برای طراحی جلوه‌های شنیداری بازی Inside از یک جمجمه‌ی واقعی استفاده شده است

بازی Inside اثر ماجرایی معمامحوری است که ظرف ماه‌های اخیر برای پلتفرم‌های مطرح نسل هشتمی منتشر شد و توانست تحسین‌های فراوانی را از سوی منتقدان و تجربه‌کنندگان این بازی برانگیزد. امری که با توجه به کیفیت کلی بازی Inside به هیچ‌وجه عجیب به نظر نمی‌رسد. در این میان شاید تنها نکته‌ی عجیب ماجرا تکنیک غریب و منحصر به فردی باشد که از سوی کارگردان بخش صدای بازی Inside برای طراحی جلوه‌های شنیداری این بازی مورد استفاده قرار گرفته است.

در این تکنیک عجیب، برای ضبط نهایی جلوه‌های شنیداری بازی Inside از یک جمجمه‌ی واقعی استفاده شده است. به این ترتیب که موزیک‌های طراحی شده برای این بازی و همچنین تمام افکت‌های صوتی جمع‌آوری شده برای آن از صافی همین جمجمه‌ی واقعی عبور کرده‌اند. در واقع کارگردان بخش صدای بازی ‌ Insideیعنی مارتین استیگ اندرسن با جدا ساختن فک پایینی جمجمه‌ی واقعی انسان از استخوان صورت و اتصال دو میکروفون مجزا به این دو بخش جدا شده (همان‌گونه که در تصویر فوق مشاهده می‌شود) فایل‌های صوتی بازی Inside را روی این دو بخش مجزا پخش نموده و به ضبط نهایی آن‌ها پرداخته است. آقای اندرسن برای برشمردن دلایل این اقدام عجیب به توضیح این نکته پرداخته که ایده‌ی اصلی او برای طراحی جنبه‌های شنیداری بازی Inside پاسخ دادن به این پرسش است که پخش صدا در سر انسان‌ها چه تاثیراتی می تواند بر درون آن‌ها داشته باشد و در واقع کنجکاوی او برای پاسخ دادن به این ابهام بوده که او را به دراختیار گرفتن یک جمجمه‌ی واقعی و ضبط کردن جلوه‌های شنیداری بازی Inside توسط آن وسوسه کرده است. با این‌حال هیچ مشخص نیست که او این جمجمه‌ی واقعی انسان را از کجا تهیه کرده و آیا هیچ مشکلی (اعم از قانونی یا اخلاقی) در راه انجام این اقدام توسط او وجود داشته است یا خیر. به هر حال استفاده از این جمجمه موجب شده تا به گفته‌ی کارگردان بخش صدای بازی Inside، قطعات شنیداری این بازی از حالتی سرد، مرموز، عجیب و اندکی هراس‌انگیز برخوردار گردند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

برای طراحی جلوه‌های شنیداری بازی Inside از یک جمجمه‌ی واقعی استفاده شده است

بازی Inside اثر ماجرایی معمامحوری است که ظرف ماه‌های اخیر برای پلتفرم‌های مطرح نسل هشتمی منتشر شد و توانست تحسین‌های فراوانی را از سوی منتقدان و تجربه‌کنندگان این بازی برانگیزد. امری که با توجه به کیفیت کلی بازی Inside به هیچ‌وجه عجیب به نظر نمی‌رسد. در این میان شاید تنها نکته‌ی عجیب ماجرا تکنیک غریب و منحصر به فردی باشد که از سوی کارگردان بخش صدای بازی Inside برای طراحی جلوه‌های شنیداری این بازی مورد استفاده قرار گرفته است.

در این تکنیک عجیب، برای ضبط نهایی جلوه‌های شنیداری بازی Inside از یک جمجمه‌ی واقعی استفاده شده است. به این ترتیب که موزیک‌های طراحی شده برای این بازی و همچنین تمام افکت‌های صوتی جمع‌آوری شده برای آن از صافی همین جمجمه‌ی واقعی عبور کرده‌اند. در واقع کارگردان بخش صدای بازی ‌ Insideیعنی مارتین استیگ اندرسن با جدا ساختن فک پایینی جمجمه‌ی واقعی انسان از استخوان صورت و اتصال دو میکروفون مجزا به این دو بخش جدا شده (همان‌گونه که در تصویر فوق مشاهده می‌شود) فایل‌های صوتی بازی Inside را روی این دو بخش مجزا پخش نموده و به ضبط نهایی آن‌ها پرداخته است. آقای اندرسن برای برشمردن دلایل این اقدام عجیب به توضیح این نکته پرداخته که ایده‌ی اصلی او برای طراحی جنبه‌های شنیداری بازی Inside پاسخ دادن به این پرسش است که پخش صدا در سر انسان‌ها چه تاثیراتی می تواند بر درون آن‌ها داشته باشد و در واقع کنجکاوی او برای پاسخ دادن به این ابهام بوده که او را به دراختیار گرفتن یک جمجمه‌ی واقعی و ضبط کردن جلوه‌های شنیداری بازی Inside توسط آن وسوسه کرده است. با این‌حال هیچ مشخص نیست که او این جمجمه‌ی واقعی انسان را از کجا تهیه کرده و آیا هیچ مشکلی (اعم از قانونی یا اخلاقی) در راه انجام این اقدام توسط او وجود داشته است یا خیر. به هر حال استفاده از این جمجمه موجب شده تا به گفته‌ی کارگردان بخش صدای بازی Inside، قطعات شنیداری این بازی از حالتی سرد، مرموز، عجیب و اندکی هراس‌انگیز برخوردار گردند.

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

برای طراحی جلوه‌های شنیداری بازی Inside از یک جمجمه‌ی واقعی استفاده شده است