Tagبار

تکنیک اصلاح ژنتیک CRISPR-Cas9 برای بار دوم در چین روی انسان آزمایش شد

تکنیک اصلاح ژنتیک CRISPR-Cas9 برای بار دوم در چین روی انسان آزمایش شد

چندی قبل تیمی از دانشمندان چینی تکنیک پیشرفته اصلاح ژنتیک CRISPR-Cas9 را برای دومین بار در تاریخ روی انسان آزمایش کردند. آنها در جریان این فرایند ژن های اصلاح شده را با امید از بین بردن امراض به بدن یک بیمار مبتلا به سرطان تزریق کردند.

در ایالات متحده آمریکا، نخستین آزمایش CRISPR روی انسان هنوز هم انجام نشده اما در چین ظاهرا به دلیل نبود موانع قانونی پیشرفت در این زمینه با سرعت بیشتری در حال انجام است.

پاییز گذشته، تیمی از محققان بیمارستان West China در دانشگاه سیچوان برای نخستین بار این تکنیک را روی فرد بزرگسالی که به سرطان ریه مبتلا شده بود . در تست جدید اما، آنطور که در گزارش نشریه وال استریت ژورنال آمده، ژن های دستکاری شده به بدن بیماری که به نوع نادری از سرطان سر و گردن دچار شده بود، تزریق گردید.

دانشمندان امیدوارند که با آزمایش این روش روی انسان بتوانند با سرعت بیشتری مانع از فعالیت آن دسته از ژن هایی شوند که نمی گذارند بدن یک فرد با بیماری های مختلف مقابله نماید.

روز جمعه گذشته، دانشگاه Nanjing (که این تست در بیمارستان آن انجام گرفت) اعلام کرد نخستین بیمار با استفاده از تکنیک CRISPR سلول های دستکاری شده را دریافت کرده و این سلول ها نیز از بدن خود فرد دریافت و بعد از اصلاح در محیط آزمایشگاه به بدن وی تزریق شده اند.

روی هم رفته، 20 بیمار مبتلا به سرطان شکمی، سر و گردن و لنفوم قرار است که در این آزمایشات مشارکت نمایند و نخستین فاز این آزمایشات نیز سال اینده به اتمام می رسد.

در پژوهش مشابه دیگری که در چین انجام گرفت، جمعی از محققان این کشور، سلول های ایمنی بدن یازده بیمار مبتلا به سرطان ریه را دستکاری کردند که طبق گزارش وال استریت ژورنال، نتایج این پژوهش امسال منتشر می شود.

اما در ایالات متحده آمریکا، انجام این قبیل تحقیقات تا چندی پیش با موانع قانونی روبرو بود که ظاهرا برطرف شده اند و حالا اعلام شده که اولین آزمایش تکنیک CRISPR تابستان امسال در دانشگاه پنسیلوانیا انجام خواهد گرفت. در این تحقیقات دانشمندان در نظر دارند سلول های چند بیمار را اصلاح ژنتیکی کنند و از این طریق به مقابله با سه نوع مختلف از سرطان بروند.

The post appeared first on .

تکنیک اصلاح ژنتیک CRISPR-Cas9 برای بار دوم در چین روی انسان آزمایش شد

باز هم باج افزار؛ این بار حمله به کامپیوتر سناتورهای دموکرات ایالت پنسیلوانیا

باز هم باج افزار؛ این بار حمله به کامپیوتر سناتورهای دموکرات ایالت پنسیلوانیا

بر اساس گزارشی که اخیراً توسط NBC News منتشر شده، کامپیوتر سناتورهای دموکرات اهل پنسیلوانیا در صبح روز جمعه مورد حمله باج افزاری قرار گرفته و قفل شده اند. این گزارش به نقل از یک منبع رسمی ناشناس نوشته که سناتورهای دموکرات در «هریسبورگ» در حال کار با کامپیوترهای تحت شبکه خود بودند و «شواهدی از مورد حمله قرار گرفتن جمهوری خواه ها یافت نشده است.»

گفتنی است هم اکنون سازمان های اجرای قانون و مایکروسافت در حال کمک به نمایندگان دموکرات برای ایمن کردن شبکه هستند. طبق پیغامی که برای خبرنگاران ارسال شده، «هنوز مشخص نیست که آیا حزب سیاسی خاصی مورد هدف قرار گرفته و یا به تمام دستگاه های تحت شبکه حمله شده است.»

لازم به ذکر است اخیراً حمله باج افزارها افزایش چشمگیری داشته و از بیمارستان ها و دانشگاه ها گرفته تا سیستم حمل و نقل سان فرانسیسکو مورد هجوم آنها قرار گرفته اند. معمولاً باج افزارها اقدام به رمزنگاری فایل های کاربر می کنند و یا دسترسی به آنها را محدود کرده و تا زمانی که قربانی، ده ها هزار دلار درخواست شده را واریز نکند، اقدام به بازگشایی اطلاعات نمی کنند.

شاید به خواندن این مطالب علاقه مند باشید:

The post appeared first on .

باز هم باج افزار؛ این بار حمله به کامپیوتر سناتورهای دموکرات ایالت پنسیلوانیا

ورژن ۵۸ مرورگر کروم از تاچ بار مک بوک پرو های جدید پشتیبانی می کند

ورژن ۵۸ مرورگر کروم از تاچ بار مک بوک پرو های جدید پشتیبانی می کند

پس از معرفی مک بوک پروهای جدید اپل به همراه تاچ بار، بسیاری از انعطاف پذیری بالای این نوار ابزار لمسی استقبال کردند و توسعه دهندگان نیز تلاش خود برای بهره مندی از قابلیت های آن در اپلیکیشن های سوم شخص را آغاز نمودند. در همین راستا خبر رسیده که گوگل در ورژن ۵۸ مرورگر کروم امکان بهره گیری از تاچ بار را فراهم آورده است.

اولین بیلد از بتای نسخه ۵۸ مرورگر گوگل کروم به تازگی منتشر شده و در آن شاهد افزوده شدن پشتیبانی از نوار ابزار لمسی مک بوک پروهای جدید اپل هستیم. کاربران می توان از این طریق اقدام به باز کردن تب های جدید، انجام عملیات جستجو، بارگذاری مجدد صفحات و کارهای دیگر کنند.

همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، فلش های پیش رفتن و بازگشت و همچنین بارگذاری مجدد صفحه وب به ترتیب در سمت چپ تاچ بار قرار گرفته اند. فیلد انجام جستجو یا ورود آدرس سایت، دکمه ایجاد تب جدید و همچنین بوکمارک کردن نیز در این بخش قابل رویت هستند.

در این مرحله چینش دکمه های مورد اشاره ثابت است و مثلاً با اجرای یک ویدیو در یوتوب دکمه های کنترلی روی تاچ بار ظاهر نخواهند شد. البته احتمال می رود با ارائه بیلدهای جدید شاهد افزوده شدن برخی قابلیت های شخصی سازی باشیم.

علاقه مندان می توانند نسخه پیش نمایش ورژن مرورگر گوگل کروم را از طریق دریافت و روی مک بوک پروی جدید خود نصب نمایند.

The post appeared first on .

ورژن ۵۸ مرورگر کروم از تاچ بار مک بوک پرو های جدید پشتیبانی می کند

اژدهای دریایی یاقوتی برای نخستین بار در طبیعت رویت شد

اژدهای دریایی یاقوتی برای نخستین بار در طبیعت رویت شد

اژدهای دریایی یاقوتی (Ruby Seadragon / Phyllopteryx dewysea) موجودی خجالتی و دائماً در حال گریز است. در واقع، این ماهی به قدری فریبکار است که تا پیش از ماه فوریه سال 2015 میلادی، هیچکس از وجود آن خبر نداشت و همان زمان نیز، محققان با یافتن نمونه های بافت بدن وی به وجودش پی بردند. طی دو سال گذشته، محققان به سختی در تلاش بوده اند تا نمونه ای زنده از این حیوان را بیابند.

به لطف دستگاهی که به صورت کنترل از راه دور، زیر دریا هدایت می شود، محققان توانسته اند اژدهای دریایی یاقوتی را در آب های نزدیک استرالیای غربی بیابند. در آوریل 2016، این تیم محققان توانست دو اژدهای دریایی یاقوتی را به مدت 30 دقیقه زیر نظر داشته باشد و نتایج یافته های آنان، به تازگی در ژورنال BioMed Central انتشار یافته است.

rubyseadragon2

اژدهای دریایی یاقوتی، سومین گونه از اژدهایان دریایی شناخته شده به شمار می رود و با دو گونه قبلی، یعنی اژدهای دریایی علفی و برگدار تفاوت دارد. مهم ترین تفاوت این گونه، در زیستگاه اش ظاهر می شود که اصلی ترین علت عدم کشف آن نیز بوده است. در حالی که اژدهایان علفی و برگدار در عمق 1 الی 50 متری آب سکنی می گزینند، گونه یاقوتی آب هایی با عمق بیشتر از 50 متر را به عنوان محل زندگی ایده آل خود انتخاب می کند که از دسترس غواصان خارج است.

علاوه بر این، گونه یاقوتی عمر کمتری نیز نسبت به اژدهایان دریایی علفی و برگدار دارد. محققان دریافته اند که اژدهای دریایی یاقوتی، رنگ قرمز بسیار تیره ای دارد و از آن جایی که رنگ قرمز، به خوبی از اعماق اقیانوس مشاهده نمی شود، به استتار هرچه بهتر این گونه کمک کرده است. علاوه بر این، طیف رنگ قرمز اژدهای دریایی مورد اشاره، تمام رنگ های دیگر را نیز جذب می کند.

نخستین نمونه بافت به دست آمده از اژدهای دریایی یاقوتی به سال 2007 باز می گردد؛ یعنی زمانی که محققان پیش از انتقال نمونه به موزه استرالیای غربی، از آن عکس برداری کردند. در تصاویر، عدم وجود زائده های علفی که به اژدهایان دریایی در استتار کمک می کرد، توجه ها را به خود جلب نمود. تیم محققان مطمئن نبودند که آیا این زائده پیش از تصویربرداری از بین رفته یا خیر؛ اما بعداً مشخص شد که اژدهای دریایی یاقوتی، اندامی کاملا عریان دارد.

با این همه، گونه یاقوتی از نظر چگونگی حمله به شکارهای خود و نیز اندازه جثه تفاوت چندانی با گونه های دیگر ندارد. طول گونه یاقوتی در نمونه ابتدایی، به 23 الی 25 سانتی متر می رسید و این طول برای گونه برگدار و علفی به ترتیب با 35 سانتی متر و 46 سانتی متر برابری می کند.

شاید مهم ترین نکته درباره گونه یاقوتی آن باشد که این ماهی از دمی بلند بهره گرفته و می تواند هنگام مواجهه با امواج آب، به دور آشیا پیچیده و از کشیده شدن به جهات مختلف جلوگیری کند. محققان هنوز در تلاش هستند که دریابند آیا گونه یاقوتی قادر به دستیابی به چنین قابلیتی بوده یا گونه های دیگر، آن را از دست داده اند.

The post appeared first on .

اژدهای دریایی یاقوتی برای نخستین بار در طبیعت رویت شد

چه کسی برای اولین بار پرواز کرد؟

چه کسی برای اولین بار پرواز کرد؟

برادران رایت، اینطور نیست؟ البته این همان چیزی است که ما در کتاب ها خوانده ایم و به ما یاد داده اند ولی بسیاری از متخصصین، اعتبار «اولین» پرواز را نه به برادران رایت، بلکه به آلبرتو سانتوس-دومانت یا گوستاو وایتهد می دهند.

شاید اگر دنیای امروزی بود، اطلاعات خیلی دقیق تر به ثبت می رسید و اختلافی هم پیش نمی آمد. حتی اگر کسی ادعای اولین بودن داشت، با تمام شواهد و مدارک باید در دادگاه اثبات می کرد. با این حال، سرنوشت اولین پرواز چندان مشخص نیست.

نمی دانیم که ادعای کدام را بپذیریم، بنابراین پرونده هر کدام را به صورت جداگانه بررسی می کنیم و تاریخ را به نحوه ای که طرفداران آن ها می گویند روایت می کنیم. تصمیم گیری اش با شما.

پرونده آلبرتو سانتوس-دومانت

آلبرتو سانتوس-دومانت آماده پرواز در پاریس

بسیاری از ماه، برای اولین بار در المپیک تابستانی 2016 ریو دو ژانیرو با نام آلبرتو سانتوس-دومانت آشنا شدیم، زمانی که نام او در افتتاحیه این مسابقات مطرح شد و چهره خسته اش با سبیل های پر پشتی که داشت نمایش داده شد. او اگر اولین نباشد، قطعا یکی از پیشروهای پرواز با هواپیماهای دو باله است.

به هر حال، المپیک امسال در ریو دو ژانیرو برگزار شد و برگزار کنندگان مسابقات هم معتقدند سانتوس-دومانت برزیلی اولین کسی بوده که توانسته پرواز کند، نه کس دیگری. گرچه این مسئله باعث تعجب ده ها میلیون مخاطب در سراسر جهان شد اما برزیلی ها این مسئله را حقیقتی پذیرفته شده می دانند.

سانتوس-دومانت، اواخر قرن 19 میلادی و زمانی که در پاریس می زیست، با استفاده از ثروت خانوادگی اش که از مزارع کشت دانه قهوه به دست آمده بود، شروع به انجام تحقیقات روی بالون ها و کشتی های هوایی کرد.

بر طبق کتاب «بال های دیوانگی: آلبرتو سانتوس-دومانت و اختراع پرواز» نوشته پال هافمن، سانتوس برزیلی زندگی مجللی داشت و حتی از محل اقامت خودش در نزدیکی های تا رستوران مورد علاقه اش را به وسیله یک بالون اختصاصی پرواز می کرد. تمام این مسیر به وسیله سیم های به هم پیوسته ای، وصل شده بود.

پس از پرواز در حوالی برج ایفل طی سال 1901 و کسب جایزه ای ویژه، سانتوس-دومانت تمرکز خود را از مدل بالون های «سبک تر از هوا» به سمت هواپیماهایی تغییر داد که با متود «سنگین تر از هوا» به پرواز در می آمدند (مثل هواپیماهای امروزی).

در حالی که همه به موفقیت برادران رایت و گزارش آن ها شک دارند، اما سانتوس-دومانت بلند پرواز، دستاوردهای خود را از هیچ کس پنهان نمی کرد و 23 اکتبر سال 1906 در برابر جمعیتی گسترده ای از اهالی پاریس اولین پرواز علنی در برابر دیدگان مردم را اجرا کرد. در همین حین، برادران رایت مشغول تست های مخفیانه خود بودند.

کمتر از سه هفته بعد، وی اولین رکورد جهانی را در فدراسیون بین المللی هوانوردی با پرواز 221 متری به وسیله یک پرنده بالدار ثبت کرد.

پشتیبانان سانتوس-دومانت ادعا می کنند که نمایش عمومی سال 1906 اولین پروازی است که بدون هیچ نیروی کمکی  انجام شده و بر خلاف پرنده برادران رایت، نیازمند وسیله ای کمکی نبوده. پرنده رایت، از روی یک ریل و به وسیله بادی قدرتمند موفق به پرواز شد.

هنریکه لین دو باقوس، فیزیکدان برزیکی که دو کتاب در مورد سانتوس-دومانت نوشته طی مصاحبه ای با رویترز در سال 2003 گفت که پرواز برادران رایت، استانداردهای آن زمان را شامل نمی شد. چه استانداردی؟ پرواز بدون کمک وسیله یا عوامل خارجی، پرواز در برابر دیدگان عموم و متخصصین و فرودی سالم و آرام.

پرونده گوستاو وایتهد

گوستاو وایتهد و دخترش رز در کنار هواپیمای شماره 21

2 سال قبل از آنکه برادران رایت بالای تپه های شنی کیتی هاک پرواز کنند، نگهبان شب یکی از کارخانه های محلی بریجپورت، کنتیکت در حوالی منطقه صنعتی شهر با ماشین پرنده دست ساز خود به پرواز درآمد.

یک گزارش تمام صفحه از نسخه 18 آگوست سال 1901 در Bridgeport Sunday Herald به چاپ رسید که گزارش می داد چهار روز قبل، یک مهاجر آلمانی به نام گوستاو وایتهد، مسافتی 2.5 کیلومتری را در اطراف بریجپورت و فیرفیلد، شهر همسایه، پرواز کرده است.

همراه با گزارش، یک نقاشی کوچک هم از وایتهد که در هواپیمای خود ملقب به شماره 21 یا کرکس آمریکایی بود منتشر شد. چندی بعد، وایتهد اعلام کرد که در 17 ژانویه سال 1902 بیش از 11 کیلومتر بر فراز لانگ آیلند ساند پرواز کرده است.

با این حال، ادعای وایتهد به خاطر کمبود اطلاعات و مدارک رسمی مورد قبول واقع نشد. مجله Scientific American گزارش می دهد که یک تصویر غیر شفاف از وایتهد در حین پرواز وجود داشت و در نمایشگاهی که سال 1906 در نیویورک برگزار شد، به نمایش در آمد.

با این حال، این تصویر اگر واقعا وجود خارجی داشته، اکنون در دسترس نیست و در طول تاریخ از بین رفته است. بعدها و در دهه 30 میلادی وقتی به دنبال شاهدین عینی رفتند تا جویای حقیقت داستان منتشر شده در شماره 18 آگوست هرالد شوند، نتیجه ای جالب به دست آمد.

دو شاهد زنده وجود داشتند که یکی اصلا پیدا نشد و دیگری صراحتا گفت: «تمام داستان هرالد خیالی است.»

با این حال، هیچ داستانی به اندازه مدرک منتشر شده توسط اورویل وایت در سال 1945 جلب توجه نمی کند. وی در مجله سرویس هوایی ایالات متحده مقاله ای با عنوان «پرواز افسانه ای وایتهد» نوشت و در آن اعلام داشت وایتهد به هیچ عنوان تخصص مکانیکی و تجهیزات کافی برای ساخت موتور یک هواپیما را نداشته و داستان کاملا اغراق آمیز است.

در سال 1987 و در برنامه خبری «60 دقیقه» شبکه CBS، بخشی به نام «آیا رایت اشتباه می کند؟» به روی آنتن رفت و دلایلی مبنی بر اینکه چرا وایتهد می تواند اولین کسی باشد که پرواز کرده منتشر شد.

سال ها گذشت تا به 2013 رسیدیم و جان براون، هوانورد شهیر استرالیایی ادعا کرد تصویری که Scientific American از آن حرف می زند را پیدا کرده است. تحقیقات براون منجر به چاپ مقاله ای در  شد. پال جکسون، نویسنده این مقاله می گفت وایتهد اولین نفری است که پرواز می کند و مجله هم دو سال بعد در پاسخ به اعتراضات گفت که این مقاله نظرات شخصی جکسون بوده.

جالب اینکه ایالت کنتیکت بعدها به صورت قانونی، لایحه ای را به تصویب رساند تا لقب «اولین در پرواز» را در کنار نام ایالت قرار دهد.

پرونده برادران رایت

اورویل و ویلبر رایت

در صبح روز 17 سامبر سال 1903 میلادی، اِرویل رایت کنترل هواپیمای سنگین تر از هوای خود را به دست گرفت و به برادرش، ویلبِر سیگنال داد. در حالی که ویلبر در کنار ماشین ظریف می دوید تا تعادل آن را حفظ کند، Wright Flyer که ارویل به همراه برادرش ساخته بود، روی ریل های هدایت کننده سر خورد و برای مسافتی معادل 36 متر پرواز کرد.

دو برابر اهل دیتون در ایالت اوهایو، پرواز 12 ثانیه ای خود را به همراه سه نفر دیگر در مناطق دوردست کارولینای شمالی را به سرانجام رساندند. چند شاهد هم هنگام نخستین پرواز حضور داشتند و تصویری به ثبت رسیده از سوی یکی از کارمندان سرویس نگهبان ساحلی ایالات متحده، اثبات می کرد که Wright Flyer به پرواز درآمده است.

برادران رایت با دقت فراوان، مستندات آزمایش خود را تهیه کردند؛ با این همه، هنگامی که به دنبال ثبت پتنت و امضای قرارداد برای ماشین پرواز خود بودند، کارها را به شکلی مخفیانه به انجام رساندند. برخلاف سانتوس دومانت، دو برادر همه چیز را در خفا پیش بردند و تا پیش از سال 1908، ماشین شان را در انظار عمومی به پرواز در نیاوردند؛ یعنی دو سال بعد از زمانی که خلبان برزیلی، چشم مردم پاریس را به خود دوخت.

اکثر تاریخ شناسان پرواز عقیده دارند برادران رایت مبدعین نخستین هواپیما با عملکرد موفقیت آمیز، پیش از سانتوس دومانت بوده اند چرا که Wright Flyer سنگین تر از هوا، قدرتمند، با قابلیت فرود با اتکا به نیروی خود و مجهز به سه اهرم برای جلوگیری از سقوط بود.حامیان‌ دو برادر اشاره می کنند که در سال ۱۹۰۵، یعنی یک سال پیش از اولین پرواز سانتوس دومانت در اروپا، دو برادر قادر به پروازی ۴۰ دقیقه ای بودند.

تاریخ شناسی به نام دیوید مک کولو، نویسنده کتاب برادران رایت در برنامه ای رادیویی طی سال ۲۰۱۵ گفت که هیچ مورک موثقی از دستیابی به اولین پرواز از سوی وایتهد وجود ندارد؛ وی بعدا هم نتوانست اولین پرواز عمومی را با موفقیت به انجام برساند.

در حال حاضر ۳۵ تاریخ شناس و متخصص پرواز در بیانیه ای تایید کردند که داستان وایتهد‌ واقعا جالب است اما مدرکی برای اثباتش وجود ندارد. دیگر بدبینان نسبت به ماجرای وایتهد افزوده اند که داستان Bridgeport Sunday Herald شامل اغراق های فراوان بوده و تصویری که اخیرا یافته شده، تار تر از آن است که به عنوان مدرکی موثق در نظر گرفته شود.

The post appeared first on .

چه کسی برای اولین بار پرواز کرد؟