چگونه دغدغه های خود را با مدیرانی که گوش شنوا ندارند در میان بگذاریم؟

عموماً به بهترین مدیران، لقب رهبر داده می شود؛ یعنی مردان و زنانی که مشوق تعامل بیشتر در فضای شرکت هستند و دسترسی کارکنان به خود برای ابراز نگرانی های شغلی شان را باز نگه می دارند. اما متأسفانه همه ی مدیران اینگونه نیستند؛ بسیاری از آنها از اینکه کارکنانشان به آنها دسترسی داشته باشند بیزارند، چه برسد به اینکه انتقادی بر آنان وارد شود.

به وفور در سازمان ها می توان مدیرانی را یافت که اساساً گوش شنوا ندارند، بنابراین اگر فکر می کنید مدیر شما نیز جزو همین دسته است نگران نباشید، چون تنها نیستید. خوشبختانه، چند استراتژی وجود دارد که می توانید برای نزدیک شدن به اینگونه مدیران و ابراز عقیده، از آنها استفاده کنید. با تنظیم یک جلسه ی رو در رو شروع کنید، سپس به این شیوه موضوع را پیگیری کنید:

پیش از جلسه

خودتان را ارزیابی کنید تا نقش خود در مشکل به وجود آمده برایتان آشکار شود. داشتن درک درستی از میزان نقش خودتان در بروز مشکلات اهمیت زیادی دارد. مشخص کنید با این گفتگو به کجا می خواهید برسید. بسیاری از مواقع ما آگاهی خوبی از چیزهایی که نمی خواهیم داریم، اما نمی دانیم خواسته هایمان کدام اند. در مورد زمان مناسب برای این جلسه ی رو در رو خوب فکر کنید. برخی زمان ها و مکان ها برای ابراز عقیده یا انتقاد بهتر هستند، به ویژه اگر موضوع مورد نظر شما حساسیت خاصی دارد. در نظر داشته باشید هدف شما این است که فضای مثبتی برای باز کردن سر صحبت با مدیر خود بیافرینید.

طی جلسه

با اطمینان خاطر دادن به رئیس خود شروع کنید. او ممکن است نداند راجع به چه موضوعی می خواهید صحبت کنید و به همین دلیل احتمال دارد از جانب شما تهدیدی حس کند و موضع دفاعی به خود بگیرد. اول از همه از این بابت که قصد تهدید موقعیت او را ندارید به او اطمینان بدهید. مثلاً می توانید صحبت های خود را با این نکته آغاز کنید که نقش او در سازمان را درک می کنید و به موقعیت او احترام می گذارید.

از موضع مشاهدات بی طرفانه خارج نشوید. هیچکس دوست ندارد در مرکز اتهام دیگران قرار بگیرد. یکی از مواردی که بلافاصله رئیس شما را در موضع دفاعی قرار می دهد همین اتهام ها و حمله های تمام عیار است. پس پیش از آنکه به نتیجه گیری برسید، اول به سراغ این بروید که رفتار او چه تأثیری روی کار شما داشته است. تا جایی که ممکن است نقش خود در مشکل به وجود آمده را به گردن بگیرید.

گفتگو هایی که بار احساسی دارند می توانند تفکر افراد را تحت تأثیر قرار دهند. روحیه ی خود را حفظ کنید و مطمئن شوید دیدگاه های مدیر خود در این باره را نیز شنیده اید. در پایان، خلاصه ی بسیار کوتاهی از مجموع گفته هایتان و مسائلی که حل و فصل شده و همچنین مسائل باقی مانده ارائه دهید.

پس از جلسه

از خود متانت به خرج دهید. تشکر کردن پس از جلسه، فارغ از نتیجه ی آن همیشه موضع محترمانه ای محسوب می شود. ادب و احترام در این گونه مواقع بسیار کارساز است و راه را برای حل و فصل مشکلات احتمالی در آینده هموار تر می کند. در نظر داشته باشید که بسیاری از گفتگوهای سازنده به خاطر عدم پیگیری از تحقق نتیجه ی مورد انتظار باز می مانند. ایده آل این است که با رئیستان برای پیگیری تعهدات دو طرف و حصول اطمینان از تحقق توافقات خود زمان مشخصی تعیین کنید.

اگر لازم بود مجدداً مذاکره را در پیش بگیرید. با این کار می توانید موارد محقق نشده را پیگیری کنید و علل احتمالی محقق نشدن موضوع را مورد ارزیابی قرار دهید.

The post appeared first on .

چگونه دغدغه های خود را با مدیرانی که گوش شنوا ندارند در میان بگذاریم؟

عموماً به بهترین مدیران، لقب رهبر داده می شود؛ یعنی مردان و زنانی که مشوق تعامل بیشتر در فضای شرکت هستند و دسترسی کارکنان به خود برای ابراز نگرانی های شغلی شان را باز نگه می دارند. اما متأسفانه همه ی مدیران اینگونه نیستند؛ بسیاری از آنها از اینکه کارکنانشان به آنها دسترسی داشته باشند بیزارند، چه برسد به اینکه انتقادی بر آنان وارد شود.

به وفور در سازمان ها می توان مدیرانی را یافت که اساساً گوش شنوا ندارند، بنابراین اگر فکر می کنید مدیر شما نیز جزو همین دسته است نگران نباشید، چون تنها نیستید. خوشبختانه، چند استراتژی وجود دارد که می توانید برای نزدیک شدن به اینگونه مدیران و ابراز عقیده، از آنها استفاده کنید. با تنظیم یک جلسه ی رو در رو شروع کنید، سپس به این شیوه موضوع را پیگیری کنید:

پیش از جلسه

خودتان را ارزیابی کنید تا نقش خود در مشکل به وجود آمده برایتان آشکار شود. داشتن درک درستی از میزان نقش خودتان در بروز مشکلات اهمیت زیادی دارد. مشخص کنید با این گفتگو به کجا می خواهید برسید. بسیاری از مواقع ما آگاهی خوبی از چیزهایی که نمی خواهیم داریم، اما نمی دانیم خواسته هایمان کدام اند. در مورد زمان مناسب برای این جلسه ی رو در رو خوب فکر کنید. برخی زمان ها و مکان ها برای ابراز عقیده یا انتقاد بهتر هستند، به ویژه اگر موضوع مورد نظر شما حساسیت خاصی دارد. در نظر داشته باشید هدف شما این است که فضای مثبتی برای باز کردن سر صحبت با مدیر خود بیافرینید.

طی جلسه

با اطمینان خاطر دادن به رئیس خود شروع کنید. او ممکن است نداند راجع به چه موضوعی می خواهید صحبت کنید و به همین دلیل احتمال دارد از جانب شما تهدیدی حس کند و موضع دفاعی به خود بگیرد. اول از همه از این بابت که قصد تهدید موقعیت او را ندارید به او اطمینان بدهید. مثلاً می توانید صحبت های خود را با این نکته آغاز کنید که نقش او در سازمان را درک می کنید و به موقعیت او احترام می گذارید.

از موضع مشاهدات بی طرفانه خارج نشوید. هیچکس دوست ندارد در مرکز اتهام دیگران قرار بگیرد. یکی از مواردی که بلافاصله رئیس شما را در موضع دفاعی قرار می دهد همین اتهام ها و حمله های تمام عیار است. پس پیش از آنکه به نتیجه گیری برسید، اول به سراغ این بروید که رفتار او چه تأثیری روی کار شما داشته است. تا جایی که ممکن است نقش خود در مشکل به وجود آمده را به گردن بگیرید.

گفتگو هایی که بار احساسی دارند می توانند تفکر افراد را تحت تأثیر قرار دهند. روحیه ی خود را حفظ کنید و مطمئن شوید دیدگاه های مدیر خود در این باره را نیز شنیده اید. در پایان، خلاصه ی بسیار کوتاهی از مجموع گفته هایتان و مسائلی که حل و فصل شده و همچنین مسائل باقی مانده ارائه دهید.

پس از جلسه

از خود متانت به خرج دهید. تشکر کردن پس از جلسه، فارغ از نتیجه ی آن همیشه موضع محترمانه ای محسوب می شود. ادب و احترام در این گونه مواقع بسیار کارساز است و راه را برای حل و فصل مشکلات احتمالی در آینده هموار تر می کند. در نظر داشته باشید که بسیاری از گفتگوهای سازنده به خاطر عدم پیگیری از تحقق نتیجه ی مورد انتظار باز می مانند. ایده آل این است که با رئیستان برای پیگیری تعهدات دو طرف و حصول اطمینان از تحقق توافقات خود زمان مشخصی تعیین کنید.

اگر لازم بود مجدداً مذاکره را در پیش بگیرید. با این کار می توانید موارد محقق نشده را پیگیری کنید و علل احتمالی محقق نشدن موضوع را مورد ارزیابی قرار دهید.

The post appeared first on .

چگونه دغدغه های خود را با مدیرانی که گوش شنوا ندارند در میان بگذاریم؟