بازی آزاد

آیا دوران دکمه های فیزیکی ناوبری در موبایل ها به سر رسیده است؟

امسال نیز همچون سال های گذشته، سامسونگ پرچمداری قدرتمند را به دنیای موبایل معرفی کرد. گلکسی اس 8 () محصولی زیبا همراه با امکانات فوق العاده است، اما یکی از ویژگی های برجسته کهکشانی های کره ای را در خود نمی بیند: دکمه فیزیکی هوم و دکمه های خازنی کنار آن.

تصمیم سامسونگ برای حذف این دکمه ها، نه تنها گلکسی اس 8 را از دیگر پرچمداران سال های گذشته آنها متمایز ساخته، بلکه بسیاری از کاربران را به تغییر عاداتشان در استفاده از موبایل وادار می سازد، اقدامی که شاید برای برخی از این افراد خوشایند نباشد.

چه بخواهید و چه نخواهید، سامسونگ یکی از کمپانی های تأثیرگذار در حوزه فناوری به شمار می رود و گلکسی اس 8 نیز قطعاً بر روند طراحی موبایل های آتی دیگر شرکت ها مؤثر خواهد بود. به همین دلیل حذف دکمه های فیزیکی و خازنی از این اسمارت فون می تواند دیگران را نیز به دنبال کردن مسیری مشابه تشویق نماید.

شاید تصور کنید این موضوع اهمیت چندانی ندارد، اما کافیست به تلاش کمپانی های مختلف برای جلب رضایت کاربران پس از ایجاد تغییر در دکمه سخت افزاری نگاهی بیندازید تا به اهمیت آن پی ببرید.

اپل به خاطر حذف دکمه مکانیکی هوم و جایگزینی آن با نمونه خازنی، مجبور شد موتور بازخورد لمسی ویژه ای را به نام «تپتیک انجین» درون آیفون 7 تعبیه نماید تا احساس قدیمی و مطبوع عملکرد مکانیکی را به کاربرانش منتقل سازد. سامسونگ نیز اگرچه دکمه فیزیکی هوم را در راه دستیابی به نمایشگر بی نهایت از میان برداشت، اما رویکرد مشابهی را در پیش گرفت و سیستم بازخورد لرزشی حساس به فشار را در زیر دکمه نرم افزاری هوم قرار داد.

با این حال، دکمه های فیزیکی و و خازنی مزایایی را در اختیار کاربر قرار می دهند که حذف آنها بدون ارائه جایگزین مناسب، تصمیم معقولی نخواهد بود. در ادامه به بررسی مزایا و معایب دکمه های فیزیکی می پردازیم.

یکی از آشکارترین مزایای دکمه های خازنی، این است که با وجود آنها فضای نمایشگر به طور کامل آزاد می شود و محتوای مختلف به صورت کامل تمام صفحه نمایش را پر می کنند. در این حالت، دیگر نوار باریک دکمه های نرم افزاری قسمت پایین صفحه را اشغال نمی کنند. البته این موضوع در نمایشگرهای بزرگ موبایل چندان محسوس نیست، اما بر تجربه کاربری تأثیر منفی می گذارد.

دکمه های فیزیکی در زمان اجرای ویدیوها به صورت تمام صفحه یا مرور گالری عکس ها نیز بسیار سودمند هستند. بسیاری از ما در پنهان ساختن دکمه های نرم افزاری در برخی اپلیکیشن های چند رسانه ای یا ظاهر کردن دوباره آنها در هنگام نیاز با مشکل مواجه شده ایم، در صورتی که اگر به دکمه های فیزیکی دسترسی داشتیم، عملکرد ساده و روان تری را تجربه می کردیم.

در واقع می توان گفت «در دسترس بودن» دائمی دکمه های فیزیکی در هر زمان، می تواند سرعت انجام برخی عملیات را در موبایل افزایش دهد، و نوآوری های تولیدکنندگان موبایل برای تعبیه قابلیت ها و توانمندی های مختلف درون این دکمه ها برای اجرای اپلیکیشن های خاص یا باز کردن قفل دستگاه نیز می تواند این تجربه را بهبود بخشد.

از طرف دیگر، بازخورد لمسی و فیزیکی موضعی را می توان یکی از جذابیت های این دکمه ها دانست. طبیعیست که اگر بازخورد مستقیماً زیر خود کلید احساس شود، بهتر از این است که کل دستگاه به لرزه درآید. دکمه های فیزیکی و خازنی در صورتی که به خوبی ساخته و تعبیه شوند، احساس بهتری را در مقایسه با دکمه های نرم افزاری عمومی ایجاد خواهند کرد.

تولید کنندگان در حال حاضر می توانند قابلیت های تعاملی دکمه های سخت افزاری را حداقل در سطح نمونه های نرم افزاری و حتی فراتر از آن توسعه دهند. حسگرهای اثر انگشت به راحتی درون دکمه هوم جای می گیرند و برخی از سازندگان نیز ژست های حرکتی یا توانایی تشخیص فشار را به دکمه های فیزیکی و خازنی افزوده اند. این اقدامات می تواند به کاربردهای بیشتری بیانجامد که بدون نیاز به لمس کردن نمایشگر قابل اجرا هستند.

به عنوان مثال کمپانی هوآوی در جدیدترین پرچمدارش یعنی P10 یک دکمه هوم خازنی مجتمع با حسگر اثر انگشت را در قسمت پایین نمایشگر جای داده، اما خبری از دو مورد دیگر یعنی دکمه های بازگشت و چندوظیفگی نیست. در واقع این دکمه در ابتدا به عنوان حسگر اثر انگشت عمل می کند، اما پس از وارد شدن به محیط اندروید اوضاع فرق می کند. با یک بار لمس این دکمه به عقب باز می گردید، با لمس طولانی تر آن به صفحه خانگی می روید، و با سوایپ کردنش نیز حالت چندوظیفگی و مرور بین اپلیکیشن های در حال اجرا را شبیه سازی می کند.

اگرچه این ژست های حرکتی و قابلیت های متنوع هنوز در ابتدای راه طولانی خود قرار دارند و شاید به خاطر سپردن آنها در کوتاه مدت کار سختی باشد، اما با حذف دکمه های فیزیکی و خازنی، تمام ایده های ناب همراه با آنها نیز از بین می رود و دیگر عرصه ای برای نوآوری بیشتر در این حوزه وجود نخواهد داشت.

البته دکمه های خازنی بدون عیب هم نیستند. یکی از معایب اصلی این دکمه ها که دلیل اصلی حذف آنها نیز به شمار می رود، افزایش حاشیه در اطراف نمایشگر است. دو شرکت کره ای ال جی و سامسونگ در سال جاری میلادی نشان دادند با حذف این فضای زاید، می توان موبایل های چشم نوازی همچون «جی 6» یا «گلکسی اس 8» را به دست کاربران رساند.

از سوی دیگر در درازمدت با مسئله دوام نیز روبرو هستیم. دکمه های فیزیکی نیز همچون دیگر قطعات سخت افزاری به مرور زمان فرسوده می شوند و احتمال می رود که به تدریج از حساسیت آنها کاسته شود. همچنین در اثر وارد شدن ضربه، احتمال از کار افتادن این دکمه ها به خاطر جابجایی قطعات داخلی وجود دارد و همان طور که می دانید، تعویض این دکمه ها نیز به سادگی میسر نخواهد بود.

دکمه های خازنی به ندرت قابل تنظیم و پیکربندی سفارشی هستند، و به همین دلیل کاربردهای آنها به مواردی محدود می شود که توسط کمپانی سازنده برایشان در نظر گرفته شده. در مقابل، دکمه های نرم افزاری را می توان به دلخواه تنظیم نمود، محل قرارگیری و آیکن آنها را تغییر داد و قابلیت های بیشتری را به آنها افزود. ماهیت نرم افزاری این دکمه ها، به معنای انعطاف پذیری بیشتر آنهاست.

شاید بهترین گزینه در حال حاضر، تعبیه هر دو رویکرد نرم افزاری و سخت افزاری در کنار یکدیگر و ارائه حق انتخاب به کاربر باشد؛ «وان پلاس» یکی از معدود شرکت هاییست که با وجود دکمه های فیزیکی، امکان فعال سازی دکمه های نرم افزاری را از طریق منوی تنظیمات در اختیار کاربر قرار می دهد، ضمن اینکه می توان کارکردهای ثانویه ای را نیز برای دکمه های خازنی تعریف کرد که تعامل سریع تر با موبایل را ممکن می سازد.

همچنین می توان راهکار دیگری را نیز پیشنهاد کرد، بدین صورت که دکمه های کنترلی نرم افزاری به صورت هوشمند با نیاز کاربر سازگاری یابند. در این حالت بر حسب استفاده ای که از موبایل می شود، دکمه های مجازی تغییر وضعیت می دهند و در صورتی که به آنها نیاز نداشته باشیم، به طور کامل پنهان می گردند و فقط دکمه های خازنی در اختیارمان قرار می گیرند.

به هر حال علی رغم اینکه چندین تولید کننده مطرح در سال 2017 تصمیم گرفتند حاشیه اطراف نمایشگر در موبایل های پرچمدار خود را به حداقل برسانند و در این راه، بهترین گزینه را حذف دکمه های فیزیکی دانستند، اما هنوز هم دستگاه های متعددی را می توان در بازار یافت که سه دکمه خازنی معروف اندروید را در خود جای داده اند.

از سوی دیگر کاربران موبایل هنوز دکمه های فیزیکی را به نمونه های نرم افزاری ترجیح می دهند. در نظرسنجی زیر که بین حدود 6500 کاربر تلفن همراه صورت گرفته، تعداد افراد طرفدار دکمه های فیزیکی/خازنی تقریباً دو برابر افرادیست که دکمه های نرم افزاری را می پسندند:

به هر تقدیر، به نظر می رسد تعبیه نمایشگرهای بزرگ بدون افزایش ابعاد کلی دستگاه که با حذف حاشیه های زائد در اطراف صفحه به دست می آید، در کنار طراحی یکپارچه و زیباتر از همیشه، تولیدکنندگان مطرح موبایل را بر آن داشته تا پایان عمر دکمه های فیزیکی مکانیکی یا خازنی را رقم بزنند و در این راه، توسعه فناوری حسگر اثر انگشت که سنسور را زیر نمایشگر قرار می دهد نیز می تواند تحقق این هدف را تسهیل نماید.

The post appeared first on .

آیا دوران دکمه های فیزیکی ناوبری در موبایل ها به سر رسیده است؟

آیا وقت تغییر شغل تان رسیده است؟

روزهای بد و خوب در همه کاری وجود دارد اما اگر واقعا یادتان نمی آید آخرین باری که از محل کار تان لذت بردید چه وقت بوده است، زمان آن رسیده که در مورد شغل فعلی تان جدی تر فکر کنید.

از آن جایی که ممکن است این دلیل به تنهایی برای شما قانع کننده نباشد، در زیر لیستی از علائم دیگر برای شما آورده شده است که می تواند شما را در اتخاذ یک تصمیم درست یاری دهد.

دائما حوصله ی شما سر می رود

Lynn Taylor متخصص اشتغال و نویسنده ی «ظالم وحشتناک اداره ی خود را رام کنید» می گوید: اگر مدت هاست که به چالشی در کار تان برنخورده اید و در این مورد با رئیس تان صحبت کرده اما هیچ سودی نداشته، زمان آن رسیده که کارتان را ترک کنید.

اگر چه بی حوصلگی حس رایجی است اما محققان معتقدند زمانی که سر کار مداوما بی حوصله هستید به این معنی است که به کار تان علاقه ندارید. البته این حس می تواند معانی دیگری داشته باشد که هنوز در دست تحقیق است.

Taylor می گوید: خرید آنلاین ، بازی و یا چک کردن مدام ساعت در محل کار علائم کلیدی بی علاقگی به کار هستند.

مهارت های شما به محک گذاشته نشده اند

برای اثبات توانایی های تان به رئیس باید هر آن چه که می توانید به کار گیرید و به او نشان دهید که می توانید مسئولیت های بیش تری را تقبل کنید.

اگر در صورت انجام دادن این کار، هیچ تغییری در موقعیت کاری شما داده نشد و توانایی های تان به چشم نیامد زمان آن است که به فکر دیگر پیشنهاد های کاری تان باشید.

زمانی که می توانید تغییر بهتری در جهان ایجاد کنید، از فکر کردن دست بردارید و برای تغییر آماده شوید.

هدف شما و کارفرمای تان با هم یکی نیست

مدیرعامل اسبق جنرال الکتریک و سوزی ولش نویسنده ی و روزنامه نگار مشهور کسب و کار اخیرا در نوشته اند: این روزها مردم بیش تر به این فکر می کنند که آیا کاری که انجام می دهند ارزش زمانی که می گذارند را دارد یا خیر.

باید از خود بپرسید آیا کاری که می کنید با اهداف و ارزش های زندگی شما تطابق دارد؟ آیا بیش تر از آن چه که بخواهید شما را به ماموریت می فرستند؟ آیا پیشنهاد هایی که به شما می شود به رسیدن به آرزو های تان کمک می کند؟

نحوه ی پاسخ شما به این سوال ها نشان می دهد که آیا زمان آن رسیده که از این کار استعفا دهید یا خیر.

مدام احساس خستگی می کنید

ممکن است همه ی مردم تحمیل به کار کردن شوند و این عادی است که بعد از یک روز کاری خسته به منزل برگردید؛ اما اگر زندگی شما بخاطر کار پر تنش و استرسی که دارید غیر قابل تحمل شده است احتمالا دچار فرسودگی شغلی شده اید.

یکی از علائم فرسودگی شغلی که می تواند بر روح، جسم و روان شما اثر بگذارد، این است که حتی یک مشکل کوچک را نمی توانید حل کنید. استرس کاری اجتناب ناپذیر است اما نباید هر لحظه نیز استرس داشته باشید. اگر هر چیز کوچکی در محل کار باعث ناراحتی شما می شود زمان آن رسیده که از آن جا بیرون بیایید.

رشد نمی کنید

Travis Bradberry (نویسنده ی کتاب هوش هیجانی) در لینکدین نوشته است: اگر به کاری که می کنید علاقه داشته باشید به راحتی درگیر کار می شوید.

البته مهم است که به یاد بسپارید هر کاری باید مهارت های شما را بیش تر کند و ارزش شما را به عنوان یک کارمند افزایش دهد.

Bradberry می گوید اگر هیچ چیزی در محل کارتان نمی آموزید و هر روز یک کار را روتین وار انجام می دهید، بدانید باید به دنبال کار دیگری باشید.

Marc Cenedella موسس و مدیر عامل منابع کاری Ladders معتقد است اگر در مدت 6 ماه هیچ مهارت و یا هیچ روش جدیدی نیاموختید زمان تغییر شغل شما رسیده است.

احساس کنید که هرگز نمی برید

Robert O’keane از مشاوران برجسته موسسه ی Charles Francis Cooper است. او در پستی که در لینکدین گذاشته درباره ی نادیده گرفتن این حس صحبت کرده است:

شغل شما باید هر روز شما را به چالش دعوت کند و هیجان انگیز باشد، نه این که شما مدام بجنگید ولی چیزی بدست نیاورید.

همیشه مراقب آن چه می گویید باشید

Sallie Krawcheck موسس Ellevest (شرکت مشاوره دهی به زنان و استارتاپ ها) در لینکدین اعتراف کرد او در کارهایی مانده بود که نباید. از نظر او یکی از علائم تغییر شغل این است که مراقب هر چه می گویید، باشید.

چه منظوری از این حرف من برداشت می شود؟ آیا این جمله با نظر بقیه ی افراد جلسه خیلی متفاوت است؟

او در محیط هایی کار کرده که اگر چیزی را نمیدانست، خیلی بد بود و دائما باید مراقب حرف زدنش می بود. او می گوید دیگر به واژه ی موجه بودن آن قدر بها نمی دهد، اگر شما نیز نمی توانید در محل کار موجه بمانید بهتر است کارتان را تغییر دهید.

شرکت روی شما سرمایه گذاری نمی کند

علاقه ی کارمند به محل کار موضوعی است که به دلیل اهمیت زیادش اخیرا زیاد مطرح می شود.

طبق اعلام گالوپ (موسسه ی معتبر مشاوره ی مدیریتی) کارمندان پر شور، خلاق هستند و رابطه ی احساسی با کار برقرار می کنند در حالی که کارمندان بی ذوق، از آن جایی که به کارشان علاقه ندارند، اهداف شان متفاوت از کار است و زود کسب و کار را خراب می کنند.

اگر شرکت شما اهمیتی به علاقمند شدن شما به کار نمی دهد زمان تغییر رسیده است.

دائما نگران پول باشید

ممکن است لحظاتی پیش بیاید که نگرانی های مالی به سراغ تان بیاید اما اگر این نگرانی دائمی شد در حالی که شما بی حساب پول خرج نمی کنید؛ به معنی این است که برای کاری که می کنید به اندازه ی کافی پول نمی گیرید.

اگر مدت زیادی است که در شرکت کار می کنید درخواست ملاقات با مدیر کنید و در این مورد با او صحبت کنید. بعد از گفتن دلیل، درخواست بیش تر شدن حقوق تان را کنید.

اگر رئیس با شما هم عقیده نبود و فکر می کرد که حقوق تان متناسب با کاری است که می کنید، زمان آن رسیده که به دنبال شرکتی بگردید که به کار شما ارج دهد.

زمانی که سیل اخراج ها روان باشد

ادغام شدن چند شرکت با یکدیگر یا تعدیل نیرو از جمله عواملی است که منجر به اخراج برخی از کارکنان می شوند.

هیچ دلیلی ندارد که با این کشتی شما نیز غرق شوید. جلیقه ی نجات تان را بپوشید و دل به دریا بزنید.

جایی برای خود در آینده ی شرکت نمی بینید

ولش می گوید به هنگام کار در یک شرکت باید 12 ماه پیش روی تان را مجسم کنید. این که با چه کسانی هم کار خواهید شد؟ چه کسی مدیر شما می شود و شما مدیر چه کسانی خواهید بود؟ موقعیت تان در انتهای سال چه خواهد بود؟ اگر این تجسم ها ذره ای شما را هیجان زده کرد؛ به این معنی است که چرخ زندگی به دست خودتان می چرخد.

نمی توانید به کسی اعتماد کنید

Taylor می گوید اگر در شرکتی کار می کنید که متوجه تخلف قانونی رؤسا شده اید و آن ها نیز انتظار ملحق شدن شما را دارند، زمان جمع کردن وسایل و ترک آن شرکت رسیده است. یا اگر رئیس قول هایی می دهد که به آن ها عمل نمی کند؛ ماندن را برای شما سخت می کند.

رئیس بسیار بدخلقی دارید

حتما جمله ی مشهور پروفسور مدیریت Merideth Ferguson را تا به حال شنیده اید: مردم کار شان را ترک نمی کنند، بلکه رئیسان را.

اگر رئیس تان زیاد سرزنش و کم تشویق می کند، افراد مورد علاقه اش را بیش تر به کار می گیرد و یا دیگران را تحقیر می کند، نه تنها بر کار شما اثر می گذارد بلکه در خیلی از جوانب دیگر زندگی تان نیز موثر است.

اگر تمام تلاش تان را کرده اید اما زندگی همچنان به شما سخت می گیرد، به سراغ کار مورد علاقه تان برود.

از شنبه ها وحشت دارید

Bradberry می گوید همه گاهی از شنبه ها خوش شان نمی آید اما اگر این فکر شما را به وحشت می اندازد، زمان ترک کار تان رسیده است.

Ben Fenning متخصص فرسودگی شغلی می گوید یکی از بزرگ ترین علائم فرسودگی شغلی این است که به جای لذت بردن از تعطیلات آخر هفته، در ترس و واهمه ی شروع هفته ی بعد غرق شوید.

زمانی که اسید معده ی شما می جوشد

گستره ی عوارض جانبی نارضایتی از کار آن قدر وسیع است که شما را به شگفت وا می دارد. موقعیت شغلی ضعیف علاوه بر این که از نظر احساسی فرد را غمگین می کند، بر بدن نیز اثر منفی می گذارد.

محققان رابطه ای میان استرس شغلی و علائم رفلاکس اسید مانند سوزش قلب و حالت تهوع پیدا کردند. اگر معده ی شما مانند قبل نیست، به معنی این است که کار بر سلامتی تان تسلط یافته. نکته ی مهم این است که کارهای بسیار کمی وجود دارند که ارزش فدا کردن سلامتی تان را داشته باشند.

نمی توانید به راحتی در محل کار تان بخندید

Krawcheck نوشته: بله می دانم کار را از آن جهت که جدی است، کار نامیدند. اما باید آن قدر در محل کارتان راحت باشید که لحظاتی را بدون دغدغه بخندید تا زمانی که اشک تان درآید. اگر چنین نیست؛ می تواند یک نشانه ی کلیدی باشد.

هر کاری می کنید هرگز کافی نیست

زمانی که اولین نفر به محل کار می رسید و آخرین نفر آن جا را ترک می کند، همه ی ایمیل های کاری را چک می کنید. همه ی کارهای خود را زودتر از کارکنان دیگر انجام می دهید، اما باز هم رئیس از شما انتظاراتی دارد؛ آن شغل و رئیس لایق شما نیست و بهتر است به جایی بروید که قدر شما را بدانند.

دوستان تان را به محل کارتان نمی برید

Cenedella می گوید: ترس شما از بردن دوستان تان به محل کار می تواند نشانه ی بی علاقگی تان به آن جا باشد و یا این که کار شما باعث افتخار تان نیست. در این صورت مطمئنا در آینده حتی اگر به موفقیت و ترفیع دست یابید باز هم علاقه ای به ماندن در آن کار نخواهید داشت چرا که به آن افتخار نمی کنید.

مرغ همسایه غاز باشد

هیچ علائمی واضح تر از این دو برای ترک کار تان وجود ندارد: زمانی که انتظار افزایش رتبه دارید اما در شرکت شما هیچ جای پیشرفتی وجود ندارد، یا این که بخواهید همین کارتان را ادامه دهید اما در شرکتی دیگر.

اگر کارتان را با یک چشم انداز شغلی تمام عیار مقایسه کنید و نتیجه آن، شکست کار کنونی تان باشد (مانند درآمد و مزایای کم) بهتر است که به دنبال کار جدیدی باشید.

پیشنهاد دیگری داشته باشید

Tyler Parris نویسنده ی «رئیس کارمندان» می گوید: یکی از علائم کاملا واضحی که نشان دهنده ی زمان ترک کار کنونی تان است، پیشنهاد کار دیگری است که فکر شما را به خود مشغول کرده است.

زمانی که می خواهید به پیشنهاد دیگری فکر کنید و یا کسب و کار خاص خود را شروع کنید، ابتدا از آن پیشنهاد مطمئن شده و یا سرمایه ی شروع کسب و کار خود را جمع آوری کنید سپس از کار کنونی تان استعفا دهید.

به غریزه تان توجه کنید

هیچ چیز بهتر از غریزه ی شما نمی تواند زمان مناسب تغییر شغل تان را مشخص کند.

زمانی که صدای درون، شما را مدام به چک کردن لیست کارها وا می دارد یا با دیگران در مورد استعفا برای یک مقطع زمانی صحبت می کنید و یا احساس می کنید بهترین کار استعفاست؛ باید به صدای کوچک درون تان گوش داده و کار تان را تغییر دهید.

The post appeared first on .

آیا وقت تغییر شغل تان رسیده است؟

آیا دوران عرضه آیپد ایر از سوی اپل به پایان رسیده است؟

شب گذشته طی رویداد «سلام دوباره»، کمپانی اپل از مک بوک پرو 2016، پشتیبانی نرم افزار ویرایش ویدیوی Final Cut Pro X از تاچ بار و یک اپلیکیشن سرگرمی محور به نام TV رونمایی کرد. اما برخلاف انتظارات بسیاری، هیچ سخنی درباره آیپدهای اهالی کوپرتینو به میان نیامد.

آیپد ایر و آیپد مینی 2، هردو در سال 2013 عرضه شدند و تا عرضه ایر 2 و مینی 3 در سال بعد، به روزرسانی های نرم افزاری فراوان دریافت نمودند. اما در مدت زمانی کمتر از یک سال، اپل تغییر مسیر داد و به سمت دستگاهی جدیدتر، بزرگ تر و گران قیمت تر به نام آیپد پرو 12.9 اینچی رفت که طی سپتامبر 2015، در کنار آیپد مینی 4 به بازار آمد و در ماه مارس گذشته، نسخه 9.7 اینچی آن با نمایشگر رتینا نیز عرضه شد.

این بدان معناست که طی دو سال اخیر، هیچ خبری درباره آیپد ایر به گوش نرسیده است و اگرچه مدل های قدیمی کماکان به روزرسانی های سیستم عامل را دریافت می کنند، اما پردازنده A8 آنها به هیچ وجه با پردازنده هایی همچون A9x مدل پرو قابل قیاس نیست. در واقع تست های بنچمارک نشان داده اند که چیپست دسکتاپ A9 که در تبلت ساکنین کوپرتینو جای گرفته، عملکردی تا دو برابر بهتر نسبت به ورژن های قبلی دارد.

بنابراین با نگاهی ساده به رویدادهای اخیر اپل متوجه می شویم که کمپانی مورد اشاره، بیشتر از هر محصول دیگری، روی مدل های «پرو» متمرکز شده است. اپل شب گذشته سه مک بوک پرو جدید معرفی کرد که مدل پایه آن، مشخصات سخت افزاری مشابهی با مک بوک ایر دارد و با قیمتی نسبتاً بیشتر به فروش می رسد. امری که احتمالاً پایینی بر خانواده مک بوک ایر به شمار می رود و از طرف دیگر، عرضه مدل های 9.7 و 12.9 اینچی آیپد پرو، زنگ خطر مشابهی را برای تبلت های اپل به صدا در می آورد.

این زمان بندی فشرده – یعنی عرضه دستگاه، به روزرسانی آن طی یک سال و سکوت خبری برای دو سال بعدی – با در نظرگیری عرضه مدل های اخیر پرو، چندان برای سری آیپد ایر خوشایند به نظر نمی رسد. در واقع آیپد پرو 9.7 در عین شباهت به آیپد ایر، عملکردی به مراتب بهتر از آن به نمایش می گذارد و تنها 200 دلار گران تر است.

بنابراین وقتی اپل می تواند مدل ایر را کنار بگذارد و مشتریان را مجبور به خرید مدل پرو و صرف هزینه بیشتر کند، دیگر چه دلیلی دارد که به سراغ ایر برود؟ فراموش نکنیم که اپل، همان شرکتی است که جک 3.5 میلی متری هدفون را آیفون 7 حذف کرد تا بتواند ایرپادهای 180 دلاری را به ما بفروشد و لپ تاپ هایی عرضه کرده که برای اتصال به تجهیزات شما، نیازمند آداپترهای گوناگون هستند.

در نهایت، نمی توان به صورت قطعی تایید کرد که ناقوس مرگ آیپد ایر به صدا درآمده باشد چرا که اپل معمولاً در زمینه معرفی محصولات جدیدش، بسیار رازدارانه رفتار می کند. در حال حاضر گفته می شود که اهالی کوپرتینو آیپد مینی بعدی را در ماه مارس سال آتی میلادی معرفی خواهند کرد و شاید آن موقع، شاهد معرفی ایر جدید هم باشیم.

The post appeared first on .

آیا دوران عرضه آیپد ایر از سوی اپل به پایان رسیده است؟

شب گذشته طی رویداد «سلام دوباره»، کمپانی اپل از مک بوک پرو 2016، پشتیبانی نرم افزار ویرایش ویدیوی Final Cut Pro X از تاچ بار و یک اپلیکیشن سرگرمی محور به نام TV رونمایی کرد. اما برخلاف انتظارات بسیاری، هیچ سخنی درباره آیپدهای اهالی کوپرتینو به میان نیامد.

آیپد ایر و آیپد مینی 2، هردو در سال 2013 عرضه شدند و تا عرضه ایر 2 و مینی 3 در سال بعد، به روزرسانی های نرم افزاری فراوان دریافت نمودند. اما در مدت زمانی کمتر از یک سال، اپل تغییر مسیر داد و به سمت دستگاهی جدیدتر، بزرگ تر و گران قیمت تر به نام آیپد پرو 12.9 اینچی رفت که طی سپتامبر 2015، در کنار آیپد مینی 4 به بازار آمد و در ماه مارس گذشته، نسخه 9.7 اینچی آن با نمایشگر رتینا نیز عرضه شد.

این بدان معناست که طی دو سال اخیر، هیچ خبری درباره آیپد ایر به گوش نرسیده است و اگرچه مدل های قدیمی کماکان به روزرسانی های سیستم عامل را دریافت می کنند، اما پردازنده A8 آنها به هیچ وجه با پردازنده هایی همچون A9x مدل پرو قابل قیاس نیست. در واقع تست های بنچمارک نشان داده اند که چیپست دسکتاپ A9 که در تبلت ساکنین کوپرتینو جای گرفته، عملکردی تا دو برابر بهتر نسبت به ورژن های قبلی دارد.

بنابراین با نگاهی ساده به رویدادهای اخیر اپل متوجه می شویم که کمپانی مورد اشاره، بیشتر از هر محصول دیگری، روی مدل های «پرو» متمرکز شده است. اپل شب گذشته سه مک بوک پرو جدید معرفی کرد که مدل پایه آن، مشخصات سخت افزاری مشابهی با مک بوک ایر دارد و با قیمتی نسبتاً بیشتر به فروش می رسد. امری که احتمالاً پایینی بر خانواده مک بوک ایر به شمار می رود و از طرف دیگر، عرضه مدل های 9.7 و 12.9 اینچی آیپد پرو، زنگ خطر مشابهی را برای تبلت های اپل به صدا در می آورد.

این زمان بندی فشرده – یعنی عرضه دستگاه، به روزرسانی آن طی یک سال و سکوت خبری برای دو سال بعدی – با در نظرگیری عرضه مدل های اخیر پرو، چندان برای سری آیپد ایر خوشایند به نظر نمی رسد. در واقع آیپد پرو 9.7 در عین شباهت به آیپد ایر، عملکردی به مراتب بهتر از آن به نمایش می گذارد و تنها 200 دلار گران تر است.

بنابراین وقتی اپل می تواند مدل ایر را کنار بگذارد و مشتریان را مجبور به خرید مدل پرو و صرف هزینه بیشتر کند، دیگر چه دلیلی دارد که به سراغ ایر برود؟ فراموش نکنیم که اپل، همان شرکتی است که جک 3.5 میلی متری هدفون را آیفون 7 حذف کرد تا بتواند ایرپادهای 180 دلاری را به ما بفروشد و لپ تاپ هایی عرضه کرده که برای اتصال به تجهیزات شما، نیازمند آداپترهای گوناگون هستند.

در نهایت، نمی توان به صورت قطعی تایید کرد که ناقوس مرگ آیپد ایر به صدا درآمده باشد چرا که اپل معمولاً در زمینه معرفی محصولات جدیدش، بسیار رازدارانه رفتار می کند. در حال حاضر گفته می شود که اهالی کوپرتینو آیپد مینی بعدی را در ماه مارس سال آتی میلادی معرفی خواهند کرد و شاید آن موقع، شاهد معرفی ایر جدید هم باشیم.

The post appeared first on .

آیا دوران عرضه آیپد ایر از سوی اپل به پایان رسیده است؟