امضا شده بود ولی دولت یازدهم که در تابستان ۱۳۹۲ روی کار آمد، با وجود تاکیدی که بر پیشبرد تکنولوژی های روز در مبحث فناوری اطلاعات داشت، پروانه انحصاری رایتل را لغو نکرد و به همین شکل، اپراتور سوم تا شهریور ۱۳۹۳ تنها ارائه دهنده خدمات G3 به ایرانیان بود.

این محدودیت در دولت یازدهم برداشته شد و پس از پایان زمان انحصار رایتل، وزیر ارتباطات اعلام کرد که  را در اختیار دارند.

از همان زمان به بعد بود که همراه اول و ایرانسل که به ترتیب بیشترین جمعیت مشترکین را در اختیار داشتند، موفق به آغاز توسعه شبکه پهن باند خود و استفاده از تکنولوژی های به روز دنیا شدند.

 آیا درب پیشرفت به سوی اپراتورهای مخابراتی باز است؟

 در حالی که ابتدای سال ۲۰۰۸، تازه فناوری 3G در جهان فراگیر شده بود، در سال ۲۰۰۹ تکنولوژی 4G از راه رسید که می توانست در بهترین حالت خود، سرعتی معادل ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه را به ارمغان آورد. اکنون اپراتورهای کشور ما در حال تلاش هستند تا همین فناوری را به شکل فراگیر در اختیار شهروندان قرار دهند.

آماری که مدتی پیش از سوی «OpenSignal» منتشر شد هم. ایران که سال پیش رسماً آخرین کشور در لیست پوشش 4G بود و میانگین سرعت 3 مگابیت را ارائه می کرد، اکنون چند پله بالاتر آمده و میانگین سرعت خود را به ۱۱ مگابیت بر ثانیه رسانده است.

در این بین OpenSignal همچنین اشاره کرده بود که ۴۷ درصد از شبکه موبایل در ایران، تحت پوشش فناوری 4G قرار گرفته که این هم البته خبر خوشحال کننده ای است. اما آیا اپراتورهای ایرانی در ادامه قادر به بالا بردن سطح این پوشش هستند؟

همراه اول اکنون ۲۳ ساله است، در حالی که ایرانسل چندی پیش ۱۰ سالگی اش را جشن گرفت. بعد از گذشت این سال ها، هنوز در شهرهای بزرگ مشکلات آنتن دهی (نقاط کور) وجود دارد و کاربران در تمام مواقع قادر به دریافت یک سرویس کاملاً مطلوب نیستند. از سوی دیگر همانگونه که در این نوشته اشاره شد، در مقاطعی اپراتورها از استانداردهای جهانی عقب تر بوده اند. در مطلب بعدی، تصمیم داریم به همین موارد پرداخته و علت ضعف های کنونی اپراتورهای بزرگ ایران را مورد بررسی قرار دهیم.

The post appeared first on .

مروری بر تلاش اپراتورهای ایران برای گسترش شبکه موبایل در کشور

نگاهی آماری بر موفقیت های Clash of Clans در ایران

نگاهی آماری بر موفقیت های Clash of Clans در ایران

بدون تردید Clash of Clans عنوانی است که هیج نیازی به معرفی و توضیح ندارد؛ دستاورد استودیو بازی ساز فنلاندی «سوپرسل» در سال 2012 برای پلتفرم iOS و در میانه سال 2013 برای اندروید منتشر شد.

این بازی آنلاین رایگان در طول عمر کوتاهش رکوردهای زیادی جا به جا کرده و درآمد هنگفتی را روانه جیب سازنده نموده است.

خبرگزاری فوربز در پایان سال 2014 میلادی اعلام کرد سوپرسل به واسطه دو بازی «هی دی» و «کلش آو کلنز»، نزدیک به 829 میلیون دلار درآمد داشته است و این رقم در پایان سال 2015 نیز به بالای یک میلیارد دلار رسید.

در حال حاضر ارزش استودیو سوپرسل بیش از 2.5 میلیارد دلار بوده و دو بازی دیگر تحت عناوین «بوم بیچ» و «کلش رویال» در یکی دو سال گذشته به این مجموعه افزوده شده اند که هنوز آماری رسمی مجزایی از آنها در دست نیست.

بازی «کلش آو کلنز» در ایران نیز همانند سایر نقاط دنیا فراگیر شده و بر اساس تحقیقات به عمل آمده، نزدیک به 6 میلیون نفر (در حدود 7.5 درصد از جمعیت کشور) مشغول تجربه آن هستند.

مرکز تحقیقات بازی های دیجیتال () وابسته به بنیاد ملی بازی های رایانه ای که اخیراً فعالیت های تحسین برانگیزی در زمینه تحلیل آماری و داده ای صنعت گیم داشته است، نظرسنجی ها و تحقیقات گسترده ای در زمینه بازی مورد بحث انجام داده که نتایجی شگفت آور و البته تامل برانگیز به همراه داشته است.

گزارش اعلام شده، اگرچه سعی دارد به این سوال پاسخ دهد که چه کسانی، چرا و چگونه «کلش آو کلنز» بازی می کنند، اما بیشتر در چرایی تجربه آن متمرکز است.

بر اساس این آمار، 5 میلیون 900 هزار نفر تا پایان سال 1394 شمسی درگیر بازی موبایلی مورد بحث بوده اند؛ بیشترین میزان مشارکت در اختیار بازه سنی 15 الی 20 سال بوده و اغلب آنها را دانش آموزان شکل داده اند.

گفتنی است استان های تهران، البرز، فارس، اصفهان و خراسان رضوی در مجموع 81 درصد کاربران «کلش آو کلنز» را شکل داده و حدود 69 درصد از آنها افراد با مدرک دیپلم یا زیر دیپلم (محصل) هستند.

به طور متوسط هر فرد در ایران 13 ماه بازی می کند و اغلب حداقل تا مرحله 90 پیشروی می نمایند. لازم به ذکر است حدود 87 درصد از کاربران کشور، از پلتفرم اندروید برای تجربه «کلش آو کلنز» استفاده می کنند.

اما اصل ماجرا جایی است که با آمار و ارقام تامل برانگیزی مواجه می شویم؛ ایرانی ها تاکنون 132 میلیارد تومان برای این بازی خرج کرده اند که شامل خرید الماس و یا حساب کاربری می شود!

به طور متوسط هر بازیکنی که به صرف هزینه تمایل نشان می دهد، 75 هزار تومان در جیب سوپرسل ریخته و حتی 57 درصد از آنها معتقدند اگر قیمت های پرداخت درون برنامه ای «کلش آو کلنز» بیشتر از این بود، به تجربه و صرف هزینه ادامه می دادند.

بدون شک 132 میلیارد تومان مبلغ کمی نیست و همینطور تردیدی در عبارت «بازی خوبی ساخته اند، نوش جانشان» وجود ندارد؛ اما در کشور ما به موجب عدم دسترسی به اغلب روش های پرداخت قانونی، حجم زیادی از ارز از طریق مجاری غیرقانونی و همینطور واسطه گری های کاذب از کشور خارح می شود.

از طرفی تعرفه ای برای ورود بازی های خارجی به بازار ایران وجود نداشته و همین مهم باعث عدم بهره مندی صنعت بازی سازی داخلی گردیده و عملاً هیچ منفعتی برای اقتصاد ایران نخواهد داشت.

دایرک با تهیه این آمار و نگاهی به جنبه های نوآورانه، کیفی، هیجانی، اجتماعی و پولی، برخی از جنبه های موفقیت Clash of Clans در ایران را مورد بررسی قرار داده تا بلکه به موجب آن مخاطبین درک بهتری از بعد «ارزش» یک بازی موبایلی داشته و تفکری در مورد حفظ سرمایه های اقتصادی کشور در ذهنشان پیدا نمایند.

گزارش کامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای از بررسی علل موفقیت «کلش آو کلنز» را می توانید در این بخوانید.

از نظر شما دلایل موفقیت این بازی در ایران چیست؟ آیا شما نیز مایل به صرف هزینه های سنگین برای تجربه یک بازی موبایلی خارجی هستید؟ دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید.

The post appeared first on .

نگاهی آماری بر موفقیت های Clash of Clans در ایران

بدون تردید Clash of Clans عنوانی است که هیج نیازی به معرفی و توضیح ندارد؛ دستاورد استودیو بازی ساز فنلاندی «سوپرسل» در سال 2012 برای پلتفرم iOS و در میانه سال 2013 برای اندروید منتشر شد.

این بازی آنلاین رایگان در طول عمر کوتاهش رکوردهای زیادی جا به جا کرده و درآمد هنگفتی را روانه جیب سازنده نموده است.

خبرگزاری فوربز در پایان سال 2014 میلادی اعلام کرد سوپرسل به واسطه دو بازی «هی دی» و «کلش آو کلنز»، نزدیک به 829 میلیون دلار درآمد داشته است و این رقم در پایان سال 2015 نیز به بالای یک میلیارد دلار رسید.

در حال حاضر ارزش استودیو سوپرسل بیش از 2.5 میلیارد دلار بوده و دو بازی دیگر تحت عناوین «بوم بیچ» و «کلش رویال» در یکی دو سال گذشته به این مجموعه افزوده شده اند که هنوز آماری رسمی مجزایی از آنها در دست نیست.

بازی «کلش آو کلنز» در ایران نیز همانند سایر نقاط دنیا فراگیر شده و بر اساس تحقیقات به عمل آمده، نزدیک به 6 میلیون نفر (در حدود 7.5 درصد از جمعیت کشور) مشغول تجربه آن هستند.

مرکز تحقیقات بازی های دیجیتال () وابسته به بنیاد ملی بازی های رایانه ای که اخیراً فعالیت های تحسین برانگیزی در زمینه تحلیل آماری و داده ای صنعت گیم داشته است، نظرسنجی ها و تحقیقات گسترده ای در زمینه بازی مورد بحث انجام داده که نتایجی شگفت آور و البته تامل برانگیز به همراه داشته است.

گزارش اعلام شده، اگرچه سعی دارد به این سوال پاسخ دهد که چه کسانی، چرا و چگونه «کلش آو کلنز» بازی می کنند، اما بیشتر در چرایی تجربه آن متمرکز است.

بر اساس این آمار، 5 میلیون 900 هزار نفر تا پایان سال 1394 شمسی درگیر بازی موبایلی مورد بحث بوده اند؛ بیشترین میزان مشارکت در اختیار بازه سنی 15 الی 20 سال بوده و اغلب آنها را دانش آموزان شکل داده اند.

گفتنی است استان های تهران، البرز، فارس، اصفهان و خراسان رضوی در مجموع 81 درصد کاربران «کلش آو کلنز» را شکل داده و حدود 69 درصد از آنها افراد با مدرک دیپلم یا زیر دیپلم (محصل) هستند.

به طور متوسط هر فرد در ایران 13 ماه بازی می کند و اغلب حداقل تا مرحله 90 پیشروی می نمایند. لازم به ذکر است حدود 87 درصد از کاربران کشور، از پلتفرم اندروید برای تجربه «کلش آو کلنز» استفاده می کنند.

اما اصل ماجرا جایی است که با آمار و ارقام تامل برانگیزی مواجه می شویم؛ ایرانی ها تاکنون 132 میلیارد تومان برای این بازی خرج کرده اند که شامل خرید الماس و یا حساب کاربری می شود!

به طور متوسط هر بازیکنی که به صرف هزینه تمایل نشان می دهد، 75 هزار تومان در جیب سوپرسل ریخته و حتی 57 درصد از آنها معتقدند اگر قیمت های پرداخت درون برنامه ای «کلش آو کلنز» بیشتر از این بود، به تجربه و صرف هزینه ادامه می دادند.

بدون شک 132 میلیارد تومان مبلغ کمی نیست و همینطور تردیدی در عبارت «بازی خوبی ساخته اند، نوش جانشان» وجود ندارد؛ اما در کشور ما به موجب عدم دسترسی به اغلب روش های پرداخت قانونی، حجم زیادی از ارز از طریق مجاری غیرقانونی و همینطور واسطه گری های کاذب از کشور خارح می شود.

از طرفی تعرفه ای برای ورود بازی های خارجی به بازار ایران وجود نداشته و همین مهم باعث عدم بهره مندی صنعت بازی سازی داخلی گردیده و عملاً هیچ منفعتی برای اقتصاد ایران نخواهد داشت.

دایرک با تهیه این آمار و نگاهی به جنبه های نوآورانه، کیفی، هیجانی، اجتماعی و پولی، برخی از جنبه های موفقیت Clash of Clans در ایران را مورد بررسی قرار داده تا بلکه به موجب آن مخاطبین درک بهتری از بعد «ارزش» یک بازی موبایلی داشته و تفکری در مورد حفظ سرمایه های اقتصادی کشور در ذهنشان پیدا نمایند.

گزارش کامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای از بررسی علل موفقیت «کلش آو کلنز» را می توانید در این بخوانید.

از نظر شما دلایل موفقیت این بازی در ایران چیست؟ آیا شما نیز مایل به صرف هزینه های سنگین برای تجربه یک بازی موبایلی خارجی هستید؟ دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید.

The post appeared first on .

نگاهی آماری بر موفقیت های Clash of Clans در ایران