بررسی بازی Lemuria: Lost in Space؛ رباتی که مغلوب گذر زمان شد
بازی های ایندی برای صنعت بازی های ویدیویی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. بازی های مستقل عموما آثاری خلاقانه و خاص هستند که تجربه دلنشینی را در ذهن کاربر ایجاد می کنند و با قدم هایی کوچک سعی دارند تا چرخ های صنعت بازی های ویدیویی را به حرکت درآورند و باعث پیشرفت آن شوند. دیجیاتو هم همیشه نگاه ویژه ای به آثار توسعه دهندگان مستقل داشته و سعی کرده است تا مهم ترین این آثار را معرفی و بررسی کند.
Lemuria: Lost in Space نام بازی مستقلی است که در ادامه این مقاله می خواهیم راجع به آن صحبت کنیم و به بررسی نکات مثبت و منفی اش بپردازیم. Lemuria داستان یک کشتی فضایی را روایت می کند که از مسیر سفرش منحرف شده و شما باید در نقش یک ربات کاوشگر از دلیل این وضعیت پرده بردارید و آن را به حالت اولیه اش بازگردانید.
اما ربات داستان Lemuria هم نیازهایی دارد که هنگام پیمودن مراحل بازی باید به آن ها توجه ویژه ای داشته باشید. Lemuria یک بازی اشاره و کلیک ماجراجویی است که باید در آن وجب به وجب سفینه فضایی را برای پیدا کردن آیتم های مختلف زیر و رو کنید. علاوه بر این، مهمترین بخش گیم پلی بازی هم به حل معماهای مختلف اختصاص داده شده که در عین یکنواخت و ساده بودن، جالب و آموزنده هستند.
همانطور که گفته شد، هسته اصلی گیم پلی Lemuria، حل معماهای گوناگون است. در بازی عموما دو نوع پازل وجود دارد که بیشتر آن ها به هک کردن کامپیوتر های مختلف موجود دربازی خلاصه می شود. در محیط Lemuria کامپیوترهای فراوانی دیده می شوند که برای پی بردن به راز آن ها باید به سوال های مختلفی پاسخ دهید. هک کردن کامپیوترها در عین سادگی، جذاب نیز هستند.
توسعه دهندگان برای حل پازل های بازی، سوال هایی با مضمون ریاضیات، هندسه و جغرافیا را طرح کرده اند و در قلب کامپیوترهای موجود در بازی جای داده اند. البته کار توسعه دهندگان در این بخش بی نقص نیست؛ چرا که تعداد سوالات طرح شده محدود هستند و پس از مدتی به طور مداوم تکرار می شوند و رنگ یکنواختی بر دنیای بازی می پاشند.
دسته دوم معماهای Lemuria هم به آیتم های پنهان شده در محیط بازی مربوط می شود. اصولا برای پیشروی در گیم پلی Lemuria باید چشمان تیزبینی داشته باشید؛ چرا که پیدا کردن برخی آیتم ها کار چندان راحتی نیست و از آنجایی که دوربین بازی هم ثابت است، پیدا کردن تعدادی از آن ها به شدت سخت تر نیز می شود.
در کنار این موضوع دوربین بازی هم با مشکلات بسیاری رو به رو است و می تواند با چرخش های ثابت و پی در پی خود، سرگیجه برای کاربر ایجاد کند. مشکلات دوربین ثابت Lemuria می تواند بسیار آزار دهنده شود و تجربه بازی را به کلی تلخ کند. با این حال اگر دقت کافی را برای پیدا کردن آیتم های پنهان شده به خرج دهید، مسلما با این مجازات سخت رو به رو نخواهید شد و می توانید از روند بازی لذت ببرید.
اما جالب ترین بخش Lemuria مربوط به حالت Survival آن می شود. همانطور که گفته شد، ربات داستان Lemuria نیازهایی دارد که باید در حین انجام ماموریت ها به آن رسیدگی شود. پیدا کردن آیتم ها برای مراقبت از ربات تحت اختیارتان، در عین اینکه بازی را کمی پیچیده تر کرده، سختی خاص و جذابی هم به گیم پلی Lemuria اضافه کرده است.
در کنار نکات مثبت و منفی گیم پلی Lemuria، بازی گرافیک فنی و هنری متوسطی دارد. نه بد است و نه فوق العاده. استاندارد یک بازی ایندی را دارد و تقریبا قابل قبول است. اما در مقابل موسیقی های بازی فاجعه هستند. هیچ تناسبی با فضای حاکم بر بازی ندارند و از کیفیت بسیار پایینی برخوردار هستند. علاوه بر این تکرار بیش از حدشان هم پس از مدتی بسیار آزار دهنده می شود و تجربه بازی را به طور کلی تلخ می کند.
در پایان باید گفت، Lemuria: Lost in Space بازی بدی نیست، اما به شدت تاریخ مصرف گذشته است. گیم پلی و سبک موسیقی هایش به شدت قدیمی و پیش پا افتاده هستند. اما در این میان بازی معماها و پازل های خوبی دارد که می تواند برای ۴-۵ ساعت کاربر را درگیر خود کنند. شاید اگر Lemuria: Lost in Space پانزده سال پیش عرضه می شد، می توانستیم آن را در میان بازی های خوب قرار دهیم. اما بازی استودیو EJRGames در حال حاضر کمی عقب مانده به نظر می رسد و راه خیلی زیادی برای رسیدن به استاندارد بازی های امروزی در پیش دارد.
- حالت بقای خوب بازی
- گرافیک نسبتا خوب
- پازل های ساده اما دوست داشتنی
- تکراری شدن پازل ها
- موسیقی های به شدت ضعیف
- گیم پلی تاریخ مصرف گذشته
The post appeared first on .
آخرین دیدگاه‌ها