بازی آزاد

آزمایشی که نیسان را ناچار به توقف تولید Tsuru کرد [تماشا کنید]

روایتی از  تولید خودروهای نا امن در کشورهای در حال توسعه

با ورود پدیده ای به نام اتومبیل به خیابان ها و همه گیر شدن آن، ایمنی یکی از مهم ترین آیتم هایی بوده که مورد توجه خودروسازان معتبر قرار گرفته است.

این مساله در دو دهه اخیر با اهمیت بسیار بیشتری پیگیری شده و به همین خاطر پیشرفت های چشمگیری در زمینه ایمنی حاصل شده؛ طوری که امنیت خودروهای امروزی به هیچ وجه قابل مقایسه با خودروهای چند دهه پیش نیست.

با وجود این، مقوله ایمنی در بازارهای مختلف جهان به یک اندازه اهمیت ندارد؛ برای مثال آمریکا همواره قوانین بسیار سخت گیرانه تری داشته و محصولات متعددی از برندهای معتبر نتوانسته اند مجوز تردد در بزرگراه های این کشور را کسب کنند.

در نقطه مقابل مناطقی هم هستند که ایمنی جزو اولویت های آخر بوده و حتی می توان گفت که اهمیت چندانی ندارد. در این مناطق معمولا قیمت خودرو جزو فاکتورهای اساسی بوده و خودروسازان برای ابقا در بازار رقابت باید بر روی آن مانور بدهند.

به همین جهت خودروسازان حاضر تمام سعی خود را می کنند که محصولی ارزان با حداقل امکانات و سطح ایمنی پایین تولید کنند.

هند، مکزیک و ایران مثال هایی از بازارهایی هستند که ایمنی در آنها اهمیتی ندارد. مکزیک جایی است که کمپانی نیسان در آنجا با محصولات ارزان قیمت حضوری فعال دارد. ورسا (Versa) و تسورو (Tsuru) دو سدان اقتصادی این کمپانی ژاپنی در بازار این کشور هستند؛ با این تفاوت که اولی محصولی استاندارد با ایمنی خوب و دومی محصولی قدیمی با صفر ستاره ایمنی است، به این معنی که هنگام تصادف نمی تواند از سرنشینان خود به هیچ وجه محافظت کند.

بدون شک سازمان هایی مثل NCAP، IIHS و NHTSA با انجام تست های تصادف و رده بندی خودروها از لحاظ ایمنی، نقشی انکارناپذیر در بهبود امنیت اتومیبل ها دارند.

سازمان جهانی ارزیابی ایمنی خودروهای جدید (Global NCAP) اخیرا کمپینی تشکیل داده تا خودروسازان را برای از رده خارج کردن خودروهای نا امن با صفر ستاره ایمنی تشویق کند.

به همین دلیل این سازمان اخیرا تست تصادفی بین ورسا و تسورو در مقر موسسه IIHS در ویرجینیای آمریکا انجام داده تا به نیسان نشان دهد که چقدر ایمنی محصول قدیمی اش پایین است.

در این تست که ویدیوی آن در ادامه ضمیمه می شود، دو خودرو بصورت شاخ به شاخ با همپوشانی 50 درصد و با سرعت 129 کیلومتر در ساعت به هم برخورد می کنند. نتیجه اینکه بدنه تسورو تقریبا در همه قسمت ها تغییر شکل داده و ضمن انتقال ضربه به کابین باعث آسیب شدید به قسمت های مختلف بدن آدمک راننده از جمله سر و گردن می شود.

در این خودرو هیچ نقاط شکستی (Crumple Zone) برای جذب ضربه تعریف نشده و خبری از ایربگ یا سازه محکم کابین نیست.

کمپانی نیسان یک روز قبل از این تست اعلام کرد که به تولید مدل قدیمی تسورو در ماه می خاتمه خواهد داد. البته تا آن زمان حدود 15 هزار دستگاه از این خودرو ساخته خواهد شد که به معنای اضافه شدن اتومبیل های نا امن بیشتر به خیابان های مکزیک است.

مکزیک همانند اکثر کشورهای آمریکای لاتین استانداردهای ایمنی چندانی برای خودروهای جدید ندارد، به همین دلیل نیسان می تواند خودروی نا امنی مثل تسورو را در این کشور به فروش برساند.

اینجاست که دولت ها می توانند نقشی بسیار حیاتی داشته باشند. چنانچه مقررات و استانداردهایی در زمینه ایمنی خودروها در یک کشور تدوین شود، دیگر شاهد حضور ارابه های مرگ در خیابان های آن کشور نخواهیم بود.

تدوین قوانین خاص اگر چه ممکن است به کاهش فروش برخی خودروها بیانجامد، اما وظیفه هر دولتی حفاظت از جان شهروندان خود است نه تامین منافع خودروسازان.

گفتنی است این مدل سو استفاده از قوانین ایمنی تنها شامل خودروسازان فرانسوی و ژاپنی نمی شود و حتی کمپانی معتبری مانند فولکس واگن نیز تا چند سال پیش نسل دوم فولکس استیشن (ترنسپورتر) را بر روی خط خود در برزیل تولید حفظ کرده بود، اما در نهایت به دلیل ارتقاء قوانین ایمنی و اجباری شدن نصب ایربگ در برزیل، ناچار به حذف این مدل از روی خط تولید شد.

متاسفانه کشور ما هم وضعیتی مشابه مکزیک دارد. خودروهای تولید شده در کشور عمدتا قدیمی بوده و از لحاظ ایمنی وضعیت بسیار بدی دارند.

روزی نیست که در گوشه ای از این مرز و بوم خبری از داغدار شدن یک خانواده به دلیل وقوع تصادف منتشر نشود. اگر چه فرهنگ رانندگی پایین ما یکی از عوامل اصلی این تصادفات است، اما نمی توان به سادگی از کنار ایمنی پایین اتومبیل های حاضر در خیابان ها عبور کرد.

اتومبیل هایی که گهگاه کاملا بی رحم بوده و فرصت هیچ خطایی به راننده نمی دهند. امیدواریم ما هم روزی شاهد از رده خارج شدن تسوروهای داخلی باشیم.

The post appeared first on .

آزمایشی که نیسان را ناچار به توقف تولید Tsuru کرد [تماشا کنید]

روایتی از  تولید خودروهای نا امن در کشورهای در حال توسعه

با ورود پدیده ای به نام اتومبیل به خیابان ها و همه گیر شدن آن، ایمنی یکی از مهم ترین آیتم هایی بوده که مورد توجه خودروسازان معتبر قرار گرفته است.

این مساله در دو دهه اخیر با اهمیت بسیار بیشتری پیگیری شده و به همین خاطر پیشرفت های چشمگیری در زمینه ایمنی حاصل شده؛ طوری که امنیت خودروهای امروزی به هیچ وجه قابل مقایسه با خودروهای چند دهه پیش نیست.

با وجود این، مقوله ایمنی در بازارهای مختلف جهان به یک اندازه اهمیت ندارد؛ برای مثال آمریکا همواره قوانین بسیار سخت گیرانه تری داشته و محصولات متعددی از برندهای معتبر نتوانسته اند مجوز تردد در بزرگراه های این کشور را کسب کنند.

(image)

در نقطه مقابل مناطقی هم هستند که ایمنی جزو اولویت های آخر بوده و حتی می توان گفت که اهمیت چندانی ندارد. در این مناطق معمولا قیمت خودرو جزو فاکتورهای اساسی بوده و خودروسازان برای ابقا در بازار رقابت باید بر روی آن مانور بدهند.

به همین جهت خودروسازان حاضر تمام سعی خود را می کنند که محصولی ارزان با حداقل امکانات و سطح ایمنی پایین تولید کنند.

هند، مکزیک و ایران مثال هایی از بازارهایی هستند که ایمنی در آنها اهمیتی ندارد. مکزیک جایی است که کمپانی نیسان در آنجا با محصولات ارزان قیمت حضوری فعال دارد. ورسا (Versa) و تسورو (Tsuru) دو سدان اقتصادی این کمپانی ژاپنی در بازار این کشور هستند؛ با این تفاوت که اولی محصولی استاندارد با ایمنی خوب و دومی محصولی قدیمی با صفر ستاره ایمنی است، به این معنی که هنگام تصادف نمی تواند از سرنشینان خود به هیچ وجه محافظت کند.

بدون شک سازمان هایی مثل NCAP، IIHS و NHTSA با انجام تست های تصادف و رده بندی خودروها از لحاظ ایمنی، نقشی انکارناپذیر در بهبود امنیت اتومیبل ها دارند.

سازمان جهانی ارزیابی ایمنی خودروهای جدید (Global NCAP) اخیرا کمپینی تشکیل داده تا خودروسازان را برای از رده خارج کردن خودروهای نا امن با صفر ستاره ایمنی تشویق کند.

به همین دلیل این سازمان اخیرا تست تصادفی بین ورسا و تسورو در مقر موسسه IIHS در ویرجینیای آمریکا انجام داده تا به نیسان نشان دهد که چقدر ایمنی محصول قدیمی اش پایین است.

در این تست که ویدیوی آن در ادامه ضمیمه می شود، دو خودرو بصورت شاخ به شاخ با همپوشانی 50 درصد و با سرعت 129 کیلومتر در ساعت به هم برخورد می کنند. نتیجه اینکه بدنه تسورو تقریبا در همه قسمت ها تغییر شکل داده و ضمن انتقال ضربه به کابین باعث آسیب شدید به قسمت های مختلف بدن آدمک راننده از جمله سر و گردن می شود.

در این خودرو هیچ نقاط شکستی (Crumple Zone) برای جذب ضربه تعریف نشده و خبری از ایربگ یا سازه محکم کابین نیست.

کمپانی نیسان یک روز قبل از این تست اعلام کرد که به تولید مدل قدیمی تسورو در ماه می خاتمه خواهد داد. البته تا آن زمان حدود 15 هزار دستگاه از این خودرو ساخته خواهد شد که به معنای اضافه شدن اتومبیل های نا امن بیشتر به خیابان های مکزیک است.

مکزیک همانند اکثر کشورهای آمریکای لاتین استانداردهای ایمنی چندانی برای خودروهای جدید ندارد، به همین دلیل نیسان می تواند خودروی نا امنی مثل تسورو را در این کشور به فروش برساند.

اینجاست که دولت ها می توانند نقشی بسیار حیاتی داشته باشند. چنانچه مقررات و استانداردهایی در زمینه ایمنی خودروها در یک کشور تدوین شود، دیگر شاهد حضور ارابه های مرگ در خیابان های آن کشور نخواهیم بود.

(image)

تدوین قوانین خاص اگر چه ممکن است به کاهش فروش برخی خودروها بیانجامد، اما وظیفه هر دولتی حفاظت از جان شهروندان خود است نه تامین منافع خودروسازان.

گفتنی است این مدل سو استفاده از قوانین ایمنی تنها شامل خودروسازان فرانسوی و ژاپنی نمی شود و حتی کمپانی معتبری مانند فولکس واگن نیز تا چند سال پیش نسل دوم فولکس استیشن (ترنسپورتر) را بر روی خط خود در برزیل تولید حفظ کرده بود، اما در نهایت به دلیل ارتقاء قوانین ایمنی و اجباری شدن نصب ایربگ در برزیل، ناچار به حذف این مدل از روی خط تولید شد.

متاسفانه کشور ما هم وضعیتی مشابه مکزیک دارد. خودروهای تولید شده در کشور عمدتا قدیمی بوده و از لحاظ ایمنی وضعیت بسیار بدی دارند.

روزی نیست که در گوشه ای از این مرز و بوم خبری از داغدار شدن یک خانواده به دلیل وقوع تصادف منتشر نشود. اگر چه فرهنگ رانندگی پایین ما یکی از عوامل اصلی این تصادفات است، اما نمی توان به سادگی از کنار ایمنی پایین اتومبیل های حاضر در خیابان ها عبور کرد.

(image)

اتومبیل هایی که گهگاه کاملا بی رحم بوده و فرصت هیچ خطایی به راننده نمی دهند. امیدواریم ما هم روزی شاهد از رده خارج شدن تسوروهای داخلی باشیم.

The post appeared first on .

آزمایشی که نیسان را ناچار به توقف تولید Tsuru کرد [تماشا کنید]

پرواز آزمایشی پهپادی فاقد باتری با استفاده از شارژ بی سیم [تماشا کنید]

شاید ساده ترین راه برای افزایش برد مفید پهپادها یا دیگر وسایل نقلیه برقی با هر بار شارژ، استفاده از باتری بزرگ تر باشد. اما افزایش ابعاد باتری خود به معنی اضافه شدن وزن و مصرف بیشتر انرژی است. حال گروهی از محققین به این فکر افتاده اند که باتری را به طور کامل از چرخه تأمین انرژی پهپادها حذف نمایند.

تیمی از مهندسین کالجی در لندن به سرپرستی دکتر سامر الظاهر (Samer Aldhaher) روشی را ابداع کرده اند که به وسیله آن می توان انرژی مورد نیاز برای به پرواز درآوردن یک پهپاد کوچک را به صورت بی سیم تأمین نمود و نیاز به باتری را به طور کامل از بین برد.

گرچه نمونه اولیه تولیدی این پهپاد نمی تواند در فاصله زیاد نسبت به منبع انرژی خود پرواز کند، اما دست کم امکان عملی شدن چنین ایده ای را به اثبات می رساند.

همان طور که در ویدیوی بالا مشاهده می کنید، این پرنده کوچک می تواند تنها تا ارتفاع حدود ۲۰ سانتی متری بالای شارژر بی سیم خود به پرواز درآید، اما در عوض تا هر زمان که شارژر روشن بماند، در هوا باقی خواهد ماند.

بر اساس توضیحات دکتر الظاهر، نوار نازکی از مس دور تا دور محافظ پروانه های پهپاد ابداعی آنها تعبیه شده که می تواند امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از سیم پیچ شارژر بی سیم را به انرژی الکتریکی تبدیل نماید.

البته فرکانس بالای 13.56 مگاهرتزی شارژر برای بسیاری از ترانزیستورها غیر قابل تحمل است. در نتیجه تیم تولید به ناچار در این پهپاد ترانزیستورهای اختصاصی خود را جایگزین نمونه های معمولی کرده اند.

با آن که محدودیت های فعلی این تکنولوژی ابداعی بسیار زیاد است، اما به طور قطع آینده روشنی در انتظار آن خواهد بود و می تواند نوید بخش روزی باشد که دیگر به طور کامل از شر باتری های سنگین و ضعیف فعلی راحت شده ایم.

The post appeared first on .

پرواز آزمایشی پهپادی فاقد باتری با استفاده از شارژ بی سیم [تماشا کنید]

شاید ساده ترین راه برای افزایش برد مفید پهپادها یا دیگر وسایل نقلیه برقی با هر بار شارژ، استفاده از باتری بزرگ تر باشد. اما افزایش ابعاد باتری خود به معنی اضافه شدن وزن و مصرف بیشتر انرژی است. حال گروهی از محققین به این فکر افتاده اند که باتری را به طور کامل از چرخه تأمین انرژی پهپادها حذف نمایند.

تیمی از مهندسین کالجی در لندن به سرپرستی دکتر سامر الظاهر (Samer Aldhaher) روشی را ابداع کرده اند که به وسیله آن می توان انرژی مورد نیاز برای به پرواز درآوردن یک پهپاد کوچک را به صورت بی سیم تأمین نمود و نیاز به باتری را به طور کامل از بین برد.

گرچه نمونه اولیه تولیدی این پهپاد نمی تواند در فاصله زیاد نسبت به منبع انرژی خود پرواز کند، اما دست کم امکان عملی شدن چنین ایده ای را به اثبات می رساند.

همان طور که در ویدیوی بالا مشاهده می کنید، این پرنده کوچک می تواند تنها تا ارتفاع حدود ۲۰ سانتی متری بالای شارژر بی سیم خود به پرواز درآید، اما در عوض تا هر زمان که شارژر روشن بماند، در هوا باقی خواهد ماند.

بر اساس توضیحات دکتر الظاهر، نوار نازکی از مس دور تا دور محافظ پروانه های پهپاد ابداعی آنها تعبیه شده که می تواند امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از سیم پیچ شارژر بی سیم را به انرژی الکتریکی تبدیل نماید.

البته فرکانس بالای 13.56 مگاهرتزی شارژر برای بسیاری از ترانزیستورها غیر قابل تحمل است. در نتیجه تیم تولید به ناچار در این پهپاد ترانزیستورهای اختصاصی خود را جایگزین نمونه های معمولی کرده اند.

با آن که محدودیت های فعلی این تکنولوژی ابداعی بسیار زیاد است، اما به طور قطع آینده روشنی در انتظار آن خواهد بود و می تواند نوید بخش روزی باشد که دیگر به طور کامل از شر باتری های سنگین و ضعیف فعلی راحت شده ایم.

The post appeared first on .

پرواز آزمایشی پهپادی فاقد باتری با استفاده از شارژ بی سیم [تماشا کنید]