Monthسپتامبر 2016

پیش نمایش مافیا 3؛ از فرش تا عرش

پیش نمایش مافیا 3؛ از فرش تا عرش

درام خلاف و دوران جولان دهی گروهک های شرور امریکایی و اروپایی در صنعت بازی های ویدیویی با بازی Mafia شناخته می شود. یکی از عناوینی که توسط استودیوی با تجربه و کار کشته Take-Two ساخته و پرداخته شده و توسط 2K Games منتشر می شود. بدون شک مافیا یکی از موفق ترین بازی های این سبک بوده و توانسته اعتباری در حد نام و نشان مافیای واقعی کسب کند. اما چرا نام مافیا تا این حد سنگین و با جذبه است؟

اواسط قرن نوزدهم میلادی، سیستم قانونی ضعیف و سیاست های غلط حکومتی در کشور ایتالیا، باعث پدید آمدن گروهک ها و انجمن های مخفیانه ای شد که به نوعی مردم را به افراد محلی قدرتمند و پولدار وابسته می کرد. اولین انجمن ضد حکومتی در شهر سیسیل و با نام استعاری کوزانوسترا (که بعدا مافیا خوانده شد) شکل گرفت؛ که به سبب وسعت آزادی عمل به مرور زمان با خلافکاری شدید همراه گردید.

تمام فعالیت های گروهک های مافیایی صرفا برای پول سازی بیشتر و کسب اعتبار و قدرت در منطقه انجام می شد. این دسته ها که خود را خانواده می دانستند، به مرور زمان به تمام کشور ایتالیا گسترش یافتند و تا اواخر سده نوزدهم به سایر مناطق اروپا، استرالیا و آمریکای شمالی پای گذاشتند. مافیایی ها هر کدام همچون یک خانواده یک روستا، شهر یا منطقه را رهبری می کردند که معروف ترین نمونه آنها پنج خانواده تبهکار در شهر نیویورک بود.

ساختار گروه های مافیایی مانند یک درخت بوده و هر فرد نسبت به اهالی زیر دست مسئولیت و کنترل دارد. رهبران این خانواده ها معمولا با عناوینی مثل Don یا Boss و Godfather خوانده می شدند. مشاوران و معاونان در مقامات پایین تر، وظیفه هدایت بخش های مختلف خانواده و مناطق تحت کنترل را بر عهده دارند و معمولا خود را درگیر مسائل جنایی و خطرناک نمی کنند.

بین سال های 1880 تا 1890 خانواده های تبهکار مافیایی به خوبی جای پای خود را در امریکا مستحکم کردند، اما اوج قدرت گرفتن آنها در زمان تصویب قانون منع فروش مشروبات الکلی در سال 1920 اتفاق افتاد. خلافکاران آن دوره برای تصویب این قانون دندان تیز کرده بودند و بعد از به انجام رسیدن آن به سرعت وارد عمل شدند؛ با توجه به گستردگی مرز های امریکا، قاچاق و حمل و نقل غیر قانونی مشروبات الکلی از کشور های همسایه به صورت غیر قابل مهاری آغاز شد.

با تصویب این قانون، گروه های مافیایی مستقر در ایالات متحده امریکا به سرعت رشد کرده و ثروت و قدرتی باورنکردنی به دست آوردند. تاریخ نویسان و سیاست مداران امریکا، این اتفاق را بزرگترین اشتباه دولت آن دوره می دانند. به موجب همین اتفاق به مرور زمان کنترل اوضاع برخی از شهر ها از جمله نیویورک به دست خانواده های تبهکار افتاد و به مرور زمان تا اواسط دهه 30 میلادی، انجمن پنج خانواده مافیایی نیویورک شکل گرفت.

مافیا تا سال ها دوران طلایی خود را سپری می کرد تا اینکه به مرور زمان و با مرگ بزرگان خانواده های تبهکار، رو به افول حرکت کرد. تا اواخر دهه 60 میلادی از قدرت و نفوذ این گروه ها کاسته شد و فعالیت های جنایت کارانه ی آنها در بین مردم کم کم فاش شد. مافیا هنوز هم در امریکا وجود دارد، اما توانایی خودنمایی نداشته و حتی گفته می شود برای کمک به وضعیت اقتصادی ایالت متحده، با دولت همکاری می کند.

حالا زمانی است که پای سینما و بازی های ویدیویی به دنیای مافیایی باز می شود. تا کنون ده ها فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی با محوریت گروهک های خلافکار ایتالیایی ساخته شده که از سه گانه پدرخوانده می توان به عنوان گل سر سبد آنها یاد کرد. بازی های ویدیویی نیز از قافله عقب نمانده و استعداد خود را برای بازسازی دوران با شکوه مافیا به نمایش گذاشته اند.

استودیو 2K Czech که از زیر مجموعه های شرکت Take-Two است، در سال 2002 اولین بازی بزرگ خود را با نام Mafia برای پی سی منتشر کرد. نخستین تجربه جدی بازی های ویدیویی با محوریت مافیا، روایات دهه 30 میلادی و اوج درگیری های داخلی خانواده های تبهکار امریکایی را بازگو می کرد. این بازی به یکی از موفق ترین عناوین آن سال تبدیل شد و با فروشی بی نظیر و واکنش مناسب کارشناسان، هواداران زیادی را به خود جذب کرد.

بعد از 7 سال کش و قوس فراوان، قسمت دوم مافیا توسط 2K Games در سال 2010 روانه پلتفرم های پی سی، اکس باکس 360 و پلی استیشن 3 شد. داستان دنباله مورد انتظار بازیکنان، وقایع دهه 40 و اوایل دهه 50 میلادی را روایت می کرد؛ که اگر چه به اندازه قسمت اول سر و صدا نکرد، ولی به موجب ارایه گیم پلی جذاب، نقشه بزرگ، وسایل و تجهیزات جذاب و موسیقی های کلاسیک موفقیت نسبتا خوبی کسب کرد.

دو قسمت اول دستاورد مافیای Take-Two، یک وجه مشترک واضح داشت: رسیدن از عرش به فرش شخصیت اصلی بازی. حالا که انتظار مافیا 3 را می کشیم، باید چنین تصوری را از ذهن خود بیرون کنید؛ چرا که Hangar 13 (استودیو مسئول ساخت سومین قسمت) برنامه متفاوتی دارد.

روایت مافیا 3 در حدود سال 1968 میلادی اتفاق می افتد، دورانی که از آن به عنوان افول قدرت و نفوذ مافیا یاد می شود. این بار دیگر شما شخصیت دون پایه ای نیستید که با تلاش و کسب اعتبار و موفقیت، پله های ترقی را طی کرده و به درجه های برتر دست یابید. بلکه می بایست با قدرت خود در گروه های مافیایی حاکم بر شهر، نام مافیا را زنده نگه داشته و خودِ آن را از عرش به فرش برسانید.

این مافیا اولین قسمتی است که به صورت کاملا Open-World طراحی شده و همینطور برای نخستین بار قهرمان دورگه ای را در فضای به شدت نژاد پرستانه آن دوران معرفی می کند. شما در مافیا 3 در نقش Lincoln Clay (لینکلن کلی) در شهر نیو بوردو (منطقه ای خیالی بر اساس طراحی شهر نیو اورلئان) ایفای نقش خواهید کرد؛ یکی از اعضای کار بلد گروه مافیایی سیاه که بعد از دستگیری توسط پلیس، به جنگ ویتنام فرستاده می شود.

لینکلن بعد از بازگشت از جنگ در می یابد خانواده سیاه در غیبت او قدرت خود را از دست داده و تقریبا در مرز نابودی قرار گرفته است. او که از این اتفاق اصلا خرسند نیست، تصمیم می گیرد با کمک دوستانش و نفوذی که در منطقه داشته، برای بازیابی دوران با شکوهِ دار و دسته سیاه و کنار زدن سایر گروه های مافیایی (به خصوص دسته ایتالیایی ها) تلاش کند.

دوستان وفادار لینکلن به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: گانگستر های ایرلندی با رهبری Burke (برک)، گروه عجیب هائیتی ها با رهبری Cassandra (کاساندرا) و امریکایی-ایتالیایی های کار کشته با رهبری Vito (ویتو – شخصیت اصلی قسمت قبلی بازی مافیا).

لینکلن با کنترلی مناسب که در اختیار بازیکن است، می بایست مدیریت بخش های مختلفی از مناطق شهر و البته فعالیت های متفاوت را در اختیار این سه رهبر قرار داده تا بتواند با به دست گرفتن اوضاع، نیرو های گروهک های رقیب را از داخل نابود کند. مدیریت سازمان های مختلف و واگذاری رهبری آنها به زیر دستان یکی از چالش های اصلی مافیا 3 است؛ چرا که در این بازی هر کدام از فعالیت های شما عواقب و البته فواید خاص خودش را دارد.

به عنوان مثال اگر محدوده ای را در اختیار برک قرار دهید، او برای شما نیروهای مجهز و مبارز بیشتری فراهم می کند و در درگیری های حساس می توانید روی کمکشان حساب باز کنید. از طرفی ویتو از کنترل سازمان های لایه ای زیرین، مثل بخش های قاچاق اسلحه یا مواد مخدر خوشحال شده و طبیعتاً اسلحه ها و تجهیزات بهتری را در اختیار شما قرار خواهد داد. اما کاساندرا بیشتر از لحاظ سیاسی به کارتان می آید و با نفوذ و ارتباطات با بالا دستی ها، می تواند در جاسوسی و فعالیت های مخفیانه کمک حال باشد.

این مسئله را نیز باید حتما مد نظر داشته باشید که پشتیبانی و حمایت از یک یا دو نفر از رهبران زیر دست، می تواند منجر به خشم دیگری شود. در چنین شرایطی مسلما شرایط مناسب برای رسیدن هر چه سریع تر به هدف را از دست داده و در تصمیمات مهم ممکن است مورد خراب کاری یا حمله قرار بگیرید. در نتیجه بهتر است با سیاستی هوشمندانه تمام مناطق و سازمان های جانبی را به طور مساوی بین برک، کاساندرا و ویتو تقسیم کرده تا همواره بهترین نتایج را کسب کنید.

بر اساس اعتقاد سازندگان Hangar 13، مافیا 3 به هیچ وحه یک بازی نقش آفرینی نیست، اما به سادگی می توان برخی از المان های مهم آن را درون ماجرا لمس کرد. یکی از مهم ترین ویژگی های گیم پلی این بازی، امکان انجام ماموریت ها به طرق مختلف است. به انتخاب خودتان، شما می توانید هر ماموریت یا خلاف را مخفیانه انجام داده، یا پر سر و صدا و با خون و خونریزی آن را به اتمام برسانید.

همچون الگوی شناخته شده ی این روزهای دنیای گیم، سبک اکشن و مخفیانه در مقابل یکدیگر قرار دارند و با انتخاب هر کدام از این روش ها، فواید و مضراتی نصیبتان می شود. به عنوان نمونه برای انجام یکی از ماموریت های خط اصلی داستان، باید کیف پر از پولی را از محدوده تحت کنترل دشمن سرقت کنید. اگر مخفیانه و بی سر و صدا وظیفه تان را به انجام برسانید، دشمن به دو تن از شخصیت های مهم شما مشکوک شده و آنها را به قتل می رسانند. اما طبیعتاً با بیرون کشیدن اسلحه یا درخواست پشتیبانی نظامی و کشتار دشمن، از چنین اتفاقی اجتناب می شود.

در مافیا 3 هر مرحله دارای لیستی از اهداف و فعالیت های جانبی است که میزان موفقیت شما را نشان می دهد. در برخی از موارد نکات بسیار دشوار و مهمی در ماموریت ذکر می شوند که توجه و انجام آن منجر به موفقیت تمام و کمال شما شده و دستمزد اضافی در بر خواهد داشت. علاوه بر این، بازی با ارایه سیستم با کیفیت کاور گیری حساب شده، بازیکن را به دریافت حداقل صدمه تشویق کرده و در عین حفظ سبک مخفی کاری، اکشن کاملی را در اختیار قرار می دهد.

یکی دیگر از نکات جذاب و مورد توجه مافیا 3، مکانیزم کنترل اتومبیل های دهه شصتی و گرافیک چشم نواز آن است. Hangar 13 مجموعه نسبتا کامل و خواستنی از ماشین های کلاسیک و دوست داشتنی آن دوران را ریز بینانه و دقیق شبیه سازی کرده و با پیاده سازی گیم پلی خاص و سنگین آنها تجربه ای خوب به ارمغان خواهد آورد. علاوه بر این گرافیک و طراحی محیطی بازی فاصله زیادی از حد متوسط نسخه قبلی گرفته و در حد و اندازه های نسل هشتم است.

سازندگان این بازی به سایر المان های مهم دوران تفرقه انداز مافیایی سال های دور نیز توجه کرده اند و با تزریق موسیقی های بی نظیر و خاص کلاسیک دهه 60 و 70 میلادی سعی داشته بهترین و البته مرتبط ترین فضای ممکن را بر بازی حاکم کنند. مافیا 3 لیستی بلند بالا از خاطره انگیز ترین موسیقی های پاپ، راک و کانتری، از بهترین های Rolling Stone گرفته تا انفجاری های The Animals را درون امواج رادیویی و متن بازی گنجانده است؛ محتوایی که با توجه به فعالیت ها و ماموریت های شما انعطاف نشان می دهند.

مافیا 3 با سر و صدای نه چندان زیادی در سال گذشته رونمایی شد؛ در حالی که بعد از تعطیل شدن تقریبی استودیو سازنده نسخه های قبلی یعنی 2K Czech، کمتر کسی به نسخه بعدی مافیا فکر می کرد، Take-Two با معرفی استودیو Hangar 13 در ژولای سال 2015 و رونمایی رسمی در گیمزکام همان سال، شور و هیجان تازه ای را به دل هواداران این عنوان وارد ساخت.

سازندگان این بازی تصمیم گرفتند در عین حفظ المان های شناخته شده و اصلی نسخه های قبل، دستی به سر و روی مافیا کشیده و آن را به یکی از بهترین عناوین نسل هشتم تبدیل کنند. حالا که تنها یک هفته تا انتشار رسمی مافیا 3 برای پی سی، پلی استیشن 4 و اکس باکس وان باقی مانده، به نظر می رسد با یکی از امیدوار کننده ترین بازی های پاییز شلوغ امسال طرف هستیم. در کنار تجربه عناوین بزرگی مثل گیرز آو وار 4 و بتلفیلد 1، حتما فرصتی را نیز برای مافیا 3 کنار بگذارید.

The post appeared first on .

پیش نمایش مافیا 3؛ از فرش تا عرش

درام خلاف و دوران جولان دهی گروهک های شرور امریکایی و اروپایی در صنعت بازی های ویدیویی با بازی Mafia شناخته می شود. یکی از عناوینی که توسط استودیوی با تجربه و کار کشته Take-Two ساخته و پرداخته شده و توسط 2K Games منتشر می شود. بدون شک مافیا یکی از موفق ترین بازی های این سبک بوده و توانسته اعتباری در حد نام و نشان مافیای واقعی کسب کند. اما چرا نام مافیا تا این حد سنگین و با جذبه است؟

اواسط قرن نوزدهم میلادی، سیستم قانونی ضعیف و سیاست های غلط حکومتی در کشور ایتالیا، باعث پدید آمدن گروهک ها و انجمن های مخفیانه ای شد که به نوعی مردم را به افراد محلی قدرتمند و پولدار وابسته می کرد. اولین انجمن ضد حکومتی در شهر سیسیل و با نام استعاری کوزانوسترا (که بعدا مافیا خوانده شد) شکل گرفت؛ که به سبب وسعت آزادی عمل به مرور زمان با خلافکاری شدید همراه گردید.

تمام فعالیت های گروهک های مافیایی صرفا برای پول سازی بیشتر و کسب اعتبار و قدرت در منطقه انجام می شد. این دسته ها که خود را خانواده می دانستند، به مرور زمان به تمام کشور ایتالیا گسترش یافتند و تا اواخر سده نوزدهم به سایر مناطق اروپا، استرالیا و آمریکای شمالی پای گذاشتند. مافیایی ها هر کدام همچون یک خانواده یک روستا، شهر یا منطقه را رهبری می کردند که معروف ترین نمونه آنها پنج خانواده تبهکار در شهر نیویورک بود.

ساختار گروه های مافیایی مانند یک درخت بوده و هر فرد نسبت به اهالی زیر دست مسئولیت و کنترل دارد. رهبران این خانواده ها معمولا با عناوینی مثل Don یا Boss و Godfather خوانده می شدند. مشاوران و معاونان در مقامات پایین تر، وظیفه هدایت بخش های مختلف خانواده و مناطق تحت کنترل را بر عهده دارند و معمولا خود را درگیر مسائل جنایی و خطرناک نمی کنند.

بین سال های 1880 تا 1890 خانواده های تبهکار مافیایی به خوبی جای پای خود را در امریکا مستحکم کردند، اما اوج قدرت گرفتن آنها در زمان تصویب قانون منع فروش مشروبات الکلی در سال 1920 اتفاق افتاد. خلافکاران آن دوره برای تصویب این قانون دندان تیز کرده بودند و بعد از به انجام رسیدن آن به سرعت وارد عمل شدند؛ با توجه به گستردگی مرز های امریکا، قاچاق و حمل و نقل غیر قانونی مشروبات الکلی از کشور های همسایه به صورت غیر قابل مهاری آغاز شد.

با تصویب این قانون، گروه های مافیایی مستقر در ایالات متحده امریکا به سرعت رشد کرده و ثروت و قدرتی باورنکردنی به دست آوردند. تاریخ نویسان و سیاست مداران امریکا، این اتفاق را بزرگترین اشتباه دولت آن دوره می دانند. به موجب همین اتفاق به مرور زمان کنترل اوضاع برخی از شهر ها از جمله نیویورک به دست خانواده های تبهکار افتاد و به مرور زمان تا اواسط دهه 30 میلادی، انجمن پنج خانواده مافیایی نیویورک شکل گرفت.

مافیا تا سال ها دوران طلایی خود را سپری می کرد تا اینکه به مرور زمان و با مرگ بزرگان خانواده های تبهکار، رو به افول حرکت کرد. تا اواخر دهه 60 میلادی از قدرت و نفوذ این گروه ها کاسته شد و فعالیت های جنایت کارانه ی آنها در بین مردم کم کم فاش شد. مافیا هنوز هم در امریکا وجود دارد، اما توانایی خودنمایی نداشته و حتی گفته می شود برای کمک به وضعیت اقتصادی ایالت متحده، با دولت همکاری می کند.

حالا زمانی است که پای سینما و بازی های ویدیویی به دنیای مافیایی باز می شود. تا کنون ده ها فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی با محوریت گروهک های خلافکار ایتالیایی ساخته شده که از سه گانه پدرخوانده می توان به عنوان گل سر سبد آنها یاد کرد. بازی های ویدیویی نیز از قافله عقب نمانده و استعداد خود را برای بازسازی دوران با شکوه مافیا به نمایش گذاشته اند.

استودیو 2K Czech که از زیر مجموعه های شرکت Take-Two است، در سال 2002 اولین بازی بزرگ خود را با نام Mafia برای پی سی منتشر کرد. نخستین تجربه جدی بازی های ویدیویی با محوریت مافیا، روایات دهه 30 میلادی و اوج درگیری های داخلی خانواده های تبهکار امریکایی را بازگو می کرد. این بازی به یکی از موفق ترین عناوین آن سال تبدیل شد و با فروشی بی نظیر و واکنش مناسب کارشناسان، هواداران زیادی را به خود جذب کرد.

بعد از 7 سال کش و قوس فراوان، قسمت دوم مافیا توسط 2K Games در سال 2010 روانه پلتفرم های پی سی، اکس باکس 360 و پلی استیشن 3 شد. داستان دنباله مورد انتظار بازیکنان، وقایع دهه 40 و اوایل دهه 50 میلادی را روایت می کرد؛ که اگر چه به اندازه قسمت اول سر و صدا نکرد، ولی به موجب ارایه گیم پلی جذاب، نقشه بزرگ، وسایل و تجهیزات جذاب و موسیقی های کلاسیک موفقیت نسبتا خوبی کسب کرد.

دو قسمت اول دستاورد مافیای Take-Two، یک وجه مشترک واضح داشت: رسیدن از عرش به فرش شخصیت اصلی بازی. حالا که انتظار مافیا 3 را می کشیم، باید چنین تصوری را از ذهن خود بیرون کنید؛ چرا که Hangar 13 (استودیو مسئول ساخت سومین قسمت) برنامه متفاوتی دارد.

روایت مافیا 3 در حدود سال 1968 میلادی اتفاق می افتد، دورانی که از آن به عنوان افول قدرت و نفوذ مافیا یاد می شود. این بار دیگر شما شخصیت دون پایه ای نیستید که با تلاش و کسب اعتبار و موفقیت، پله های ترقی را طی کرده و به درجه های برتر دست یابید. بلکه می بایست با قدرت خود در گروه های مافیایی حاکم بر شهر، نام مافیا را زنده نگه داشته و خودِ آن را از عرش به فرش برسانید.

این مافیا اولین قسمتی است که به صورت کاملا Open-World طراحی شده و همینطور برای نخستین بار قهرمان دورگه ای را در فضای به شدت نژاد پرستانه آن دوران معرفی می کند. شما در مافیا 3 در نقش Lincoln Clay (لینکلن کلی) در شهر نیو بوردو (منطقه ای خیالی بر اساس طراحی شهر نیو اورلئان) ایفای نقش خواهید کرد؛ یکی از اعضای کار بلد گروه مافیایی سیاه که بعد از دستگیری توسط پلیس، به جنگ ویتنام فرستاده می شود.

لینکلن بعد از بازگشت از جنگ در می یابد خانواده سیاه در غیبت او قدرت خود را از دست داده و تقریبا در مرز نابودی قرار گرفته است. او که از این اتفاق اصلا خرسند نیست، تصمیم می گیرد با کمک دوستانش و نفوذی که در منطقه داشته، برای بازیابی دوران با شکوهِ دار و دسته سیاه و کنار زدن سایر گروه های مافیایی (به خصوص دسته ایتالیایی ها) تلاش کند.

دوستان وفادار لینکلن به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: گانگستر های ایرلندی با رهبری Burke (برک)، گروه عجیب هائیتی ها با رهبری Cassandra (کاساندرا) و امریکایی-ایتالیایی های کار کشته با رهبری Vito (ویتو – شخصیت اصلی قسمت قبلی بازی مافیا).

لینکلن با کنترلی مناسب که در اختیار بازیکن است، می بایست مدیریت بخش های مختلفی از مناطق شهر و البته فعالیت های متفاوت را در اختیار این سه رهبر قرار داده تا بتواند با به دست گرفتن اوضاع، نیرو های گروهک های رقیب را از داخل نابود کند. مدیریت سازمان های مختلف و واگذاری رهبری آنها به زیر دستان یکی از چالش های اصلی مافیا 3 است؛ چرا که در این بازی هر کدام از فعالیت های شما عواقب و البته فواید خاص خودش را دارد.

به عنوان مثال اگر محدوده ای را در اختیار برک قرار دهید، او برای شما نیروهای مجهز و مبارز بیشتری فراهم می کند و در درگیری های حساس می توانید روی کمکشان حساب باز کنید. از طرفی ویتو از کنترل سازمان های لایه ای زیرین، مثل بخش های قاچاق اسلحه یا مواد مخدر خوشحال شده و طبیعتاً اسلحه ها و تجهیزات بهتری را در اختیار شما قرار خواهد داد. اما کاساندرا بیشتر از لحاظ سیاسی به کارتان می آید و با نفوذ و ارتباطات با بالا دستی ها، می تواند در جاسوسی و فعالیت های مخفیانه کمک حال باشد.

این مسئله را نیز باید حتما مد نظر داشته باشید که پشتیبانی و حمایت از یک یا دو نفر از رهبران زیر دست، می تواند منجر به خشم دیگری شود. در چنین شرایطی مسلما شرایط مناسب برای رسیدن هر چه سریع تر به هدف را از دست داده و در تصمیمات مهم ممکن است مورد خراب کاری یا حمله قرار بگیرید. در نتیجه بهتر است با سیاستی هوشمندانه تمام مناطق و سازمان های جانبی را به طور مساوی بین برک، کاساندرا و ویتو تقسیم کرده تا همواره بهترین نتایج را کسب کنید.

بر اساس اعتقاد سازندگان Hangar 13، مافیا 3 به هیچ وحه یک بازی نقش آفرینی نیست، اما به سادگی می توان برخی از المان های مهم آن را درون ماجرا لمس کرد. یکی از مهم ترین ویژگی های گیم پلی این بازی، امکان انجام ماموریت ها به طرق مختلف است. به انتخاب خودتان، شما می توانید هر ماموریت یا خلاف را مخفیانه انجام داده، یا پر سر و صدا و با خون و خونریزی آن را به اتمام برسانید.

همچون الگوی شناخته شده ی این روزهای دنیای گیم، سبک اکشن و مخفیانه در مقابل یکدیگر قرار دارند و با انتخاب هر کدام از این روش ها، فواید و مضراتی نصیبتان می شود. به عنوان نمونه برای انجام یکی از ماموریت های خط اصلی داستان، باید کیف پر از پولی را از محدوده تحت کنترل دشمن سرقت کنید. اگر مخفیانه و بی سر و صدا وظیفه تان را به انجام برسانید، دشمن به دو تن از شخصیت های مهم شما مشکوک شده و آنها را به قتل می رسانند. اما طبیعتاً با بیرون کشیدن اسلحه یا درخواست پشتیبانی نظامی و کشتار دشمن، از چنین اتفاقی اجتناب می شود.

در مافیا 3 هر مرحله دارای لیستی از اهداف و فعالیت های جانبی است که میزان موفقیت شما را نشان می دهد. در برخی از موارد نکات بسیار دشوار و مهمی در ماموریت ذکر می شوند که توجه و انجام آن منجر به موفقیت تمام و کمال شما شده و دستمزد اضافی در بر خواهد داشت. علاوه بر این، بازی با ارایه سیستم با کیفیت کاور گیری حساب شده، بازیکن را به دریافت حداقل صدمه تشویق کرده و در عین حفظ سبک مخفی کاری، اکشن کاملی را در اختیار قرار می دهد.

یکی دیگر از نکات جذاب و مورد توجه مافیا 3، مکانیزم کنترل اتومبیل های دهه شصتی و گرافیک چشم نواز آن است. Hangar 13 مجموعه نسبتا کامل و خواستنی از ماشین های کلاسیک و دوست داشتنی آن دوران را ریز بینانه و دقیق شبیه سازی کرده و با پیاده سازی گیم پلی خاص و سنگین آنها تجربه ای خوب به ارمغان خواهد آورد. علاوه بر این گرافیک و طراحی محیطی بازی فاصله زیادی از حد متوسط نسخه قبلی گرفته و در حد و اندازه های نسل هشتم است.

سازندگان این بازی به سایر المان های مهم دوران تفرقه انداز مافیایی سال های دور نیز توجه کرده اند و با تزریق موسیقی های بی نظیر و خاص کلاسیک دهه 60 و 70 میلادی سعی داشته بهترین و البته مرتبط ترین فضای ممکن را بر بازی حاکم کنند. مافیا 3 لیستی بلند بالا از خاطره انگیز ترین موسیقی های پاپ، راک و کانتری، از بهترین های Rolling Stone گرفته تا انفجاری های The Animals را درون امواج رادیویی و متن بازی گنجانده است؛ محتوایی که با توجه به فعالیت ها و ماموریت های شما انعطاف نشان می دهند.

مافیا 3 با سر و صدای نه چندان زیادی در سال گذشته رونمایی شد؛ در حالی که بعد از تعطیل شدن تقریبی استودیو سازنده نسخه های قبلی یعنی 2K Czech، کمتر کسی به نسخه بعدی مافیا فکر می کرد، Take-Two با معرفی استودیو Hangar 13 در ژولای سال 2015 و رونمایی رسمی در گیمزکام همان سال، شور و هیجان تازه ای را به دل هواداران این عنوان وارد ساخت.

سازندگان این بازی تصمیم گرفتند در عین حفظ المان های شناخته شده و اصلی نسخه های قبل، دستی به سر و روی مافیا کشیده و آن را به یکی از بهترین عناوین نسل هشتم تبدیل کنند. حالا که تنها یک هفته تا انتشار رسمی مافیا 3 برای پی سی، پلی استیشن 4 و اکس باکس وان باقی مانده، به نظر می رسد با یکی از امیدوار کننده ترین بازی های پاییز شلوغ امسال طرف هستیم. در کنار تجربه عناوین بزرگی مثل گیرز آو وار 4 و بتلفیلد 1، حتما فرصتی را نیز برای مافیا 3 کنار بگذارید.

The post appeared first on .

پیش نمایش مافیا 3؛ از فرش تا عرش

روزیاتو: تفاوت فاحش تصاویر عکاسان حرفه ای و آماتور در ۲۲ تصویر

روزیاتو: تفاوت فاحش تصاویر عکاسان حرفه ای و آماتور در ۲۲ تصویر

عکاسی هنری است که برخی از افراد به صورت ذاتی از آن بهره می برند و عده ای دیگر نیز با سعی و تلاش به فراگیری اش می پردازند. اما چه چیز سبب می شود که تصاویر به ثبت رسیده توسط عکاسان حرفه ای از عکس های گرفته شده به وسیله ی افراد آماتور متمایز گردند؟ این پرسشی است که روزیاتو در یکی از مطالب جذاب خود، و با مرور ۲۲ تصویر و مقایسه ی آنها با یکدیگر، کوشش کرده پاسخی برای اش پیدا کند. اگر تمایل دارید علت این تفاوت را درک کنید از شما دعوت به عمل می آوریم تا این پست خواندنی را در وبسایت روزیاتو مطالعه نمایید.

The post appeared first on .

روزیاتو: تفاوت فاحش تصاویر عکاسان حرفه ای و آماتور در ۲۲ تصویر

عکاسی هنری است که برخی از افراد به صورت ذاتی از آن بهره می برند و عده ای دیگر نیز با سعی و تلاش به فراگیری اش می پردازند. اما چه چیز سبب می شود که تصاویر به ثبت رسیده توسط عکاسان حرفه ای از عکس های گرفته شده به وسیله ی افراد آماتور متمایز گردند؟ این پرسشی است که روزیاتو در یکی از مطالب جذاب خود، و با مرور ۲۲ تصویر و مقایسه ی آنها با یکدیگر، کوشش کرده پاسخی برای اش پیدا کند. اگر تمایل دارید علت این تفاوت را درک کنید از شما دعوت به عمل می آوریم تا این پست خواندنی را در وبسایت روزیاتو مطالعه نمایید.

The post appeared first on .

روزیاتو: تفاوت فاحش تصاویر عکاسان حرفه ای و آماتور در ۲۲ تصویر

ماموریت غیر ممکن؛ ایلان ماسک چگونه مریخ را برای انسان قابل سکونت می سازد؟

ماموریت غیر ممکن؛ ایلان ماسک چگونه مریخ را برای انسان قابل سکونت می سازد؟

سه شنبه ی هفته ای که پشت سر گذاشتیم، هزاران نفر سراسیمه و با شتاب به سالن سخنرانی ایلان ماسک در گوادالاخارا مکزیک هجوم آوردند تا بشنوند که وی چه برنامه ای برای قابل سکونت ساختن سیاره مریخ در سر دارد.

وقتی که ماسک از نقشه 40 الی 100 ساله اش پرده برداشت، همه میخکوب شده بودند، برق از سرشان پریده بود و نمی دانستند که چگونه باید به خبر اینکه تا 100 سال دیگر جمعیت انسان های ساکن در کره مریخ به یک میلیون نفر می رسد واکنش نشان دهند. و وقتی ایلان ماسک حرفی می زند، باید باورش کرد.

اسپیس اکس می خواهد یک بوستر موشک چند بار مصرف بسیار عظیم الجثه طراحی کند که پس از هر بار خروج از مدار زمین، دوباره بازگشته و یک بار دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در کنار آن، لازم است وسیله نقلیه ای با فضای باز داشته باشیم تا ده ها هزار انسانی که هر سال به سفر مریخ می روند بتوانند در آن ده ها روز سکونت کنند.

او همچنین از جزئیات طرح های خود هم صحبت کرد، از اینکه چقدر آن ها بزرگ هستند یا اینکه چه موادی برای ساخت آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این ها، ماسک نمایش جدیدی هم از توانمندی ها و قابلیت های موتور فوق العاده قدرتمند رپتور داشت. موتورهای رپتور قرار است ده ها تن بار را از زمین جدا کرده و از جو زمین خارج کنند.

مهم تر از همه این ها، هزینه سفر به مریخ است که با به کار گیری فناوری های جدید اسپیس اکس، به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند. پیش خود می گویید احتمالا یکی-دو میلیارد دلار باید برای این سفر کنار بگذاریم. خیر، کمتر، بسیار کمتر. چند صد میلیون دلار؟ چند ده میلیون دلار؟ باز هم کمتر.

ماسک می گوید که بلیت رفت به سوی مریخ، کمتر از 200 هزار دلار قیمت خواهد داشت. و باز هم باید بگوییم که وقتی ایلان ماسک یک حرفی را می زند، بهتر است گفته هایش را باور کنیم. حتی دانشمندان و متخصصین حوزه هوا و فضا هم حرف هایش را باور می کنند.

کریس مک کی، دانشمند سیاره شناس مرکز تحقیقات ایمز ناسا در این رابطه می گوید: «اگر هزینه های سفر را ده به توان 4 مرتبه کوچک کنید، آن موقع همه چیز ساده می شود. نیازمند سیستم های پیشرفته پشتیبانی از حیات هستید؟ خب آن ها را ارسال می کنید چون هزینه چندانی ندارد. این مسئله به طور کامل مسئله پشتیبانی از مردمی که در سطح مریخ زندگی می کنند را برطرف می سازد.»

اما به محض اینکه سخنرانی ماسک پایان یافت و حضار دوباره خود را یافتند، سوال های متعددی در ذهن همه شکل گرفت. ماسک صرفا از نگاه مهندسی، ایده اش را تشریح کرد و هیچ صحبتی از اینکه اصلا انسان چگونه قرار است روی مریخ زنده بماند نزد؛ گویی تنها مسئله دشوار در مورد سفر به مریخ، فقط مشکل رفتن به آنجا است.

انسان ها چگونه زنده باقی می مانند؟

خب احتمالا نمی مانند، دست کم تعدادی از آن ها.

تمام توضیحات وی در مورد سلامت انسان ها در این سفر، به زندگی شان در سفینه ها خلاصه شد. این یعنی باز هم وی فراتر از مهندسی های خودش نرفته و روی ساخته اش متمرکز شده است. او وعده داده که سفر انسان ها به مریخ، با رستوران ها، کافه ها و بازی های جاذبه صفری که در نظر گرفته شده، مفرح باشد. اما به طور دقیق، ماسک هیچ برنامه مدونی در این مورد ندارد. مفرح بودن پیشکش، مردم چگونه قرار است زنده بمانند؟

افزایش میزان تشعشعات، یکی از نگرانی های اصلی ناسا برای سفر به سیاره سرخ است. کره زمین صدها هزار سال برای سکونت انسان و موجودات زنده بهینه شده در حالی که دیگر نقاط منظومه شمسی ابدا در حد زمین نمی توانند میزبان خوبی باشند.

پرتوهای کیهانی اعماق فضا یا شعله های خورشیدی شاید قدرت نفوذ به زمین را نداشته باشند اما رسیدن آن ها به سطح کره مریخ دشوار نیست و مردمی که آنجا زندگی می کنند باید این مسئله را بپذیرند.

به لطف فناوری های پیشرفته ناسا و دیگر سازمان های فضایی در سراسر جهان و البته میدان مغناطیسی زمین، تمام فضانوردانی که وارد ایستگاه فضایی بین المللی می شوند از تمام خطرات نام برده در امان هستند. تقریبا اکثر ذرات تابش شده از اعماق فضا به سوی ما توسط میدان مغناطیسی زمین جذب شده و در جو بی اثر می شوند.

اما آن هایی که در مریخ به سر می برند، این حافظ مغناطیسی را ندارند و معلوم نیست که این ذرات ممکن است چه اثرات مخربی روی بدن انسان داشته باشند. ماسک هم با آگاهی از این موضوع، برخوردی کاملا عادی با آن دارد: «یک سری ریسک تشعشع وجود دارد، اما کشنده نیست. به مقدار اندکی خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد اما من فکر می کنم بسیار ناچیز باشد.»

گویی او بی حوصله باشد به این مسئله پاسخ دهد، راه حل هایش را سریع می گوید، مثلا سریعا جهت فضاپیما را طی سفر باید تغییر دهند تا از تشعشعات خطرناک جلوگیری کنند. از نگاه او، این مسئله چندان موضوع بزرگی نیست.

مک کی اما چندان با وی موافق نیست: «قرار نیست تشعشعات همه چیز را متوقف کنند اما باید نگران شعله های خورشیدی بود.»

همچنین، لازم است که حفاظی در برابر توفان ها شکل گیرد و با انرژی خاصی، تشعشعات و ذرات را از پایگاه های انسانی به دور نگه داشت. مک کی می گوید که ماسک این طرح را هم سرسری بیان کرده و نقشه واضحی برای آن ندارد، دست کم برای کنفرانس سه شنبه.

با این حال، شاید بتوان از همه خطرهای ذکر شده فرار کرد و جان سالم به در برد اما یک مسئله غیر قابل اجتناب است: جاذبه.

بدن انسان طی هزاران سال تکامل به مرحله کنونی رسیده و همه مکانیسم های فیزیولوژیکی ما با شرایط جاذبه زمین عادت کرده اند. حالا تصور کنید این موضوع به یک باره تغییر کند. عضلات ممکن است کارایی بالای خود را از دست بدهند، استخوان ها کم تراکم شده و حتی بینایی چشم نیز کاهش یابد.

تصور کنید که بدن صدها مسافر مریخ طی 80 روز سفر و جاذبه صفر چگونه ممکن است تغییر حالت دهد. و حتی پس از آن، زمانی که پا روی خاک مریخ می گذارند. شاید بازی هایی که ماسک آن ها را ذکر کرد جذاب باشند اما این جاذبه صفر تا چه حد خطرناک خواهد بود؟

سوال های این چنینی بسیار است، ولی ماسک احتمالا هنوز پاسخ آن ها را نمی داند.

انسان ها کجای مریخ زندگی می کنند و بقا می یابند؟

ماسک حتی یک بار هم در طول صحبت های خود به اینکه مردم قرار است کجا زندگی کنند اشاره نکرد. ویدیوی تبلیغاتی اسپیس اکس هم دقیقا زمانی به پایان می رسد که انسان ها پایشان را روی کره سرخ می گذارند. حالا اینکه کجای سیاره قرار است باشند و در چه جایی زندگی کنند مشخص نیست.

طی جلسه پرسش و پاسخی که پس از مراسم صورت گرفت، ماسک گفت اسپیس اکس صرفا سیستم انتقال مردم به فضا را خواهد ساخت و فعالیت هایش را مثل ساخت یک خط راه آهن توصیف کرد که به محض ساخته شدن این مسیر، دیگران می توانند از نقطه الف به نقطه ب رفته و در آن ها فرصت بی شمار برای انجام هر کاری وجود دارد.

بنابراین اگر ماسک پاسخگوی این سوالات نیست، چه کسی باید جواب این پرسش های مهم را بدهد؟ چه کسی می خواهد تمدن بشر روی مریخ را پایه گذاری کند؟ احتمالا تمدنی کاملا خودکفا، البته از نگاه ماسک.

چنین جامعه خودکفایی باید قدرت تولید هوای قابل تنفس، آب شرب و غذای سالم را برای هزاران نفر داشته باشد. امروز هیچ انسانی در مریخ سکونت ندارد اما از نگاه ماسک، 100 سال دیگر احتمالا تعداد مریخ نشین ها به یک میلیون نفر می رسد.

حفاظت از مریخ چطور؟

انسان حامل چندین موجود زنده دیگر است. در زندگی روزمره، بدن ما میزبان انواع و اقسام میکرو ارگانیسم هایی است که یا به ما کمک می کنند یا برای مان دردسر می سازند. چطور ممکن است مریخ را به این میکروب ها آلوده نکنیم؟

در این مورد 3 سوال عمده پیش می آید:

  1. اگر میکروبی با خودمان حمل کنیم و به مریخ ببریم، از کجا باید بفهمیم آنچه در خاک مریخ پیدا کرده ایم متعلق به زمین است یا مریخ؟
  2. اگر میکروب های زمینی، بر میکروارگانیسم های مریخ چیره شوند چه؟
  3. اگر ما مریخ را آلوده کنیم، آیا مریخ هم می تواند ما را آلوده کند؟

این سوالات هم به امنیت انسان وابسته است و هم مبحث اخلاق و تاریخ را پیش می کشد. انسان حق نابود کردن زندگی را ندارد، از طرفی باید اطلاعات دقیقی از پیدا کردن زندگی در خارج از کره زمین هم داشته باشد. مهم تر از همه، نباید خود را در معرض خطر قرار دهد و هر طور شده باید زنده بماند.

فضاپیماها چطور به زمین باز می گردند؟

ماسک گفت که می خواهد سفینه ها را به زمین بازگرداند، اما چطور؟ این یکی را نگفت.

مدیرعامل اسپیس اکس می گوید که آن ها باید دستگاهی بسازند تا برای شان در خاک مریخ گاز متان تولید کند. مسلما آن ها نمی توانند به میزان کافی سوخت برای مسیر رفت و برگشت داشته باشند. با وجود مواد موجود در سیاره سرخ، ساختن گاز متان در آنجا نسبتا آسان است.

نقشه او صرفا آن است که مسافرین احتمالا با خودشان بخشی از تجهیزات را می برند و در آن ناحیه، تولید گاز متان می کنند. اینکه آن ها موفق می شوند سوخت برای سفر بازگشت را تولید کرده و به شکل موفقیت آمیز آن را به کار گیرند سوال دیگری است. ماسک در انتهای صحبت هایش هم می گوید که بیشتر از این توضیحی ندارد و وارد جزئیات نمی شود اما مردم بعدا می توانند به این مسئله فکر کنند.

ماسک چطور می تواند سفر به مریخ را تا این حد کوتاه کند؟

بخشی از توضیحات ماسک به زمان سفر اختصاص داشت. احتمالا فکر می کنید پیمودن این مسیر طولانی، سال ها به طول خواهد انجامید. اما اینطور نیست. پیش بینی ماسک در حال حاضر خیلی دقیق نیست اما آن ها انتظار دارند این سفر بین 80 الی 150 روز طول بکشد در حالی که ناسا پیش بینی کرده فاصله بین دو سیاره 210 روزه قابل پیمایش است.

بابی براون، یکی از پروفسورهای بخش فناوری فضایی انستیتو تکنولوژی جورجیا می گوید: «نمی دانم این اعداد از کجا می آیند. فکر می کنم طول زمان سفر از آنچه که او گفت طولانی تر باشد. وقتی که ربات ها را به مریخ می فرستیم، نه ماه طول می کشد تا آن ها برسند.»

به هر حال، ماسک انتظار دارد که سفینه اش در هر ثانیه، 6 کیلومتر مسیر را بپیماید (مسیر خانه تا محل کار یا دانشگاه تان را در نظر بگیرید، می شود چند ثانیه با راکت های ماسک؟). وقتی که هر ثانیه، 6 کیلومتر پیموده شود، زمان سفر هم از 9 ماه به 3 ماه کاهش می یابد.

با این حال، احتمالا تا سال 2024، سفینه های ماسک از این هم سریع تر خواهند شد و عاقبت، این سفری که قبل ها نیازمند چندین ماه زمان بود، در کمتر از 30 روز انجام می شود.

هزینه قابل سکونت ساختن مریخ از کجا تامین خواهد شد؟

Screen_Shot_2016-09-28_at_11.36.44_AM.0-w600

بخشی اعظمی از صحبت های ماسک به هزینه های سفر اختصاص داشت. با پیش بینی های وی، احتمالا ساخت یک بوستر، یک فضاپیما و تانکر پیشرانه حدودا 560 میلیون دلار هزینه برخواهد داشت. در نهایت، با وجود قابلیت حمل 4 هزار تن بار، می شود نتیجه گرفت که هزینه ارسال هر تن به فضا، 140 هزار دلار است (هر کیلوگرم 140 دلار).

برای چنین اتفاق بزرگی، این رقم واقعا اندک به نظر می رسد. اما به هر حال، این فقط ارسال یک محموله است. کل این ماموریت بزرگ چقدر هزینه بر می دارد؟ برخی می گویند 200 میلیارد دلار، برخی می گویند 400 میلیارد دلار و برخی دیگر هم حتی این رقم را تا 1.5 تریلیون دلار بالا برده اند.

ماسک میلیاردر بزرگی است اما تمام سرمایه او 11 میلیارد دلار است، شاید حتی کمتر از یک دهم درصد کل هزینه های لازم. در نتیجه، اسپیس اکس باید بیشتر تلاش کند، موشک هایش را گران تر بفروشد و با هزینه گزاف تری ماهواره ها را پرتاب کند. باز هم با وجود همه این تلاش ها، اسپیس اکس هیچ گاه نخواهد توانست که تمامی هزینه های این سفر را بپردازد.

او بدون هیچ واهمه ای می گوید که برای امکان پذیر شدن این طرح، نیازمند کمک دولت ایالات متحده آمریکا و سازمان های خصوصی است. منطقی است که اسپیس اکس بخواهد برای چنین پروژه عظیمی از کمک شرکا بهره بگیرد.

ناسا تاکنون میلیون ها دلار سرمایه گذاری روی اسپیس اکس انجام داده اما باید دید که آیا طرح جدید ماسک می تواند دوباره این سازمان را به سرمایه گذاری تشویق کند یا خیر. ماسک در سخنرانی اش گفت: «در آینده، شاید قراردادی با ناسا داشته باشیم، شاید هم نه. من چیزی نمی دانم.»

شکی نیست که ماسک با فضاپیماها آشنایی دارد، او به درستی می داند که مشغول ساخت چه وسایلی برای انتقال انسان به فضا است و می داند که چطور آن ها را تا حد امکان ارزان قیمت بسازد.

اما یک پایگاه کامل برای استقرار انسان ها، فراتر از چند تکه سخت افزار غول پیکر است. زندگی انسان ها اهمیتی به مراتب بیشتر دارد و باید امنیت آن ها در کره سرخ تامین شود. ولی با این وجود، ماسک اعتراف می کند که اولین انسان های مهاجر به مریخ باید آماده مرگ باشند.

کشتن انسان ها در مسیر یا خاک مریخ در هر صورت تناقض کاملی با قابل سکونت ساختن سیاره سرخ دارد. بهتر است که جزئیات بیشتر و کامل تری در رابطه با اینکه انسان ها قرار است چگونه روی مریخ زنده بمانند داشته باشیم تا طرح های ماسک قابل قبول واقع شوند.

The post appeared first on .

ماموریت غیر ممکن؛ ایلان ماسک چگونه مریخ را برای انسان قابل سکونت می سازد؟

سه شنبه ی هفته ای که پشت سر گذاشتیم، هزاران نفر سراسیمه و با شتاب به سالن سخنرانی ایلان ماسک در گوادالاخارا مکزیک هجوم آوردند تا بشنوند که وی چه برنامه ای برای قابل سکونت ساختن سیاره مریخ در سر دارد.

وقتی که ماسک از نقشه 40 الی 100 ساله اش پرده برداشت، همه میخکوب شده بودند، برق از سرشان پریده بود و نمی دانستند که چگونه باید به خبر اینکه تا 100 سال دیگر جمعیت انسان های ساکن در کره مریخ به یک میلیون نفر می رسد واکنش نشان دهند. و وقتی ایلان ماسک حرفی می زند، باید باورش کرد.

اسپیس اکس می خواهد یک بوستر موشک چند بار مصرف بسیار عظیم الجثه طراحی کند که پس از هر بار خروج از مدار زمین، دوباره بازگشته و یک بار دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در کنار آن، لازم است وسیله نقلیه ای با فضای باز داشته باشیم تا ده ها هزار انسانی که هر سال به سفر مریخ می روند بتوانند در آن ده ها روز سکونت کنند.

او همچنین از جزئیات طرح های خود هم صحبت کرد، از اینکه چقدر آن ها بزرگ هستند یا اینکه چه موادی برای ساخت آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این ها، ماسک نمایش جدیدی هم از توانمندی ها و قابلیت های موتور فوق العاده قدرتمند رپتور داشت. موتورهای رپتور قرار است ده ها تن بار را از زمین جدا کرده و از جو زمین خارج کنند.

مهم تر از همه این ها، هزینه سفر به مریخ است که با به کار گیری فناوری های جدید اسپیس اکس، به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند. پیش خود می گویید احتمالا یکی-دو میلیارد دلار باید برای این سفر کنار بگذاریم. خیر، کمتر، بسیار کمتر. چند صد میلیون دلار؟ چند ده میلیون دلار؟ باز هم کمتر.

ماسک می گوید که بلیت رفت به سوی مریخ، کمتر از 200 هزار دلار قیمت خواهد داشت. و باز هم باید بگوییم که وقتی ایلان ماسک یک حرفی را می زند، بهتر است گفته هایش را باور کنیم. حتی دانشمندان و متخصصین حوزه هوا و فضا هم حرف هایش را باور می کنند.

کریس مک کی، دانشمند سیاره شناس مرکز تحقیقات ایمز ناسا در این رابطه می گوید: «اگر هزینه های سفر را ده به توان 4 مرتبه کوچک کنید، آن موقع همه چیز ساده می شود. نیازمند سیستم های پیشرفته پشتیبانی از حیات هستید؟ خب آن ها را ارسال می کنید چون هزینه چندانی ندارد. این مسئله به طور کامل مسئله پشتیبانی از مردمی که در سطح مریخ زندگی می کنند را برطرف می سازد.»

اما به محض اینکه سخنرانی ماسک پایان یافت و حضار دوباره خود را یافتند، سوال های متعددی در ذهن همه شکل گرفت. ماسک صرفا از نگاه مهندسی، ایده اش را تشریح کرد و هیچ صحبتی از اینکه اصلا انسان چگونه قرار است روی مریخ زنده بماند نزد؛ گویی تنها مسئله دشوار در مورد سفر به مریخ، فقط مشکل رفتن به آنجا است.

انسان ها چگونه زنده باقی می مانند؟

خب احتمالا نمی مانند، دست کم تعدادی از آن ها.

تمام توضیحات وی در مورد سلامت انسان ها در این سفر، به زندگی شان در سفینه ها خلاصه شد. این یعنی باز هم وی فراتر از مهندسی های خودش نرفته و روی ساخته اش متمرکز شده است. او وعده داده که سفر انسان ها به مریخ، با رستوران ها، کافه ها و بازی های جاذبه صفری که در نظر گرفته شده، مفرح باشد. اما به طور دقیق، ماسک هیچ برنامه مدونی در این مورد ندارد. مفرح بودن پیشکش، مردم چگونه قرار است زنده بمانند؟

افزایش میزان تشعشعات، یکی از نگرانی های اصلی ناسا برای سفر به سیاره سرخ است. کره زمین صدها هزار سال برای سکونت انسان و موجودات زنده بهینه شده در حالی که دیگر نقاط منظومه شمسی ابدا در حد زمین نمی توانند میزبان خوبی باشند.

پرتوهای کیهانی اعماق فضا یا شعله های خورشیدی شاید قدرت نفوذ به زمین را نداشته باشند اما رسیدن آن ها به سطح کره مریخ دشوار نیست و مردمی که آنجا زندگی می کنند باید این مسئله را بپذیرند.

به لطف فناوری های پیشرفته ناسا و دیگر سازمان های فضایی در سراسر جهان و البته میدان مغناطیسی زمین، تمام فضانوردانی که وارد ایستگاه فضایی بین المللی می شوند از تمام خطرات نام برده در امان هستند. تقریبا اکثر ذرات تابش شده از اعماق فضا به سوی ما توسط میدان مغناطیسی زمین جذب شده و در جو بی اثر می شوند.

اما آن هایی که در مریخ به سر می برند، این حافظ مغناطیسی را ندارند و معلوم نیست که این ذرات ممکن است چه اثرات مخربی روی بدن انسان داشته باشند. ماسک هم با آگاهی از این موضوع، برخوردی کاملا عادی با آن دارد: «یک سری ریسک تشعشع وجود دارد، اما کشنده نیست. به مقدار اندکی خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد اما من فکر می کنم بسیار ناچیز باشد.»

گویی او بی حوصله باشد به این مسئله پاسخ دهد، راه حل هایش را سریع می گوید، مثلا سریعا جهت فضاپیما را طی سفر باید تغییر دهند تا از تشعشعات خطرناک جلوگیری کنند. از نگاه او، این مسئله چندان موضوع بزرگی نیست.

مک کی اما چندان با وی موافق نیست: «قرار نیست تشعشعات همه چیز را متوقف کنند اما باید نگران شعله های خورشیدی بود.»

همچنین، لازم است که حفاظی در برابر توفان ها شکل گیرد و با انرژی خاصی، تشعشعات و ذرات را از پایگاه های انسانی به دور نگه داشت. مک کی می گوید که ماسک این طرح را هم سرسری بیان کرده و نقشه واضحی برای آن ندارد، دست کم برای کنفرانس سه شنبه.

با این حال، شاید بتوان از همه خطرهای ذکر شده فرار کرد و جان سالم به در برد اما یک مسئله غیر قابل اجتناب است: جاذبه.

بدن انسان طی هزاران سال تکامل به مرحله کنونی رسیده و همه مکانیسم های فیزیولوژیکی ما با شرایط جاذبه زمین عادت کرده اند. حالا تصور کنید این موضوع به یک باره تغییر کند. عضلات ممکن است کارایی بالای خود را از دست بدهند، استخوان ها کم تراکم شده و حتی بینایی چشم نیز کاهش یابد.

تصور کنید که بدن صدها مسافر مریخ طی 80 روز سفر و جاذبه صفر چگونه ممکن است تغییر حالت دهد. و حتی پس از آن، زمانی که پا روی خاک مریخ می گذارند. شاید بازی هایی که ماسک آن ها را ذکر کرد جذاب باشند اما این جاذبه صفر تا چه حد خطرناک خواهد بود؟

سوال های این چنینی بسیار است، ولی ماسک احتمالا هنوز پاسخ آن ها را نمی داند.

انسان ها کجای مریخ زندگی می کنند و بقا می یابند؟

ماسک حتی یک بار هم در طول صحبت های خود به اینکه مردم قرار است کجا زندگی کنند اشاره نکرد. ویدیوی تبلیغاتی اسپیس اکس هم دقیقا زمانی به پایان می رسد که انسان ها پایشان را روی کره سرخ می گذارند. حالا اینکه کجای سیاره قرار است باشند و در چه جایی زندگی کنند مشخص نیست.

طی جلسه پرسش و پاسخی که پس از مراسم صورت گرفت، ماسک گفت اسپیس اکس صرفا سیستم انتقال مردم به فضا را خواهد ساخت و فعالیت هایش را مثل ساخت یک خط راه آهن توصیف کرد که به محض ساخته شدن این مسیر، دیگران می توانند از نقطه الف به نقطه ب رفته و در آن ها فرصت بی شمار برای انجام هر کاری وجود دارد.

بنابراین اگر ماسک پاسخگوی این سوالات نیست، چه کسی باید جواب این پرسش های مهم را بدهد؟ چه کسی می خواهد تمدن بشر روی مریخ را پایه گذاری کند؟ احتمالا تمدنی کاملا خودکفا، البته از نگاه ماسک.

چنین جامعه خودکفایی باید قدرت تولید هوای قابل تنفس، آب شرب و غذای سالم را برای هزاران نفر داشته باشد. امروز هیچ انسانی در مریخ سکونت ندارد اما از نگاه ماسک، 100 سال دیگر احتمالا تعداد مریخ نشین ها به یک میلیون نفر می رسد.

حفاظت از مریخ چطور؟

انسان حامل چندین موجود زنده دیگر است. در زندگی روزمره، بدن ما میزبان انواع و اقسام میکرو ارگانیسم هایی است که یا به ما کمک می کنند یا برای مان دردسر می سازند. چطور ممکن است مریخ را به این میکروب ها آلوده نکنیم؟

در این مورد 3 سوال عمده پیش می آید:

  1. اگر میکروبی با خودمان حمل کنیم و به مریخ ببریم، از کجا باید بفهمیم آنچه در خاک مریخ پیدا کرده ایم متعلق به زمین است یا مریخ؟
  2. اگر میکروب های زمینی، بر میکروارگانیسم های مریخ چیره شوند چه؟
  3. اگر ما مریخ را آلوده کنیم، آیا مریخ هم می تواند ما را آلوده کند؟

این سوالات هم به امنیت انسان وابسته است و هم مبحث اخلاق و تاریخ را پیش می کشد. انسان حق نابود کردن زندگی را ندارد، از طرفی باید اطلاعات دقیقی از پیدا کردن زندگی در خارج از کره زمین هم داشته باشد. مهم تر از همه، نباید خود را در معرض خطر قرار دهد و هر طور شده باید زنده بماند.

فضاپیماها چطور به زمین باز می گردند؟

ماسک گفت که می خواهد سفینه ها را به زمین بازگرداند، اما چطور؟ این یکی را نگفت.

مدیرعامل اسپیس اکس می گوید که آن ها باید دستگاهی بسازند تا برای شان در خاک مریخ گاز متان تولید کند. مسلما آن ها نمی توانند به میزان کافی سوخت برای مسیر رفت و برگشت داشته باشند. با وجود مواد موجود در سیاره سرخ، ساختن گاز متان در آنجا نسبتا آسان است.

نقشه او صرفا آن است که مسافرین احتمالا با خودشان بخشی از تجهیزات را می برند و در آن ناحیه، تولید گاز متان می کنند. اینکه آن ها موفق می شوند سوخت برای سفر بازگشت را تولید کرده و به شکل موفقیت آمیز آن را به کار گیرند سوال دیگری است. ماسک در انتهای صحبت هایش هم می گوید که بیشتر از این توضیحی ندارد و وارد جزئیات نمی شود اما مردم بعدا می توانند به این مسئله فکر کنند.

ماسک چطور می تواند سفر به مریخ را تا این حد کوتاه کند؟

بخشی از توضیحات ماسک به زمان سفر اختصاص داشت. احتمالا فکر می کنید پیمودن این مسیر طولانی، سال ها به طول خواهد انجامید. اما اینطور نیست. پیش بینی ماسک در حال حاضر خیلی دقیق نیست اما آن ها انتظار دارند این سفر بین 80 الی 150 روز طول بکشد در حالی که ناسا پیش بینی کرده فاصله بین دو سیاره 210 روزه قابل پیمایش است.

بابی براون، یکی از پروفسورهای بخش فناوری فضایی انستیتو تکنولوژی جورجیا می گوید: «نمی دانم این اعداد از کجا می آیند. فکر می کنم طول زمان سفر از آنچه که او گفت طولانی تر باشد. وقتی که ربات ها را به مریخ می فرستیم، نه ماه طول می کشد تا آن ها برسند.»

به هر حال، ماسک انتظار دارد که سفینه اش در هر ثانیه، 6 کیلومتر مسیر را بپیماید (مسیر خانه تا محل کار یا دانشگاه تان را در نظر بگیرید، می شود چند ثانیه با راکت های ماسک؟). وقتی که هر ثانیه، 6 کیلومتر پیموده شود، زمان سفر هم از 9 ماه به 3 ماه کاهش می یابد.

با این حال، احتمالا تا سال 2024، سفینه های ماسک از این هم سریع تر خواهند شد و عاقبت، این سفری که قبل ها نیازمند چندین ماه زمان بود، در کمتر از 30 روز انجام می شود.

هزینه قابل سکونت ساختن مریخ از کجا تامین خواهد شد؟

(image)

بخشی اعظمی از صحبت های ماسک به هزینه های سفر اختصاص داشت. با پیش بینی های وی، احتمالا ساخت یک بوستر، یک فضاپیما و تانکر پیشرانه حدودا 560 میلیون دلار هزینه برخواهد داشت. در نهایت، با وجود قابلیت حمل 4 هزار تن بار، می شود نتیجه گرفت که هزینه ارسال هر تن به فضا، 140 هزار دلار است (هر کیلوگرم 140 دلار).

برای چنین اتفاق بزرگی، این رقم واقعا اندک به نظر می رسد. اما به هر حال، این فقط ارسال یک محموله است. کل این ماموریت بزرگ چقدر هزینه بر می دارد؟ برخی می گویند 200 میلیارد دلار، برخی می گویند 400 میلیارد دلار و برخی دیگر هم حتی این رقم را تا 1.5 تریلیون دلار بالا برده اند.

ماسک میلیاردر بزرگی است اما تمام سرمایه او 11 میلیارد دلار است، شاید حتی کمتر از یک دهم درصد کل هزینه های لازم. در نتیجه، اسپیس اکس باید بیشتر تلاش کند، موشک هایش را گران تر بفروشد و با هزینه گزاف تری ماهواره ها را پرتاب کند. باز هم با وجود همه این تلاش ها، اسپیس اکس هیچ گاه نخواهد توانست که تمامی هزینه های این سفر را بپردازد.

او بدون هیچ واهمه ای می گوید که برای امکان پذیر شدن این طرح، نیازمند کمک دولت ایالات متحده آمریکا و سازمان های خصوصی است. منطقی است که اسپیس اکس بخواهد برای چنین پروژه عظیمی از کمک شرکا بهره بگیرد.

ناسا تاکنون میلیون ها دلار سرمایه گذاری روی اسپیس اکس انجام داده اما باید دید که آیا طرح جدید ماسک می تواند دوباره این سازمان را به سرمایه گذاری تشویق کند یا خیر. ماسک در سخنرانی اش گفت: «در آینده، شاید قراردادی با ناسا داشته باشیم، شاید هم نه. من چیزی نمی دانم.»

شکی نیست که ماسک با فضاپیماها آشنایی دارد، او به درستی می داند که مشغول ساخت چه وسایلی برای انتقال انسان به فضا است و می داند که چطور آن ها را تا حد امکان ارزان قیمت بسازد.

اما یک پایگاه کامل برای استقرار انسان ها، فراتر از چند تکه سخت افزار غول پیکر است. زندگی انسان ها اهمیتی به مراتب بیشتر دارد و باید امنیت آن ها در کره سرخ تامین شود. ولی با این وجود، ماسک اعتراف می کند که اولین انسان های مهاجر به مریخ باید آماده مرگ باشند.

کشتن انسان ها در مسیر یا خاک مریخ در هر صورت تناقض کاملی با قابل سکونت ساختن سیاره سرخ دارد. بهتر است که جزئیات بیشتر و کامل تری در رابطه با اینکه انسان ها قرار است چگونه روی مریخ زنده بمانند داشته باشیم تا طرح های ماسک قابل قبول واقع شوند.

The post appeared first on .

ماموریت غیر ممکن؛ ایلان ماسک چگونه مریخ را برای انسان قابل سکونت می سازد؟

Root Cleaner v6.4.1 دانلود برنامه پاکسازی گوشی های اندروید

Root Cleaner v6.4.1 دانلود برنامه پاکسازی گوشی های اندروید

Root-Cleaner-logo

برنامه پاکسازی و افزایش سرعت گوشی Root Cleaner یکی از مشکلاتی که معمولا کاربران بعد از کار کردن با گوشی خود شاهد آن خواهند بود، کاهش سرعت گوشی می باشد. در مواردی ویروسی شدن گوشی می تواند از دلایلی باشد که باعث کاهش سرعت گوشی می شود. اما دلایل دیگری مانند انباشته شدن فایل های […]

******************

Root Cleaner v6.4.1 دانلود برنامه پاکسازی گوشی های اندروید

(image)

برنامه پاکسازی و افزایش سرعت گوشی Root Cleaner یکی از مشکلاتی که معمولا کاربران بعد از کار کردن با گوشی خود شاهد آن خواهند بود، کاهش سرعت گوشی می باشد. در مواردی ویروسی شدن گوشی می تواند از دلایلی باشد که باعث کاهش سرعت گوشی می شود. اما دلایل دیگری مانند انباشته شدن فایل های […]

******************

(image)
Root Cleaner v6.4.1 دانلود برنامه پاکسازی گوشی های اندروید

بررسی سریع کادنزا 2017؛ وقتی کیا مسیر لکسوس را در پیش می گیرد

بررسی سریع کادنزا 2017؛ وقتی کیا مسیر لکسوس را در پیش می گیرد

پیشرفت کره ایها در سال های اخیر آنقدر ملموس بوده که همه به آن اذعان دارند. کمپانی کیا از ابتدای ورود به خاک آمریکا در سال 1994 آهسته و پیوسته پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرده و اکنون به همه نشان داده که در عرض 22 سال چقدر می توان پیشرفت کرد.

کادنزای نسل اول، قبل از نسخه فیس لیفت

کادنزا یا K7 سدان فول سایزی است که در سال 2010 جانشین اوپیروس شد و تاکنون در دو نسل تولید شده است. این خودرو که توسط پیتر شرایر معروف طراحی شده، در هر دو نسل از طراحی بسیار سنجیده و بروزی برخوردار بوده و شباهت چندانی با یک خودروی شرقی ندارد.

نسخه فیس لیفت کادنزای نسل اول با جلو پنجره معروف به پوزه ببر

نسل دوم این خودرو اخیرا پا به عرصه گذاشته و سر و صدای نسبتا زیادی هم برپا کرده است. از آنجایی که نسل اول این خودرو در ایران حضور داشته، نسل دوم می تواند برای دوستداران این خودرو جذابیت هایی داشته باشد.

کادنزای نسل دوم

با این پیش زمینه قصد داریم به بررسی اجمالی و بی حاشیه نسل دوم یا همان کادنزای 2017 بپردازیم. مسلما نظرات شما درباره این سبک برای ما بسیار ارزشمند خواهد بود.

خیزی بلندتر

  • اگر خواهان سدانی بزرگ تر از اپتیما از برند کیا هستید، کادنزا برای شماست.
  • کیا این اتومبیل را برای مبارزه با شورولت ایمپالا، تویوتا آوالون، کرایسلر 300 و لکسوس ES 350 به میدان فرستاده است.
  • طراحی ظاهری این خودرو کاملا قابل قبول است. هر چند در برخی قسمت ها امکان به کار گرفتن ظرافت بیشتر برای راحان فراهم بوده است.

سبک زندگی لوکس

  • طراحی داخلی کادنزای 2017 همانند ظاهر آن با چاشنی مینیمال بودن همراه است.
  • جنس مواد به کار رفته در داخل کابین با برندهای لوکسی مثل لکسوس و آکیورا (شاخه لوکس هوندا برای بازار آمریکای شمالی) برابری می کند.
  • فضای داخل کابین بسیار زیاد است و سرنشینان هیچ کمبودی از این بابت احساس نخواهند کرد.
  • صندوق عقب نیز فضای گسترده ای داشته و کیا کاملا سخاوتمندانه عمل کرده است. البته در مقایسه با کابین میزان سخاوت اینجا کمتر شده!

تکنولوژی

  • سیستم اینفوتینمنت کادنزا بدون هیچ هزینه اضافی از اپل کارپلی و اندروید اوتو پشتیبانی می کند.
  • صندلی های چرمی، تهویه مطبوع خودکار دو ناحیه ای، بلوتوث، ورود بدون کلید و دکمه استارت و آینه مات شونده خودکار داخل کابین بخشی از تجهیزات استاندارد خودرو هستند.
  • قفل برقی صندوق، سانروف پانوراما، آینه های تاشو و سیستم صوتی پیشرفته و بسیار با کیفیت هارمن کاردون با 12 بلندگو بخشی از آپشن های قابل انتخاب هستند.

قدرت در اختیار مشتریان

2017-Kia-Cadenza-Engine

  • کادنزای نسل دوم در حال حاضر فقط با یک پیشرانه 3.3 لیتری V6 عرضه شده است، اما زمزمه های فروش مدل اقتصادی تر با پیشرانه 2.4 لیتری نیز به گوش می رسد.
  • این موتور توانایی تولید 290 اسب بخار قدرت و 253 پاوند فیت (393 نیوتن متر) گشتاور را دارد.
  • مصرف سوخت این خودرو برابر است با 11.8 لیتر در صد کیلومتر شهری، 8.4 لیتر در اتوبان و 10.2 لیتر در صد کیلومتر ترکیبی.
  • کیا کادنزای 2017 را به مدت 10 سال یا 100 هزار مایل وارانتی کرده است.
  • برخلاف انتظار کادنزا فقط بصورت دیفرانسیل جلو تولید می شود.
  • وظیفه انتقال نیرو به چرخ های جلو به گیربکس 8 دنده جدید که توسط کیا توسعه یافته سپرده شده است.

تجربه رانندگی با کیا کادنزا جدید

  • کادنزای نسل دوم از سواری نرم و سطح بالایی برخوردار است.
  • صدای بیرون اصلا به داخل کابین نفوذ نکرده و آرامش محض در داخل برقرار است.
  • واکنش خودرو به پدال گاز مناسب است؛ هر چند شتابگیری قدرتمند و سریع نیاز به استفاده از دور موتور بالا دارد.
  • در دورهای پایین کشش خودرو چندان خوب نیست و کمی تنبل احساس می شود.
  • با عبور دور موتور از 5 هزار دور در دقیقه، کادنزا عملکرد واقعی خود را نشان می دهد.
  • گیربکس 8 دنده جدید کیا عملکردی فوق العاده عالی داشته و هیچ نقصی در آن دیده نمی شود.
  • این گیربکس آنقدر عملکرد خوبی دارد که کیا می تواند آن را به سایر خودروسازان بفروشد!

نظر پایانی

  • کیا کادنزا 2017 نقاط قوت زیادی دارد؛ مثل کیفیت ساخت بالا، امکانات مناسب و ارزش زیاد در برابر قیمت پرداختی.
  • قیمت پایه این مدل باید چیزی در حدود 32000 دلار باشد که کاملا رقابتی است.

نقاط قوت

+ صندلی عقب بزرگ و جادار

+ توجه زیاد به جزییات و ظرافت بالا

+ کابین با کیفیت

نقاط ضعف

– از نظر قدرت و عملکرد پیشرانه می توانست هیجان انگیزتر باشد

– طراحی خارجی بیش از حد ساده به نظر می رسد.

در صورت عرضه مدل 2.4 لیتری کیا کادنزا جدید، عرضه آن در بازار کشورمان دور از ذهن نخواهد بود. همچنین با توجه به امکان تغییر در مفاد قانون منع واردات خودروهای لوکس، ممکن است که در ماه های آینده شاهد تردد نمونه 3.3 لیتری در جاده های ایران باشیم.

The post appeared first on .

بررسی سریع کادنزا 2017؛ وقتی کیا مسیر لکسوس را در پیش می گیرد

پیشرفت کره ایها در سال های اخیر آنقدر ملموس بوده که همه به آن اذعان دارند. کمپانی کیا از ابتدای ورود به خاک آمریکا در سال 1994 آهسته و پیوسته پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرده و اکنون به همه نشان داده که در عرض 22 سال چقدر می توان پیشرفت کرد.

کادنزای نسل اول، قبل از نسخه فیس لیفت

کادنزا یا K7 سدان فول سایزی است که در سال 2010 جانشین اوپیروس شد و تاکنون در دو نسل تولید شده است. این خودرو که توسط پیتر شرایر معروف طراحی شده، در هر دو نسل از طراحی بسیار سنجیده و بروزی برخوردار بوده و شباهت چندانی با یک خودروی شرقی ندارد.

نسخه فیس لیفت کادنزای نسل اول با جلو پنجره معروف به پوزه ببر

نسل دوم این خودرو اخیرا پا به عرصه گذاشته و سر و صدای نسبتا زیادی هم برپا کرده است. از آنجایی که نسل اول این خودرو در ایران حضور داشته، نسل دوم می تواند برای دوستداران این خودرو جذابیت هایی داشته باشد.

کادنزای نسل دوم

با این پیش زمینه قصد داریم به بررسی اجمالی و بی حاشیه نسل دوم یا همان کادنزای 2017 بپردازیم. مسلما نظرات شما درباره این سبک برای ما بسیار ارزشمند خواهد بود.

خیزی بلندتر

  • اگر خواهان سدانی بزرگ تر از اپتیما از برند کیا هستید، کادنزا برای شماست.
  • کیا این اتومبیل را برای مبارزه با شورولت ایمپالا، تویوتا آوالون، کرایسلر 300 و لکسوس ES 350 به میدان فرستاده است.
  • طراحی ظاهری این خودرو کاملا قابل قبول است. هر چند در برخی قسمت ها امکان به کار گرفتن ظرافت بیشتر برای راحان فراهم بوده است.

سبک زندگی لوکس

  • طراحی داخلی کادنزای 2017 همانند ظاهر آن با چاشنی مینیمال بودن همراه است.
  • جنس مواد به کار رفته در داخل کابین با برندهای لوکسی مثل لکسوس و آکیورا (شاخه لوکس هوندا برای بازار آمریکای شمالی) برابری می کند.
  • فضای داخل کابین بسیار زیاد است و سرنشینان هیچ کمبودی از این بابت احساس نخواهند کرد.
  • صندوق عقب نیز فضای گسترده ای داشته و کیا کاملا سخاوتمندانه عمل کرده است. البته در مقایسه با کابین میزان سخاوت اینجا کمتر شده!

تکنولوژی

  • سیستم اینفوتینمنت کادنزا بدون هیچ هزینه اضافی از اپل کارپلی و اندروید اوتو پشتیبانی می کند.
  • صندلی های چرمی، تهویه مطبوع خودکار دو ناحیه ای، بلوتوث، ورود بدون کلید و دکمه استارت و آینه مات شونده خودکار داخل کابین بخشی از تجهیزات استاندارد خودرو هستند.
  • قفل برقی صندوق، سانروف پانوراما، آینه های تاشو و سیستم صوتی پیشرفته و بسیار با کیفیت هارمن کاردون با 12 بلندگو بخشی از آپشن های قابل انتخاب هستند.

قدرت در اختیار مشتریان

(image)

  • کادنزای نسل دوم در حال حاضر فقط با یک پیشرانه 3.3 لیتری V6 عرضه شده است، اما زمزمه های فروش مدل اقتصادی تر با پیشرانه 2.4 لیتری نیز به گوش می رسد.
  • این موتور توانایی تولید 290 اسب بخار قدرت و 253 پاوند فیت (393 نیوتن متر) گشتاور را دارد.
  • مصرف سوخت این خودرو برابر است با 11.8 لیتر در صد کیلومتر شهری، 8.4 لیتر در اتوبان و 10.2 لیتر در صد کیلومتر ترکیبی.
  • کیا کادنزای 2017 را به مدت 10 سال یا 100 هزار مایل وارانتی کرده است.
  • برخلاف انتظار کادنزا فقط بصورت دیفرانسیل جلو تولید می شود.
  • وظیفه انتقال نیرو به چرخ های جلو به گیربکس 8 دنده جدید که توسط کیا توسعه یافته سپرده شده است.

تجربه رانندگی با کیا کادنزا جدید

  • کادنزای نسل دوم از سواری نرم و سطح بالایی برخوردار است.
  • صدای بیرون اصلا به داخل کابین نفوذ نکرده و آرامش محض در داخل برقرار است.
  • واکنش خودرو به پدال گاز مناسب است؛ هر چند شتابگیری قدرتمند و سریع نیاز به استفاده از دور موتور بالا دارد.
  • در دورهای پایین کشش خودرو چندان خوب نیست و کمی تنبل احساس می شود.
  • با عبور دور موتور از 5 هزار دور در دقیقه، کادنزا عملکرد واقعی خود را نشان می دهد.
  • گیربکس 8 دنده جدید کیا عملکردی فوق العاده عالی داشته و هیچ نقصی در آن دیده نمی شود.
  • این گیربکس آنقدر عملکرد خوبی دارد که کیا می تواند آن را به سایر خودروسازان بفروشد!

نظر پایانی

  • کیا کادنزا 2017 نقاط قوت زیادی دارد؛ مثل کیفیت ساخت بالا، امکانات مناسب و ارزش زیاد در برابر قیمت پرداختی.
  • قیمت پایه این مدل باید چیزی در حدود 32000 دلار باشد که کاملا رقابتی است.

نقاط قوت

+ صندلی عقب بزرگ و جادار

+ توجه زیاد به جزییات و ظرافت بالا

+ کابین با کیفیت

نقاط ضعف

– از نظر قدرت و عملکرد پیشرانه می توانست هیجان انگیزتر باشد

– طراحی خارجی بیش از حد ساده به نظر می رسد.

در صورت عرضه مدل 2.4 لیتری کیا کادنزا جدید، عرضه آن در بازار کشورمان دور از ذهن نخواهد بود. همچنین با توجه به امکان تغییر در مفاد قانون منع واردات خودروهای لوکس، ممکن است که در ماه های آینده شاهد تردد نمونه 3.3 لیتری در جاده های ایران باشیم.

The post appeared first on .

بررسی سریع کادنزا 2017؛ وقتی کیا مسیر لکسوس را در پیش می گیرد